56s**
NA VEERTIG JAREN.
snr
Kennisgeving.
J ACH T.
BUITENLAND.
V*
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen,
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Ylaardingen fl. 1.25, Franco
per post fl. 4.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags'vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde teleine advertemtiSa opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ufo. 123.
Oproeping ln activiteit van miliciens-
verlofgangers der lichtingen van
1897, 1898, 1899 en 1909.
De Buuge meester van Schiedam,
Gelet op zijne kennisgeving van 5 Juli 1902,
waarbij in activiteit zijn opgeroepen de miliciens-
verlofgangers der lichtingen van 1897, 1898,
1899 en 1900, om op de daarbij vermelde
dagen onder de wapenen te komen, met uit
zondering van de miliciens beboerende tot bet
le regiment Veld-Ai lillcric on, voor zooveel de
lichting van 1899 betreft, ook bij hot 2e regi
ment Veld Artillerie en de Telegraaf Compagnie
van het korps Genietroependie bij gedeelten
op verschillende datums onder de wapenen
moeten komen en voor wie op grond daarvan
eene nadere oproeping bij bedoelde kennisgeving
is aangekondigd:
Brengt bij deze ter kennis van de belang
hebbenden, dat na te melden miliciens-verlof
gangers, der lichting 1899 onder de wapenen
moeten komen, en zich daartoe, des namiddags
voor vier ure, bij hun korps het 2e regiment
Veld-Arlillerie, garnizoensplaats 's-Gravenhage,
moeten aanmelden,
op 19 Augustus 1902:
M ARINUS DE RONDE
en op 23 September 1902:
PETRUS MATTHIJS GERARDUS
VAN HALDEREN,
JAN WOLDHUIS on
ANTONIE LAROIJ.
Wordende zij verwittigd, dat zij zicli, voorzien
van al de voorwerpen van kleeding en uit rustint; door
hen bij hun vertrek met groot verlof medegenomen,
alsmede van vei lofpas en zakboekje, op het bepaalde
tijdstip bij hunne korpsen moeten bevinden dat
zij zich voo! af ter gemeente-secretarie moeten ver
voegen, zoowel tot het afteokenen van hun verlof
pas als tot het ontvangen van hun daggelden en
zoo zij daarop aanspraak hebben van de vereischte
passagebiljettendat de veilofgangors, dio nalatig
blijven op den bepaalden dag onder de wapenen te
komen, bij hunne latere opkomst zooveel langer
in dienst worden gehouden en zij, die aan de oproe
ping niet voldoen, als deserteur zullen worden be
handelddat zij, die wegens ziel te of gelreken aan
de opioeping niet kunnen voldoen, daarvan moeten
doen blijken__door eene ter gemeente-secretaiie
over te leggen geneeskundige vei klaring, en dat die
verlofgangers voorts verplicht zijn, zich na hun
herstel onmiddellijk bij hunne korpsen te vervoegen.
Na deze openbare kennisgeving worden de be
trokken miliciens geacht van hunne verplichting
kennis te dragen, waardoor zij gehouden zijn,
zonder verdere oproeping, aan de voorschieven
opkomst te voldoen, zoodat zij later geenc onwetend
heid ten deze zal kunnen voorwenden.
Schiedam, den 7den Augustus 1902.
De Durgemcesler voornoemd,
Mr. W. H.JANSEN, W. 11.
De Commissahis der Koningin in de Pro
vincie Zuid-iiolland,
Gezien het besluit van de Gedeputeerde S'aten
van den 29sten Juli 1902, no. 77-,
E. DEBANS.
30)
La ter vial .liet BarbazeiïTci in, dat liet toch
zijn. plicht was, mevrouw Vasselin in kennis
to stellen mot d'ezo treurige gebeurtenissen.
