Pil mm Maat uit DRIE Mat
Eerste Blad.
57*" Jaargang.
Vrijdag 25 December 1903.
No. 11350.
'De wil tot geluk.
Trede op aarde.
Bericht.
BEKENDMAKING.
Kennisge vin g.
V
V
Kennisgevin g.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COÜRMf
Desë courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
p®r post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afeonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
tan het bureau bezorgd afijn.
Bureau Bet ers (raat GS.
ZJJ, die zich niet liet nieuwe kwar
taal, aanvangende 1 Jan. a s,, op
dc „Schlcdanischc Courant" alion-
nceren, ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers gratis.
Evenals andere Jaren zullen ook dit
jaar in do „Schtcdainsche Courant",
die donderdagavond 31 Dec. ver
schijnt, Nieuwjaarsgroeten
kunnen geplaatst worden tegen den
prjjs van VIJFTIG CJENTS.
De „Schledamsclie Courant" ver
schijnt wegens dc Kerstdagen op 25
en 2G December niet.
Voorbereidend Militair Onderricht.
De Burgemeester van Schiedam,
brengt ter kennis van de lotelingen der lich
tingen 1903 en 1904, die zich hebben aange
meld tot deelneming aan het onderzoek ter
verkrijging van het bewijs hetzij voor militaire
bekwaamheid, hetzij voor lichamelijke geoefend
heid dan wel voor beiden, dat voormeld onder
zoek zal worden gehouden op VRIJDAG VIJF
TIEN JANUARI 1904, des voormiddags ten 9
ure in de kazerne aan de Paardenmarkt te
Dei ft en zij zich mitsdien op tijd en plaats
voornoemd zullen moeten aanmelden.
Schiedam, 24 December 1903.
De Burgemeester,
VERSTEEG.
Inrichtingen welke gevaar. schade
of hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders
van Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet,
Geven kennis aan de ingezetenen, dat op
beden de navolgende vergunningen verleend zijn:
lo. aan de firma A. F. SMULDERS te Rotter
dam en hare rechtverkrijgenden tot oprich
ting eener ijzerfabriek (scheepswerf) op
het terrein aan de Oostei haven binnen deze
gemeente, kadaster sectie L nrs. 1770, 1772,
1775, 1778, 1779, 1781, 1782 en 1786.
2o. aan W. DE GEUS en A. VAN YVA1RT
en hunne rechtverkrijgenden tot oprich
ting van een kalkblusscherij in het
achtergedeelte van hot pand staande aan de
Westvest no. 13, bij het kadaster bekend sectie
C nrs. 508, 510, 511, 513 en 514.
Schiedam, den 24slen December 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
üe Secretaris
V. S1CKENGA.
Roman van
MAjR/THiA GUBKLKiE,
Marianne trad spoedig heb verlaten huis
binnen en liep de donkere trappen op, met
de handen voor zioh uit tastend.
Nu eerst dacht hij er aan dat zij alleen
zou zijn en hij) riep haar met zachte stem
terug.
Maar heb rwas lei laat, en hij) ging naar
buis, diep in gedachten.
Beate was nog op. „Da jongen slaapt
reeds," zei ze. „Nu '"ben je tevreden, niet
waar?"
Hij knikte van ja.
Zij wilde nog iets zoggen, doch bepaaide
zich slechts tot een„Slaap wel, broeder."
„Goeden nacht, zuster.'
Om twee uur 'si nachts werd zijl wakker on
sloop naar Luclwig's kamerdeur. Door de
kier zag ze hem zitten met het hoofd ge
steund op heide' handen. En wederom schrok
ze. Bekommerd ging zij naar 'bed terug. Het
Meisje had veel overeenkomst met de moe.
der, 'God beware hem voor nieuw letedl
Hannai von Below stond voor het haard
Vuur en naast haar .Marianne. Beide staar
den in d'e vlammen.
„Marianne, waar houdt je Futthte voor?"
