56'" Jaargang.
Zondag 7 en Maandag 8 September 1902.
No. 10950
Eerste Blad
NA VEERTIG JAREN.
BUITENLAND.
^HEDAMSCH li JOURAAT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaar dingen 11. 1.25. Franco
per post 11. 1.C5.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaar dingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertcntiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór eon uur
aan liet bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat Q8.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regds 11. 0.92; iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Ttleine advertentiën, opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon No. 133.
AJL.GJBMEBNI OVEKSICBY.
SCHIEDAM, G September 1902.
Z n 11) A f r t k a.
Omtrent de conferentie der Boerengene
raals met minister Chamberlain te Londen
wordt gemold
De generaais Botbn, De Wet en De la
Rey, reden gistermiddag kort (óór 3 uur
in een open rijtuig naar Downingstreet, om
met Chamberlain te confereeren. De Boereu
en Chamberlain werden met hoera's ontvan
gen. Kitchener, die by de conferentie tegen
woordig was, kwam ongemerkt binnen. De
conferentie duurde twee uren.
Chamberlain, daar naar gevraagd, ant
woordde, dot het geheeie rapport van wat
op de confeientie van gistermnidag is voor
gevallen, in een blauwboek zal worden ge
publiceerd.
Zonderling is het bericht in de t Daily
Telegraph", dat reporters tot de conferen
tie werden toegelaten. Dat i«, wanneer het
waar blijkt te zijn, het beste bewjjs dat de
Bóeren-generaals geen gelegenheid zullen
hebben te zeggen wat zij op het hart hebben.
De iWestm. Gazette" acht bet onverant
woordelijk dat Chamberlain de pers zou toe
laten bij de besprekingen. Wel staat de mi
nister van koloniën met de pers graag op
goeden voet, maar er moet toch een grens
zijn... zelfs in de allernieuwste staatkunde.
De »Daily Mail" hoopt, dat Chamberlain
ile Boeren alleen zal toegeven in bijzaken,
maar dat de hoofdpunten der regeling in
Zuid-Afrika moeten blijven, zooals ze nu een
maal zijn.
De sStandard" zegt, dat Chamberlain hun
ne opmi'! kingen zal aanhooren, doch hun te
Verstaan zal geven dat bun opinio niet zal
worden geiolgd, noch hun iand aangenomen,
daar zij geen officieelo positie hebben.
Ook de x>Dniiy Telegraph" geeft Chamber.
Iain den raad zich door de meeningen van
de Boeren-generaals niet te laten afbrengen
van zijn plannen.
En dat noemen de Engelsche bladen nu
Engeiand's verzoeuenden geest
De ïMorning Leader" te' Johannesburg,
geeft ter zake van de Ka ff ei belasting als
haar opinie te kennen, dat sir Godfrey Lag-
den, de inboorlingen-commissaris, een harde
dobber zal hebben met de invoering der be
lasting, doch dal ze ten slotte zal strekken tot
heil van het Rijk en de Kofiers zeiven.
De Kaffers, zoo zegt het blad, hebben tot
nu toe te weinig erkend, dat zij veipiicbtin-
gen hadden tegenover de Regeering, die hen
beschermde.
liet hooggerechtshof te Pretoria heeft een
zeer belangrijke uitspraak gedaan in zake de
wettigheid van het opcommandeeren van
eigendom door de beide Boerenrepublieken
voor oorlogsdoeleinden.
De zaak betrof een hooger beroep, door
Alexander van Pinaar ingesteld op de be
slissing van den Johannesburgschen rechter
tegen een Engelsch refugee, die zjjn paard
terugeischte, dat door de vroegere Trans-
vaalsche regeering opgecommandeerd en nan
een burger gegeven was, ter vervanging van
een paard, dat op Spionkop gedood was.
De rechters van het hooggerechtshof heb
ben beslist, dot dit geen verbeurdverklaring
van 's vijands eigendom was en dat het niet
in strijd was met de internationale wetten.
De vorige regeering was door de commando-
wet tot «opcommandeeren" bevoegd, dat noo-
dig was voor de bescherming van den staat.
Deze uitspraak beslist in het groot aantal
analoge gevallen tijdens den oorlog.
