56"" Jaargang.
Zondag 7 en Maandag 8 December 1902
Eerste Blad.
"*o. 11028.
fellas
Kennisgeving.
NINA.
ïennis ge ying.
MM
NATION ALE MILITIE,
Kennisgeving.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE OOUR£MT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaali Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekYoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen wórden-dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bssffcaa Boferairswtt 0§t.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere repel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die dj
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan bet Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, woruen
zoogenaamde föïeitao adeerfeeaïiët® opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. ®clef«oa Mo. 123.
I?
iCJak
Burgemeester en wethouders van
Schiedam,
brengen ter kennis van de ingezetenen, dat de
kohieren no. 1 en '2 der plaatselijke directe be
lasting naar tiet inkomen, dienst 1002/3 dooi
den gemeenteraad vastgpsteld in zijn veigadoring
van den 25eii November 1902 en den len
December daaraanvolgende door hoeren gedepu
teerde staten dezer provincie goedgekeurd, aan
den ontvanger der gemeente ter invordenng is
uitgereikt en in afschrift gedmende vijf maan
den, te rekenen van heden, op de secretarie
der gemeente voor een ieder ter lezing zijn
nedergelegd.
Wordende voorts een ieder aangemaand zijnen
aanslag op de bepaalde termijnen te voldoon, op
straffe van vervolging volgons de wet.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 6en December 1902,
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De secretaris
W'JTEMA.
Burgemeester en Wethouders
van Schiedam,
brengen tor kennis van de lotelingen der nationale
militie tezer gemeente, voor de lichting 1903, dat
de militieraad in het 2de district van Zuid-Holland,
voor deze gemeente, op Zaterdag '27 December
aanstaande, des voormiddags ten 10 ure, zitting zal
houden te ROTTERDAM, in het Gebouw der Jtfi-
litie en Schutterij, Achterlcloosler lSTo. 60, aldaar.
Zij brengen tevens in herinnering ait 74 der
Mihtiewet 1901, luidende
Yoor den militieraad moet verschijnen de lote-
Ung, die vrijstelling verlangt wegens ziekelijke
gesteldheid of gebreken of wegens gemis van
de gevorderde lengte.
Vooits worden do belanghebbenden eruitdiukke-
lijk op gewezen, dat het opgeven van de redenen
van vrijstelling bij gelegenheid der loting aan don
Militie-Commissaris, en liet indienen van de noodige
bewijsstukken aan den Buigeineester of ter hecie-
tarie, niet voldoende is om zich de vrijstelling te ver
zekeren, vvaarop zij meenen aanspia.tk te kunnen
maken, maar dat hun belang medebrengt om boven
dien de vrijstelling te vragen in de z.iltmg van den
Militieraad; en
dat, krachtens art. 52 der genoemde wet, geen
vrijstelling aangevraagd wegens ziekelijke gesteld
heid of gebreken of wegens gemis aan lengte woidt
verleend, wanneer de iotehng die haar vraagt niet
voor den Militieraad veischijnt, behoudens het
geval dat de Iotehng, wegens ziekte oi gebleken,
buiten staat is vooi den Militieraad te verschijnen,
in welk geval hij wordt onderzocht op de plaats
waas hij zich bevindt, mits deze binnen het Rijk
gelegen zij en de noodzakelijkheid van dat huis
onderzoek, zoo spoedig mogelijk, door oene behoor
lijke geneeskundige verklaring woidt aangetoond en
Naar F. W. ROBINSON's roman
uit- de Artisteuwereld.
75)
Ruskoff snakte naar -adem. Dat was hot
spook waarmede Gravatt hem van zijn kant
had. bedreigd, het gevaar, dat in Paul's baud
lag om af te wenden. Maar slechts een en
kels oogenbhlk verlamde d!ab angst-gevoe'
'hem; Nin merkt© het niet op. Hij wil do
haar slechts het loven menscliwaardig ma
ken, zoodiat er geen spoken zich. in (haar na
bijheid; konden vea-toonen
„Gij zijt «M blijft voor mij die oude Nin
on van nu af beiworon wij hij elkander."
