ö7M jaargang.
Vrijdag 1 januari 1904.
No. 11354.
Eerste Blad
C'-:' te
Belemmering Scheepvaart.
De wil tot geluk.
f
Bericlit.
V
BUITENLAND.
1
SCHIEDIMSCHE COURANT
■Dene courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 11. 1.25. Franco
per post A. 4-65.
Prijs Per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiön voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bitreau bezorgd zijn.
ÜSureau t Boterstraat 68.
Prijs der
meer 15 cents
innemen.
Advertentien bij abonnement op voordeelige voorwaarden,
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
Advertentïën; "Van 16 regels fl 0.92ieder© regö
Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die rij
Tarieven hier
in de nummers, die Dinsdag-en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde It'ei tie ndverfentiSe» opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Ho. 133.
Het he: oog op den 1%'ieiiwjaarsdag
lal de „Hcbiedamsche Courant"
VrUdng 1 Janaarl 1994 XTIET ver-
gchynen.
'h BUROEMEESTER EN WETHOUDERS
van Schiedam
brengen ter kennis van belanghebbenden
dat door het uitlaten van water door de
Biurssluis, de scheepvaait vermoedelijk be-
lrnmerd zal zjjn op Dinsdag S Januari
n. e,, Stusschen lO en 4 uur.
Schiedam, 30 December 1903.
Burgemeester cn Wethouders voornoemd
VERSTEEG
De Secretaris,
V. S1CKENGA.
Oudejaarsavond
Do klokken roeipen do leden der gemeen
te op om: voor de laatst© maal van bet jaar'
samen te komen in het bedehuis.
Do laatste godsdienstoefening d'es jam's,
en. daanra do laatst© still© uren van over
peinzing en van betrachting van hetgeen
onherroepelijk is voorbij'geigaan.
Straks zal door duizenden monden in den
lande hot
"Oren, dagen, maanden, jaren,
Vliegen ails een schaduw hoen
worden gezongen en door duizend maal
duizenden harten worden gevoeld.
'Door allen, ooik door hen, die aan dezen
laats ten dag goen godsdienstoefening ver
bonden.
Aich, wiji vinden, waar wijl staren,
Niets bestendigs hier beneên
Weder staan wij< voor dien mijlpaals des
levens, die ons een bli'k doet terugslaan op
den afgeilegden weg,
Hb© symbolisch. schoon stelden do Romei
nen dén god des jaars voor: God Janus,
niet alleen de god des jaars, maar cok dio
des vredes, maar ook d© bestuurder van alle
menscheHijke lotgevallen, met zijn twee aan
gezichten, het een© bejaard, bet audere
jeugdig; of ook met den schepter in do
rechter-, met don sleutel in de linkerhand.
Het eona aangezicht blikt in 't verleden,
het andere in d© toekomst.
Dit verleden, dat jaar, dat zijm plaats af
staat aan een vriend, hoe trekt het met zijn
lange rij van gebeur onissen, zijn oo-genblik-
Roman Van
MARTEiA GUBALKE.
H)
Zij stegen nu en dan uit om c©n paar stap
pen te doen in de nauwe zijstraten, Marian
ne staarete ontsteld op de olleudo, die hier in
de half-duistere en vervallen, krotten
keersehto. Zij trok haar geteider bijl den arm
en deze zei lachend
„De praclitigo moskeeën zullen u beter
aanstaan," en bij, gaf don 'koetsier last naar
de nieuw© stad koers te zotten. Marianne's
opgewektheid keerde spoedig terug.
ÏD'en volgenden dag redlon zij; naar dei ci
tadel, ook bezochten zijl dc innponecrende
•koepelbouw dcu- Alabaster-moskee. Marian
ne beefde van eerbiedige aandacht. Zij kon
niet genoeg van de sprookjesachtige pracht
van diou Maihomed'aansohen tempel in zich
opnemen. Toch ademde zijl weer vrij'cr to©u
riji buiten stond en van af den rand van het
plateau een schoon gezicht had op de stad
Kaïroi
„O, hoe mooi!" fluisterde zij: „En daar
ginds zie ik den 'Nij'l stro-omen. En daar aan
den horizon staan de Pyi'anüdenEn het is
geen droomI"
De naïeivö bewondering hraobt Bernhaus
in verrukking. Zóó had! nog niemand zijn
diensten als igids beloond.
