ïa
Sa
a
59"* Jaargang
Zondag 12 November 1905
*o 11928.
Tweede fMirf
De Diplomaat.
W
UIT BATAYIA.
Tuchtscli olen
fWr
Kiv
lif.fi
y>, a
i
i
I:
SCHIEDAMSCHE COURAI r
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Pi ijs per k« at taal Voor Schiedam en V laar dingen fl. 1 25. Franco
nor post fl. '1.05.
Prijs per week Voor Schiedam en Vlaardingen "10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonneim nten worden dagelijks aangenomen.
Advertentién voor hot eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
gin liet bureau Lezoigd zijn.
ISureau Botcrsfrnat 6§.
Prijs der A d v e r t e n t i n Van 16 regels fl. 0.92 iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plnate die zij
innemen.
A d v e r t e n t i n bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, woiden zoogenaamde lileine advertenliün opgenomen tot,den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan Imt Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ko. 123.
KS"l/KA
Batavia, 5 October 1905.
Batavia hééft gewed rend, Zaterdag en
Zondag; Zaterdag was de stemming nog
niet dit wits, Zondag was ze zéér levendig.
De eerste Bataviaraces zijn een beslist suc
ces geweest. Er is druk aan deelgenomen,
en er was véél belangstelling van het pu
bliek, De 'tribunes bleken bijna te klein.
Ook de Inlanders lieten zicli. nicf onbetuigd
de tribunes versmadende (er waren er een
gaar, waarvoor de entree zéér laag gesteld
was), sloegen zij, bij honderden en honder
den, liet schouwspel gade, slaande in de
felle zengende stralen van de tropische zon.
Benijdenswaardige lieden loch, die «erop
gemaakt zijn hot uren lang in den Indi-
schen zonneschijn uit te houden zonder er
bij neer te valient
Er Is gerend, cr is geweder zijn win-
kansen verloot en er is met tolalisators ge
werkt; er is voel verloren en veel gewon
nen; er is gejuicht, er is champagne ge
dronken; er is gedanst en geflirt en gerou-
let vooral veel goroulet. Er zijn ruiters
van hun paarden getuimeld, vooral bij de
rennen met hindernissen: dat hoort er zoo
bij, en ruiters en paarden kwamen er heel
huids af. Maar bij een van de laatste rennen
gebeurde een formeel ongelukeen rennend
paard men heeft de onder-stelling geuit
(en levendig tegengesproken), dat er* een gaj
in de baan moet zijn geweest, waarin hel
dier getrapt zou hebben buitelde, de
ruiter maakte een duikeling, en, daarna,
zich oprichtende, kreeg hij vair een ander-
paard een trap tegen liet hoofd.
Bewusteloos en bloedend werd do man
weggedragen; achteraf blijkt zijn toestand
race te vallen; hij is nu hard op weg et-
weer van boven op te komen. Het paard,
dat een schouderblad had gebroken, werd
afgemaakt.
Zondagavond een gloeiende fuif in de
„Harmonie" hal met rottleC en Maan
dag toog héél Batavia (voorzoovorre niet
Al te katterig) weer aan zijn gewone werk,
zijn gowoite praatjes en zijn gewone amu
sementen.
Zijn gewone amusementen: die zijn legio.
