57"" Jaargang.
Zaterdag 1 Augustus 1903.
No. 11225
Om den Geboortegrond.
fartero. Tfrelefoo» Tïïo. ass.
BUITENLAND.
SC1EDAMISCHE COURAKT
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal"Voor Schiedam en Ylaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vi aardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor hel eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
SSub-cro t Boteratraat «19.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; teter, .«vel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel, Groote letters naar de plaat<- die rij
innemen,
Advertentiën bij abonnement op voordeetige voorwaard.n. Tarieven hnr;
van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, wor en
zoogenaamde at3<om'$<st&Hëts opgenomen tot den prijs van 40 c>-rta
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
31 Juli 1903
10 "g c and.
In het Lagerhuis.
Do begroeting van het ministerie van. ko
loniën is gisteren aangenomen met 184 te
gen 74 stemmen. In den loop der debatten
zeidö minister Chamberlain dat een dor
grootste moeilijkheden, waarmee men in Z.
Afrika .had te kampen, niet was do verhou
ding tusselien Boeren en Engelscihên, maar
de verhouding tusschen de Boereu onder
ling. Hij1 had zij'n best gedaan gedurende
zijjn bezoek, aan Zuid-Afrika om deze ver
houding te verbeteren en bij was verheugd
te kunnen zoggen, dat bevredigende berich
ten to dezen o-pziohto inkwamen. Hij was
overtuigd Van de noodzakelijkheid, dat do
Transvaalsehe regeering kxaehtitge bevoegd
heden behield en indien bleek dat het paci-
fieatiewerk zonder resultaat was, moesten
deze bevoegdheden zonder aarzeling Worden
toegepast en do onruststokers worden ver
wijderd. Dö minister hechtte geen Waarde
aan het schrijven van Botha, dat Botha's
invloed slechts zou. verminderen.
Wat betreft do ontdekking der diamant-
velden, de regcering had tot taak zoovefel
mogelijk voordeel voor den Staat te vehkrij-
gon, zonder echter do ontwikkeling der mij
nen daardoor tegen te gaan.
Bij do debatten ovcsr de suikerconventie-
wet verklaarde de afgevaardigde Campbell-
Bannorman, d© leider der oppositie, eergis
teren dat naar zijjn oordeel dö regeering tc
veel stond ouder de overhcerschende wil van
een man. Niemand aan do zijdo der opposi
tie wilde de premies verdedigen, maar spr.
meende dat de voorgestelde wet slechts den
iiwoer en het verbruik van suiker in heb
land zou doen afnemen. Dö wet zou slechts
de premies verminderen, niet deze afschaf
fen, cu de surtax© bleef erkend. Merkwaar
dig achtte spr. het dat do wet door sommi
gen oj> vrijlianddsgronden, door anderen op
protectionistische gronden werd verdedigd.
Dan beweerden sommige voorstanders dat
de suikerprijs zou stijgen, anderen echter
ontkendon dit. Nooit was een maatregel met
zulke tegenstrijdige argumenten aanbevo
len. Heb was niet verstandig eenigo „van
onze commercicclo belangen" in handen te
leggen van een te Brussel zetelende com
missie, waarin staten waren veirtegenwoor-
digd dia voor het grootste deel protectionis
tisch waren. Spr. was van oordcel, dat alleen
de raffinadeurs en de West-Indische belang
hebbenden vrienden van de) Conventie wa
ren. Het algemeen bolang werd er door ge
schaad, daar de handelsvrijheid geschonden
werd en de havens dreigden te worden ge
sloten voor een goedkoop voedingsmiddel.
Minister Oliamberlain verdedigde do wet
met zijn allcs-ovenkeersohenden wil. Uitvoer
rig bestreed bijl 't premiestelsel, waarvan do
afschaffing grootera stabiliteit zou geven
aan do prijzen. Wat den invloed der conven
tie op verwante1 industrieën betrof, geloofde
de minister, dab daar de gemiddelde prijs
Novelle van
EWALD GERHARD SEELIGER.
ongeveer onveranderd zou blijven, do vruch
ten- on gelei-industrie niets zou hebben te
vreezen. Tevens wees liiji or op, dat in Groot-
Britannië do raffinaderij) stationnair was ge
bleven onder het premiestelsel, tcrwijd in 't
buitenland de productie dor raffinaderijen
was verzevenvoudigd. En toch, zeide hij,
vertelt men ons thans, datender het vrijihan-
delstclsel alles is pour le mienrx dans la moil-
löur© des mondes. Ten slotte whsi de minis
ter op de voordeden voor West-Indië.
