57"" Jaargang.
Eerste Blad
Donderdag 31 December 1903.
No. 11353.
Bericht.
Belemmering Scheepvaart.
BUITENLAND.
33© wil tot geluk.
i°)
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post 4.65.
Prqs per "weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentién voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
Ban het bureau bezorgd zijn.
Bureau* Botcrstraut 68.
Het liet oog op «len NIcuwjnar*<lttg
zal do „Schlednmsclie Courant"
Vrijdag 1 Januari I904 N1JÜT ver-
gcIiUne11,
Evenals andere jaren zullen ooit dit
jaar In de „öcluledamsche Courant",
die Donderdagavond '31 Dec. ver
schijnt, IV I c ii w j aangroeien
hunnen geplaatst worden tegen den
pr(|s van VIJIT1» CENT».
2gMsl
Burgemeester en Wethouders
van Schiedam
brengen ter kennis van belanghebbenden
dat door het uitlaten ran water door de
Beurssluis, de scheepvaart vermoedelijk be
lemmerd zal zijn op Dinsdag S Januari
a. 8., tusschen ÏO en 4 uur.
Schiedam, 30 December 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG
De Secretaris,
V. SICKENGA.
30 December 1903.
Rusland cn Japan.
■Uit het Uiterste Oosten komen nog
steeds tegenstrijdige berichten do een be
weert dat oen gewapend optreden aanstaan
de is; de ander houdt vo>l dat liet conflict
zich langs den vrcedzamen weg der diplo
matie zal oplossen en diet schijnt wel dab er
noch van liet oen nocdi van liet ander een
absolute zekerheid is verkregen. De laatste
berichten hebben natuurlijk de meeste
waard'e en opmerkelijk is het dat da gerust-
steülendo telegrammen komen via Peters-
burg, terwijl' de alaimeerend© oorl'ogsgeruoli-
ten uit Engolseh© brom opduiken te Tokio.
Men kent thans den inhoud van Japan's
laatste nota aan Rusland. Een communiqué
van de Japansclie legatie aan do Londonsche
'bladen geeft daaromtrent bijbondeinheden.
Hieruit bl'ijlkt dab Japan aandringt op d©
handhaving der integriteit van China en
Korea en een speciale regeling wensolit wat
Mantsjoierije betreft. Men is geneigd in di
plomatieke kringen aan te nemen dat Rus
land, wat het laatste 'betreft, zal zwichten,
maar zijn belang brengt mede dat hij tij'd
wint ©n_zdkcr is het dat er tegen-vooratellen
zulten 'komen, waarover clan weer nieuwe
Roman van
MAiRTQBiA GUBALKiE.
„Jö waart daar straks zoo verheugd.'
„Juist daarom," riep Hanna uit. „Hoe
(kan men veiheugdi zijn, zonder- te deuken
aan hom, dien men liefheeft."
'Mariannei lachte.
„D'at is niet' zoo erg, wanneer men maar
in het (hart trouw blijft."
„Nu ja," riep do andere, „dat maak 'k
mezelf ook wijs, maai- hij wil zeker niet, dat
ik van vervoling sterf men is tweer mot
spelen begonnen."
„Hanna, dat is een afschuwelijke bezig
heid."
„Wij dames spelen ode niet meer mode.
Mevrouw Leokadia heeft er te veel geld bij
vei-loren."
Marianne schudde bob hoofd.
„Om geld. spelen? Daaraan deed ik toch
nooit mede!"
„Och, jiji bent net als.Cl ara, en beoordeelt
mij ook zoo oin*e dit vaardig 'Hlauna's
stern stolkto.
„Je bent toch Verloofd!"
Hanna begon ta wöenen.
„Ik heb hem tocli zoo lief an kan ronder
hem niet leven."
Marianne 'kende dezo gemoedsstemmin
gen.
„Trek je terug voor het tö laat is, wan
neer je soms ongoluik'kig zoudt Worden."
