18,
S!
8
-1 w» Jaargang.
Zondag 26 November 1905.
No. 11940.
Tweede Blad,
de Tweede Kamer.
Trouw uit vroegere eeuwen.
r
1
lF. I
'Y*
lijk »v
en. I
semi damscke courant.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prjjs per kwartaalYoor Schiedam en V laar dingen fl. 1.25. Franco
pogt fl. 1.65.
Prjjs per weekYoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Koterstraat ©8,
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeeüge voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde Vileine adverteniiün opgenomen tot denprjjs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan liet Bureau te voldoen.
Intcrc. Telefoon. No. 123.
m,
/oor
a en
heel
oorden
Naai-,
lijk, «7
heve-
emaaU'j
verken,"
Gulden.
op
50
Men zou de afgcloopen week genoegclijk
fock's week kunnen noemon. Want, onge
acht het meerdere of mindere succes dat
jidae spiekers mcL hunne redevoeringen
mochten hebben behaald, zijne rede was
Jel événement van do week, hij heofl in
alle opzichten do verwachting, die men
aan hem koesterde, ovórtroffen.
Niet dat dio verwachting klein was. In-
ligemleel. De vier jaren die achter hem
liggen, hebben hum gelegenheid genoeg ge
geven, om op dc Kamerhauken te toouen
«ie hij wts. lij is zeker geen redenaar in
den cigenlnHn zin des woords, daaivoor
is hij te beweeglijk en tq. haastig; de Kamer
teelt trouwens geen onkel redenaar pur
sing aan te wijzen.
Maar onze nieuw* opgetreden minister van
koloniën, heeft eene prettige, gcmocdclijko
manier van spreken, dio de popuhuileit,
die hij reeds als Kamerlid genoot, niet wei
nig versterkt heeft.
Hier is geen mail aan hel woord, die
tr op uil is zijn tegenstander jpr lussciien
ie nemen of die zich, zooals Dr. Kuyper
deed, met een kwinkslag van .omved-erleg-
taré argumenten afmaakt, maar iemand, die
met grooto zaakkennis zijn standpunt ver
dedigt; wiens groote liefde voor Indië uil
alles blijkt. Een man eindelijk, dio du waar-
leid van het oud-lfolJandschc spreekwooid
kseffende, dat men met de liomen moet
roeien, die men. beefl, er niet aan denkt
meer Ie beloven dan hij kan, maar die
tal ook waardecring piseht voor wat hij
doel, en die met verontwaardiging prolus-
steerl, zoodra men zijne verzekeringen of
inlichtingen verdacht maakt.
Behalve dc groote redo van den lieer
lan Kol had, wat aanvullende rcdovoeiiiL-
pi betreft, de iMfilister ook zijn anmlaeh/
ie wijden aan een nitvoeiige rede van ueu
leer De Stuers, die door de Kamer mis
schien wel met verdeelde gevoelens, maar
ieker mot algemceue belangstelling werd
aangehoord.
Sonnnige bladen hebben de rede van den
leer De Stuers, eene herhaling genoemd van
sensatiemakende redevoering, verleden
jaar door den afgevaardigde van Weert, over
kt bloedbad in de Gajoc- en Alaslandcn
afgestoken. Deze qualificutie dunkt ons ech
ter onjuist,
e rede van den. heer De Stuers, Dins-
1.1. gehouden, was niet eene herha
ling van zijne verontwaardiging over hoL
ha Kridesgeschicdeanis uit d'en ouden tij,d.
door
MAtRIE CORELLI.