Zooals roods gemald, word do wet met 224
tegen 144 stemmen aangenomen.
Do „Times" wijst er op, dat hoewol do
suikerconveutie mot Chamberlain's fiscale
denkbeelden woihig te maken heeft, toch
vele leden deze beide' zakon niet van elkaar
konden scheiden.
O o s t e ti r li-lt o n g n r y o.
Be zitting «Ier Ilonganrsciie Hamer
en «ie onikoopei-y.
D'e zitting dor Kamer werd eergister
avond voortgezc en tegen middernacht ver
klaarde de afgevaardigde Polonyi van de o'b-
structie-partij, dat de zitting van Donder
dag niet volgens het reglement was aange»-
kondigd.
De regeeringspartij wSl onwettigheden be
gaan, welnu, wij zullen voor baar plaats
maken.
De obstructionisten verlaten daarop do
zaal onder het zingen van het volkslied. De)
meerderheid applaudisseerde.
Graaf Appouyi protesteerde tegen het
verwijt dat onwettigheden waren begaan.
Vervolgens werd aangenomen een voorstel
van den minister-president om onmiddellijk
de discussies te openen over do voorloopilge
kredieten. Het betreffende ontwerp werd te
één uur des nachts aangenomen.
Dö volgende1 zitting zal' lieden (Vrijdag)
plaats hebben.
Het parlementaire schandaal' do orn-
koopingsgcschiedcnis in do Kamer hoeft
aanleiding gegeven tot rumoer en twist en
duels, een Kamer-hcrrie, zeldzaam in do ge
schiedenis, zelfs van Hongarije.
Een groote opwinding 'lieerscihto reeds in
het Huis, toen de minister-president Khueu
zijjn voorstel liet overhandigen aan den
voorzitter. De afgevaardigden van rinks en
rechts beklommen de presidents-trap on do
tribune van den spreker. Van du joornalis-
ten-tribnnc gezien, was hot alsof een alge-
meenc vechtpartij' ondernomen werd.
Eö'-st nadat de vice-president Tallian de
zitting geschorst had, bleek hut dat h et nog
niet gekomen was tot handtastelijkheden.
Wol vond do oppositie-man Jtabkay het noo-
dig den liberaal Szaecs, wiens kleeren Vol
inkt zaten, zijn getuigen te zenden. Eer. uit
daging lot een duel tusschen Ugron én iran-
ka volgde.
Om half vijf werd de zitting heropend.
Opnieuw 1 awaai, omdat de liberale partij dö
hoofd-obstructionisten Fay en Ratk&y voor
eenigon tijd den toegang wilde verbieden.
De oppositie maakte hot zóó bont, dat weer
schorsing noodzakelijk Was.
Bij de heropening liet do oppositie den
in ruist er-president weer niet aan het woord
komen. Hij liet zijjn voorstel schriftelijk nog
maals den voorzitter overhandigen. Zoo ver
lieten do oppositie-leden het echter niet ko
men. Zij trokken het papier uit de handen
van den bode, en scheurden het in snipper
tjes. Dit was der reigceringspartij te1 kras en
dei li eer en worden handgemeen. Onder ver-
schrikkelijtk geschreeuw en gebrul werd dö
zi'ttiug weer geschorst.
Do Voorzitter Tallian riep, toon zijh tri
bune bestormd werd: ,,Wio mij aanraakten
daardoor de waardigheid van den voorzitter
van da Hongaarsclio Kamer tc kort doet, is
een kind des doods F' waarop do oppositie-
afgevaardigde Pozsgay antwoordde„Eon
voorzitter, die onrechtmatig deze plaats in
neemt, gooien wij Van do tribune af."
Het openbaar ministerie te Buda-Pestih
zal, aldus wordt bericht, den oud-afgevaar
digde Dïcnek wegens boleediging van de
ITongaarscho regeering vervolgen, omdat hij
Zolban Papp do 12,000 kronen aanbood na
mens dö regeering.
