l
l
E
y
56"* iaargang.
Zondag 1 en Maandag 2 Juni 1902.
No. 10866.
Eerste Blad,
DB STRIK.
S
a
8
nt,
en
-&
i,
la's
aar
GYMNASIUM te SCHIEDAM.
BUITENLAND.
,37.
V
l li
inv-
icn
CS
"O
10
ÏM
0
O
<7
c
60
<1
len
SCHIEI1AMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt d a g e I jj k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en V1 a a r d i n g e n fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
ïturesui Botcrstraat SS.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
S0B1EDAM brengen ter algemeene kennis
dat te beginnen met Mnnndag 2 Juni a.s.
de APFEliMAlUITBIUlC; gedurende 3
dagen gesloten zal zijn voor het voet- en
ïijtuigverkeer.
Schiedam, 29 Mei 1902.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
VERSTEEG.
De Secretaris,
WIJTEMA,
AHMISSÏE-ÏSXAME.V op Vrijdag,
Zaterdag en Maandag 11, 13 en 14L
Juli a.s. des morgens ta §3/t uur,
Belanghebbenden worden verzocht zich
vóór 1 Juli a.s. op te geven bij
Dr. C. J. V1NKESTEDN,
Gymn.-Rector.
Schiedam, Mei 1Ö02.
AEGKMEKM OVERZICHT.
SCHIEDAM, 31 Mei 1902.
Kutd-Afrlka.
Dc vrcdcsonderlinndellngcn.
Nog een interessante inededeeling. Het
Reuberagentscbap laat zich uit Kaapstad sei
nen, dab er oen beweging op touw gezot
wordt iu die stad „ten gunste van do an
nexatie van Becliunnaland aan Transvaal".
Van Beehuanaland, d. w, z. van het gehcele
grondgebied op dit oogenblik onder En-
gelscb protectoraat on bevolkt met inboor
lingen on Hollanders, dat zich ten Westen
van liet tegenwoordige Transvaal uitstrekt
tusschen de Vaal (bij Ve-e-rticnstroomeii) en
Mafeking door Ivuruman en Vrijburg. Wat
heeit dat te bcteekenen 1 Men begrijpt het
Naar liet Duitseh.
5)
(Slof.)
I'n.
tett.
is.
lis.
ys
itric
|UC.
ure.
uid-
dee-
en
if!
De griffier begreep niets meer van liet ge
drag van zijn olief. Behalve dat hom de> ge
volgtrekkingen ongehoord vermetel toesche
nen, zocht hij te vergeefs naar een verkla
ring lioo dc rechter er toe kwam een getuige
zulke inlichtingen omtrent zijn gedachten
en zijn inzichten te geven. Grootorc verras
singen wachtten hem echter nog, want hij
was zeker op niets zoo weinig voorbereid, als
op liet antwoord dat do houtvester, wol1 is
waar weder na een vrij lango pauze, gaf.
„Ik bewonder uw erimincelo scherpzinnig
heid. Maar om u te bewijzen, hoe licht u, bij
uw nasporingon, weder op geheel verkeerde
wegen kunt geleid worden, wil ik u dadelijk
zeggen, dat i k zelf oen sleutel van de klei
ne poort bezeten heb, en nog bezit. Ik be
spaarde mijzelf daardoor een grooten omweg
als ik van Vierlinden derwaarts ging en bad
daarom de gewoonte dien steeds te gebrui
ken bij mijn bezoeken op Groot-Rischdorf."
„Dat is natuurlijk. Maar ik kan u toch
mijn voldoening niet verzwijgen, mijnheer
Werdonfds, dat u door een gelukkig toeval
m do gelegenheid zijit, uw alibi to bewijzen,
m iet tegenovergestelde geval had ik u wel
licht uit plichtsbesef vele onaangenaamhe
den en moeilijkhedon moeten berokkenen."
„Bedoelt u hiermede, dat mon mij
„Permitteer mij, do zaak lost zicli immers
vanzelf op door uw aanwezigheid in het Ca
sino. Men kan toch niet tegelijkertijd liior
ln de stad in- do leeszaal zitten, on op het
zelfde oogenblik oen half uur van hier nood
lottige schietoefeningen houden Om u ccli-
'er niet door een nogmaals herhaald© dag
vaarding to moeten lastig vallen, verzook ik
u> mij don naam van don een of ander op
geven, dio ons uw aanwezigheid in de
feeszaal van het Casino, tusschen lialf ne
gen en half tien, den 23cn Maart 's avonds,
under eedo bevestigen kan."
