56'"* Jaargang. Vrijdag 1 Augustus 1902. No. 10918. NA VEERTIG JAREN. Kennisgeving. BUITENLAND. V V V SEHIEDAMSCKE COURANT Deze courant, verschijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prjjs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco er post £1. 4.65. Prgs per weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. Bureau ïloterstraat 68. Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere re;,el meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die vij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hur- van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, wonen zoogenaamde isltimm (fdMrtmNltt opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. latere, telefoon Ko. 123. BunOEMECSTCR HN WETHOUDERS VAN SCHIEDAM, Gelet op ait. 219 der wet mil den 29sten Juni •1851 (staatsblad no. 85), regelende de samenstelling, inlichting en bevoegdheid der geineentebestuicn, Doen te weten Dat de rekeningen verantwooiduig van dc inkom sten en uitgaven der gemeente, over liet dienstjiar 1901, op den 29sten Juli 1902 aan den rand is ingediend, en tegelijk op de secretarie der gemeente voor een ieder ter lezing is ncdergelegdterwijl die rekening tevens, tegen betaling der kosten, in afschrift aldaar verkrijgbaar is gesteld. En is Bei van afkondiging geschied, waar hot hehooit, den 31sten Juli ÏSSOJ. Burgemeester en wethouders voornoemd, Mr. W. II. JANSEN, W. B. De Secretaris, v. LUIK, L. S. ALCEIHEUA' 6VERZICHT. SCHIEDAM, 31 Juli 1902. Suld. Afrika. liet is wederom een geheel andere voor stelling, dan die ons de Engelschen wilden opdisschen, van den geest waarmede de vrede werd begroet, die ons nu onder de oogen komt. Het is een brief van een Duitsche dame, die in een school te Wellington, in de Kaapkoloniewerkzaam isaan de sllamb, Corr.", waaraan het volgende wordt, ontleend »Op Woensdag werden de (vredesvoor waarden bekend. Ik moest in den namiddag nog les geven, maar drie jonge dames lieten zich verontschuldigen. Na een uutlje begaf ik mij naar hate kanier; zij lagen snikkend en wanhopig op hare beddensO, o, ze hebbpn ons ons land afgenomen Isnikten ze. Ik trachtte haar te kalmeeren, maar het gelukte mij niet, en ik begreep die jonge zieltjes volkomen. Er zijn smarten, die de mensch alleen moet doormaken, alleen, met God, en ieder inenschelyk woord doet dan pijn. Ik heb nog lang op mijn kamer gezeten, toen nog alles in huis süepook mij deed het hart pijn, het was alsof er nog iets ergers moest komen. En het kwam. In het groote jongensinstituut, dat hier dichtbg is, had de mededeeling der viedesvoorwaarden dezelfde uitwerking als bij ons. De diiecteur had een zware taak, want met jongens is zoo iets nog moeilijker door te maken. Een jongen had uit het venster van zijn slaapkamertje eene kleine Engelsche vlag uitgestoken 's avonds was zij verdwenen en hij vond haar half verbrand op zijn bed. Dit kwam den militairen commandant van de plaats ter oore en deze vond, dat het de plicht van den directeur was de zaak te onderzoeken, als zijnde svan het grootste gewicht". De goede directeur heeft daarna uren lang met de jongens geredeneerd en hen vermaandeindelijk bekende een kleine 14 jarige jongen uit Transvaal, dat hij het gedaan had. Overigens werd vastgesteld, dat twee andere jongens voor Engeland belee- digende uitdrukkingen hadden gebruikt. Gisternamiddag om 3 uur is eon detache ment soldaten naar het instituut gemarcheerd, en in de eetzaal zijn de