Een Reu ter-bericht uit Bloemfontein
moldb, dat do kolonisatie geschiedt ondea* lei
ding van majoor Apthorpe.
Ondor de 3962 menschon, die als kolonis
ten in aanmerking willen komen, zijn mili
taire officieren yeomen, Australiërs, men-
schen <lic in Argentinië geboerd hebben, Ka
penaars en Dutchmen die aan Engclsöho zij
de gevochten hebben. Er zijn al 130 man op
een stuk land gezet. Van do 890.000 acres
(356.000 II. A,), die de rogoering in den Vrijh
staat tot haar beschikking htfeft, zijn er
348.000 aangekocht sedert Sir H. Goold-
Adams tot luitenant-gouverneur benoemd is.
De rest was nog van de Vrijstaatsc-ho regee
ring. Dit land wordi gewoor'ijk bespottelijk
laag verpachtb. v. 8000 acres uitmuntend
land, togen f360 per jaar verpacht, is nu
voor f 120.000 aan kolonisten verkocht.
Voorts zijn voor do kolonisten do volgen-
do bepalingen vastgesteld
Ili} moet f 6000 kapitaal1 bezitten. Hij
kiest dan een hoeve, dio tegen don geschat-
ten prijs hem toegewezen wordt. Hij betaalt
do regeering 5:j waarvan 4 pacht is en
1^ als afbetaling. Na vijf jaar mag hij,
wanneer hij wil, het land koopon door afbe
taling van hst nog vorsohuldigdo bedrag. In
het eerste jaar betaalt hij geen interest, en
hij kan liet volle bedrag van d'e waarde die
hij in den grond gestoken heeft van de re
geering Iconen togen 5 af te betalen bin
nen een tien-jarig tijdvak.
In verschillende stroken van het land zijn
landmeters bezig de grenzen vair hoeven te
bepalen, cn een officier van do genie onder
zoekt het land voor bevloeiingswerken. Op
een plaats te Strijdfontcin werken op het
oogenblik 100 bewoners met hun gezinnen,
aan een grooten vijver. Iedere arbeider
krijgt f 2.70 por dag on rantsoen voor do
eerste maand.
Zooveel doenlijk wordt bot land verdoold
in kleine stukken van duizend tot tweedui
zend acres. Zoo zijn er drie plaatsen bij
Sprinkliaansnek bijeengevoegd en weer ver-
E. DEBANS.
56)
Bij deze woorden brak het jonge meisje in
tranen uit.
Hij vervolgde aangedaan„wees niet
boos op me, indien ik je smart veroorzaak.
Wo zijn beideu in zulk een vreemden toe
stand geraakt, dat liet wel gerechtvaardigd
is, dat ik van do zoogenaamde convention-
necle vormen afstap en je verzoek om thans
onomwonden je hart voor mij te ontsluiten."
„Ik dank je zeer voor deze woorden," ant
woordde Sabine, terwijjl zijl poogde zich goed
te houden. „Je voorkomt daardoor mijn
- wonschen." En nu vertelde ze hem met korte
woorden, maar geheel openhartig, haar vroe
gere betrekking tot George Laucemont en
do valseho praatjes die haar genoopt hadden
zijn ontrouw aan te nemen, met hem te bre
ken en Robert's aanzoek aan te nemen. Zij
x kon do verkeerde handelwijze barer moeder
niet verzwijgen, maar zij' trachtte ze te ver
zachten en alles te vermelden, wat haar ook
maar ecnigszins kon vrijpleiten.
„Maar bovenal heb ik zelve," eindigde ze,
'„eerst tegenover Laucemont en toen tegen
over jou zeer verkeerd gehandeld, on het is
dus mijn eigen schuld d'at ik zoozeer lijd.
at George betreft, ik heb berouw dat ik
hem verdriet lieb aangedaan, maar ik zou
hem nu, zelfs als liij alles vergeven en ver
geten wilde, evenals ik liet ook aan jou deed,
moeten zeggen dat do kleindochter van een
dief niet do vrouw kan worden van een man
met eeu onbcvlekten naam. Mijn leven moet
voortaan niets dan rouw en ontbering zijn,
deold in 22 blokken, op elk waarvan nu een
Engelschman zit. Het meeste land, dat ge
kocht is, ligt ten oosten van den grootem
spoorweg, maar het plan is om den gcheelen
Vrijstaat door land te koopen.