Marianne (keek verbaasd op,
Da COMMISSIE voor GEMEENTEWER
KEN te Schiedam verzoekt inschrq vingen op
Ijzerwaren, Gereedschappen, Bor
stels, Doeken, Drogistartikelon en
verdere Materialen ten behoeve van
den dienst der Gemeentewerken ge-
dnrendo het jaar 1904.
Het bestek ligt ter inzage op de Stads-
timmerwerf en is ter Gemeente-Secretarie
(Afdeeling A) tegen betaling van 25 cents
verkrijgbaar.
De inschrijvingsbiljetten moeten zijn in
geleverd ten Raadhuize vóói Donderdag
31 December n. s. 's namiddags
1 uur.
vO, Kerstnacht, schooner dan de dagen", zoo
begint de groote dichter J. van den Vondel
zijn schoone rei van Klarissen aan het slot
van liet 3de bedrijf van den Gjjsbreeht van
Amstel.
ïO, Kerstnacht, schooner dan de dagen,
Hoe kan Herodes 't licht verdragen,
Dat in Uw duislernisse blinkt
En wordt gevierd en aangebeden."
Ook nu weer zullen we het Kerstfeest
vieren, en duizenden en duizenden zullen
weer juichenvEere zij God, in de hoogste
hemelen, vrede op aarde, in de menschen
een welbehagen 1"
Weer zal de kerstboom blinken en schit
teren met al zijn lichten en zjjn kransen van
goud en zilver, en weer klinkt als een nagalm
uit de dagen onzer jeugd»Er ruischt langs
de wolken een lieflijke naam 1"
Negentien eeuwen lang heeft die juichtoon
van het nvrede op aarde" geklonken en ook
negentien eeuwen lang heeft do viering van
dit feest in de harten van dezen en genen
onder die millioenen den vrede teruggebracht,
die helaas uitgebannen was, verdreven door
eigen schuld.
Doch na al die negentien eeuwen is het
wrede op aarde" nog steeds een illusie.
En toch is het Kerstfeest het geboouefeest
van Hem, van wien in den Bjjbri gezegd
wordt: ïAizoo lief heeft God de vveieid
gehad, ct.lt lly Zijn eemggr-boren Zoon ge
geven heeft, opdat een ieder, die in Hem
gelooft, niet vei derve, miur liet eeuwige
leven hebbe I"
of wel van Hem, den grooten Stichter van
dat nipuwe gtdoof, dat op zelfvei loochening
gegrond, de leer predikte; Heb uw naasten
lief, gelijk u zeiven", van den Stichter van
het Geloof der Liefde.
Maar hoe ook de in Bethlehem's stal Ge
borene worde vereerd, van Hem is het, dat
de Apostel Johannes in zijn eersten zend
brief zegt:
Die dan zegt: sik ken Hem, en Zijne ge
boden niet bewaart, die is een leugenaar en
in dien is de waarheid met."
»Die zegt, dat hij in het licht is en zijnen
broeder haat, die is in de duisternis tot
nog toe."
En het is Zijne eer, die Johannis vet kon
digt, als hij in denzelfden brief zegt:
nWant dit is de verkondiging, die gij van
den beginne gehoord hebt, dat wjj elkander
zouden liefhebben; zoo wie nu het
goed der wereld heeft, en hij ziet zijnen
broeder gebrek 1'gden, en hij sluit zijn hart
voor hem toe, hoe blijft de iiefle Gods in
hem. Mijne kidderkenslaat ons niet lief
hebben met de woorden, noch met
de tong, maar met de daad in
waarhei d".