Driio dagen verstreken op die wijzo voor
Marianne. Zij ibokdken ibet prachtig©! Gesi-
®h-paleis van den Khedive, met don won
den/olfen tuin en bezochten Ufeïiopolis met
rijt eeuwen-oudd obelisken. Zijl bcziobtigden
ken van vreugd, ach zoo weinig dikwijls in
onze herinnering, zijn uren van smart, he
laas zoo menigmaal groot in aantal, aan ons
oog voorbij.
Het is die stemming Van den Oudejaars
avond, die ons zoo teergevoelig maakt, di©
ons de pijn der oude, bijlna gekeeldta wonden,
opnieuw d'oct gevoelen.
Maar bet is ook de Oudejaarsavond, dio
ons, streng© beoordeelaare, van eigen daden,
di© we in deze stille uren zijn, vervult niet
goede voornemens voor de toekomst, Voor
nemens, die rijk© vruchten zullen dragon
indien w© ons sterken met don heiligen wil
ze tot vervulling t© brengen.
Veel heeft het oud© jaar ons ontnomen,
veel heeft het ons ook gebracht.
Ieder, di© in den levensstrijd d©n ernst
des levens heeft' -leeren kennen, maakt voor
zioii zijn winst- en verliesrekening op,
niet eoikol in stoffelijlken zin.
Geliuikkig hij, wiens levensbalans met een
batig saldo stuit.
Hoor, het twaalf uur klinkt van den to
ren het oude jaar is voorbijgegaan.
Heb gegil en gel'ach der stoomfluiten
mengt zich onder 't gejo'el van feestvieren
den d© vreugd© over d© komst van het
nieuw© jaar is daarbuiten losgebarsten.
Maar ook in d'em familiekring heeft d©
weemoed plaats 'gemaakt voor meer opge
wektheid, ©n allerwegen klinken d© blijdo
zegenwenschen Voor het nieuw-ihgetreden
jaar.
Is deze vroolijlkikeid, zijn deze heihveii-
sohen enkel een van d© Romeinen overge
ërfd gebruik, dia den aanvang van liet jaar
begroetten met feestelijkheden van onder
scheiden aaa-d?
Do met zooveel ernst bij' 't verteden ver
wijlend© gedachten richten, ziab nu hoopvol
op de toekomst.
„Wat zal 't nieuwe jaar miji brengen Zal
zo mijl 'geven de vervulling mijiner wenscbon,
het bereiken mijner idealen, bet werkelijk
heid-worden mijner illusies?"
Deze gedachten komen in veler harten
op; cn 't is vooral dei jeugd!, die zich nog
gouden droomen droomt van een toekomst,
die door den levenservareno met kalme ge
latenheid, schoon nog steeds hopend, wordt
tegemoet gezien.
Maar in menig hart, dat warm klopt
voor zïjln medeinensohen, komt het woord
op van den forschem zanger da Costa, even
als hij denkend niet enkel aan zich zelf,
maar aan zijn land. zijn volk, ja, de mensch-
heicT in 't algemeen
Wachtel-, wat is ei* van den naoht 1
31 December 1903
Dc crisis In «osl-Aïll1.
De 'berichten die omtrent den toestand
den groeten struisvogelweg ©u vonden ook
don beroemden Maria-boom, waaronder bet
Jezuskind' op zijln vlucht zou heibbon gerust.
Marianas' was een aandachtige todhoor-
dcres.
