56'"* Jaargang.
Vrijdag 1 Augustus 1902.
No. 10918.
NA VEERTIG JAREN.
Kennisgeving.
BUITENLAND.
V
V
V
SEHIEDAMSCKE COURANT
Deze courant, verschijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prjjs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
er post £1. 4.65.
Prgs per weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau ïloterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere re;,el
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die vij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hur-
van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, wonen
zoogenaamde isltimm (fdMrtmNltt opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere, telefoon Ko. 123.
BunOEMECSTCR HN WETHOUDERS VAN SCHIEDAM,
Gelet op ait. 219 der wet mil den 29sten Juni
•1851 (staatsblad no. 85), regelende de samenstelling,
inlichting en bevoegdheid der geineentebestuicn,
Doen te weten
Dat de rekeningen verantwooiduig van dc inkom
sten en uitgaven der gemeente, over liet dienstjiar
1901, op den 29sten Juli 1902 aan den rand is
ingediend, en tegelijk op de secretarie der gemeente
voor een ieder ter lezing is ncdergelegdterwijl
die rekening tevens, tegen betaling der kosten, in
afschrift aldaar verkrijgbaar is gesteld.
En is Bei van afkondiging geschied, waar hot
hehooit, den 31sten Juli ÏSSOJ.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
Mr. W. II. JANSEN, W. B.
De Secretaris,
v. LUIK, L. S.
ALCEIHEUA' 6VERZICHT.
SCHIEDAM, 31 Juli 1902.
Suld. Afrika.
liet is wederom een geheel andere voor
stelling, dan die ons de Engelschen wilden
opdisschen, van den geest waarmede de vrede
werd begroet, die ons nu onder de oogen
komt. Het is een brief van een Duitsche
dame, die in een school te Wellington, in
de Kaapkoloniewerkzaam isaan de
sllamb, Corr.", waaraan het volgende wordt,
ontleend
»Op Woensdag werden de (vredesvoor
waarden bekend. Ik moest in den namiddag
nog les geven, maar drie jonge dames lieten
zich verontschuldigen. Na een uutlje begaf
ik mij naar hate kanier; zij lagen snikkend
en wanhopig op hare beddensO, o, ze
hebbpn ons ons land afgenomen Isnikten
ze. Ik trachtte haar te kalmeeren, maar het
gelukte mij niet, en ik begreep die jonge
zieltjes volkomen. Er zijn smarten, die de
mensch alleen moet doormaken, alleen, met
God, en ieder inenschelyk woord doet dan
pijn. Ik heb nog lang op mijn kamer gezeten,
toen nog alles in huis süepook mij deed
het hart pijn, het was alsof er nog iets
ergers moest komen. En het kwam. In het
groote jongensinstituut, dat hier dichtbg is,
had de mededeeling der viedesvoorwaarden
dezelfde uitwerking als bij ons.
De diiecteur had een zware taak, want met
jongens is zoo iets nog moeilijker door te
maken. Een jongen had uit het venster van
zijn slaapkamertje eene kleine Engelsche vlag
uitgestoken 's avonds was zij verdwenen en
hij vond haar half verbrand op zijn bed. Dit
kwam den militairen commandant van de
plaats ter oore en deze vond, dat het de
plicht van den directeur was de zaak te
onderzoeken, als zijnde svan het grootste
gewicht". De goede directeur heeft daarna
uren lang met de jongens geredeneerd en
hen vermaandeindelijk bekende een kleine
14 jarige jongen uit Transvaal, dat hij het
gedaan had. Overigens werd vastgesteld, dat
twee andere jongens voor Engeland belee-
digende uitdrukkingen hadden gebruikt.
Gisternamiddag om 3 uur is eon detache
ment soldaten naar het instituut gemarcheerd,
en in de eetzaal zijn de diie jongens door de
soldaten afgeranseldde een heeft 11, de
andere 7 en de derde 6 stokslagen gekregen.
Ik kan nog niet, zonder te beven, daaraan
denken wij waren er allemaal koud van.