Omtrent het naar de overlading van de
„Drayton Grange" ingestelde onderzoek
wordt uit Melbourne (Australië) nader ge
mold, dat kapitein Shields, do medische of
ficier, in den loop van het onderzoek ver
klaarde, dat do besniebtingskiemon aan
boord waren gebracht nog vóór het schip uit
Zuid-Afrika vertrok.
Het geneeskundig onderzoek dor soldaten
waa editor zeer oppervlakkig, daar 300
man in don tijd van eon half uur werden
onderzocht.
Duftschland.
Keizer Wilhelm te Posen.
Dd Dhitsohe bladen bepalen zich hoofdza-
kolijik 'tot het mededcelen van feiten on bij
zonderheden, welke onmiddellijk betrekking
hebben op do wapenschouwing, die do Kei
zer Woensdag te Lavica, bij Posen, heeft ge
houden; trouwens over de houding van do
Poolsclie bevolking vieL niet veel mee te doe
len. Zij was in alle opzichten waardig:
De Polen hebben niet gevlagd en den kei
zer in de straten niet toegejuicht. .Deze zwij
gende contra-manifestatie is van grootcr be-
tcckcnis dan liet wapengekletter vau keizer
Wilhelm.
Van oen politiek standpunt heser, juwd,
moet liet tooneol een groot fiasco gcu crat
zijn. Het was do bedoeling van den üuit-
schon Keizer om do Polen to doen inzien, dat
zij niet boter konden doen, dan zich onder
danig voor oen sterkere macht te bukken tn
thuis, na eigen aanschouwing, van de groot
heid en macht van het D'uitscho leger en
den Huitschen keizer te verhalen. Om dit
doe.1 te bereiken, was door geheel Polen liot
aanstaand wapenfeit bekend gemaakt, goed
koop» extra-tremen zouden door .Polen loo-
pen; kortom alles werd gedaan om heil te
bewegen naar liet schouwtooneel te gaan.
Het resultaat was, dat or bij de wezenlijk
indrukwekkende vertooning van do 100,000
man troepen, Duitscbo ambtenaren en kolo
nisten niet meegerekend, 4000 toeschouwers
op de vlakte van Lavica waren
Naar wordt medegedeeld is echter de re
vue schitterend geslaagd van een weer
kundig standpunt beschouwd; liet parade-
terrein was uitstekend; dit zou zelfs een
ideaal genoemd kunnen worden, als er niet
zooveel stof was geweest; gelieelo bataljons
waren nu op een afstand van 60 tot 70 yards
soms geheel onzichtbaar.
Bij heb eerste défilé in open colonnes
loonden verscheiden regimenten zieli niet op
hun best, verscheiden linies waren verbro
ken. Ten gevolge van een groote vergissing
veranderde do keizerlijke stoet op een gego-
ven oogenblik van plaats om hot tweede dé
filé in gesloten colonnes te zien. Do wind
hulde den stoet in een stofwolk, zoodat deze
hals over kop en zeer onmilitair naar de
oude plaats terugvluchtte, maar het was on
mogelijk iets vau het défilé te zien. Over 'b
gelioel .leverde echter de revue, automatisch
ala do Duitsclio revues gewoonlijk zijn, een
indrukwekkend gezicht op.
Ten slotte wordt druk hot feit besproken,
dat d'o .Russische officieren van hot garni
zoen to Warschau, ofschoon gasten van kei
zer Wilhelm, in de Poolscho taal spraken en
z.ioh in het geheim met rijke Poolsclie fami
lies hebben verbroederd, door liaar te ver
zekeren: „Wij zijn broeders." Bij den rit na
liet diner naar het provinciaal museum wa
ren geen troepen in de straten, all eon poli
tie; de Keizer reed daarom zeer vlug in een
bewaakt rijtuig door de straten, waar zeer
weinig enbhousiame was.
Graaf Von Biilow de rijkskanselier is gis
teren, Vrijdag, te Berlijn 'teruggekeerd.