Zijn leer is het, die negentien eeuwen
achter elkaar is verkondigd, geleeraard, ge
volgd maar helaas zoo dikwijls enkel
met de tong, minder tegel ij k ook
met de daad.
sVrede op aarde, in de menschen een wel
behagen I" Helaas, datzelfde Kerstfeest, dat
wij nu vieren te midden der onzen, werd
nog voor twee jaien door onze stamverwan
ten in Zuid-Afrika gevierd te midden van
jammer en ellende, zij het ook met een
hoopvol vertrouwen Sedert helaas droevig
beschaamd.
iVrede op aardel" klinkt de juichkreet,
»vrede op aarde," en haat en twist zege
vieren en de oorlog viert nog zijn schande
lijke triomfenRusland en Japan staan tot
de tanden gewapend tegenover elkaar, om
elkander een stuk roofgoed te betwisten.
Zal het dan nimmer in waarheid vrede
op aarde zijn O, we weten het wel, hoe
van een andere zijde het uvrede op aarde"
van den Engelenzang van Efrata's velden
wordt uitgelegd.
We herinneren ons nog het debat van de
dagen voor het Kerstfeest van 1901 in de
Tweede Kamer tusschen de heeren Melchers
en Talma.
De heer Melchers zei, sprekende over de
begrooting van oorlog, die in die dagen aan
de orde was, o.a.jtoen ik op de begrooting
zag al die bjdragen uitgetrokken voor leger
en vloot, toen dwaalden mijne gedachten
onwillekeurig af naar het Kerstfeest, dat
komt aan het einde van deze maand, en
stelde ik m\j voor, dat op dien dag, waarop
de blijde boodschap van »vrede op aarde"
weerklinken zal, de Chrïstenscharen zuilen
opgaan naar de keikgebouwen en ik zag in
gedachten de aarde bedekt met een wit
sneeuwkleed en de hooge boogramen van de
kerk verlicht en ik stelde mij voor, dat de
CtuisteniiPiii in die kerken was en dat daar
werd getuiste! d naar de boodschap van het
sviede op aaide', die op dien Kerstdag vooral
verkondigd wordt.
En toen gevoel ie ik i lijmend scherp de
tegenstelling tus-'cben die prediking van het
Christendom en het werk, dat wij op dit
oogenblik gaan bpginnen".
En het antwoord op dit nvrede op aarde"
luidde Wij gelooven aan den vtede op aarde,
ook te midden van strijd, aan een vrede door
Braakensiek geteekend, waar hij Kruger voor
stelt, als zijn vrouw gestorven is, zijn volk
temeer ligt in den strijd, zijn leven gebroken
is en hij toch nederzit met een gelaat, waarop
rust en vrede verspteid liggen.
Dat s vrede op aarde" van den heer Mel
chers doet ons denken aan de pholographleën,
die moeten dienen als kerstgeschenken,
kelkjes in een sneeuwlandschap, met lichtjes,
en in krulletters er om heen de woorden
$vrede op aarde".
A!d»S de heer Talma;
Hanna 'bloosde. „De vraag overvalt je.
En wat kan smijt por slot rekening het ant
woord scheleniHjet is immers alios, alles
voorbij 1"
„Hanne, lieveling, je moot niet zoo spre
ken. De dokter heeft toch, herhaalde malen
gezegd d'at 'hot slechts con aanvangstadium
van de ziekte is. Eu omdat je todh het geld
voor het grijpen hebt, kunt gij1 gemakke
lijk te boven komen. Er komen er zooveel
gezond uit Egypte terug."
Iïanna vatte veder moed.
„Ja, maar do scheiding," zuchtte ze.
Marianne streelde haar- de hand'.
„In de lente ziet gij elkander weder."
„Hij nvïl naar China."
„Hebt gij elkander reeds gezegd, waarde
zaak op staat?"
„Dat is het juist!" riep Hanna harts
tochtelijk. „He wil hem niet weerzien voor
dat ik gezond hen. (Maar wanneer hiji in den
oorlog
„Nu, elke kogel raakt hem niet," schert
ste Marianne.
Het voorhoofd der jonge vrouw1 trdk rim
pels.
„Geef mij toch goeden iJaad
„Spreek dan met hem. Zog hem alles."