In Bernhaus werd de oud© gesciliiedenis-
leeraar weder wallek er. Wanneer hij steeds
zulke dankbare leerlingen had gevonden,
dan zou hij zijn beroep zeker niet aan den
kapstok hebben 'gehangen. Waai" waren d©
tijden 'gebleven, dat hij nog kunstgeschiede
nis doceerde
Op zekeren dag was een vriend bom ko
men bezoeken, 't was Ludwig Reiubaid.
„Ga. anedo, dan zxdlon wijl e©n reis rond'om
de wereld maken."
„En je'bruidl dan?"
Óp di© vraag was geen antwoord gevolgd.
Waartoe ook. Barnhaus vroetg niet verder,
toon hij! zijn vriend had' zien verbleöken
dat zei hom genoog. En zij! gaven elkander
do hand en het verbond was gesloten .Hij
ging .met zijn vriend naar Griekenland, Ita
lië, Spanje on dö 'Nieuw© WeretKL. Tot
dat Bernhaus in 'Kairo bleef en Ludwig al-
loon terugkeerde. Het was ook reeds lang
geleden dat da eerst© zijln vrouw voud bij
den Duitsolicn consul-generaal.
„Vertel mij' eens wat van mijtn ouden
vriend Ludwig," zei dr. Bernhaus, toen hij
uitverteld1 was.
Marianne lachte.
„Ik weet slechte van hem, dat hij een zeer
goed hart bezit."
„Ja, goed is hij, hij. is do goedheid zelf,'
riep Bernhaus in vervoering. „Het was hel
denmoed toen hij! indertijd
Hij, hield eensklaps op, het leek hem on-
'kieseb tod, over do liefdesbetrekkingen van
zijln vriend! to spreken,
in het .Uiterste Oosten inkomen, luidden
dezen morgen weer ongunstiger. Japan
schijnt met steeds meer ernst hot op oorlog
aan te sturen en wanneer achter dien schijn
niet een openbar© moeiiing staat tot beboud
van clen vrede, d'an is bet vooruitzicht op
de handhaving van den vrede tot op een
minimum gedaald. Tijdingen te' Berlijn uit
Oost-Azië ontvangen, iuid'en alaraicei-eud.
Japan moet tot imobfelmaking zijn ovea'ge-
gaan. Uit dezen stap behoeft men niet di
rect de 'gevolgtrekking te mafcen, dat een
oorlog onvermijdelijk is, Japan zal hot voor-
loopig gedaan hdbben omi de diplomatieke
onderbatideilingcii kracht bij' te zetten.
Als een ernstig conflict uitbreekt, zal Ja
pan ongetwijfeld aan h©t kortste eind trok
ken. Ook in Engeland deelt men dezo laat
ste meening,
'D'e „Köln. Ztg." verneemt uit Petersburg
dat men te Wladiwostook verontrustende
'beriöbten uit Japan heteft ontvangen, doch
allo hoop op het behoud Van d'en vrede was
nog niet verloren. Japan is van plan om d©
tegen haar in Korea vijandig gestemde par
tij! desnoods met gewold van wapenen tot
red© to brengen, en ten eerste in Zuid-Korea
troepen aan wal te zetten. Rusland zou zulks
niet als ©en casus belli beschouwen, betgeen
hoop geeft voor ©an vredelievend1© oplossing
wat de 'hoofdkwestie betreft.
H©t „Jounial des Débats" heeft van zijn
correspondent te Borlijln het volgend tele
gram ontvangen
„Ik heb betrouwbare inlichtingen gekre
gen omtrent dö meening van d© te Tokio
geaccrediteerd© diplomaten. Voor hen staat
vast dat de' Jupansch© regeering haar jiw-
bilisatiei-maatregelen uitbreidt of om een
oorlogsactie voor te bereiden, indien Rus
land Japan's aanspraken niet erkent, dan
wed om slechts te dienen als steun voor Ja
pans diplomatieke actie
D'e „Liverpool Post' nieldt d'at het Rus
sisch eskader dat te Bizerta (Tunis) in de
Middel'landschie Ze© ligt, naar do Ghinee-
seli© wateren zal vertrekken. Commandant
is admiraal' Wirenius. Japan zou do Russi
sche regeering heibbcn gewaarschuwd dat
indien hot eskader h©t Suez-kauaal passeert,
alle hoop ap een vredelievende oplossing
verloren is.