„Dat kan ik niet. Maai' nu ga ik weer
naar boven om het Müffchen ta plagen cn
Leokadia te ergeren. En die Müllenbach.
onderhandelingen zich zullen ontspinnen, 't
wordt dan do bekende geschiedenis van do
lange baan.
Do correspondent van da „Daily Mail" to
Parijis verneemt uit zeer goede bron, dat, op
last van lord! Lansdowne, de Britsclie ver
tegenwoordiger to Tokio, de aandaolit van
baron Konmira, minister van buitetnlandsche
zaken, hooft'gevestigd op de toenemende on
gerustheid in Europa, tengevolge van de da-
ylijfcscJbe berichten over oorlogs-toebereid-
selen van Japan. Do minister antwoordde,
dat noch het legor, noch do vloot op voet
van oorlog waren gebracht, en dat de bewe
gingen der Japanscih© Vloot, die zoo de aan
dacht hadden getrokken, niets dan een her
haling waren van die van liet vorig jaar.
Eon gelijke tusschenkomst to Petersburg
heeft tot resultaat gehad de bevestiging,
dat Rusland met vredelievende bedoelingen
bezield was, cn dat de keizei' zelf or op staat
heb laatste woord te hebben in d© thans
loopende quaesbies. D'it is een van de rede
nen voor het uitblijven van' het antwoord
op de Japansclie nota's.
DO Russische gezant t© Tokio' heeft, op
een vraag naar den datuimi dor ontruiming
van MantsjoOrijo, verklaard, dat deze ont
ruiming niet zou kunnen plaats hebben voor
het einde van do onderhandelingen met Ja
pan, indien d© Japan nors niet van do afwe
zigheid der Russen zouden gebruik, maken
om Mantsjoerijb to vermeesteren. Bovendien
is het nu t© koudl om do troepen terug te
trekken, die dan verplicht zouden zijn in do
open lucht te kampeeren.
Verscheidene Londenselie 'bladen melden
dat de1 Japansclie gezant tö Londen, baron
Hyashi gisteren een langdurig bezoek bracht
aan het ministerie van buiten!, zaken, waar
bij; hij' een belangrijke nota van zijn regee
rt ng zou hebben overgelegd. Die bladen
niöenen to weten dat Japan daarin don lOen
Januari had aangegeven als de datum waar
op Rusland's antwoord wordt ingewacht.
Volgens do „Morning Post" is dit onjuist.
De onderhandelingen te Genua gevoerd
over don aankoop van Argentijnsche sche
pen, de Moreno en de R i v a cl i a, duren
nog steeds voort met hetzelfde Engelsche
huis, dat d© schepen in Chili heeft gekoolit;
cle verkoop is iiog niet tot stand gekomen.
Volgens de New-York Ilerahl" zouden ze
reeds voor 7.5 millioon dollars verkocht zijn.
De „Daily Oh ronk-!©" beweert dat de bei
de Argentijnschc oorlogsschepen door Japan
zijn aangekocht. Indien het bericht waar is
cn waarschijnlijk klinkt liet, dan is liet in
zeker opzicht verontrustend, omdat het be
wijst dat niet alleen Japan zijn vloot plot
seling uitbreidt, maar ook het geld daar
voor schijnt te hebben gevonden.
Een ander alarnieei'end telegram is giste
ren reeds in 't Ikort medegedeeld' en bevat
vier besluiten d'er Japanschei regeering. lo
wordt een onbepaald citediet verleend voor
Prijs der Advertentién: Van 46 regels 11 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Qroote letters naar de plaats die sQ
innemen,
Advertentién bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
de militaire verdediging, 2o. krijgt de regee-
ring de controle over den spoorweg Seoel-
Fusan, 3o worden de militair© hoofdkwar
tieren als in tijcl van oorlog gcoi-ganiseerd
en ten 4o. is een oorlogseoniité benoemd.
