K
INDISCHE PENKRASSEN.
Dt. Clockener B kous son, b. d.
Rechtzaken.
te
Kerk en Schoot.
SPORT.
Ingezonden Mededeelingen.
Ik zal u overtuigen.
on. 36 dier wet uitvoering zal kunnen wor
den gegeven, gemeend heeft daartoe voorals
nog niet ta moeten overgaan. Niet alge
meen deelde men haar gevoelen, dat wets
wijziging op zoo ruime schaal als thans voor
gesteld, uoodig moot worden geacht, 's "Wet
gevers tusschonkomsb moet, naar betoogd
werd, zicth thans bepalen tot het openen der
mogelijkheid om do fouten bij' do gedane
schattingen begaan, te horstellen.
Voorkoming van gelijktijdig genot van vol
gens hetzelfde* feit toegekende tijdelijke
uitkoeriug of rente ingevolge da Onge
vallenwet 1901 en pensioen of onder
stand ten laste van den staat.
Bij het sectieonderzoek werd geklaagd
over da late indiening van dit ontwerp en
gevreesd dat, nu dö voorgestelde regeling
eerst zoo lang na de totstandkoming en in
werking troding van de Ongevallenwet haar
beslag zal kunnen 'krijgen, gevallen als waar-
voor die regeling zal moeten gelden, zich
reeds zullen ihdbben voorgedaan en dit tot
mooüij|klieden en onbillijkheden aanleiding
zal veven.
Examen-kiezers,
Een student had verzocht dat zijn naam
op de kiezerslijsten zou wo-rden geplaatst aSs
examenkiezer op grond dat ten gevolge dei-
wijziging hij de wet van 1900 van art. lb 4o
der kieswet het in dat art. bedoeld examen
niet meer behoeft te zijn een examen dat
benoembaarheid tot eenig ambt, vcrvulliu
van eenige betrekking, of uitoefening van
eenig beroep geeft, maar dat 'het voldoend©
is, dat tusselien hot examen on die benoem
baarheid eenig, zij' het veawijderd verband
bestaat; zoo o. a. het toelatingsexamen tot
de universiteit. B. en W. van Haarlem,daar
na de kan tonrechter en nu ook de Hoogo
Raad, kebbeu echter afwijzend op zijn ver
zoek "beschikt, overwegende dat de benoem
baarheid volgt uit do voltooide studie, blij
kende uit het afgelegd examen.
winter stappen gedaan om te koanen tot op
richting van een arbeidsbeurs. De plannen
daarvoor zijn gereed en 'kunnen uitgevoerd
worden zoodra in overleg met andere ver-
eeni'gingeu on het gemeentebestuur d© fi-
nancieelo bezwaren overwonnen zijn.
In den afgoloopen winter hebben zich 227
man als werkloos aangemeld, tegen 252 in
clon vorigen winter, en 626 in den winter
van '93'94; 71 man werden aan 't werk
gesteld, aan welke ƒ4075.58 arbeidsloon
werd uitbetaald of 57 petr hoofd, tegen 82
man in den vorigon winter mot ƒ4189.03
arbeidsloon in totaal en ƒ51 por hoofd.
Do werkzaamheden, welke verricht wen
den in een loods op 'het terrein van het Mi
litair Logement, en waarhij do lieer A. van
G-eelkerken als opzichter fungeerde' en - do
heer F. Toornstra' als directeur optrad, bei
den met voorbeoldigen ij ver, bepaalden zich
als vorige jaren tot- het kastellen van oude
voorwerpen en het maken van kaoheil'blok-
ken. Het waardeloos goed kostte het comité
ƒ2463.79, daarvan word terug ontvangen
1042.47 of 43
net welslagen van 't werk van 't comitc
is grootendecls to danken aan de ijverige be
stuursleden d© hoeren J. Koopman, voorz.,
F. Toornstra, 2c vo-orz., A. J. Oterdijk, pen-
ningm., en K. A. Grondijs, adv. bestuurslid.
