59"* Jaargang Zondag 11 Februari 1906 no 12003- Derde Blad PAIUJSCHE KliOJSlEK. ALLERLEI. Dtfft emiraat veraeh^jnl d&geljjks, met uitsondering van Zon- en Feestdagen. Prij» per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fi. 1.25. Frarx» ptr po*t fl. 4,65. Fr tja par weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afïoiwerl(jke nummer» 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten de» middags vódr een uur gan bat bureau bewrgd ijjn, Bnreaoi Boterstraat Prjj» der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die tjj innemen. Advertentiën by abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van rijn gratis aan liet Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde Jiletne adcertentiëopgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Snterc. Telefoon K«. 1X3. 'Parijs, i Fobax 1906. Do Nodbrlandsdio Kamer vaat Koop handel' te» Parijs;, corn Mcthaani; wolk men alleen aan particulier inifcislbkjf to danken beeft en. dat bob officii col 'karakter mdfsfc van die zustorinsbalilluig in. Nedicdand, hooft decor dagen een circulaire aan vonsclnil- lendc Ntodterfendscihe vdceoiugingen goriolvb met hot dbei dbzo iiui overweging to gaven middelen aan to wondten, die db Praitaisheu tot een bezodk aan ons vadtend'anidi moeten opwekken. Do Kam or is, en te recht, vam oorded d:at d« Hollanders zelve® in dozen niet .genoog doen en diat die Fransahen veel meer dan 'liet geval ,is, it® Neder Luid zou den a-eaaeji in do eerste plaats, indien- liet hun aldaar aangenamer 'gonmakt word, on ten tweedfe indien zij or aain. herinnerd verdien d!at het land tuasahe.n Oost-Fries land on db Sdibldo voor dijn vreemdeling groote aaintrakkelijkliedbn. bezit, zoowel! van tniabuiuir- al/s vam kunstschoon. Heeft die opwekking van do Parijisdho Kamer 'a resultaat, dan zal men dus Ma nen eeiiigen, tijd' te Pat-Ijl» waarschijnlijk nauplakbiljottoin zien, waarop Zeoawecko en Noord-llollandjsdie boerinnetjes, Frio- scdio morenon Ziiiid:-Hollinndlscili.e' koeien, dat alios geflankeerd dbor clhn Dom van Utrecht, het pailois van. 'den; Daan on de teug van den. Moerdijk. Maar <sr is iets andtens, waarop boven bedboïdb circuliairo ook do aandacht gevestigd heeft en wat wellicht voor don ITalhuidschcai naam vam moor bellang ia dam de dliveaso 'boerinnetjes in de betooverendb omgeving. Ik bedoel' den roep, waarin bot Holtemdsflbo straat publiek staat bijl allo vreemdelingen, die or eons mee fceniMts bobben 'gemaakt. Er diende beslist een prijiswaag uitgesabroven voor een middel om, db iNedbrlaudisciho atnaten begaanbaar te miaiken voor lieden, wien bet aan te ziiton ij's dat ze niet thuis bdkooretn (ïu db stad, waar ze rondwandelen. Eon Fransctho diamb, van mdjin kennis, beeft eens bij een bezoek aan. Delft, bege leid! dooi- baar edbtgenoob, eon bende ach ter zich gekregen van vijftig straatjongens, die haar een kwartier lang volgden onder bet weaipem van allerlei projectielen:. Ik zelf Iben eens, uit Pnrija ikomendb,'vam het Oentraial-atation te Amsterdam tot bot Damrak door twee jongelieden vergezeld, alteen omdat ik liet onzalige lidco Ivad ge- badi een tooogom bood op to zotton. Nooit bob ik Fransdben gesproken., die inn ons kind gereisd hadden, of ze 'klaagden steen en been over db straatjouigdi dn de grootere zoowel als in do ktei.no etodten on. menigeen van. toe® heeft me verklaard', 'daarom, al ken niet 'tot een nieuw bezoek ai» bot kndl va® Rembrandt te boslmte®. Do autoriteiten in Holland: dienen b«- döeldfe plaag, enger dbn d/ib van pommiigo insecten. te 'Painijs, te keer te gaan, willen de versenigamgten totBevordering Vam bet Vreemdbllingoiiverkeer zegen op baar werk vindon, Di de tweede plaats klagen de Fira.ii- achen, en om 't bizondbr de reizigers va® 