Het is te hopen dat deze laatste berichten
zullen blijken te zijn beursspeculaties, die
reeds zoo .dikwijls onrust en verwarring
over dö wereld hebben gebracht. Intussehen
behoeft men, welke waarde ook te hechten
is aan „o laatste tijdingen, niet tci wan
hopen aan 't behoud Van den vrede, waar
do czaar het tot zijn plidht rekent om een
oorlog tó vermijden.
Gemengde Mcdcdcellngen.
Die 'kan geestig uit zijn hoölc komen. En do
kleine Fransdliman, als bijl geradbraakt
spreekt
Marianne antwoordde) niet. Die laa'ste
woorden waren met haar stemming zoo ge
heel in strijd1,
Hanna kreeg een nieuwe huilbui.
„Dat komt alles van het verlangen, dan
wil men afleiding zoeken, en achteraf ziet
men in dat 't slechts schijn is en dan gevoelt
men zich eerst diep ongelukkig."
Marianne had medelijden met haar.
„Je bent 'geen bakvisdlijo meer," zei ze
lachend, „maar oen 'groot kind." Zij' sprak
dö vriendin troostend to© en ging daarna
met haar naar de kajuit.
D'ö reis ging verder. Brindisi verdween
langzaam, in do verte. D'e bentel mengeling
van kooplieden on handölaar-s, die hun wa
ren aan 't schip kwamen verkoopen, bleef
achter. Hier en daar ontdekte anon nog een
witte villa, die door d© don'kera cypressen
een laatste vaarwel scheen toe te roepen.
Marianne schikte zioli in de scheiding van
wat haar te Berlijn dierbaar Was eai met
spanning en vreugde zag zijl ihet dool van
haar reis tegemoet.
Ook 'was het een aangenaam 'bewustzijn,
dat dan niet alleen het zenuwachtig© van
een zeereis voorloopig ophield, maar dat do
tijd komen zou d'at do terugreis zou worden
aanvaard. De afstand was groot, maar d©
to'dkomst was niet meer onzeker, hetgeen
haar groote rust zou geven.
Alexandria ontgoochelde Marianne. Wal
maaktö het warme, zonnige klimaat sterken
indruk op haar, eveneens die schaar v'an don
kerkleurige nienschen, die in allerlei bonte
klcederen het stoomschip aanklampten om
hun waren aan den man te brengen. Maai
de stad' zelf droeg het karakter yan een
Engeland.
Volgens een telegram uit Kewit in Sorna-
liland hebben de Engalschen den 18>u de
zer klop gehad van de Somali's. De kolonur-
Kenna, bestaande uit 600 man, moest met
verlies van 80 dooden en gewonden naar
Badwein terugtrekken, terwijl van de So
mali's al'echts 6 man buiten gevecht .werden
gesteld.
Men bericht den dood van sir William
Allan, den liberalen afgevaardigde van Ga
teshead. Hij' is het 7© lid van 't Lagerhuis
dat binnen een maand sterft.
F r a n k r ij k.
De 'Russische gezant Nelidoff, president
Loubeb zijn geloofsbrieven overhandigende,
verklaarde, dat d© czaar hem had opgedra
gen al zijn zorgen te wijden aan de instand
houding cn de ontwikkeling van de vriend
schapsbanden tusschen Frankrijk en Rus
land, wier verbond een waarborg is voor-
hun politieke belangen en oen kostbaar on
derpand voor de handhaving van d'en vrede,.
President Lobbek antwoordde, dat de re-
goering, die do gevoelens van Frankrijk
kent, zal werken voor de ontwikkeling van
het nauwe verband', waarbij beide landen
hun belangen zien verzekerd en waarin de
wereld e©n noodzakelijk élement vindt voor
liet algemeen evenwicht,, maast een waar
borg voor den vrede.
