:J 56"° Jaargang. Zaterdag 24 Mei 1902. 'jq. 10859 De zaaiende hand. Pil j.eo. Kennisgeving. Gemeente-Gasfabriek Schiedam. BUITENLAND. V de st. muziek. dom tuk, ),65. i en rijn. >.30. de NK, i uk, i M 30 Cl. 50. 50. gen DIIVISCHE COURANT Deze courant verschijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco per post fl. 1.65. Prijs per weck"Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. BureauBotcrstraat Prijs der Advertentiën: Van 1b regels fl. 0.92iedere rege' meer 45 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zu innemen. Advertentiën bjj abonnement op voordeehge voorwaarden. Tarieven luei- van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, wore en zoogenaamde bteime mdmerfentiëm opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. latere, lelefoon lo. 123. Inrichtingen welke gevaar, gehorte of hinder kunnen veroorzaken. BunQE MEESTER EN WETHOUDERS van Schiedam, Gelet op de bepalingen der Hinderwet Geven kennis aan de ingezetenen dat vermits hot desliundig ondeizoek met betrekking tot de aanvraag van de Sehiedamscho asphaltfabriek STEIN Co, om vergunning tot oprich ting van een fabriek tot het fabricceten um hmlcemcnt en mastic voor daken en asphalt- dalpapier, in het pand staande aan de Bak kerstraat no. 17, kadaster sectie L no, 195, nog niet g(fi\ndigd is, hun Cullepe heden be sloten heeft de beslissing over genoemde aanvrnsg te verdagen. Schiedam, don 22sten Mei 1902. Burgemeester en Wethouders voornoemd, VERSTEEG. De Secretaris, WIJTEMA. Belanghebbenden gelieven ter kennis te nemen dat tot 2 Juni a.s. gelegenheid beslaat jaarcontracten af te sluiten voor de geregelde levering van cokes tot Juli 1903 bij minstens 1000 H.L. a 45 ets. De Directeur. AlitïB5M BKK OVEItSICBïT. SCHIEDAM, 23 Mei 1902. Z u 1 d it I r t k a. Do Engelsche ministerraad is togen he den bijeengeroepen. Een Reutcr-tclegram uit Pretoria, gedag- t eek end 22 Mei, maar klaarblijkelijk door den censor achtergehouden en van vroegereu datum dan licfc telegram van gisteren uit Pretoria mot heb bericht van de aankomst der afgevaardigden zegt, dab het verzet on der de Boeren 'hoofdzakelijk afkomstig is van een klom© minderheid en dat de afgevaar digden tot eenstemmigheid wtlten komen, alvorens een verdrag to sluiten. De toestand geeft meer hoop. Wij zullen niet al' do geruchten meedeo- leu, vdeder afgevaardigden, volgens de mee lang dor Engelsche correspondenten, vóór of togen don vrede zijn, maar liever een paar indrukken, die do Boeronafgovaardigden tij dens hun vorig verblijf to Pretoria op> een correspondent hebben gemaakt Suimysidc en Arundel vertoonon nu oen 90, 50. 50. eld 50, 10. en 35. us, ie 00. Roman VAN EDA BOY—BB. '6 7, 63) Ook tante Louise bood nu en dan hulp aan, maar zo d'eed, nadab ze werkelijk zich tevreden had' moeten stellen met vijftig per cent uit do zaak van Kunowsky, zoo zuinig, dat Ebba allo geldelijke hulp afsloeg. Als tante Louise zeide, dat ze maar geen nieu ten zomerhoed zou nemen, dat ze daar geen Moed too had, en als z© dan oen tienmank- ahik uit haai* portemonnai© haaldo, om liet Ebba te goven, d'an was bob voor liet jonge meisje gemakkelijk, het te weigeren. De eene dag volgde op den anderen, ze varen alle gelijk. Maar Ebba zag do eento nigheid er niot van, daartoe liad. ze liet te druk. Ze verloor alleen den maastaf voor den tijd, hot scheen liaar toe, als bad ze zoo altijd goleofd. En toch waren er nauwelijks drie weken verloopen sedert Helena hij' hen binnengedragen was. Dikwijls dacht Ebba eraan, dat „bij" beloofd had. te komen. I-lij! 1 byam niet. 