58,<e Jaargang.
Zondag 22 Januari 1905
No. 11680.
Tweede Blad
HET GRAVINNETJE.
xc,
INDISCHE PENKliASSEN.
Djotojalklairte, tatfete nog) Jiagjofcartai of
op aijln Jiava'ansdb Nlgajogijaktotai, lijfcfc mg
'n, lallelngezedligsb üi'ovö plaats, «ni wiaib heb
EturtipöeSclhSs 'gedelete Wefoefb, veei inooteta
dan Smetfaik'arbai. Het stadje ligt aan dan
vo|elb vlain den vmiuirHpnw'eaiicfeni ibergj 'Meircupi,
op den redhbeaWeiveir delr1 iwvdeïl Opaflc em
360 vaefc boven da oppervlalkte dier ze©. Höb
(kllama&t os vmruikikelMjjk, niet te warm en
niet ba Ikouid, naldb te vddhibitg' odki en nitet
tb droog. Naar i'k hoor wtokdem de 'Erusroi-
peamqn (haetr door de banlk dan «aK zieiesr oud,
Eomidlor eohter hiuin igeest'êdbeldeaihoid en op
gewektheid ba veffiliazen. A3& u rovend voor
beeld werd me al diadeüijk da bdkiendei
dk. J. Gtrüneman genoemd, da mam die
thans, trots zijjn' 72 jaren, wiaiatvam 31 lbo
Djocija» doorgebracht, nog steedb mieib jemig-!
dig vuiuir bezield, arbeidi IbveW, mfctngan.
arbeid voor han, dia Java» eta zdjin ivter*-;
leden -wilton böslbuidearem. I
BINNENLAND.
Deae «nkdI Twatègnt.'d^rtljka, met1v*a Eau- es "rulirii
Pjnp par kwart**: Taer 11 e fe fa da ra m YUariinga ft. l.SföTfrwM»
per peet I. 1.65.
Prije per wadiVoor fteki«idam ea Yl&ardi»gen JO cent.
Afzonderlijke nnmnaors 2 cent.'
Abonnementen worden dagelqt* aangeeojn/m.
Advertentlin voer het eerstvolgend nummer -moeten des middags vóór een uur
«au het bureau bezorgd z^jn.
Bureau t, Boter»,traaS 68.
COURANT.
der Adv er tent ië»: Ysa 16 regels fl, 0,92; jedera regsS
meer IK oeats. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die s|
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hks®-
van xjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Z a t e r d a ga e n«i
verschijnen, wovder. zoogenaamde kleine adrertentiën opgenomen tot denps§8
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen»
latere. 'ffeieltten Ko. £23.
\Ye rijn dan goed en wei' te Djoikjaik'arbai
aangekomen, en. namen onzm intoeik in heb
beikende toted „Oentinum" vim de niet min
der ibidk'einde tontel Linai.
Ngajdkij alkairta as «dia zöM' vami Zijne
Hoogheid de Sultan, did Opperbevelhebber
in dbn oorlog, dia Dienaair van. den Bairm-,
hartigs, d'e Haar Van. dem eeredianHt, da
Regelaar van den godsdienst, de Vsrteiglen-
woordigar wam Ailllalhl, de Behecrsdhar der
W'emeld, da zevende dia reigeea o. Ge ziet, dait
Hamenigjkoe, B'oeiwana VH, zooals 'Zijne
IHloogheid kortweg genoemd! wordt, in hoog
dravende titels hedfetmaial niet ondek* doet
Voor Zijn Keizerlijken Neef Baktoq Boawama
X tie Stetekiairta.
De Djowjascihla Vorst m'oet 'n eerbied
waardig igrijisaiard aijrn, dia heter weet te
impaneeken dan db Solesoehloen'ainl. Da laat
ste is nog wat tie jong, mag wiait te speeiech"
en velrgöet tegemoVer Eurapeainlein. widL eens
dia nioodige maljcstedt te bjawtarem. Naar i'k
verneem ia het hof toiler dan ödk zeer cöu-
fleirvaltiitetf en: mteot 'toet 'b.v. heel wat moei-
Ejiloer aijln dam. op Solo:, om niet del pjton-
sIoti in meier intieme 'aanraking bei Höomm.
