57"" Jaargang.
Zaterdag 9 Januari 1904
No. 11360.
Burger- Ayo:< dscliool
leeraar in het lij.iieekenen
en de projecticleer
De wil tot geluk.
BUITENLAT' O.
UIT BE PERS.
SCIIIEDAMSCHE COURiiilT.
Deze courant verschijnt, degelij ks, mei uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijjs per kwartaal: Voor 5cki edam ea Y1 aar dingen fl. 1,25. Franco
per post £L 1.65.
Prjjs per weekYoor Schiedam enVlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
Wn het bureau bezorgd sgn.
Bureau Botersfraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl 0.92Iedere ïegd
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groots letters naar de plaats die
innemen.
Advertentiën by abonnement op voordeelig® voorwaarden,
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
Tarieven Her*
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnSnJ Werden
zoogenaamde Iclaine adveftentiSn opgenomen tot den prijjs van 40 cants
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau to voldoen.
latere. Helefoon 'Sfe. 1SZ.
.,<1? -s
V«W J. ■J -
te SCHIEDAM.
Burgemeester en Wethoi. rs van Scfiiwlam
roepen op solliciianten naar .'e betiekking vim:
aan de Burger-Avonrl-chool.
Het vaste aantal lesmen behaagt 3 voor
het lijnleekenen eri 2 voor dJ pr 'ji'clieleer,
terwij! thans rloor splitsing in paiulleikl&ssen,
in bovengenoemde vakken re- p. nog 3 en 2
uar les wordt gegeven.
De jaarwedde wordt b.-rri md tegen f50
per vvekelijkscb lesuur.
De stukken worden franc ingewacht bij
den Burgemeester vóór 2© Januari n.s>.
8 .1 .nunii 1904
Mc crisis In «os ;-.Ï7.IO
'De gisteren reeds in het kort medegedeel
de officieus© tijding Van lut overhandigen
van liet antwoord van Ru-vand op Japan's
laatst© nota wordt thans bevestigd. Iïeb
Russisclio ministerie van buitenlandsch© za
ken heeft oen telegram r.it Tokio ontvan
gen, meldende, dat baron Rosen "Woensdag
Rusland's antwoord op do nota van Japan
aan iliefc Japansche kabmïfc beeft overhan
digd.
Uit Tokio wordt gom :11 dat graaf Komu-
ra met den Russisohen gezant Rosen een on
derhoud 'had in het gebouw dor Russische
legatie, daar de heer Rosen nog ongesteld
is. Het antwoord van Rusland wordbgeheim
gehouden. Gisteren is eon "belangrijk© be
raadslaging gehouden, waarbij de eerste mi
nister en de ministers van buitenlandscho
zaken, oorlog en marine, en andere autori
teiten tegenwoordig waren. Heden zal waar
schijnlijk een conferentie van seniores plaats
hebben. In goed ingelichte kringen te Tokte
meent men, dat bet antwoord van Rusland
niet voldaan heeft.
De crisis is dus weer een stap nader tot
haar oplossing, liet woord is thans aan Ja
pan en d© beraadslagingen der ministers zul
len zonder twijfel van groot gewicht zijn ge
weest voor do vraag of ca' al of niet oorlog
komt. Ook do vergadering der Ouden die
heden plaats zrl hebben, kan veel gewicht
in den schaal leggen voor de vraag: wat Ja
pan op dit cogeuiblik t© doen staat.
Volgens den Pctersburgschen correspon
dent van de „Hev-York Herald" is da mo
gelijkheid van het behoud van den vrede
op het nulpunt gedaald. Het sebijnt ook
werkelijk den weg van oorlog op te moeten
gaan, want de militaire toebereidselen duren
onverminderd voert!
Roman van
MARTHA GUBALUE.
17)
Ireu© trok haar mede naar ccn sofa en
sprak eenige woorden van troost.
„Hans kan niet anders,'' ging zo voort,
„ik bob hem belet oan met papa te spreken."