diie jongens door de soldaten afgeranseldde een heeft 11, de andere 7 en de derde 6 stokslagen gekregen. Ik kan nog niet, zonder te beven, daaraan denken wij waren er allemaal koud van. Dit zal toch wel niet, naar mjjne meening, de wil des Konings zijn. Er zullen nog wel meer treurige dingen gebeuren, waarvoor men den Koning en de Engelsche natie moet verantwoordelijk stellen. Wij zjjn overigens allen zeer verwonderd. Wij hadden gehoopt, dat er nu weer volle vrijheid zou zijn, want wij wonen hier toch op Engelsch gebied. Maar dat is ons erg tegengevallen. De sol- daten-regeering is strenger dan ooit. Wij mogen nog niet de plaats verlaten zonder verlof van de militaire Autoriteiten, en als men wil gaan reizen, zijn er allerlei moeilijk heden aan vei bonden. Mettertijd zal dat wel veranderen, dat kan niet anders, maar het valt niet te ontkennen, dat we allemaaTzijn teleurgesteld". Engeland zegt dat de couranten van het vaste land kunstmatig hunne lezers tegen Rrittannië opzetten, doch al was het de be doeling om Engeland in een kwaad daglicht te stellen, niemand heeft dat beter gedaan dan de Engelschen zelf, die door laffe daden als bovenstaand afschuw wekken zonder dat eenige aansporing daartoe noodig is. Uit Kaapstad wordt gemeld Botha, De Wet en De la Rey zijn gis teren in drie rijtuigen door" de jongens van de Hollandsch" scholen naar de dokken ge reden, waar zij op de Saxon van de Union Castle-ljjn scheep gingen. De tocht werd een geregelde optochtdo generaals werden door hun bewonderaars toegejuicht. Sir J. Gordon Sprigg, de eerste minister van de Kaapkolonie, is weder te Kaapstad teruggekeerd. Een detachement van de Northumbeiland Fusiliers en 380 krijgsgevangen Boeren zijn op de R o s I i n Castle van Bermuda naar Kaapstad vertrokken. De spoorwegdirectie besloot opmetingen te doen met het oog op de uitbreiding van hel spoorwegnet in de Oranje Rivier-kolonie en Transvaal. E. DEEANS. 24) Men sprak af om samen op den bepaalden tijd naar Sb. Eticmie to rijden; Robert em Edith zoudou natuurlijk ook medegaan. Sedert zij deze gerechtelijke oproeping ontvangen had, voelde mevrouw Vasselin zich door eon, haar zelf geheel onverklaar- baren angst bevangen, dio haar niet meer wilde loslaten. Een. voorval, dat even daarna op het plein voor den Triomfboog aan liet einde der Champs Elysécs plaats greep, deed deze onrust in volslagen angst veranderen. In een open landaner kwamen Jacques Viiilef:rancho, Robert en Sabine uit het Bois de Boulogne. Naast don ouden lieer zat zijn aanstaande schoondochter; zijn zoon tegenover hen op hot achterbankje. De koetsier zou langs don Triomfboog do stad in rijden, waar men eonigo inkoopen te doen had. Toon het rijtuig in vluggen draf om die monumentale verheerlijking van heb eerste keizerrijk heem-eed, kwam schuin over de Place do l'Etoile een jong werkman met een blauwen kiel aam, die een tamdlijik zwaar beladen handwagen voor zich uit duwde, recht op do equipage af. Het gezicht van het in heb rijtuig gezeten jonge paar maakte blijkbaar een boel' bijzonderen indruk op hom. 