Een hier vertoevend toerist, die, zooals men
dat noemt, „met zijn lcegetr tijd en zijn
leege hersens geen raad weet", moge zich
hier.in de morgenuren althans in de
latere morgenuren, na negenen, wanneer
wandelen, fielson, rijden enz, ophouden ge
noegens te wezen vervelen's avonds
vindt hij altijd wet een of ander occupatie,
als hij n.l. over een goed gevulde beurs
beschikt, enmits hij, ten aanzien van
sommige den vermakelijkheden, zijn critischo
neigingen en fijnproeversaard kunne ver
loochenen, en herinneringen aan hetgeen
hij in Europa's hoofdsteden gehoord en ge
zien heeft, opzij kunne zetten. Ik be
doel hiermee niet dit: dat meestal, ergens
in een hoek van 't Koningsplein (bijna al
tijd in den KT oord-Oostelijken hoek), een of
ander- rondreizend paardenspel staat, dat
dan natuurlijk eenige weken huig avond
aan avond spoelt, tot wanhoop van die
genen onder de bewoners van het Noord-
Oostelijk gedeelte van het Koningsplein, die
min of meer muzikaal zijn aangelegd;
ook doel ik er niet op, dat zich meestal
hier of daar in de „Benedenstad" een of
andere „Komedie-Stamboel" bevindt: een
kermistent, waarin een uit Kleurlingen en
Inlanders beslaande troep, in 't. Maleisch,
nu eens eert als opéra comique ingekleed
verhaal uil de Duizcnd-en-één-Nacht, dan
weer eens, evenzeer in 't Maleisch, een
naar 's lands gelegenheid verknipte en ver
broddelde Fransche of Duitsche opera (bijv.
„Faust" of „Hamlof") vertoont vevloo-
ningen, did bij de zeldzame Europeeschc toe
schouwers vaak1 lachlust en zelden bewonde
ring opwekken, maar die zéér in den smaak
vallen bij hel Inlandsche publiek en hij som
mige Kleurlingen neen, lezer, ik bedoel
op de reeksen van voor hel fashionable pu
bliek bestemde concerten, looneelvoorstellin-
gen, opera's, voordrachten, goochclavondcn,
spectacle-varié-verlooningendanspartijen
enz. enz.
Driemaal ik do week hebben wij bier-
iels, wat men in 'f vaderland een „zomer-
concert" zou noemen. Eiken Zalerdagna-
avond van negen tot twaalf uur, zomercon-
oort in den tuin van de sociëteit Concor
dia; eiken Woensdagvóóravond van half
zeven lot acht umvhetzelfde, en, eiken
Zoiuiagvóóravond, concert in den tuin van
de Harmonie. Dit laatste is een geur-gele-
genhcid: do beau monde komt er, héél
netjes aangedaan. De Woensdagavond-con
certen zijn min of neet kinder-voor stellin
gen; het is dan in den Concordiu-tuin aar
dig en vroolijk van hel opgewekte cn ge
zellige gedoe cn gedrentel van kinders van
alle leeftijden: van kleine dribbeltjes, van
drie jaar af tof nuffige bakvischjos toe.
De Zaterdagavond-concerten zijnwat het
muzikaal gehalte betreft, eienals de an
dere, gelijk le stellen met tamelijk goede
zomerconeericti" van het zóóveclste regi
ment in Nederland (als ge een bestuurslid
van de „Concordia" een aangenaam oogen-
blik wilt bezongen, zeg hem dan dat ze
net evengoed zijn als de concerten van
de Grenadiers en Jager-s)... maar* ik houd
er niet van. Ik heb èr altijd den schrik
van beet gehad, en ik heb nooit geweten
waarom totdal een pas uit Holland ge
arriveerd zeeofficier het mij duidelijk maak
te: „Weet je wat er hier aan ontbreekt?"
zei de zeeman, „een heele collectie luie
stoelen, chaises longues, voor elk bezoeker
„Och Angelika, ocih Vara
Eiitlk Wild', student ini die redblen rm zijn
laatste jaar, sprak 'deze woorden op een
toon van vertwijfeling. 'Nooit stond dan
ook een muzenzoon voor een moeiölijpvör
vraagstuk. Daar lagen zo voor hem de beide
nootïottige gesdtniiften, waairvan hot cone
den. hemel, liet andere do hel vooa* hom in-
hi'dd! Do 'brief, dite (hem don hamel open
de was een op «fortijk karton gedrukte uit-
noodiging van de „Saxiona" tot bijwoning
ran kaar feest, 'de brief, die voor hem een
ból ontsloot,.-waa een vtraaig van rijlni stron-
§en -vader, om den verjaardag van rij,n zus
ter Angt&Ukai te komen meevieren. Natuur-
Hjik zou Vera, op het ,,Sax):ona"-ibatl! komen
Zij had tenminste in dfe 'laatste twee ja,rem
©een dtangdrjik feest verzuiilmd'. Velra. Kronau,
da -dbclhitor van een rijk advofca&t, was de
goditn van zijp divepencl! hart, maar liiji had'
ïiog nfieto diem mroeldi gewondbn, dio aifomgdKef-
de, gevierde schoon© zijn liefde te ver
klaren.
