56*c® jaargang
No. 10919.
Directeur te Gaeentewta
Zaterdag 2 Augustus 1902
NA VEERTIG- JAREN.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURAHI.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
er post fl. 1.65.
Prijs per weck: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vó<5r een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Korean Bo terstraat 6g.
Prijs der Adverten tiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere rej.el
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die rij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Tarieven hur-
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, wonen
zoogenaamde Uleia» n&vevSmntiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
I»terc. Telefoon No. 123.
SOLLICITANTEN naar de betrekking van
te Schiedam (annvangsjaarwedde f 2500,
met twee vijfjaarlyksehe verhoogingen van
1250.genot van vrije woning en een be
drag van f 00.per jaar als tegemoetkoming
in de personeeie belasting en in de kosten
van vuur en licht voor het kantoor) wot den
uitgenoodigd hunne stukken in te zenden
bij den Burgemeester vóór 9 Augustus e.k.
Gelegenheid tot persoonlijke kennismaking
zal alleen worden gegeven aan hen die daar
toe worden opgeroepen.
AEC5EMEE1» OVERZICHT.
SCHIEDAM, 1 Augustus 1902.
Suld-Airika.
Het gerucht gaat dat lord Milner, Zuid-
Afrika's Hooge Commissaris, zoo spoedig
mogelijk naar Engeland zal komen, om met
den heer Chamberlain te confereeren.
Hoewel het tweede nog slechts een gerucht
is en dus onder voorbehoud dient aanvaard,
is het toch wel de aandacht waard, daar
het iets waarschijnlijks heeft. Sir Gordon
Sprigg, die nu net weer terug is uit Enge
land, en lord Milner zijn in de zoo gewichtige
quaestie van de schorsing der grondwet anti
poden. En al is het nu niet bepaald een
natuurwet, dat, als de eene antipode zich
ergens vertoont, de ander dadelijk het veld
ruimt, of het een niet met het ander in
indirect verband staat, is de vraag.
Er wordt dan ook in het bericht over lord
Milner's komst naar Engeland nadrukkelijk
bij gemeld, dal de Hooge Commissaris naar
Londen gaat om ziel) met den Minister van
Koloniën te verstaan over de conrtiuttioneeie
quaestie. Na de jongste openlijke verklaring
van den heer Chamberlain over het verschil
van opinie lusscher. de Regeering te Londen
en den Zuid-Afrikaanschen Commissaris zou
zulk een overleg niet overbodig zijn met liet
oog op de «eenheid des geesles" lusschen
beide geestverwanten.
Een gemis aan accoord tus«chen den heer
Chamberlain en lord Milner zou een hoogst
bedenkelijke zaak kunnen worden, in ver
band met de verwezenlijking van beider
zoetste ideaalde uitbanning van het Ool-
landsche ras uit Zuid-Afnka, lletzou daarom
zeer begrijpelijk zijn als het beiden idealisten
van hetzelfde genre had goedgedacht in een
vertrouwelijk rête tète te trachten tot over
eenstemming te geraken in een quaestie, die
met de zegepraal der Engelsche zaak in Zuid-
Afrika zoo nauw verwant is.
We moeten echter nog afwachten of de
komst van lord Milner een gegrond gerucht
is al dan niet.
Het huwelijk van De la Rey's dochter
werd ook bijgewoond door generaal Den Vil-
joen, die uit St. Helena was teruggekeerd.
De generaal verhaalde hoe de Boeren ep het
eiland met scherpe belangstelling den loop
der gebeurtenissen hadden gevolgd en over
tuigd waren van het succes der Boerenzaak.
Het bericht dat de vrede was verklaard,
kwam tot hen als een bliksemstraal uit een
blauwen hemel.
Zoolang evenwel de voorwaarden niet be
kend waren, was er gejuich, toen den vol
genden dag bekend werd op welke voorwaar
den de vrede tot stand was gekomen, werden
de gevangenen diep geschokt. Evenwel schikten
zich allen in de zaak, en werd geen wooid
gehoord tegen de Boeren-aanvoerders die tot
het laatst hadden [gestreden. Allen stelden
zulk een sterk vertrouwen in hun leiders, dat
zij er zeker van waren dat niet tot overgave
was besloten vóórdat in het gebed God om
raad was gevraagd.