Marianne was intusschein kalmer gewor
den en Irene ging vorder: „En wanneer gij
nu van don zomer bijl ons komen wilt,
dan
Marianne's tranen waren opgedroogd en
haar gelaat nam bijna een verontwaardigde
uitdrukking aan.
„Gijl weet niet wat ge van mijl verlangt.'"
„Een opoffering v? u uw Liefde," fluis
terde Irene.
Verbaasd keek Mariannö de spreekster
aan. Van die zijd'o had zij] het nog niet be
keken
„Maar waarneer toch alles te vergeefs
Was!''
„Marianne!" vleide Irene, „laat mijn
vertrouwen in u, niet beschaamd Worden!
Do liefde moot niet berekenen
Marianne knikte.
„Het offer brengen dat is het eenige,
en hot zal mij moeilijk vallen Irene!"
riep zijl hartstochtelijk uit, ,,ik kan niet!"
Deze zuchtte.
„Hij) wilde immers met papa spreken en
uu zal ik het than niet meer verhinderen,
maar dan wees ik dat alles uit zal zijn
Marianne stoud op en koelie trots blonk
Telegrammen uit Odessa molden dat er
groote bedrijvigheid heerschb onder de sche
pen van de vrijwillige vloot. De Smo
lensk, St. Petersburg, J a in bof
Sevastopol en W1 a d i m i r zijn zich
aan het gereedmaken voor Vertrek naar het
Verre Oosten.
Do Japanseho regcering beeft, volgens
een telegram aan de „Standard" uit Calcut
ta, veel rijlst besteld' in Birma. Te Tokio zelf
is niet de minste opwinding te bespeuren,
ofschoon er aanwijzingen zijn dat 'gebeurte
nissen Van ver strekkende betookenis op
handen zijn. De daling van do koersen aan
do beurs duurt onverminderd voort.
Do berichten uit Peking molden eenslui
dend, dat China een vastberaden houding
tegenover Rusland begint aan te nemen. Do
Russische schepen die tot kort geleden iu
do Koreaansche wateren lagen, koeren mot
vollen stoom naar Port Arthur terug.
.Klinken deze tijdingen uit geloofwaardi
ge' bron reeds zeer ongunstig, de) vraag van
den dag is niet minder alarmeerend! Offi
cieus wordt nl. gemeld dab Rusland een re
giment jagers naai' Korea heeft gezonden
om voor do Russische belangen in Seoel to
waken. Do Russisch© „Börsen Courier" zegt
naar aanleiding van dit nog niet bevestigde
gerucht, dat het zenden Van het 2o regiment
jagers alten twijfel wegneemt aangaande het
vastberaden karakter van Rusland's beleid
in het Verre Oosten en in volmaakte over
eenstemming is met d© verklaring die do
Russische regeering in 1898 aan do Ko
reaansche gedaan heeft, net blad laat uit
komen dat die verklaring behelsde dat Rus
land zich zou onthouden van allo inmenging
in do aangelegenheden van Korea zoolang
dat land' in staat was den hinnenlandschen
vrede en zijn onafhankelijkheid te bewaren
zonder vreemde hulp. Moclib dat niofc het
geval' zijn, dan zou Rusland gedwongen zijn
maatregelen in zijn eigen belang te nomen.
Het artikel sluit met te zoggen dat het
oogenblik gekomen is vcor zoodanige maat
regelen en loochent beslist dat do afzending
van het regiment naar Korea beschouwd
moet worden als hefc begin van den oorlog.
Terloops zijl opgemerkt, dat soortgelijke
onlusten als die thans op Korea plaats vin
den, aanleiding waren van de uitbarsting
van den Chiuecseh-Japanschen oorlog.
Do Amerikaansobe gezant te Seoel sein
de aan liet ministerie van buiteiiT. zaken,
dat de Russische zeesoldaten, dia Japan
weigerde per spoor van Chemulpo- naar
Seoel to brengen, na een marsch over laud
toch te Seoel zijn aangekomen.