„Maar daarom! wild© ik van ui veten,
waarvoor gij Puttlitz hoijdt
Marianne keek. weer iu hot haardVuur.
„Ik weet 't niet. Maar wanneer men een
man liefheeft, moet men hem ook vertrou
wen,"
Hanna stond op.
„Over een uur ga ik h'een. Als d'e mode-
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zjj
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Itleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan hot Bureau te voldoen.
Intero. TeA*J©«n BI®. 123.
Vrede op aarde als vrede des gemoeds,
de hemelsche vrede.
Maar zal de heer Talma die ook willen
geven aan den bewerker van Krugers rampen
en van den ondergang van diens volk of
aan wien ook, die ooit een oorlog veroor-
'.te?
Zal de algemeene vrede des gemoeds, des
harten, de hemelsche vrede niet eerst dan
gekomen zijn als de twist en de tweedracht
uit den menscii zijn verbannen?
Ketst wanneer de groote leer van Hem,
wiens geboortefeest alle christenen zonder
onderscheid op den Kerstdag vieren, de leer
»Heb (tw naasten lief, gelijk u zelven", werke
lijkheid zal zgn geworden, zal de ooi log tot
iiet verleden behooren, zal het in waarheid
»vrede op aarde" zijn, vrede onderling, vrede
des harten bij ieder.
Aan Hem en Zjjn leer herinnerd te worden,
het krachtigste herinnerd te worden, is de
hoogste gave van het Kerstf-est.
Het is het feest van oud en jong, het
meest tot het hart sprekende christelijk feest.
En profaan schenen ons de woorden van
den heer Talma, toen hg van die »kiekjes
op photographiën" sprak.
Zoo er iets in onze herinnering is over
gebleven van het echt nChristeljjk" gevierde
Kerstfeest onzer jeugd, het is het winter
landschap, het vriendelijk kerkje, de hel
lichtende kerstboom, de kerstprentjes en
kerstboekjes, het kinderlijk geloof in het
kinderlijk verhaal van de geboorte van den
goeden kindervriend. En een warm wee
moedig gevoel van herinnering aan de ge
lukkige uren der jeugd welt weet op in Int
hart bij hel zien van den kerstboom, nu
reeds voor onze kinderen opgericht.
naaister kamt, weet go wat ge haar te zeg
gen hebt."
Marianne lachte*.
„Doe mijl een pTeiziea'," verzocht Hanna,
„beloof mij toch -dat gijl den grooten hoed
uitkiest. Het zal uw verjaringsgoschenk
zijn."
Marianne stond op.
„Hot 'kan ik je toch Voor alles dankbaar
zijh I'
„Dwaas meisje! Wanneer gij in de* woes-
tij'n van verveling bijna zult störven dat
zal de dank zijin
„Acli, stel toch alles niet verkeerd voor."
„Houd. ja maar ikalin. Wanneer Stanger
do rekening stuurt, ligt hier liet geld I Dat
is alles wat uk u nog wilde zeggen. Adieu
ja, als er bezoek komt, dan weet ja dat vrij
Zondag aanstaande om aobt uur vei trek
ken. Anihalter station."
Marianne! ging bijl dten haard zitten en
staardo weer in 't vuur. Of zij thans Putt-
litz zou ontmoeten Wat stond de verbinte
nis van die twee iu den weg? Zijl zuchtte
diep1 Waarom moest Soldn» een arme offi
cier zijn 1 Ziji kon hem niet vergeten. Zij
hoorde weer zijn stem fluisteren„mijn ar
me lieveling 1"
Och, zij hadden elkaar de laatste maal
slechts een oogenblik geszien aan mac-ders
graf. Andere menschen waren tusschen hen
heiden gekomen en hij moest haar hand los
laten.
Een kleinei vonkenregen ver-toonde zioli
in het vuur. De roods vonkjes verspreidden
zioh en Veranderden in grauwe) aschstofjes.
24 December 1903
Rusland cn Japan.