Met een opwekking tot samenwerking be
sloot de generaal.
Sprekende van de zending der Boeran-
die geld voor de weduwen en weezen
komen ophalen zeide Lucas Meijer, dat
zij van-plan zijn door Europa te reizen, ook
Engeland en Schotland, en door de Vereenigde
Staten en Canada.
Over de komst van de Boeren naar Europa
heeft een Parijsch pro-Boer-telegraafagent-
schap, dat dikwijls gezaghebbende inlichtingen
uit Boerenkring verkreeg, gemeld dat de
generaals Botha, De Wet, Delarey en Lucas
Meyer naar Europa komen, sop speciale en
directe uitnoodiging van Chamberlain, die
met 'hen wenscht te beraadslagen over den
inhoud van de vredesvoorwaarden en over
den algemeenen toestand in Zuid-Afrika."
In hoeverre dit juist is en of Chamberlain
van plan is de vredesvoorwaarden uit te
leggen zooals de Boerengeneraals dit zouden
wenschen valt moeilijk te zeggen.
ft ft
In Transvaal wordt vermoedelijk spoedig
de rechtspleging met gezworene ingevoerd.
De regeering heeft ten minste reeds een be
sluit uitgevaardigd, bepalende dat alle manne
lijke personen die bezittingen hebben, op
500 p. st. waarde geraamd, of 300 p. st.
iukomen genieten, tot gezworenen benoem
baar zijn, met de gebruikelijke uitzonderingen.
Verder zijn bepalingen uitgevaardigd vol
gens welke geen vergunningsrechten aan de
overheid betaald behoeven te worden over
het tijdvak van den oorlog, officieel vastge
steld tusschen II October 1899 en 31 Mei
1902.
ft ft
ft
Thans bevat de «London Gazette" (het
officieele Engelsche blad) het besluit van
Koning Edward, waarbij de waardigheid van
«burggraaf" wordt toegekend aan Horatio
Herbert, Lord Kitchener van Khartoum, on
der den naam en met den titel van «Viscount
Kitchener."
Khartoum and of the Vaal in the Colony
E. DEBA.NS.
25)
„Wel', wel, hoc- slim Ik verzeker jo, die
man kan liet nog ver brengen/'
„Ik begrijp u niet,"
„Ik noem aan, dat men nn heel objektief
en verstandig met je over hem praten kan
Het zou ook wol wat heel erg zijn a's jo nu
nog ook maar liet geringste voor hem gevoel
de, nadat zijn dubbelzinnigheid op zulk oen
duidelijke wijze aan hot licht is gekomen."
„Daarover spreken wij nu niet.
„Wat waart u eerst van plan to zoggen?"
„Niets andere dan dat het avontuur van
dezen middag alleen een comodie is geweest;
waarin hij zijn rol 'heel vernuftig heeft ge
speeld."
„Iïoudt u hem dan in staat...
„Maar, kindlief, denk zelf nu eens na
over dio zaak. Eerst maakte hij to Montsom-
bro Johanna Cab us hot 'hof, die in zijn toen
malige betrekking juist een geschikt» par
tij voor hem was, maar toon hij begon te
bespeuren, dab hij1 indruk op jou gemaakt
had, veranderde hij plotseling van idee en
trachtte jou een groote genegenheid van
zijln kant' voor te spiegelen. Toen, ten ge
volge van hot gebeurd© met den ongolukki-
gen idioot zijtn verhouding tot Johanna be
ken'd werd, trok dit natuurlijk een stroop
door zijn rekening. De edelmoedige gift, die
je grootvader, in zijp. blindo voorkeur voor
dien jongen, hein schonk, wekt© toen na
tuurlijk ziju hooghartig© gevoelens nog
meer op. Van Johanna Cabus wildo hij toen
niets meer weten, maar zijn begeerte naar
rijkdommen deed hom toen een plan verzin
nen, om de rijke erfgename andermaal in
zijn netten te verstrikken. Daarom verzon
hij dit avontuur, om je medelijden op to
wekken on in jou oogen interessant te schij
nen."