'D'at was goed. Hij' had liaar af wijzing begrepen. Hij zag in, dat zo nooit, Booit haar hart meer mocht laten spreken. Maar eens op een. middag, juist toen ze t®cug kwam van een wandeling met Helen o ca baar papa, die beiden stap voor stap gin- 8® en slechts langzaam vooruitkwamen, i'Midi zo een brief. Het opschrift alleen maakte liaar stil' van i&brik. 'Ze liet hom moedig liggen. ongewoon schouwspel, nu ziji vriendschappe lijk door de Boeren zijn bezet, die zich er vrij bewogen. Ik kwam juist Louis Botha en een van zijn staf togen, "die kalm winkels be zochten in de Kerkstraat (de hoofdstraat van Pretoria) en van deze gelegenheid blijk baar ten zeerste genoten. De la Rey, die m eon toestand van voortdurende melancholie schijnt te zijn, is de ©enige, die niet gelukkig schijnt, met uitzondering misschien van Steyn, wiens gezondheid' slecht is, en dien niemand op straat heeft gezien, behalve toen lrij van liet station reed. Do oude Lukas 'Meijer en Schalk Burger zijn vriendelijik en levendig op huil zwaar- IIol land sclio manier, en al do kleinere go den zijn vriendelijk en toonen veel lust om geheel up-to-date to verschijnen, zelfs ping pong te spelen en de kansen van Ard Pa trick on Duke of Westminster voor de Der by-wedrennen te bespreken. Sommigen heb ben in Engeland' gewoond en spreken goed Engelsch. Maar de favourite van allen is Cliristiaan do Wet, dio door zijp rondheid en levendigheid aller harten heeft gewonnen. Heb is inderdaad moeilijk niet van den man te houden, die do personificatie is van d'e „ijzeren hand in den fluweelcn handschoen". Op liet oogertblik is hij de fluweelcn hand schoen, maar wijl hebben ondervonden wat 'n 'harde klant hij is. Ik zou niet graag on der 'hem staan, als de dingen, verkeerd lie pen. Hij' heeft met Steyn getwist en staat niet op goeden voet met 'De la Rey. Deze beiden zijn het gevaar voor het suc ces der vredesonderhandeliugeu en men denkt, dat zij veel' steun zullen krijgen van de verre commando's. Botha is zelf vóór den vrede, maar hij schijnt er niet voor te willen werkenhij sehij'nt te denkendat is het werk van En geland, en wat den ouden De la Rey betreft, wiens vrouwelijke bloedverwanten zeer op de Engelschen verbitterd zijn, het schijnt, dat zijn ziel van ijzer is geworden, en hij liaat het denkbeold van overgave, omdat het overgave is. Wij bedroeven ons over den hardnekkigen, stijven Boer, die oen goed man en werkelijk een kranig soldaat is. Maar de Boer, van wion, zooals ik zei, het meest venvacht wordt, is Do Wet Do jonge X., die tot de hereden troepen te Klorksdorp behoorde, schrijft mij, dat hij een hartstoch telijk sportsman is, en dat schijhit do al ge meens meening to zijn, 'hoewel Botha, De Ia Rey cn anderen hem als oen opkomeling be schouwen. Er is geen twijfel' aan, of hij is besloten voor vrede to werken. Ik denk niet, dat deze Boerenaanvoerders veel liaast zullen maken om naar het veld terug te koeren, maar Kitchener zal hen hun tijd niet laten verspillen, en liij en lord Mi In ca* zullen zoo spoedig mogelijk een defi nitief antwoord eisehen." Lord Salisbury heeft in zijn laatste rede voering op zijn bëkende manier misbruik Helen moest eerst een kop warmes melk