Delfland,
Het hoofdbestuur der vereeniging West-
land heeft op zijn aanvraag om openstelling
van het Zwethkanaal voor de scheepvaart,
van het hoogheemraadschap Delfland oen
schrijven ontvangen, waarin gezegd wordt,
dat is besloten aan het verzoek te voldoen,
mits door de vereeniging Westland of ande
re belanghebbenden, het benoodigde kapi
taal voor het gereedmaken van dat kanaal
voor de openbare vaart, tot eea bedrag van
16,000 in Delflands kas woide gestort en
Westland zich tevens verbindt door stor
ting van een gekapitaliseerde som, bereikend
naar een bedrag van 1000 aan jaarlijksch
onderhoud, het hoogheemraadschap in staat
te stelleu in de meerdere kosten van het on
derhoud van het kanaal ta voorzien. Da
overwegingen, welke tot het nemen van dat
besluit hebben geleid, rijn, dat het niet op
den weg ligt van Delfland, uitgaven uit de
kas van het hoogheemraadschap te doen
voor een werk, dat niet is tón behoeve van
een zuiver vaterschapsbelang.
Na ontvangst van dit schrijven 'heeft hot
hoofdbestuur van Westland besloten aan 'hot
hoogheemraadschap rijin teleurstelling te
betuigen over dit antwoord en niet in het
genomen besluit te berusten, doch zich te
wenden tot Gedeputeerde Staten of tot den
minister', om bij die autoriteiten te verne
men, wie eigenlijk belast is met heb beheer
der vaarwaters in 'het Westland.
Colporteeren v*n geschriften.
B .en W. van Leiden geven den raad in
overweging, om de politic-verordening aan
te vullen met verbodsbepalingen tegen het
de openbare orde verstorend en bedreigend
colporteeren van geschriften. Do commissi©
voor de strafverordeningen kan zich met de
strekking van het voorstel wel vexeenigen.
Intern. Tcutoonst, ran Voedingsmiddelen
en kookkunst.
D'e Utreebtscho Handels-vere-eniging heeft
uit haar midden oen commissie benoemd,
met het doel een onderzoek in te stellen
naar de mogelijkheid tot heb houden alhier
eener internationale tentoonstelling van voe.
dingsmiddelen en kookkunst.
Op Donderdag 25 Juni zal een vergade
ring met afgevaardigden van vereenigin-
gen worden gehouden.
Yolksboiid.
Te Zaandijk is opgericht oen af deeling
KoogZaandijk van don Volkshond, ver
eeniging tegen drankmisbruik. D© afdeeling
telt circa 65 leden.
"Werkverschaffing te ütredit.
Aan 'heb 10de jaarverslag van heb comité
voor werkverschaffing is 'het volgende ont
leend In 't kort wordt de oprichting der
vereeniging in herinnering gebracht.
Het aantal leden bedraagt thans circa
1400 met bijna 2000 vaste bijdragen.
Het reservekapitaal groeide in 5 jaren aan
tot 2200. Het bestuur heeft in den Matsten
seis te bezichtigen. D© woonkamer was met
zwarte, geborduurde zijde behangen, groo-
te, gelo bloemen slingerden rich over de don
kere stof en straalden als vuur. Hij zeide
„Dat is Japansch. borduurwerk!"
Maar midden op den grootsten muur trok
een eigenaardig voorwerp mijn attentie.Aan
vier hoeken door rood fluweel omringd, was
er iets, dat zonderling aandeed. Ik trad na
der. Het was een 'hand, een menschelijke
hand. Niet de hand van een skelet met ver
bleekte, netjes geprepareerde beenderen,
maar een zwarte, verdroogde hand met gele
nagels, bloot liggende spieren en oude bloed
sporen van het glad afgesneden heen, alsof
ihefc midden in den benedenarm met een bijl
afgehouwen was.
Aan 'het handgewricht was een reusachti
ge ijzeren ketting bevestigd, die met een zoo
sterken ring, alsof men er eea olifant aan
vast wilde binden, de hand tegen den muur
'hield.
Ik vroeg„Wat is dat?"
De Bngelsehman antwoordde doodbe
daard „Dat was de 'hand van mijn groot
sten vij'andrij is met mijl uit Amerika ge
komen Dat is met de sabel afgeslagen ©n
de ihuid met scherpe steenen afgekrabd en
acht dagen in de zon gedroogd."
Ik bekeek deze menschelijke overblijfse
len/die een reus moeten hebben toebehoord,
yan nabij, en onwillekeurig drong de ge-
XIV.
Ziezoo de Hassan-Hoessinfeesten zitten
cr al weêr op en nu ga ik eens probeeren om
u 'n denkbeeld te geven van de wijze, waar
op onze Maleiertjes pret maken.