Enfin', wo blijlven hier een maandje 'en zul
len dus zien wat- we fcuimem.
Jogjakarta besbaat uit 'n oud en 'n
nieuw gedelete. Htlb oude wordt 'gdvotrmd
door een aiameanscbalbefling vlam dessial's (J>a-
vaanscta dcunpem), door d'o nette Ctameeedbe
wijlk het ciudiclrw'etsdh'a fort Rustenburg mieb
daorioaiïtoei0n. bneedc, firaiaiei, goed bescha
duwde Wageni, waaraan we>er liggien het
Resideinlbieltoulib mieib zijln. zoo bieillajagweikiken-
da Boeddhiamomumeintien, cta Pxiotlebtainahe
Kedc, de soicidbeit de V ekiebnigilng, hiet hoi-
tal Centrum, hleit post- en telegtraaffeamtooir,
De kleine gravin Edelgard, Garda ge
naamd, word door iedereen verafgooddoor
baar ouders natuurlijk in de eerste plaats.
Derhalve groeide zij ook tot een eigen
zinnig schepseltje op, dat geen anderen
wil kende dan den haren; dat evenwel niet
alleen zij zelf, maar ook do heele overige
mensehheid voor haar wil moest buigen,
dat was nu en dan niet zoo natuurlijk,
als zij meende.
Werden aan haar wenschen soms hinder
palen in den weg gelegd, dan was zij niet
slecht gehumeurd o, neen, dat kende
zij niet maar stelde zij alle pogingen
in het werk, gebruikte al haar verstand
cm ten slotte toch te zegevieren.
Overigens gelukte het haar ook altijd.
Eenvoudig omdat zij zoo onweerstaan
baar was. Om haar zoo verrukkelijk te zien
lachen, hadden haar vereerders draken ver
slagen, zeiden zij.
Do zonderlinge draken uit Garda's om
geving waren evenwel oudachtige dames
strenge, hoffelijke, ongenaakbare tantos,
waarmede niemand gaarne to doen had.
Een van die tantes was zeer gierig. Na
tuurlijk was zij tegelijk ue rijkste. Garda
haatte die tante.
Deze tante, Christine von Polbalden, wil
de niet altijd zooals Garda wilde. Daardoor
werd de kleine kroeskop juist geprikkeld
haar wil ook bij deze door te drijven. Bijv.
met betrekking tot do oude vrouw Wcgncni/
Dat was nu toch eenmaal haar bescherme-
dle efficiiiev. «viuonlngecn, de RoomsdhnKAtlhoi-}
lidke Ketriq, d'e 'Europeesclhe winMbuairt en
die Javaanscihle Passer of Markt. "Van bt!^.
tabel1 voert een -wieg zuidelijjk binnen Wea
minuten maar den Alloesn-Aloen Lor of heifi
noOndatlijlka voorplein Van den Ektafawn j
"tet Onotel1 „'Gentnmn" van Tante Laiiaj
draiaiglt zijn naam dlus Wel met eete, we ssijSnj
Uier ovletoai vlaöc bij. i
Het nieuws gedeelte van de sfad, Tbiegoe
'genaamd!, ligt 'nocurdeiijik; van den Cihinee-^
sdbern lloamp, didht hij| Gildb g|ricw>tQ uieiuwej
statiën van dien naam eln doefc d'emlklein alan
een gegoede Euirepeesdhla wijjk ba "Wedte-!
vneden.
