Woensdag 4 Juli 1906.
60"* Jaargang
No. 12121
Uit de Tweede Kamer.
BERGLUCHT.
Interc. Telefoon No. 123.
KENNIS UEYINGK
BUITENLAND.
Deze couranl verschijnt d a g o 1 ij k s, mei uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Sehiedamcn Vlaardingcn fl. 1.25, Fianco
per post fl. 1.G5.
Pry's per week: Voor Schiedam en Vlanrdingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen? worden dagelijks aangenomen.
Advertcntiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór oen
uur aan liet bureau bezorgd zijn.
Bureau: Botorstraat 68.
Prijs der Advo rtenticn; Van 1G regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
A d ver ten tiën bij abonnement op voordeclige voorwaarden. Tarieven
|Lervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau tc voldoen.
Drankwet.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
brengen., ingevolge art. 12 der Drankwet,
tor openbare kcnnisi, dat bij hen een ver
zoek. is ingekomen van C. 110ELE, omver-
gunning tol verkoop van sterken drank in
het klein, voor gebmik elders dan ter
plaatse van verkoop, in het bemedenvoor-
gedeelle van het pa.nd Groonelaan no. 79;
en herinneren, dat, ingevolge 3 van
gemeld wetsartikel, binnen 2 weken na de
bekendmaking, tegan het. verleenen van de
vergunning schriftelijk, bij hun 'College be
zwaren 'kunnen worden ingebracht.
Schiedam, 3 Juli 190G.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Schiedam, 3 Juli 1906.
RUSLAND.
De Doema heeft gisteren de beraadsla
gingen over de wet op liet vergaderen
voortgezet. Prof. Kowalefsiky hiel'd een be
toog ten. gunste van do Engelsche wetge
ving en veroordeelde het voonstel der
comm. van constit. demoeraten, 'die de
rechten der arbeiders willen verkorten. Het
recht van vergaderen berust op de vrij
heid van het woord en het recht, om van
plaats Ie veranderen,
Vervolgens werd het debat geopend over
de afschaf finig van d e d o o d s t r a f.
Prot. Koosmin-Karawajcf verdedigt de af
schaffing van de doodstraf en wordtluid
toegejuicht. De minister van justitie be-
sfiijdt iLe mecning van den professor en
beweerde dat de doodstraf noodzakelijk
was om de uitbreiding der anarchie tegen
te gaan. (Enkele stennnop: Neem ontslag 1)
De mililaire procureur-generaal Pafloff
wilde verklaringen afleggen, maar men liet
hem niet aan het woord komen door een
helsch lawaai tc fnaiken. De presidentluidt
de bel. De linkerzijde verheit zich van de
zetels en schreeuwt: „Wij1 willen nietluis-
teren naar heulen, roevers en moorde
naars! Laten zij aan hun ministers zeg
gen, dat zij moeten aftreden 1" Verschei
dene afgevaardigden dringen naar de tri
bune en dreigen Pafloff met hun vuisten.
Pafloff waagde het niet om, nog aan het
woord te komen, maar sloop de zaal uit.
De zitting werd voor een uur geschorst.
Toen de minister van marine ziel» op
zijn beurt tegen de afschaffing der dood
straf verklaarde, riep men hem toe: „Moor
denaar van Schmidt!" Een toespeling op
het ter dood brengen van het hoofd van
den opstand der Zwarte Zee-vloot.
Roman naar het Duitsch van
ADOLF OTT.
27)
Zij ontwaakte eerst laat in den morgen
en waagde het niet naar haar echtgenoot te
vragen. Zij zocht hem in alle kamers maar
zij"" vond hem niet. Eerst veel later vertelde
haar het kamermeisje dat meneer reeds heel
vroeg was uitgegaan en de boodschap had
achtergelaten dat hij waarschijnlijk niet thuis
zou komen eten. Mevrouw moest in geen ge
val op hem wachten. Daarbij trok het kleine
nest een zeer spotachtig gezicht. Een gloeien
de blos steeg Johanna naar de wangen.