3918.;
ilOU';
i Ameri-
Heuwh
Angl°S
Voor het)
Nieuw
1 Quick-
ïacobf
n geheel
r Babi,
enorig|
iettiste|uf
dongeerd
e Trans;
mstuurfl*
achtbaar.
phie»»
s beveleo.
leder memsdh liecft op don ecu of audelrcn
®jd galioord! of gelezen Van dat zoö;a cu
kgeü|le bdtteo», dat zachte i.n fcooh k at li
js® gavoel, 'dat Ifefd'e wotrdit genoemd). Van
mooiste verhalen en gedbuten i» dc
«flfl hot m d'dlolbnnt cl© 'liefdo hot cotr
'«'hob al. Dichterlijke idyllen van, minuen-
1 wiar trouw en standvastignevl bestond
iren togen alle rijkdommen der we-cte,
jwnem ibet beste eui praichtig&te dee.' tier
wkrkundb Van ieddr volik, en toch ais
z'OTi naair db Ibefwijbqe, en gebruiken van
R kgenwooridigetni tijd kuiiursr ws i :et
i dan ong -VatVondord! afvragen, cf de
onder ons nog wel ccn zelfde rol
fwit ais oudter ouzo voorouders.' Of ook nf
v«a hoven lidd'ettiein en zangen over dit
Mweaip eenvoudig irhapsoclioën zijn over
wibercikibairo uitdruikk'nigon van hel
IJ*>® ^wnsbzijn -vair con sdhijfn, die' do zin-
"*n ^'odblindt ails oen 'korfcsbondi'go flifeko-
®S> düe oen oogembü) k do diuistemis vor-
maar dadeillijjk uitdooft, om niet wear
te worden. Maar, of hot dan ©an
_'jn is of niot, wijl vtordicpcin ons graag in
wat ons vertelt oveu- haar macht on
vering, on on zo sympathie, is moer voor
*®®ni en Isold's, Romeo on Julia dan voor
'held van diuizcmdl vdlddagjctn. Wij we-
d dat Nelson Am slag 'Mj| Trafalgar won,
zijn „God! aegon mijjn g&l'iofdc Emma!"
ons mear dan zijjni overwinning. Wijl
PJ®! allen met ilnsitcmminig ds bekentenis
'Mtliol'cKn .-uit ,,'Eïlo et' Lui" „Voor ui
daar vergoten bloed; hel was eene b e w ij s-
v o erng, eene zeer gedocumenteerde be
wijsvoering, dat hij niet alleen het recht ge
had had verleden jaar aldus te spreken, maar
dat ook na dien tijd in Indië door hel Ne-
dorlandsch gezag met noodeloozo wreed
heid is opgelredon. Eindelijk een protest
tegen den smaad, dien hij verleden jaar van
zijne coaliliegcnootcn had moeten verdu
ren, omdat de coalitiebelangen bij licm
minder zwaar hadden gewogen dan dc
plicht, die zijn geweten hem oplegde.
Do rede van den lieer De Slueis was
de noodkreet van een ineenkrimpend hart.
Hij vraagt niet naar politieke overwegingen;
Lij vraagt zich niet af of de praclijk dos oor-
logs niet haast onvermijdelijk tot dergelijke
uitspattingen leidt; ook niet of bet altijd
mogelijk is vrouwen en zuigelingen te spa
ren, als die vrouwen met, die zuigelingen
op dun aim gewapend liet leven belagen van
alen Ncdciiaudschen soldaat;hij,deaestlieti-
ticu^, ziet niet andere dan dat bloed van
vrouwen en kinderen als in een nieuwen
kindermoord van Bethlehem, en liij slingert
zijn protest de .vergadering in.
En d a l hij zulks doet, schijnt ons van
groot nut. Want al willen wij nu niet be
weren, duf de heer l)c Stuers niet overdiijft,
d. w. z. niel opzettelijk, de indiuk toch dien
de ailist van de dingen krijgt, is nu een
maal scherper dan de nuchtere werkelijk
heid; maar hut kan dunkt ons niet genoeg
herhaald worden, dat wij ons in Indië van
al wat wreedheid is,moeten onthouden! Dat
eischl niet alleen de humaniteit, maar het
is zeer zeker ook in ons belang. Geen
verzet mag zoo onderdrukt woidcn, dat
oenc blijvende en onuiLwischbare wrok over
blijft,
We vragen ons wel eens af of de heer
De Stuers niel meer indruk zou maken als
hij w a l m inde r vlijmend sarcastisch was,
waauluor de hoorder meer geamuseerd dan
geïmpicssioneerd wonlt. Misschien dat de
neiging daartoe niet weinig wordt vermeer
derd door het jichleuvel, waaraan deze af-
gevaauligde sukkelt, welke kwaal hem Dins
dag 1.1. zoo Ie pakken had, dat hij met
goedvinden van do Kamer (art, 53 van liet
Huishoudelijk Reglement schrijft voor, dat
men staande van zijne zitplaats het
wooid moet voeren) zittend zijde rede liield.