D'o liberale Waden zijn zeer ingenomen
met do liouding van graaf Khuem-Hedörva-
y, die door zijn stramme stilzwijgendheid
duidelijk bewezen heeft dat het hier eon
lastercampagne gold.
De journalist Singer dio in de Kamer van
omkooperiji beschuldigd is, heeft een aan
klacht wegens lasterlijk© aantijging inge
diend.
D© ex-afgevaardigde Dienek is volgons ge
rucht met de noorderzon uit Budapest ver
trokken.
EScderfeeïïcifpKtï.
6)
„D'aar hebben we vooreerst dö boomen en
do struiken. Die staan reeds oen paar jaien
met elkaar en kunnen dus tob de sclioolin-
ventaris worden gerekend. Dan de wingerd
voor in den tuin. Voor vijf gulden zal ik
hem overnemen. Verder hebben we even bo
ven do achterdeur -een veranda met glazen
dak. Eu dan de 'bijenkorven. Laten we zog
gen alles voor 'honderd gulden. Of is u dat
te weinig?"
Na een poosje zeide Reimers, die blijkbaar
niet geluisterd had
„Wanneer gij tlhans dezen weg langs
loopt, krant gij spoediger op den straatweg
als door het huis."
Toon werd de ander nijdig.
„Wat hebt gij toch eigenlijk tegen mij!!
Ik heb u niets gedaan. Of denkt gij mis
schien dat ik mij laat behandelen als een
- landlooper?"
De oude man rokte zijn lange gestalte uit
011 z'j'n oogen gloeiden van rochtmatigen
i toorn. Zijn stem klonk scherp, alsof met
v eon zeis op een steen werd geslagen.
„De oude Renners wordt toch at zeer
^aftandsHebt gij dat niet gozegd, en zoo
gozegd dat ik het hooren moest?"
D'e ander trad een stap terug, geen tecbon
van verbazing was aan liem to bespeuren.
„Och wat! Zeker heb ik dat gozegd. ïk
ben wat heetgebakerd en weeg en wik mijn
woorden niet rnet een goudschaaltje. En
buitendien is het ook goeu .leugen. Een man
die 6 kruisjes achter den rug heeft, ib toch
geen dertiger meer. D'at moot gij toegeven.
En wat wilt gij dan toch? Gij moet toch
verheugd zijn. Geen les meer te geven en
in 't genot van 't vo'lle pensioen. Voor u be
gint een nieuw leven. Ik wenschte wel, dat
ik reeds zoover was."
„Adieu!" De oude Reimers wendde zich
botweg om on ging 'heen. Doch de ander liep
hem na en greep hem bij do jaspanden.
„Maar, waarde collega, ik heb u "toch
werkelijk geen kwaad gedaan. Ben ik de
schuld ervan, dat gij gepensioneerd zijt?"
„Laat mij los!" schreeuwde do oude man
en hief zijn vuist op om toe te slaan.
Do ander 'bukte zich en. bracht zich snel
achter het hek in veiligheid. Over do plan
ken loeröncl, zag hij den ouden Reamers zich
met langzame, vaste stappen verwijderen.
Hij keek hem zoo lang na, totdat hijl achter
de bijenkorven verdwenen was. D'an stiet
hij een kort en verlegen lachje uit en ging
hoofdschuddend zijns weegs.
Hl.
D'ü oude Reimers zat weder op de bank
in 't gezicht van zijh nijvere bijlen. Maar de
tabakspijp brandde niet meer; zij was aan
zijn vingers ontglipt en lag in 't gras aan
zijn voeten.
element om alle conflicten voortaan te regelen.
»De wereldvrede", verklaarde Jaurèi, »zal de
landen niet doen verdwijnen. De volken zullen
blijven zooals zij zijn, met hun eigen zeden
en gewoonten."
Breedvoerig zette Jaurès dit onderwerp
uiteen en moedigde z|jn jeugdige hoorders
aan om als zonen van lien, die de Republiek
gesticht hadden, het werk voort te zetten tol
aan z|jn loghch eind de sociale republiek.
