G,
59"° Jaargang
Zondag 15 October 1905.
Derde Blad.
Biljs m «e, wüiüB a w wat.
ffi ROOSJE UIT DE PROVINCIE.
Mo. 11904.
Jfc»
IV/»
SrTv"1"^ m'aai1" zoor sminaikvoL
1 'Meefi staan vooi- dlo ctalaiga van een
J 011 fe&adbn.
test.
ALLERLEI.
SCJIIII3MM&CHE i OURANT
eoarant verschijnt dagelijks, mei uitzondering van Zon- en Feestdtsge®,
Pify per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 185, Franc»
Prijs per weekVoor 8 h i4 nas en Ylaardlngen 40 cent.
Afzonderlijke nummers 9 cent.
Abonnementen worden dagebjjks aangenomen.
Advwteotlta toot het eerstvdgead mamtr meatea des middag» vMsr een eb?
m |»t bureau fcesargd s|a, v
Baar©»»» Stett®TB4W5«»t 614&,
A-d-rartentlla: Van 1regels fi. 0.8$iödens
Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zf$
Mis der
tsesr 15 cents,
kinsmen.
Advertentiên bij abonnement op voordaelige voorwaarden. Tamvoa htor
tan dj a gratis san hot Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
wrsehijneia, worden zoogenaamde hlatnm m&r«rSmi*t{8n opgenomen tot denpvgs
vs» 40 cents per advertentie, bjj vooruitbetaling aas liet'Bureau is voldoen.
ÏRöwre, ®«S«SS'S®! W®. A3®.
I Dz„
rij dag
te elf
!1 0cv
beide
d, aan
>opea:
IS en.
er en
iedam
t 124
jk tot
as tang
Smbt
open
singel,
per
laand.
jrond,
ipden
>t 82
mdbe-
Dvtem-
erdag
'rmid-
3 van
lewijs
iin te
i No-
otelk
ïm m ander over de verpleging van ons
to m wat daarmede samenhangt.
(Vervolg).
Bij herhaling hebben wo reeds over de
veAiiig dhr 'bacteriën gesproken en eens
o^Egd, dat men d'aarondtai- vtelretaafc uiterst
Heine loven db wezens, plantjes Van zeer
eeavouèigen vort», dlodh d'te bet vermogen
tettten zitfit ongelooflijk snel te vormf-nig-
nddigen. In do zuivelbereiding1 spelen ze
een fóangrijke rot, zooaki ons ï'cteds bij dei
tespKikinf delr boteihbareiclümig sterk .n het
oog viel. Ook d© ka'asm'alker1 !hecft listening
met tei tobopidlsn alk diijj prijs stelt op tot
reilkniijgen van een goedl puudiilkt. Sommngp
tactorie-soortem voiooraaken gaweinscMe
feKind'eringen in dte kaas, tanden» soorten
laarenteg'en werken d'ie veaiandlelringeii te
gen of doen geheel Verkeeirde omzettingen
ontstaan. Met nodht miaig -men alzoo de
bedoeildb soorten ate soliadWijik aan-
Was mem nu maar Voi'lkotmfön op de
hoogte van den mvloedl d'oo'i- dl© veu-silh ifb-
fenda soorten vrtgeoefendl, dan zou men
ilMit spoediger do middelen V.nidten, waar
door dte ign'oöi der ons 'gunstige soorten
wordt hovandc-nd en die dbr sdhlaidblijko
wordt tegengegaan. Dtadh dlit is nog niet
het gevalt Men varikteart omklemt don iin-
dbed van sorntmiiig'a soorten nog in tob
onzekere; on al wordt door dei voortge-
atts onderaookuigem vue'l', wat die! praktijk
ons te zien geeft, Vclrkltendj, ta® v'an vtragem
"blijven nog ontoautwooit-d1. Wat vooral
fel ondteracakek- Veiel' moeite igëéft .ijs dte
omaiwenking van vorscOiii'lëndlel ba'cterile-
«ten, Enkel© soorten groenten naast el
kander, zondeir dat zo dn'nderiKjjk vbor elkaar
ajn. Andere beginnen zVeh eciret to vor-
nffli^uilldliigon. alls die igi'osi van kaar voor-
gangbters tot staan is «eik-omen. En liifetbijj
is nu nog silicon sprake van guinstiig wer
kende soorban, 'Hoe heawiarend' anioet. nu niet
bt otidcirzoek worden, zoo men naast die
Jiinst'g Warkend'ei. nog b.act'cliiën a.antrtft
rhr warlking of nog onlbcfeondl c*f scb.ad!e-
kk 'és. G-ëlnlklklg bdhowen we ons bedrijf
Kt ts staken, tot dio w'otensöbiapi affiles tot
fe&iÊieid gebiwlit llteift. (malar kunnen
ft Siefc reed!a vodbetenon d'oor geibtauik te
maken Wan 'hiatgtosn ciigen en landeaidr1 ebva-
log ons g©l«rd! en d'o theorie ate dbultref-
f Jfend aanbevolou (luaofb.