Wordenfels scheen ingespannen na to den-
':en zijn gebruinde gelaatstrekken haddon
tc;i eigonaardig gelo kleur aangenomen, en
2ijii oogloden waren half gesloten. Na een
pauze, waarin het doodstil in do kamer was,
schudde hij het lioofd. 'klaar toon hij weder
fesgon to sprokon, was zijn stem volkomen
«eescli en 'klankloos geworden.
belang niot, dat de Engelscken in de Kaap
kolonie erbij .hebben om zich te ontdoen van
con stuk .land, dat evenals Griqualand met
zijn groud-lioofdstad Kimberley, sedert lang
beschouwd werd als de voortzetting van
huil eigen kolonie.
De eenige logische gevolgtrekking, uit dit
vreemde Reutorbericht te trekken, is, dat
heb bestemd is ons voor te bereiden op een
nieuwe concessie door Engeland aa.n de Boe
ren gedaan. Zij zullen hebben vernomen,
dat Engeland er aan denkt, eon deel van
hun land weg te geven, ui. het Z.O. gedeelte,
dc districten Vrijheid en Wakkerstroom
aan Natal. Om lien daarin te laten berusten,
en hen gunstiger te stemmen voor don vre
de, zal men liun hebben aangeboden om als
compensatie het grondgebied der toekomsti
ge „Transvaal-kolonio" naar het Westen af
te ronden, door liet te vermeerderen met 't
Westen van Beehuanaland, welks bevolking,
grootendcels Hollanders, zich in den loop
van den oorlog zeer Boerengezind heeft be
toond. Wij, wisten reeds, dat Engeland aan
biedt den Boeren hun wapenen te laten,
ziellier ouder den vorm van vermeerdering
van grondgebied in liet W,, als compensatie
voor verlies in hot O. eon nieuwe concessie.
Wij zullen ongetwijfeld nog wel van meer
dere liooren, zoo groot is liet verlangen en de
noodzakelijkheid voor John Buil om vrede
to sluiten.
Juist misschien om hot aantal en de be
langrijkheid dor concessies, die het aaii zijn
vijand aanbiedt, voelt Engeland zich zoo ze
ker van het sluiten van den vrede. Wie weet
of do Engelsclie ministers, die meesters in
leugens, nu niet te goeder trouw zijn, wan
neer zij te verstaan geven, dat de oorlog op
een oor na gevild is. Zij staan bijna alles toe
wat huil vijand vraagt behalve de onaf
hankelijkheid. In de plaats der Boeren zou
den zij in dio omstandigheden zonder eenige
aarzeling den vrede aannemen. De mogelijk
heid eenor weigering in extremis van de zij
de der Boeren kan zich aan hun verbeelding
niet voordoen. Zij zijn nooit op de gedachte
gekomen, dat de Boeren wel eens op de vol
gende wijze geredeneerd kunnen hebben
„Laten wij er in toestemmen te onder
handelen om Engeland er toe le brengen
„Ik kail u helaas niemand noemen, want
ik herinner mij niot wien ik gezien heb, of
wio mij gezien kan hebben."
„Maar bij eonig nadenken zult u er toch
wel op komen, niet waar? Go liadt iocli geen
masker voor, en zijt ook niet door het ven
ster in en uit gevlogen I"
„Neen, maar de weinig gebruikte leeszaal
wordt, behalve door de vrouw die ze des
morgens moet schoonhouden, dikwijls dagen
achtereen door niemand bezocht, en indien
mijn geheugen me niet bedriegt, ben ik ook
dien avond daar geheel alleen geweest."
„Dat is ceil heel onaangenaam toeval.
Maar in ieder geval heeft do portier u toch
gezien, toen go het gebouw binnengingt. Ik
kan, indien u hot wenscht, dien mail onmid
dellijk laten ontbieden."
Hij strekto zijn hand uit, alsof hij de schol
wildo grijpen, dio voor liem op de tafel
stond.
Maar de houtvester liief zijn hand afwe
rend op. „Het zou waarschijnlijk vergcof-
sclie moeite zijn, want ik bob bij net binnen
komen niet don hoofdingang aan de Lin-
denstraat genomen, maar de alleen voor de
leden toegankelijke zijdeur aan de Hendrik
straat, en daar is geen portier. Wel kan ik
u echter verscheidene personen noemen met
wio ik later in do speelzaal gesproken liob."