Dit zal toch wel niet, naar mjjne meening,
de wil des Konings zijn. Er zullen nog wel
meer treurige dingen gebeuren, waarvoor men
den Koning en de Engelsche natie moet
verantwoordelijk stellen. Wij zjjn overigens
allen zeer verwonderd. Wij hadden gehoopt,
dat er nu weer volle vrijheid zou zijn, want
wij wonen hier toch op Engelsch gebied.
Maar dat is ons erg tegengevallen. De sol-
daten-regeering is strenger dan ooit. Wij
mogen nog niet de plaats verlaten zonder
verlof van de militaire Autoriteiten, en als
men wil gaan reizen, zijn er allerlei moeilijk
heden aan vei bonden. Mettertijd zal dat wel
veranderen, dat kan niet anders, maar het
valt niet te ontkennen, dat we allemaaTzijn
teleurgesteld".
Engeland zegt dat de couranten van het
vaste land kunstmatig hunne lezers tegen
Rrittannië opzetten, doch al was het de be
doeling om Engeland in een kwaad daglicht
te stellen, niemand heeft dat beter gedaan
dan de Engelschen zelf, die door laffe daden
als bovenstaand afschuw wekken zonder dat
eenige aansporing daartoe noodig is.
Uit Kaapstad wordt gemeld
Botha, De Wet en De la Rey zijn gis
teren in drie rijtuigen door" de jongens van
de Hollandsch" scholen naar de dokken ge
reden, waar zij op de Saxon van de Union
Castle-ljjn scheep gingen. De tocht werd een
geregelde optochtdo generaals werden door
hun bewonderaars toegejuicht.
Sir J. Gordon Sprigg, de eerste minister
van de Kaapkolonie, is weder te Kaapstad
teruggekeerd.
Een detachement van de Northumbeiland
Fusiliers en 380 krijgsgevangen Boeren zijn
op de R o s I i n Castle van Bermuda naar
Kaapstad vertrokken.
De spoorwegdirectie besloot opmetingen te
doen met het oog op de uitbreiding van hel
spoorwegnet in de Oranje Rivier-kolonie en
Transvaal.
E. DEEANS.
24)
Men sprak af om samen op den bepaalden
tijd naar Sb. Eticmie to rijden; Robert em
Edith zoudou natuurlijk ook medegaan.
Sedert zij deze gerechtelijke oproeping
ontvangen had, voelde mevrouw Vasselin
zich door eon, haar zelf geheel onverklaar-
baren angst bevangen, dio haar niet meer
wilde loslaten. Een. voorval, dat even daarna
op het plein voor den Triomfboog aan liet
einde der Champs Elysécs plaats greep, deed
deze onrust in volslagen angst veranderen.
In een open landaner kwamen Jacques
Viiilef:rancho, Robert en Sabine uit het
Bois de Boulogne. Naast don ouden lieer
zat zijn aanstaande schoondochter; zijn
zoon tegenover hen op hot achterbankje. De
koetsier zou langs don Triomfboog do stad in
rijden, waar men eonigo inkoopen te doen
had.
Toon het rijtuig in vluggen draf om die
monumentale verheerlijking van heb eerste
keizerrijk heem-eed, kwam schuin over de
Place do l'Etoile een jong werkman met een
blauwen kiel aam, die een tamdlijik zwaar
beladen handwagen voor zich uit duwde,
recht op do equipage af. Het gezicht van het
in heb rijtuig gezeten jonge paar maakte
blijkbaar een boel' bijzonderen indruk op
hom. 'Hiji staarde eerst Sabine en daarna Ro
bert zoo doordringend aan, dat hij' daardoor
alles scheen to vergeten wat om hom heen
gobeurd'e. Geheel worktuigelijiki ging hij
voorwaarts, om eerst op hot laatste oogen-
Engcland.
Niot alleen Frankrijk maar ook Enge
land heeft op het oogenblik op zijn hoofd
schotel van liet binnenl'andscho politiek dl
norhot onderwijs en den godsdienst. Doch
tracht men in Frankrijk 'b schoolonderwijs
zooveel mogelijk aan do macht der geeste
lijkheid te onttrekken, in Engeland wordt
de strijd gevoerd om den invlocdl van do
kerk, en hier speciaal de Anglikaansche, op
de school te herstellen.