hebben, waarin een voedingsmiddel opgelost was En papa moest nog eerst een glas To- kayer gebruiken. En toon moest Helene eerst heel gemakkelijk neergelegd worden, zoodat ze uitrusten kon van de .groote ver moeienis. Toen kwamen er nog twee school kinderen, die strafwerk moesten brengen, daarna had haar papa nog een hevige hoest bui. Ebba glimlachte treurig bij zichzelf. Dlit alles was reeds een antwoord vooruit op hetgeen in den brief zoo staan I Eu eindelijk zat ze voor haai- .werktafel en las „Lieve Ebba, meer dan ooit geliefd! Op dien treurigen avond, toen wijl da arme He lend naar jullie huis brachten, vroeg ik je, of ik spoedig eens mocht komen. Xe amt- woorddet toonneen. Maar ik meen dit nec-n begrepen te hebben. Het ongeluk was nog te nieuw, bot drukte nog zoo zwaar Je wild'et toeu in je opoffering niet aan je eigen toekomst denkon. Daarom zweeg ik bescheiden. Wat die bescheidenheid mij ge kost heeft, wil ik jo zelf heimelijk zeggen. En ik wil' je ook zeggen, dat ik je nu liecl-> maal begrijp, zooals ik, de man, de meest ervarene van ons beiden, jo toen dadelijk bad moeten begrijpen. Er was te veel kracht in jo en je hadt toen nog te weinig plichten voor al' die kostbare gaven, dat maakte je ongeduldig cn ik, dwaas, was blind en on verdraagzaam. Kunt ge me vergeven En mag ik komen, om je lieve hand te kussen, de heilige hand der vrouw, die zonder te rusten, zegen om zich verspreidt? Toen zeide ik eons tot je: „D'er Seelen Wardigkoit kommt nur von Liebo her". Wie toonde wel ooit zooveel gemaakt van het ultimatum van president Kruger om 't voo'- -te stollen alsof do Repu bliek den oorlog gewild en Engeland zonder leden aangevallen had. 'De „New Age" pu bliceert een open brief van J. Page Hopps aan lord Salisbxu-y, luidende als volgt: ,.My Lord, Op de laatste bijeenkomst van do Primrose League hebt gij de onwaar heid herhaald, waarvoor gij' al meer dan cons berispt zijt. Gij zeidet, dat do Zuid- Afrikaanscho republieken ons aangevallen hebben zonder -dat zijl eonigen grond van be klag- hadden. D'at is niet alleen een onwaar heid maar liet is laf en gemeen gezegd. „Voor do republieken in beweging kwa men, bedreigden agenten van ous ze met wapengeweld, en andere agenten beproefden het verraderlijk met wapengeweld, en 't was duidelijk dat wij 't goedkeurden. Bovendien hadden vvij feitelijk al' den oorlog veiklaard door onze troepen dichter bij liet gebied der republieken te brengen, door onze legerreser ve op te roepen, door het Parlement to laten zitten om kredieten te verleenon, door maat regelen to nemen voor het zenden van troe pen uit Indië en door feitelijk bekend te ma ken, dat wijl slechts wachtten om ons ulti matum op to stallen en onzen tijd te. Mezen. Wezenlijk deden wij; alles, behalve dat wij feitelijk niet 'begonnen met do krijgsverrich tingen. „Is liet dan- wonder, dat de republieken onraad' speurden en ons verzochten ouzo troepen terug to roepen en scheidsrechters uitspraak te laten doen? Eu is het te ver wonderen dat, toen wij dat weigerden, zij den eersten stap deden 1 Mogelijk deden zij daarmede onverstandig; en misschien was het beter geweest, als zij onzen aanval afge wacht en zoo ons voor de oogen der wereld in liet ongelijk gesteld hadden. Maai* deze dwaling, als het inderdaad oen dwaling was, geeft u geen recht te zeggen, dat zijl voor hun handeling geen reden hadden. „Wcot go wel dat