Hij wist dat Cabus gewoon was, in do door
hom vemioklo kast zijm schrijfgereedschap to
bewaren en begon nu daarnaar to zoeken en
alles op orde te loggen. 'Baarbij-, kwam. een
healo stapel reken in gen, akten, enz. to voor
schijn, dio hij alle op tafel logde om zo to
sortecron. Zoowat twintig tollen droegen 't
hem bekende schrift van don lieer Moutliier
on schonen to samen een soort van notarieel
stuk te Vormen. Toen hiji ze bij elkaar zocht,
viol zijn oog toevallig op don naam„Jao-
ques Vilitofranche", en dadelijk daarop volg
de het woord „veroordeeld". Zou do gestor
vene iets af geweten hebben van do veroor-
deeling van dezen man, vroeg Barbazeille
zioh af, cn zijn nieuwsgierigheid word' nog
meer opgewekt toen eenigo regd's lager weer
stond„vijf en zeventig duizend franken".
Desniettegenstaande weerstond hij nauwge
zet en plichtmatig als hij was, do verzoeking,
Verder to lezen, maar pakte de blaadjes weer
bij elkander, zonder zich verder om den in
houd daarvan to bekommeren. Later vond
hij nog een met zwart lak verzegeld papier,
dat blijkbaar als omhulsel van het stuk had
dienst gedaan, maar waaruit' bet door den
geweldigen r -hok gevallen was. Daaronder
lag een vel', waarop eveneens met do hand
van den heer Mouthier geschreven stond
„D-'eiik ex* aan, Cabus, drie maanden na mijn
Gelet op art. 11 der wet van den 13den
Juni 1857 Staatsblad no. 87);
Brengt ter kennis van belanghebbenden, dat
ingevoigo bovengenoemd besluit
1°. de opening der jaebt op klein wild, vermeld in
de 2de zinsnede van art. 17 der wet van den
13den Juni 1857 Staatsblad no. 87), voor dit
jaar in de provincie Zuid-Rolland is vastgesteld
op Zaterdag den 30sten Augustus aanstaande met
zonsopgangmet uitzondering van de jacht op
fazanten en hazen, waarvan do opening is vast
gesteld op Zaterdag den tin September aanstaande
mede met zonsopgang
2°. van die opening voorts is uitgezonderd de uit
oefening van het jachtbedrijf, vermeld in art.
lö, lett. e, der aangehaalde wet;
3°, de korte jacht dagelijks en de lange jacht slechts
driemalen 'szceeks en wel des WoensdagsVrij
dags en Zaterdags mag worden uitgeoefend.
En zal deze kennisgeving, in plano gedrukt,
worden afgekondigd en aangeplakt, waar zulks
te doen gebruikelijk is, alsmede in het Provin
ciaal blad en in de Ncdcrlandschc Staatscourant
worden geplaatst.
's-Gravenhage, den 2den Augustus 1902.
Da Commissaris der Koningin voornoemd,
G. J. GOEKOOP,
Loco- Comm issaris.
JUL«KMEKÏf OVERZICHT.
SCHIEDAM, 7 Augustus 1902.
Zuid-Afri ka.
De Engelsche kolonisatie in Transvaal is
reeds in vollen gang. De correspondent van
de ïTimes" te Pretoria meldt dat reeds 5000
aanvragen tot vestiging inkwamen van ver
mogende lieden. Met de plaatsing van deze
kolonisten schiet het evenwel niet hard op,
er is gebrek aan transportmiddelen en de
geschikte landerijen moeten nog gevonden
worden. Over 't algemeen wil men niet te
overhaast te werk gaan. Ook wat betreft de
veestapel zullen de noodige maatregelen ter
verbetering getroffen worden.
In een Engelsch Blauwboek bevattende
rapporten van de regeerings-commissaris in
Zuid-Rhodesië over de wijze, waarop in Mas-
honaland en in Malabeienland Kaffers voor
de mijnen worden geworven, komt voor dat
meestal de Kaffers met geweld gedwongen
worden om te komen werken. Aan vele mijnen
is de behandeling van de zwarte arbeiders
hard en onrechtvaardig.
Naar aanleiding van deze rapporten dringt
Chamberlain bij het bestuur der Chartered
Company aan op verbetering.
Het arbeiders-vraagstuk te Johannesburg
is nog lang niet opgelost. Op den duur wordt
blanken aibeid in de Rand mijnen, wat betreft
het ruwe werk, een onmogelijkheid geacht.