In Engolan'd bestaan op hot oogenblik
tweo soorten van scholen do confessioneele
on die van don zoogonaamden schoolraad,
welke van het gemeentebestuur afhankelijk
zijn. Zij hebben ecu gelijkluidend leerpro
gramma, maal' opdat de confessioncele scho
len zich zullen kunnen handhaven, worden
aan deze subsidies verleend. Op grond van
deze subsidies nu meenen de liberalen, dat
do gemeentebesturen het recht van toezicht
hebben op 'het onderwijs in de confcssionee-
•le scholen, terwijl do conservatieven beweren
dat deze subsidies een inmenging van do
openbare macht in inrichtingen, van onder
wijs, die door de Anglikaansche kerk ge
sticht zijh, niot rechtvaardigen. Het wets
voorstel, dab op het oogenblik in. liet Lager
huis in behandeling is en waarvan reeds ver
scheiden artikels zijn aangenomen, strekt
om aan de Anglikaanscho 'kerk het bestuur
over do helft van de scholen te geven, bone
vens het recht om op de scholen van den
schoolraad, op do gemeentescholen dus eigen
lijk, godsdienstonderwijs te geven.
Ook hier is het begrijpelijk, dat de con
servatieven, gelijk elders, het onderwijs der
jeugd weer onder don invloed der kerk wil
len brengen en do tegenwoordige verhou
ding tusschen dozo twee machtigste lichamen
op den oorspronkelijke!! voet wcnsclien te
rug to brengen. Hot is een interessante
strijd, die hier 'gestreden wordt en al moge
liiji bijna zoo oud zijn als de school zelf, hij
zal steeds door ieder met gespannen aan
dacht en groote belangstelling worden ge
volgd.
Met do schoolquacstie aan de overzijde
van hot Kanaal is hot nu zoo gesteld
Vroeger bezat de Anglikaansche kerk het
bestuur ovor het openbaar onderwijs, maar
toen dertig jaar geleden do Staat zicli met
do school ging bemoeien, verminderde 1 aar
prestige on macht, 'bis nu het streven dier
kerk om dio macht terug to krijgen en het
laat zich aanzien, dat zij hierin met den
steun der conservatieve en imperialistische
regecring zal slagen.
De oppositie wordt hier natuurlijk ge
voerd door de liberalen, radicalen en disd-
dontcrs, die neutraal onderwijs verlangen cv
do Anglikaanscho kerk uit do scholen wil
len bannen.
Naar men meent, heeft door dezen liu-
nenlandschon strijd do Britsche liberale paf-
tij eon belangrijke overwinning behaald in
Leeds, waar do zobol van don lieer Jackson
in het Lagerhuis was vrij gekomen door
diens verheffing tot pair. In zijn sedert
1886 vast conservatief district ds thans ccn
liberaal gekozen, do lieer Rowland Bar ran
met 7539 tegen 6781 stemmen, con mcerder-
neid dus van 758 stommen. Do laatste con
servatieve meerderheid (1900) bedroeg op
ongeveer evenveel stemmen niet minder dan
2500.
Zal dus van af do zitplaat3 van den afge
vaardigde van Leeds een andere stemming
komen als men gewoon is, or is nog oen stem
in hot Lagerhuis geheel omgekeerd.
De unionist Waron, afgevaardigde 'n het
Lagerhuis voor dc Orkney- en Shetlmds-
eilandon, heeft in oen politieke vergadering
to Kirkwall de politiek der regcering ten
strengste veroordeeld, en in verband daarmee
zijn voornemen meegedeeld om tot de oppo
sitie over te gaan.
blik op zij af te slaan, cn deed dat zoo on
handig dat de wielen van liet rijtuig zijn
handwagen grepen en omver wierpen. Dit
ging zoo hard to werk dat hij' zelf eveneens
op den grond werd geworpen, en bijna on
der do hoeven dhr paarden terecht gekomen
was.
Dit alles was in enkele seconden gebeurd.
Bliksemsnel sprong Robert uit liet rijtuig
om do paaiden te honden, die van plan wa
ren op hol to gaan. Zijn vader stapte oven
eens uit om den jongen werkman, die aan
het voorhoofd bloedde, te hulp te komen.