De Hassan-Hoessinfeesten rijn feitelijk
van Perzisdlien oorsprong ©11 werden door
landverhuizers uit Britsdh-Indië kier op
Sumatra ingevoerd.
Laat mij u echter eerst in 't kort de ge
schiedenis van de gebroeders Hassan en
Hoessin vertellen.
Toen in het jaar 632 n. C'hr. Mohamed
do Profeet van den Islam overleed, zonder
earts een opvolger te hebben benoemd, gaf
dit natuurlijk aanleiding tot allerlei twist
en geharrewar. Mohamed toch. had geen
zoon en van zijn beid© dochters was Aisjah,
de oudste, gehuwd met zijn boezemvriend
Aboe Bakar en Fatima met een nog jeugdi
gen neef, zijn lieveling Ali.
De laatste, oen bloedverwant dus van
Mohamed, werd niet tot 'het k'halifaat of op
perste geestelijk en wereldlijk gezag verko
zen, want de oudsten en stamhoofden te Me
dina gaven nu eenmaal aan Aboe Bakar de
voorkeur. Er vormden zich. echter dadelijk
twee partijen, die zeer vijandig tegenover
elkaar stonden. De oude Aboe Bakar stierf
mtusschen en nu werden achtereenvolgens
de heeren Oemar en Othman tot 'het fchali-
faat verheven, om spoedig daarna door
vrienden van Ali te worden vermoord. Ein
delijk kwam deze laatste zelf aan de beurt
en werd hiji khalief, doch ook toen weer wis
ten zijn vijanden hem op de zoo gebruikelij
ke wijze op te ruimen. Bijl schaarden zich
daarna om Moawiah, den stadhouder van
Syrië.
Ali nu liet bijl rijn dood twee zonen na:
Hassan an Hoessin, waarvan de eerste, een
losbol, niets voor 't baantje van papa ge
voelde en voor een flink jaargeld zijn aan
spraken aan Moawiah verkocht. Hiji werd
echter spoedig daarop te Medina vergiftigd.
Dat kwam dien Syrisdhen stadhouder zeker
goedkooper uit, dan de uitkeering van een
jaarlijksch pensioeu!
Iloessin daarentegen was oen flink en rid
derlijk persoon. ILij beproefde daarom wel
dra een opstand togen den valschen Khalief,
maar werd helaasdoor een ellendeling, een
Judas onder zijn volk, verraden. Do dappe
re kerel wilde niet vluchten, 'hield mot een
klein troepje getrouwen moedig stand in
do vlakte van Karbêlah (in Perrië) :m stierf
met de zijlncn een roemrijken heldendood.
Do afstammelingen nu van Ali werden
van af dien tijd als martelaren cm heiligen
vereerd ou wel door de bekendo Mohamc-
daansche secte der Sjiieten, die vooral in
Porzië en Britsch-Iudië veel aanhangers telt.
Van bovenvermeld© 'historische feiten,die
een scheming in de Mohaniedaansahe kerk
veroorzaakten en nu nog aanleiding gevon
tot een jaarlijksdhe 'herdenking der gebroe
ders Hassan en Hoessin (in de maand Mo-
hnram) is, hier te Padang altihans, maai-een
bitter beetje tot do massa doorgedrongen.
Zelfs zeer ontwikkelde Maleiers wisten mij
er weinig of niets van te vertellen, 't Is trou
wens een feest van de zgn. Cipayers, inboor
lingen uit Britsöh-Tndië, die 'hier in grooten
getale gevestigd rijn. De Maloiers doen ar
maai- aan meo van wöge de pret, zooals bijv.
ook bijl ous in het Zuiden niet-Katholieken
het carnaval meevieren.
En nu een en ander over de feesten zelf.
Ze duurden tien langen dagen en tien dagen
lang was het anders zoo stille plaatsje Pa
dang in rep en roer. Do pret hield meestal
tot laat in den nacht aan.
Katafalken, taboets genaamd, werkelijk
rijk en schilderachtig versierd met veelkleu
rig papier in verschillende figuren -uitgesne
den, werden langs de straten rondgedragen.