„Hoe laat?"
„Na half tien."
„Dat heeft niet de minste waarde, want u
weet zelf wol', mijnheer Werdonfels, dat men
in een lialf uur gemakkelijk van Groot-
Rischdorf naar de stad 'kan gaan. We zullen
dus blijkbaar alleen op uw eigen verklaring
moeten steunen. U hobt dezelve nog niet on
der eedo bevestigd. Wilt ge wellicht nog iets
daarvan terugnemen of daaraan verande
ren
„Ik weet niet, wat mij daartoe aanleiding
zou gcvcai."
„Ik verzoek u om een duidolijk en be
paald antwoord, dat ik kan laten aanteeke-
iioii. Bent u bereid onder eede te verklaren,
dat u op don avond van 23 Maart, tusschen
lialf negen en half ticu hier in de stad on
in de leeszaal van het Casino zijt geweest?"
Ditmaal was het een zware, langdurige
hoestbui, dio Werdonfels belette dadelijk to
antwoorden. Deze moest liom zeer onaange
naam hebben aangedaan, want zijn gezicht
was donkerrood toen liij nog altijd moei
lijk ademhalend, antwoordde; „Ja, ik
ben boreid."
zijn tegenwoordig maximum van concessies
te formuleeren. Wij winnen er een wapen
stilstand mede, ecu rust, een tijd om een
nieuw plan-de-campagno op te maken. Wij
winnen er verder bij, Engeland er aan te go
wemion tot algoheelo terugtrekking, het ge
meenzaam te maken mot het denkbeeld van
den terugtocht, waartoe wij liet door weer
stand to blijven bieden, zullen dwingen."
Uit hot feit, dat de Boeren, aldus rcdc-
neerciido, niet a priori besloten bobben gocn
vrede zonder onafhankelijkheid te sluiten,
heeft Engeland in zijn naievcteit af kunnen
leiden, dat zij berusten in 'het verlies van do
onafhankelijkheid, waarvoor ziji zooveel ge
leden bobben, vergetende, dat dc Boercnaf-
gevaardigdou to Pretoria, door te verklaren,
dat zij geen volmacht hadden om een defi
nitieve beslissing to nomen, maar do quaes-
tio aan het oordcel der leiders van de oom-
mando's to Yereeniging moesten onderwer
pen, zich handig hot middel voorbehouden
hebben om alles op liet laatste oogenblik af
to breken en do wapenen mot nog groot-er
moed weer op tc vatten.
Engeland moot in zijn verwachtingen op
vrede nog versterkt zijn door het succes,
waarmede liet alle gemeenschap tusschen do
Boerenleiders in Afrika en hun vertegen
woordigers in Europa, Kruger, Leyds, Fi
scher, Wolmarans en Wessels heeft afgebro
ken. Het vreesde oen dergelijke gemeenschap
zeer, wetende, dat de afgevaardigden van
Transvaal en Vrijstaat in Europa aan hun
wapenbroeders den hopcloozen toestand der
Engolsche financiën zouden kunnen onthul
len, do moeheid van het Engelsclie volk en
de vruchten, die do Boeren zouden kunnen
plukken van oon voortgezettcn weerstand.
Herinnert u, dat een der voorwendsels der
Engolsclio regeering in Januari jl. om den
afgevaardigden in Europa vrijgeleide te wei
geren naar Zuia-Afrika, dat de Hollaudsche
regoering voor hen vroeg, was „om het be
lang van den vrede". „Do reis dier Roeren-
afgevaardigden zou te veel tijd in beslag ne
men", beweerde do Engolsche regoering.
Vijf maanden zijii nu verloopon. Fischer,
AVolmarans en Wessels zouden al den tijd
gehad hebben om twee maal naar Afrika te
gaan, hun vrienden te zien en terug te kec-
Hot gelaat van den rechter van instructie
onderging op dit oogenblik een groote ver
andering. De uitdrukking van vriendelijke
welwillendheid, dio zoolang zijn trekken bo-
hoerscht had, was ten oenen male verdwe
nen, on een trek van onverbiddelijke ge
strengheid vertoonde zich op zijn gelaat,
toon hij, «terwijl liij' den getuige met een
doorborenden blik aanzag, zcide; „Nu zal
dus eindelijk het oogenblik gekomen zijn,
mijnheer Wcrdenfels, om den strik dicht te
trekken, dien ge uzelf zoo onvoorzichtig om
don «hals hebt gedaan. Ik verzoek u om toe
stemming, collega, om uw verklaring voor to
lezen."
