55 j 56"* Jaargang.
Donderdag 28 Augustus 1902.
No. 10941.
|F.'
NA VEERTIG JAREN.
11
91w3!0
Steun aan onze stamverwanten.
Tot dusverre is aan ons bureau
voor steun aan onze Z. Afriltaansche
stamverwanten ingekomen
Derde L ij s t.
Van C. f5.van N. N. fl.
Te zamen met de vorige opgave
f120.—.
BUITENLAND.
SCHIEDAIVISDHE COURANT
staat
PW
>aris.
s.
defl i
I te
le.
«reals t
'j ure.
.1.31'
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zor.- en Feestdagen.
Prfis per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
er post fl. 1.65.
Prigs per weck: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau i Botemsfcrsat ©g.
Prijs der
meer 15 cents,
innemen.
Advertentiën bq abonnement op voordeehge voorwaarden
van zijn gratis aan bet Bureau te bekomen.
Adverten tién: Van 16 regels fl. 0.02 iedere reg el
Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die :ij
Tarieven hier
in de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, won'en
zoogenaamde opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. 'Relefoos So, 13$.
ALGESIEEH OVEKEEClïT.
SCHIEDAM, 27 Augustus 1902,
'tuid'lfrtka.
Do „Transvaal Leader" meldt, dat een
sterke strijdmacht, uit infanterie, cavalerie
en bereden infanterie en artillerie bestaan
de, zich op weg begeeft van Krugersdorp
naar Rustenburg, en van daar naar de "Wes
telijke grenzen. De expeditie moet ten doel
hebben om opstanden onder do Kaffers te
bedwïngen.In officieelo kringen wordt toege
geven, dat troepen in die richting ziju ver
trokken, maar alleen om troepen, die naar
Indió zullen vertrekken, te vervangen.
Door oon vertegenwoordiger van do
„Temps" geïnterviewd, zcido Reitz, dat hij
naar do Vereenigde Staten en misschien
naar Engeland zou gaan, indien hiji werd
uitsfenoodisd om conferenties te houden.
O O
Reitz voegde er aan toe, dat de oorlog geen
beschaafde oorlog was geweest. D'è don Boe
ren toegebrachte schade wordt geschat op
500 millioen; do beloofde 3 millioen pond
zijn oen lokmiddel. Hij verklaarde: het zou
misschien niet mijn raad geweest zijn, dat
men het verdrag van Vcreeniging tcckende.
Indien men de wapenen had moeten neerleg
gen, dan was dit omdat men slechts had
moeten zwichten voor de noodzakelijkheid.
'Men moest niet het feit vergeten, dat zij,
vooral worden geleid door den ongelukkigen
toestand der vrouwen, dio in de concentra
tiekampen zeer slecht werden gevoed, en die
buiten de concentratiekampen stierven van
honger. Do Boerengeneraals zullen naar En
geland gaan, bezield met een geest van ver
zoening als afgevaardigden van hun met voo-
ten getreden en misleide medeburgers.
Een telegram uit Simonsstad meldtDb
T a g u s kwam alhier gisteren aan mev
Cronjé, diens familio en 997 krijgsgevange
nen aan boord.
Sir Gordon Sprigg verkeert, mot zijn
ambtgenooten, "in een allerzondcrlingsten
toestand. Hij vindt in liet Kaapsche Parle
ment voornamelijk steun bij de Afrikaan-
dor Bondsleden, en ziet zich daardoor ge
noodzaakt mot dien Bond medo te stemmen.
Dramatisch noemen de Engolsche bladen do
stemming van jl. Vrijdag.
De Engelscho Jingo-pers is woedeud, om
dat sir Gordon, thans steun vindt bij de te
genstanders der beginselen, die bij lot nog
toe heeft beleden. En zij1 ziet daarin een
nieuw bewijs, dat het Kaapsche Parlement
eigenlijk maar naar lrais moest worden ge
zonden. De „Times" bev. betoogt dat „sir
Gordon Sprigg zich volkomen op genade of
ongenade aan den Boerenbond heeft overge
leverd".