Bij elke tabo-et behoorde een kastje, pand-
jar genaamd, waarm zilveren 'handjes geheel
overdekt met bloemen. Deze stollen volgens
de göloovigen de vingers on handen voor
van Hoessin, die men later te midden van
lijken op het slagveld van Karbêlah terug
vond. Overal (hoorde men den oorlogsmarsch
slaau met twee dunne rottinkjes op een
soort van pauk, tassa genaamd, begeleid
door het gebons op een groote trom en som
ber klinkend fluitspel. Daaromheen spron
gen en dansten mannen en 'knapen in car-
n avalscostuum.
Evenals bij ons in Brabant en Limburg
vinden velen er hier blijikbaar een genoegen
in, om rich te verkleed en en te vermommen.
We zagen o. a. Inlanders in een -downpak
anderen weer liepen parmantig als officier
van land- of zeemacht opgetuigd, sommigen
waren meer bescheiden en droegen de een
voudiger uitmonstering van een. marinema
troos, of wel waren als Europeesche dames
opgedirkt. "Velen hadden ook hun gericht
beschilderd of droegen -een mombakkes, ter
wijl men vooral ook door vaische knevels en
blauwe brillen onherkenbaar trachtte te wot
den.
D'e andei's zoo kalme, iets of wat saai aan
gelegde Inlanders, ontpopten zich in echte
pretmakers. 'Ze' haaiden allerlei rare caprio
len uit en nu en dan sprongen ze als dollen
rond onder het gebrul van „Hassan-Hoes-
sinHassan-HoesinOveral ontmoette ik
gedurende die feestdagen dergelijke optoch
ten, die van uit d© verte reeds 'kenbaar wa
ren aan het vreeselijk lawaai en geschreeuw.
De Maleiers vertelden mij], dab volstrekt
niet iedereen maar zoo'n taboot mag ma
ken. Alleen zijl, wier voorouders dit recht
reeds 'hadden, ontvangen 'het ook als een
'heilige poesaka (erfenis). Wanneer men
eigenmachtig in dezen handelde, zou men
allerlei ellende en ongeluk over zijn gezin
brengen en zeif zeer spoedig kunnen sterven.
Hier op Padang zijn slechts elf personen,
die er toe 'bevoegd zijin on hun werd bij den
gezamonlijken optocht, nu en dan 's avonds
gehouden, een bepaald volgnummer aange
wezen.
Op den eersten feestdag moeten de eige
naars der verschillende taboets gaan ambil
tanah (grond of aard© halen), in den avond
van den vierden dag ambil batang pisang
(pisangstammen halen).
Natumlijfc geschiedt ©en en ander, bege
leid door de onmisbare lawaai-makende In-
landsche muziek. De. aarde moet hier op
Padang Van het zeestrand Worden gehaald
en dan naar de woning van den eigenaar der
taboeb gebracht. Men bewaart ze daar op
het erf in een aarden pot, welke overdekt is
met een stuk wit doek en geplaatst binnen
dachte aan een verschrikkelijke wraakne
ming zich aan mij, op.
Ik zei: „Deze man moet zeer sterk ge
weest zijn!"
De Engelschman antwoordde weekhartig
„O ja, maar ik was sterker, ik had den
ketting aangelegd, om haar vast te houden."
Ik meende, dat hij schertste, en zeide
„Nu, deze ketting is immers nutteloos, de
hand zal niet wegloopen.
Sir John Howell antwoordde ernstig
„'Hij wilde altijd wegloopen, de ketting
was noodig."
Ik zag hem vragend aan en ik dacht bij
mijbelfIs de 'kerel gek, of is het een mis
plaatste aardigheid?
Doch rijn gericht bleef onbewegelijk rus
tig, vol welwillendheid, hijj sprak over ande
re dingen, en ik bewonderde rijp geweren.
Maar ik bemerkte, dat geladen revolvers
hier en daar op de tafels lagen, alsof hij
voortdurend bang was voor een aanval.
Ik bezocht hem later nog een paar maal,
maar toen niet meer, men was gewend ge
raakt aan zijn aanwezigheid en vond 'hem
niet interessant meer.
Een vol jaar ging voorbij.Op zekeren mor
gen, in 't laatst van September, wekt© mij
mijn bediende met de boodschap, dat sir
John Plowed des nachts vermoord was.
Een half uur later betrad ik met den kar
pitein der gendarmerie het huia van den
een Kleine omheinde ruimte.Db geheel© zaak
wordt dan bedekt met een stuk heilig lin
nen, waarop Arabische (Koran bol:sten, een
doek, die van vader op zoon overgaat en er
dus zeer vuil en versleten uitziet.