Een telegram nit Portsmouth zegt dat
geen ©en der Japanschei marine-officieren
die aan boord van Engelsche oorlogsschepen
dienen, is teruggeroepen. Dit is een ge
ruststellend bericht.
Een aan de Londensolie' bladen gezonden
nota meldt dat do Japansciho regeering wel
degelijk do beide Argentijnsch© oorlogssche
pen heeft gekocht, die tel Genua van slapol
zijn geloopen. Vol'gens cl© „Frankf. Ztg." ia
daarvan aan bet Italiaansche ministerie van
marine „niets bekend''.
Een telegram uit New-York deelt mede,
dat Rusland en Japan groote voorraden
nmdvlecsch to Chicago inslaan. 100,000 bar-
Marianno kdak op.
„Gij gelooft voor mij) wat te moeten ver
zwijgen. Ik ben niet boos daarom."
Bernhaus was met do zaak e©n beetje ver
legen. „H'et is mijl nu. reeds half ontsnapt,
waarom zou ik het u dus niet gehool toever
trouwen 1"
Zij! reikte hom d© hand on hij) ging votort
„Ludwig was gelukkig' verloofd! Kort
voor de openbaaimaking werd) de verloofde
verliefd op een ander en hij' gaf haar leur
woord terug."
„O, hoe treurig!" fluisterdi© Marianne.
„Ik kendo haar goed Thereso Degen-
hard."
Marianne slaakte oon zachten 'kreet.
„Mijn moeder t"
Nu was Bernhaus buiten zichzelf van
spijt.
„Dat kcnnb ervan," mompelde lrij.
Marianne wist zicih spoedig t© beheer-
sohen.
„Toch niet," zoi zc ©n verzocht „do© uzelf
gceu verwijten."
Ilij' schudde het hoofd. „Hlot was van mij
te onbescheiden."
„Maar ik bon blij, dat ik het vail u ver
nam," viel zij hem in de rode. „Nu weet ik
immers, hoeveel bet leven hem, schuldig ge-
blo ven is Misschien kan mijn vereering en
dankbaar hei cl je'gens hem Zij! voleindig
de den zin niet.
Maar de doleter za,g haar ernstig aan. Een
lach gleed daarna over zijn gelaat. Hoe oud
was Ludwig thans? Hij' rekend© ©en oogen-
blilc bijna zovon jaar jongei" dan bijl Dus
kon di ijl hoogstens 40 jaar zijn Het was d'us
nog tijld cn weder kook hij) hot meisje aan
Z© geledk sprekend op baar moeder!
Marianne was geheel in haar eigen ge
reis .meel zijn in de laatst© dagen naar Ja
pan verscheept en te Norfolk werden ruhn
10,000 ton steenkolen naar Japan afge?on.
den.
Het Amcrifcaansoho eskader is volgens
een telegram uit Honolulu, scheep gegaan
naar do Filippijnen, d. w. z. in de buurt van
d'e Clri'nöcsdh© wateren, om, wanneer een
conflict uitbreekt, er als dö kippen bij to
zijn.
r S y r -/-
Gemengde Hededecllngcn.
Fran 1c r ij (k.
Henri Brisson is tot candidaat voor het
jiresidentsdliap der Kamer benoemd door d©
republikeinen en del linkerzijde.
Het gerucht Van het ontslag van clen
minister van financiën Bouvier is volkomen
onjuist. Dta Kamerzitting is gesloten.
Italië.
Tiet stoffelijjk overschot van Zanardelli is
gisteren te' Brescia ter aarde besteld. De
graaf van Turijn, verscheiden© ministers,
senatoren en afgevaardigden,stedelijke auto
riteiten en talrijke vereonigingen namen
aan cl© indrukwekkende pleohtigboid deel.