2oo heeft db puaiktijk ons gelbemdl, dat
t in 'aoht nemen van osn „niets aster het
jtód ziende" zindlstipdlicidl, heb optocdien
4®n dien ^roei d'ea" verieeerdb baatiawenstegen-
Ireriki', ja acflifs geihwl onmog'dliijk miaa'kt.
u VM'®' In'aa^ wft'® ik ar itods op 'lioo do
tekende 'kaasmiakelr P. Boeikell' -on deze
W geen and'eac raadlg'cieifster dhn db trvit-
n!tf - reainihio iidl als eraiste dn! aliter-
MxlzÉieiijlkstiei voomVaaaidto Voor sheb beare'i-
iken-
wor-
3918.
en.
an was zij, mneb 'db ilociaaispoor
Ingekomen.
zijl nog nooit Sn een glnoobo stadl go-
was, sdlieen aMIes haar ovai-weldagend
toe. Zij kwam uiib d'a pawiincde en had
4v«at Van db giroot© stadl votnigestcilid!,
haaa' verwiatlrtingion nog zouden
J en overtroffen, neon, dat) .lradl ze niet
ywmen denken.
'JilifcV ^'^'n wiandel'endiQ, bloeif zij' tel-
voor da raancn dbr girooto
I.
v!
beid.
in 1
unes,
CA-
u De
HG;
jn.—
eeën,
rlijke
schen
rican
rette.
}ldig.
staan. Zij tlvad) geen oogtem genoeg
f i, a>- "dia heetffijkhedtein, dfie diaiar wianten
11?^' igeniobeu ein zij| ibemieirkto
öj de 'ItoTOndlorenda bEildken,' di'ej db voor-
ff vM- t. ■'laair' wi'onpan. Want zij Was
fc hfit ktein© noosj© uit die pnovin'-
■i soo fpigjji, <3n lievendllustig. Mon aaigl tert-
dht sij n'i'et behbatdo tot 'db brociii-
d'jcs der stad.
mJr hijnia adlittion jartsn oud!, ib'adl
tar' Wv!e o^Sen ©n aiidvbblondl luuvih,
a.tt weerspannig© Wkjea Iknullbnidi op
s 00*o<>fd neaividlien. Haar klcoding
Hu ®JShïi^i vooral' ooni asrliw oen dlör
hijuaVoeton te b'avvondb-
6 a in hun roodinhinveleilan étuis sclbft-
j aij^mör"5'';ö d'aiarbiijj niet dat eisn voor
ven stór staand! 'hm*, hlaar ou
den vian gaode zul'velprodu'cten. aangaf. Door
ourtJiintad) toelh, fcunnon ondbr meeir, tal
van vdrkeierdb bactericn in onzo boter en
kaas kornon en d'aar een nadtecliilglen invlodd
uitoclfbnen, O vortlreveln zfndblijk is
raai in liet zufvaïbladlrijf niet spoedig.