'bescheiden middolbn, eng over de hotolprijl- zan. en oven db kosten van een d'a'gölijiksteflre fködh. wij®. De laatste klacht zal wel miet k voorkomen zij® o® d'e Fransclien op reds dia er aan gewend ziijim Voor oen liter wijn 0011 halvbn frank uxt to 'gewon, zullen bot •hst dben met ii® db® vreemde bier te drin ken, doek wat db (hotels' betreft iisi het mogelijk ®n in bet bd'ang van de hotelboudbra zelveii, zulke voorwaarden to strife® daft de toerist niet meer 'betaalt. dla.u ut zijh eiigon land of in andtaro lauden. WoHiobt heeft db Ncdorliaudbdlio Kamer Koophandel te Parijs or dbor 'haar tendisQlirdjiVon. tets toe bijlgabracbt dab i® «doolden geest vca'ibeit»ni'.ng komt. \Vj,1 tnon inderdaad d'at d'e Framsdliö®, die, wat knd en voïk in. 'bet algemeen betroft. Ne tland zeer ".vaardecr?®, ei* druk gaa® rei- Z0IL) da® dfont man bon er 'hot loven, voor wover dat mogelijk, oven mngomaam ito oraken als te Parijs. Wat ruus reizigers in EramsCiho Hoofdstad betreft, diib oudor- viiiden doorgiaams niet dfeni mansto® last °P straat. Warde® m, wanneer buni uitspraak' van -iet Fransdb ben verraadt, a.® de koffiöhui- an, rostauiriMits on somimiigc wimkels wel eens angfer ,,ges®oden" dan ingezetene®, °P, dbn publieken weg zij® ze volkome® Azj an to®® bewegingen. Daarenboven, vm- ze diaar in den Parijjïdiiea poli biteagont altijd! even befoefdb® wegirijfeer. Nog nooit bob ik vreemdelingen i® Paa'ij® oven- Snaren der beiïige Heaanandad booren ^kgem. Bovandli'e® zij® deze® volstrekt niet to ibwvoge® voor Shun diensten een bblooning aam to neme®. Hendterdon malen bob ik ben een zsikversbuk on zelfs een siigaan, al 'kwam zo uit Holland;, ziou wei- geinc®. Ook' voon d'e Plarijzciuaaati is de poliitio-algen't, in. gewone omstandfig- Ivodto®, niot onbenedb. Mdn Mbo er op, nrct boeveol zong bij diames o® meiden mot kinderen of kinderwagentjes con straat holpt oversteken, waar een dlruk vervoer is. Dooli, toont bij zich wan.-, van giften, bij is ca- op gesteld dat men üiern db oer be wijst, die toern. toekomt. Men spreke hem nooit aam;, zonder oven den bocd af to nomen. Dam groet bijl diadiollijik uatea-st be leefd! terug en wordt 'bijl de minzaamheid in persoon. Do agent Van politie te l'va- rijs is vóór alles een „meneer", die zidli van zij® waaa-digbeid' bewust is en aidli in 't geheel niet minder voelt dian. de 'gentle man, die bom naar den weg vraagt. Ongelukkig gaal hel bom als heel veel lieden. Individueel en afzonderlijk is hij kalm en .hoffelijk, doch o wee, wanncerbij in verecniging mei collega's oplreedt. On der die omstandigheid wordt hij tol een waar gewelde naai'. De verbaks® die men daaiover vaak in de bladen der oppositie leest, en ook in de socialistische organen, wanneer bet werkstakingen of andere troe belen geldt., zijn volst rest niet, overdreven. Wanneer de polilieimuuieu legen de volks massa. te veld trekken, onl.wa.ukl. ook in hen de atavistische dierlijke geest en schij nen ze cr genot in te scheppen wcerloozo mcdcmcnschen t.e mishandelen. De Parij- sche agent, van politie is in dit opzicht echter niet slechter, doch ook niet beter dan andere lieden, doch ook niet betel enbij behoorde beter te zijn, want bij moet als handhaver va® het openbaar ge zag allereerst, bet voorbeeld geven van zelf bedwang en gematigdheid. Ik wil volstrekt geen blaam' werpen op een gilde van Pa- rijsche ambtenaren, die oen moeilijke, vaak rnet levensgevaar gepaard gaande post ver vullen maar ik heb nog een paar dagen geleden de lieeren vim nabij in volle func tie gezien en dat heeft mijn bewondering voor bun welgemanierdheid jegens vreem delingen, die zo bij andere gelegenheden plegen to betoonen, wel een weinig bekoeld. Wat helpt, het, immers al dak, gelijk liet. liedje uit een