D© leider van den Maecdonisehen opstand
Boris Sarafoff, op dit oogonblik te Parijs,
is met oen ander' leider dier beweging, Mi
chel Gucrdikoff, geïnterviewd. Op do vraag
wanneer beiden weder naar hun land ver
trokken, bewaarden zij eerst liet stilzwijgen,
daarna antwoordde Sarafoff„Wiji koeren
terug wanneer wij weten wat Europa voor-
ons doen wilzonder vertrouwen in liet Oos-
tenrijiksctli-Russiscli© hcrvormingspi-ogram
en in de onderhandelingen die sedert 1897
slepende zijn, vragen wij meer. In liet erg
ste geval zullen wijt den oorlog opnieuw in al
zijn verschrikking doon ontbranden, hetgeen
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde lileiue advertentién opgenomen tot den prjjs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Silo. 12®.
dan ons eenig redmiddel is. Indien wij be
zwijken, zullen anderen na. ons liet wwk
voortzetten. En wanneer Europa dan zoo
veel' bl'oed ziet Vloeien, zal zij, waarschijn,ijk
handelen. Dat is alles wat wij voor het
oogenblik 'kunnen zeggen."
Italië.
Do regeering heeft op do begrooting van
eerediensb voor do eerste maal dit jaar uit
getrokken een som van veto duizenden lires
tor subsidicering van do apostel iseho prefec
tuur te Massowali en van de katholieke mis
sies in de Erytlhnea.
Enropeesche stad. Om het Mohemet-Ali-
p'lein stonden moderne huizen, do straten,
met plaveisel bedekt, herinnerden aan
Triest, ook was er straatverlichting met gas
lantaarns en huurrijtuigen reden af en aan.
Zij had zicb een te kinderachtige voor
stelling gemaakt van de tweede stad van
Egypte. -Zij' wandelde langs de sohoone1 vil
la's en tuinen, langs liet Maihmoedi-kanaal
en ginds voor de zuiderpoort herinnerde do
Poimpeja'szuil aan lang vervlogen tijden.
Toen zijl voor de zuil stond, te midden van
kleine heuveltjes en hutten van Fellah's
(werklieden) schudde zij het hoofd. Hanna
was haar gevolgd en vroeg
„Wat hebt ge nu aan die oude 'kennis
sen
•Marianne lachte.
„Zijb gij boos op miji, omdat ik u. van d'en
brief verteld heb In Kaïro zijt ge immers
Van 'hun gezelschap verlost."
„Wil je er werkelijk heengaan lio© was
cle naam to'cili V'
„Er. Bernhaus zeker Hanna, denk
eens, wanneer hijnmij dan alles opheldert!"
De jonge vrouw zuchtte.
„Wanneer wij maar te Kairo zelf konden
blijken 1 Ilelonan is stellig een vervelende
stad
Marianne antwoordde niet. Ook zij vool-
de dat ze de eenzaamheid moeilijk zou kun
nen dragen. Hoe eigenaardig welkte toch
op beiden de nieuwe, vreemdsoortige omge
ving.
Hanna zou zich aangetrokken gevoelen
tot de bonte kleederdracht, do vreemde
mens®hen, den weolderigen plantengroei van
het zonneland, doch (Marianne verlangde
naar huis.
Zijl bleven een dag of acht te ICaïro. 'Han
na Was in verrukking oVcr de bazars die al-
D'uitscbland.
Do keizer gaf den rijkskanselier als kerst
geschenk oen bronzen statuette, op marme
ren voetstuk, van keizer Wilhelm I.
De correspondent te Kopenhagen van de
„Etoilo Beige" soint dat do ziekte van don
koning van Denemarken ernstiger is dan
do officioolo telegrammen hébben gemeld.
Do bejaarde vorst die op het oogenblik te
Gmiindcn vertoeft, zon lijden aan een blaas-
ziekte.
D'e krijgsraad to Mitlhedm veroordeelde
den onderofficier Finkensiep van het 150o
regiment tot 1 jaar hechtenis wegens 500
sol dato nm isha ïuloli ngen
R usl and.
De czaar heeft een bijzondere commissie
bonocimd' onder leiding van den adjunct van
liet ministerie van financiën en handel. Do
commissie heeft tot taak een herziening te
ontwerpen van do belastingwetten op nij
verheid en handel in Rusland.