Er aijn baoberiën, idl'Je uiianzidkten verooi-
ziakon. Mel'.lk, laiflkoiirastig van (koefien. aain zufflc
een aiiieafcileikte il'iiidbnid!, wolrd't vaak met dliie
dbr ov'onflg'e Ikodien verkaasldi. Db kaas vbr-
toont dlan ebn nolgail! bekond' igelbirdk, men
kmijlg't dlaw aijzoirs. Door db meLk Van zoo'n
uiitelnziellc dlieti* nieit M| het vcAateen te ge
bruiken kan mien het aijtaeji voorkomm.
Nu is ecBitelr (geiblel an, d'at db uiitw'arpsoten
ook zuillkei babteriën ilvunnen boVattsu' nog
voordht iibt 'Uiargebubk: is waaiigenumcn.
Op zrdli Zelf is dlit ni'eib elng mits maar 'geen
diaabu den- udtweirpselbn 'in db mcilik. tmecht
koimisn, en lbo® Oïcbfc kan zuJka tobh plaats
lhl:'bib®n. De dijjen en db aeiliterKi'jdb van liet
o'.'dbr zijn soms vlnijj et'chk vwontroilnigd ir.ie-t
be®! of talf droge. stuWkbn dleir uiitwenpsielcn
on hoe 'Keht '.kunnen die milet in dten nielk-
ommer vailltsn
Alls h.cft Iin db Ikaas optreedt kan men
lang naiar db oorzaalk zo'elken in dit gevalt.
Be.teir ibetraohtein dbr a'cinhrt'dl aal het g©-
beick doen verdiwlijjiiÈn. Hoo vaak komlan r.iot
db fkilleercn dfen- anb'.lkeire anet db uibwarpselen
dor dioien in aanraking?
Zeer va.alk is heft oolk gevolig van oi.\ol-
dbend'a zouten of pidlreleu. Hoaffc alben (het
'bnftcngfS'db<a een voMbendb HioeiveaMiojd
zout opgenomen, dan wordt ook aïlben iu
dat igedcioke db wen king dbr „heftbacteuie"
tegengegaan, doch. in tot hart dier kaas
tóeft zij vdiji jpeill. Het v'euim'eng'cn van de
wrongel1 tmiafc zout is in dlit ojmdhb dlan ook
aan te bavcilbn, mein is dlan zeker,, dlab de
kaas dbor ien dbor gwouten is. I-Iet itsejt
v'o lidben db uitpersen dfc.r wei dl.ik*wii(ls
onniogieffiijik gemaalkt, door het te. slbrdl^
veafciuimalten v'an d'c wrongel h©ielft rok
al het rijteen teiigevoTlgo. Wel kan dloor sterk
pekelbn, db te viöefl! acihteaigcbibvem wbi, voor
het grootste Aal wordbn viea-wijdard', ïr.aaa-
dlan is db zoutopnama zoo groot, dlat niet
a'lloen db „hbftlbaicterib" in haar groei ho-
ltainimard wordt, maar even sens debiacte'-nën,
cllffe rtbiet rijpein varoortalccn, waardoor dit
ïijlpon sTochits zoor HangziaaVn vordert
Db wemkinig .dbr „ihoftbacbeaio"' wordt
tage'ngeg'a)an door to zongbn, dat de te v«-
kaïzbn mbUk oen niot to Taag amugelvalto
ihbcfb. In onze strelk'en titabht muon dlit dool
to bereiken door toevoeging Van kamiomcilk,
in Noordl-Holllhnd! dtooa- het gtebimlc vtem
,/la.ngjei wteti*'. Hier dbet anen aigonlijlk het-
zöllfdle a I's bij 'het aiamzuran dbr mblk voor
tab karnen Door db toevobging vian het
zuuir faSjgon db mclrtumltto'artettiïën een
vooKlp>r»ng op mogdiijk aamwozilg vteiilkeevdle
bacteriën en oveagiro'ciiten dletzs. Dooi- db toe-
vo.aging' Van zuuir a.an db te sttamimon rveJk,
wordten dlo mid'kzuuir-'baic.teiriiën ook In'or vcsr-
steirkt cn .dtevin,gen db vetekoordb soortien tot
wedkelooslheid.