Tiet duurde dan ook heel korl of hij werd
lot dc orde geroepen. Hij begon mot er zich
over le beklagen, dat men hem naar aan
leiding van zijne rede van verleden jaar
had beschuldigd het Noderlandsch-ïndisdhe
leger gehoond en beleedigd lo hebbend a t
zelfs Minister Idenburg die stu
pide beschuldiging tot de zijne
ge m aak t h ad en ge tra oh t ha d hem
ineen odieus daglicht te stellen.
zo wordt ge-
't dJroomen geweest over dit
wijd ik aan Gods mijn loven. God zal me een
mittcslooze opoffering varlgaven, Ilij) dio weet,
mot wdlik con onioclht 'hart
bracht.
Ik was aan
ge vaal van. liefde liefdb zooals ze be
schreven wordt in gedichten, maar zoo
als men ze zelden ziet in hot wcrkelMjike
lieven, en in, 'd'en, dhroom een wakend
dlroomon, wat mij gemakkelijk gemaakt
werd! doordat ik op earn zomeUxiag lag, ta
schommelen in een iliangmab onder de hoo
rnen, d'aoht ik iln. eens £i>anj een ouden lesse
naar vol1 papieren, die mijl onlangs was ver
maakt dbor con f'aonlïol" d, d'at ik nooit get-
zicn 'had. liet was can mooi, ouldeirwotedh
meubelstuk uit den tijjd) van Karet II en
men had mijl gezegd', dat zijn inbond, mij'
belang zou' inboezemen,, omdiat or Verschei
dene birieveni on andere papieren onder
waren, dio betrekking hadden op m!ij|u
familie,.
0,p zulk een „luien, dlag" als wa,afwan ik
spreek, 'toen do zonneschijn, (db vogdls on
blo anion alle sdioniem samon te spannen om
mij niets te doen u'itvoran, d'an waar ik op
T oogcaiki'Jk lust in had', kwam. tob hij m'ij'
op, dl.it het wol aardig zwu! zijn, om di.o oude
papieren eens door te loopen en te, zien of
cf zich "ets van gcscMtetdlkhinidigo of letter
kundige waard© onder 'bevond.
Ik sprong d'us uit mijn hangmat, liep
naai binnen en ontsloot den audisn,Ibsscmaaa*
voor de oanste maal) bedtert ik 'hom iln bezit
had. Eon duffe, Wit Van wormstekig hout,
vermengd' mot do aangenamer geur van; ge-
droogde rozen- on Lwc n cl e Ibl aad c s kwam
mijl tegemoet, toen ik het voor do ibiand.' lig-
gemdb pakje papieren opnam. Ik keard'o
da armoe na,air don tuin terug, gihlg d'aar op
mijn. gein ak in do hangmat i'iggen, en •be
gon; dio stukken na to zian,
Kr watcn htricybn bijl vtalbvo, gestoa"Yon
Bom I daar ging de Jiamer. Hel was voor
de eerste keer ouder dezen onzen humanen
voorzitter, die slechts zeer noode daartoe
overgaat, wion het blijkbaar speet dal
krachfmiddol te moeten aanwenden. De
hoer Röell is in de eerste plaats een hu
maan man en ook te veel Weltmaim, om
niot dan in den uilerslcn nood iemand
in de rede te vallen, maar tevens een te
oude parlementaire rot om niet te weten
dat een voorzitter, die dadelijk naar don
hamer grijpt, als hel ware overtredingen
uitlokt.