Db „Westm. Gazette" daarentegen dcet
uitkomen, dat sir Gordon niet anders kon
handelen. Sedert hij zich tegen do schorsing
der Grondwet verzet heeft, doen de zooge
naamde progressisten niets anders, clan po
gen liem het leven zuur en de regeering on
mogelijk te maken. Sir Gordon echter laat
zich daardoor niet afschrikken; hij gaat
kalm zijn weg, en op elko interpellatie, op
eiken aanval antwoordt liiji met zoo afdoen
de argumenten, dat zijn tegenstanders wel
moeten zwijgen.
Do attorney-general diende Maandag in 't
Kaapsche parlement de indemniteitswet in,
om do goedkeuring te verkrijgen voor alle
dad'on onder de 'krijgswet verricht. Volgens
hem was noodzakelijk de benoeming eener
commissie om de werking der krijgswet te
onderzoeken.
Do president van den Afrikaanderbond,
Theron, zeido zich niet te zullen verzetten
tegen dezo wet, doch liet parlement moest
bedenken dat het te doen had met een on
derdrukt en mishandeld volk, dat veel gele
den. had.
D'e attorney-general deelde in antwoord!
op een vraag mede, dat 33 Kaapsche rebel
len doodgeschoten waren tijdens den oorlog,
wegens verraad.
Oud-redkter Koek is te Pretoria als advo
caat toegelaten.
Het transportschip Staffordshire is
van de Bermuda-eilanden vertrokken naar
Kaapstad, met 1046 Boerenkrijgsgovange-
nen aan boord.
Aangaande do vestiging der Zuid-Afri-
kaansché Boeren op Madagascar, vermelden
sommige brieven dat aldaar verscheidene
Boerenfamilies van Fransehe afkomst aange
komen ziju.
Zij landden in D'iego Suarez. Generaal
Gallieni, do Fransclie gouvomeur, begroette
de aankomenden hartelijk.
E. DEBANS.
47)
Toen de naam Vasselin genoemd werd,
dook Sabine's beeltenis plotseling voor Geor
ge op. Zijn liefde voor haar was nog steeds
even groot, al had zij zieh ook onder den in
vloed van leugenachtige voorstellingen van
hem losgerukt en zich mot oen ander ver
loofd. Daarom was de gedachte hem onver-
dragelijk, dat zij nu aan do verachting der
wereld zou prijsgegeven worden, als 'het za
kelijke bewijs geleverd werd dat haar groot
vader een dief was,
„Als het ons niet gelukt dien man nit te
vinden, dan zijn we nu weder even ver als
vroeger," klaagde mevrouw Lancemont.
„Liever ongelukkig en arm, dan eerloos
door met een nietswaarcligen schelm samen
te spannen om onschuldige vrouwen te be
dreigen en te treffen," verklaarde George
boos.
„Jou kan het niets schelen," zeide zijn
moeder, „om den vloek nog langer voort te
slepen, waaronder wij al langer dan een.
kwart eeuw gebukt gaan. Maar geen senti-
menteele bijbedoelingen kunnen mij' iets
meei schelen, en dat zal mevrouw Yasselin
nu gewaar worden. Zij' weet heel goed dat
haar vader een gemcene dief was, en dat zal
ze ook ondervinden. Ik neem het aan om
haar tot con bekentenis te dwingen."
„Mevrouw Lancemont heeft volkomen ge-
lijk," viel "Villefi'anche nu ook in, „op welke
manier ous proces weder opgenomen wordt,
kan mij niets scholen, maar gebeuren moet
hot. Mijn kinderen moeten eindelijk weder
Spanje.
De reis van den Koning van Spanje, de
eerste door zijn mooie land, is geen plezier
reis; het tactloos optseden van zijne omge
ving, gepaard met niet altijd beminnelijke
eigenschappen \an dezen jeugdigen vorst, te
jong nog bijna om dien naam te dragen,
hebben aanleiding gegeven tot eenige zeer
onaangename incidenten en incidentjes.
Bij het koninklijk bezoek op het fort van
San Cristobal heeft zich o. a. ook een con
flict met de Pers voorgedaan.