Odk op e.en amddne wijfee kan men iüst-
aeilfdis dbelli bea-teiilkeai bn dit is kenmerkend
om d'o wadkizaamtoikll der 'taicterkm to l©o-
ii en 'ken non.
Da melkautuir-bacibeirie' zet db molksui-
kcir om in molllvziuuir. .Nu team de ilieft-bac-
boni'ö voor zijn gtnoai odk db mlelksuolker gto-
bmuiiikon. In do mdlksuikter toch is aamwezjg
zuurstof ©n dlie zuurstof is voor den gtoei
id'ezeir haciteirre noodfeakefijlk1. Zoo'wleil die nuclk-
zuuir-baicitc.iie all's db hefUbafciteirilc. zuffiiori zfioli
diua va.n d© miiDlksUiikar trrtlchtem meester
te m'aken, dei eieimte voor db vbmmii'ng van
anollkzuiuai, d© ilaatstis oirn dia zuurstof mach
tig te worden. Waar men zuur aan] de melfe
toevaagt „dbaa- Wijven db mdllkairaï'-bacibo
riën dte| baas en da anders kuiunem maar
weinig zuurstof vooir toar igroeli bteimach-
trigten.
.Men (laan evwmvbll oolk aan de te ver-
klazen .molk wat salpeter toevoegen inpvaats
va.n zuua- en veiilk rijgt 'd'nn ook ©en gamstig
.iesu'ltaat. Da heiftlbacteria toctli kam uit dlo
safpcteir vosll' gieanalkkdlijkor zuurstof voor
ilvaar glindi' vilijlmaken dan uit dis mallksuikea-
en stelt, jfdti dlaoab-m vooreerst mot db sal
peter tcivneden. Do miolkzuurbacteria zet in-
tusscihlcn .haar w'örlk voort, dlw.z. varandeit
mellksui'ik'cir in nYellkHUuri ön necmat sndll in
aantal toa Zoodlra de saïpetor d'oor haar
meAdfmgste'f vcahmuiikt is, wil' ook zij nu
aam d'c nmlksuiÜk'er bcgjinnon, docili tel .laat.
Die anelksuïk'ar is af omigeeot of reeds door,
db melkzuurbacterie in beslag g'cnomen en
dio 'hoftbacte.n© 'kan zicih niet Vardeu* ont
wikkelen. Da,a.r nu voouail biji ilnet onttrek
ken Van zuui'.stof a.an. db mdlksujlkar door de
he.ftlbactevliei veeil 'gia^ lucht, ontstaat on d-t
veel' ruin dbr n'l'aats beeft biji >h'et omzetten
der «ütpetrar. treedt het kaasgebarek niot op.
Het oiigcni'ijfï gelbirdk in .db teaas toch be
staat daarin d'at ©r ziclh to voet! gas m de
kaas vormt on deae daaadoor opzet en soms
De coer tnacibt dlit göbrck tot staam te
blremgien dbor gaatje® in d.o kaas te piök'ken.
gassen 'lounnem dan ontsnappen; doch
tevens legt lliij dlo kaas op. db kouidlei steer.en.
De /kaas koelt daai-dtoor af on ook inwen-
cïg d'aalt die warmte, iwlaiamdooa- liet voor
do hcftbacteaic to kould' wordt am. vbndto t©
glro'eien. Zoo brteingt db kaasboer op zijjii
miana'cir dlo vorkecadte 'blactoila „in do kou"
on dten voortgang van het gebrek tot staan.
sieeds gioolcr wordt. Ik neem daarom de
Vrijheid, u voor te stelten, de genoemde on
juiste bewering bij de volgende uitgaaf van
uw schoon gedicht, daarin te verbeteren
op deze wijze, dat weli ieder oogenblik een
mensch sterft, maar er op hetzelfde tijd
stip 11/10 geboten wordt. Hel nauwkeurig
getal zou zijn 1.G7, maar men mag wet
een beetje toegeven aan do versmaat.