'Hiji staarde eerst Sabine en daarna Ro bert zoo doordringend aan, dat hij' daardoor alles scheen to vergeten wat om hom heen gobeurd'e. Geheel worktuigelijiki ging hij voorwaarts, om eerst op hot laatste oogen- Engcland. Niot alleen Frankrijk maar ook Enge land heeft op het oogenblik op zijn hoofd schotel van liet binnenl'andscho politiek dl norhot onderwijs en den godsdienst. Doch tracht men in Frankrijk 'b schoolonderwijs zooveel mogelijk aan do macht der geeste lijkheid te onttrekken, in Engeland wordt de strijd gevoerd om den invlocdl van do kerk, en hier speciaal de Anglikaansche, op de school te herstellen. In Engolan'd bestaan op hot oogenblik tweo soorten van scholen do confessioneele on die van don zoogonaamden schoolraad, welke van het gemeentebestuur afhankelijk zijn. Zij hebben ecu gelijkluidend leerpro gramma, maal' opdat de confessioncele scho len zich zullen kunnen handhaven, worden aan deze subsidies verleend. Op grond van deze subsidies nu meenen de liberalen, dat do gemeentebesturen het recht van toezicht hebben op 'het onderwijs in de confcssionee- •le scholen, terwijl do conservatieven beweren dat deze subsidies een inmenging van do openbare macht in inrichtingen, van onder wijs, die door de Anglikaansche kerk ge sticht zijh, niot rechtvaardigen. Het wets voorstel, dab op het oogenblik in. liet Lager huis in behandeling is en waarvan reeds ver scheiden artikels zijn aangenomen, strekt om aan de Anglikaanscho 'kerk het bestuur over do helft van de scholen te geven, bone vens het recht om op de scholen van den schoolraad, op do gemeentescholen dus eigen lijk, godsdienstonderwijs te geven. Ook hier is het begrijpelijk, dat de con servatieven, gelijk elders, het onderwijs der jeugd weer onder don invloed der kerk wil len brengen en do tegenwoordige verhou ding tusschen dozo twee machtigste lichamen op den oorspronkelijke!! voet wcnsclien te rug to brengen. Hot is een interessante strijd, die hier 'gestreden wordt en al moge liiji bijna zoo oud zijn als de school zelf, hij zal steeds door ieder met gespannen aan dacht en groote belangstelling worden ge volgd. Met do schoolquacstie aan de overzijde van hot Kanaal is hot nu zoo gesteld Vroeger bezat de Anglikaansche kerk het bestuur ovor het openbaar onderwijs, maar toen dertig jaar geleden do Staat zicli met do school ging bemoeien, verminderde 1 aar prestige on macht, 'bis nu het streven dier kerk om dio macht terug to krijgen en het laat zich aanzien, dat zij hierin met den steun der conservatieve en imperialistische regecring zal slagen. De oppositie wordt hier natuurlijk ge voerd door de liberalen, radicalen en disd- dontcrs, die neutraal onderwijs verlangen cv do Anglikaanscho kerk uit do scholen wil len bannen. Naar men meent, heeft door dezen liu- nenlandschon strijd do Britsche liberale paf- tij eon belangrijke overwinning behaald in Leeds, waar do zobol van don lieer Jackson in het Lagerhuis was vrij gekomen door diens verheffing tot pair. In zijn sedert 1886 vast conservatief district ds thans ccn liberaal gekozen, do lieer Rowland Bar ran met 7539 tegen 6781 stemmen, con mcerder- neid dus van 758 stommen. Do laatste con servatieve meerderheid (1900) bedroeg op ongeveer evenveel stemmen niet minder dan 2500. Zal dus van af do zitplaat3 van den afge vaardigde van Leeds een andere stemming komen als men gewoon is, or is nog oen stem in hot Lagerhuis geheel omgekeerd. De unionist Waron, afgevaardigde 'n het Lagerhuis voor dc Orkney- en Shetlmds- eilandon, heeft in oen politieke vergadering to Kirkwall de politiek der regcering ten strengste veroordeeld, en in verband daarmee zijn voornemen meegedeeld om tot de oppo sitie over te gaan. blik op zij af te slaan, cn deed dat zoo on handig dat de wielen van liet rijtuig zijn handwagen grepen en omver wierpen. Dit ging zoo hard to werk