Het Reuter-burcau verneemt uit Tokio:
Do keizer ontving gisteren den voonnaligen
gouverneur der Filippijnen Tafb en noodig-
do hem uit aan 't ontbijt. In den loop van
liet gesprek sprak do keizer als zijn wensch
uit, dat men in Amerika weten zou, dat Ja
pan ernstige pogingen aanwendt om den
vrede te bewaren.
Te Tokio is in officieele 'kringen, in te
genstelling met geruchten, welke in Europa
de ronde doen, niets bekend van een lan
ding der Japanners te Masampho, nog voor
ccuig voornemen, om zulk een landing te
beproeven. Heb bericht van de bezetting
van dezo haven van de zijdei van Japan is
geheel uit de lucht gegrepen. In diplomatie
ke kringen te Honden heet- het», dat. men aan
berieliton uit Japansche bron W»mig waar
de moet hechten, omdat de Japanners hou
den van „opsnijden" en als het in lrau
kraam te pas komt, do grofste leugens kun
nen debiteuren.
Men acht het ten slotte te Tokio mogelijk
dat de' Ycxeenigde Stalen liun interventie
zullen aanbieden, hetgeen in Japan's nadeel
zou zijn, want Rusland zou ongetwijfeld van
den tusschentijd profitceren om zijn vloot
in de Oost-Aiziatische wateren uit» te brei
den.
w/•*.'- r
tfücmcngde üïeiIedcclInKcn.
uit haar oogen, on Irene ontzonk al'lon
moed.
„Ik zal heengaan," zei ze zacht.
Mariannes trok don ring van haar vinger
en zei„Mijn bezoek zal don toestand niet
veranderen, vrees ik'. Uw broeder zal na
weken, zooals heden, voor hot dilemma
staanouddrs of 'bruid en dan zal Ooiji
misschien do laatste laten varen."
Irene nam Mai'ianue's hand.
„Gij zult hem toch niet in het ongeluk
willen storten?'
Marianne's gelaat Verbleekte. Irene
vouwde smcekond do handen.
„Mariannö, liovo Marianne laat je niet
door vails'che trots leiden. Gijl zijjt moedig
genoeg om uzelf te overwinnen." Opgewon
den ging zijl voort„Beneem mij! niet het
vertrouwen in do Liefda die alles overwin
nen zalMarianne, heb je .hem. dan werke
lijk niet lief?"
,,0, Irene, wanneer illa zelf voelde dat het
'goed was, wat ik ga doen
„Och, ik necan alio verantwoordelijkheid!
op mij. -Niemand zal u ©en verwijt kunnen
doen, wanneer
„Wanneer Giet te vergeefs hlijfkt te zijn,
spreek vrijiuit."
„Maar dab zal niet. Ik bob veel hoop."
Irene zweeg.
Marianne's standvastigheid Week meer
en meer. Wie zou haar oord'eolen, als zij aan
Irene's verzoek gevolg gaf Odli, en als liet
tevergeefs Was, d'an was het een schaduw
van haar geluk geweest, waarin zij tijdelijk
had kunnen ruston."
„IK zal komen," zei zo zachtjes.
Irene sprong Verheugd! op.
Engeland.
Koning Edward die in het aanstaand
voorjaar een zeereis door de Micldellandscha
Zee zal maken, is van plan op zijn terugreis
een bezoek aan Berlijn en Kopenhagen td
brengen.
F i' a n k r iji k.
De begrafenis van heb stoffelijk overschot
van prinses Mabhilde Bonaparte heeft gis
termorgen in do kerk Saint-Gratiën te Pa
rijs plaats gehad. De keizer van Duitseh-
land, de czaar en de koning en de koningin
van Portugal hadden kransen gezonden.
Keizorin Eugénie, vergezeld van de prinses
sen Clotilde en Laelitia, was "bijl de plechtig
heid tcgcnwooidig. ITaar vci'schijtien ver
wekte ook bij de aanwezige diplomaten en
familieleden levendige ontroering. Do bij
zetting van het lijlk is op 12 Januari vastge
steld.