De terechtwijzing aan den heer Dc Stuers
was verdiend. Alen mag desnoods zeggen,
dat oen minister een stupide, d. i. d om me
beschuldiging uit, maar .men mag niet zeg
gen dat zulks geschiedt om iemand in een
odieus, d. i. hatelijk daglichL te stellen.
\Ye kunnen niet zeggen, dat do lieer De
Stuers do verkregen vermaning zeer ter
harte nam. Want hij ging doodleuk verder:
Mijnheer, de Voorzitter! Wat ik verder
ga zeggen, zal de verklaring en
wettiging z ij n van het vooraf
gaan d o.
Mij dunkt dat hier Jonkheer De Stueis
in gentlenianlikoness tegenover Jonkheer
ltöoll tekortschoot. Trouwens, deze aanmer
king moeien wij ons veroorloven, dat de af
gevaardigde voor Weert, de autoriteit in
ons vaderland op acslhetiseh gebied, als
spreker herhaaldelijk dc aeslhelica geweld
aandoet.
Ilij ziet dal zeker zelf in, want in dc
Handelingen vindt men veel van wal zijne
rede ontsierde niet terug: o. a. liet woord
„beroerd", waarvan deze afgovaaidigdo ccn
kwistig gebruik maakt.
De stemming, waarin de heer De Stuers
verkeerde, laat zich het best begrijpen, als
wij nog oven memoreeren, dat hij op de
vraag van den voorzitter, of hij wilde pau-
seeïen of dat misschien zijne rede weldra
geëindigd zou zijn, antwoordde:
„O, neen, Mijnheer de Voorzitter, ik heb
nog heel wat moor gal."
Zooals wij dan zeiden, do hecren Van
Kol en De Stuers waren de kwaadste tegen
standers. Nu, nogmaals, do heel- Fock hoeft
het or Lest afgebracht. Dc eerste werd met
zichzelf telkens in tegenspraak .gebracht en
de sociaal-democratische Kamerfractie keek
hoe langer lioo bedenkelijker; men kan van
lninno gezichten het succes van den libe
ralen minister aflezen. De minister herin
nerde er aan, hoe do lieer Aran Kol thans
de verbetering van den economischen toe
stand van den Javaan door onderwijs,
„een stokpaardje", „eene liefhebberij" noem
de, terwijl hij geen half jaar geleden alle
verbetering o n in o g e 1 ij k had geacht zon
der ondor wij s als gro nd si ag. Roe
personen, waaruit teeAche'dt «n verttrou-
weu spa-aken van. liefde d'ie 'beloofde
„eeuwig" te zu'fleix duren. helaasbrie
ven, gteBclneven dóox- vimigelrs dfc sedert
fa ng tob stof, of zullen we zeggen tot Woe-
men zijn overgegaan Want 'Uk zie nooit de
'boscbanenions'a of ldlietjcs-vairpdialeni ziölx
uit de donkere- aand© omhoog .li-effen, of tob
'komt bij mijl op, dat züjj missdrien iets to
maken hebben mot do klbino, blanke
handjes van jonge, meisjes oir 'Maidere® dl'©
eeuwen geleden sti'eawon, on dio nu teach
ten ons aan -hum vroegelr bostaam, te 'lieriiir-
irereu, door dbze stomm-o, bloeiende opwek
kingen tot liefde tob ons te zouden vau uiit
hum graf. Er is niets, dat ieuxaaicl! bedroef
der maalkt dan tot iezan van oude brieven,
en ik had spoedig de oogeta vol tranen oveti*
hot verdriet van gestorven mannen on.
vrouwen, di© ik nooit gekondl blad1. Wat
doet bob or too of d'o pen, die schroef uit d'en
tijd van Karei II of van Eduaird VII is?
Hot zdfeta hakt Mopb 'aitijdl in) alle tijldbn
in de meniscilion, d'ifc oric&worpeu zijai aan
die grooto oppoi^sto madhthob Noodlot.