Het menkwawdr'gSto Van Jogijafldartai ia
natuuirlijpd, 'ovemallö op 'Sola, die TLnaibdni. Wö
ziijln dr teeda 'm paiaai keieir door en' lanigsi ge-
roden, dodb zullen dit noig vete nïaiten m'de-
tem doen en ook tot d!e Pxdboijoae of Dalem
Van Zijp Hooglhledd moeten doordringdni, al-
Voileina wa 'm gpede besdbrijiving Van1 eten
en andetr ejuMen kunnen geven.
lik bleln eleg bij, lezer, dab ik w'eer biem
i'n de VteHrstenillandlen,, in hlet hartjia Vain Java
zit. Ala ilk! ma ooit nog eema Voor goed in
Ind/ië ging Veefaigiem, zon het meeigons andera
wleaein dan qp Sbla tof Djacja, waiar da In-
liandiera van aianaenffijken Imiiike toelhi zoo'n
plnettigte vrioolïjklhead, zloo'n vtelrtietr weteai
aan te brengen, zoo'n lovendigja, bijna»
EuirtoipeieBcihle dituikta in de süratfeni Veroor-
ziaikian!, waeur zo zoto tirotaidh len fier ook Shlun
abandpumt beepneVetr den owlecihetea'siclhier
Uamdlhaiven, ziondter daiairbdjj, beleefd ala ze
zdjjn, onzfii Weaberstihia geSVoieiLiigihe|ijd te
kwiotseu. 'IHetii dn do Vokstedliandem hoort
mdn ook neioit Van onbesdhoft ainrlogjanfo op
treden idter Ennopaanen, hier wadhteai zij
aidh well vow ihldt M'ednsjileffifel grieven van'
den tovcniheettisdhtld Men 'klau Oiier als blanda
verder gtenist met den Javaan amgaan, zon-'
d'er diajanom ba Worden bespriolkein- en vea*-
gluisid dloor zijn eigten rasghnooben
Alhoteweil' oPs 'hitea' Vetel al)' dadelijk aan'
Soietrialkarüa ihleffiimeirb, zoo brefb ona todli
oolk d'e typische Jogjlascshtei 'MeedeiidlPsuihb,
goheel afwijlkiendfl Van del 'S'olosdhtel We
z:.en hick" o. al niemand Zondieirl ihbofddoOk
an do badjOefs dijn» kleluimjjk mlelb Van voren
twee lange slieopnmtten (sordljal's), beirWijjl
Vooral de iajgene voülkdkliaSSe bi'etti bdbeir in
de apu'lleto ait. Het hof is aaoheir dan op Soie-
iiaibairba, dlotehi bet volk meer welvarend. De
ocirzaiken vlan een on ander ziijn miil nu nog
onMretnd, doteih 'k zal' er wel adhteir komen.
Hter als op Solo zien wijl Ze weer dte !hon-
d orden prijlalji's mlet hun vetreahiltond gfe-
fcleaïrde pajoenigs (zonnosdheimton) aidhtelr
zirih .aangedlrtaigon, zien w.e te wteietf di'e groep
jes Kriatonibaaanhten', Zo1» ingewichtig aiit-
vaeretnd® dten een of anderen Haet Van het
hof, ztem avei ze wdesr diia éqnipageis Vam db
Plangörwn/s en den ihoagen adeJL of de sier
lijke rulitlergroepen delr Pandji's en Radthlein'e
in. hun küeui *iige dradhltl, del fntóUe fcneaen in
d'an gordicU Hier als pp Stolb zdjul Wa dus
lingel Vrouw Wegnern was afkomstig van
Pothalden, het familiegoed der tante. Se
dert vele jaren zat zij op den hoek van de
Park- en Bismarckstraat cn verkocht daar
fruit. Wat bleef haar ook anders over, daar
zij maar een arme weduwe was en haai
man, die koetsier bij' tante Christine was
geweest, haar ook geen weduwen-pensioen
had nagelaten!
Gravin Garda kocht alle dagen zelf fruit
bij de oude vrouw en liet zich dan vertel
len, hoe het met haar ging.
Nu, slecht ging het haar natuurlijk. Al
tijd slecht. In den rug had zij het en in
de voeten; de oogen waren zoo zwak en
de ooren ook. Met dc tong scheen het even
wel nog heel redelijk te gaan.