„Maar boe kon hiji weten, dat wij juist
op dat oogenblik langs den Triomfboog zou
den rijden V'
„Lief kind, ik dacht toch niet dat jo zoo
naïef waart, Er zijn menschen in Parijs, die
er een beroep van maken, andere lieden, die
er hen voor betalen, op do hoogt» to hou
den van aMes wat zij verlangen te weten."
„Weet u -zeker," vroeg Sabine haar uit
drukkelijk, „dab hij do erfenis van grootpa
pa aanvaard heeft?"
„Als hij dat niet gedaan had, dan zou het
zeker een slimme strook van hem geweest
zijn, maar dan zou notaris Saint Martin het
ons zeker wel hebben doen weten, to meer
daar Lanccimont er natuurlijk wel voor zou
zorgen ons, en vooral jou, op do hoogte t
brengen van zijn „edelmoedig" karakter."
Deze geslopen betogen misten hun uitwer
king niet. Sabine was wel is waar door do
woorden barer moeder nog niet geheel over
tuigd, maar zijl vermocht ze evenmin to we
derleggen. Ziji sloot das haar twijfel zwij
gend in haar "binnenste op.
X,
De inwoners van St. Et'ienno en van den
omtrek wachtten in groote spanning het
oogenblik af, waarop de zaak van Zaa-ap cn
zijtn metgezellen voor do rechtbank zou wor
den behandeld.
Mevrouw Yassdin en haar dochter waren,
of the Transvaal and of Aspell in the county
of Suflelk". Deze titel zal op zijn zonen of
bjj ontstentenis van dezen op Kitcheners
oudste dochter, eventueel op hunne afstam
melingen of bij het ontbreken daarvan op
zijn broeder overgaan.
In een laatste rapport over den oorlog geeft
Lord Kitchener als het geheele aantnl Boeren,
dat zich na den vrede onderworpen heeft,
op: Transvaal 11,166. Vrijstaat 6155, Kaap
kolonie 3635. In hot geheel 21,256.
Lucas Meijer heeft een bezoek gebracht aan
Kitchener, met wien hij een half uur is blij
ven praten. Chamberlain vond hy niet aan
zijn bureau hij had toen een gesprek met
een der ondersecretarissen. Maandag hebben
Meijer en zijn vrouw bij lord Rothschild ge
dineerd, waar ook Kitchener was. Ook heb
ben zij een uitnoodiging aangenomen bij lord
Roberts.
Engeland en Rusland.
Doze bc.ide mogenbeden die scherp tegen
over elkander staan on wier voorposten van
oeconomiseheu invloed steeds op elkander
Btuitcn hebben klaarblijkelijk hot toch weer
eens kunnen worden.
Uit Peking komt bericht over den stand
hunmier onderhandelingen ter zake van den
spoorweg.
Db onderteekening van een wederzijdsch
accoord, zoo wordt gemeld, zal waarschijn
lijk heden pl'aats hebben. Beide partijen
hebben iets toegegeven,
Do door Rusland bestreden clausulo be
treffende de aanstelling van militaire direc
teurs zal worden geschrapt. En verder heb
ben beide partijen hun goedkeuring gehecht
aan dei bepaling, dat do Ghineezcn allo lij
nen ten noorden van Peking zullen aanleg
gen zonder de cotrole van eenige Mogend
heid.
Zoo schijnt dus dit geschil bijgelegd. Het
is opmerkelijk, dat er en to Londen en te
Petersburg een streven bestaat om alle „klei
nere" geschillen in het Oost-en zooveel moge
lijk in der minne te schikkcu. Maar do
„grootere", dat is een andere quaestie.
Als ten aanzien van deze dezelfde verzoe
ningsgezindheid bleek te bestaan, als ten op
zichte der kleintjes, dan zou het gevaar voor
een conflict in liet verre Oosten liool wat ver
minderd zijn. Het gaat echter meer zoo.