Ik lei con kle'n ved-zegdld; Imndblbje waat-
op stond' „Bebi-off'eiiA d'e Ontsnappimg van
Zijtno Majesteit (Karei! II) naaa- Frankrijk
1'651"' op aiil. om het latei-, te lozen en vond
varsdhedidena apgevouiwen stukjes papior,
goal van. ouderdoom on te zameml gehoncfon
met een dof geworden zilveatkleuri-g lint,
Mel con inooiO, fij|no haci-d! vvrnf. u a-m opi go-
sahirovau„Het geheim, van mijn eenzaam
•loven. AVaairin wordt Verkïawd1, wa -rom alk
Marjoi'ö Lesley, ongeibroniwdl bon g jblcWoix,
zoodat, als daar ooit naaa* govtaKiigd! mocht
woi-rfbn, geen miijnlea-1 Vrienden zalL donken
d'at 'di'it voortsproot u'it gebrek aan noderig-
toiid!» edrbiod of dankbaaahoddl voox- zijn
hoffelijkön) omgang mot dames, maiair aloon
omdat God' in aijjn groote, bannhartiigto'di
hooft 'gemaakt, dat ik trouiW Woof,"
bij thans liet doorschemeren, dat de expe
ditie naar Djambi wel zou beïnvloed woiden
door de pelroleummagnalen, die in dal land
nieuwe concessies hopen Le verkrijgen, en
<lal hij _in 1901 dank luid gebrachl aan
de toenmalige regeei-ing voor hare „ecilijke
cn volledige uiteenzetting" van de motieven
voor eene expeditie naar Djambi.
Mot de kaart in de hand bleek het, dat
de heer Van Kol zich vergist had; er zij n
geene pelroleumbekkens 'in hel door hem
bedoelde gebied. Niet zeer gelukkig riep hij
toen uit: „Maar wel goud," waarop de Mi
nister zeer gevat en onder veel gelach anl-
woouldc: „Ik wist niet 'dat de Koninklijke
Ncderlandsche Pctroleumnmatschappij ook
naar goud zocht. En waai- dc heer Van
Kol opgekomen was tegen de expeditie logen
den radja van Gowa, een zoo -welwillend
man, kroeg hij ook den bout op den kop,
waal die radja, niet welwillend maar
zwak, liep geheel aan don leiband van
een nietswaardig rijksbestierder, die gruwe
len bedreef, die toch zeker wel niet door
een sociaal-democraat in bescherming moes
ten worden genomen.
En zoo ging het maar door, zoodat er
per slol van rekening van de philippica des
hoeren Van Kol al heel weinig overbleef.
Den heer De Slueis werd er op gewezen,
waar hij overdreef, maar tevens de verblij
dende verzekering gegeven, dal de minis
ter in overleg mol den gouverneur-gene
raal al zijn best zou doen om noodeloozo
Wreedheid to voorkomen.
En nu vraagt allicht een lozer: Is chit nu
alles wat in meer dan twee dagen werd
behandeld? De algomeene beschouwingen
hebben toch nog ook volle 2'/a dag van
deze week in beslag genomen. En dan zeg
gen wij natuurlijk: wel neen; er zijn nog
heel wat meer redevoeringen gehouden, tot
groolen spijt van den voorzitter, die zoo
gaarne de algemeenc beschouwingen Woens
dagmiddag had zien eindigen.
Wij hebben gehad eene uitstekende rede
van Dr. Bos, die flink uiteenzette hoe men
heel wat verder komt met op den goeden
weg, die men nu eenmaal is ingeslagen,
voort te gaan dan allerlei sociaal-doinocra-
h'scho theorieën voor Indië te verkondigen...
die men toch niet zou durven "toepassen.