dat hij' zelf eveneens op den grond werd geworpen, en bijna on der do hoeven dhr paarden terecht gekomen was. Dit alles was in enkele seconden gebeurd. Bliksemsnel sprong Robert uit liet rijtuig om do paaiden te honden, die van plan wa ren op hol to gaan. Zijn vader stapte oven eens uit om den jongen werkman, die aan het voorhoofd bloedde, te hulp te komen. Zond'er zich. aan do modder to storen, hief hij den momenteel' verdoofde in zijn storko armen op. Maar de jongo man 'kwam alwe der tot zicli zelfhijt liaaldo zij'n zakdoek te voorschijn cn veegde zijn gelaat af, dat Jac ques Vil'lcfranche zoor bekond voorkwam. Sabino was in het rijtuig blijven zitten; doodsbleek hield ze haar oogen voortdurend' op heb slachtoffer van liet ongeval gericht. „Mijn God, liet is George," mompelde zij vol ontsteltenis in zich zelf. Hoe kwam hij toch hierheen, in deze armoedige kleed eren, als eon huisknecht een handwagen voortdu wend, terwijl zij' waande dat hij in 't bezit was van de fabriek van baar grootvader in Montsombre. Wat zocht hij hier in Parijs en waarom was hij niet bij, zijn meisje? Terwijl deze gedachten door haar hoofd woelden, had George zich hersteld. Jacques ondersteunde licrn nog steeds met beide ar men, tenvij'l' hij! zijn leedwezen over hot on geval' uitsprak. George keek het eerst naar Robert, dio dei paarden nog steeds vasthield en vervolgons naar Sabino, terwijl: ecu pijn- lijk-bittore glimlach om zijn lippen speelde. ïntussclieii warcu tweo politie-agenten er liij gekomeu. De een zeide tot don ouden heer Dultschland, De keizer is met de II o h e n o 11 e r n te Enibden binnengevallen en heeft gister morgen een bezoek aan de stad gebracht. De keizer kwam omstreeks elf uur op het raadhuis aan, bezichtigde de bezienswaardig heden en begaf zich vervolgens naar de raad zaal waar de eerste burgemeester Z.M.met een toespraak welkom heette. De keizer zeide ten antwoord in de eerste plaats dank voor de hem bereide ontvangst, daarop hei innerde hij aan de geschiedenis van de stad Embden, die zoo nauw verwant is aan de geschiedenis van zijn Huis. De keizer her dacht de verdiensten van zijn voorvaderen, in het bijzonder van den grooten keurvorst, Frederik den Groote, en herinnerde aan het herstel van de Duitsche eenheid door keizer Wilhelm den Groote. In het Duitsche rijk staat Piuisen bovenaan en de koning van Pruisen heeft, wat geen Duitsch keizer zich kon ver schaffen, de noodige macht in zijn Huis. Op dezen grondslag is het mogelijk de taak te hervatten die 's keizers voorgangers steeds voor oogen hebben gehad. Vervolgens wees de keizer op de verdienste van de stad Embden, die nooit heeft geklaagd over de veranderde tijden, nmar in stil ver trouwen op God de toekomst heelt afgewacht, een vooi beeld waaraan velen in den lande zich zouden kunnen spiegelen. De keizer sprak het vertrouwen uit dat voor Embden beteie dagen in aantocht zijn. Het is thans Embden's laak van gunstige omstandigheden partij te trekken, hij de keizer zal den vrede handhaven, zoodat Embden een gestadige ontwikkeling mag tegemoet zien. Met een hoch op Embden eindigde de keizer. Van het raadhuis begaf de keizer zich naar het telegraafkantoor, waar hij de kabeltoe stellen bezichtigde. Vandaar keerde hfj aan boord van de Bohenzollern terug, die op de reede lag. Gemengde HededecUngeB. E n g e 1 a n d. Dc nieuwe toegangskaarten tot do kro ningsplechtigheid in Westminster Abbey zijn ongedateerddit trekt zeer de