Waar in cardinal» quacsties geschillen be
staan, daar is meestal een neiging om de on
dergeschikte in der minne te bcslcehtc-n,
juist omdat men vreest dat liet van een con
flict over do ondergeschikte quacsties moch
ten komen tot ecu hoi-sing over de e ar d in ale
punten van geschil. Met een hom moet men
voorzichtig omgaan. En waar een lont in do
buurt is, daar haast men zich deze te verwij
deren, uit vrees dat de groote bom eens
mocht barsten.
Want er broeit meer on wel over Pcrzië.
In het Lagerhuis heeft Lord Cranbome,
ceu desbetreffende vraag bean moordende,
gezegd dat de Britsclio regeering geen inlich
tingen verkregen had: over den aankoop van
land door een Russischen consul op liet
eiland Bahrein in de Perzischo golf.
Eli verder dat men wel niet zou verlangen
dat alios werd medegedeeld wat met den
Porsischcn vorst tijdens zijn bezoek wordt
besproken.
Zonder twijfel is hot voor de kwestie in
die streken een belangrijk voordeel voor
Engeland dat do Sliah het land bezoekt;
on zij lachen dan ook in hun vuistje doch.
voor dat do machtige heer naar zijn land te
rug gaat, zal' Rusland hem ook nog wel even
te pakken krijgen.
En wie liet laatst lacht, lacht liet best.
Duitse h land.
In heb naburige keizerrijk zijn er twee
handelingen van het openbaar gezag die de
pers cn liet groote publiek mot verontwaar
diging vervullen. Het eerste geval hangt
cenigszins met de politiek samen, doch is
daarom niet minder afkeurenswaardig.
Do directeur der belastingen in de pro
vincie Posen is uit zijn betrekking ontsla
gen, onder voorwendsel dat hij zich ge-
mcssaillccrd heeft door te trouwen met do
dochter van een gewezen onderofficier.
Do „Wcser Ztg." moldb aangaande deze
zaak nog, dat do heer Löning, zoo heet dc
betrokken ambtenaar, verklaart dat liij,
evenals do meeste hooge ambtenaren van de
provincie, een tegenstander is van het kras
optreden in do Polen-politiek, het zooge
naamde „hakalisme". „Ik moet hierbij, ech
ter opmerken," zei hij verder, „dat ik eerst
eenige maanden voor mijn verloving aan
den ministcrieelen commissaris het volgende
schrijven heb gericht: „Ik houd' het „liaka-
tisme" om zijln togenwoordigen invloed scha
delijk voor do provincie en juist nadeelig
voor het „Duitsclidom"."
Verder zegt hij, dat hij voor vreedzame
uitbreiding van het Duitsclidom is, maar
dat men de Polen mot rust moot laten. Hij
meende dit standpunt uiteen to moeten zet
ten, nu door do regeering de Polen-politiek
in verband is gebracht met zijn ontslag. En
uit het volgend teekenend schrijven van den
opperpresident blijkt duidelijk wat do voor
naamste oorzaak van het ontslag van dezen
Pmisischon ambtenaar is
„IJ heeft zidli met de dochter van den ro-
geeringssecretaris Coccius verloofd. Op do
persoonlijkheid! van uw bruid is na ingewon
nen inlichtingen (tot hoe ver strekt zich do
zorg van de Pruisische regeering voor liet
geluk cn do welvaart Van haar onderdanen
niet uit!) niets aan te merken. Maar u kuub
als directeur van do provinciale belastingen
niet mot do dochter van eon gewezen ser
geant trouwen, evenmin als een overate do
ovenals Jacques Vi lief rancho en zijn kinde
ren, den vorigen avond daar aangekomen en
in fhet Hotel do France- afgestapt. Robert,
wiens liefde met den dag toenam, ovorfaad-
do Sabine met bewijzen zijnor teoderlioid, en
het jonge meisje gaf zich onderworpen aan
haar noodlot over. Bertlia was overtuigd
dat zij haar spel -gewonnen had, en nam
blijkbaar met voldoening do hulde van Ro-
borts vader aan, die opnieuw jong was ge
worden, sedert hij haar had iceren kennen.