Aan de omheining (paggcr) zijp kleine
driehoekige roode en witte vlaggetjes beves
tigd, terwijl langere staken, waaraan groote
gele, roode on groene vlaggen gestrikt zijp,
daaromheen in den grond worden gestoken.
Dit alles wordt darga genoemd.
Eenige feestavonden werden besteed aan
een optocht door de geheel© plaats.
Tegen 6 uur verzamelden zich dan de ver
schillend© taboets in 'hot Klingaleesohe
Kamp, een drukke handelswijk.
Koena Mohamed G-aus Marekan, Luite
nant der Klingaleezen, oen titel, hem door
hot Gouvernement geschonken, was zoo wel
willend mij) van alles op de hoogte te stel
len, en daar hij' niet de leiding der optoch
ten heiast was, kwam, ik bijl dien vriendelij
ken Oosterling zeker wel aan 'heb rechte kan
toor. Ik iheb alle optochten tot laat in den
nacht meegemaakt en mijl daarbij werkelijk
geen oogenbli'k verveeld. Duizenden -en dui
zenden volgden de taboets, schilderachtig
verlicht door petroteumfakkels. Er heerseh-
to steeds de meest opgewekte, ja opgewon
den stemming, en de verkleed© luidjes wer
den nimmer moe hun „Hassan-Hoessin
Hassan-Hoessinte schreeuwen en woest
m 't rond te dansen. Db or da werd echter
geen oogenblik verstoord en ik was verbaasd
dat de schout van politie met ongeveer 15
Maledsche oppassers en eenige Inlandsdhe
ambtenaren, die meter dan tienduizend man
sterke massa wist te leidon.
Een klein teekenend staaltje Van discipli
ne en fijn gevoel
Op een dor rondgangen 's avonds werd
•heb plotseling geheel doodstil. Db woest tie
rende menigte veranderde eensklaps als in
een kalme, zwijgende processie. "Verbaasd
vroeg ik aan eon Ma.leier, die naast mij liep,
wat of dat beteakende, waarop de man een-
ndigweg antwoordde: „straks komen we
langs heb hospitaal', mijpheer!"
Hoe vindt u nu zoo iets van die zoogo
naamd onbeschaafde Inlanders?!
Als Ne-der!anderfdeed het mijn nationaal
gevoel natuurlijk zeer aangenaam aan op te
mogen merken, hoe in den stoet ook Hol-
landsche en Oranjekleurige vlaggen werden
meegedragen, trouwens vroeger heb ik ook
reeds overal in Indië gezien, dab de Inlan
ders bijl hun familie- of godsdienstfeesten
nooit vergeten zullen onze vaderlandsehe
kleuren te huldigen.
IJ ziet, zij' zijn nog zoo kwaad niet als
sommigen Vel' denken Laat Nederland zorg
dragen steeds meer en meer hun liefde waard
te worden, want daar ontbreekt nu nog zeer
veel aan, al is de massa dier groot© "kinderen
er rich gelukkig niet van bewust.
Db optochten gingen steeds langs de wo
ningen van. verschillende Europeesoh© en
Inlandsdhe ambtonaren en iedere taboet
hield er dan een oogenbli'k stil, om de bege
leiders in da gelegenheid te stellen door e©n
lied of dans hun hulde te brengen.
De laatste twee dagen versahenen de zgn.
groote taboets op 't appèl. D'eze stollen een
in Oostersch© sagen veelgenoemden vogel,
Boeraq, voor.
En op den tienden dag werd da pret be
sloten met het in ze© weipen der taboets.
Ik ben door da beperkte plaatsruimte na
tuurlijk zeer bemoeilijkt in de beschrijving
dezer feestelijkheden, een bcsohrijjving,waar
mee zeker wel drie Peukrassen te zullen
zouden zijn, doch ik hoop, dat dit eerst©
kijkje op het Inlandsohe volksleven u naar
meer zal doen verlangen.
Een volgende week vertel ik iets over da
feesten bij1 mijn vriend Ankoe D'ja Endar
Moeda.
Padang, 10 April 1903.
graaf door den heer .1. de Bruin, cand ie
Gravenhage.
Hooger Onderwijs.