'Nuj had hijj zich voorgenomen, dit op het
bal te dbendaalrotn had! hij' Z'db sinds
rdken op die iwallkoma (gelegenheid! Ver
heugd! ©n nu eisöhte rijn „outdte hoer de
riktar, kort, krachtig maai* vriendelijk,
dat iluij op clou d'agj van hot 'bal thuis Sou
konten, om door zijn. teg<m,woordi|ghöiid' meelt*
Wster aan het verjaarfeest bij) te zetten.
.Welk een igriii van! het noodlot 1 En ik hiibild!
veel van zijn zuster, maar" Angaïika, was nog
j°ng en zoui wawsolüjïiljjk nog ontelbaire
één: zo kijken allemaal alsof ze niels lie
ver zouden hebben dan dat!..."
We hebben ook concerten binnenshuis:
we hebben zelfs een diloUuiilcn-veroeniging,
gelooid nref den eigenaardigen dubbelnaam
„Toonkunst-Aurora", dio het geven van
concerten, vocale- en instrumentale-, ten
doel heelt, en zich, twee of driemaal 's jaars
(of soms ook wel meerdere malen) zóó
verdienstelijk van haar laak kwijt.als
men dat van een clubje Indische dilettan
ten, gesteund en aangevuld door* Indische
stafmuzikanten, verwachten kan. Nu cn
dan geven muziekonderwijzers of dilof-
I anten som-nummers ten beste. We heb
ben een a capella-koortje, dat nu en dan r'o
de kerk zingt. Af en toe verdwaalt hier
heen een of andere „ster", op reis naar
Australië of naar Oost-Azië; verleden jaar
de pianist Friedenthal, nu onlangs de vio
list Premyslav. Op .ongezelte tijden strijkt
een (terde-rangs-ILaliaunschc-opcralrocp hier
neer. Maar* de glorie, onze glorie, Bala-
via's gloriedal isals we zoo nu en
dan zelf een opera opvoerenwij zelf, een
menigte diletlanlen en eenige muziekonder
wijzers en onderwijzeressen, en, zoo moge
lijk, een werkelijke operazanger* in een der
hoofdrollen. Zóó hebben wc de laalste tien
jaar „Faust" opgevoerd en „Laknró" en „la
Fille de Madame Angot" en „le Capitaine
Noir" en „la Traviala en de „Vleermuis" en
nu onlangs „Hamlet" en j'en paise et
des meilleurs en zoo zullen wc binnen
kort de „Geisha" opvoeren. Of 't mooi
is? Kom en oordeel zelf! Waarlijk, het kan
er best mee door, vooral wanneer mo
ats in „Hamlet" de lieer Orelio de ti
telrol op zich neemt.
Wat de eigenlijke dramatische kunst, be
treft gaan wij hel dilettantisme voorbij,
want het is de drie, vier laatste jaren in
derdaad min of meer verdrongen geworden
eerst door* Roijaards, die in zijn eentje voor
drachten hield: Shakespaere's Caerer en
allerlei gedichten alles in voortdurend
gekibbel met het publiek, dal hem niette
min over 'L geheel nogal volle zalen be
zorgde. Daarna kwam liet trioClousBei
derMeunier, dat, lichte kleine toonecl-
stukjes vertoonende, een groot succes had.