'Het schijnt dat de gemoedoren in het
Uiterste) Oosten tot zekere lcalmto zijta ge
komen wat betreft het RussischJapansche
geschil. In ieder geval is de algemeen© in
druk gunstiger, nu de officialise berichten
over liet zenden van een oorlogsverklaring
van bedde zij'den officieel zijh tegengespro
ken. Het gerucht liep dat Japan in zijn
laatste nota dei datum van Rusland's ant
woord had aangegeven, doch dit werd aan
stonds weer tegengesproken. Mem verzekert
echter dat indien Rusland zijn antwoord
weder als de vorige maal op da lange baan
schuift, cn voortgaat met militaire toebe
reidselen, dat in zulk goval Japan
do diplomatieke betrekkingen met liet kabi
net te* St. Petersburg zal afbreken, omdat
da maat dan vol is. Rusland's staatslieden,
met graaf Lamsdorf aan 't hoofd, zijn ech
ter te geslepen om het zoover te laten ko
men; wel' zullen zq de onderhandelingen
lang rekken, doch op zoo'n wijza dat er van
eon pTotselingeii breuk geon sprak© kan
zijn. Do slingerpaden der diplomatie zijn
vele en iliet arbitragehof in Dön Haag is er
ook nog.
Omtrent do eventueela houding van
Duitschland m<jldt do Washingtonsek© cor
respondent van de „Köln. Ztg." dat men in
Amerika gelooft, dat or een geheime over
eenkomst bestaat tusschen Rusland ou
Duitschland, waarbijl Duitschland zioh ver
bonden hoeft, neutraal te. blijveu hij oen
Verbreken van do diplomatieke betrekkin
gen tusschen Rusland en Japan.
Aan liet „Berliner Tagebl." wordt uit Po
tersburg gemeld, dat men daar in financieo-
le kringen beweert, dat Rusland de Berlijü-
sche markt polst over oen leening men
noemt een bedrag van 300 millioen gulden.
Daar do zaalk zeer geheimzinnig wordt be
handeld, merkt liet Duitschei blad zelf al
op, d'at zeker een officieelo tegenspraak niet
zal uitblijven, maar, zegt het blad, waar
schijnlijk is het bericht wd', gegeven de
bron waaruit het voortkomt.
Do geruchten omtrent do onderhandeling
van Japan over een leening in de Ver. Sta
ten worden door den correspondent van do
„D'aily (Mail" to Tokio tegengesproken. Vol
gens da „Times" is de financieels toestand
van Japan uitstekend. *De reservefondsen
van do centraalbank te Tokio) bedragen 113
millioen yen (dollais) en in Londen bezit
de bank 40 millioen. In do staatskas is ruim
50 mill'ioeii voorhanden cn in alle banken
des lands) nog andere sommen.
Renter's! agentschap meldtUit Kirin in
Korea komen berichten, meldende dat een
onbeslist gevecht plaats had tusschen 1500
Koreanen van Kyenglc-ung in noordoost
Korea, die het Chinecsch© gebied trachtten
binnen, to dringen en vim- bataljons Chi-
neesohe troepen van Hoeu-sjoeng.
Te Tokio heersoht onafgebroken bedrij
vigheid in de militaire hoofdkwartieren. De
transportmiddelen worden aangevuld' en an
dere voorbereidingen getroffen.
Telegrammen uit Korea maken melding
van voortdurende onlusten te Mokpho1 en
van het uitbreken van een opstand onder
de Toughaksi in ChoH'ado. Do Tonghaiks zijn
de ontevredenen, die ook reeds aanleiding
gaven tot bet uitbreken van den Oliineeeob-
Japanschen oorlog. Deze omstandigheid
woa-dt nu als een slecht voorhoeken be
schouwd.
Iu goed ingelichte (kringen te Peking ia
men minder optimistisch gestemd over do
vooruitzichten op een vredelievende oplos
sing van de moeilijkheden tusschen Rusland
en Japan.