De minister van oorlog, geuesaal Weyler,
had toegestaan dat de vertcgenwooidigers
van de Madrileensche" bladen bij de inspectie
van het fort zouden tegenwoordig zijn, mits
zij geen aanteekeningen maakten.
Toen Alfonso XIII op het foit aankwam,
waren ook de journalisten er reeds, die zich
bij het gevolg aansloten, waardoor de Koning
hen bemerkte.
De Koning vroeg toen nan een dor auto
riteiten, hoe het kwam, dal civiele personen
in het fort waren gekomen. Op het antwoord,
dat dit op machtiging van den minister van
Oorlog was geschied, antwoordde de Koning
»De wet veroorlooft niemand aan een civiel
persoon machtiging te geven oorlogsplaatsen
te bezoeken, behalve mij, die de hoogste chef
van het leger ben, 't Is dus in strijd met de
wet en de reglementen, dat de vergunning
daarioe verleend is. Wees zoogoed, die iieeren
daarvan te verwittigen en hun te verzoeken
zich terug te tiekken".
Natuuilijk moest de Pers zich verwijderen,
maar zulk een terugtocht is in geen geval
prettig; ontevredenheid over dit feil uitte
zich in de bladen, zonder dat zelfs onderzocht
wordt, of generaal Weyler al dan niet zijne
bevoegdheid over-chreden heeft.
't Is niet de eerste maal, dat generaal
Weyler een lesje krijgt van zijn jeugdigen
monarch, wat het volk, bij wien Alfonso
zeer sympathiek i«, niet zonder leedvermaak
ziet. Men vermoedt nu, dat het kabinet over
een paar weken zal plaats maken voor een
combinatie-Silvela.
Weyle- ts den Koning niet naar St. Se-
bastiaan gevolgd. Hij ging naar Madrid. Men
had eerst gedacht, dat hij zijn ontslag als
minister zou nernen^maar tol nog toe althans
is die gedachte niet bewaarheid.
met opgericht hoofd over straat kunnen
gaan."
Terwijl Julius Berger eveneens George tot
andero gedachten poogde te brengen, was
Pauline naar haar eigen kamer gegaan, die
een aparteu ingang op het portaal had. Na
dat er ongeveer een kwartier voorbij gegaan
was onder het heen en weer praten dor drio
mannen, sprong George eensklaps op, door
een plotselingon sclyrik bevangen.
Hij deed de deur van de kamer zijner moe
der open, keek er in en zag dat zij' verdwe
nen was.
„Moeder is weg," zeide hij bezorgd. „Ik
ben bang dat zo naar movrouw Yasselin ge
gaan is."
„Dat zou verkeerd wezen," meende Yille-
franche.
„Heel verkeerd," bevestigde Berger, „zoo
iets zou niet te verontschuldigen zijn."
George gunde zich nauwelijks don tijd om
zijm werkpak tegen iets beters to verwisse
len, en liop teen zoo vlug hij maar kon naai
de woning van mevrouw Vasselin, waarheen
zijn moeder zich, zooals hij heel juist ver
moedde, begeven had.
Toen men haar daar zeide, dat mevrouw
•Tasselin ziek was, hield ze het alleen voor
een voorwendsel om haar te kunnen afwij
zen. Dat verbitterde baar, en zij liield daar
om nog te hardnekkiger aan om door haar
ontvangen te worden. Zelfs toen Sabine bij
haar kwam en zeide dat haar moeder zwaar
ziek was, wilde zo zelfs deze niet gelooven.
Zij glimlachte ongcloovig en een harde trek
vertoonde zich om haar mond.
„Wilt u mij de reden zeggen," vroeg het
jonge meisje liaar, „die ons de eer verschaft
van u hier te zien
„Jawel, de eer van mijki 'bezoek, dat zegt
t a 1 1 ii.
Be reis van Boning Victor Eninnuci.