Daardoor werd het kamermeisje in haar
Weening versterkt, dat meneer Oherwalder
2eker een minder aangename reden moest
hebben om mevrouw op zijn thuiskomst te
laten wachten.
Valentin trachtte zoo spoedig als moge
lijk was de drukte en lret gewoel van de
®'ad te ontvluchten. Zonder dat hij den weg
daarheen had ingeslagen, bevond hij zich
spoedig op de hoogte waar het reuzenstnnd-
heeld op de Thercsiaweide is opgericht.
Rook en een geelgrijze novel lag in een on-
oorzichtigen sluier over de stad, waarvan
slechts de torens in flauwe omtrekken zicht
baar waren.
V dentin had zich op de treden van liet
Naar 'de „Times" uit Petersburg ver
neemt, zou de staat van zaken dagelijks
slcchler worden. Militaire insubordination
en bocrenonlusten nemen voortdurend toe.
De ontevredenheid ondei de gardesolda
ten. ïiecfl nu. ook do sappcurs meegesleept,
die weigerden een oproerige» onder-offi
cier te arresteeren. Deze man had gezegd
dat de cischen van 'tPreobrajensky-rog. bil
lijk en rechtvaardig waren.
Baion Slacfcelberg, een jong officier van
hef sappeurs-bataljon, schreef een brief
aan een kameraad, die om politieke rede
nen gevangen zit, dat hij 'sympathiseerde
met allen die voor de vrijheid lijd en. De
officier, die n« ook gearresteerd werd, ver
klaarde op «oh vraag, dat hij weigerde,
indien liet hein bevolen zou worden, om
de Doema uiteen te jagen. De krijgsraad
besliste dat de baron uit liet leger zou
worden gezet.
De gevallen van insubordinatie worden
epidemisch. De troepen weigeren op het
volk te schieten.
In de stad Peuza zijn onlusten uitge
broken. Er wordt naar hartelust gemoord
en geplunderd. De terroristen in Polen
schijnen besloten te ziijn. de politie uit te
roeien. Alle misdaden, die de politie van
jaren her op haar geweten heeft, worden
gewroken door nieuwe moorden. Gister
morgen werden in verschillende stadswij
ken 5 politie-agemen doodgeschoten. Twee
voorbijgangers werden door revolveirkogels
gewond. Hot plan van een algerneenen
moord op de politie schijnt geen ij,dele
waan te zijn. Sedert de laatste moorden
vertoont de politie zich niet meer op
straat. Patrouilles soldaten doorkruisen de
stad.
De spoorwegstaking te Wowarossisk is
geëindigd.
De Doema nam eenstemmig een voor
stel aan tot afschaffing van de doodstraf,
en verwees het daarna naar een commis
sie, die de opdracht heeft het terstond
tot. een wetsontwerp uit te wenken. Het
Huis ging vervolgens uiteen tol de com
missie het wetsontwerp bewerkt zal heb
ben.
'Om kwart vóór üen werd de zitting we
der geopend. De Doema nam loen mot
;ügemeene stemmen het wetsontwerp tot
afschaffing der doodstraf aan.
Me vi on w Rosa Luxe m b u i g, de
Duitsche socialiste, is te Warschau, nabe
taling van 3000 roebel, op vrije voeten
gesteld.
Mej. Helena Smolko, die iijdens den Rns-
sisch-Japansrhen oorlog als tolk dienst
'deed bij het leger van "Rennenkampf en
om haar moedige daden, hot, St. George-
kruis verwierf, behoort tot de revolulionaire
partij. In do couloirs van de Doema beeft
zij een inschrijving geopend voor het
stichten van een omwentelingskas.
De Duitsche „Vorwarls" heeft eon brief
uit St. Petersburg ontvangen, waarin o.a.
gezegd wordt:
Wij vernemen uit de beslo 'bron, dat wil
zeggen van iemand, die het document met
voetstuk gezet en leunde met het hoofd op
de handen. Zijn gedachten waren verward,
zooals het doffe gedruisch dat do wind van
de stad tot hem overdroeg.