„In het leven niet, Paul, «n hot sterven
ja. als gijl wilt," gaf zo snel' ten antwoord
„Wat meent ge 1"
„Ik ben alleen nog bang voor liet loven,
niet voor den dbodl Dion kan ik onder do
togen zien mot u en zonder u."
„Wat meent go toch.1" stotterde hij. „Met
elkaar sterven?"
„Ja, waarom niot? Gij beweert dimmers,
het leven ia voor u Waardeloos zonden mij.
„Het! is zoo. Ik zweer "het ml"
„Goed', en voor mij beeft 'hot leven niet
minste waarde meer zonder u, arme
ïaui, -als ik 't n tocli zeggen moet, omdat ge
®ij het h'arb uit heb lichaam rijit. Dus willen
rij' mdb elkaar sterven, dian zijn we beiden
bit de diende."
„Sterven wannder?"
„Nu."
„Nu? Nin dat -fe krankzinnige dwaasheid.'
uKom met mijl mede," zedd© zij ernstig:
ter Secretarie bezorgd, in ieder geval voor den dag
'or zitting van don Militieiaad.
Dientengevolge ïoepen zij voornoemde lotelingen
op om, op bovengenoeinden dag, uur en plaats, voor
gemelden militieiaad te verschijnen.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 6den December 4902.
Burgemeester en Weihouders voornoemd
YERSTEEG.
De Secretaris,
WIJTEMA.
Burgemeester en Wethouders
van Schiedam,
brengen ter openbare kennis, dat bij be
sluit van den Raad dier gemeente van den
2tsten October li. is besloten tot oprichting
van eene arbeidsbeurs,
dat door hun college met de leiding van
gezpgde iristelling is belast de heer Th
KUDDERS,
dat deze tot het ontvangen van opgaven
en het inschrijven daarvan in registers zitting
zal houden eiken werkdag van des voor-
middags 91/2111/2 uGr, te beginnen met
Dinsdag 9 December a.s. in het voormalige
telegraafkantoor in het Beursgebouw.
Zij brengen voorts in herinnering dat de
arbeidsbeurs hare tusschenkomst zal verleenen
tusschen hen, die werkkrachten, en hen die
werk zoeken, en kosteloos aan werkgevers
en werklieden in alle takken van handel en
bedrijf (mannelijke en vrouwelijke dienst
boden daaronder bpgrepen) de gelegenheid
geeft hunne vragen naar werkkrachten en
werk op te geven.
Schiedam, 6 December 1902.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
WIJTEMA.
AE.KÜS8IEKK fl93nEREICH'a\
SCHIEDAM, 6 December 1902.
K bi i dl - A f r 3 k n.
De Engelschei minister van oorl'og Bro-
driek hield! gisteren een redevoering to
Edinburg, waarin hij wees o-p de bevredigen-
d'e ontwikkeling van het work dat nu in
Ziud-Afrika gedaan wordt. Er waren betli'ök-
kolijik weinig moeilijkheden, geweest, en de
geest, door onze Boeren mede-onderdanen
aan den d'ag gelegd, was merkwaardig. Indien
er afvalligen waren, moesten zij zich kerin-
ncren dat d'o rogearing gesteund wordt door
het geheel© volk en, het land in haar besluit
dat goheel Britsch Zuid-Afriika. moet worden,
een -blijvend en gevestigd goed' van de Brit-
sche kroon
In oen onderhoud met de „Petit Bleu"
dat nog oven voor zijn vertrek naar Halland!
plaats had, verklaarde generaa-l De la Rey
dab niemand in Engeland, noch. koning Ed
ward, noch Chamberlain hem hadden dank
gezegd voor het invrijheidlstcilien van d'en
dan zal ik u toonen wat ak meen, waaraan
ik dacht voor dlat ik u ontmoette."
Zij greep hem, bij- d'o hand. Hij) liet zich
lenden, verbaasd en. met angstig voorgevoel.
Als twee kinderen 111 het sprookje wandel
den ze verder cn liet leek Paul alsof het 1&-
ven hem hoe langer hoe zwaarder viel', dat
hij den last daarvan mlat meer kon dragen.
Hij was niet bang voor zijn Haven, maar
een onverklaarbare afschuw vervulde hem.
Zij] verlieten het smalle weide-pad! en tra
den toe op een groep boometn, wier dikke,
rijpe knoppen het openbraken nabiji waren.