honderdduizenden .En gelschen, oven vaderlandslievend als gij en evenzeer tot oordeelon bekwaam, vinden dat do mannon, die gij gelieft te belasteren, door licel deze ellendige geschiedenis zich zoo gedragen hobben dat wij 'beschaamd moeten staan over de hebzucht, de minlieid, het verraad cn het onrecht, waaraan wij maal al te duidelijk schuld hebben? „In rik geval, als wijl zoo sterk zijn en zoozeer onzen wil kunnen doordrijven als gij zegt, kunnen wij ons ook de weelde veroor loven om naar belmoren billijk te wezen te genover een volk, dat zoo prachtig gevoch ten en zoo vrecselijfc geledon heeft in een zaak die hot 'houdt voor de heilige zaak van zijn nationale onafhankelijkheid, bedreigd door ecu listigcn, leugenachtigen en perwa- ten vijand. ,,'My lord, gij schijnt in deze geen ridder lijk gevoel to bezitten en geen schaamtege voel; en om u in ronde taal do eerlijke waarheid te zeggen, gijl schijnt m deze geen „Wurdigkeit" als jij, dierbare Ebba, die met don moed van een heldin lasten cn zor gen draagt' Iïoo trotscli mag do man zijn, aan wien ge toestaat, jo deze zorgen te hel pen dragen I Mag ik komen en je een vraag doen Mag ik En je de teerste groeten van mijn moe der brengen Mag ik Wanneer 1 A.' De uitdrukking van liaar gelaat verloor langzamerhand de zaligheid, die er eerst op te lezen, was geweest en ze legde het hoofd op de tafel oil weende. Over liaar verloren geluk en over het zijne. Maar deze tranen wenkten wonderlijk verlichtend. Zij wischten het laatste restje bitterheid uit haar hart, dat nog in geheime schuilhoeken verborgen was geweest. Lang zat ze zoo en zon en ge noot den diepen weemoed van dat nur, voor zo met vaste hand het antwoord sclu-eef „Lieve Andrcel Voor je brief zeg ik jo uit het diepst van mijn barb dank. Wat daar nog gewond was, heeft hij' geheeld. En dat helpt me om verder moedig te blijyen. Ik mag niet zeggenkom 1 Want de vraag, dio ge tot me richten wilt, mag ik niet hoo- rai! Jo hebt gelijk; vroeger was ilc onhan delbaar door louter overvloed van kracht voor te weinig plichten. Nu is het bijna om gekeerd. Ik liob te veel' plichten, om aan mij zelf to mogen denken. En mijn trots ik geloof dat het geen valsclio is! verbiedt me om mot zooveel zorgen als bruidsschat de vrouw van een man te worden. Vroeger was ik slechts een u-in meisje, maar ik stond alleen, mijn va der schoon bezorgd, Helen© evenzoo. Nu moet ik heb brood voor beiden helpen ver dienon. En nog veel' andere zorgen zullen er gevoel van eer te hebben. Want hadt gij het wel, gij zoudt niet volharden in de onwaar- Jicfld, dat de republieken ons aangevallen hobben „zonder cenigen grond van beklag". Als gij dat niet openlijk herroepen kunt, my lord, zeg liet dan niet meer, bid ik u. Het doet zoowel Engeland als u zelf kwaad." Frankryk cn Rusland. liet bezoek van President Loubet aan Czaar Klcolaas II. Bij het bezoek aan Petersburg werd Loubet op het perron van het rijk versierde station ontvangen door den Burgemeester, die hem toesprak met een rede en hem brood en zout aanbood. Loubet ga! begaf bescheid in harte lijke bewoordingen. Daarop begaf de President zich naar de kerk in de vesting Pel rus en Paulus, en legde daar op het graf van Alexander III, een zwaard neer, met het opschrift: Aan Keizer Alexander III, Emile Loubet, Pre sident der Fransche Republiek. Verder bezocht hij het klooster Alexan der, de Newsby Cathediaal