Zond'er zich. aan do modder to storen, hief
hij den momenteel' verdoofde in zijn storko
armen op. Maar de jongo man 'kwam alwe
der tot zicli zelfhijt liaaldo zij'n zakdoek te
voorschijn cn veegde zijn gelaat af, dat Jac
ques Vil'lcfranche zoor bekond voorkwam.
Sabino was in het rijtuig blijven zitten;
doodsbleek hield ze haar oogen voortdurend'
op heb slachtoffer van liet ongeval gericht.
„Mijn God, liet is George," mompelde zij
vol ontsteltenis in zich zelf. Hoe kwam hij
toch hierheen, in deze armoedige kleed eren,
als eon huisknecht een handwagen voortdu
wend, terwijl zij' waande dat hij in 't bezit
was van de fabriek van baar grootvader in
Montsombre. Wat zocht hij hier in Parijs en
waarom was hij niet bij, zijn meisje?
Terwijl deze gedachten door haar hoofd
woelden, had George zich hersteld. Jacques
ondersteunde licrn nog steeds met beide ar
men, tenvij'l' hij! zijn leedwezen over hot on
geval' uitsprak. George keek het eerst naar
Robert, dio dei paarden nog steeds vasthield
en vervolgons naar Sabino, terwijl: ecu pijn-
lijk-bittore glimlach om zijn lippen speelde.
ïntussclieii warcu tweo politie-agenten er
liij gekomeu. De een zeide tot don ouden
heer
Dultschland,
De keizer is met de II o h e n o 11 e r n
te Enibden binnengevallen en heeft gister
morgen een bezoek aan de stad gebracht.
De keizer kwam omstreeks elf uur op het
raadhuis aan, bezichtigde de bezienswaardig
heden en begaf zich vervolgens naar de raad
zaal waar de eerste burgemeester Z.M.met
een toespraak welkom heette.
De keizer zeide ten antwoord in de eerste
plaats dank voor de hem bereide ontvangst,
daarop hei innerde hij aan de geschiedenis van
de stad Embden, die zoo nauw verwant is aan
de geschiedenis van zijn Huis. De keizer her
dacht de verdiensten van zijn voorvaderen,
in het bijzonder van den grooten keurvorst,
Frederik den Groote, en herinnerde aan het
herstel van de Duitsche eenheid door keizer
Wilhelm den Groote. In het Duitsche rijk staat
Piuisen bovenaan en de koning van Pruisen
heeft, wat geen Duitsch keizer zich kon ver
schaffen, de noodige macht in zijn Huis. Op
dezen grondslag is het mogelijk de taak te
hervatten die 's keizers voorgangers steeds
voor oogen hebben gehad.
Vervolgens wees de keizer op de verdienste
van de stad Embden, die nooit heeft geklaagd
over de veranderde tijden, nmar in stil ver
trouwen op God de toekomst heelt afgewacht,
een vooi beeld waaraan velen in den lande
zich zouden kunnen spiegelen.
De keizer sprak het vertrouwen uit dat
voor Embden beteie dagen in aantocht zijn.
Het is thans Embden's laak van gunstige
omstandigheden partij te trekken, hij de
keizer zal den vrede handhaven, zoodat
Embden een gestadige ontwikkeling mag
tegemoet zien.
Met een hoch op Embden eindigde de keizer.
Van het raadhuis begaf de keizer zich naar
het telegraafkantoor, waar hij de kabeltoe
stellen bezichtigde. Vandaar keerde hfj aan
boord van de Bohenzollern terug, die
op de reede lag.
Gemengde HededecUngeB.
E n g e 1 a n d.
Dc nieuwe toegangskaarten tot do kro
ningsplechtigheid in Westminster Abbey
zijn ongedateerddit trekt zeer de aandacht.
„Mag ik u verzoeken uw naam op to ge
ven
„Jacques Villefranölie. Ik bon bereid do
zen jongen man elke schadeloosstelling, dio
hiji miji vraagt, to betalen, omdat liot miju
rijtuig was dat hem dit aandeed."
De beambte liaaldo zijn notitieboekje voor
den dag en vroeg toen aan George: „Hoe
beet je?"