Dat die oude tante nu ook zoo hardvoch-
wasl Vrouw Wegnern verlangde niet an
ders, dan naar Polhalden terug te keeren
om dïiar in een eenvoudig kamertje haar
ouden dag door te brengen. Ik wil alleen
maar een beetje ondersteuning en wat daar
toe zoo al behoort: wat hout en wat turf,
een brood elke week en het eten uit de
keukon van het dienstbodenpersorieol en
clan een kleinigheid met kerstmis och
men heeft immers zoo weinig noodig. Ja,
Garda vond ook, dat was toch alles bij el
kaar genomen al heel weinig, al was het
ook niet meer en niet minder dan hot volle
pension in Polhalden.
Tante Christine evenwel bromdeVrouw
Wegnern is een lui mensch; zij is nog
lang geen zestig jaar en er is dus geen
reden haar nu al rentenier te laten spelen.
Och, tantelief, had Garda met haar vor-
rukkelijk lachje gozegd, als u de oude
vrouw niets geven wil, zal ik wel andoren
tot milddadigheid bewogen? Ik ben nueen-
wdea- in poëbiscih Ouid-Java, meit al zfn glomi'a
m Weiriborojött smart. Oolk Ihier te Dj om ja
hebben, m het „Diviida etb impcuia." toege
past, idloor heb leflkeitmen via»n eetn Zooge-
naiamdein mmafhainikelijlkem Pfcfflns, Paifeaa
Alam of Spijker des HetoMs genolemd. Da
aanstaande titularis tgaalb op» het «ogen
blik neg op do TIL B. S. te 'Semairamig en de
bel'amgem van heb Huis warden zoolang1 be
hartigd ctoou- zijm aam »Pirina iNoloi di Radja,
•aan zöer antwMcienid mam, dia edinideseamem
Weeft «fgetegdl.
Jammelr genoeg lierft Piakio© Alam geietn
Legtesn meeü'. Ik zeg jammer, omdat de doil-
daiatjcs Van Maingkoe Niggorö op Solo zoo'n
goeden indr'ulk bijl me hldblbetn odhbelrgelia-
tem ein ik 'n overtuigd vtooatbamdein Van
dergelijlkei Intendsche hulpfcorpsen ben,
Zooails we v|rk>eg(er x^eeda medeideteldetai,
loopt dia yiasteln, Poeasa «f Saum op zijn
öinidle.
Dit Vasten gedumendo de maand Raimad-
Qian, de negende van hlet TMi'ammtedaiaasdhfe
jaar", igtelldt la de wet of QjairiaJh! als de
vierde „zuiil" of Ibadat van den Islam. Detza
„inzdtbimg" hteteft Mohammed! aan da Jod'etn
on Cbrïstmeai antleend leh ze wordt in dien
Qoraiin walrm aanbleiVoilen, als een a»am Allah,
zeer welgevallige daad en een. deal doeiltirief-
föndste midid'elon tot bei^dfcinig! vto do zalig
heid.
Da betonde ariënteist Spiiemgetn heeft in
standaard weirk „D'as Lében nnd die Lehliiél
dels Mdhammad" bmveerd, dat die! Pldofeleb
oarapranlkellijik de Qu&diraigesLmai (den vas
tentijd der Ghrist'emeoi (Xatiholidken) @e(-
duiriande de Vdöiitóig warifedhgen. «lan dein Pa-
sdhen VoonalgaJandel had aveniglenamon m
later daarvoor do Saum van dertig, dagen
in da maand Ramadlhan hiad VastgestJefd om
den Islam gehelal! van Ihkst CUrisban- en Jtot
dondom los te maken.
De mosMmsctal sdhtijvieffs echter leiggeor
de za»alk juisit omgefkeierd tuit. 'Zijj_zeggOn,
d'at do Ramadhan-vasten oolrsiproinkieiffijk:
ook voor dei CShrisbenhledd verplichtend -was,
maai' aangeaisn deze maand nu öems in den»
k'auidfen wintertijfi dan w*e«r in den zomer
vial, weird valve,ns hen door de ICeak beslo-
tein, oan vaolrta»aoa steeds in de Lente bei
vasten en ails boiete voor deze overtreding
van Gods will'ee,n tiental' eortra-vasbein-
dlagen aan hat verplichte deirtigtal toei tei
Vaelglen. Dï'S moslims sclhijinon zich zelketr te
vai-igisaen, wamt zooVer i!k mijl herinner,
wtoirdb er iln Holland oolk Weil' eens in Janu-
ari en Pehrulalri gevast.