De redevoering had groot succes.
conclave binnen en Zaterdag begint de paus
keuze.
F r a n k r ij k.
De nFigaro" meldt dat de reis van koning
Victor Emanuel in de eerste helft van October
zal plaats hebben, waarschijnlijk den lOen.
Een maand later zal de koning naar Londen
gaan. Tusschen deze beide reizen in, zal
Victor Emanuel te Rome den czaar ontvangen.
Koning George van Griekenland is Don
derdagavond te Aix !es-Bains aangekomen.
Aan het slation werd hem een schitterende
ontvangst bereid.
Een 490-tal werklieden te Hennebont, die
vertrouwen hebbeo verloien in het succes der
staking, besloten weder aan den arbeid te
gaan De ditecteur deed hen echter weten,
dat het wei k niet eerder zal hervat worden,
dan wanneer 1000 arbeiders de staking
opin-ffen. De gisting onder de bevolking is
toegenomen.
Gisteren heeft Jaurè=, bij het uitdeden van
prijzen aan de leerlingen van het gymnasium
te Albi, een redevoering uitge«pioken. De
welsprekende vice-president der Kamer, die
vroeger leeraar aan genoemd gymnasium
was, heeft de ijdelheid in "l licht gesteld van
de spiritualistische wijsbegeerte, die hij vroe
ger had onderwezen. Jamès vei klaarde dat
het socialisme alleen in staat is de oplossing
te geven van de groote Imdendaagsche vraag
stukken. Het proletariaat is het aangewezen
Hij zat te* mijmeren, als luisterde 'bijl naar
een verwijderd geluid. Maar 'hijl scheen to
vergeefs te luisteren. Heb hoofd vooruitgo-
strekt, d© spieren van den nek gespannen,
keek hij, strak naar oen plek in de lucht,
waar eigenlijk niets te zien was.
De zou neigde tor kimmenog steeds zat
bij' onbeweeglijk to peinzen. De avondkoelte
dreef do laatsten der vlijtigste bijen naar
hun korven terug; de oude man scheen er
zibh niet om te bekreunenhij' keek in do
wolkenlooze lucht en droomde. Zij'n gedach
ten waren verre van haatdragend. Den an
der had hij, vergeten. Maar het waren toch
diepe en ernstige gedachten, di© hem bezig
hielden on hij .had moeite ze vast to houden
en te doorgronden. Slechts eenmaal had hij
ook zoo lang en diep nagedacht als heden.
D'at was geweest toen liijl overwoog of hij
wel trouwen zou. Eu dat was een zwaar stuk
werk geweest. Eu ook vandaag liet hij zijn
gedachten niet den vrijen loop, ziji moesten
langzaam in zijp brein verwerkt worden.
'tWas alsof een diepe, zwarte afgrond
zich aan zijn voeten uitstreke, dio 'hij over
stekon moest. En hijl daalde af, tastend en
klauterend en zette den voet niet eerder op
een uitstekenden steen, voordat liiji zijn ste
vigheid had beproefd. "Waarheen de weg
hem voeren zou, hij wist iheb niet. Maar hij
wilde zekerheid hebben, of daar beneden de
buitenste duisternis of gelukzalige velden
zouden zij'n.
Steeds had hijl in 't leven zijn plicht ver
vuld. Wel is waar had liiji hem niet zoo op
gevat, als op 't papier omschreven was, maar
Spanje.
Te Madrid hebben gisteren anti clericale
meetings plaats gehad in den federalen kring
en in den schouwburg Buibieri om de uit
drijving der congregaties in 1837 te her
denken.
In den schouwburg-Barbieii werden heftige
redevoeringen uitgesproken. Een spreker die
geroepen had j uLeve de Republiek werd
gearresteerd.
Pater Ordey, de schrijver van het bekende
anti-clericale drama uVrjjheid", dat zooveel
sensatie wekte bij het verschijnen, heeft be
rouw gevoeld en is in den schoot der kerk
teruggekeerd. Zijn gelooLbelijdenis is ver
schenen in de katholieke bladen van Barce
lona. De bekeerde heeft aan alle personen
die zijn drama in hun bezit hadden, verzocht
het te willen stellen in handen der geeste
lijke overheden, die het werk zullen ver
nietigen.