„George Lancemont,"
Jacques Yillefranclie herhaalde den naam
terwijl" hij George met grcnzenloozo vei ba-
zing aanzag.
„Ja, ja," zeide hij, „ik berken u, men
heeft u aan mij te Montsombre voorgesteld.
Maar hoc is liet mogelijk
„Hoo is liet ongeluk gebeurd?" -oeg de
politic-agent.
„D'oor mijin schuld," verklaarde Gcoigp.
terwijl 'hij' Sabino aanzag. „Omdat ik te laaf
voor bet rijibuig uitweek."
„Dat is niet waai'," zcidc Jaques, „mijn
koetsier
„Neen, neen, mijnbeer" viel de jonge man
hem in de rede. ,Ik maak op niets aan
spraak en wil ook niets aannemen, ik bob
al heel' andere dingen afgewezen," voegde hij
er aan toe, en maakte zicli gereed om zijn
wagen weder voort te duwen.
Eerst moest lüj echter nog opgeven waar
hij woonde en bij' wien hijt in dienst .vas,
Villefraucho overhandigde intusschen den
politie-agcnt zijn kaartje cn vroeg toen nog
maals aan George: „Kan ik u dan nergens
medb helpen
„Neen," gaf deze kort en stroef ten ant
woord, om zich daarna haastig met zijn wa
gen te verwijderen.
Sabine was een onmacht nabijl en liaar
verloofde poogde te vergeefs haar te kalmee
ren. Men bracht liaar zoo spoodig mogelijk
Do „Daily News" vermeldt het gerucht,
dat do koning den nacht vóór de kroning
zou logeeren bij oen d'eken van Westminster
Abbey, waardoor liij do noorzakelijkheid om
aan den optoolit deel te nemen zou vermij
den.
Zooals blijkt uit een Duitsch marine-jaar
boekje zal Engelands vloot in 1906, wat de
slagschepen betreft, nog steeds stea-ker zijn
dan die van Frankrijk en Rusland te samen.
De schepen der groote mogendheden uilen,
in dat jaar volgens dat jaarboekje bedra
gen:
Engeland 57 slagschepen, waarvan 52 van
meer dan 10,000 ton, 70 groote kruisers,
waaiwan 29 gepanserd; Frankrijk 32 slag
schepen, waarvan 23 met mot meer dan
10,000 ton inhoud, benevens 28 kruisers,
waaronder 25 gepantserdRusland 25 ge-
vocliisschcpen (19 van meer dan 10,000 ton),
en IS kruisers, waarvan 5 gepantserddo
Vcreenigde Staten 20 slagschepen, 19 van
meer dan 10,000 ton en 16 'kruisers, 13 ge
pantserd'; Duitschland 19 slagschepen, op
één na alle van meer dan 10,000 ton, cn 11
kruisers, waarvan 5 gepantserd; Italië 15
slagschepen, 13 van 10,000 ton en daarbo
ven, 6 kruisers, alle beschermdJapan 7
slagschepen, waarvan 6 Van meer dan 10,000
ton cn 6 kruisers, alle gepantserd.
naar huis naar haar moeder, waar zij zicli
dadelijk in haar kamer terugtrok.
Intussehen had Jacques Villefrancba aan
de jonge weduwe het onaangename incident
medegedeeld, en Voegde ei" aan toe: „Ik
meende dat uw vader 'hem de fabriek te
Montsombre had nagelaten? U kunt dus be
grijpen hoo verwonderd ik was, toen ik hem
eensklaps, als een gewoon werkman gekleed,
bij een 'bandwagon zag."
Bertha had moeite haar verlegenheid tc
verbergen. In plaats van te antwoorden,
trok ze do schouders op, alsof ze er niets van
wist.
„Heeft Sabine met hem gesproken V' vroeg
ze ten slotte.
„Neen," gaf Robert ton antwoord, „ik ge
loof niet eens dat zo liem berkend heeft."
Mevrouw Vasselin zag hom medelijdend
aan, terwijl zij bij zich zelf dacht„Wat zijn
do mannen tocli onnoozelZiji twijfelde er
geen oogenblik aan, dat Sabine George da
delijk herkend had, en dat zij dadelijk naar
liaar kamer gevlucht was, bewees dat ze al
leen wilde zijn met baar smart.