Hij groep naar het blad, dat clo griffier
hem vroeger had toegeschoven en las mot
ecu bijzondercti Mem toon op ieder woord:
„Do getuige spreekt onwaarheid, indien
hij volhoudt, op den avond van 23 Maart op
den door liem aangegeven tijd in de leeszaal
van liet Casino te zijn geweest, want toeval
lig heb ik mij dien avond van zeven uur af
daar bevonden om een ingewikkelden brief
te schrijven, en bij de gesteldheid der zaal
is het onmogelijk dat zijn tegenwoordigheid
mij ontgaan zou zijn. Mijn goed op tijd loo
pend horloge wees op vijf minuten over lialf
tion toen ik daar vandaan ging. Ik ging
door do restauratie naar de speelzaal om
mijn kennissen op tc zooken. Eu ik ben be
reid onder oede to verklaren, dat de getui
ge zich op dien tijd in geen der beide zalen
bevond."
„Welnu, mijnheer Werdonfels, wat hebt
ge hierop te antwoorden
Reeds bij1 liet voorlezen der eerste woor
den was de houtvester opgestaan van zijn
stool. Hij had alle beheorscliing over zijn
gelaatstrekken verloren, en trok vorbazeud
met zijn mondhoeken en zijn neusvleugels.
Overigens bewaarde hij nog altijd zijn kahno
en oogenschijlilijk zekere houding. Een fon
kelende, woedende blik van zijn zwarte
oogon trof den griffier, daarna zcide hij
„Indien ik u toegeef, dat do bewering van
dien 'heer daar volgens waarheid is, wat
zoudt u dan daaruit afleiden?"
„Dat u den landeigenaar Iloijdehrandt in
gemeen overleg met zijn vrouw vermoord
hobt, om -den hinderpaal voor uw misdadige
weuschon uit don weg te ruimen dat zou
ik daaruit afloiden, mijnheer Wcrdenfels!"
De houtvester was op de groene tafel toe
getreden. Iliji had zijn hoed onachtzaam op
den grond laten vallen en steunde niet do
Prijs der Advertentiën; Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer *15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan liet Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschenen, worden
zoogenaamde Itïeine admmrtemtiëts opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon No. 133.
ion. De Engelsclien wisten het wel, maar zij
waren besloten om alle gemeenschap af to
snijden tusschen hen, dio kunnen weten, hoe
ver het met Engeland staat en hen, die dit
niet of slechts ten lialvo kunnen weten. Zij
zijn erin geslaagd en ook dit .is zonder twij
fel ecu der redenen van hun vertrouwen in
den goeden uitslag dor onderhandelingen,
een vertrouwen, zoo groot, dat do „Daily
Mail" er nu al toe gekomen is om de Boe
ren te betitelen als „bepaald geannexeerde
Engolsche onderdanen".
Doch cr is iets anders, liet schijnt, dat
men ons voorbereidt op oen nieuwe verda
ging van den fameuscn vrede. Men merkte
gisteren in Londen op, dat Balfour niet met
absolute zekerheid voor Maandag een beslis-
sondo verklaring heeft beloofd en dat deze
eerst Woensdag gedaan zal kunnen worden,
don datum, waarop do regoering do behan
deling der bcgrooling heeft verschoven.
Nog meer; con officieuso nota, gister
avond gepubliceerd, spreekt van liet „lang
zame telograpluscho vorkoor", hot gevolg van
het breken der kabels.