Italië.
Volgens de sTribuna" verklaarde de kamer-
lengo Oreglia, dat, daar het Heilig College
een regeerend lichaam is, het noodig was
een protest te uiten tegen de afschaffing der
wereldlyke macht. Mgr. Merry Delval, secre
taris van het H. College las dit protest voor.
Volgens den correspondent van dejTimes"
te Rome heeft de candidatunr Rampolla meer
kans van slagen dan men gemeend had. In
elk geval zal de party-Rampola, zegt de ge
noemde correspondent, al is zij dan niet mach
tig genoeg om de overwinning te behalen,
haar invloed op dp kerne van een anderen
candidaat sterk doen gevoelen.
In de sFignro" treft men aan een gesprek
met een dor Fransche kardinalen, die vóór
hun vertrek naar Home nog met den minis
ter Delcassé beraadslaagden. Daaruit blijkt
ten duidelijkste, dat mgr. Rampolla feitelijk
de bevoorrechte candidaat der Fransche regee
ring voor de pauskeuze is. In Frankrijk, zegt
de sFigaro," is men vurig gestemd voor de
keuze van mgr. Rampolla, en die geestdrift
steekt zeer af by de uiterst kalme houding,
welke in de staten van den Driebond, wordt
aangenomen.
Het lot zou beslissen in welke vertrekken
van de Sixtijnsehe kapel de kardinaals gedu
rende het conclave zullen verbljjven, No. 58
is aangewezen aan kardinaal Rampolla. Nu
beteekent in den mond des volks dat nummer
spaus". Er zullen in Rome dus weinigen
gevonden worden, die er nog aan twijfelen
dat Rampolla paus wordt,
Heden, na de derde en laatste novendiale
voor paus Leo XIII gaat het H. College het
Duitachland.
De groothertog en de groothertogin van
Saksen-Weimar, thans te Luzem vertoevend
onder den naam van graaf en gravin Colorno,
doen verklaren, dat er geen woord waar is
van de geruchten, welke onlangs verspreid
zjjn omtrent eene onaangename verhouding
tusschen de jeugdige groothertogin en liet hof
te Weimar.
Rusland.
Volgens de Times" heerscht in militaire
kringen in het zuiden van Rusland groote
activiteit. Te Odessa hebben herhaaldelijk
bijeenkomsten van militairen uit Zuid-Rus
land, Kaukasus en Transkaukasië plaats.
Dagelijks komen in genoemde stad stafoffi
cieren aan. In alle garnizoensplaatsen in het
zuiden worden de troepen geïnspecteerd en
groote hoeveelheden munitie worden daar
opgestapeld. Te Moskou, zegt het EngeRche
blad, meent men dat deze activiteit toch een
doel moet hebben en men wordt in dat ge
loof versterkt door de berichten, dat ook de
vi ij willige vloot die onder handelsvlag vaart
tusschen Odessa en het uiterste Oosten, last
heeft gekiegen maatregelen te nemen bin
nenkort hare schepen beschikbaar te kunnen
stellen.
De sPetit Bleu" meldt dat een Russisch
politiek gevangene Polivanoiï, die vroeger op
de vesting Schlü-selburg, nabjj St. Petersburg,
heeft gevangen gezeten, aan den Minister
van Justitie een Open Brief zond over den
toestand in de gevangenissen. In 1882 ter
dood veroordeeld, omdat hij een zijner vrien
den had helpen ontvluchten, werd zijn straf
in levenslange gevangenis veranderd. Na 20
jaar in bovengenoemde vesting te zijn op
gesloten, werd hjj naar Siberië verbannen,
vanwaar hjj ontvluchtte. Hij vertelt, dat de
gevangenen in Schiüsselburg gedurende 18
jaren niemand anders zagen dan de gevangen
bewaarders, Hem werd geweigerd zijn ster
vende moeder te bezoeken. Iljj verklaart
verder dat, niettegenstaande de Russische
wetten aan de gevangenen toestaan, na een
zeker veibljjf in de gevangenis, zich in Siberië
te vestigen, de gevangenen in de verting
Schiüsselburg van dit vooi recht zijn uitge
sloten. Zjj zjjn dus de slachtoffers van admi
nistratieve willekeur.