En later Brondgeest met zijn ensemble, dat,
na eenigen tijd, in tweeën gespat iseen
„societairo verceniging", die thans Java
afreist, en een gereconstrueerd „ensemble",
dat thans ondonveg moet zijn tusschen Eu
ropa en Java
Maar nu genoeg over onze vermakelijk
heden lezerge komt zc toch niet bij
wonen
Met de commentaren op het „nieuwe"
ministerie Is het nog niet uit. .Een onzer
binden komt Lot de ontdekking, dat vier
van de negen ministers „in Indië geweest"
zijn (tlo hoeren Fock, De Meester, Kraus
on Cohen Stuart). De lava-Bode" weet te
vertellen, dal de minister 'Cohen Stuurt
malen haar verjaardag vieren, de gelegen
heid echter om m>ot do Schoon© Vera te
spieken zont nooit zoo wodfeirkeoron.
Wat te doen Hij) koni ®ii|n oudkfs niet
weigeren oan te komen. De Brave zoon had
zixth in de laatst© jaren met een ongeëveri-
aaixl© 'beginsd'vasthcid aan alle famüliefces-
txsu- weten te onttrekken thiij moest wel
Vreozam, door een nieuwe weigering, rijn
vadtor ernstig 'boos te maken. „Wijl wadliten
je nu rekel.*," zoo ©iiidlilgde db rektor rijn
brief. „Angelika en 'je moeiden* vertiouigten
zf.cfii lmrtctijjk op j© komst en lik hoop, dat je
zo mul- ni'et weetr audit teleurstellen."
Enifc zuchtte diiep. BaVondi ridh ooit een
jong© tman in grootea* vehtogeurheid
Als hij niet naalr het 'bal 'ging, zou Vera
ui't zijn afwealghieiikl' opmaken, dat aijj hem
onverschillig; was en een audar zou met haar*
gaan strijkenalle 'Iriji nSofc naar huis ging,
dan zou zij(n vader aoketn db diplomatieke
betrekkingen "met hom tijddjik afbreken
en ophouden met db zending dor gouden
en zl'lvdren hulptroepen) zonder wolko Erpk
den strijdt om diet studentenbestaan niet met
kans op goeden uitslag kon voortzetten.
Maait* wadlit, het woordje „diplomaat
bracht hem op aon idee! Wahrtoe ia d'e
edele kunst dor diplomatie andere uitgevon
den Als 'lvij net wou komen, was do oud©
hoer tn zijn reidhit, als hij] hetm clit kwalijk
liaan, maak* afe bijl niet komen kon, was'liet
heel andlers. W-at tkan iemand ea*aan doen,
al's hij ritalt woid't. Dan is tliliji op zijn hoogst
to 'beklagen. En 't ongeluk ziek te wetrdeu,
kan iiemandf 'a naiolite ovcu-ValiTati 1
,)Ueurekariep Erik vastlbeelbton, „i"lc
rvoild' aiekl Da mtinisters wotrden wol/ziek,
alls ziiji onaanigenaune inter*peiHiaties vriillen
heeft moeten beloven niels nieuws te zul
len beginnen, wat geld zou kosten. Dat is
jammer, want zoolang we hier niet een
véél sterkere vloot hebben, geen aan-
valsvloot, maar een sterke defensieve
vloot is er hier'onder de niet-mihlaireu
niemand, die aan al hef gewurm over
defensie van Java tegen een.B. V. („üui-
lenlandschen vijand"^ waaide hecht: 'n stem
ming onder T publiek, die, ia dagen van
spanning, een zeer ongewenschte factor
zou kunnen wezen.
Het „Bataviaasch Nieuwsblad" (gewoon
lijk noemen wc dat hier „het lorretje"),
had, 28 September j.L, een vreemd be
richt dat, bij de keuze van een Minister
van Koloniën, eerst zou zijn gedacht aan
mr. C. Th. van Deventer, van wien cch(er
zou zijn afgezien omdat men niet wist of
cteze heer „door dik en dun nrct den gou
verneur-generaal zou willen medegaan"
en dat de keuze vervolgens op nrr. I).