Zou men ons werkelijk willen voorberei
den op nieuw uitsel, van dag tot dag, van
week tot weck? Laat ons afwachten. Wij
zeggen niet, dat do vrede niet gesloten zal
worden, dat do 100 millioeu niet in do
brandkast der Crawford-Humberts te Preto
ria zijn. Maar men moest tocli niet zoo tal
men met do opening, 100 miMioon
Do Londensclie corresjiondent van do
„Matin" licoft do verzekering ontvangen
dat men in regeeringskringen nog niet zeker
is van den vrede. Dc stand van zaken zou,
„volgens inlichtingen uit goode bron", op 't
volgende neerkomen Do regeering kreeg
eergisteravond een telegram van lord Kit
chener, inhoudende dat do Boeren-lcideis
's middags naar Vcroonigiug waren vertrok
ken, teneinde aan do bijeenkomst do defini
tieve voorwaarden van Engeland voor te leg
gen. Deze voonvaaulcn bevatten concessies,
veel vorder gaande dan die welke men in 't
begin van de weck had aangeboden. Naai
den indruk dien Kitchener ontvangen heeft,
zouden de aanvoerdens van do Boeren volko
men bereid zijn, dc aanneming van doze
beide handen op don rand van het blad. Zijn
wangen schenen geen droppel bloo.l meer te
bevatten, maar het trekken van zijn gezicht
had opgehouden en zijn oogon gloeiden van
een verdacht vuur.
„Laten we aan deze armzalige comcdic
maar een eind makon, ja, i,k lieb hem dood
geschoten, maar ik verzeker u bij mijn oer,
dat zijn vrouw geen aandeel heeft aan mijn
misdaad."
„Daarvan zullen we spoedig op de hoogte
zijn. Wilt u con volledige bekentenis afleg
gen oon bekentenis die in alle opzichten
de waai beid behelst?"
„Ja, dat wil ik. Maar ik ben ecnïgszins af
gemat door het spel van de kat met de muis
dat. uw doorzicht een half uur lang met mij
gespoeld heeft on u moet mij daarom toe
staan hot voor heden kort tc maken. Wij
zullen, naar mijn oordcel, trouwens nog tijd
genoeg hebben om daarover to spreken."
Hij hield een oogenblik op, en oen diepe
zucht ontsnapte aan zijn borst.
„Wat zal ik u trouwens incdedeelcuIk
bom in mevrouw Iloijdehrandt cn zij bemint
mij. Wiji waren beiden diep ongelukkig,
maar geon onzer daclit er aan haar mail door
ecu moord uit den weg to ruimen. Maar oen
onverwacht incident trad tussehenbeid«e.
Iloijdobrandt had een brief onderschept,
dien ik aan zijn vrouw geschreven had. Toen
ik dus den dag voor zijn dood op Groot-
Rischdorf kwam, riep hij mij ter verant
woording cn verbood mij zijn huis. Geduren
de dat onderhoud was heb dat Riiseckc bin
nenkwam cn een gedeelte der woede dio in
Ileijdcbrandt ontstoken was, moest hij ver
dragen. Ik vertrok, maar ik moest de gelief
de vrouw nog éénmaal zien, cn daarom sloop
ik den volgenden avond, op liet uur, waarop
wij olkauder meermalen ontmoet hadden, 't
park in. Zonder twijfel ben ik het geweest,
dien do beide getuigen voor .Riiseckc hebben
aangezien. Dat ik oon palerincjas droeg
evenals hij, verklaart de vergissing. Me
vrouw Ilcïj'debranclt was inderdaad daar,
maar zij beschouwde onze samenkomst als
ceii afscheid voor het gehcelo leven, en ik
trachtte tc vergeefs liaar to overreden met
mij te vluchten. Tob ongeluk van liaar man
cn voor mij, vertcldo zc mij van do ontzet
tende scène die hij liaar gemaakt had en de
ruwe mishandelingen die zij zich liad moe
ten getroosten. Toen zij na een laatst wan
hopig vaarwel naar huis teruggevlucht was,
sloop ik door een onweerstaanbare inweudi-
voorwaarden aan do gedelegeerden aan te
bevelen; met name zouden Schalk Burger,
Louis Botha en andere voormannen vol goe
den moed zijn. Er is echter één punt waar
over men geen inlichtingen kan verschaffen,
namelijk of president Steijn al dan niet te
Pretoria is geweest. Indien hij' er geweest ;s,
beschouwt men do kanson op het totstand
komen van den vrede- nawiurlijk veel groo-
ter dan in liet geval dat 'hij er niet is willen
heengaan. Do „Daily Chronicle" heeft uit
Pretoria vernomen dat hij er niot geweest
is; wie cv dan wel geweest zijn, wordt ech
ter niet gezegd.