operette-revue zegt: Lesagents somt de braves gens Qui se hall ad ent (trio) Tout le temps, indien ze zich, wanneer ze niet aan den wandel zijn, als ware volgelingen van Al icia aanstellen? Ik heb bel oog op de troe belen, die er verleden week 'in en om sommige Farijsche kerken ontstaan zijn, ter gelegenheid van de door do WcL op de scheiding van Kerk en Staa.l bevolen in- veutarisuering der roerende goederen, die zich in de kerken en pastorieën bevinden. in, of liever op, liet voorpleintje van de kerk van St.. Pierre du Gros-Caillou heb ■ik met oigen oog gezien op welk een wijze de arrestaliën in hun werk gingen. Natuur lijk is bet, dat voor alles de wet gehand haafd moet worden. Hat is derhalve te be grijpen, dat bij openlijk en gewelddadig ver zet tegen de wet de arrestaliën wel eens op min of moer hardhandige wijze geschie den. Maar verleden Woensdag heb ik gezien, dat gewonde®, die op 't punt waren flauw tc vallen, voortgesleept werden als kalve ren, die ter slachtbank gevoerd werden. Ik heb ook aanschouwd, bo-e jongelieden, niet ouder dan achttien jaar, met. opengereten hoofd, in 't gelaat onherkenbaar van 't bloed, door reusachtige agenten, die hen in den nek vasthielden, met. slompen en slagen werden voortgedreven. Ik bob sinds jaren meer dan één opstootje bijgewoond, waarbij de politic ageerde, doch nooit was ik getuige van zulke ergerlijke tooncelcn, als bij gezegde troebelen hebben plaats ge had. Zonder een oordeel uiil tc spreken over die kerkelijke ongeregeldheden, waarin bet den vreemdeling past geheel cn al onpar tijdig to blijven, mag men beweren, dat dergelijke mishandelingen, onnoodig en wreed zijn. De behoudende Pa.rijsche opposdtienrga- ncn, die nieL in gebreke gebleven zijn ze in. het licht le stellen, hebben, enkele bij zonderheden uitgezonderd,, geenszins over dreven. Om doder recht t.e doen weden-a ren, vermeld ik er bij, dat. ik een divisie- commissaris van politie aan een agent, die al ie ruw te werk ging, een schrobbecring heb booren toedienen. Maar dat neemt niet weg dat verbetering van de zeden der po litie te Parijs dringend noodig is. De prefect van politie, Lójnne, is een hoogst Rechtvaar dig ma®. Indien bij het niet zoo druk had, zou hij zeker voor de agenten oen cursus organiseeren in de zachte behandeling der gearresteerden, gelijk hij er reeds een heeft ingesteld in de Japansche vechtkunst, an ders gezegd liet Jdu-Jitsu! JUYENiS. BENJAMIN FRANKLIN. Dezer dagen heeft Amerika, den twee- honderdsten geboortedag herdacht, van een zijnor beroemdste zonen: Benjamin Frank lin. Zijn naam is nauw verbonden aan liet begin der zelfstandige ontwikkeling van Amerika, Franklin was onder lieu, die Amerika onafhankelijk maakten. Maar niet alleen als staatsman, ook als hervor mer en geleerde muntte hij uit. Bet is Le kend, dat d'AIcmberl. hem in de Franschc Akademie begroette met de woorden IIij ontrukte den hemel den bliksem en den' tyran den scepter." Dit geeft in beknopten vorm den uitslag van zijn werk weer. Als men het leven van dezen merkwaardigen man nagaat, zooals hij liet zelf duidelijk en naar waarheid, zelfs hier cn daar met wat veel nadruk op enkele zijner kleine zwakheden, beschreven heeft, dan zal men toegeven, dat aan hem de waarheid van bet spreekwoord, blijkt: „ieder is- de smid van zijn eigen geluk." De tijdsomstandighe den waren hein niet gunstig, eerder het tegendeel. Zijn levensloop is typisch Amc- rikaansch. Franklin moest vroeg voor zich zelf zorgen, zijn vader zou hem het liefst opvolger in zijn zaak hebben zien worden, maar de jonge Benjamin wou niot. graag zijn leven lang zeep zieden -- hij zou hel liefst op zee zijn gegaan. Dat wilde zijn varier echter niet toestaan, en zoo kwam de knaap dan in de leer bij zijn broer, een