Een getatoueerde koning.
Jean Baptist© Jules Bemadotte, die
onder den naam Karei, XIV, koning van
Zweden en Noorwegen! was, lag doodziek en
moest worden adergelaten, llij wikte hier
toe echter geen toestemming geven, hoe
zeer de doktoren, die er ccn goede uitwer
king van hoopten, erop aandrongen. Na
zijn dood vond men op den eonen aim van
den koning de woorden: „Liberie, Egalitê,
Fralernité", getatoueerd. Bernadotle had
zich deze in de veelbewogen tijden der Fran-
sclie Omwenteling laten inschrijven, en
schaamde zich, ze gedurende zijn leven
aan iemand te laten zien.
a'%ebi'okwi aankaek, terwijl hij d'sed' «llsof
lliij) idb etailagiei bescüi'ouwdb. .Heb was een
'knaippe irnn, .groot van gestalte, ongeveer
veertig' jaren oud', met zwart, aan diet sl'a.pein
moe A dietwat grijkendi .haar ©n ©on zwarten
snor. Zijn door db zon verbaiand) igaziiciht cm
zijn gfeijs Erigiell'sclh dostmumi Veruliedbn An
'buditenllandlor.
„Welk ©on trteff©ndB «getijikenis," zeadla hij
bij zii'dhzelf, „maar niissdlidem is heb sHlachtS
eau spd miiijnea" v'ealbiaelldïn.v, diaair haaa-
beel'd mïjl gedtem-endta al. dtezei jaami voor
oog'en 'hoeft gestaan'."
Heb joirg© melisje haallA nu! ie©n bleiin
bienaisje uit don zalk to voorsciMjln.
,,,Ja, e©n paar miaA malg] ik vveS bssto-
deln.," dacht zij„ „ik wal nuaana een triöuwo
'tirodh© koopen. Da hair© is .gehrokeu."
Ma air aian db deur bdbef zij aaraetendl
staan. Misschien 'had' men iin zoo'n mooia
wi'nkell zuïkö .goadBroapo ibrodhles niet. Zijl
sabiaamdo zi'ah bftjna om, diaaa- b'ihnen te
gaan, voor zoo'n Moinligjlifaildl.
Maar oiud'eilijfc trok ze dtei stoute sidhoeaiee
nan on timid' binnen.
Een cloganto jonge hoor kHvami haar tego-
anoet. „Wat is er vmmi uiw dl'bnst, mejuf
frouw?"
,,Ik .zou gaartie een gitten ibii-ocihei van ui
h'oblbon niet te dhiur zoo ongdveor
vaar twee maa-k."
„Die1 vindt ui bovrn in d'e bmaar daar
die trap op!"
iZij sbeeg de trap op en kwam in db botza.r
een. l'ange ziaail' apet vca-sAcidbne afdtod-
Itngcn.
'Hieaibbvbn -govoelüdo iztijj ziioh aniaeir op hmiaa-
Dichter en wiskunstenaar.
De beroemde Engelsche didder Alfred
Tennyson, de schepper van „Enoch Arden",
kreeg kort na de verschijning van zijn ge
dicht „Visioen van de Zonde" van den be
kenden wiskunstenaar Charles Babbage hot
volgende briefje: „In uw gedicht „Visioen
van de Zonde" vind ik do volgende onjuiste
bewering: „Ieder oogenblik stcrlt een
menach en wordt er een geboren". Ik behoef
ii nauwelijks te doen opmerken, dat deze
ïokening, als zij juist ware, tengevolge zou
hebben, dat do gezamenlijke bevolking der
aarde steeds dezelfde bleef, terwijl inder
daad het getal, dat die bevolking aangeeft,
gcimiak, daar hier niet zooveel •ko&Übaaa'-
hed'en waren. Zij begaf ziclh naar dë afd'etei-
i'.ng van twee mark, waar 'een viniendeiiij.kia
jonge id'anne hi&air versohaiAn© broches 3'ict
zien. Zij koos er een uit .ctti stond juist op
het punt weg to gaan,, toen idb 'valeiamddMnig
van zooevem op haar toetrad! en eerbiedig
den hoed' afnam.