Een telegram uit Gó dienen melril:
De Koning \aa liulie werd hier gisteien
met giooten luister ontvangen, vervolgde
daarna zijn veis naar üuiuchland, vergezeld,
op Zwitsersch grondgebied, door den presi
dent var. deu Bondsstaat
De sNorddeuisclie Algcmeine Zeitung"
wijdt een warm welkomstaruke! aan den
Koning van Italië, vviuiini in de eerste plaats
woidt gewezen op zijn juist met het Duitsehe
karakter correspondcerende eigenschappen,
en verder op den voorspoed van Italië ge
durende het eerste jaar van de ïegeeimg
des Konings, liet artikel eindigt aldus: >\Ko-
ning Victor Emanuel vindt bij ons open
harten.
Wij veiheugen ons in deu kiachtig voor-
uiistrevenden bondgenoot, wij wenschen aan
het Ilaiiaansclie volk toe, dat het, evenals
het Duitsehe, uit eigen kracht, op den grond
slag van nationale eenheid en welvaart, zijn
positie in de weteld zal inrichten. Moge alzoo
eens de geschiedenis ervan gewagen, dat de
regeering van den derden Victor Emanuel
voor Italië een lang tijdperk van vreedzamen
vooispoed en gelukkigen vooruitgang heeft
gebtacht. Sempre Avanti Savoia I"
In een artikel ter verwelkoming van den
koning van Italië wijst de sReichsanzeiger"
er op, dat de vriendschap tussehen de voi sten
huizen van Duitschland en Italië van veel
waarde is als onderpand voor de stevigheid
van de beide landen aan elkander en aan
Oostenrijk-Hongarije vastknoopende politieke
betrekkingen. De sReichsanzeiger" zegt ver
der Wij verheugen ons, minister Prinetti,
in begeleiding van zijn souverein tot ons
komend, te kunnen begroeten als den staats
man die voor Italië, naar den wil van zijn
Koning, aan de hernieuwing van het beproelde
stelsel van territoriale waarborgen heeft
medegewerkt.
f*ewkcng<!c jfêede<2eeSSngc&<
Frankrijk.
Do commissaris van politie Vaillanfc, dio
in Pont Croix bij het uitzetten van geestelijL
ke zusters verwond werd, heeft in die ge
meente een instructie geopend en togen acht
personen een gerechtelijke vervolging we
gens oproer ingesteld. De aanstoker, Pierre
Croc, is, na een lang verhoor, in hechtenis
gonomen. Hem wordt do mishandeling van
den commissaris ten laste gelegd.
Ton gunste van de zustors van den Heili
gen Geest werden in verschillende gemeen
ten van het departement Finistcre betoogin
gen gehouden.
Betreffende de beraadslagingen, Zondag
door de mijnwerkers uit liet Loire-departe
ment te St. Eticnne gehouden, is Maandag
bekend gemaakt, dat alle onderhandelingen
met de* directies der maatschappijen werden
afgebroken, doordat deze onder het valsche
voorwendsel, dat do verkoop van kolen in
liet eerste half jaar van 1902 met 4.2 ver
minderd is, elke overeenkomst met do arbei
ders weigerden.
Des heeft de vergadering besloten den 12n
September do werkstaking to prodamecren,
wanneer het nationaal mijnwerkerscongres
van Commcntry niet eerder bijeenkomt.
De gedelegeerden en dc secretarissen Beau
regard en Cotto kregen do opdracht stappen
te doen, dat deze werkstaking algemeen
worde.
Duitsohla nd.
To Berlijn wordt officieel medegedeeld
dat het bericht uit Odessa aan dc „Stan
dard" geseind, betreffende een conflict tus
sehen den commandant van het Duitsehe
oorlogsschip Loroleyen den commandant
dor stad Nicolajew, of uit den duim gezogen
óf zeer sterk overdreven is.
u heel juist," zeido Paulino Lancemont op
een scherpen toon.
Sabine ontstelde bij deze woorden, doch
niettemin voegde ze er zacht aan toe
„Ik zon het dan aan mijn moeder kunnen
zeggen, zoodra zij in zooverre hersteld zal
wezen, dab zij mij. vcistaan en begrijpen
kan."