D© lijkstoet bewoog zich te midden van een
onafzienbare menigte langzaam naar bet
kerkhof, waar dc' begrafenis plaats bad in
een voorloopige grafkelder. D'e troepen be
wezen d© militair© e©r.
Volgens de „Tribuna" zij'm gisteren bijna
alle kardinalen in hot Yaticaan voneonigd
om t© beraadslagen over" middelen, teneinde
in do toekomst de uitoefening van het veto
recht bijl een conclave door d!e> daartoe tot
nog toe gerechtigde mogendheden te voor
komen. Kardinaal Rampolla nam niet aan
cl© beraadslagingen 'doel.
Het proces-Bettolo-Eerri is gisteren her-
Vat, ©n beden zoiu het getuigenverhoor ein
digen. Het groote aantal advocaten, waar
van verscheidene twee of drie dagen zullen
sproken, maakt hot intussehen waarschijn
lijke, dat het geding niet voor ©inde Januari
zal afloopen.
D uit sob 1 and.
Uit Gmündeu wordt gemeld! dat de toe
stand! van koning Ohristiaan van Denemar
ken bevredigend is. Hijt moet echter voort
durend bet bed: houden, tengevolge van pijn
in lendenen en mar. D'e tenm-eis naar Ko-
o< O
penhagen is uitgesteld totdat de pijn ver
dwenen is.
Gravin iMontignoso, de ©s-kroonprinses
van Saksen, moet met Kerstmis een haTte'-
lijfc schrijven hebben gezonden aan het Sak
sisch© hof, dat door den kroonprins dadelijk
beantwoord is. Da koning moet bi eon
schrijven aan den Oosbenrijikschem keizer
hebben laten doorschemeren, dat ©r uitzicht,
is op toenadering. Men gelooft dat een ver
zoening nu spoedig zal plaats hebben.
Uit goede 'bron wordt te Berlijn verklaard
dat bet reisplan van koizer Willidlni naar
de Middöll'aiulseli© Ze© is afgesprongen.
O o s t o n r iji 'k-II o' n g a r ij e.
Keizer Frans Jozef is ten buizé van zijn
dochter Maria Valearia uitgegleden en beeft
ziob daarbij oenigszins beteerd. Dezen keer
droag de gladde papketvl'oor er geen sobuld
aan do keizer moet met zijn sporen in een
tapijt verwardi geraakt zijn. De val beeft
echter, naar d© bladen verzekeren, zoo ge
ring© gevolgen 'gehad, dat de kezer zijn ge-
Won© audiënties blijft geven.
In antwoord op een interpellatie deelde
do minister van landbouw in ds Hongaar-
sobe l.amei" mede, dat met Italië wordt on-
ddrbandteld over een handelsovereenkomst.
D© minister verklaarde dat ea- grond be
staat om aan te nemen dat deze onderhan
delingen zullen slagen zonder dat de be
langen van een def beid© landen worden ge
schaad.
dachten verdiept. IIoo wonderlijk liepen
to'ob de draden van het noodlot door elkan
der
Drie waken waren weder verstreken on
'Kerstmis stond! voor de deur. Ilanna'was
zeer goed geluimd, men leefde behaaglijk in
het Grand Hotel'.
Müffohen en zijn eobtgenoot© bleken in
intiem verkeer doodgewone mensobjes te
zijn. Müllenbach wendde mevrouw Leeka-
dia langzamenhand d© Engelsobo chic af.
iris een kind gehoorzaamd© zij aan zijn on
verbiddelijk© ironie. Zijl werd meer en meer
een gewone vrouw" en 'Müffchen was in de
wolken.
Dl© Franschnian verraste allon met de tij
ding, dat bij naar Jeruzalem wilde.
„Enia magnum?" was (Miüleuba-ch's be
scheid.
Monsieur Verin, dio de scherts verdragen
kon, trok de schouders op. ,,'t Is hier niet
uit te houden."