Zou wat zij beiden tegenover hun liefde
misdreven hadden wel ooit weer goed te
maken zijn? Twijfel had zich van hem mees
ter gemaakt en hij ",ag geen uitweg.
Wat zou zij nu doen? Zou het haar on
verschillig zijn dat hij zonder een enkel
woord van verzoening, zonder groet het huis
verlaten had?
Hij kon het niet gelooven dat hij het ge
daan had en toch was het waar en daardoor
had hij haar, die hij toch zoo onuitsprekelijk
lief had een diepe smart veroorzaakt.
Hij verviel in diep gepeins. Hij gevoelde
berouw over wat hij gedaan had. Hij wilde
haar om vergiffenis smeeken, zij moest
hem vergeven dat hij zoo jnloersch en op
vliegend was geweest. Het was slechts zijn
hartstochtelijke natuur, die hij niet belieer-
schen kon, welke hem daartoe gebracht had.
Zij was zijn heilige en met geen geduchte,
geen blik, geen enkel woord mocht zij ver
ongelijkt woeden.
Maar zij moest toonen dat zij zijn liefde
waardeerde door de vleiers en vereeders op
een andere wijze af te wijzen dan met lachen
en vriendelijke blikken. En wanneer dat niet
mogelijk was te midden van de menschen
met wie zij thans in aanraking kwam, zou
hij haar met zich meenemen naar zijn vader
land, naar de bergen. Hoeveel gelukkige da
gen hadden zij niet in de bergen doorge-
eigen oogen gezien heeft, dat Wilhelm. II
eon brief aan den czaar geschreven heeft,
om hein te doen welen dat, wanneer de
Doema, een wet aanneemt, waai bij de ge
dwongen onteigening van grond wordt
goedgekeurd, de Russische waarden van
de DuiLschc beurs zullen worden verban
nen.
Wij vernqmen uit dezelfde bron, dat
groothertog Wladhnir Alexandrowitoh, die
conigen tijd geleden naar Berlijn is ge
gaan, de opdracht had ontvangen, pogin
gen aan te wenden om zich te verzekeren
van Duitschlands medeweiking voor de
onderdrukking van de Russische revolutie.
De czaar zal morgen uit Pelcrhof ver
trekken om met zijn familie en naaste
om'geving een kruistocht te maken in de
Finsche Golf. Vadertje heeft een opknap
pertje noodig, want naar uit Petersburg
wordt gemeld, is hij "terneergeslagen over
de muiterij „in, zijn regiment" Preokrajens-
ky. Hij heeft besloten de uniform van dat
regiment nooit meer aan te trekken. Een
gewichtig besluit in deze dagen ware voor
Rusland wenschelijker. Van wijziging in
het ministerie editor „keinc Spurl": Tre-
pof, de reactionair, is nog altijd opper
machtig.
Wat het helpt of de Doema in heilige
verontwaardiging motiesi tegen de Joden
moorden aanneemt, moge blijken uit een
bericht in de „Rjetsj". DifJilad meldt dat
generaal Koerïof, gouv. van Minsk, aan
alle ambtenaren een circulaire zond, waar
in bevolen werd de verspreiding van anji-
semietische proclamaties en brochures te
bevorderen.
De „Petit Bleu" ontvangt uiit Warschau
bot volgende nieuwtje: Een koopman, die
een biljet van 500 roebel togen goudkwatn
wisselen aan de staatsbank, kreeg geen geld
en op een vraag aan den directeur deT
bank antwoordde deze, ilat een officieele
circulaire uit Petersburg hem deze ge
dragslijn voorschreef.