In een eenvoudige herberg, in do arbei
derswijk gelegen, bevonden zich de overige
getuigen, die eveneens dit sensatie-proces
moesten bijwonen. De hoofdopzichter Cabus
die na den dood van zijn meester altijd door
somber cn prikkelbaar was, Barbazei 11e, die
dan vroolijk en dan weer gedrukt scheen te
zijn, naar gelang zijn vooruitzichten afwis
selden om do wederliefde van Johanna op to
wekken, Carcagtieux, die gedeeltelijk lier-
stold was van zijn verwonding, en ton slotte
George Lanceinonb, wien men duidelijk do
ziolesmart kon aanzien, die hij de laatste we
ken ondervonden 'had.
Toen zijn vroegere kameraden licm over
stelpten met vragen, waarom hij niet naar
Moutsombro kwam, om dc fabriek over tc
nemen, had hij ten antwoord gegeven, dat
alles niets dan -een grap was geweest, maar
dat iemand hem had heet genomen.
„Maar ik noem het dan toch een liecl ge-
meeno grap," zeido Carcagnoux. „Als mij
zoo iets overkwam, zou ik er niet verwon
derd over zijn, maar om met Lanccinont iets
dergelijks uit te halen, dat noem ik in
faam."
„Maar waarom kom jo dan toch niet naar
Mort bsombre om samen met ons te werken,"
vrodg Cabus.
dochter van oen sergeant. Een lid van do
regeering mag zulk een huwelijk sluiten. IT
bekleedt als directeur van do provinciale be
lastingen oen der hoogste plaatsen in do
provincie en u kunt zulks niet. Deze mcc-
ning deelt ook de oommandeerendo generaal
na herhaalde ruggespraak. De aan mij mede
gedeelde uitlatingen over do Polen-politiek
zullen i% den hals niet breken. (Het staat er
woordelijkMaar wat uw verloving be
treft, heeft u in uw betrekking mot de nu
eenmaal' hij ons hecrschende begrippen re
kening te 'houden U hebt dat niet gedaan,
u moot daarom de consequenties van uw
doen dragen."
Een tweede vreemde geschiedenis dio
grondig onderzocht dient to worden, ver
meldt do „Köln. Ztg.". Het blad schrijft
Een koopman in brandstoffen te Berlijn,
Gustav Ackennann, begaf zich 12 Juli naar
do „Stadtsvogtoi", waar hij drie dagen hech
tenis moest ondergaan. Toen hij Dinsdags,
den 15cn, niet terugkeerde, word zijn vrouw
ongerust. Zijl zond, omdat zij zelf niet uit
haar zaak weg kon, don volgenden dag een
bekende naar het 'huis van bowaring. Deze
kwam thuis met do boodschap, dat dc man
er nog vijf dagen bijt had gekregen.
Vrijdag 18 Juli ging de vrouw zelf, cn ver
nam daar van den inspecteur„Do kerel is
gek geworden cn Dinsdag reeds naar Herz-
berg overgebracht!"
Ook op liet politic-bureau werd haar be
vestigd, dat haar man plotseling krankzin
nig was geworden, cn dat zij hem niet eerder
zou kunnen zien dan Zondag den 20n, tus
schen 11 on 12 ure in den voormiddag.
In spanning bracht de- vrouw beide dagen
door on begaf zich op den bepaalden dag
naar Ilerzberg. Tot haar ontzetting vernam
zij hier, dat haar man reeds Dinsdag, den
dag zijner aankomst, overleden en dien Zon-
dag-rnorgen juist begraven was. Men had
verder niet geweten, dat hij getrouwd waa
en dus geen bericht kunnen sturen.
Den dag daarna ontving de vrouw wat
aan haar echtgenoot had toebehoort. Zij
vermiste daarbij een horlogo en 16 mark aan
geld. Ook schrikte zij niet weinig, toen. zij
zag, dat jas cn vest van achteren geheel
opengesneden waren. Toon zij zich voor een
cn ander weer naar Ilerzberg begaf, weid. zij,
afgescheept met do boodschap, dat zij eerst
de kostcu moest betalen.
aeasengie MieiicdccUngcs.