„Ik v'raag u wel excuus, msju&ousw, d'at
ik db vrijheid neem, u aan tlel spteken,"
aaide hij, „miaar ilk zou u igaarn© iets wifen
viimigon en hoop., dlat u miijjn vieii-zoek met
auilt weigeren."
„Wainueor 'ik er wam Baan voM'oeu
zeid'e aij giBm'Iadhend'.
Zijn 'door id'e zou verbrand gezicht boei-
zcinid© haar zoovele! veirtrouWein iu dat zij
niet do miinshe ivimilegeinlliieii'dl .gervoe>M©.
„Ziet ui, imeljuffrouw," ginig hij v'oort, „illd
ben aiöeds sedbrt volta, volta ja.rcn mitat nneiea''
i|ti miijln vadtailand! geweest ©n hobi hier een
ni'aht ongeveer van uw Seeftij.dS wiö ik
oen goschonk aoru wfflen geivem'. En bij do
keuzo Van dhfc igesdienik zou ilkl pdijp stoMfen
op uw vooiiKchting. U weet zdk'ei'1 betea- dan
ik, wiat eeu jong meisje bet best oiaushnat.
Missehlten een paaa* goucfani «ctrad'etn of itets
dtargeiliijks. Het ana.g we® eten paan hondiclnd
mank kosten. O.p clem pu'ijls ikoimt hot niot
zoozeer aan."
„Een paar .honderd1 emiark, heilbaakle zij
Voinba'asd.
vJiat, maim wijl moetftti chain naa.r bewedtan
gaan."
„Mïidldfan op do trap bülee'f hij! plotseiling
staan. „Pardon aeai pogeubibk, mejuf-
fiteiuiW. U iberinncrt mij zoo Itayendlilg aan een
Mislukte list
Thibaut II. graal van Champagne, had
bekend laten maken, dat, telkens, als er
een kudde van honderd schapen door een
zijner sleden trok, hiervoor een bepaal
de som betaald moest worden. Nu weet
men dat boeren, in geen tijd (zelfs heden
zijn zé 't nog niet) vrienden waven van
de belastingen, in welken vorm ook, en daar
om kregen zij, die de belasting aan Thibaut
zouden hebben moeten betalen, den slim-
men inval, kudden ie vormen van 99 in
plaats van 100 schapen, om zoo vrij te
komen van de betaling. Thibaut echter
hoorde van die list glppjipcren, en be
paalde, dat voortaan bij kudden van 99
stuks O'.k de herder voor een schaap zou
worch-u gerekend. In dien tijd is. het bekende
Fransche spreekwoord ontstaan: „99 'scha
pen en 1 inwoner van C'mmpa^iie zijn ge
lijk aan 100 schapen-. De hiei genoemde
Thibaut was de tweede van zijn naam, hij
is de voorvader vail den konmg van Na
varre.
Iets over den ouden derfflinger.
Derffiinger, die zich door eigen kracht
van een eenvoudigen boerenjongen tot veld
maarschalk in liet leger van den grooten
keurvorst had opgewerkt, had het op het
gebied der wetenschap niet ver gebracht.
Eens zoml hij een ïitmeester uit, om in de
omstreken van Neumarkt een bepaald stuk
land op te nemen. Spoedig was het bericht
van den ïitmeester in handen van den veld
maarschalk, In dit schrijven stond daar,
waar men gewoonlijk den naam der plaats
schrijft, het woord „Cito"! waarmee de
schrijver wou zeggen, dat het bericht zoo
spoedig mogelijk moest worden overhandigd.
