I
SS*" Jaargang.
Vrijdag 18 Juli 1902.
No. 10906.
iF.
NA VEERTIG JAREN.
I'
Kennisgeving.
BUITENLAND.
V
V
V*
V
V
/ï1
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prqs per kwartaalVoor Schiedam en V1 a a r d i n g e n fl, 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prjjs per weck: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Acvertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan he., bureau bezorgd zijn.
Bureau t Boterstrout 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Xcfoftc* mtfoirtrnmtiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Ufo. 123.
Inrichtingen welke gevaar, schade
ol hinder hunnen veroorzaken.
Buuoe meester en Wethouders
van Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet
Geven kennis aan de ingezetenen dat np heden
aan de firma LUTTERBACH Co. te Rotter
dam en hare rechtverkrijgenden vergunning
verleend is tot oprichting van een fabriek
tot vervaal diging van drijfriemen, slagricmnn en
bindriemen cn plaatsing van een stoomwerktuig
van 3 paardenkracht en ketel met een vei war-
mingsoppervlak van 3 Mz, in het pand staande
alhier aan den Noordvestsingei no. 33, kadaster
sectie II no, 302.
Schiedam, den löden Juli 1902.
Burgmeester en Wethouders voornoemd,
Mr.W, H.JANSEN, w.b.
Be Secretaris,
WIJTEMA.
is le
eiteii
ir.
ten«
ys
sem-
NG.
lek*
ture.
1.37.
EU».
AliCSBSIEEK OVERZIC11T.
SCHIEDAM, 17 Juli 1902.
Zutd-Afrtka.
Da „Telegraaf" heeft van' haar corres
pondent to Kaapstad! eert zeer belangrijken
brief ontvangen. Déze bevat nl, een verhaal
hoe d'o dappere Herzog zich tegenover zijn
mannen heeft uitgelaten en. waaruit 'blijkt
dat de berichten van verbroedering geen ge
loof verdienen.
„Broeders van den Vrijstaat en van de
Transvaal," zoo begon Horzog, „veilen, heb
ben ons informatie gevraagd omtrent do toe
komst; do militaire autoriteiten hebben me
toegestaan u die te verschaffen en daarvoor
mob u to vergaderen. Ik kan u niet alles
zeggen wat in do laatste maanden gebeurd
is, maar toch eon en ander u mededeelen
wat u to doon hebt."
En na oen kleine inleiding vervolgde hij
„Er was met geen grondl te verwachten,
onder deze omstandigheden, dat wo in de
zen oorlog meer konden doen dan wo gedaan
hebben, we 'kondon niot verder voortgaan.
Eu 't is daarom, dat ik u ook aanraad u
maar neer te loggen bij wat gedaan ïs.^Met
genoegen kan ik u zeggen, dat Zr. Ms. re-
geering eon ruime amnestie wil schenken
aan 'Zr. Ms. onderdanen die aan den oorlog
hebben deelgenomen.
"Wat de kolonische broeders betreft, heb
ben we do verzekering van Zr. Ms. regee
ring, dat zij in Natal cn de Kaapkolonie
dbor d'o Burgerlijke justitie zullen behan
deld worden, nl. die na 12 April 1901 met
ons meegedaan bobben. Zij moeten bij hun
overgave oen document teekemen cn zullen
E. DEBANS.
12)
„En zoodoende ontwaakte mijn geweten
en van dien tijd af begon mijn lijden, dat
na dien tijd mijl altijd gepijnigd heeft."
Met eon gelaat, waarop doodsangst to le
zen stond, poogde Mouthier zich op te rich
ten in do kussens, een lievig beven deed zijn
geheel© lichaam schudden. „Maar i'k kan
niet sterven, vóórdat ik zekerheid heb dat-
jij mijn misd'aad boeten wilt."
„Hoe kan ik dat doon riep Berfclia uit.
„Ik begrijp u mot!"
„Do tweo personen, die ik als misdadigers
heb aangeklaagd, leven nog. Jacques Ville-
franche is als een rijk man onlangs in
Frankrijk teruggekeerd. Slcóh ts eenige uren
geleden kreeg ik eon brief van hem, waarin
'liij mij' van zijn komst verwittigde. Hij heeft
geon vermoeden van zijn onteerende veroor-
d'ealing ©n heeft nooit getwijfeld aan mijn
■vriendschappelijke gevoelens to zijnen op
zichte. Ik draag u op, hem allesmede te
deelon."