Leiden. Bevorderd tot doctor in de Neder-
landsche ietteren de heer I. [1, Gosses
boien ie Dokkum, met academisch proef]
schrift, getiteld vStadsbezit in grond en wat®
gedurende de middeleeuwen. Een historisch-
oeconomische beschouwing."
Tot doctor in de rechtswetenschap na het
verdedigen van Stellingen de heer J.H.Mu-
lock Houwer, geboren te Zierikzee,
Tot arts de heer J. E. Pastoors.
Utrecht. Bevorderd tot a:ts de heerPjj
Badings en H. L. v. Beusekom.
Do zaak van den gewezen (kassier Witlox
Waalwijk zal op den 14en Juli in hoog®
beroep voor 'het gerechtshof te 's-Hertogea-
bosch worden behandeld.
N'eï'. Herv. Kerk.
Beroepen te Oud-Beljerland ds. "W.J
de Leeuw te Randwijk o,a.te Schalsum
(toez.) ds. H. de Groot te Hijlaaid; te
Nieuw-Beerta de heer F. van Weol, cand
te Amsterdamte Mijnsheerenhind de
heer F. G. van Reeuwijk, cand. te Zegwaard
Aangenomen het beroep te Bleskens-
Engelscbman. De bediende stond wanhopig
te schreien voor de deur. Ik verdacht den
man eerst, doch hij was onschuldig.
Toen ik in de woonkamer van sir John
Rowell kwam, zag ik op het eerste gericht
midden in hot vertrok het lijk op den rug
liggen. 'Het vest was veTSöheurd, een mouw
hing los, alles wees er op, dat er een vreese
lijk o strijd had plaats gevonden.
De Engelschman was gewurgd, rijn opge
zet gericht had iets griezeligs en scheen vree
selijk© ontzetting uit te drukken. Tussohen
d© op elkaar geklemde tanden staJk iets, en
zijn bloedige hals was door vijif gaten door
boord, alsof vijf ijkeren pinnen daarin ge
drongen waren.
Een dokter volgde ons, hij bekeek langen
tijd de vingersporen in 'het vleesch en ver
klaarde:
„Bet is net, alsof hij' door een. skelet ge
wurgd is."
Een rilling voor mij door de leden, en ik
keek naar den muur, waar ik vroeger de
geweldige hand gezien had. Bij was er niet
meer, de 'ketting hing gebroken aan den
muur.
Nu bukte ik mij naar den doode en vond
in zijn verwrongen mond een van d© vin
gers der verdwenen hand. Precies bij .het
tweedo lid door de tanden afgebeten, of Hei
ver afgezaagd.
Er werd een onderzoek: ingesteld. Men
vond niets, geen enkele dour, geen venster,
geen meubel was opengebroken. D© beide
huishonden waren niet wakke-r geworden.
De bediende legde ongeveer d© volgende
verklaring af
Sedert een maand Scheen zijln meester
zeer geagiteerd, hij had veol brieven ontvan
gen, doch ze onmiddellijk Verbrand. Dikwijl;
nam hiji in ©en aanval van woods een zweep
en sloeg op d© verdroogde 'hand, die aan den
mu.ir Vastgeketend was en, men weet niet
hoe, op het oogenbli'k waarop de misdaad
geschied is, gesloten was.
Hij' ging zeer laat naar bed en sloot zich
telkens zorgvuldig op. Hij| had altijd wapens
bij de hand, dikwijls sprak hij| des nachts
'luid, alsof hij met iemand twistte. D'ezen
nacht echter had hij toevallig geen alarm
gemaakt, en de bediend© had sir John eerst
vermoord gevonden, toen hij de vensters
opende. Hij verdacht niemand.
Wat ik wist, deelde ik den (kapitein der
gendarmerie en de politie mede, en -op het
geheele eiland Werd een zorgvuldig onder
zoek ingesteld men ontdekt© niets.
Drie maanden na het gebeurde had ik
des nachts een verschrikkolijlken droom.Hot
was mij, alsof ik de hand zag, d© ontzetten
de hand van een, schorpioen, als een spin
langs do gordijtaen kruipend. Dti©'keer werd
ik wakker, dri© keer sliep ito weer in, drie
keer zag ik dit ontzettend© overblijfsel door
i if»
sit
Als men ihi deze dagon, zoo kort na den
bloedigen wedstrijd in Frankrijk, hoort van
een automobiel-wedstrijd, krijgt men een
rilling over da leden. Toch .heeft een -wed
strijd voor do technici veel belang, doch
vooral' lijkt ons Voor de) industrie eon vred-
rit van gewicht die tot'doel heeft dc kracht
van de machines te leeren kennen, ook op
ander gebiod dan op snelheidsvermogen.