De nieuwe gouverneur van Kischineff, vorst
Urusoiï, heeft het bevel, na de moordpartij
gegeven, tot het palrouilleeren der straten
door militairen, opgeheven. Een bewjjs dus
dat er eindeljjk kalmte is gekomen.
Te geljjkertjjd is door den czaar een ukase
uitgevaardigd, waarbjj der Russische geeste
lijkheid aangezegd wordt door voorbeeld en
woord te ageeren tegen het fanatisme der
orthodoxe bevolking, opdat zjj niet op dwaal
wegen rake, die leiden tot zulke afschuwelijke
joden-moorden.
zooals de grootvader hem ingeprent liad. Dat
was eahter de groote lui in Berlijn niet naar
den zin. Zij' wildon hem er uit wippen en
een ander in zij'n plaats zetten, die meer
naar hun pijpen danste.
Was dan het doel der school, de kinderen
met wetenschappelijke dingen vol te stam
pen, di© voor hen niet alleen nutteloos maar
zelfs schadelijk zonden 'kunnen zijn? Be
stond or niets gewichtigere te doen? En was
daarvoor de school niet de aangewezen
plaats? Land- on tuinbouwkunde, vruohten-
eu 'bijenteelt, waren dat voor dorpsmen-
schen niet duizendmaal nuttiger zaken dan
al dien geleerden poespas, die slechts daar
toe wordt geleerd, om naderhand vergoten
te worden. Was niet een uur praktisch on
derricht in do vrije natuur succesvoller dan
een geheel jaar stelselmatig onderwijs in een
stoffig sehoolvertrek?
De liefde tot den geboortegrond en tot
haar natuur had hij den 'kinderen inge
prent hij had. ze geleerd, het leven als een
opgewekten arbeid t-e beschouwen.Was zulks
niet voel meer waard, dan hen onbegrijpe
lijke dingen te leeren, die hen misschien on
gelukkig zouden maken
Lagen de vruchten van zijn streven niet
open voor de oogen van iedereen Muntte
het dorp niet uit "door welvaart en ordelie
vendheid Was er één zuiplap? Eén tucht
huisboef? Kwam men niet naar kern, als tot
een vader van het dorp, om zijp oordeel to
vernemen wanneer er een geschil te beslech
ten was.
D'at alles gaf den lieden ginds in de koofd-
S ervië.
Men heeft ontdekt dat bij verschillende
aankoopen, door het ministerie van ooi log
tijdens de regeering van koning Alexander
gedaan, grooter bedragen waren uitgetioktien
stad geen stof tot denkenWas zijn arbeid
niet zegenrijker voor dc menschheid dan de
arbeid van eon onderwijzer, die zijn leerplan
nauwgezet volgt, elk jaar de leerstof in do
voorgeschreven volgorde verwerkt en wiens
lijsten en schriften getuigen van lofwaardige
zindelijkheid en netheid?
Maar werkelijk, hier was een beginsel in
gevaar. Het beginsel van rcgeeiïngsbepalin-
gen en portvrijp dienststukken. Nu had do
oude Reimers gelegenheid gehad aan den
brief te denken, die onder in de schoolkast
lag, doch het verzuimde hem to lezen.
En dan kwam nog zijn godsdienstonder
wijs, wat dc voorname lui daargihds ook
niet in den haak vonden. 'Zij'n grootvader
was een rationalist geweest, de kleinzoon
was ook daarin in diens voetsporen getre
den. Het van-buiben-leeren, dat immers liet
zekerste middel moet zijn om 'godsdienstige
begrippen te ontvangen, was in de school
van meester Reimers tot -een minimum be
perkt. Zelfs de verklaringen van Luther op
de vij'f hoofdstukken van d© christelijke
leer, liet hij hen niet van buiten leeren. Zoo
ver- ging zijn ketterij'. In plaats daarvan
trachtte hij bij zijp scholieren in korte, tref
fende woorden een overwegend zedelijk ge
voel ingang te doen vinden, dat hen voor 't
geheel© leven van groot nut zou kunnen rijn.
„Weesb verdraagzaam jegens elkander", dat
was de grondstelling van zijn leeren en le
ven.
(Wordt vervolgd