Bevestigd wordt dat Japan geen verdere
concessies wil doen op dö punten dio zijn
levensbelangen raken.
Alarmeerende berichten zijd nog steeds
aan dö orde: D'e) miltaire attaché van do
Tapansoha legatie, te Rome, kolonel' Kura-
da is gisteren naar Tokio vertrokken.
Volgens de „Fotit Parision" was aan den
Bransolion mun. Van buitenl. zaken do rol
van arbiter aangeboden in het Russisch-
Japansohe conflict, doek aan het ministerie
word znlks officieel tegengesproken.
Uit Kobé (Japan) wordt gemeld dat de
Japanners beslag logden op 15 schepen der
Engelsche reederijl ButhcrfieJd en Swir© om.
te dienon als transportschepen voor de ma
rine. Uit Montreal (Canada) meldt men d'at
Een er van was gloeiend op haar rok gespat
cn daar blijven zitten. 'Zijl drukte bet met
de viugeis uit.
Zij) richtte zioh oip en wildo haar droeve
gedachten verbannen. Waarom ook zwaar
moedig to zijlu, Waarom zichzelf het over
schot van alle hoop te ontnomen. Een vroo-
l'ijlke toekomst breidde zich uit voor liaar
oogen, ©venals indertijd, toen zij! als kind
van grootvaders woning terugkeerde, toen
haar jeugd nog warm en zonnig was.
Hij zou. terugkomen
En de deur 'ging opende huisknecht gaf
een visitekaartje af en toen stonden zij
tegenover elkander.
Marianne beefde.
„Mijnheer Soldin" haar stem stokte
„Hanna is zooeven weggegaan
Hij lachte.
„Mag ik toch blijven?"
Marianne liet "het hoofd ankeneen
gloeiend rood steeg haar naar 't gelaat.
Soldin trad zachtjes nader.
„Marianne, ik weet reeds alles."
Behoedzaam nam hij haar in zijn arm.
Zij verborg how gloeiend gelaat aan zijn
schoudey,
„Je gaat weg, Marianne?"
Zij' trad een stap terug,
„En wanneer ik niet wilde ik moet
immers."
Er gleed een schaduw over zijn gezicht.
„Ziet ge," zei za zaeht, „je houdt niet
van mijl!"
Hij trok: kaar naar zich toe).
„O, als je 't wist."
Ziji schudde het ikoofdl. „Neen, noen, laten
wij standvastig zijki wij moeten scheiden,
maar dan ook spoedig."
SoMm keek met sombei' gelaat naar den
grond.
Zijl lagde baar hand op zijn arm
„Hans, l'ievo 'Hans, gjjl kunt mij, misschien
nog vergoten. Heb je mijl dan zoo lief?"
Hiji liet zioh in den leunstoel vallen en
trok haai* naar zich toe. Zij vleide zich tegen
zijn soli ouder aan en beiden zwegen.
„Gelooft giji aan wonderen?" zei ze na
een poosje.
„liet gaat niet! het gaat niet," zei bij
bitter.
„Maar giji moet geloof hebben en de
boop niet verliezen. Kom laten wijl vroo-
lijfc zijnIk ben je klein vrouwtje, meneer
de luitenant. Hier is gebak en wijn," Zij
ging naai- bet buffet.
„Goed zoo cn nu zullen wij, bruiloft
vieren."
Hij 'lachte weer en voor een oogenbhk
vergaten zij hun leed.
„Mevrouw ik bemin ui" lachend wierp
hij zioh op een knio en zag haar verliefd
aan.
„Ach het gaat nietZij' zette haar glas
op tafel neer. „Vroolijk te) zijn, wanneer
het hart zeer doet!" 'Hij, werd ook weder
ernstig.
„Marianne, ik mag je niet aan mij ver
binden, maar heb geduld en vertrouw mijl.
Misschien (komt er een gunstige Miswen
ding
(Wordt vervolgd.I