Mevrouw Vasselin vroeg misnoegd:
„Waarom hebt u zelf al niet lang geléden
gedaan, wat u. nu vair mij eischt?"
„Omdat ik 'te lafhartig was," gaf de oude
man ten antwoord. „Ilc hoopte altijd dat er
iets zou gebeuren wat mijl ontslaan zou van
de noodzakelijkheid' om mijn misdaad' te be
kennen." -
„En ik zal evenmin aan uw verlangen
voldoen," Varklaard'e Bertlia beslist. „Hoe
dan na instructies van het Hooggerechtshof
door de magistraten of door een speciaal
hof gehoord worden. De doodstraf is buiten
gesloten. U behoeft u ov'er een en ander niet
te verontrustenwat hierover in de kranten
stond dezer dagen, scheen wel slecht, maar
ik heb gisteren den heer G-raham (procu
reur-generaal) gezien en die h'ec-ft de instruc
ties volgons 't geen bepaald was te Vereeni-
ÉÓiig.
„En nu over don eedl van getrouwheid. U
zult vragen moeten, wijl dion afleggen ?Wel,
ik zou zeggen, het hindert niemand, zoo'n
formeelc-n eed' af tte leggen. Maar or is be
paald, dat de krijgsgevangenen, thans
buiten Zuid-Afrika, alleen een declaratie
moeten teekenon. En ik meende dat die
binnen Zuid-Afrika daar ook mee vol
staan konden. Ik bezocht daarom generaal
Settle (basis-commandant te Kaapstad) cn
die zei' mijt dat u allen den eed moest afleg
gen. Aangenaam vind ik dit niot, want uw
hart is toch niet bijl dien oed. Maar i'k zal
lord Kitchener Maandag zien als hij hier
komt, en i'k twijfel niet of die zal alles schik
ken. Ik heb juist oen brief van hom'ont-
angen.
Er is iemand hier gekomen uit Zuid-Ame
rika mot mooie aanbiedingen om u daar te
gaan vestigen. Broeders, ik moet u daarte
gen waarschuwen. Do oorlog heeft niet ge
bracht wat wo verwachtten, hot is helaas
zoo, maar laten wo als mannen, dragen wat
niet anders kan. D'e strijd in 't veld' is voor
bij, een anderei wacht ons. Het is uw eigen
belang te blijven. Mannelijk hebben we ge
streden, u. cn ik, 'b zou onmannelijk zijn, nu
weg te loopen. Wo hebben don .eerbied af
gedwongen van onzen sterkeren vijiand en
van de geheole wereld', blijft u die waardig
toonen, blijft hand! aan hand! staan. De gren
zen van Transvaal en "Vrijstaat zijn c-t niet
meer; er zijn nu andere grenzen. Een taak
staat voor ons, grooter dan die in 't veld.
Strijden in 't veldl is gemakkelijk, de harts
tochten leiden u van zelf. Harder is de strijd
waar het geldt een vijand die nu een vriend
ia, cn men zorgen moet do perken der
vriendschap niet te buiten te gaan. Ons
volk blijve hier en moot vooruit; wij, de
leiders van den oorlog, hebben, besloten hi ei-
te blijven, en alles te doen om het land voor
uit te brengen. Zuid-Afrika moet toch voor
do Z.-Afrikaanders zijp. Db vrienden in
Europa zullen ziali niet beklagen ons 'urn
vriendschap geschonken te hebben. En wij
hebben recht op wat wij meenen. Bord Kit
chener heeft ons te Pretoria gezegd„Gij
sluit een vrede met eer. Uw volk zal geres
pecteerd worden." Bedenkt, dat Australië
en Canada ook tot het Britsche rijk belmo
ren. U staat voor een voldongen feit. Onder
werpt n als onderdanen van don koning,
geeft hem do verschuldigde gehoorzaamheid
on verder blijken we die wij zijn. Naast
onze nieuwe vrienden zullen we voortgaan
ons zelf vooruit te brengen. Maar gaat nu
niet uit mismoedigheid hot land verlaten.