aandacht. „Mag ik u verzoeken uw naam op to ge ven „Jacques Villefranölie. Ik bon bereid do zen jongen man elke schadeloosstelling, dio hiji miji vraagt, to betalen, omdat liot miju rijtuig was dat hem dit aandeed." De beambte liaaldo zijn notitieboekje voor den dag en vroeg toen aan George: „Hoe beet je?" „George Lancemont," Jacques Yillefranclie herhaalde den naam terwijl" hij George met grcnzenloozo vei ba- zing aanzag. „Ja, ja," zeide hij, „ik berken u, men heeft u aan mij te Montsombre voorgesteld. Maar hoc is liet mogelijk „Hoo is liet ongeluk gebeurd?" -oeg de politic-agent. „D'oor mijin schuld," verklaarde Gcoigp. terwijl 'hij' Sabino aanzag. „Omdat ik te laaf voor bet rijibuig uitweek." „Dat is niet waai'," zcidc Jaques, „mijn koetsier „Neen, neen, mijnbeer" viel de jonge man hem in de rede. ,Ik maak op niets aan spraak en wil ook niets aannemen, ik bob al heel' andere dingen afgewezen," voegde hij er aan toe, en maakte zicli gereed om zijn wagen weder voort te duwen. Eerst moest lüj echter nog opgeven waar hij woonde en bij' wien hijt in dienst .vas, Villefraucho overhandigde intusschen den politie-agcnt zijn kaartje cn vroeg toen nog maals aan George: „Kan ik u dan nergens medb helpen „Neen," gaf deze kort en stroef ten ant woord, om zich daarna haastig met zijn wa gen te verwijderen. Sabine was een onmacht nabijl en liaar verloofde poogde te vergeefs haar te kalmee ren. Men bracht liaar zoo spoodig mogelijk Do „Daily News" vermeldt het gerucht, dat do koning den nacht vóór de kroning zou logeeren bij oen d'eken van Westminster Abbey, waardoor liij do noorzakelijkheid om aan den optoolit deel te nemen zou vermij den. Zooals blijkt uit een Duitsch marine-jaar boekje zal Engelands vloot in 1906, wat de slagschepen betreft, nog steeds stea-ker zijn dan die van Frankrijk en Rusland te samen. De schepen der groote mogendheden uilen, in dat jaar volgens dat jaarboekje bedra gen: Engeland 57 slagschepen, waarvan 52 van meer dan 10,000 ton, 70 groote kruisers, waaiwan 29 gepanserd; Frankrijk 32 slag schepen, waarvan 23 met mot meer dan 10,000 ton inhoud, benevens 28 kruisers, waaronder 25 gepantserdRusland 25 ge- vocliisschcpen (19 van meer dan 10,000 ton), en IS kruisers, waarvan 5 gepantserddo Vcreenigde Staten 20 slagschepen, 19 van meer dan 10,000 ton en 16 'kruisers, 13 ge pantserd'; Duitschland 19 slagschepen, op één na alle van meer dan 10,000 ton, cn 11 kruisers, waarvan 5 gepantserd; Italië 15 slagschepen, 13 van 10,000 ton en daarbo ven, 6 kruisers, alle beschermdJapan 7 slagschepen, waarvan 6 Van meer dan 10,000 ton cn 6 kruisers, alle gepantserd. naar huis naar haar moeder, waar zij zicli dadelijk in haar kamer terugtrok. Intussehen had Jacques Villefrancba aan de jonge weduwe het onaangename incident medegedeeld, en Voegde ei" aan toe: „Ik meende dat uw vader 'hem de fabriek te Montsombre had nagelaten? U kunt dus be grijpen hoo verwonderd ik was, toen ik hem eensklaps, als een gewoon werkman gekleed, bij een 'bandwagon zag." Bertha had moeite haar verlegenheid tc verbergen. In plaats van te antwoorden, trok ze do schouders op, alsof ze er niets van wist. „Heeft Sabine met hem gesproken V' vroeg ze ten slotte. „Neen," gaf Robert ton antwoord, „ik ge loof niet eens dat zo liem berkend heeft." Mevrouw Vasselin zag hom medelijdend aan, terwijl zij bij zich zelf dacht„Wat zijn do mannen tocli onnoozelZiji twijfelde er geen oogenblik aan, dat Sabine George da delijk herkend