Bij de wet is het inwisselen van papie
ren tegen goud geld gegarandeerd, maar
wanneer de rijksbank daarmee ophoudt,
zal een waardedaling van liet papieren geld
het gevolg ervan wezen. Eon illustratie
van den financierden toes land van het
Russische rijk,
De "Russische bladen bevatten een
authentiek verhaal van een gebeurtenis te
Bjelostok voorgevallen, cenige dagen voor
do moordtooncelen, en waaruit de van
hoogerhand gewekte stemming bij1 de
„rustbewaarders" blijkt. Op den Nieuwen
Straatweg te Bjelostok bevond! zich op Zon
dag 4 Juni oen oude Jodin, vreeselijk ge
wond aan een oog en _zicJi krampachtig
vasthoudend aan een jongen werkman, die
haar bestolen, had. Zij riep een agent en
smookte hom den arbeider te arresteeren.
De a,gent antwoordde dat hij1 'daar geen
orders voor had. Een nieuwsgierige me
nigte kwam toeloopen en de oude vrouw
vertelde dat de werkman, haar gedreigd
had een vinger af te snijden en een oog
uit to steken, zoo zij hem' geen roebel gaf.
bracht. Was zij dan de luit in het Ilöllen-
tai vergeten en den tijd dien zij in de Dolo-
miten rondgedwaald hadden.
Zou hun liefde verstikt zijn als een beekje
in het zand, omdat zij gezien had dat hij
niet was zoonis zij?
Maar dat had zij toch vooruit moeten we
ten want zij was helder van verstand en
scherp van oordeel. In hoofdzaken waren zij
het steeds met elkaar eens geweest. Slechts
door bijzaken was de harmonie tusschcn hen
verstoord. liet was waar, hij was niets anders
dan een boer, niettegenstaande hij thans zeer
nieuw-modische kleeren droeg en de echtge
noot van een voorname dame was. Hij wilde
ook niets anders zijn.
Dat zij hem dit woord op verachtelijke»
toon voor de voeten geworpen had, was hem
als een slag in het gezicht geweest, zijn trots
was daardoor gevoelig gekwetst.
Maar niettegenstaande dat wilde hij zich
voor haar verootmoedigen. Hij wilde naar
haar toegaan en nog eenmaal mot haar spre
ken.
Valentin was opgesprongen en haastig
eenige schreden in de richting der stad go-
gaan. Toen dacht hij plotseling:
Sn wanneer het nu werkelijk waar was?
Wanneer zij niets meer van mij zou willen
weten, wanneer zij or spijt van had dat zij
met een boer getrouwd was en wanneer haar
liefde als kaf in den wind was verdwenen?
Een doffe smartkreet klonk van de lip
pen van don jongen man, hij bracht de hand
naar het voorhoofd alsof hij daar lichamelijke
Maar toen hij dezen ontvangen had, sneed
hij haar daarna toch een vinger af en stak
een harer oogen uit. De agent greep den
dader, leidde- hem een honderd schreden
voort en liet hot» voor de oogen van het
publiek vervolgons weder in vrijheid.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
Engeland.
Lord Jersey stelde in het Iloogerhuis
de vraag of hij het aanstaand bezoek van Je
Britsche vloot aan de Russische havens van
de zeelieden zou worden verlangd, dut ze
zich vriendschappelijk betoonden tegenover
lnm Russische kameraden, met het oog op
de aan Engeland aangedane beleediging in
de Noordzee.
Minister lord Fitzniaurice antwoordde
daarop, dat het gebeurde in de Noordzee
reeds eenigen tijd was geleden en hetiof-
fen een incident dat gesloten was. Hij
verklaarde oveituicrd te zijn, dat de meer
derheid van het Iluis en het volk het mot
hem eens zouden zijn, dat in deze afge
dane zaken afgedaan moesten blijven.
Frankrijk.
Generaal Zurlinden, die ook in de Drey-
fuszaak gemoeid is geweest, bestrijdt in een
Brief aan den eersten president van het Hof
van cassatie zekere beschuldigingen en ver
wijten, die de procureur-generaal dezer dagen
bij de behandeling van het Dreyfus-proces
tegen hem ingebracht heeft.