„Zou liij1 wellicht de nalatenschap van
mijn amen vriend afgewezen hebben zei
de Villefranche.
„Ik heb niet het minste vernomen wat
daarop betrekking heeft," verzekerde Bcx-
tha.
Misschien is George Lancemont verplicht
om te werken totdat hij dc hem door Mou-
thier vermaakt© erfenis kan aanvaarden,
zeide Robert Vïllefranclie.
„In ieder geval zou ik hem graag behulp
zaam zijn geweest," verzekerde zijh vader,
„want hij heeft op mij een zeer goeden in
druk gemaakt, maar hij wees alles he
slist af."
„Ja, ja," gaf Bertha ten antwoord', „hij
F r a n k r i j ik.
Alleen in Bretagnc is men nog niet ovci'-
gogaan tot do sluiting der weerspannige
scholenvermoedelijk laat men do eerste
gisting liever wat bezinken voor men aan 't
uitvoeren der plannen gaat cn het zou ook
zeker treurige gevolgen hebben als de regee
ring reeds vroeger mot alle gewold daar bad
willen optreden. Tweo hoeren die op rijwie
len gezeten, voor agenten van de regeering
werden aangezien, werden vastgehouden en
bedreigd. Toen zij hadden geroepen „Vivent
les soeurs!" konden zij doorgaan, docli een
twintig meter verder riepen zij den repuhli-
koinsölieu ki-eet „A bas la calotte!" Ter
stond wertl 'huil toen een geweerschot nage
zonden zijl bleven gelukkig ongedeerd.
Do minister-president liecft besloten het
tractcment van den pastoor van Lovallo's-
Perrit, Bardinal, in te houden, als straf voor
do deelneming van den pastoor aan de jong
ste betoogingon bij' de sluiting der congre-
gatie-scliolen.
Heiden zou te Rairibouillet een minister
raad worden gehouden, waai' een nieuw de
creet tot sluiting van scholen zou worden
geteekend.
Spanje.
Hit Barcelona wordt igemcld dat «tal van
Fransche nonnen en pastoors Spanje bin
nentrekken, Do radicale peau wijst do re
gcering met nadruk op dit verschijnsel.
bezit een niet alledaagsch karakter, maar liij
gaat, wat trots cn eigenliefde betreft, soms
wol wat ver."
Toen de beide 'hoeren weg waren, was ze
eerst van plan Sabine nit te hooren, en be
gaf zich op weg naar haar kamer, maar bleef
toon plotseling stilstaan, daar ze er iets be
ters op bedacht. 'Zijl mocht toch geen acht
slaan op dit avontuur en het alleen d'an ter
sprake brengen, als Sabino uit eigen bewe
ging terug kwam.
Op het thecuurtje verscheen het jonge
meisje dan ook in het kleine salon karei-
moeder, waar dc samomoreal stond' te dam
pen.
„Ben je weer bekomen van den schrik?"
vroeg Bertha.
„Ja, moed'cr," was het kalme antwoord.
„Was 'liet werkelijk Lancemont!"
„Ja, do arme jongen; toen ik zijn mot
bloed beloopen geziebt zag, viel ik bijna
flauw.".
„Dat mankeerde er nog maar aan," zeide
mevrouw Vasselin ironisch. „Hoo komt het
toch, dat liij niet te Montsombre is V'
„Ik weet het niet," antwoordde Sabine,
dio onrustig begon te worden. Zij) had ge
hoopt dat haar moeder haar in dc gelegen
heid zou stellen om ccn cn ander te vragen,
maar deze dronk heel 'kalm haar kopje thee
cn scliccn dit thema als voldoende toegelicht
te beschouwen. Daar zij daardoor hoe langer
hoe ongeduldiger werd, gaf Sabine het op,
een afwachtende lioudmg te blijven aanne
men. „Hij liet zich eenige woorden ontval
len, die mij verwonderden. Toen do lieer Vil
lefranche hem schadeloosstelling aanbood,
wees hij dat beslist af, cr bij voegende, dat
hij al heel andere dingen had afgewezen.
Wordt vervolgd.)