boekdrukker. Al spoedig hield de zich flink ontwikkelende, vroegrijpe Franklin meer van het lezen dan van het zetten der boeken, en de lust ontwaakte in hem, zelf iets tc schrijven. Dal. gebeurde in 't begin in den meest bescheiden vorm. Zijn eerste proeve was een ballade over een gebeurlenis, die hij zelf had bijgewoond. Spoedig waagde bij het, zich op een ander gebied le begeven en schreef artikelen in de door zijn broeder uitgegeven krant, die grooten bijval verwierven. Inlusschen was de verhouding tussehen do twee broers niet zeer aangenaam en op zekeren dag voerde Franklin het sedert lang genomen besluiten, en ging weg. Toen begon voor hem een onrustig leven vol zorgen. In deze jaren echter werd bij slerk en krachtig en vormde zich tot den kalmen, rustig overleggende® man, die zijn vader land zulke groote diensten heeft bewezen. Door ingespannen arbeid en groote spaar zaamheid verwierf hij. zich, dank zij de krachtige hulp zijner vrouw, een vermogen, dat hem op eenigszins gevorderden leef tijd in staat stelde, te leven voor de we tenschap en de politiek. Later schreef hij in zijn alom verspreid volksboek: „Spreek woorden van den ouden Hendrik" don zin „Een leege zak kan niet rechtop blijven slaan," Hij is een autodidakl in den echten zin van liet woord en geheel een „selfmade" man. Zijn wetenschappelijke werkzaamheid strekte zich voornamelijk uit op het gebied der natuurkunde; vooral met de eleclrici- tcit hield hij zich veel bezig. Do uitvinding van den bliksemafleider maakte zijn naam algemeen bekend, en hij werd door de uni versiteiten tc Oxford cn Edinburgtot,doclex benoemd. Toch had men over 't algemeen meer aandacht voor zijn staatkundige dan voor zijn wetenschappelijke werkzaamheid uit den drukker en papierhandelaar ontwik kelde zich met dc- jaren de ijverige polï- tikus cn volksvriend. Hij begon als zooda nig in 'I. klein, met een beseheiden kritiek op liet bestruif der stad en voorstellen Ier verbetering daarvan en hij vond dadelijk een gewillig oor. Wat hij wilde, overschreed nooit do grenzen van het mogelijke, daar om gelukte het. hem spoedig een uitgebrei der vekl van werkzaamheid te vinden, het. aantal zijner volgelingen nam toe, hij werd een .persoon van gewicht. Daarbij bleef hij steeds een voorzichtig raadgever en hield zich liefst op den achtergrond. Het was hem om de zaak le doen, niet om zijn eigen verdiensten to doen uitkomen. Hij be zat niet het geringste spoor van heersch zucht, en zijn streven om vooruit, te ko men, kan zeker niet a<ui eerzucht worden toegeschreven. Hij koesterde slechts den oprechten wensch, zijn land'naar zijn beste krachten te dienen. Ilij had liet volle be wustzijn van zijn eigen waarde, en dat sprak ook uit zijn persoonlijkheid, maar zonder eenigc belachelijke of kwetsende zelfoverschatting. Jarenlang hield hij nauw gezet aanleekönirig over zichzelf en zijn ge breken, bij ging zichzelf nauwkeurig na, ils oen vreemde, die het de moeite waard was te bestudee.re.il en oefende zelfkritiek uit. Daardoor verkreeg hij later die kalme rust, die bezonnenheid, dat heldere ver stand, dat bel vóór en tegen der dingen steeds bedaard overwoog; alle eigenschap pen, die den staatsman in de stormachtig bewogen tijden van den onafhankelijkheids oorlog van Amerika zeer te pas kwamen. Men begreep, dat men geen beleren gezant naar Frankrijk kon zenden dan Franklin, die getoond had een voortreffelijk diplomaat te zijn. En de Franse)» minister heeft meermalen verklaard, dat een ander dan Franklin niet zulk een goede ontvangst van regeering noch van liet volk zon le beurt zijn gevallen. Juist, in Frankrijk, wam de sympathie voor de jonge, nog voor haar bestaan strijdende republiek van zoo groote waard# was, hoeft Franklin zijn be kwaamheid als