Daartusschon als verborgen, lag een donker
kleurige watervlakte waarover een dicht no
vel lclfeed lag gespreid'.
„Acht dagen geleden 'kwam ik hier voor
do eerste maaH," begon Nin, „en alk dacht
aanstonds bij] hot zien van dit meertje, hoe
still en vreedzaam hot ltiea- zou zijh Sedert
kwam ik ölken dag terug naar dezen vij-ver.
Hij Idkte mij! met onweerstaanbare aantrek
kingskracht, diien alk tot op heden niet heb
begrepen Het „zwijgende water" noemen
't da menschen in d'en omtrek. Het moet
zoor diep en gevaarlijk zijn."
Ruskoff rilde- onwillekeurig en zijn han-
d'cn verstijfden.
„Go zijt bang!" riep zo, hem scherp aan
ziend.
„Niet voor mezelf slechts voor n!"
„Ik'ken geen angst ik weet niet waar
voor ik bang moot zijn 111 dezo of a'n een an-
dcro wereld'. Ik deed' niemand! -onrecht, ik
was altijd! oprecht tegenover Hans en als ik
mijn leven moede ben, dan behoud ik mij'
heb re'öhb voor, er een eind! aan te. ma
ken
Ruskoff 'kreunde en zag haar strak an 't
gelaat. Hij was voor geen ïdedn .geruchtje
vervaard, maai- weer liep een rilling door
door hem gevangen genomen ford Me timen,
integendeel ontving De la Rey vcJei hdlecdi-
gende anoniem© bnievem.
D'o la Rey verklaarde nog dat lord! Me-
thuen zelf om een samenkomst met hem had
verzocht 'alvorens naar Zuid-Afrika te ver
trekken, om hem te bedanken.
Op die vraag van den verslaggever of Do
la Rey geen berouw had! Methuen te hebben
vrijgelaten, antwoordde de generaal!:
„Ik zou, als ik ooit weer v-oor hetzelfde
feit ikwam te staan, evenzoo handelen. Met-
thueu zou ongetwijfeld in ons kamp zijn be-
zweSen. We hadden geen geneeskundige hulp
te onzer beschikking. Ik ke-b slechts een
daad van liumaniteit volbracht, dat is al
les."
Ook igeneraail Botha .is gibtoravond te 6.5
uit Brussel naar Den Haag vertrokken.
Hij heeft nog verklaard' dab hij het zijn
plicht achtte in 't belang van het volk zijn
ziekte over het hoofd te zien. Persoonlijk
wil d'e generaal Ohambetrlain hot afschuwe
lijke toonbeeld, van ellende1, waarin de Re
publieken Vericeeren, voor oogen stellen op
dat hij! het niet meer kan loochenen.
„Een Enigölsehman en ultra-jingo," zeidc
Botlha', „Mlac Donald1 gehesten, is na den
vred'o ia Transvaal gekomen en onlangs te
Londen teruggekeerd, doch zijn anti-Boer
meening 'heeft plaats gemaakt voor achting
van het Boerenvolk.
Do man houdt thans in Engeland lezin
gen, waarin hij zogt dat wij cl© ellen ie* nog
veel te zwak hebben. voorgesteld. Op dezelf
de wijto wil ik Chamberlain. trachten te
overtuigen dbor hem d'e naakte' feiten te
doen zien."
Botha zal zich dien 13eu dezer mot De la
Rey inschepen on üs van plan over eonige
maand'en zijh familie, dlie vooiioopig te Brus
sel' blijft, te komen afhalen.
Chamberlain ig gisteren door den Khedi
ve in audiëntie ontvangen
Sir Gordon Sprigg heeft te East London
in Kaapkolonie in een speech tot zijn kie
zers zijn standpunt nogmaals duidelijk
blootgelegd'. In d'ei eerste plaats bracht de
premier dank aan de kolonialen, die mede-
geholpen hadden om den tweeden opstand1
in de Kaap-kol onio te onderdrukken ©11 hij
verklaarde het plicht van do re'geeaïng even
zeer als het vroeger rebellis onder do zwar
ten had ond'ordrulk'b en igesbrafb, zoo ook re
bellie van blanken, den 'kop in te drukken.