Voor zijn afreis werd hij in audiëntie ont
vangen door den keizer. De keizerin bezocht
's middags arbeiderswoningen.
Met het bezoek van keizerin Augusta aan
't Katholieke Ziekenhuis was de aart.bis
schop, die H. M. aldaar rondgeleide, ten
hoogste ingenomen en betuigde bij' het weg
gaan meermalen de vorstin zijn dank.
•Semensdc Wciiedccllngen.
maar heb zal mij' troosten en kracht geven,
als jij mij vergeven cn zonder wrok van mij
scheid on wilt."
„Ik lieb je niets te vergeven, Sabine," ant
woordde Robert diep ontroerd. „Ik heb jc
ecu gelukkigen tijd te danken, die wol is
waar slechts kort duurde, doch dit kwam al<-
leen omdat noodlottige dwalingen zich van
weerskanten tusschen ons plaatsten. Ik zal
altijd een trouw, oprecht vriend van je blij
ven. Laat je niet te zeer verpletteren door
de huidige gebeurtenissen. Je bobt groot
moedig cn edel gehandeld, on daarvoer zal
je zeker beloond worden. Wees zoo goed jo
moeder, die, naar ik hoop, weder spoedig
hersteld zal zijn, mijn afscheidsgroeten over
te brengen. Ik vertrek morgen weder naar
Canada, waar ik spoedig een nieuwen werk
kring hoop te vinden. Eli nu, vaarwel Sa
bine."
„Mijn beste wenschon vergezellen je,"
fluisterde het jonge meisje, niet in staat om
nog meer te spreken. Nog eens kustto hij in
nig do kleine hand, die zij hem te midden
barer tranen toestak.
Daarop was Robert Villefranclie eens
klaps verdwenen.
Barbazeille cn zijn kameraad Valentijn
Carcagneux dachten George Lancemont in
de fabriek to Issy op te zookon, waar hij
zooals zij vernomen hadden tegenwoordig
als opzichter aangesteld was, en' daar gedu
rende den gewonen werktijd zokor te vindon
zou zijn.
Johanna's verloofde wilde oen poging wa
gen hem over to halen zijn overdreven oer
gevoel te laten varen, en do fabriek te Mont-
sombre over te nemen, opdat men daar ein
delijk uit d'e onzekerheid betreffende den
loop der zaken zou geraken en weder gere
geld zou knnneir doorwerken. Dan weder
keerden BarbazoÜIo's gedachten terug naar
de nagelaten bekentenis van Mouthier; liij
bedacht bij zich zelf wat mevrouw Vasselin
zeggen en doen zou, als zij die gelezen had,
en dan begon hij weer eensklaps te zuchten
en in zicli zelf onverstaanbare woorden te
mompelen.
Daar bij zoo geheel in beslag word geno
men door zijn eigen gedachten, lette hij niet
op zijn geleider, dlo aangenomen liad, hem
naar Issy, waar de ecne fabriek op de andere
volgt, en naar George te brengen, noch op
wat rondom hem gebomde. Het was juist 't
urn- waarop, na den middagschafttijd, het
werk weder beginnen zoude arbeiders en
arbeidsters kwamen bij, troepjes door do
straten van den faubourg om zich naar de
verschilloude fabrieken te begovcn. Sommi
gen liepen welgemoed te praten cn te lachen
anderen zagen or ernstig en vermoeid uit;
sommigen zelfs mismoedig cn verdrietig.
Onder liet loopen liet Carcagneux ziju
kleine, sluwe oogen overal hcengHjdcn, zoo
als hij gewoon was; niets ontging hem
Plotseling bleef hij staan oil in het volgende
oogenblik stormde hij als een dolle op oen
man los, die, in een blauwe kiel gekleed, zijn
pet schuin op één oor, met een bundeltje in
de hand, hen wilde passecrcn.
Vóór dat Barbazeille nog gemerkt bad
dat de magere gedaante vau Carcagneux
niet meer naast hem liep, had deze dien man
beet gepakt, die te vergeefs trachtte zich los
te rukken.
„Hond, schavuit heb ik je eindelijk tc
pakken riqr hij triomfeerend' uit.