en het klooster Iboak. Langs den geheelen weg juichte een ontelbare menigte den president toe. Door Loubet en de geestelijkheid en de autoriteiten werden redevoeringen gehouden, waarbjj hoog werd opgegeven van de verbintenis tus- schen Frankrijk en Rusland. De heer Loubet ontving vele geschenken. In het Winterpaleis heeft de president bezoeken ontvangen van de ministers van bin tien landsche zaken en van finarctën, van afgevaardigden van den adel uit Peteisburg en Moskou en van de provinciale en ge meentelijke raden. Ook de afgevaardigden der boeren werden door Loubet in audiëntie ontvangen in bet Winterpaleis, waar deze hem biood eri zout kwamen brengen, In den aiond is de ptesident weer naar Tsaikoje Selo veriiOkkon om een toorn*»! uitvoering bij te wonen. Delciis<-é Is te Peters- burg gebleven, waar bjj gedineerd heeft bij Lamsdoiff. <Wasne*inigrfe 5Serö«<8ct*atns«m België. Blijkens do in den Sonant gedane mede- deeling, zal do web op do spelen eerst heb volgende jaar in werking treden, om de lx* grootingen van Ostend© en Spa voor dit jaar niet in do war te sturen. Spanje. Dö schitterende feesten ter ©ere van do troonsbestijging van Alfonsus Xni zijn ge ëindigd mot oen buitengewoon schilderach tig stierengevecht Do groote Arena van Ma drid was prachtig gedecoreerd met tapisse rieën, die welwillend in bruikleen waren af gestaan uit do collecties van verschillende Spaansclio grandes. iD'ezo sobere decoratie deed de prachtige uniformen, do schitterende toiletten var. de dames, getooid met de zeldzaamste edelge steenten, eertijds door de conquisitadors uit Amerika cn Indië meegebracht, goed. uit komen. Om vier uur ikwam do koning mot gevolg, Ond'er de koninklijke tribune vatte een af- deeling liellebardiers post, een gevaarlijk plaatsje, daar onder de regecring van Alfon so XII nog drie liellebardiers door een woe denden stier zijn gedood. D'e stieren, tien in getal, waren afkomstig van de 'kudden uit Veragua en Hana, De prima Spada Revorto werd geestdriftig toe gejuicht door do vijftien duizend bocschou- I tali Do Shall van Perzië is Woensdagmiddag te Rome aangekomen. Hij werd aan liet sta tion ontvangen door den Koning, den graaf van Turijn, minister Zanardelli en andere groofwaardigheidbeklccders. De 'koning om helsde den Shall. De troepen defileerden. De ,Corriere dclla Sera" zegt uit goed© bron te kunnen mededeelen, dat het Zwit- serscli-Italiaansch geschil spoedig zal zijn bij gelegd. Binnenkort worden de diplomatieko betrekkingen horvat. Duitsclila nd. Het internationaal mijnwerkerscongres t© Dusseldorf heeft ondanks de oppositie van d© Engelsche gedelegeerden besloten, don achturigen arbeidsdag voor alle mijnwerkers in te voeren. Denemarken. „Politiken" meldt dat de staatssecretaris Hay, der Veroenigde Staten, den gezant der V.-S. te Kopenhagen opdroog aan do Deen- sclic regeering voor te stellen den termijn voor de ratificatie van bet tractaab betref fend© d'en venkoop dor Deensch-West-Indi- scho eilanden met een jaar te verlengen en ■hef einde ervan dus te stellen op 24 Juli 1903. D© Deenscho minister van buitenlandsdio zaken, Deuntzer, zal waarschijnlijk reeds he den ©en voorstel in dien geest aan den Ko ning voorleggen, en deze zal ongetwijfeld zijn goedkeuring daaraan hechten. Oostenrijk. In den Rijksraad maakten gisteren do Czcchcn een helsch kaba-al, toen de voorzit ter mededeelde, dat de minister van justitie niet zelf zijn bcgrooting kon verdedigen, omdat li Ij zicli aan een operatie moet on derwerpen. Baron Spuns moet ernstig ongesteld zijn en zijn toestand zelfs reden tot bezorgdheid geven. komen! 