„Omdat de fabriek toch binnen korteren
of langercn tijd verkocht wordt, vond ik het
raadzamer dadelijk maar naai- een andere
betrekking uit te zien," gaf Laucemont ten
antwoord.
„Maar jo zult toch niet naar Parijs terug-
gaan, zonder eerst nog eens naar Montsoni-
bro te komen V vroeg hem do hoofdopzich
ter.
„Waarom V'
„Om ons een ploizier te doenJohanna
vooral zou jo zoo graag nog eens bedanken."
„Johanna?" antwoordde George moede
loos. „Ze heeft mijl al genoeg beloond voor
do Ihulp die ik haar verleende maar zeker
zonder heb zolf te wiilien," voegde hij er
bittor glimlachend aan toe.
„Wat bedoel je daarmee?" vroeg Barba-
zeillo, die do bedoeling van deze woorden
evenmin vermocht te begrijpen als de beide
anderen.
„Niets, niets," gaf George kortaf ton ant
woord. „Laat ons nu naar het gerechtsge
bouw gaan. Het is hoog tijd."
De zaak zou drie dagen duren er i\ aren
twintig beklaagden, behalve, do ontvluch
te Sampi, die bij- verstek veroordeeld zou
worden.
Den eersten daig las men do omvangrijke
aanklacht voor, en werden do beschuldigden
ondervraagd, zonder dat er overigens iets
bijzonders gebeurde. Den tweeden dag pas
begon het verhoor der getuigen, eerst me
vrouw Vasselin en haar dochter, daarna Ca
bus, Barbazeille en Carcagneux, de gendar
men en George Laneomont. Toen men den
naam van dezen laatst© afriep en de slanke
jonge man in een vrije, onberispelijke hou
ding d'e balio voor dto rechtbank naderde,
ging er een gemompel van sympathie in do
Engeland.
Kapitein Harry Taylor, koerier van ko
ning Eduard, kwam Voor een paar dagen
van Ostende te Brussel, op reis naar Peters
burg, belast met de overbrenging van ge
wichtige geheime stukken aan den Czaar.
Toen hij in den trein wilde stappen, miste
hij zijn portefeuille met de 'belangrijke do
cumenten. Onmiddellijk werd de politie ver
wittigd cn o wonder! hot gelukte in het
zaal op. Men had den laatsten tijd overal
over hem gesproken, en daarom zijn optre
den met de grootst mogelijk© nieuwsgierig
heid te gemoct gezien Het mooie, bleeke ge
laat maakte des te meer indruk, daar men
aan zijn voorhoofd nog liet littoekcn zag van
de wond die veroorzaakt was door heb onge
val hij den Triomfboog.
Bertha keek hom vol haat en angst aan,
Hoe licht zou toch een enkele vraag van den
president den jongen man kunnen nopen om
iets te zeggen, waardoor Sabine kon te wo-
ten komen, hoe schandelijk haar moeder
haar, met betrekking tot hem, bedrogen had
en dan zou liet geheele gebouw dat de wedu
we zoo slim opgetrokken had', ineens instor
ten.
Sabine, dio onbewegelijk, met neergesla
gen oogen, naast haar zat, scheen niet het
geringste aandeel tc nemen aan alles wat
den toehoorders zoo levendig belang inboe
zemde. (Maar in haar hart verhief zich een
geweldige storm. Zoolang GeorgefSsprak, be
speurde ze alleen een dof gcruiseh in haar
ooron, dat haar alle denkvermogen benam,
maar toen hij, nadat zijn verhoor afgeloopen
was, zich omkeerde om weder naar ziju
plaats te gaan, dwong een geheimzinnige,
on wede rstaaubare maolit haar om de neerge
slagen oogen tot hem op te richten. Zie zag
het litteeken op zijn voorhoofd, ze zag den
minachtenden glimlach die om de lippen'
van den oonmaal zoo vurig beminden man
speelde, en een gevoel dab ziji gebed gestor
ven waande, verhief zich andermaal met
Volle kracht. Bertlia, dio haar in doodsangst
gadesloeg, was een oogenblik bang dat haar
dochter in onmacht zou vallen.
(Wordt vervolgd.)