Tot igoed begfrip van het Ksnatonfieest,
dat wie gaan bijfwtemeai, zal ik U dn die vol
gends Poniklriaa alllle1 bijlzondeirheden vian da
Ptaasa mddedoetoru.
lit-. Clockeneb Brodbson, b. d.
Joviaikiart®.
maal besloten haar heur goedheid voor mij
te vergoeden.
Zij was altijd zoo royaal als ik appels bij
haar kocht.
Tante Christine „slapte" met het hoofd,
zooals Garda haar eigenzinnig knikken
noemde en dacht, dat zou nu toch al heel
mooi wezen, als andere menschen mild
dadig tegenover zulke onbescheiden vrou
wen wilden wezen. Zij lachte zelfs van
pleizier. Maar eenige dagen later lachte
zij niet meer. Zij vernam toen namelijk het
volgende; Gravin Garda had aan al haar
bekenden en dat waren zoo'n tweehon
derd bekend gemaakt, dat zij Vrijdag
van 12 tot ,4 uur fruit zou verkoopen
zij, de gravin, op den hoek van de Park
en Bismarckstraat. En waarlijk, daar
stond zij in do koude winterlucht appels
af te wegen drie mark het pond.
Zij had een groven rok aan, een grooten
wollen doek om de schouders geslagen, om
het hoofd van vuurrooden gebreidon hoofd
doek, die haai- stond als om te kussen en
aan de handen witte wollen handschoenen.
Daar kwamen zij, al de garde-ofticieren,
de diplomaten, de juristen, de kunstenaars,
kortom, allen, die zij anders in de balzaal
zag. En ieder kocht haar een pond appels
en vaak ook eer paar kilo af en alle be
taalden nog meer dan gevraagd werd.
En om vier uur waren de tweehonderd
pond appels verkocht, maar daar kwamen
nog meer kennissen, die ook nog hun wel
dadigheid wildon toonen. Aan dezen ver
kocht Garda haar hoofddoek voor 20 mark
en haar handschoenen tegen denzelfdon
prijs. En ook de omslagdoek werd ver
handeld.
Toen trok vrouw Wognorn haar aan de
Hofbericht.
D,a 'Oju^ea'-cteiriemonieimeesbct- m'aiaJkt be
kend, dat titelt !hof, ingeivoiligiö de 'bevelen van
Hare Majesteit d© Kommgamj den lieliten
rauw aal aannemen. Voor den tijld van veer
tien. dagten, ingiaanda op iZiaitemdaig; 21 dete-,
wegtens het aviarl'ijdein» van (Hiatt*© 'Koninklijke
Hteoghtciid de Qtrad-Hertojglin van Saksen-
Weiinaa',
Onze Marino.
BTijikens bij het departement vami marine
ontvangen ibeiricht ds Hr. Mts. panbserschip
Kor te na ei', ondelr bovei Van dèln kapi
tein 'ten* zee J, Camdiinaal, 19 dezer te Ber
muda aangekomen.
Vredespaleis.
Naar ivij vernemen, zou er bij dc regee
ring geen overwegend bezwaar bestaan om
mocht de Haagsche gemeenteraad terug
komen op het aanvankelijk veizel tegen de
plaatsing in den Koekamp alsnog deze
plek voor het Vredespaleis te bestemmen
en dan af te zien van de ovei wogen plaat
sing in de Maliebaan. („Vad.")
Kamerverkiezing
Mcin meldt ons uit Rotterdam.
Hedien Zaterdag zal doioa* de üiilhepale kies-
vlet^danigiulgl „Yte|»iuibolanV" iebn .kidlenvtor-
gadetiii'ug warden 'gehouden Waarin eemilg'o
reglomeiite-wljsiigingetii en oen, ihuishiaude-
lïijk ïieigfemont dool- heb Ihioafdlbtóstimr war
den voorgesteld.
De Voornaamste wijiziging ia die van art.
3, waarin Wordt voopgestöld een beginsel-
veiiklari'nig or> tei nemen tek vel'Vamlging
van h'et veiroiuldiett'dei proguumma.