Volgons het „Berl, Tagobl." zal de czaar
in Maart, of April 1904 zijn uitgestelde reis
naar Rome aanvaarden
Naar aanleiding van 'liet bericht dat 111
Kischineff op den Russisehen Nieuwjaars
dag nieuwe Joden-vervolgingen hebben
plaats gehad, hebben de te New-York ge
vestigde Israelieten-vercenigmgeu zich tot
president Roosevelt en het Congres gewend
mot het verzoek om een ingrijpen van dc
regeering. D'e vroegere consul'-genornal Si
mon Wo'lf zal uit naam van do vereen igdo
Israélietischö 'gemoonten oen dringend ver
zoek richten tot de regocring en daarna
door president Roosevelt in audiëntie wor
den ontvangen.
Oostenrijk.
D'e „Staatscourant" bevat oen keizerlijk
besluit betreffende da edndbegrooting voor
1903 en hef voorloopige budget voor het
eerste halfjaar van 1904, D© total© uitgaven
in 1903 bodï-ocgen 1,732,190,912 'kronen, do
lerlei vreemdsoortige artikelen uitstaldon
©n overal kocht zij voor 'haar, zooals zij
meende, onmisbare luxe dingen.
Mullenbaoh vergezelde haar. D'eze .wist
op uitmuntende wijze met da Arabieren om
te gaan. En de vreemde kooplui hadden van
alles, prachtige zijden kleeden en kanten en
gekleurde vederen alles stalden zijl uit op
straat.
Hanna klapte in de handen. Neen, dien
Müllenbaoh moest men Arabisch hooren
pratenHij kende slechts twe© of drie uit
drukkingen, on wanneer hijl den verbaas
den kooplieden ©on „enta magnum" (ben je
ge'k) toevoegde, of do lastige straatjongens
trachtte af te weren met een „cuschi" (pak
je weg), dan moest zij, schaterlachen. Zij
ging met hem mede om Kerst-inkoop en te
doen.
„Wat is dat hier?" riep zij uit, Müllen-
bach bijl den arm trekkend.
Dezo la élite toon hij haar ontsteld gelaat
zag.
„Een mumani-vinger; die worden hier te
koop aangeboden."
Hanna strekte vol afschuw de handen uit.
„O, hoe vreeselijik. Kom mede."
De kcopman prees ijverig zijn waar aan.
„Een vinger van Ramses," zei hijhij,
sprak Fransch.
'MiiH'enbaoh tikte met den vinger op hot
voorhoofd.
„Maak dat een ander wijs
„Zal .ik dien vinger koopon?" plaagde
Hanna, doch zij scheen er zelf geen lust in
l© hebben, want alles wat haar aan dood' en
verleden herinmea-dé, was voor haar ver
schrikkelijk. Daarvoor koesterde zijl een zie
kelijke vrees.
Intussehen had Marianne een bezoek ge
bracht aan dr. Bernhaus en was daar met
inkomsten zijn 1,732,199,884, zoodat er een
voordeelie saldo is van 2972 kronen.
Abessynië.
De „Giornalc d Italia" deelt mecle, dat
volgens berichten uit Tigrc, de grootste pro-
vinei© van Abyssinid, thans hot tooneol is
van een ernstige oproerige beweging. Een
zoon van ras Mangascia en een ander Abys-
siniscli hoofd hebben de vaan van den op
stand ontplooid cn trachten Tigré aan 'liet
oppergezag van den negus ta onttrekken. De
rebellen zouden 'hulp on steam gevraagd
hebben aan de Italiaansdie overheden, die
echter, zooa'ls te begrijpen is, heslist weiger
den.
Zuid-Af rika.