Hij beklaagde zich over do valscke leu
gens, die er dbor do sokorsJngspariij' (welke
de Xaapsche grond'wob wild© schorsen, en dus
de kolonie onder direct bestuur van Engel
land brengen) ov'er hem cn zijn volgelingen
waren verspreid'; liijl legde verder nadiru'k
op hot feit, dat do motie, die do politiek dor
schorsmgspartij- veroordeelde, aangenomen
werd! zonder eenigo stemming, hetgeen het
groo'tsta bewijfe van vertrouwen was, ooit in
iemand gestald!! H!ij| sprak verder do 'hoop
uit, d'at een confcarenbio over invoerrechten
spoedig gehouden zoude worden, hetgeen de
eerste stap tob federatie zou zijn. Db premier
voagd'e er aan toe, d'at in geen geval' do ko
lonie door mijinmagnaten geregeerd zou mo
gen worden.
Tem behoev© van ©K-dominee Vlok, die
wegens zijn Engelsdhgezindheid1 door zijn
•collega's is geschorst, is te Kaapstad] onder
de loyalisten ©en imameiimg gehouden. Zij
bracht 680 pond sterling op.
zijn ledteni zij had zoo veel meer zelfbe-
heerschitoig d'an 'Mjl -en zijl Qiadl ziöh in hot
laatste half uur stellig als een wildvreemde
aan hem doen kennen.
'Zijin. sohuld was het zijp nabijheid had
het spook wodler opgewekt en dokter Gra-
vatt's waarschuwing stond ails in vlainmen-
sclmaft vóór zijn oogeai.
_,,WeJnui d'an, Paul," gmg ze voort, „als
gij' even ongelukkig zijt als ik, en. dat geloof
ik zeker, laten, wijl d'an aan ons leven een
oind maken en toonen hoo weinig vraardo
we er aan hechten. Hebt ge moed?"
Hij gaf igpen antwoord; hij zag haar in
bangei spanning aan.
j,Och, arme, romantische, theatrale Paul,"
zei zo boofdlschud'd'end, „zijit ge bang voor
zulk een besluit?"
„Nm," antwoordde hij, „ik zou volgaarne
mijn leven will-on geven Voor u als mijn
dood! u vte-de en kalmte kon brengen, uw
boekomst kon verholdea-en. Maar ik kan u
niqt op d&zei wijze helpen, ik wil u niet uit
d'e wereld helpengij zijt te goed, te jong,
te schoon, te levenskrachtig en ik zou een
onuitwïschbaro schuld op mij laden, als
u daarin behulpzaam waire. Geliefde, kom
ik weet dlat ik gelijk 'heb iaat ons deze
onheilspfok vaaa-wel zeggen."
Zij omkmeldb zijn. hand met krampachti
ge zenuwachtigheid1.
„Komtgij mede?"
„D'e hemel beware ma er voor d'at ik uw
medeplichtigp werd. Kom gij mot miji in
hot leven, in plaats van er- op zulk een dra
matische wijze van 'te solieiLleu, die der we
reldl in de' eerste plaats verdacht moet toe
schijnen."
„Dte wereld mij' verdenken 3" herhaal
de zij. „Meent .ge d!a.t men 011s steavetn-w za-
juen ve-rkeord- zou 'kunnen, uitleggen, yalsohe
Duitse I» land.
Willieim If tegen de socialisten.
De keizer ikwarai gistermiddag te Brcslau!
aan en nam in heit station een adres van eeai
deputatie uit d'o Bresilauer arbeiders in ont
vangst. In zijn antwoord aan do deputatie be
tuigde del keizer zijn voldoening dab do
werklieden besloten waren tot hem te ko
men. D'aardoor hebben de arbeiders in de
eerste plaats zijn ta Essen uitgesproken ver
wachtingen niet beschaamd ear in de tweede
plaats geholpen db nagedachtenis van zijn
vriend! Kmpp vrij! van vea'deukingen te hou
den.
D'en spreker van de deputatie zeidc de
fceilzer dank voor zijln 'hartelijke vadeaiands-
lievend'e woorden die getuigenis afleggen
v'an een prijizenswaardigen geest van aan-
hankclijikheid aan koning cn vaderland on
d'ea" de arbeiders.