Ilenri Brisson zal, zooals gemeld, de can-
didaat der ministerieel© meerdeihcid zijn
voor hot Kamorprcsidentschap. De rechter
zijde1 en het centrum hebben Ribob als te-
gencandiclaat gesteld.
Spanje.
De staking te Barcelona duurt voort. De
ondeihandelingep tusschen dei reeders en do
stakende zeelieden zijn afgebroken. Geen
enkel schip verlaat de haven. De toestand
wordt ernstiger; de zeelieden te Cadix,
Aguilas, Alicante en andere havens ver
klaarden zich solidair mot de stakers; 27
vaartuigen zijn zonder equipage. Het aantal
staikeis bedraagt 800.
In officieele kringen te We enen wordt 'n
bezoek van den koning van Spanje aan Wee-
non aangekondigd. Hij zal waarschijnlijk dit
jaar na zijn bezoek aan Parijs in Oosten
rijk'» hoofdstad komen. Iliji zal vei'gezeld
wotrden door zijn moeder, koningin Maria
Gkristina. Keizer Franz Joseph heeft per
soonlijfc .het verlangen to kennen gegeven
den jongen Spaanscben souverein te zien,
waarom de Spnansch© gezant te Weenen de
opdracht heeft gekregen, maatregelen voor
een aanstaand bezoek te nemen.
„Ach, het is zijn vorjaringsgcsckenk, dit
antwoord!" Maar zijl schrikt© bij de ge
dachte aan haars broeders woorden „Wan
neer het maar geen ongelukkig geschenk
isDoch zij luisterde niet naar de inner
lijke stem, haar vreugde was td groot, zij
hing aan Marianne's'mm.
„Komt gijl van avond met de anderen hij
ons. Mevrouw von Puttiit-z en het bruids
paar
Marianne schrikte. Zoo zou dus liet weer
zien plaats vinden
Irene zag haar smc-okend aan.
„De e'ersbe oogenblikken zullen u zwaar
Vallen, Marianne, maar ik zal al het moge
lijke doen dat gijl met Hans een poosje al
leen zijt. Kom je stellig?"
Marianne beloofde 'liet cn daarop namen
zij afscheid.
Intusschon zat de broeder bijl den vader
iu den tuin cn keek onrustig van liet hok,
waardoor Irene moest komen. De overste
ikeeik van zijji courant op. De jongen za,
waarlijk verduiveld bleek. Bet werd liem
weio om 't hart. Aich Wat! Een oude soldaat
kan zich toch niet met gemoedsstemmingen
ophouden. En toch sprak de stem van zijn
geweten en onwillekeurig luisterde hij er
naai*. Wat drommel, ik ben toch niet van
steen, dacht- bijt vorder.
„(Iïeb je geen lust, Hans, je overplaatsing
van Königsbcigen te vca'zockou
De zoon trok de schouders op.
„Ik wil eerst afwachten wat d'e officier
van gezondheid zegt na mijn verlof."
D'e overste sprong verschrikt van zijn
stoel op.
Italië.
De „Italië" publiceert een interview, dat
zij gehad hoeft met 's pausen lijfarts dr.
Lapponi. Deze verzekerde nogmaals, dat do
paus eon zeer sterk lichaamsgestel heeft, en
geen enkel organisch gebrek. Alleen is Z. H.
in de laatste zes of zeven jaar wel eens ge
plaagd door jidhtaanvallen, Lapponi heeft
den interviewer gemachtigd, te verzekeren,
dat het absoluut onwaar is, alsof er vrees
zou zijn voor een hartkwaal.
Denemarken,
Koning Cliristiaan is, volgens telegram
men uit Glmiinden, nog steeds genoodzaakt
aldaar te blijven. Do toestand1 van don hoog
bejaarden vorst boezemt thans bezorgdheid
in en wordt ernstig genoemd. Koning Cliris
tiaan moot zöer zwak zijp. De datum van
terugkeer is onbepaald uitgesteld.
De minister-president Deuntzer heeft zich
dezer dagen op een politieke vergadering
uitgelaten over Öeuemarkcn's neutraliteit.