had, en dat zij dadelijk naar liaar kamer gevlucht was, bewees dat ze al leen wilde zijn met baar smart. „Zou liij1 wellicht de nalatenschap van mijn amen vriend afgewezen hebben zei de Villefranche. „Ik heb niet het minste vernomen wat daarop betrekking heeft," verzekerde Bcx- tha. Misschien is George Lancemont verplicht om te werken totdat hij dc hem door Mou- thier vermaakt© erfenis kan aanvaarden, zeide Robert Vïllefranclie. „In ieder geval zou ik hem graag behulp zaam zijn geweest," verzekerde zijh vader, „want hij heeft op mij een zeer goeden in druk gemaakt, maar hij wees alles he slist af." „Ja, ja," gaf Bertha ten antwoord', „hij F r a n k r i j ik. Alleen in Bretagnc is men nog niet ovci'- gogaan tot do sluiting der weerspannige scholenvermoedelijk laat men do eerste gisting liever wat bezinken voor men aan 't uitvoeren der plannen gaat cn het zou ook zeker treurige gevolgen hebben als de regee ring reeds vroeger mot alle gewold daar bad willen optreden. Tweo hoeren die op rijwie len gezeten, voor agenten van de regeering werden aangezien, werden vastgehouden en bedreigd. Toen zij hadden geroepen „Vivent les soeurs!" konden zij doorgaan, docli een twintig meter verder riepen zij den repuhli- koinsölieu ki-eet „A bas la calotte!" Ter stond wertl 'huil toen een geweerschot nage zonden zijl bleven gelukkig ongedeerd. Do minister-president liecft besloten het tractcment van den pastoor van Lovallo's- Perrit, Bardinal, in te houden, als straf voor do deelneming van den pastoor aan de jong ste betoogingon bij' de sluiting der congre- gatie-scliolen. Heiden zou te Rairibouillet een minister raad worden gehouden, waai' een nieuw de creet tot sluiting van scholen zou worden geteekend. Spanje. Hit Barcelona wordt igemcld dat «tal van Fransche nonnen en pastoors Spanje bin nentrekken, Do radicale peau wijst do re gcering met nadruk op dit verschijnsel. bezit een niet alledaagsch karakter, maar liij gaat, wat trots cn eigenliefde betreft, soms wol wat ver." Toen de beide 'hoeren weg waren, was ze eerst van plan Sabine nit te hooren, en be gaf zich op weg naar haar kamer, maar bleef toon plotseling stilstaan, daar ze er iets be ters op bedacht. 'Zijl mocht toch geen acht slaan op dit avontuur en het alleen d'an ter sprake brengen, als Sabino uit eigen bewe ging terug kwam. Op het thecuurtje verscheen het jonge meisje dan ook in het kleine salon karei- moeder, waar dc samomoreal stond' te dam pen. „Ben je weer bekomen van den schrik?" vroeg Bertha. „Ja, moed'cr," was het kalme antwoord. „Was 'liet werkelijk Lancemont!" „Ja, do arme jongen; toen ik zijn mot bloed beloopen geziebt zag, viel ik bijna flauw.". „Dat mankeerde er nog maar aan," zeide mevrouw Vasselin ironisch. „Hoo komt het toch, dat liij niet te Montsombre is V' „Ik weet het niet," antwoordde Sabine, dio onrustig begon te worden. Zij) had ge hoopt dat haar moeder haar in dc gelegen heid zou stellen om ccn cn ander te vragen, maar deze dronk heel 'kalm haar kopje thee cn scliccn dit thema als voldoende toegelicht te beschouwen. Daar zij daardoor hoe langer hoe ongeduldiger werd, gaf Sabine het op, een afwachtende lioudmg te blijven aanne men. „Hij liet zich eenige woorden ontval len, die mij verwonderden. Toen do lieer Vil lefranche hem schadeloosstelling aanbood, wees hij dat beslist af, cr bij voegende, dat hij al heel andere dingen had afgewezen. Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1902 | | pagina 1