Fock zou zijn gevallen, nadat deze een hem
door II. M. de Koningin afgevraagde ver
klaring zou hebben gegeven, dat hij bereid
was den heet* Van Hculsz „geheel en al
de vrije hand te laten". Het blad ssgt ver
der: „De hier gegeven verklaring komt
iedereen alleszins rationeel on geloofwaar
dig voor
Zou het blad "zelf niet begrijpen dal het
aan mr. Fock een daad van karakterloos
heid ten laste legt, die hem, als ernstige
politieke figuur, geheel onmogelijk zonde
makenen dal aan ÏI. M. een houding
toedicht... die in veler oog hel tegendeel
van constitutioneel ware?
Gelukkig zijn er hier nog wel menschen,
wien het dwaze berichtje niet rationeel
en niet geloofwaardig voorkomt.
De „Java-Bodc" kwam onlangs vertellen
dal mr. Fock de aangewezen man is om
den legcnwonrdigcn landvoogd op te volgen.
Nu. dal zou men hier niet ongaarne zien
on... hoe eerder hoe, liever!
Be lieer Olio van der Wijck, een jongere
broeder van den gewezen Gouverneur-Ge
neraal, is tol vice-president van den Raad
van Indië benoemd.
Hij moei ccn bekwaam man zijn. Ambte
naren, die onder hem gewerkt hebben, in
zijn vroegere function zeggen veel goeds
van hem. Hij moet zeer bekwaam en ar
beidzaam wezen, maar niettemin nogal
eens „ach Iers tand" in zijn werk hebben
geliad.
Wal echter deze benoeming niettemin
zeer bedenkelijk maakt, zoo zelfs, dat men
ze biet* als een tactlooze daad van don
minister beschouwt, is dit: dat de heer
Van der Wijck een broeder heeft die leger
commandant is. Het hoogste civiele ambt
en hel hoogste militaire ambt in handen
van twee broedere lief is inderdaad een
leemte in hel Regeerings-Reglemenl, dat
het zoo iets niet verbiedt.
JONAS BALEYN.
©nbloopen, de toonèeü spelers voelion zicih en-
wel, ais ziij hun rol n/et kennen ou zelfs
sohoolJjongians krijlgcn foke- of IkoefdlpijSn, ails
'hun sdliooüwork niet in orde is. Waarom zal
ik dan niet cons een foofje gdhmbken, dat
zoo o-uid! Ai ate do wetrald on zoo aJigeimeen als
die mensdhihcidl?"
Zoo ctodlactbb, zoo gedaanEeasb ecttmeef
hij), om echt iiljiiu to 'hanldteleh, aan zdjfn va^
dbr, dat 'ldj natouirMj|k' kiwam en zidh vei*-
faeugldo op bot sannenzijn met zsijn liuisg'e-
ncroten. Op don dag voor den noodilottigen
d'abutm avenwol zo-ud' liij| ©en teleigïraan naar
iluuis met db laikonieik© woerden„Door
plbtseillingje ongestelidthei'di veirliiiidordi," en
zond! na dit telegram, neg «en tirieiflkiaart,
waaryn bij zijn toestand als zeen* droevig ba-
eöhuaef, maar ar vol 'hoop op liet vblgjen,
dat men zidli niet ongerust moest matkien,
want dat db zietkto wel binnen een paair
dtalgen genezen zou zijpa.
Z'.ioh voi'liieugendi over db writgeelaagd'e
list, zat bijt op don middag van den feestdag
op rijn ilcamca* con pijp t© rookon. Daar
word geklopt.
„Die verwensdite kleermaker," bromde
Erik, „beeft dj'o vent dan niotsi te doien,
dlan mtij! lastig te vailllon Tï!ij| kon zijln tiij|d!
ooik nuttiger (gebruiken."
„Binnen/* riep thij uit zijn iiuimeur, dbcii
niet dio v'eiiiwadhte trad! binnen, maar db
bom zoo welbdbendo professor Haverkotm;
aon oude 'akadbmievu end van rijn Vader
en een van de beroomdtste doktoren van dia
univorsite&ssbad'.