Ilij verklaarde, dat het erkennen van die
neutraliteit bij D'aitschland en Rusland op
moeilijkheden zal stuiten. Dhitsohland zal,
zeide bijl, niet tevreden zijn met do in de
neutraliteitsverklaring opgesloten liggende
verzekearing, dat do bestaande verhoudingen
niet zullen veranderen, on in Rusland is
men tegon Denemarken ingenomen, wegens
de sympathie der Denen vOor de Finnen. De
Duitsche regeering heeft -geen gewicht ge
hecht aan het artikel van prof. Marlens in
de „Revue des Deux Mendes", dat deze
kwestio behandelt, daar zijl weet, dat de
sclirijiver niet als volbloed Rus beschouwd
wordt. Het dreigend gevaar in het Oosten
heeft do kwestie van Denemarken's
neutraliteit edktor weer op den voorgrond
gebracht en is in Dcensche rcgeeringslu in-
geu het voorwerp van ernstige overwegin
gen.
T u r k ij o.
Tc- .Saloniki is bevel ontvangen uit Kon-
st-antinopol, strekkende om alle troepen
van liet derde legercorps in gereedheid' te
houden. Er wordt te Seres groote militaire
bedrijvigheid ontwikkeld; ook de troepen
uit Monastir zijn naar Uskjub ontboden.
Een en ander staat natuurlijk iu verband
met den te wachten hernieuwden opstand
'in Macedonië.
Ver. Staten.
Als concurrent van Roosevelt voor het
presidentschap dei' Yer. Staten wordt ge
noemd' Alton B. Parker, een rijk demo
craat en naar men zegt een politicus met
ccn zoer ruim geweten.
Z u i d-A m e r i k a.
Yolgens de „Frankf. Ztg." verbiedt do
regeering van de Yer. Staten aan troepen
of opstandelingen allo gevechten in do
buurt Van Amorikaansoho eigendommen
zoo dit verbod' wordt overtreden, zullen
Araerikaauseho troepen tusschenbeiden ko-
inenj terwijl oveneens verboden is den bui-
tcnlandschen handel te belemmeren, en nog
een Amcrikaansch eskader naar San Domin
go zal worden gezonden.
Met dit programma gaat president Roose^
velt voel verder dan een zijner voorgan-
gers.
Do regeering van Uruguay hoeft ge
tracht vredesonderhandelingen met do op
roerlingen aan te knoopon, wat ochta- ge
bed mislukt is. Dö stemming van het pu
bliek is zeer pessimistisch.
„Maar voel jo je dan werkelijk zoo ziek?"
„In elk geval zieker dan gijj dearkt!"
„Maar waarom heb je mij dat niet aan
stonds gezegd?"
De zoon stond op.
„Wat had mij uw spot 'kunnen baten?"
vroeg bijl bitter.
„Ja, maar jongen," de oude man werd
weekhartig, „zóó is dat alles niet gemeend."
Hans keek zijn vader verbaasd aan.
„Ja, kerel," ging de vader Voort, „wij zijn
van verschillend 'karakter. Maar laten wij
de zaak ernstig overwegen. Ik ga aanstonds
naar je moeder. 'Men moet jo zorgvuldig
verplegen en maak je niet bezorgd, mijn
jongen. Je zult spoedig weer gezond zijn.
Drie ma,inden is een lange tijd."
Hij) trad naar hem tod en pakte hem bij
de schouders.
„Ilaal je geen muizenissen in het hoofd',
Hans!" zei hij' lachend. Dan ging hij het
huis binnen. Bijl het hok draaide hij zich
nog eens om. „Wat ik nog zeggen wilde,
Ireno zal niet spoedig being komen, In mijn
kamer hangt de sleutel van den kelder!
Kijk mijtn wijnkelder eens na en wees niet
te spaarzaam Vandaag, wij zullen eens een
stevig glas drinken
'Hans keek; srijn vader verbaasd na, van
die zijde 'kende hij hem nog niet». De ziekte
maakte hem ongetwijfeld zoo meegaande.