Bulk een wedstrij'd, waarhij snelheid geen
vereisohta is, ja zelfs can zekere mate van
neliheid verboden is, zal da Nededandsrihs
Automo'bielclub houden op 2124 Juli. Zij
noemt heb een „betrouwbaarheidsrit". Db
todkt zal gaan als volgt
Dten eersten dag wordt geredenUtredht,
Woerden, Bodegraven, Gouda. Rotterdam,
Delft, Dfen Haag, Haarlem, Amsterdam,
Utrecht; afstand ongeveer 199 K.M. D'en
tweeden dag: 'Utrecht, Amersfoort, Apel
doorn, Butfon, Arnhem, Wagoningen,
Utredht; afstand ongeveer 189 K.M". Den
derden dag: Utrecht, Keist, ïtehswouda,
Ede, Apeldoorn, Uddclermeer, Harderwijk,
Amersfoort, Utredht; afstand ongeveer 145
K.M. En den vierden dag: Utrecht, Niou-
wersluis, Amsterdam, Baaxn, Amersfoort,
Utrecht; afstand ongevëer 149 K.M.
Voor de industri© is dit zeker een zeer
merkwaardig© rit, daar vetol kan meewerken
tot volmaking van do automobiel, in de eer
ste plaats ten gerieve! van den automobilist
en do fabrikanten, docli ook voor het pu
bliek ,dat rich van boenen of minder snei-
gaande voertuigen bedient, daar het gevaar
voor auto's 'er minder door zal worden.
30 cent per regel.
Het is toch wel vreemd in dö wereld dat
da mensehen zoo wantrouwend zijn en rij
kunnen het hen toch werkelijk niet kwa-
lijlk nomen wanneer de lezers Van de dag
bladen alles wat 'hun aangeboden wordt zoo
maar niet dadelijk als goede munt aanne
men. Want het is vele malen voorgekomen
dat men Van een. goed vertrouwen, misbruik
gemaakt heeft en dat men na het een en
ander Van wat zoo aangeprezen werd ge
kocht had zeer teleurgesteld is geworden.
Maar wanneer men zoo dagelijks de attes
ten leest van Uw eigene landgenooben en
wcil'k© landgenooben somtijds vlak in Uw
nabij|h©id wonen, zoodat het U gemakkelijk
valt U van d© waarheid te overtuigen dan
kunt giji er zeker van zijln dat het aanbe
volen© ter goeder trouw genomen kan «'or
den. Zoo had juffrouw Kreuk, wonende te
H. I. Ambacht G 83 er ook over gedacht.
Juffrouw KKEUK volgens portret.
Alvorens de Pink Pillen tö gebruiken 'had
mijn kamer 'kruipen, terwijl het d© vingers
als pooten bewoog.
Den volgenden dag bracht men mij d®
hand, die men op het kerkhof, waar sir
John Itowell hegraven was, op zijln graf g©
vonden had.
D© wijsvinger ontbrak
D'at, waarde dames, is mijn
meer weet ik niet.
Do dames waren bleek geworden, en oen
van haar riep:
„Maar dat is todh geen oplossing en ge®u
vertelling, we kunnen zelfs niet slapen, a'8
u ons niet zegt, wat er naar- uw) meemnggs" -
benrd is."
Do heer Bermutier' glimlachte ernstig.
„O, dames, ik wil ui niet van uw mooist®
droomen beroove-n, ifc geloof eenvoudig, ®a
d© eigenaar van d©zo hand niet dood was en
dat hiji eenvoudig gekomen is, om haar
halen met die 'hand, welk© hemi gebleven
was; maar ik weet niot, hoe hij dat aange
legd 'heeft. Dht zal een soort Vendetta g®"
O f
weesb zijn." t
Een der dames fluisterde
„Neen, dat kan niet zoo geweest zijn
É'n dei 'heer Beirmutier, nog altijd
lachend, eindigde'
„lik heb u toch' gezegd, dat mijn v®»8
ring u' niet zcfu. passen."