Yaorgesbeld w'ordtt nl. ®rt. 3 als wlgt te
dtesn luiden
„Tot leden der vareeaMging- morden alleen
totegelaten zijl, die verkkirmi in 'noofdwik
vo-or te staan de navolgandei ibeiginselpn
a. virijle onbwikkalang van liet gehccte
Nederlandsohlei volk, met be^iiislei' van engen
VM'aritwtotoi-delHjfkihei'd en asoon-omiscüie zeT-
standigh'eii'd, met dien vteaistandei, dat, waaa*
dit moidht leiden tab misstanden en waar
bescherming' Van dan o-eoanfomisah zwakke
noodig is, idb staat moet ingrijlpiein.
b. een galeilctólijlte uitbreiding van heb
kieeinocht. aansliuitonde aan de voortschrij
ding der vol'ksantwilk keling, om ten süiotte
t© tomen tot aügemeen IriieHneialit voor man
nen en vrouwen, mert» aansluiting alleen vim
anigeechikbemi ea oawaiurdigieu
c. gVomdwetewijlzigjihg' die) de vlerweGen-
lijPring van dit den'kibeeild aan dien wtetgevter
ovedaat.
Formulieren voor nspirant-kUzers.
Naar wij vernemen, is bij den minister
van Binnenl. Zaken een klacht ingediend
mouw: „Maar mijn beste gravinnetje, den
rok houdt u tenminste toch aan?"
Garda zette zich op een ledige kist en
barstte in niet to bedaren lachen uit.
„Wat is er toch?" vroeg baron IJdits,
die van twaalf uur af niet van de ver
koopplaats was geweken. „Ik zou gaarne
meelachen."
Maar Garda wreef zich de oogen uit en
schudde het bruingelokte hoofd. Zij telde
haar geld. Zij had achthonderd mark ont
vangen.
„Vrouw Wegnern!" riep zij, „nu ben je
rijkl Nu kun je je een plaatsje koopen in
het St. George-gaslhuis en behoef je van
je leven niet meer te werken."
Dat kwam de oude in haar eer zij
wilde wel werken, maar niet voor een
schraal stukje brood; alleen wat meer
vrijwillig! wanneet zij er pleizier in
had!
Tante Christine van Polhalden kreeg bij
na een aanval van beroerte, toen zij van
Garda's streek hoorde. Zij snelde naar haar
ouders en schreeuwde:
„Garda is gek geworden I Dal meisje bla
meert mot geweld de eer van de familie..."
„Kom, kom, Christine I" suste Garda's
vader.
„Ik weet wat ik zegi Zulke buitenspo
righeden voeren altijd naar het verderf I
Wal heeft dal meisje al niet uitgevoerd! Een
maal is zij twee mijlen ver, moederziel al
leen, door Jiet woud gereden, toen er juist
geen rijknecht ter begeleiding aanwezig
was
„En omdat de oude herder, die een been
had gebroken, niet langer zonder dokter
blijven kon,,' viel de graaf haar in de rede.
„Alle impulsieve stroken voor onze Garda
door ds. v. d. Heide Le Engclutn legen den
burgemeester van Menaldumadeel voor het
feit, dat deze geen formulieren voor adspi-
rant-kiezors wil afgeven, anders dan op
vertoon van de namen der adspiianten.
Ds. v. tl. Heide betoogt, dal deze hou
ding ingaat togen de uitdrukkelijke bedoe
lingen van den minister, door dezen bij
de laatste begrooting kenbaar gemaakt.
(„b. C."j
De onderwijs novelle.
Do „Katlh. Ontdierwijjzei'" meldt, dat kot
bleu'ioht, 'alls zou in Februari door de Tweede
Kamer een aanvang Worden gemaakt rret
de openbare 'bcthand&linf dur ondeirwijs-
ncnvcille, onjuist is.
iHiab hiad schrijft
„Eerst komt aam de onde het alrbuids-
cantract, daarna misschien nog do p&nsion-
nearing; delr onderwijizers en hun weduwen en
weezen. Bedenkt men nu, 'dat met Ivlei cle
Kamer voor goed naalr huis gaat, dan komt
in deze periode de Qnd!ea*wij|sm,avdlT© met
moer gereed. Laten wij' da zaïken flink enden-
die oogen ziem em ans host daeai dat de
nieuw© Kanna-1 dezelfde saim'önsitefting toe-
'boude1."