De werkmansstand is steeds oen voorwerp
van Zijner Majeeteits warme belangstelling
cn zorg geweest. I keizer wees op dc door
keizer Wilhelm I ingewijd© cn door hem
voortgezette social1» Wetgeving en zeid'e ver
der
„Op -grond! van deze groote zorg voor d'e
arbeiders dbor hun koningen, heb ik het
recht tot db arbeiders een woord van ophel
dering en vermaning te spreken. De arbei
ders hebben ziclx jairen lang door de agitaties
der socialisten in d'e-n. waan laten houden,
dat zij tot deze partij moeten 'behooren als
zij hun toestand' wüilen verbeteren. Dat is
een grove leugen en een groote dwaling.
Deze agitaties hebben ten dool gehad, de ar
beiders op te hitsen tegen, d'e andere stan
den, tegen troon ©11 altaar, zij 'hebben de
werklieden zond'cr genade uitgebuit, ver
zwakt, geknecht om hun eigen macht te ver-
'hoogen, niet ter bevordering van het wel
zijn van den arbeider, maar om klassenhaat
te zaaien, lagen laster ta verspreiden, waai"-
voor niets lieilig is en zelfs niet het hoogste,
de Duitschei manneneer. Met zulk© lieden
mogen de arbeiders alls eerlievendo mannen
niets meer te doen hebben."
Ten slotte spoorde d'e keizer de arbeiders
aan uit hun midden een esnvoudigen f linken
man vat d© werkplaats te zenden naar do
Volksvertegenwoordiging. Zulk oen man zou
met vreugde worden verweüikomd- als d© ar-
beidersvextegenwoordilger van den Duit-
schon weakmansstandmet zulke Vertegen
woordigers van den werkmansstand koevelen
zij oo'k in ge-tal moge zijp, zon gaarne sa
mengewerkt worden voor het welzijn van
volk en land, te meer omdat zij pal zullen
staan voor trouw aau d'en koning, achting
voor de wetten, den Staat en do oei" van hun
medeburgers.
CiJe»engde EfededceBlngen.
gevolgtrekkingen daaruit zou kunnen ma
ken'?"
„Het gemeenste zon hun. d'an het waar
schijnlijkste toeschijnen."
„Zooals altijd!I Laat mij dan alleen
heengaan I" riep ze, 'haar hand snel uit do
zijne losrukkend. „En zeg aan de arme Kit
ty, d'ait ik haar wacht!"
In hoti volgende oogen'bliik, vóórdat hij
zich nog rekenschap had gegeven van haa,r
laatste woorden, sprong Nin in het „zwij
gende water".
Da donkere vloed, ving haar op, bruiste
hoog-opspattend! Paul Rxuskoff schreeuw
de als een waanzinnige on staarde m het op
borrelende water.
„In 's hemels naam, red1 'haarbrtuldo hij.,
„Nin, waai" zijit go? O, Nin, kom terug!"
Langzaam steeg Nin's gestalte weer naar
de oppervlakte, de M'earen zogen 'liet water-
in, daarop dlreef ziji oen oogenblik,
Haar oogen 'keken verglaasd' naar hem en
de machtaloozei witte hand scheen hem te
wenken.
„Neen, neen, Nih het moet niet zoo
zijn kreet hij, haar naspringend, om
haar te redden of met haar te sterven.
Hot waiter was ijskoud! Hij slaagde er in
den arm om haar slanke -gestalte te slaan.
Hij was slechts oen matig zwemmer en als
mcnscheuredder eer gevaarlijk dan bruik
baar.
Eerst dook bij met haar onder, nu -kwam
hij weer aan de oppervlakte. Hij -blies en
trapte, terwijl zij als een willoos lichaam op
zijn arm lag.
Zijn machtige stem riep om hulp, rondom
hem leek alios nat ©n duister, het suisde in
zijh 00ren, hij, meende klokgelui te hooren
en voelde nog slechts d'at hij Nin omkneld
bfoldl
Engeland.
Het Hoogerhuis heeft na een tweedaagsch
debat do ondlerwij|s'W&t in tweede lezing aan
genomen met 147 tegen 37 stemmen.