staatsman schitterend ge toond, De. jaren, die hij daar doorbracht, zetten de kroon op zijn staalkundige loop baan. Amerika dankt, het aan hem, dat Frankrijk met geld en troepen te hulp kwam, en hij heeft ten slotte de voorloopige vredesvoorwaarden te Versailles ondert.ee- kend, waarbij zijn land onafhankelijk werd verklaard. Men heeft, dus in Amerika wel in de eerste plaats den staatsman in hem herdacht, maar vergal toch ook niet den volksopvoeder,' den sociaal-polit.ikus, wien men dc oprichting der eerste Amerikaanse!» volksbibliotheek, de stichting dor filosofi sche voreeniging cn zoovele andere inrich tingen ten algemeen en nutte dankt, en die ook dc schrijver was van het voortreffelijke volksboek, waarover al gesproken is. Dat. boek bevat, een schat van levenswoorden en goede raadgevingen, die alle ten doel hebben een eenvoudig leven volgens de na tuur te doen leiden, waarin aan het werk een groote plaats wordt toegekend, maar toch ook op een gepaslcn onlspanningslijd wordt aangedrongen, en waarin verstandige spaarzaamheid als een zeer groote deugd wordt, aanbevolen. Men kan alleen dan iets, ten dienste van de gemeenschap zoowel als van zichzelf, tot stand brengen dit kon liet. motto van hot boek zijn als men maatschappelijk onafhankelijk is. Om dat to worden, moet men niet alleen hard werken, maar ook zuinig zijn. De eerste duizend gulden worden gemakkelijk door de tweede gevolgd en zoo gaat liet dan voort. Dat is de leer van Franklin, die hij steeds weer opnieuw uitspreekt, en zijn rijk, eti bij al zijn eenvoud, groot leven toont, dat zijn daden in overeenstemming waren met zijn woorden. DE SOJA. De soja, de scherpe Japansche saus, bruin van kleur en van dikke zeUslaudigheid, ge bruikt men in Engeland en Ainerika alge meen; ze wordt ook in ons land meer en meer aan het eten toegevoegd. In Japan neemt ieder, haar bij zijn maaltijden; zij ontbreekt daar in geen enkel huishouden, slechts is er verschil in hoedanigheid bij de verschillende standen. Ze wordt in groote fa brieken bereid en overal in het gehcele eilandenrijk i' nlkleine houten tonnetjes te koop aangeboden. Tot haar bereiding gebruikt men dc aan stikstof rijke sojaboon, verder tarwe, keu kenzout en water. De sojaboon, lot de familie van onze luinboonen behoorende, is een éénjarige in China, Japan en Oost-Indiü inheemse]» plant met, een dunnen stengel, die, evenals de drielallig-samcngcstelde bladen, met ruwe haren is bezet; do bloemen zijn klein, vlindervonnig, violet cn wil, dc peulen zijn 5G c.M. lang, met stijve haren bezet cn bevatten gele, gladde, boouvorniige zaden de sojaboonon. Voor de vermenging van de bovengenoem de bestamklcelen worden de boonen in groote ijzeren ketels eon hal ven dag lang gekookt, de tarwekorrels dn groote sleenen vaten door verwarming gedroogd en daar op met kleine handmolens fijn gemalen. Daarna worden dc vochtige boonen opeen stevigen leemen bodem met de tarwe goed vermengd en onder toevoeging van wat, in begin van gisting verkeerende, tarwekor rels in vierhoekige, 1015 c.M. liooge houten kistjes geplaatst, die neergezet wor den in een gemetselde ruimte, op een grooten bakoven gelijkend. Hier worden zij drie dagen op eenzelfden warmtegraad ge houden, waardoor in de boonen het kie- mingsproces begint. I)en derdon dag wordt liet gistings- en kiemingsproces onderbro ken en de inhoud der kistjes in tamelijk groote vaten gedaan, waarin Mj met wa ter en kcukenzoul wordt ..