Men moet dus Kaffers hebben, die werken
willen, onverschillig welk loon zy er voor
trekken. Nu doet zich echter het onaange
name feit voor dat de Kaffers wegblijven en
er dus gebrek is aan arbeidskrachten. Van
bevoegde zijde wordt beweerd dat het gebrek
slechts tijdelijk zal zijnDe Kaffers zijn nu
dood, niet vroeger- on ook niet laternota
ris Sant-Martin, 'Ruo do la Paix 15, Parijs."
Hot scheen dus biij|kbaar betrekk-ng te
bobben op een gewichtige opdracht, die de
heer Moutliier de.il armen Cabus bad ge
daan. Terwijl Barbazeille de bladen weder
in den omslag deed, voegde liij er in gedach
ten verzonken aan toe„Brio maanden. In
d'ien tijld zal mijn ouden vriend waarschijn
lijk al lang weer beter zijn, zoodat hy ten
uitvoer zal kunnen brengen wat hem opge
dragen is."
Maar daar bot mogelijk was, dat het iets
liedï gewichtigs betrof, besloot hiji bot stuk
niet open en bloot te laten liggen, maar liet
goed' te bewaren. Voorloopig stak hij' liet in
zijn borstzak. Ook ontdekte hiji nog postpa
pier en enveloppen en een fleschje inkt en
daarna begon hiji met ongelijke lettors zijn
brief aan mevrouw Vasselin te schrijven.
Hij, berichtte haar het treurig© nieuws van
zijtn vriendi Cabus, benovens do ziekte van
diens dochter en verzocht haar om maatre-
geTeu te nemen 'betreffende do fabriek.
Tegen don avond' kwam dokter Bruniea-
en zride, nadat zijn onderzoek gpëindigd was,
tot .groote blijdschap van Barbazeille, dat
er geen levensgevaar- meer bestond.
Toen de arbeider den dokter uitliet, zeide
deze hem: Waarschijnlijk zal de zieke nu
spoedig weer bijl kennis komen, maar' dan
moet alle opwinding voorloopig ver-meden
worden om een instorting te voorkomen.
Vooral' mag zij niets te weten komen van
den toestand van haar- Vader. Prent dat ook
vrouw Corot, die zeer voorzichtig en nauw
gezet schynt te zijn, in. Begrepen 7"
Barbazeölïe knikte. Daarna vroeg hij, be
droefd „Is heb dan zoo erg met hem. ge
stold H
alleen Daar huis gegaan om te zaaien, daarna
komen ze weer.
Te Johannesburg koestert men evenwel
minder gemoedelijke gevoelens. Een directeur
van een voorname mijn heeft dezer dagen te
kennen gegeven dat de Kaffers zouden weg
blijven als de loonen niet verhoogd werden.
En dan nog zou men uit Zuid-Afrika voor
de Randmynen niet genoeg zwarten kunnen
krijgen
Men klaagt te Johannesburg over de spoor
wegvrachten, die het Engelsche bestuur zoo
hoog mogelijk houdt.
In het »Berl. Tageblalt" lezen wij dat de
kapitein van de Friesland le Algiers
heeft verteld dat van de krijgsgevangenen
op Ceylon 4000 hebben geweigerd den eed
van trouw af te leggen en daaruit ernstige
botsingen zijn ontstaan, waarbij zelfs bloed
is gevloeid. Bijzonderheden omtrent het voor
gevallene zqn nog niet bekend geworden.
Omtrent de vredesbetooging in Guildhall,
het stadhuis te Londen, wordt bericht dat
gisteravond het gemeentebestuur van Londen
een groote receptie hield ter viering van
den vrede.
Aan lord Roberts en lord Kitchener werden
met groote plechtigheid adressen aangeboden.
De avond was buitengewoon schitterend; er
waren ongeveer 2500 meuscben, onder wie
vele leden van het kabinet, met name de
premier Balfour en de heer Chamberlain,
verder de Indische prinsen en tal van gene
raals dio zich in Zuid-Afrika hebben onder
scheiden.
Roberts' en Kitchener werden bijzonder
gehuldigd.
Engeland.
Aankomst van den Honing te ILondcn.
De Koning en de Koningin zyn om 5.30 uur
aan het Victoria-Station aangekomen. De
Koning wandelde gemakkelijk naar't rijtuig;
zijn geheele houding maakte een zeer gun-
stigen indruk. Een groot gejuich van de
menigte begroette H.B. M.M., die in open
rijtuig naar het paleis reden.