Müffohen legd© de hand op zijn ann
„En ons mooi partijtje schaak?'1
De klein© Fransehman zei met weemoe
dige stem: „Niet© te ver-dienen.
Miiiltenbactli lachte.
Mr. Verin concentreerde al zijn wils
kracht, en riep uit: „Ik wil naar Jeruza
lem."
Hanaa trad do kamer binnen. Toen draai
de hij! zich snel om en ging door een andere
deur dö kamer- uit.
ITanna bladerde onverschillig in eecn al
bum. Wat kon zijl er aan doen, Wanneer de
kleine Franselimau verliefd op baai" was.
Mariann© voold© ziob. terneergeslagen en
haar stemming was voor den gehedlen dag
Turk iji e.
D© „Esercito" sprec-kt hot bericht tegen
dat de Italiaanscb© generaal Sismondo tot
•kommandant van de Tuikscho goiidaimeri©
is benoemd.
D'e stad Nassouén het vilajet Bassorab.
(Zuid Arable) wordt belegerd door d'e Ara-
bisolien stam. Troepen werden tot ontzet go-
zonden, maai" zonder sucoes. Da gouverneur
van Yemen vraagt versterkingen om den
opstand onder -do Assir-st.ammem te bestrij
den. -
Z u i d-A f r i k a.
D© Wetgevend© Raad te Pretoria nam
met 22 tegen 4 stemmen na oen breedvoerig
debat aan db motie, den 2Sen December
dooi- Sir George Farrar ingediend, waaiin
do regeering wordt verzocht een wetsont
werp voor te stellen dat den invoer van
Aziatische werkkrachten voor d© Randmij-
nen mogelijk maakt.
D© Londenscho libel-al© bladen, die de
zaak van luitenant Witton bespreken, druk
ken cn hun vrees over uit dat door de on-
schuldigverkïaring van Witton en de ver-
oordeoling cler tweei anclere officieren do
publieke meening van Australië ongunstig
gestemd zal worden jegens Engeland.
Te Sydney, Melbourne en Brisbane is
men er ten zeemt© over verontwaardigd, dat
verscheiden© Australische vrijwilligers, aan
wio men winstgevende betrekkingen in
Z.-Ajfri'ka beloofd had!, Transvaal moeten
verlaten, uitgehongerd -en zonder middelen
bedorven. Ze ging naar haar 'kamer en
schreef aan Sol-dui. Ook aan L-udwig schreef
zij. Dan stond ziji op en ging in don tuin
wandelen, terwijil' z;jl de bloemenpracht be
wonderde, die ziob aan haar voeten uit
strekte. Do natuur was tooli aan d© ander©
zijde dot" Middellandsche Zee zonderling;
terwijl hier alles in dc pi-achtigst© zomertooi
stond, heersehte in bet vaderland de winter.
Over d© velden woei cla ijskoude Oosten
wind, die de rozen onder baar omhulsels
deed rillen. En in Berlijn De grootstad ver
zette zicih, met alle macht tegen den winter,
die het koortsachtig-warme l'even wilde ver
stijven. Do sneeuw kon met blijven liggen,
duizenden menschen trapten ze plat en
straatvegere veegden ze weg. Het leven rol
de lachend verder, maar heb ging ook voor
bij' do arme, wcenende kinderen, die bibbe
rend van koud© en honger om hun Kerst-
gave bedelden.
Marianne zag al dio ellende duidelijk
voor haar oogen. Ilaar gedachten dwaalden
naar Koert en zij vouwde dankbaar do han
den. Die was veilig 'geborgen aan Lndwig's
haard en 'braadde waarschijnlijk appelen
voor zijn Kerstmis En d!d jougen schreef
zijln verlanglijstje en misschien een brief aan
haar.
Zou men ook aan baar denken O, wan
neer or met Kerstmis een brief van den ge
liefde kwam. Zij fliad henu in den vorigen
'brief viooltjes gezonden uit den tuin van
dr. Bernhaus. Ach, zond bijl haar slechte
een k-orte Kerstgroet!"
fWordt vervelrrd.J