„Goedon morgen, miijinhbea* Wiild'," spraik
de professor vlriendobjjk!. „U tkornt nooat
meea* eens bij mij",
„Ik 'liacl' aj. zoo lang èens wilton komen,
Het „Handelsblad" geeft eon uitvooriigte
'besahonjwing ovoa* die tndhtsöbolen, die, alls
u'tVloeisel van de Ejindelrwetten, met 1
December a.e. iu wortdng zruillon word'en
gesteld en die con bcil'angrijlko, gunstig©
invloed kunneu uitoofonen op de verwaiar-
loosdb jeugd die nit de op baaa* oadceliig
mwerkendlö omgawnig zuililen worldem weg
genomen. en geplaatst onder strenger© tudbt,
waardbor lliet mogelijk zal word'en do vea*-
kearde neigingen die zidh bij iben reods gin
gen vatoonen, tijdiig to oncfardnuikken.
De imi'idhting kan dus .zoowel Voor die
'kiihdoren als voor do maatschappij zeer
goedto vrudliten opleVen-en.
Om do belangrijkheid' van dtee zaak, die
biijl ©llkben igoed bekend! moet worden, opd'at
zij (door tmoar bekendheid' beter gewaar-
dberdl zalf worden, nemen vvo bet stuk ito. zijn
geheel over.
Een dor nieuwe straffen, dbor db JÖin/-
d'anVetten ".ngavoeli'd', is clb pillaatsiug nn een
tuldbtsclhool, De naam drukt iroeds uit wat
dfeze instelling beoogteen sclhook waai* de
verpleegden alan strteinig© tucht zijn onder-
woopen, en dn een Verband' waarlbijj tudbt
tevens dóet d'enken aan „tudbtIgen", d'at
bestlraffbn (beteekeait.
Jeulgdilgei vcroordeoldeu wil de wetgever
buiten de gewone strafgevangenissen en hui
zen van bewlammg1 bouclon. Ook de treads ba-
staande Blijksopvoodingsgestdcihten, dd© be
stemd zijn voor langdbriig1 vedbil'ijf van mis-
daid'ige jongelieden, vindt uren ongesichiilkt
voor zoodanigen. voor w:ier verbetering va»
kortere opsluiting 'goadta uitkomsten wor
den venvaclht. Daoirom i's de stichting be-
vo'len van tuchtscholen, iu welke db jeug-
dliiga personen, kradbteras redhtertijik vonnis,
voor een tijd clfb ten minste een week en
ten ihooigtsto één jaar 'bedraagt, kunnen wor-
dbn 'geplaatst.
De plaatsing vber* mindbr d'an een maand
kan alleen 'vooaikornen, wanneer de plaat-
s:,vg bevoten wondt ter* vonvianging van een
andere straf., uil', als een opgciLelgde iboete
niet wondt betaald otf een verbeurd vc-nM'aard
voonverp niiet ingeleverd'.
Eij kan ook van 7.00 kolrten duur rijd,
wanneer d'o redliter haar voomvaairdbLijk op
legt ingeval Van berisping, of wanneer mi 11-
doa-jali-iigen woudten opgenomen, die wel gocn
misdrijf of oveaimeding hebben begaan,
maoa* „wegens geiwidlrtilge ï'edbnen van mis-
noeigen'' op vorzoeik vlan ouders of voogd na
rechterlijk bevel eenigen tijd in een .Veir-
'beteiiiuia moeten doorbremjgen.
De 'hoofdbapaliulgeai omtrent do tucht
scholen zijn geregeld! in een dei" wetten Van
12 Februari 1901, era wdl dia 110. 64 draagt.
De nadare uitwerking is geschied b'ij Kon.
Beslluit van lü Jnroï 1905 >(110. 209), dus
eerst onlangs, nadat db noodigo gehouwen
grootendeeis wiaren opgericht.
professor maar* ik had thlet altijd zoo
dmuilc."
„Dat begirijjp ilk," antwooirdde die profes-
solr gli'mlaclhend!, „db studiie."