Wanneer hij die ziekte eens als voorwendsel
gebruikte! Dan moest de vader berusten iu
hst afscheid. Hans wiide die onedele ge
dachte van zich afschudden, maar telkens
drong zij zich wear bijl hem op.
Irene had goed gezien, de vader was als
betooverd door Marianne's verschijning. Hij
De drankwet.
Het Voorloopig Verslag dor Tweed© Ka
mer over het wetsontwerp tot herziening
der Drankwet is reeds nu verschenen cn
het blijkt dus wel, dat mets verzuimd wordt
om een tijdige afdoening van dat wetsont
werp mogelijk te maken.
Maar liet verslag 'bevestigt de juistheid
der geruchten omtrent de zeer veie be'den-
Icingen, die het wetsontwrp in de afdeelm-
gen ontmoet heeft en het blijft d'us nog do
vraag of het gelukken zal de Wet bijtijds in
haar geheel' af te handelen. De aanhef van
heb verslag geeft dan ook meer dan één
middel aan de hand, waardoor de zaak voor
loopig geregeld zou 'kunnen wordon.
Anders dan „De Maasbode", die uitstel
van behandeling' der Drankwet een geschik
te gelegenheid oordeelde voor nader over
leg tusschen de Regeering en do Kamer
meerderheid, bepleit Ik t (eveneens Katho
lieke, „Huisgezin" bch melding dier wet
vóór den fatalcn termen „nut glans kan
klaar komen", mcenende, dat „de eer van
ons minsterie er wel ccuigc-miate mede ge
moeid is, dat het de definitieve Drankwet
vóór 1 Mei in het „Staatsblad" brengt".
Met dio meening is ,,'De Tijd" het niet.
eens; in geen geval (zegt zijl) mag een wet
alls dezo zoo sterk ingrijpende in het maat
schappelijk leven en beslissende over de be
langen van duizenden, overhaast behandeld
worden. Want „meer dan bijl eenige andere
wet zal bij' oen Drankwet het nut, hetwelk
zij kan stichten, afhangen Van de instem
ming, welke zijl vindt bij het best© .gedeelte
der bevolking, van haar populariteit in den
goeden zin van het woord. En niets voor
zeker, hetwelk dio populariteit meer in den
weg zou staan dan de slordige en overhaaste
behandeling van een slecht voorbereid
ontwerp."
De „Aanh. Gb." verklaart mot die be
schouwing van „Do Tijd" in te stemmen,
welk© trouwens ook in het Kamerverslag
was aanstonds in levendig gesprek met haai
en overlaadde haar met vragen, zoodat zij
nauwelijks tot bezinning kon komen. Maar
dit had weer zijn goede zijde, want het hielp
Marianne over allet moeilijkheden der situa
tie heen. Hans leunde tegen den beukeboom
en bekeek haar met gloeiende oogen.
Mevrouw von Puttlitz was natuurlijk iu
druk gesprek gewikkeld met clo gastvrouw
en praatte honderd uit, en Irene onderhield
zicli met het jongo paar. Hanua boog zich
over een rozenstruik en zag dan den ovea-ste
aan.
Lachend trad hijt naar haar toe.
„Ja, dat zijn mijn rozen." Hij plukte er
een af. „Men* moet een bruid steeds met ro
zen begroeten," zio hij en hiji bood ze Han-
na aan.
„Wat valt de donker spoedig," riep de
gastvrouw. „Zullen wij niet liever op do
veranda plaats nemen?"
„Dan wil ik eerst de lampen aansteken 1"
riep Irene opspringend. „Hans, help n.ij
een handje!" Tegelijk gaf zijl Marianne eon
wenk.
„Mag iik je ook helpen vroeg deze.
„O, als je blieft
Irene kon met moeite haar onrust ver
bergen. „J"a, kom mede, dan zal ik je mijn
kamertje laten zien."
Heb drietal trad uit den tuin het. huis
binnen. In do voorkamer greep Hans naar
Marianne's hand.
(Wordt vervolgd.)