Derfflinger zocht dadelijk, uit onbekendheid
met de Latijnsche taal, hel woord Cito op
do kaart op, incenctute, dat het een plaats
naam was. Toen hij dezen niet vond, werd
hij knorrig en i'iep zijn omgeving toe: „Nu
zond ik dien ritmeester ter verkenning uit
naar Neumarkt en daar rijdt me de man
naar Cito."
De oudste brievenbus.
Het is juist 250 jaar geleden, dat Adam
Olcarius (Olieslager) de vertaler van Saadis'
„llosengarten", zijn „Reisbeschrijving van
het Morgenland" uitgaf. In dit werk, ^vaarin
hij do reizen beschrijft, die hij in het ge
volg van een vorstelijk gezantschap naar
Rusland en Perziü gemaakt had, wordt ge
sproken over een bepaalde plaats en een
bepaalden steen aan de Kaap de Goede
Hoop, waar de zeevaarders, wier weg naar
Indië voerde, brieven nedorlegden, opdat,
zooals Olearius schrijft, „andere voorbijva
rende zeelieden bericht zouden krijgen over
hun reis, vanwaar cn wanneer rij vertrok
ken zijn en waarheen zij reisden." Die ge
noemde, eenvoudige steen in het zuidelijkst
deel van het vasteland van Afrika, is de
eerste brievenbus, die de geschiedenis
noemt.
Hesopus.
pe naam Aesopus is ons allen hekend.
Reeds in do volksschool leoren de kinde
ren zijn fabelen, cn wanneer die kinderen
menschenzijn geworden, die soms de
schoolboeken hunner eigen kinderen door
bladeren, dan vinden zij hier en daar een
gedichtje of een stukje proza, dat hun
eorsl nu met recht veel plezier lozen. Er is
niet veel van die soort, maar onder hel
weinige is zeer veeL van Aesopus. „Men
maakte er de leeuwin een verwijt van, dat
dat zij slechts één jong voorlbrachL. Ja,
sprak zij, slechts één, maar het is een
leeuw!" De waarheid, dat het goede niet
in de menigte, maar in de deugdelijkheid
hostaal, is al niet treffender aan te too-
nen. En toch is dat verhaaltje zoo eenvou
dig verleid als een kleine gebeurtenis en zoo
geestig, dat men het telkens weer met
nieuw genoegen overleest. Wie was nu die
bijzondere man, die binnen de enge gren
zen der fabel zulk een rijkdom van levens
ervaring kon geven en dat in een vorm,
die met een buitengewonen kunstenaars
aanleg een merkwaardig scherpen, oplet
tenden en schitterenden geest vertaadl. Wij
weten weinig van hem. Het schijnt zelfs,
dat hij zijn fabels niet zelf heeft opgeschie-
veu, maar ze voordroeg, en anderen ze
verzameld hebben. Terwijl Aesopus om
streeks 500 j. v. Chr. leefde, wordt als de
eerste van dio verzamelingen, die van De
metrius van Phaloron (300 j. v. Chr.) ge
noemd. Volgens het eenige geloofwaardige
bericht, dat van Herodotus, was Aesopus
een slaaf van Jadmon in Samos. Herodotus
vertelt ook, en wel klaarblijkelijk naar inlich
tingen, die hij gedurende zijn verblijf in Sa-
mos inwon, dat do kleinzoon van dien Jad
mon een geldsom als schadeloosstelling ont
ving van de üclphiërs voorden in Delphi ge-
dooden Aesopus. De oorzaak van dicn dood
noemt hij niet. Daar Aesopus echter (zie
dlame., die ilk vele jaren getedtan gcikendl tób,
zou tik uw naam mtegen weten?"
„Uk 'heet Liesbotlh Betrgtar."
„Dan tob ik ms toch. niet vergist. 13 is
dta dochter van Henny Bitab'stadt, A vrouw
van dein 1'andeiiigena.ar B'emgea1 op Oarfewaldl,
niet waar?"