Do arbeider uitte een hollen kreet van
woede. Toen hij zich niet los kon wringen
fonkelde er plotseling iets blinkends in zijn
rechterhand, en in het volgende oogenblik
Uit do gevangenis to Kieff in Zuid-Rus
land zijn elf voorname politieke misdadigere
ontsnapt. Tijdens do gewone middagwande
ling wierpen zij den bewaker een kleed over
het hoofd en klommen met behulp van een
hun van buiten toegeworpen touw over den
muur.
Do hoofdcommissaris van Vladikaukas in
den Kaukasus is doodgeschoten, terwijl liij
voor heb raam-Van zijn bureau stukken zat
te lezen.
Engeland.
Koning Eduard zal na Kerstmis eenigen
tijd te Cannes gaan doorbrengen.
Lord Roberts, de min. van oorlog Bro-
drick, en dc generaals Kelly-Kenny, French
cn Ian Hamilton zijn tot bijwoning van de
groote koizermanoeuvres in D'uitschland' eer
gisteren uit Londen vertrokken. Zij hebben
hun reis door België genomen, en zijn gis
termorgen, Vrijd'ag, te Berlijn aangekomen.
F r a n k r ij k.
Luitenant-kolonel Saint Rémy is gisteren
door den krijgsraad te Nantes veroordeeld
tob oen dag gevangenisstraf ter zake van
dienstweigering bij de ten uitvoerlegging dor
docrotcn in Bretagne.
Rusland.
Uit Constantinopel komt bericht dat die
Albaneezen te Mctrovitza geprotesteerd heb
ben bij do aankomst van den door de Rus
sische regeering benoemden consul aldaar.
De manifestanten wilde den bediende d'iod'o
bagage droeg, te lijf, zoodat de politie den
man in bescherming nam. Do Russische am
bassade heeft de Porto dom weten dat zij
eeu zwakheid van de Turksche regeering in
dit opzicht nooit zou vergeven.
liad hij' zijn aanvaller een dolk in de borst
gestooten.
Den haastig toegeschoten Barbazeille riep
Carcagneux, voor liij' op den grond viel, neg
toe „Grijp den schurk, het is Sampi 1"
Barbazeille ontrukte den Italiaan hot
moordend staal. Een algemeen geschreeuw
verhief zich van alle 'kanten en in het vol
gende oogenblik waren er ook reeds twee po
litic-agenten op do plaats des onheils, die
don moordenaar de handboeien aandeden.
Zij hadden moeite om hem te vrijwaren te
gen d'o woede der andere arbeiders. DeFran-
schcii zijn over het algemeen toch don Ita
lianen niet goed gezind, en daarom waren
zo nu allen dubbel' verwoed, dat zulk een
vreemde vont een aanslag op een hunner
landgenooten waagde.
Sampi had, nadat hij' den vorigen nacht
gelukkig aan de hem vervolgende politie
agenten ontsnapt was, alles rijpelijk overwo
gen wat lnj doen moest om zich in veiligheid
te brengen cn zijn plan zeer slim opgemaakt.
Het was hem niet moeielij'k gevallen hot
verdere gedeelte van den nacht door te bren
gen in een dier ontelbare spelonken, waar
men altijd allerlei lichtschuw gepeupel kan
vinden. Daarop koclit liij van een kerel, die
daai- eveneens overnachtte een arbeiderspak
en trok dat aan, terwijl hij zijn elegant toilet
in een bundeltje bij' elkander pakte; liij
kocht eveneens valseho bewijzen van natio
naliteit.
Aldus toegenist geloofde» hij zonder gevaar
doze wijk van de hoofdstad te kunnen ver
laten. Uit voorzichtigheid wilde liij pas aan
een afgelegen station op deii trein stappen,
nadat Hij! zioh weer in den lieer Thuriii ver
anderd zou hebben, en dan zijn vlucht naar
Engeland vervolgen om Van daar uit, zonder
gevaar zijn afpersingstoclit voort te zetten.
Oostenrij k-H o n g a r ij e.