„Juffrouw Vasselin," herhaalde Paulino
steeds dreigender, want haar opgewonden
heid klom steeds meer, „ik weet dat me
vrouw vandaag al versoheiden bezoeken ont
vangen heeft, en daaronder ook den heer
Villofranohe en zou zp dan nu ineens zwaar
ziek zijn! Hoe kunt u veronderstellen dat ik
zulk een comediespel zou kunnen gelooven."
„Comediespel?" fluisterde Sabine oub-
roerd, met tranen in de oogen.
De treurige uitdrukking die thans plotse
ling -heb lieve gelaat overtoog, ontging me
vrouw Lancemont niet. Zij1 was van nature
volstrekt niet hardvochtig, maar verbitterd
en ontdaan door die lange reeks van verne
deringen en ontberingen, die ze al zooveel
jaren bad moeten verduren. En haar zenuw
achtigheid was nu zoo groot dat zij de zach
te opwelling van medelijden onmiddellijk
weer onderdrukte.
„Wees zoo goed en zeg aan mevrouw Yas
selin, dat ik mij niet verantwoordelijk stel
voor bet verzuim. Het is toch in haar oigen
belang versta mij wel, in haar eigen be
lang indien zij mij do bespreking toestaat
die ik van haar verlang". Sabine beefdo
over geheel haar lichaam toen zij deze drei
gende woorden vernam. Het werd baar
steeds zekerder wat zij na Yillefranclie's be
zoek al vermoed had, en zij had heb gevoel
alsof een gapende afgrond zich voor baar
voeten ontsloot. „Wat is er dan toch ge
beurd vroeg ze zaclitlcens.
Men verhaalde dat de Russische comman
dant uit eigen beweging een aantal Duit
sehe matrozen, die aan een open buffel op
den boulevard zaten, ondei' beschuldiging
van dronkenschap, naar de militaiie gevan
genis heeft laten brengen, waar zij dien
nacht moesten overblijven.
Do clief der admiraliteit in Berlijn ont
ving geen telegram uit Odessa, dat van
deze onwaarschijnlijke gebeurtenis melding
maakt.
Rusland.
Hoede zaken in Rusland gaan, blijkt plot
seling langs een omweg. Want nooit ver
neemt men iets rechtstreeksdaar zorgt do
censuur wel voor. De Russische minister van
binnonlandsche zaken heeft het echter noo-
dig gevonden 'n circulaire te zenden aan alle
ambtenaren van heb binncnl. bestuur. Dio
circulaire, waarvan de „M'ünchcner Allgem,
Zbg." een exemplaar in banden kreeg, docb
oen beroep op allo provinciale gouverneurs
om krachtig op te treden tegen do rovolu-
tionnairc beweging, togen de geheime ge
nootschappen en togen allen die een wijzi
ging wenschen te brengen in het 'bestuur.Dio
vorcenigingen, zegt de circulaire, worden
voornamelijk geloid door vertegenwoordigers
dor zoogenaamde liberale partij, doctoren,
onderwijzers, advocaten.
„En wijl ik berichten ontvangen heh, die
mij do overtuiging schonken dat de revolu
tionairen overal betrokkingen hebben aan
geknoopt onder heb volk, en vooral worden
gesteund door onderwijzers en onderwijzeres
sen, studenten der theologische scholen, go-
nceshceren, assistenten, advocaten en juris
ten, verzoek ik u, dio mensehen in uw gou
vernement in liet bijzonder te willen doen
bewaken."
De minister die dit schreef heeft er geen
flauw begrip van, dat in deze circulaire de
scherpste veroordeeling ligt van hot Russi
sche rcgeeringsstelscl, zegt de „Westm. Ga-
zotte". Want het is thans duidelijk dab dit
stolsel bestreden wordt door do intelligentste
cn ontwikkeldste mannen van Rusland
Do officiecle cijfers over de landverhui
zing uit Finland in de eerste 7 maanden van
dit jaar wijzen aan, dat in Wasa 3312 passen
warden afgegeven, 113 meer dan in bet ge
ilede jaar 1901in Abo 1922 passen of 891
meer dan in betzelfde tijdsverloop van het
vorige jaar.
Het aantal Finnen in Amerika bedraagt
reeds meer dan 250,000.