„Jurist. U Ik ent dte mama?"
„Ik Ikendte'haair, nu twintig jaren geiteden.
„Mijn naam is Gentlmid! Stóm."
.pZoo, is u mieneer Steiu Dan ken ik u
oote wek Manna toeft dlfavlijlls van ui gespro
ten em zij) heeft odk uw portret. Mbar daar
op «iet ui er lang too goeidi niet uit. Ja, ak
bëdiodl voögd'e zij ca- 'blozltend aam te»,
„ik Ibedbeil' dl oude portrettern zijin altdjldi
zoo teeïijlk. "U" heeft dlaaMom geen baard ön
uw kteedimg is zoo oudtamvetscih."
Zij Taeihto vergenoegd, teiwiJE zijl A tnap
afliepen.
Nu waagida ziiji het odk, dten alegamteln
winkel ©ons rond tei zitan, Zijl bad! plotseiilui:
eon groote m'ate Van zdfvertrouiwtein gekio-
gen. Dat Ikotmt steeds, wamrser men het bö
wustz|ij|n heeft ovetr gol'd' tei kunnen bescki'k-
Boeti cm nu was zijl niot meer het mdisjo van
bulten, dlat vöor tweia mark Wi'M'a koopen,
miaar een jong© dkuma, dio voor een paar
honderd marfc juweelem uitzoeken moest.
IMet opgeheven hoofd! liep zij! onder- de
sdhiitbénemdto kristallen gaskronen door em.
liet 'kaar 'blik gaan over ail' dito prachtige
weeilidbaTtilicokm. Hoo heatillijlk uf.t al' dloze
met etohtte parelen em juwteeitan beziatta
gouden sioi-adën con fe'caicö te' mogen ctoen
Haar kouze viel op con gaa-nitniua" toatearidio
uit broche) ooirkiioppen en" laumband van
mat met Aamianten bozeb goudl. Op deu
prijis sloeg zij geen aoht.
„W'at zal uiw nitiht d'aiar MSj mee zijn,"
zeiido zijl toen iStefta van de cassa, waar 'blij
h!et garnituur behaald! had, 'bijl haair terug
kwam.
„Zou u zeH or ook Mij' me© Weaern
„I'k Wat zou ik op het Üfand diaiannea
beginnen Bij zulke aieraiden baboort een
fijjn toilet."
„Mag ik u wel van Jiarte dankten, voor uw
vaneaid'edajlke kuip
„0, geen dtenlk. Ik vond! 'het wat prettig.
Maar-nu anoeh lik maikony dlat ik thuis konu,
andere maaikt nuaimai zich ongerust. Z'ij zal
reeds op iruij| gëwacflit kabbon."
„Is uw miarnia ilrileir in dta stad'?"
„Ja, wtij zijjn bai'd'en bij mijii tante te
•ïogdeuen."
„En uiw papa.?" vroeg hij' aarzöltend..
„Paph. is ateodk tweo jaa-on dood. En maana
is nu Mtaiilreen igdkonien om. rniet aeai malkle-
laar over dten vorlkoop van ons llandlgijed1 to
spreken. Het is ons in d s üaatste jaren niet
voor deai wind gegaanMajmai heeft nui ook
bet voorneimeni, v'ooi- miji bij dtez© glefltagen-
hedd een passenden wteukkriiiig te zoeken."
„Het zou mijl seen- aangemiaamld! zijn uw
moeder te kauinen begroeten."
„D kunt met mijl meegtehtn. Mamai ia
thuis."
Tenvtijil zii. d'e Veateabiilltanidte stalaten dteorr
Tiepeai lachte en b'abh'dlidta Iiileefbeth hteel op-
gewtakt, terwijl!' Stains d'onltero oogen' mot
u-elgevaLlen op 't fmitssdhe, ibjioeieandlö kivens-
lustlgte gezichtje uustbeia.
Toon ze bij. het huis wWen gefkomëu, liet