Do Londenselie correspondent van de „Pe
tit Bleu" meldt omtrent het proces-Witlon,
dat hiji do Engelsche Dieyfus-zaak noemt,
dat da revisionisten het vonnis van den
krijgsraad le Pietersburg onrechtvaardig
vinden. Luitenant Wilton, die, zooals gis
teren meegedeeld werd, tot levenslangen
dwangarbeid wat veroordeeld, was or zeker
van te worden vrijgesproken. Om deze ro
den 'had hijl geen enkcL getuige doen dag
vaarden, liijl had zelfs 'geen verdediger en
evenmin was 'hom dezo toegevoegd. All's ge
tuigen a charge traden een groot aantal
avonturiers op van het Australisch vrijwil
ligerskorps, die latei- verklaard hebben dat
zij' door den aanklager ruimschoots betaald
worden, of aan wie 'beloofd werd, dat ze be
langrijke geschenken zouden ontvangen. De
revisionisten 'hebben eveneens het bewijs in
handen dat tijdens het proces verklaringen
werden afgelegd waardoor de lioogei'e macht
verantwoordelijk werd gesteld, doch dezo
verklaringen werden verborgen gehouden.
D© krijgsraad zetelde wel' is waar in het
openbaar, maar daar men nog in vollen
oorlogstijd was, waren er slechts weinig
nieuwsgierigen bij tegenwoordig. De coires-
pondenten van dagbladen moesten hun ver
slagen eerst aan de militaire censuur onder
werpen, die er uit schrapte wat niet mocht
worden openbaar gemaakt.
Tijdens d© reis van Chamberlain in Z.
Afrika werd hom een door Engelschen en
Boeren ondeitoekende' petitie aangeboden
ten gunste van luitenant Wilton. Chamber
lain weigerde de dcpuiati© te ontvangen,
maar bij dood haar zeggen dat hij', onmid
dellijk 11a zijn terugkeer 111 Engeland, de
petitie aan den koning zou voorleggen,
öhambcrl'ain heeft zijn woord niet gehou
den. Do Ilollaiidsdhö meerderheid in hot
Kaapscho parlement cisohto oen lieiziening
van allo tijdens den oorlog door den krijlgs-
raad gevelde vonnissen. Eenig© woken gela
den vernam 111011 dat do riagecring te Lon
den echter uitdrukkelijk gelastte dat zoowol
officieren als minderen niet mochten getui
de iniecste gastvrijheid ontvangen. Daar
vond zij' ook nog een brief van Ludwig.
Bijl heb openbreken viel haar ©en bank
biljet van 50 gulden in do schoot.
„Voor Koert," schreef hij, „om hem een
vroolijke Kerstmis te kunnen bezorgon.
Bernhaus weet waar ik altijd mijn inkoo-
pen d:ed. Die zal met u meegaan. Ilij kent
den keepman, die steeds mooie snuisterijen
en doll lessen verkoopt. Ooik kent Bern
haus zei: .- nog mijn vroegeren postzogel-
handel'aar. Koop niets op uw eigen houtje,
want voor© op straat wordt men in den
regel beetge; men."
Marianne w. ontrooid. Zooveel goedheid
weder! Ziji had -oeven een brief aan Soldin
geschreven en w l nog in de blijmoedigste
stemming.
En wat werd zij ook hier weder op do
handen gedragen! Bernhaus cn zijb vrouw
stelden al het mogelijke in het werk om
haar genoegens tö bcrcüen. Voor den vol
genden dag kroeg zij ecu uitnoodiging.
Bernhaus haalde Marianne af aan het
hotel. Hanna wendde vermoeidheid voor 011
moest nog brieven schrijven. Marianne ging
dus alleen met Bernhaus.
„IToc zoudt u denken over een rijtoer
naar het oude Kau-o?"
Marianne stemde vol vreugde toe in dat
verzoek,
Zij reden naar do hoofdstraat van dö Ara
bisch© wijk, naar de muski, waarin het han-
ddsleven het sterkst tot zijn reelif kwam.
Er heeirschte daar een leven dat hooren en
zien verging. Marianne's ihoofd liep bijna
om van het onbeschrijfelijk drukke verheel-,
het 'lawaai der koetsiers en kooplui van al
lerlei ouderdom.
(Wordt vervolgd.I