School voeding en -Meeding.
In do 'gistem'aivond gehouden alaadsziting
t»e Enschede as, ovtireeinkomst-iig het advies
Van B. en W., «ein! advies, waointoö dei bua"-
giomefestar veririaard© niet tlel heibhen medh-
geuvenkt, afwijzend heisabmkt op een adres
dar "Vïfpeieniiging voor sdhoalvoiading en
-Mtesdinig om subsidie uit d'o gtormictantekas.
Verwaarloosden on gevallenen.
De Ilaagsclie afdeeling dor vereeniging lot
steun van verwaarloosden on gevallenen
hield gistermiddag onder voorziltei schap
van ds. Heeiing een algemeeue vetgadering.
Door do waarnemende secretaris, mejuffr.
Methorst, werd het jaai véislag uitgebracht
Dit jaaiverslag maakte melding van een
kleinen vooiuitgang in het aantal leden cn
begunstigers (van 243 tot 255); bevatte
voorts breedvoerige medcdeelingen omtrent
hot gedrag van de verpleegden der vereeni
ging, eu eindigde met een woord van dank
aan allen, die de Vereeniging in staat stel
den het lol van ongelukkige en vcnvaarloos-
de kinderen te halpen. verzachten.
Nog weid er in hel. verslag op gewezen
dat ook in het atgeluopen jaar de Vereeni
ging le kampen had met iets, waarover
reeds vioeger geklaagd werd, n.l. dat men
vaak machteloos staat tegenover de ouders
van dc kinderen, die men helpen wd.
Ook de voorzitter hesprak later in den
loop der vergadering deze kweslie en hij
uitte de hoop, dat dit jaar door do in
voering van de kinderwetten, voorzien zal
worden in dit gebrek van onze wetgeving.
De rekening en verantwoording, bedra
gende in ontvangst f 1762.12 err in uilgaaf
zijn altijd slechts oen uitvloeisel van haar
goed hart. Buitensporigheden kuni u dat
toch niet noemen."
„Zonder twijfel bert ik vair eert andere
meenittgl Err zooveel kart ik u wel zeggert,
een man, dien ziclr kan laten zien, dien
krijgt zij niet!"
Deze laatste woorden had tante met
schelle slem uitgeschreeuwd, eu nu vloog
zij op de haar eigetre manier mol veel ge-
druisch de kamer uit.
De ouders zagen elkaar glmtlaeliend aan.
Juist dienzelfden namiddag had baron
Udits een aanzoek gedaan.
Ett deze, een knappe irrarr err bovendien
een der voornaamste magnaten, behoorde
tot hen „die zich kunnen late r z.ien".
Gravin Garda had haar oude bescherme
linge dus gelukkig irr het gasthuis eert
plaatsje bezorgd err haar opgedragen cca
paar dozijn kousen te breien.
Dat kon in de wanne keuken van het
gasthuis gebeuren, achter het heldere ven
ster, waarvoor primula's bloeiden. Nu kou
het gravinnetje nieuwe daden uitvoeren.
Zij was zeer verstandig, maar haar ouders
waren toch nog slimmer.
Daar zij van harte wenschlen, dat baron
von Udits hun schoonzoon worden zou,
moesten zij toch rriol ui le bereidwillig
zijn. Garda, die door den knappen Leo Fric-
driclr reeds lang toegenegen was, hield het
er voor, dat het ook hier gold haar v. il
door te zei ten, als zij hem wilde hebben.
Men deelde haar dus hel schriftelijke aan
zoek van den baron mede, terwijl men te
vens opmerkte, dat Leo nog zeer jong en
ook lichtzinnig was etr misschien niet door
loopend gezond, en over het geheel moest
men mot de verloving niet zoo vlug zijn.