Baron Do Staal, Russisch gezant te Lon
den, do voorzitter dei- te 's-Gnavenhage ge
houden vredesconferentie, heeft wegens beo
gen leeftijd ontslag gevraagd. Hij wordt ver
vangen door den gezant to Kopenhagen,
graaf Benokendorf.
„V/eet u er dan niets van?" riep Pauline
honend. „Heeft uw moeder u niets gezegd?"
„Niets, licelemaal niets, ik bezweer heb
Paulina zag heb jonge meisje scherp aan
zij beefdo van schrik en angst en daardoor
wellicht zag ze er nog liever uit dan ge
woonlijk. 'Haar zoon aanbad dab reine schep
sel, aan wier oprechtheid zij thans niet meer
twijfelde. Ecu gevoel van bewondering, ge
paard aan innig medelijden, overviel haar.
„Toen men mij uw naam noemde," ver
volgde Sabine, terwijl onophoudelijk tranen
over haar blecke wangen vloeiden, „had ik
eerst lieel wat anders gedacht."
„Wat dan
„Ach, ik durf het u nauwelijks "bekennen.
Er was een straal van hoop in mijn hart ge
vallen. IJ bent de moeder van George en ik
wilde u zoo 'graag mijn droefheid on mijn
berouw bekennen. Maar neen, daarvan kan
tussehen ons nu geen sprake meer zijn. IJ
bent een tegenstandster; besluit dan nu ook,
en vertel mij hetgeen u anders aan mijn
moedor liad willen mededeelen."
Nog geen tien minuten geleden had me
vrouw Lancemont Sabine als een slimme co-
mediante beschouwd; maar zij wist te goed
wat ware zielesmart en vertwijfeling is, en
nu zag zij in dat de waarheid voor liet jonge
meisje verborgen, was gehouden. Zou. ze heb
haar nu zeggen aan een wezen, dat cr
toch geheel onschuldig aan was? Onschul
dig? Ja. Maar was ook zij niet onschuldig en
toch, hoeveel' smart en miskenning had zij
met moeten verdragen die toch van rechts
wege den dief en diens familie toekwamen?
„Welnu dan zeide ze, „verneem dan
nu, wie
Plotseling hoorde men een luide woorden
wisseling voor de deur, zoodat Pauline eens
klaps ophield. Zij herkende de stem van kaar
zoon en dadelijk daarop trad Gcoigo dan
ook reeds de kamer binnen, nadat bij een be
diende op zijde had geduwd, die liet hem
had willen beletten.
Hij had. gedacht dab bij zijn moedor sa
men met mevrouw Vasselin zou vinden. Do
onverwachte tegenwoordigheid van Sabino'
maakte hem verlegenbijl bleef een oogen-
bhk staan en boog toen voor 't jonge meisje
dat blijkbaar nog meer opgewonden was dan
hij. Heb doel van zijn haastig herwaarts ko
men was geweest, om zoo mogelijk een ont
moeting tussclien zijn moeder en mevrouw
Vasselin te vermijden, opdat Sabine de ont
zettende beschuldiging, dio men togen haar
grootvader opgeworpen liad, niet zou verne
men. Toen liij nu haar door tranen over
stroomd gelaat zag, dacht liij dat hij nog te
laat gekomen was, en zeido verwijlend tot
zijn moeder: „Wat liebt u gedaan, moeder!"
Sabino doorzag zijn edelmoedige handel
wijze en diepe schaamte beving baar, dab 't
haar destijds zoo gemakkelijk gevallen was,
den staf over hem te breken.
„Ik lieb alleen een plicht volbracht," ant
woordde mevrouw Lancemont.
„U dacht niet aan plicht, maar alleen aan
wraak."
„En zelfs al ware dat zoo
„Dan had u een George zweeg plot
seling, om geen te harde uitdrukking te be
zigen, maar daarna vervolgde hij:
„Wij hebben hier niets meer to doen en
kunnen vertrekken. Excuseer mij, juffrouw
Yasselin! Kom, moeder!"
Wordt vervolgd.)
itfli