Er is een groot werk te voltooien. In tijden
toon wo het hard' te verantwoorden hadden,
heb ik soms aan Shakespeare gedacht:
„To thine own self botruo", wees getrouw
aan uzelfvecht om uw rechten als mannen.
„Ik gevoel' dat uw harten zeer doen, dat
u den eed moet afleggen. I k was vrij en ik
zou den eed ook niot afgelegd hebben, maar
in uw geval, als u sm o o t, denkt dan dat de
plicht jegens uw land grooter is dan die je
gens uzelf. Daarom, legt don eed af als het
moet. Toont har-ten te bobben."
Hierna was de gelegenheid opengesteld
om vragon te doen. "Verscheiden personen
maakten hiervan gebruik. Do meesten leer
den niet veol' nieuws.
Zekere mijnheer Visser, een Transvaler,
vroeg daarna: „Generaal, als we den eed
niet willen afleggen, wat dan?" „Wel, dan
blijft u aangenomen dat men den eed
eischt vreemdelingen on krijgt u geon
b urgorsch apsrechten
Een ander vroeg, of het geld nog uitbe
taald zou worden, dat de Transvaalsche regee
ring achterstallig was aan hare anibteuaren.
Generaal Herzog antwoordde, dat de Trans
vaalsche schuldbekentenissen erkend zouden
worden men kon daarmee betalen.
De heer Maas vroeg of allen, die uit het
land gegaan of gezet zijn, terug mogen
komen. Antwoord Ja. Ook de heer Hartman
vraagt daaromtrent bijzonderheden, die ook
bevestigend beantwoord worden. Generaal
Herzog had hierbij gelegenheid op te merken,
dat men toch niet denken moest, dat de 3
millioen pond sterling eenig gewicht in de
schaal hadden gelegd bij het sluiteu van den
vrede.
De toestand en de toekomst van ons land,
het lot der krijgsgevangenen en dat der
kampbewoners zijn onze eenige drijfveer ge
weest. Die 3 millioen was eer een beleediging,
daar meer dan 50 millioen noodig zullen zijn
alles eenigszins in den ouden toestand le
brengen.
Ds. Marchaad, van de Nieuwe Keik te
Kaapstad, vroeg ten slotte nog waarom alleen
de rebellen van'na 12 April 1901 onder de
bepalingen en amnestie zullen vallen. Herzog
antwoordde dat de anderen onder de aTreason
Bill" vallen, maar dat de toekomst wel zal
toonen dat men tevreden kan zjjn. »Wy, als
voormannen, zijn tevreden."
Dit laatste gezegde swij, als voormannen,
zijn tevreden", bewyst wel ten duideïpste
dat er geheime voorwaarden aan de overgave
zijn verbonden.
De quaestie van het dynamiet, benoodigd
voor de exploitatie der goudmijnen in Trans
vaal, keeit zich nu tegen de Engelschen,
evenals zooveel quaestie^, door den oorlog
ontstaan.
Aan de regeering van President Kruger
verweten de Engelschen, dat het dynamiet-
monopolie aan een maatschappij was verleend,
die den prys zeer hoog hield. Nu meldt een
telegram uit Johannesburg, dat de Engelsehen
kunt u ook maar een oogenbhk van mij
eisclion, dat ik naar die mensehen zon toe
gaan en hun zeggen: „Mijn vader is een
dief"
„Je moet liet doen," hield, de grijsaard
ernstig aan.
„Nooit."
De krachten van don stervende schenen
ten einde te loopen, d'oeh nog eens vermand©
hij zich mot oen uiterste poging om verder
te gaan. Julius Berger, het tweede slacht
offer, is al lang terug uit Zuid-Amerika,
even arm als bijl daar heen. ging. De straf
kon niet meer op hem worden toegepast om
dat de zaak al lang verjaahd was, maar als
een vloek bleef het over hem uitgesproken
vonnis op hem rusten, ofschoon hij! in het
bewustzijn van zijin onsdlruld te -Vergeefs pro
testeerde. Iedereen beschouwde hom als een
misdadiger en daarom moest hij tot nu toe
een leven vol ontberingen en ellende lijden."