„Ja juist. Giaat u 'als 't u bliieft zitten,
professor."
Deze debd! dit.
„Daar krceig i'k zooeveni," zei hij, een brietf
uit rijn zalk nemend!, „een schrijven van
uw vader. BB} meldt mij, dat u ziek as «n
dlaaroim thbt 'huteerijfc feest niet kunt bij
wonen. Dat spijt mij ze err. TTw vader maakt
riidli 'heel ongörust ovea* u en vraagt mijl, u
te 'bahandblen en mij pebsooulijlk te over
tuigen van utiv gazondlhe'dstoestandL"
„O, professor, zoo org is 't niet," ant
woordde Erik vertegen. ,,E©ni tijdelijke onge
steldheid!, verdbr niets."
„Tril liet maar* niet te liiolit." wierp de
bezoekör hom mot can bedenkolijjk gözidht
tegen. „Jongelóedlen rijn maan al' to zeer* ge
neigd, bun gezondheid te veatwiaorilbozen.
In ieder geval wil iik u «Ven onderzoekan.
Dat. wensobt uw vader. 'Maig ik uw tong
©ons zien
Erik stak rijn stnaaikorgaan ietwat aarze
lend uit in (hot onaangename 'bewustrijm,
dat db pirofessor iltom zoo geaond' als een
visdb zou vinden en heoii diaairdboi* in do
vreesoliijkst© vertegeinilioidi zou 'btengon. tdiji
vergiste zicih d'aarin.
Het gelaat van den professor werd' dn be-
denkollijike ritapels. 'getrokken.
„'Him, hm!," mompddb fcij ontevreden,
„dl© riot ei* nu juist niet prachtig uit. Zeetr
bedl'ag'on en zoo wit. d'at het mij Volstrekt
niet-bdvialt. Uw pols 1"
Hij 'greep de band van den, jongen man.
„Wat!" riep bij, verbaarid, „zoo onregel
matig? Hoor eens, vtriiendlief, dat is ei'gar
dan ik eerst d'acbt. Nu moet i'k uw* borst
onderzoeken."
Met een zuurzoet gericht sdli'tkte de
jonge man zich in bot onvemnijdelijke. Ter
wijl ihijf rijn bovenklceren uittrok, liaaMa de
professor den steblioskoop on eon hamertje
te voorschijn. Etaret worden do longen be
klopt en toen werd dc stetlhosikoop gebruikt,
Do professor kuchte veelboteakenend.
,.U voelt u zeker heel onwel, mijiihe r
AVil'd!? U wilt het maar niiot zoo zeggen 1"
„Neon. wcirko'iik niet, professor," ant
woordde Etik, die zicih bit heb onderzoek
niet 'behaaglijk voelde. „Wij rijn gooi van
aEen graag z.'dk:, en d'e twijfe'&chtige hl.k
van den dokter* roept maar al te gurw angst
in ons wakker."
„Dat verwondert mij. Voelt u op deze
plaats geen pijjn V'
Hij| weee een punt aan :n de 1 echte 1*-
bovenboret.
„Neen."
„Dat is vreemd' en ik v'ud toch
hm, 'hm \"k wil 11 niet ongerust maken,
maar
„Het .is tocöi geen tuberculose, pro-
fessoir V'
„Tubeiviulose? Neen d'at niet, het is ecu
aknte ontsteking. 'U vdolt u afgemat, ie t
niet?"
„Eten. beetje." Eaik sprak liiermeo geen
onwaaahëid, w'a,nt 'bij| waa 's nachts om drie
uur pas thuisgekomen en bad' maar weinig
geslapen.
Ja, ja. Het hoofd wat beneveld 1"
„Wel Wat, maar eeriijlk gezegd, ik dacht,
dat—"
„Dit kwiaan dbotr bet 'bieir? Ncen? noen,
i ia'
jirt
I tl
li.
..ij;
1 hi
ti,.
Sr
t J
t?
KV
'i yy?' t