Een escorte van Life-Guards, die den stoet
zou begeleiden maakte fiont toen de tiein
met den salonwagen het station binnenreed.
Dadelijk stapte de Koning uit en drukte de
handen van de personen, die hun opwachting
maakten op het perron. Daarna steeg Edward
in het rijtuig, dat hem naar Buckingham-
palace zou brengen.
Een onafzienbare menigte verdrong zich
nabij het station en juichte geestdriftig de
Majesteiten toe. Het feit dat de Koning bij
7\jn aankomst zonder hulp in het rytuig
steeg is zeker een gunstig teeken voor de
a.s. kroningsplechtigheid.
De Koning gaf bevel de kap van hel rijtuig
te laten zakken en de paarden stapvoets te
laten rijden, om de talrijke, spontane hulde-
betoogingen van het publiek te kunnen be
antwoorden.
„Het is helaas te vreezen dat bij een. twee
den aanval! niet zal 'kunnen doorstaan zijn
krachten zullen niet toereikend wezen".
„U wilt hiermede tocli niet te kennen ge
ven dat bij' sterven moet?"
„Helaas ja, mijin vriend. Gijj moet aan die
gedachte zien te wennen. Laten we dankbaar
zijin dat er kans bestaat om zijn docliter in
bet Teven, to boud'on."
Toon de dokter den volgenden keer kwam
kon hij een aanmerkelijke beterschap con-
stateeren. Johanna was weder bijl kennis ge
komen zij was verbaasd geweest toen zij
vrouw Corot biji baar bed zag en oprecht
blijde toen de trouwe Barbazoillo in d'o deur
verscheen om haar mot een van vreugde
stralend' gelaat, geluk tc wonschen met haar
genezing. Maar dadelijk daarop vroeg zij al
angstig naar haar vader, docli liet zich ge
ruststellen 'toen men liaai- vertelde dat Car
bus ook koorts had gekregen en in het
ziekenhuis te Rouaan werd verpleeg® om
dat rneai geen twee patiënten tegelijk hier
kon oppassen. Maar bijl was nu al veel betel
en hoopte weldra tehuis te kunnen komen.
De zieke mocht nu al wat krachtige soep
gebruiken; zij, sliep veel en rustig; bot her
stel maakte snelle vorderingen. Na verloop
van twee dagen die zonder ©enige bijzonder
heden Vei'liepen, ,gaf de postbode, dien men
al gedurende een boelen rijd niet meer op
Montsombro gezien had', een brief voor Bar
bazeille af.
Hef schrijven was een antwoord van me
vrouw Vasselin op zijn brief. Zij' drukte, in
de eerste plaats, haar deelneming uit in do
zware ziekte van den hoofdopzichter en van
zijn dochter voor wier zorgvuldige oppassing
men alias moest in liet werk stellen waf
slechts mogelijk was. Zijl deelde BarbazoilTo
Rusland.
Onimoeilng van den ©staar en
Keizer Wilhclns.
De sReisekaiser" Wilhelm is nauwelyks
van zyn jaarlijkschen tocht naar Noorwegen
teruggekeerd, of reeds heeft hij weder het
anker gelicht, en is naar Rusland gestoomd,
om aan Czaar Nicolaas te Reval een bezoek
te brengen. De ontmoeting der beide monar
chen zou anders niet zulk een beteekenis
hebben, indien niet de Duitsche rijkskanselier,
graaf Von Biilow, zyn vorst vergezelde. Dit
moet een doel hebben, en het is dus waar-
schynlyk, dat er politieke besprekingen plaats
hebben.
Wal er zal besproken worden daarover
zijn de verschillende bladen het niet eens,
doch over 't algemeen ziet men in het bezoek
een vredelievende strekking.
Kort na halfnegen gistermorgen kwamen
de Hohenzollern en de schepen die
het Duitsche keizerlijk jacht vergezelden op
de reede van Reval in zicht. Toen het Rus
sische keizerlijk jacht Standart met de
vergezellende schepen, de Hohenzollern
tegemoet varende, werd opgemerkt, gaf
keizer Wilhelm bevel een eere-saluut van 31
schoten te lossen, dat door de Standart
onmiddellijk werd beantwoord,
De Duitsche schepen hadden de Russische
en de Russische schepen de Duitsche vlag aan
de groote mast in top en de muziekkorpsen
aan boord speelden wederkeerig de nationale
liederen der andere Staten.