De telefoonlijn Parijs—Rome is Zondag
door de ministeis der posterijen van Frank
rijk en Italië ingewijd. Hartelijke gelukweu-
sehen werden gewisseld en de hoop uitge
sproken dat de nieuwe lijn een nieuwen
vriendschapsband zou vormen en een nieuw
element van welvaart voor den handel van
beide landen.
De zitting van het hooggerechtshof te Pa
rijs werd gisteren voortgezet en de proc.-
gen. Baudouin behandelt de nieuwe leiten
die tot de revisie van het Rennes-vonnis
hebben geleid. Vooreer»! het telegiam van
majoor Guórin, waaruit bleek dat Dreyfus
niet hekendhad. De procureur somt 7
nieuwe feiten op, beginnende hij het incident
Czemusky. Czernusky, voormalig Oosien-
rijksch cavalerie-officier, kwam aan de rech
ters te Renncs vertollen dat Dreyfus een der
spionnen uit Duitsehland was. Later is ge
bleken dat deze getuigenis totaal valsch was
en als zoovele andere dineen, werd ge
bruikt om de zaak meer ingewikkeld en
verward te maken. Het is buitendien geble
ken dat Czernusky niet wel bij het hoofd
was. Andere nieuwe feiten zijn het bordereau
met de aanleekeningcn, het incident V al
en rlos^ de cursus aan de krijgsschool, vcrval-
schingen aan de stuken 371 en 26 van net
geheime dossier.
Zwitserland.
De conferentie te Genëve ter herziening
van de Roode Kruis-conventie droeg aan
pijn gevoelde. Hij bleef staan, terwijl hij
zich op de lippen beet en de vuisten balde.
Wanneer het werkelijk waar was, welnu, dan
had hij afgerekend met do wereld wat
bleef hem dan nog over?
De zon was eindelijk door de wolken ge
broken, haar stralen gaven de sombere grijze
omgeving warmte en kleur. De nevelsluier
die over de stad hing kreeg een goudacli-
tigen tint, glanzende lichtstralen doortrilden
de lucht en vereenigden zich soms tot een
enkel fonkelend punt. Zelfs liet gedruisch
dat uit de stad naar boven steeg scheen thans
helderder en opgewekter dan zooeven te
klinken.
Valentin had den blik naar den horizont
gericht. Plotseling doorliep een rilling zijn
krachtige gestalte. Hij richtte zich hoog op.
Zijn oogen begonnen te schitteren en hij
staarde onafgebroken naar liet Zuiden. Daar
waren de grijze nevelsluiers verdwenen en de
keten van het Beierschc hooggebergte lag
daar in de stralen der winterzon.
Scherp afgeteekend verhieven zich de top
pen met hun glinsterend sneeuwkleed. En
boven lien allen stak ver de Zugspitze uit
met haar steile» holling naar de Eibzce waar
door haar voet bespoeld wordt.
Hij staarde en staarde tot de tranen hem
in de oogen sprongen en zijn hart hevig be
gon te kloppen.
Daar achter dien geweldigen berg lag zijn
geboorteplaats, zijn geliefd Garmisch.
Ilij kon het niet langer uithouden. Over
stoppelvelden, over rotsen en heuvels over
een comité, bestaande uil de hoeren De Mar
tens, Von Biilow, Renault en Den Beer Poor-
lugaol de redactie op van een motie betrek
kelijk arbitrage, in te dienen op de volgen
de vergadering.
Rusland.
De Minister van Veikeer diende hij den
ministerraad een wetsontwerp in (bij do
Doema aanhangig te maken) over bet leg
gen van' een tweede spoor van den Sibc-
risclien spoorweg.
Op den laatsten dag van fle zitting is het
vóór liet scheiden nog vrij warm toegegaan,
en wel over de zaak Peschke.