Wat zouden uwe arbeiders vrienden in Ne
derland zeggen, zei de heer Ros terecht
tot de sociaal-democraten, als er een be
langrijk aantal niiliioenen uit de schatkist
ten behoeve van Indië werden gegeven? De
Ncderlandsche arbeider heeft zijne beschou
wingen over do verbetering van de maat
schappij nog niet tot Indië uitgestrekt. Voi
der kwam de heer Bos zijn mede-vrijzinnig-
democraat. Van Deventer wal helpen, die
door don heer Van Kol enorm was uilge-
Dezo woond'en trdtókeu mij aan, eau ik
maakte hot pakje opon, voorzichtig, zorgen
de, d'at i'k cle dimmie papietrtjes niet sctouix-
db, dl e door crubrdom reeds 'begonnen to
Vcirteddux Zij waren keurig beschreven, on,
na koiten tijd van oefening, (raakte ile ge
woon aan tot dichte, maai* dluideïijko
schrift, en ik was. spoedig vendüepl 'in het
vdrhaaL' vaan de eerste liefde van eem meisje,
dlab door haar ongeveer driehonderd! jaar
'geledeii eigenhandig wias apgeteefendl lik
schrijf Let hrer ovetr voox- lezers ~u.it dezen
tijd1, niot omdat ik geloof dat heb (hun har
ten zaïl' ttreffen, of 'dat het bij hou eonilge
aand'oeining van teed'eaheddJ of sympathie zal
vonvbkton, maar, ail'leen omdht d'e toon, db
gemoedsgestaldheid en de geest dbr ealu-ijf-
ster zoo geheel ©n ai in tegensteliimg) zijln
met ,dlie dei- tegenwoordige jong© meisj-es
on vrouwen, dat hot vetrihiaal hierom ailtoan
al een soort merkwaardiglieidJ 5s. 'Hot begon
heel' eigenaardig en was ov'erai geschreven
ill dien onopgesmukten toon, die altijd een
bowijjs is van opreohttoidl.
ITet luidde aldus
Do G-escM'cdonis mijinbi" Vdrloviug.
Omdat, het di'kwïjis gdbeuirt, dlat na don
dood! der monscton hun dladbn Vox'kecaid
worden bcoordeaM, of ham levensmanier
niet wordt gowtgdkouird door 'lion, d'io na
ben komend, niets -weten ov-ea* de x-edleiien
vau, hun god rag, uiuinkb hot Emi]| gooct hier ih
alïcn eenvoud on iu oprechtk-eadl de i-odbn-cn
op te -scihrijvon, waaroim ik deax gecelrAn en
oerbaren! staat van hot hluiwdlijjk heb ver-
medteu. Want ik weet heel goed, d'at deze
staat door iedere ware vrouw begeidrd moet
wordlan', vooi-opstellbnd'e, dat de pledhtigte
belofte, d'io zij voor Gods laltaar aflegt, ïax
oveaieenstemmijig is tmeib zulk oen aplreakt-a
i'iefde in haai- haa-t, d'at die slechts moeilijik
on dbr woorden te brongen is. Maar alls het
kleed, oif dit wel eenigszins vergemakke
lijk! had door zich niet altijd even voorzich
tig uit te drukken.
En moest toen nieL dc lieer Troelstra ko
men om het. oude stokpaardje te berijden
en mol de redevoeringen van de heer Van
Deventer en Bos tot tekst nog eens te ver
kondigen, dat die vrijzinnig-democraten toch!
eigenlijk lot niets deugen, dat ze geen
vlcesch en geen viseh zijn, cn dat alle heili
per slot van rekening moet komen van.de
internationale sociaal-democraten I
De oude waarheid wordt steeds in den
strijd lusschen deze beide fracties duidelijk,
dat wat het dichtst bij elkaar staat, elkaar
het felst bestrijdt.
En moest nadat de minister gesproken
had, de heer Troelstra nieL spreken om het
op te nemen voor zijn vriend Van Kol, die
door 'den minister beslist verslagen was?
En veibaasde zich de Kamer niot over den
aard van die verdediging, toen ze hoorde dat
Van Kol uit. ovcrgroole liefde voor Indië
zich nog aleens voorbijpraatte, yn dat hij
niet politiek genoog was aangelegd om le
gen de handige strijdwijze van den Minister
op te kunnen? Of de lieer Van Kol, dat
erg pjeizierig vond?
En moest nieL maar wij willen don
lezer niet vervelen, dat moet. hij maar aan
do Kanier overlaten, maar toen Donderdag
middag om 3 ure de algomeene beschou
wingen een einde namen, konden dc leden
die aan do beraadslaging hadden deelgeno
men, dit bewustzijn met zicli omdragen,
dal ze meegewerkt haddon om den roep
van overdreven praatzucht, die dc Tweede
Kamer geniet, niet weinig to versterken.