Daarop liet de Czaar den Duitschen Keizer
met 33 saluutschoten begroeien, waarop de
Hohenzollern op dezelfde wijze dank
betuigde.
Keizer Wilhelm ging vervolgens aan boord
van de Standart; hij werd op den valreep
door den Czaar ontvangen. De Vorsten be
groetten elkander zeer hartölyk en omarmden
elkaar herhaaldelijk.
De S t a n d a r t, die de beide keizerlijke
standaarden had geheschen, zette terstond,
gevolgd door de Hohenzollern en de
overige schepen, koers naar Reval. Zoodra
HH. MM. de op de reede liggende Russische
vloot, uit 14 slagschepen en 15 torpedobooten
bestaande,' naderden, werd een saluut van 21
schoten door deze vloot gelost. Keizer Wil
helm groette met gejubel elk der Russische
schepen, waarop de manschappen joelend
antwoordden.
De Standart en Hohenzollern
lieten tusschen de schepen der Russische
vloot het anker vallen.
Keizer Wilhelm ging toen weder aan boord
van de Hohenzollern, waar hem de
Czaar, met grootvorst Alexis en gevolg, een
bezoek bracht.
De Duitsche Keizer droeg de Russische
admiraals-uniform met het grootkruis van
de Andreas-orde, de Czaar was als Duitsch
admiraal gekleed en omhangen met 't groot
lint van den Zwarten Adelaar.
Bij het ontbijt aan boord van de Stan
dart wijdde de Duitsche Keizer een dronk
aan graaf Lambsdorfde Czaar dronk op
den rijkskanselier Von Bülow en den opper
hofmaarschalk Von Enlenburg.
tevens mode dat meai hom voor dat doel een
aanzienlijk© som golds zou zeilden, waaruit
hij, tevens 't loon. d'er werklieden en do ove
rige onkosten der fabriok moest bestrijden.
Hij zolf moest nu in plaats van Cabus op
zicht houden, zoolang a,ls 'liet noodig was,
en. tevens allta schikkingen treffen. Vorder
voelde zij zich niet bevoogd iets to bevelen,
dewijl baar vader do fabriek aan den beer
Lancemont vermaakt had. Zij' hield zioh al
leen gerechtigd! do zaken te drijven en de
daarvoor benoodigde middelen te verschaf
fen totdat hij zijm bezitting aanvaardde. Ver
der zou zij Barbazeille met alles op do hoog
te houden.
Deze brief verwonderde den cenvoudigen
Barbazeille in hooge mate. Hij begreep niet
waarom Lancemont deze erfenis zoo bepaald
ontkend had, terwijl' mevrouw Vasselin toch
niet minder positief verklaarde, dat 'hiji de
rechtmatige eigenaar van Montsombro was.
„Er moot iets niet in orde zijn," was liet
slof resultaat van zijn overpeinzingen.
XII.
Jacques Villefrancoo 'had', dewijl hij zich
niet bij1 de politie wilde aanmelden, door
een particulier- agentschap de woning van
Julius Berger uitgevonden. Hij' reed naar de
Lecourbestraat, holde de trappen op, en bel
de aan de deur van zijn voormaligea kame
raad.
Berger deed zelf open en Jacques zag
reeds bij den eersten aanblik zijn vermoeden
bevestigd'de man d'ie bescheiden op zij
ging om hem te laten binnenkomen was de
zelfde dio hij bij de begrafenis van Bernard'
Moutliier in bet kerkportaal gezien bad.
George's grootvader herkend® hem even
eens.
's Middags hebben de twee Keizers aan
boord van het vlaggeschip M i n i n schiet
oefeningen bygewoond. Het weder was gunstig.
Keizer Wilhelm zal de Russische marine
een huldeblyk van massief zilver vereeren,
waarvoor hij zelf de teekening maakte.
Gemengde BSededeclingen-
Engeland.