'Zeker, jo zult moeten toegeven, dat ik die niet kan medebrengen in je huis. Denk echter niet, dat z© mijl zwaar vallen. Vroeger had ik dikwijls spijt, geen man te zijn. Nu dank ik God iederon dag, dat ik een vrouw ben. Ik kan op zoo velerlei gebied werkzaam zijn, wat een man natuurlijk niet zou kunnen. Ik ben tevreden, al blijft het hoogste geluk me ook ontzegd. En dat je ■goed en groot van mo denkt, dat werpt een zonnestraal in mijn hart en spoort mij aan. God zegeno je duizendmaal 1 En je lieve, dierbare moeder, die ik in warme vereering de handen kus I Ebba." Do man, die d'ezen brief kreeg, liet den moed niet zakken. Hij hoorde de stem der liefde. Hij' las zo uit al die weigerende woorden en verklarin gen. Hij begreep haar trots ook heel goed. Hij begreep dat hij vachten moest. Hoe lang? Waarop Dat kon hij zelf niet zeggen. Zijn geduld zou nog grooter zijn, dan haar trots. De toekomst bracht misschien nog uren, waarin liij d'at toonen kon. Andreo en zijn moeder verlieten dien zo- mor de stad niet." Het was hun, als moesten ze waakzaam bKjrvcn. Al hun gesprekken, hun denken en hopen draaiden zich om Eb ba en de haren. Zij leefden van verre het le ven der kleine familie mee. En als mevrouw Alteneck den professor zag, die liefdevol naast de moede, bleek© jongo vromv voort- wandelde, dan sprak zo hartelijk en onbe vangen met lien, die geen vermoeden had den van Ebba's opoffering. De oud heer en Helen© meenden over die T u t k ij e. Berichten uit Yemen melden, dat de troe pen verschillende tegenslagen hebben gele den. De aanvoerder Hussein Paclia is door ontmoetingen te moeten zwijgen. Zij vrees den, dat ze bij. Ebba „vergeten gebeurtenis sen" weer konden opwekken. Want ze go- loofden, dat Ebba's steeds gelijkmatige, zachte vroolijkheid, haar steeds frisscho moed, haar onverstoorbare gezondheid, die alle inspanningen weerstond, teekenen wa ren van een geliecl genezen hart, van een volkomen vergeten. 'Zij, wisten niet, dat de zekerheid, door hem begrepen on boog ge schat to worden, de onuitputtelijke bron voor haar was, waarmede haar levenskracht zich voedde. Juni naderde haai- einde en Ebba verlang de naar de vacantie, om zich geheel aan haar steeds zwakker wordende pleegzuster te kun nen wijden. IMaar nog voor deze or was, kwam er een nacht vol verschrikking. Sidderend, smeckend om het leven van deze arm© vrouw, zat Ebba lange, bange uren in haar kamer, wanhopend niet te kun nen helpen, want dokter Lubbers en juf frouw Möller hadden haar weggezonden. Niemand sliep er in het 'kleine huis en vrouw Yosz stond met betraande oogen in de keuken. Het werd dag en de dag bracht zijn plichten met zich. Ebba moest naai school. Z© kon juist heden daar onmogelijk gemist worden, dat wist ze. Zo dacht eraan, toen zo bleek en akelig door de zonnige stra ten stapte, 'hoe dikwijjls mannen met sidde rend hart hun zaken waarnemen moeten, terwijl thuis hun familie in gevaar en nood verkeert. Do ijzeren roede van den arbeid drijft voorwaarts, altijd voorwaarts. Er zijn tijden, dat zijn alag hard treft t-o hard voor een vrouwenhart. Wordt vervolgd

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1902 | | pagina 1