Wc melden nog even, dat 'do hoer De
Stuers een spcechjo uitlokte van den heer;
Thomson, den nieuwpn afgevaardigde voor
Leeuwarden, die opkwam voor do eer van
hot leger, waarvan hij zelf eens een sieraad
uitmaakte. In zijn maidenspeech zette hij
met heldere stem en duidelijk uiteen, waar
aan liet te wijten is dat do troepen wel
eens tot wreedheid komen. Het is hun on
voldoend aantal, die het hun gevaarlijk doet
achten hunne bestrijders lovend achter te
laten.
En zoo kwamen wij dan Donderdagmid
dag B ure aan 'de artikelen. Hoe lang zal
dat nog duren? De voorzitter heeft reeds
Zaterdagzittingen aangekondigd, en de Ka
mer ziet de avondzitlingen boven haar
hoofd hangen.
Er zijn heel wat artikelen, maar de meeste
gingen gelukkig zonder bespreking door.
Getuige dat er Donderdagmiddag van 3 ure
lol hallvijf niet minder dan 38 worden af
gehandeld, De sociaal-democraten namen
weer ruim hun deel. Mr. Troelstrn verheug-
zoo beschikt werd,, dat zij! Uia-aa- woolrd' had!
gegeven aam een diia dioor Gods wil plotse
ling van haar wordl gescheideoi dooi- dbn
dbod, dan past het haar zeker te bedenken,
dat, fcciiwdjll dieae dood, maak- do oorzaak is
v'an con kortstondig -vaneonzijn of com af
scheiding tussehen dbze -weireid! en d© tos-
ikoin-ende, zijl niet zicilizalf gbtroorw* blijft, afe
zij niet vasttomlit aan haar geloften, bbvbnl
<al A voorbijgaande dingen van tijd, en
ruimte, -en zoo zi'eh getreedimaakt voor haair
eeuwigdurend© verecmsigmlg met torn, met
avian haar ziel was gahuwd in haar ©arcte
reine l'cfde. Misschien tob Mc deze eimstngs
gedachten, slecht uitgedrukt, want ik bob
iniji nooit in het schrij|Ven bekwaamd', ©n
kan niet gemakkelijlk d© juiste Woordem, vin-
dien voor een diep geivodi; zelfs 'in. een ge
sprok tvaa ik altijjd) bevreesd' om of otnvar-
sohiffig te schijnen, door te weinig' te zeg
gen, of anderen, zonder 't be willlon, te kwet
sen dloar mijn te groote stoutaoedighrii'dt,
ais 'i'k te veed! zei.
Ik heb mijl niet gooefond! in doze Ikiunsb,
zooals meni dat kan dom door het verkee-
ron in vooraiam'e gjetae&dhiappen, daar ik
vanaf mijtn viroeigsto jeugd Ver van groote
steden woonde on ate eeaiig© dochter mijluca-
oudeirs altijd! bij, hen bfeef, mijl voegend!©
nlaair hrun wonsdheai en bevafen. En a-lis ik
nu op mij|n teeftijjd! terugtzie naar dbn, tijd,
toen ilk zoventicn jalten tótde, kan ik ör
guon spijt van hebben, dlat ik' opgiwido in
onwetendheid vaai ale eenvoudige dingen,
en d'at tik mijin grooto vreuigdl© vond in de
sdhoonlicdletni dor matuuai, w-aarvan. iik in don
omtrek Van ons huis, tussdheai b'osactoinl ©n
heuivels, heerliijik kon genieten. Zoo oud
alls ik ben, vleirgeet itk 'heb niet, en totdat
mijln ooigani zioh voor httni laateW slaap
zuilen sttjiteai, z-ai het mij; atijd vooi- den!
geest staan, het gcfiefde hiuts mijjna Vaders,
zoo als het i'n 'mijin jeugd! stond! op een op-