Arme PeschkeIlij is sergeant der niuri-
niers en gepensioneerd op grond van eene ern
stige kwaal. Hij kieeg echter geen vol pen
sioen, omdat hij in staat heette nog gedeel
telijk in zijn onderhoud te kunnen vooizien
door middel van handenarbeid Die handen-
aibeidUeslond, God hetere het. in sell rij f-
werk. Nu is het zeker waar, dat men in den
iegcl schrijft met zijne handen, maar oven
waar is het. dat niemand als hij van h a n-
(1 e n-arbeid spreekt ooit aan schrijfwerk
denkt.
Gelukkig, dat do pensioenraad tegenwoor
dig die barbaarsche opvatting niet behoeft
hoog te houden. Maar Peschke werd er het
slachtoffer van. Ilij lequestreert aan de Ka-^
mer die in de zitting van 16 Juni 1904 op
zijn request met 40 tegen 20 stemmen de
conclusie aannam waarbij de wenschelijkheid
werd uitgespiokcn, dut alsnog aan adres
sant, als zijnde vooitdurend geheel buiten
staat om door handenarbeid in zijn levens
onderhoud te voorzien het aan zijn rang ver
bonden pensioen worde toegekend."
Peschke blij. Hij had het voor de Tweede
Kamer gewonnen, alles zou in orde komen.
De goede man wist echter niet, dat eene uit
spraak als de Kamer had gedaan niet b i n-
d e n d was voor de Regcering, en Minister
Ellis legde die uitspraak dan ook knlin
naast zich ncei. Peschke bleef in de misëre.
Peschke zendt een nieuw adres aan de
Tweede Kamer. De Commissie, in wiel
banden dat aches werd vastgesteld, bestaan
de uit de heeien Ilonnequin. Duymaer van
Twist, Roodhuijzen. Regout en Limburg vra
gen om inlichtingen aan den minister, die
zegt, dat hij net zoo wnnsehl te handelen als
Minister Ellis en aan don wensch van de
Kamer van 1904 geen gehoor wenscht te ge
ven, ook al op grond, dat (let wel) het tegen
over de velen, die in gelijke omstandigheden
verkeeren, onbillijk zou zijn, om aan Peschke
alleen alsnog een hooger pensioen toe te
kennen.
Toen weid liet de commissie toch te mach
tig, en ze sprak met nadruk het vertrouwen
uit, dat do Minister alsnog zal willen voldoen
aan den op 1G Juni 1904 door de Kamer
uitgesproken wensch.
Er waren leden die dat „met nadruk"
niet erg beleefd vonden, o.a. de heer Van
beken en kloven stormde de man voort, in
zuidelijke richting, terwijl slechts een enkele
gedachte in zijn hersens werd vastgehouden
Naar huis naar huis
Zóó had hij het indertijd in Venetië ge
voeld. Zoo gevoelde hij het nu ook, maar
veel sterker. Ilij was ziek op dit oogenblik en
geheel ontoerekenbaar.
Eindelijk bereikte hij een straatweg en
dezen volgde hij. Ilij zag rechts noch links,
hij keek slechts strak voor zich uit, den blik
naar do bergen gericht.
Het was reeds tegen den avond toen een
knagend gevoel van honger zich van hom
meester maakte. Ilij trad een kleine herberg
binnen die aan den straatweg stond. Men
zette hem eten en drinken voor. Hij ver
slond het, alleen om zijn honger te stillen,
zonder te welen wal hij at of er genot van te
hebben. Wat hij in zijn geboorteplaats wilde,
wat hij achter zich liet, daaraan dacht hij
niet. Slechts liet beeld zijner bergen stond
hem voortdurend voor oogen. die hem tot
zich riepen met krachtige stem, die met dui
zend handen hem tot zich trokken.
Terwijl Valentin at on dronk was de wind
van richting veranderd. Grauwe dikke wol
ken, die sneeuw voorspelden, waren uit het
Westen gekomen, en hadden spoedig den
hemel bedekt. In een paar minuten tijd was
een zwarte nevel over de bergen getrokken
die voortdurend dichter werd en de bergen
aan den blik onttrok.
(Wordt vervolgd.)