„U liad't hem de helft van uw vermogen
moeten afslaan en hem weer in zijn eer moe
ten herstellen," zeide de jonge vrouw toor
nig-
„'Zeker, ha'dl ik dat moeten doen, maar ik
hadi er dein moed niet toe, en daarom moet
ik nu angstig en ellendig sterven. Maar
jij
„Gelooft u dan werkelijk, dat ik aan do
gebed© wereld bekend zal maken, wat uzelf
altijd hebt verzwegen?" viel' Bertlia haar
vader iii de rede, die 'diadelijk daarop, het
spoor bijster, vervolgd'©:
„D'en kleinzoon van Berger, den zoon van
zijin dochter kent ge. Het is George Lance-
niont."
Mevrouw Vasselin uitttó een kreet van
toom. Zij liaatte'd'en1 jongen opzichter, die
het'gewaagd' had',' liaar' dochter hét hoofd
der goudmijnen dit zoo zeer gelaakte mono
polie wenschen te bezitten.
De meerderheid van de commissie van uit
voering der Kamer voor de mijnen ie
Johannesburg stelt namelijk voor het dynamiet
komende uit het buitenland, te belasten met
een recht van 5 A 7 shillings per kist bij
de ontscheping in Zuid-Afrika, ten einde de
plaatselijke dynamiet-industrie te beschermen,
die in handen der mgnmaatschappijen zelfs
is gevallen en voorts de oprichting van fa
brieken in Zuid-Afrika aan te moedigen.
Georges Albi voert een heftige oppositie
tegen deze geheele uitsluiting der buitenlaud-
sche concurrentie. Hij wil vrijhandel, omdat
de ontworpen wetten ten gevolge zullen heb
ben, dat het dynamiet-monopohe aan de
Engelsche De Beers maatschappij (Werner,
Beit Sc Co.) komt.
Bovendien is er een fusie te vreezen van
het Nobel-syndicaat en dat van De Beers,
zoodat dit dynamiet-monopolie erger zou zij o
dan hetgeen ten tyde van President Kruger
bestond.
Deze quaestie is van groot belaDg voorde
mijn-industrie.
Van Liverpool zijn voor verschillende regi
menten aanvullingsdetachementen naar Zuid-
Afrika vertrokken,
Een deputatie van Kaapsche parlements
leden heeft haar opwachting gemaakt bij den
gouverneur, om by dezen aan te dringen op
vervulling der bestaande vacatures. De gou
verneur antwoordde dat hij de kwestie aan
zijn raadslieden zou voorleggen.
In het Engelsche Hoogerhuis is de quaestie
ter sprake gekomen van het verleenen van
faciliteiten aan Engelsche onderdanen, die
zich in Zuid-Afiika wenschlen te vestigen.
Lord Onslow, secretaris-genei aal aan het
ministerie van Koloniën, verklaarde, dat de
rijksregeering, evenals die van Transvaal, deze
zaak van het hoogste gewicht achtte, De
regeering, die reeds uitgebreide terreinen
heeft aangekocht, is bereid haar vollen steun
aan Lord Mtlner te geven, die een kolonisatie
plan op uitgebreide schaal wil verwerkelijken.
Een commissie, bestaande uit vertegenwoor
digers van de ministers van Oorlog en Kolo
niën, is benoemd, om de zaak in den grond
te bestudeeren. De regeering zal ook. aan
vrouwen faciliteiten verleenen, die zich in
het nieuwe Britsche gebied wenschen te
vestigen.
Uit Varsoria woidt gemeld dat sinds de
vrede in Zuid-Afrika is hersteld de stroom
van emigranten die zich naar de Vereenigde
Staten richtte, naar Transvaal schjjnt ver
legd te zijn. Verscheiden Poolsche joden
schepen zich in en ondervinden alle moge
lijke hulp van het Russische gouvernement
om naar Zuid-Afrika te gaan.