De dikwijls goed ingelichte „St. James's
Gazette" deelde gisteravond mede dat de on
derstelling, als zou Balfour's antwoord be-
cckenen dat do vredo verzekerd was,op geen
goede gronden berust. Ofschoon, zegt zij, de
vooruitzichten nog zeer hoopvol zijn, is het
toch altijd nog -onmogelijk om te zeggen,
welk definitief antwoord do gedelegeerde-a
van do commando's geven zullen. Ecu min
derheid van de gedelegeerden te Yereeni
ging is nog sterk voor dc voortzetting van
don oorlog, oen ander gedeelte wil nog ver
der onderhandelen, maar men hoopt, dabde
meerderheid dio de aanneming van de En-
gclsc.ho voorwaarden voorstaat, don doorslag
zal geven.
Do „Daily News" gelooft dab do Engel
sclie regoering hare proclamatie van Sep
tember zal intrekkon, de Kaapscho robolle.1
onmiddellijk of eerlang amnestio zal verlee-
nen en een milden bijstand zal geven om
do verwoeste hoeven weer op te bo-uwen. Eu-
leelo onopgeloste quaesbios zouden zijn lo. de
kwestio van zolf-regooring voor de Boeren,
2o. liet behoud van hun wapens en van huu
paarden do Engolsche regeering zou ge
neigd zijn beide toe te staan, 3o. do taal
kwestie; volgens do „Daily News" is de re
goering geneigd hot Hollandscli Afrikaansoh
naast het Engelscli toe to laten, maar niet
het Nederlandseh. Do „Daily News" maakt
verder melding van geruchten, volgens wel
ke Kitchener en niet Milner de gemaakte
schikking getroffen hoeft. Milner moet er
bisbilles over gehad hebben met Kitchener,
go macht gedreven, naar liet verlichte raam
van do eetkamer, waar ik wist dat mijn
doodsvijand zich bevond. En toen ik liem
daar voor mij zag, met »ijn ruw, brutaal ge-
ziolit, zijn onbehouwen figuur en zijn ple-
beische vuisten toen kwam cr iets in mij
op dab ik niet beschrijven kan en. waarvan
ik mij geen rekenschap kan geven. Ik weet
alleen nog, dat ik plotseling de kolf van
mijn revolver tusschen mijn vingors voelde
en dat ik Heijdebrandt met «heide armen in
de lueht zag grijpen en van de sopha afglij
den. Toen vluchtte ik door hot park, terwijl
ik de poort achter mij sloot, den straatweg
op, en begaf mij zoo vlug mogelijk naar de
stad. Ik bedacht dat ik mij zelvo wellicht
een ali'bi kon verschaffen indien ik naar het
Casino ging- Ik wist dat do leeszaal, waarin
ik ongemerkt kon komen, 's avonds bijna al
tijd ledig was, en ik rokende erop, dat men
mij zou gelooven indien ik later volhield,
dat ik daar reeds meer dan een uur geweest
was. Dit is alles."
Tien minuten Tater waren allo formalitei
ten afgeloopen, en liad de houtvester Wer
donfels onder geloido van tweo gerechtsdie
naars, als een gevangen© iu voorarrest, do
kamer verlaten.
Tot in het diepst hunner zi&l ontroerd, za
ten do rechter en zijn griffier zwijgend ter
neder. Nadat hij hot hevel tot invrijheidstel
ling van don onschuldig verdachten opzich
ter Riiseckc uitgevaardigd had, zeido do
rechter van instructie:
„Hier heb jo nu bet bewijs voor de juist
heid mijner theorie van den strik, dien ieder
misdadiger zich zelf om den lials logt indien
men liem er slechts voldoendo gelegenheid
voor geeft. Mijn achterdocht tegenover den
houtvester was opgewekt geworden op het
zelfde oogenblik dat ik de zonderlinge han
delwijze van mevrouw Heijdebrandt to zij
nen opzichte gadesloeg. En reeds toen go mij
uw briefje toescliooft, waren do vermoedens
zekerheid geworden. Maar het was toen het
rechte tijdstip nog niot om den strik dicht
te halen. Ik moest hem vorder en verder
drijven, totdat geen ontkomen meer moge
lijk was. Nu kan ik althans cenigermato
trotsch zijn op mijn uitkomst. Maar onder
ons gezegd, mijn waarde collega, hot is tocli
een soort beulenwerk en ik zou den hemel
kunnen afsmeoken, dat ik niet al te dik
wijls veroordeeld moge worden, om zoo iets
to moeten verrichten,"