Te Berbea-a aan de Noordkust van Soma-
li-land, ia de Enigefeek© kruiser Poiaoin
aangekomen, welk schip aan do kust van heb
Italiaansche protectoraat oen landingsplaats
voor troepen heeft gezocht. Als zoodanig is
Obbin gekozen, d'at voor landing bijzonder
geschikt bleek en waar de Eugelscbo colon
nes, die vandaar uit tegen den mullah zullen
optrekken, nog van, drie honderd' hered'en in
landers versterking zullen kirijigen.
F r a n k r ij k.
Het reisplan van president Lo-ubet naa.r
Algiers en Tunis is nu vastgesteld Hij
scheept zich d'es avonds van den 13 en April
van hetl volgend' jaar te Marseille in Van
oen bezoek van den president aan de ten
toonstelling to St. Louis (in de Vei". Statsn)
in 1904, os nimmer in ernst sprak» geweest
7.00 wordt nu gemeld.
De Kamer nam hot voorstel aan om voor
sbakingsmisdrijlveii amnestie te veideenen.
De ontwerpen in vorband met de suïker-
convenbie in hun geheel, werden met 037 te
gen 14 stemmen door da Kamer- aangeno
men.
De Brusselschei conventie werd zonder
stemming goedgekeurd.
Een gedeelte der werkzaamheden, aan de
kaden te Marseille is weer hervat; ploegen
loss© arbeiders waren, gisteren bezig d©
stoomschepen te lossen.
In een vergadering van stakers in d'o ar
beidsbeurs, waar 5000 man bijten waren,
werd gisteren een motie aangenomen, waar
in gezegd wordt d'at do voorstellen der ren
ders worden beschouwd als een bcleetliging.
Da aangemonstorden wijzen deze xnet ver
achting terug en onderwerpen aan hot oor
deel van het publiek liet schandelijk gedrag
van de rceders, dat moest leiden tot een al
gemeen© staking van all© aangemonsterden.
Ziji eoselmn van do reigeering dat deze niet
langer gebruik zal maken van dc diensten
van 'het marine-personeel' en verzoeken dat
in den postdienst zal worden voorzien door
oorlogsschepen.
Da vergadering ging uiteen onder den
kreet: „Leve do algemeen© werkstaking tot
heb uiterste!"
Spanje.
D'e) koning verklaarde .gisteren aan den
hoer Sagasta, d'at hij heden maatregelen zou
"Weer werd het heldor dag voor zijn oogen,
hij zag don blauwen hemel, boomen en groe
ne weiden, maar alles d'raaid'ei in een vrec-se-
lijken war-winikel rondom hem en aan.
den oever stonden mensolien, die handen
wringend1 schreeuwden
De redding was nabij, als hijl slechts den
stok 'kon grijpen dien men 'hem toestak. De
aanwijzingen hoe hij dat moest klaarspellen,
die men 'hem toogiMa, verstond1 hij niet. Hij)
greep ook met de andere hand naar den
stok, doch biji die bewoging ontghipte de le-
vcnlooza gestalte aan zijn arm en zonk weer
in de d'iep-t© weg.
Een angstkreet ontsnapte aau zijn lippen.
Hij liet den sbo-k varen om weer onder te
duiken en mot haar in de 'koud1© duisternis
te sterven. Dan verloor liij het .bewustzijn.
Toen 'biji weer bijkwam, lag hij' in het gras
en een dozijh vreemde gezichten staarden
hem aan, twoa daarvan kwamen hem hekend
voor, maar het was hem als ecu droombeeld
dat niet met da wcrkolijfclioid ih overeen
stemming te brengen was
„Lord! Kane1" Stotterde 'bijl. „Doktor
Gravatt1 Het is reeds
„In orde'" riep Hans en rende weg nam
een tweed© meusehengxoep in de nabijheid',
uit wier midden weldra ecu ijlzingwakkendo
kreet opsteeg.
„Nin!" iiijgdö Paul. „Is ziji da-ar?"
„Ja."
„Gered?"
„Wij hopen het," gaf Gravatt hem ten
antwoord'.
„Ik geloof d'at kaar bewustzijn juist is te
ruggekeerd!."
„Goddank!" 'bracht Pa-ul uit, en weer
zonk hiji krachteloos neer.
(Wordt vervolgd.}