Brodrick deelde in het Lagerhuis mede,
dat aan de Boerenkrjjgsgevangenen, die ge
neigd zijn den eed van trouw af te leggen,
en middelen van bestaan bezitten, zal wor
den toegestaan, naar Zuid-Afrika terug te
keeren op eigen kosten, behoudens de goed
keuring van Milner. Zg mogen ook elders
heengaan, maar zy hebben geen recht op
repatrieering op gouvernementskosten. Zjj
zullen niet naar Zuid-Afrika mogen terug-
keeren, indien z(j heengaan zonder den eed
van trouw te hebben afgelegd.
Met de 0 rotana, de boot waarmede
Kitchener is teruggekomen, zullen een dui
zendtal gevangen Boeren uit Portugal naar
Afrika vertrekken.
Gisteren is President Steyn van Kaapstad,
op reis naar Europa, vertrokken, om zich in
Engeland onder geneeskundige behandeling
te stellen.
Sir Arthur Lawley, gouverneur van West-
Australië, is benoemd tot gouverneur van
Transvaal en zal onverwijld naar Zuid-Afrika
scheep gaan.
Milner krijgt de leiding over geheel Zuid-
Afrika,
fiemeagde Hededcellngen.
op hol te brengen en nu zou ze zich zoo zeer
voor hom moeten verootmoedigen, dat ze
hem bekend'© wat haar vader misdaan bad.
„Misschien zal ik .hem nog moeten vra
gen om do oor zijn schoonmoeder to wor
den f" riep ze boos uit.
„Misschien wel," antwoordde Mouthier
mot bot egoisme' van diegenen, die slechts
met een enkele gedacht© vervuld' zijn. ,-,Ik
weet dab ik sterven moot, maar Villefran-
che cn Berger zullen mij! niet volgen vóór
dat hun onschuld algemeen bekend zal we
zen. Je zult mij dus gehoorzamen," en toen
Bertlia, al tegenstrevend, de hand omhoog
hief, vervolgde hij!' „cn je kunt ook niets
anders doen dan mijl gehoorzamen, want
daar ik je trots ken, hen 'ik er op bedacht
geweest, do vervulling van mijn laatsten
wensch te verzekeren, zelfs dan wanneer jij
mij jo medewerking zoudt onthouden. Ik
heb een door mijfeelf geschreven bekentenis
ergens gedeponeerd1. Indien je drie maanden
na mijn dood nog niet bobt ten nitvocr ge
bracht wat ik ja opgedragen heb, dan
Geheel uitgeput, moest de stervende plot
seling ophouden met spreken.
„Roep den dokter," lispelde hij met een
dikke tong on nauweüjlks verstaanbaar.
Mevrouw Vasseliu zag wel nl, dat indien
haar vader stierf vóór hij haar nog .verder
had ingelicht, zijl in eon moeilijke, positie
zou geraken. Zijl was dan geheel weeiloos
tegenover den onbekende die in het bezit
was van do door Mouthier geschreven be
kentenis. Spoedig riep zijl dus den dokter
boVeai, dio daddlijik inzag dat do fabrikant,
al stervend© was.
Toon bij moedeloos de schouders cplrok,
fluisterde Berëlia hom dringend in het oor
„Ik' bezwec-r' n, dokter, bracht mijn vader
nog eons weder tot bewustzijn te brengen.
Het betreft hier zeer gewichtige zaken."
Hot gelukte den dokter index-daad. Toen
Bertha andermaal' alleen met haar vader
was, vroeg zij„Wie ds de persoon w;cn u
uw bekentenis hebt toevertrouwd Ik moet
alles precies weten."
„Dab zal je ook, daarom lieb ik er een af
schrift van gehouden."
Met bevend© hand' nam hij oen sleutel
van het nachttafeltje, gaf dezen aan zijn
dochter en wees op een. vak van. de aan do
overzijde staande commode.
Zij! opende het en vroeg: „Bevindt het
stuk zich in dat blauwe couvert, d'at met
zwart lak is verzegeld?"
„Ja," steunde de grijsaard, wiens krach
ten andermaal afnamen. „Hot bevat alles
wat je weten moet."
„Goed," maar aan wien liebt u h&t origi
neel gegevén?"
Mouthier bowoog zijn lippen, me ar ver
mocht geen woord meer to Triton. Zijn blik
werd dof.