Do handhaving van den staat van iboleg
te Agram cn de komst van drio bataljons
infanterie ter versterking van liet garnizoen,
hebben een eind gemaakt aan do onlusten
van de laatste dagen. D'o rust is weergekeerd,
de militaire patrouilles zijn ingetrokken en
do bewaking van de stn 1 is weer toever
trouwd aan dc gewon© politicmacht.
Te Belgrado heeft hot bericht der onlus
ten licel wat opgewondenheid teweeg ge
bracht. Men sprak reeds van weerwraak,
maar besloot zich voorloopig te bepalen tot
eon protest en oen verzoek aan de Servische
regeering om genoegdoening te vragen aan
Oostenrijk.
V er. S t a t en.
President Roosevelt is to Oyster-Bay aan
gekomen en ontving aldaar grootvorst Boris
van Rusland. D'a.gelijks ontvangt de Presi
dent, die aan het gelaat nog litleekens
draagt, telegrammen mot gelukwcnschen.
Het draadberiebt van keizer Wilhelm was,
zooals gewoonlijk, de eersteling en luidde:
„Posen 4/9. President Roosevelt,
Washington. Met al'le Amerikanen dank
ik de Voorzienigheid, die uw leven spaarde
bij liet verschrikkelijke ongeluk.
Wilhelm, imperator-rex."
Ook Loubct en de Shah van Pcrzië zon
den telegrammen van gclukwensching.
Do conducteur en de machinist van dc
elcctrische tram, die het rijtuig van den
President omwierp, zijn voor Ac rechtbank
verschenen, onder beschuldiging van moord
door onvoorzichtigheid De zaak is 14 dagen
uitgesteld en de beschuldigden zijn onder
borgstelling in vrijheid gesteld.
Volgens de Petit Bleu" meldt een tele
gram uit Washington dat president Roose
velt met zijn ministers de mogelijkheid van
een annexatie van Haiti besproken beeft, in
geval do regeering aldaar niet bij machte is
de orde te herstellen. De bevolking is buiten
dien do republiek der Vercenigde Staten
goed gezind.
Het blad acht liet feit niet onwaarschijn
lijk, nadat we Amcrika's streven hebben loe
ren kennen door do min of meer directe an
nexatie van Cuba en PortoRico en voor
spelt dat do Yankees zelfs alle Antillen, zul
len inpalmen.
Buiten twijfel zou hem dit ook gelukt zijn,
had zijn noodlot niet Carcagneux op zijn
weg gevoerd, die niet voor niets gezworen
liad, Sampi bet schot, dat deze te Montsom-
bre op hem gelost had, terug te betalen, in
dien 'hij hem ooit weder ontmoeten mocht.
Zoodra hij den Italiaan in handen der po
litie had overgeleverd, begaf Barbazeille
zicb naar zijn ongdukkigon makker. Men
bracht don gewonden in do naastbijgelegen
apotheek binnen waar men hc-m aanvanke
lijk verbond en iets opwekkends ingaf. Daar
na werd hij door een telefonisch ontboden
ziekenwagen, naar eeu hospitaal gebracht.
Hij liad te voren nog hot dringende verzoek
tot Barbazeille gericht om daar dadelijk bij
hem tc komen, en, zoo mogelijk, George Lau
cemont mede te brengen.
Barbazeille haalde George af, die in do
fabriek verlof vroeg, toen hij' vernomen had
wat er met Carcagneux gebeurd was. Twee
uur daarna traden ze samen de ziekenzaal
binnen, waar d'e zieke zorgvuldig verbonden
was en nu te bed lag, aan dc zorgen van eeu
liefdezuster toevertrouwd. De dokter had
hun gezegd, dat zijn uren geteld waren, re
den waarom hij er geen bezwaar in zag, hen,
op dringend verzoek van den stervende, bij
hem toe te laten.
Toen zij hem deelnemend begroetten, zei-
de Carcagneux met zijn gewone galgenhu
mor: „Heb ik bet jullie niet altijd' gezegd
da tik een pechvogel hen 1 Jullie wildet mo
niet gal o oven, maar nu ziet ge zelf dat het
waar is. Andermaal wil ik de politie te hulp
komen, on andermaal moet ik, arme drom
mel, er voor boeten. Die schoft van een Ita
liaan heeft mij ditmaal beter geraakt."
(Wordt vervolgd.)