ïcngd. Na herhaald roeren vormt de massa een dikke brij, waarin de boonen nog in haar geheel zijn. Nu wordt de massa in groote, opene kuipen overgegoten, die ieder 20 tol. 30.000 liter kunnen bevatten. Meestal begint men hiermee in hel begin van den winter. Is alles overgegoten, dan wordt dagelijks een maal met een houten, schoffelvormigen le pel eenige minuien in do brij geroerd, dit gebeurt hij enkele kuipen drie, bij andere vijf jaar lang. Dc grove brij wordt deels door mechanische werking, deels doorliet voortdurende gistingsproces langzamerhand gelijkmatiger en dunner, zoodat na vijf jaar dc enkele bestanddoelen niet. meer te onderscheiden zijn. De massa wordt voort durend donkerder. Van de drie jaar en do vijf jaar oude massa worden nti even groote hoeveelheden in kleinere vaten gevuld cn goed. met, elkaar vermengd. Alleen dc vijf jarige massa beeft, een aaugennmen sterken geur, maar smaakt bitter, waf met de drie jarige niet liet geval is. Omdat deze ech ter een zwakken geur beeft, winnen beide door de vermenging. Dit. mengsel wordt nu in een. katoenen zak gegoten, die uit harde stof zeer dicht geweven cn dubbel genaaid is. De niet geheel gevulde zakken worden in groote kisten gepakt, waarin er zeshonderd zeer dicht opeen worden ge legd. Do kisien worden dan met zware hou ten deksels gesloten, die er stijf op gedrukt worden door middel van een zeer eenvou dige pers. Door die drukking wordt de vloei bare inhoud der zakken er langzamerhand uitgeperst en door een bamboespijp op den bodem van de kist in een in de aarde ge plaatst vat geledigd, waaruit ze als de in den handel gebruikelijke soja in de daar voor bestemde houten kistjes gegoten wordt. Dit. is de beste soja, die een vetten rand achterlaat, een tweede persing levert een mindere soort op. VISITES MAKEN. De dwaaste van allo gewoonten, waar aan een getrouwd man zich moet onder werpen, zegt. iemand in de „Evening Stan dard", is wel die van het visites maken. Zoolang ik ongetrouwd was, geloof ik niet, dat ik ooit een visite heb gemaakt, of iemand "dat bij mij deed. Daf wil zeggen, ik was nooit zoo dwaas naar iemand te gaan,- dien ik niet werkelijk verlangde te zien en niemand, was zoo wreed om mij zijn gezelschap op te dringen, tenzij hij er een doel mee hadzaken of gezelligheid. Mijn vrienden liepen dikwijls bij mij aan en ik deed dat bij hen. Maar dat was, omdat wij elkaar iels te zeggen luidden, of opgefleurd wilden worden, of plannen met elkaar wenschten te bespreken. Er was een geldige reden voor onze bezoeken. Wij waren vrienden en genoten van eikaars ge zelschap. Maar toen ik getrouwd was, moest ik visites gaan maken bij allerlei menschen, die ik volslrekt niet verlangde te zien. Bovendien was het mij in de meeste ge vallen pijnlijk duidelijk, dat zij mij evenmin verlangden te spreken. Maar het was nu eenmaal hun plicht ons tc bezoeken, zoo als het dc onze was bij hen terug te gaan. Waarom? Dat weet ik niet. Mijn vrouw weet het ouk niet, ofschoon zij zegt dal dit wel het geval is. Zij kan mij geen uit legging geven van dit gedrag onzer kennis sen, en wat. meer is, zij verzet er zich tegen, als ik zeg, dat ik geen lust heb, ben aan te moedigen, door hun slechte voor beeld te volgen. „O. wij moeten bun een tegenbezoek brengen," zegt zij. „Zij zou den het zoo raar vinden, als wij dat niet deden. Zij zouden nooit meer bij ons ko men." Wal juist zou zijn, wat ik begeer. Ik heb geen enkel belang met hen gemeen. Ik heb geen lust om een kwartier of een half uur eens of tweemaal per maand met hen door te brengen cn te spreken over hcL weer; en ik weet, dat zij dit even vervelend vinden als ik. Zouden zo mij dan niet dankbaar zijn als ik niet terug kwam Men mankt geen visites om daardoor vrien den tc vinden. Aren krijgt die gemakkelijk genoeg, maar niet door visites maken, ik kan mij niet voorstellen, dal iemand vriend schap sluit met menschen, die visites bij hem maken. Ik zou nooit over dat eerste gevoel van afkeer heen kunnen komen van

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1906 | | pagina 9