„Spreek toch, "riep Bertlia liem in liet
oor. „Ik moet 'dèn naam weten."
•Maar de stervende had geeu kracht meer
om een enkel woord uit t© brengen. Dr.
Brunior, dien mevrouw Vasselin er ander
maal bijriep, 'kou thans ook niets meer doen
dan na verloop van ©enig© oogenblikken
haar bet overlijden van den fabrikant mede
deelen.
Aangedaan en gebroken viel Bertlia op
do knieën om te bidden. Maar te vergeefs
poogde zijl er haar aandacht hij te bepalen,
steeds doken er smartelijk© gedachten bij
haar op, welke"haar afleidden. Indien zij
ten uitvoer bracht, -wat zij; haar thans'ov'er -
leden vader beloofd had', vóór z© wist waar-
Eingel And.
De prins van Wales heeft een bezoek ge
bracht aan zijin vader te Cowos.
De „Daily Mail" verklaart machtiging te
hebben ontvangen om bekend! te maken, dat
do kroning stellig bepaald is op Zaterdag
den 9en Augustus.
Het schijnt, zegt do „Westm. Gazette",
dat heb met het aftreden van sir Michael
Hicks each als minister van financiën nog
niet uit is. Onder degenen, die eveneens plan
hebben bet voorbeeld van lord Salisbury te
volgen cn „staatsman in ruste" te worden,
noemt men lord Halsbury, don lordkanse-
lier; lord1 James of Hereford, don kanselier
van Lancaster; lord Ashbourne, den kan
selier van Ierland; en lord Cadogan, den
lord-luitonaut van Ierland.
De „D'aily News" gelooft stellig dat de
heer Chamberlain met de portefeuille van
financiën zal belast worden.
In Ierland zijn weor troebelen ontstaan
in het protcslantscho ©n Engohahc gedeelte,
vooral in don omtrek van Belfast, en wel
tusschen "Engelsche loyalisten en de natio
nalisten en katholieken. Bij verschillende
vechtpartijen worden ernstige wonden opge-
loopen.
Ondanks haar toestand hebben de genees-
h eer en aan d© Koningin gisteren verlof ge
geven een kortlen rit in een rolstoel' door het
park te doen.
F r a n k r i ji k.
D© Oostenrijksche luitenant blijkt te
Lyon door do politie opgenomen wegens
over het handelde, dan moest ze diope
schande en een leven vol smart en zorgen cp
zich nemen. En indien zij: haar belofte niet
hield, cn Villeframche en Berger niet mede
deelde, wat do stervende haar had toever
trouwd, dan kon zij daardoor niet veel win
nen, voor 't geval dat de bekentenis door
dengene, aan wien Mouthier heb had mede
gedeeld, aan de bedde mannen werd bericht
of aan d© rechtbank werd overgegeven.
Toen ze eindelijk opstond om Sabine bij
het bed van liaar overleden grootvader te
roepen, kwam eensklaps d© vertroostende ge
dachte bijl haar op dat all'es onmogelijk
waarheid en werkelijkheid kon wezen. Hoe
bad zo toch kunnen gelooven dat haar va
der, wiens pijnlijk oergevoel en wiens stten-
ge zienswijze zij zoo goed kende, eenmaal
zulk een lage misdaad had' kunnen begaan.
Zouder twijfel waren zijn kersenen gekrenkt
en had de oucte man geleden onder kerschen-
sohiriimen en ziekelijk© voorstellingen. Hoe
was het mogelijk, dat zij dit niet dadelijk
had ingezienze schreef het nu toe aan den
treurigen toestand, benevens aan de overtui
gende manier van spreken van den grijsaard
'dio natuurlijk zelf geloofd©, wat hij' zijn
dochter vertelde. Mot het oog op liet docu
ment, dat hij 'liaar in d© laatste oogenblik
ken voor zijn verscheiden gegeven had, 'kon
zijl er niet aan twijfelen, dat bijl in zijn zins
verbijstering de bekentenis werkelijk had
opgesteld en aan een haar onbekend persoon
had1 toe vert rou wdi D czen uit te vinden moest
van nu af aan haar eerste en voornaamste
bezigheid zijn.
(Wordt vervolgd-l