De conferentie van koloniale premiers heeft
weer een vergadering gehouden, vermoedelijk
op een na de laatste. Chamberlain zat voor,
en behalve de premiers waren er hoofden
van verschillende afdeelingeu van het minis
terie van koloniën en andere regeeringsver-
tegenwoordigers aanwezig.
De beraadslagingen liepen hoofdzakelijk
over contracten voor leveringen aan het leger
en de vloot en de verlaging van de posttarie-
ven in het Britsche ryk voor kranten en
periodieken verder over het metrieke stelsel,
de uitsluiting van Canadeesch vee van de
Engelsche markt enz.
Frankrijk.
Alfred Dreyfus antwoordt generaal De
Gaüifet in de rJourna! des Debats" en ver
klaart nooit om gratie gevraagd te iiebben,
hij heeft haar slechts aitngenomen. Hij onder-
teebende alleen een stuk waarin hy verklaarde
af te zien van een vorder revisie-beroep, en
dit op aandringen van iemand die gezonden
was door en uit naam van den minister van
oorlog De Gallifet
In Bretagne verwekt de sluiting van de
zusterscholen nog altijd verbittering. Te
Ploermell en te Sully zijn de scholen zonder
ernstigen tegenstand door de overheid ge
sloten.
Te Ploudaniel, te Folgoeten teSaint-Meën
zijn de dorpelingen den geheelen nacht van
Dinsdag op Woensdag, ondanks een nood
weer, op de been gebleven, De houding van
clericale zijde ten opzichte van het sluiten
der school te Saint-Meën, is dreigend.
Te Quimper is da tegenstand van het volk
in hare geboorte gesmoord en beduidden de
betoogingen niets.
Een groote menigte waaronder veel vrouwen
verzamelde zich reeds vroeg voor de scholen
in Chepeau Rouge en Saint-Anne. Men
schreeuwde hard en veel, doch gewelddadig
heden kwamen niet voor.
De troepen deden de scholen ontruimen
en de zusters werden bij particulieren onder
dak gebracht.
Du its eb.'land.
In den loop der zitting van de commissie
voor de toltarieven dieoden de socialisten op
paragraaf 946, handelende over nkinderspeel
tuig", een amendement in, strekkende, dat
ridderorden, ook als ze door vorsten worden
verleend, niet beneden 10004Mark per stuk
mogen worden belast.
De commissie wees de voorgestelde toe
voeging als ongeoorloofd van de hand.
,,'U bout Jacques Villefranclie," riep bijl
uit.
„En u Julius Berger."
„Kom 'binnen."
B'o miïïionair werd binnengelaten in bet
eerste der twee kamertjes. Zonder te gaan
zitten, zeide bij: „Uw kleinzoon zal' u zeker
wel verteld! hebben wat in d© gerechtszaal
te St. Etieime over ons beiden gezegd werd.
Een onverwijlde verklaring tusschen. ous
beiden is deswege noodig."
„Ik wilde juist hetzelfde tegen u zoggen.''
Beiden waren ontzettend opgewonden. Er
heersebte een groote spanning tusschcm hen
beiden, want ieder hunner beschuldigde in
gedachte den ander. Vilhfranche was het
meest opgewonden; do hem aangedane be-
lcediging was nog te vcrsch, zoodat hij ze,
levendiger gevoeld'© dan Berger dio er al
twintig jaren onder leed. Het wederzijdsche
wantrouwen bracht 'hen beiden in eon toe
stand van moeilijk in te bouden woede1. Bij
Berger was al' jaren geleden somtijds de ge
dachte opgekomep, dat Villefranclie den
diefstal kon hebben gepleegd', waarvan men
hem beschuldigde en Villefranclie 'koester
de nu dezelfde achterdocht ten opzichte van
Berger, sedert mevrouw Vassol'in die bij
bom bad opgewekt.
Villefranclie gaf dus alleen hun beider
gedachten weer, toen hiji zoider. „Een van
ons heidon moet 'hot hebben gedaan."
„Dat ligt voor do hand en daar- ik niet
de persoon ben, laat ik de gevolgtrekking
aan ui over," zeide) George's grootvader*.
„Wat, giji waagt bet, om mij van diefstal
te beschuldigen?" riep Jacques woedend uit.
(Wordt vervolgd.)
