60'" Jaargang Dinsdag 14 Augustus 1906. No. 12156 Be lickt van den Brnwaaf. Stremming Scheepvaart. Kennisgeving. Openbare Verknoping. BUITENLAND. SCHIEDAMSCHE COURANT Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon-en Feestdagen. Prijs per kwartaalVoor Sc hied a in en V1 a ard in gen fl. 1.25. Franco per post 1.65. Prijs per week: Voor S c li ie d a in, eri Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Ad verten liën voor hel eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau hezorgd zijn. Bureau: Boterstraat 68. Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92: iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Ad ver ten tiiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdag ar o n d verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon No. 123. Burgemeester en Wethouders van Schiedam, brengen ter algemeene kennis, dat van 13 Augustus tot 18 Augustus 19O0, de scheepvaart door dc Itultensluls zal zijn gestremd. 'Voor zoover de werkzaamheden en de wa terstand zulks toelaten, zal gelegenheid wor den gegeven tot het doorvaren der sluis. Schiedam, 13 Augustus 1906, Burgemeester en wethouders voornoemd, M, A. BRANTS. De Secretaris. V. SICKIiNGA. Drankwet. Burgemeester en Wethouders van Schiedam. brengen, ingevolge art. 12, le lid, der Drankwet, ter openbare konnis, dat bij hen ecu verzoek is ingekomen van PlBTElt HENDRIK BPOUTüS, om ver!of voorden ver koop van aleoholhoudendon drank, ande ren dan sterken drank, in het pand Lange Haven no. 36; Binnen twee weken, nadat deze bekend making is geschied, kan ieder tegen het verleenen van het verlof schriftelijke be zwaren inbrengen. Schiedam, 13 Augustus 190G. Burgemeester en Wethouders voornoemd, M. A. BRANTS. De Secretaris, V. S1CKENGA. Burgemeester en Wethouders van Schie dam, zijn voornemens ten overstaan van den Deurwaarder G S. M0NTF00RT aldaar, op Vrijdag 17 Augustus a.s. des namiddags 2 uur, bij het Stoomgemaal bij de Alge meene Begraafplaats en aari de Hoofdstraat nabij het pakhuis »Java", publiek a contant te verkoopen een party oud giet-, plaat- en smeedijzer. Schiedam, 13 Aug. 1900, RUSLAND. Graaf Heyden schrijft in de „Nowoje Wremja" De president van den Ministerraad heeft verscheidene malen een onderhoud ge luid inet vorst Lvow, Goelsehow en mij, om met ons de opneming van politici in het ministerie te bespreken. Wij hebben er Roman naar het Engelsch van AGNES en EGERTON CASTLE. 21) Eliza's oogen begonnen van blijdschap te schitteren. Haar meesteres in ongelegenheid en. de meid zou op ongedachte wijze ge troost worden. ICiutz de Jager was eeri heel aardige kerel. „Ilemel, de burggraaf," herhaalde Betty cn zij begon te beven. Haai echtgenoot, en dat terwijl juist de gasten waren vertrokken Wat moest zij dooit, wat moest zij zeggen? Eliza," riep zij haastig uit. terwijl zij een gouden broche van haar peignoir nam en het de meid ia do handen stopte, „je wist dat ik van het bezoek van mijn neef onder richt was, je hoorde dat ik zei hoe slecht het trof dat de graaf juist afwezig was." „Daar was geen tijd te verliezen. De zware stap van den burggraal werd reeds op de stecnen trappen gehoord. „Goed mevrouw de gravin," antwoordde Eliza kalm. op dit oogenblik waarop dc graaf de deurknop omdraaide. Betty von Willcnshauscn was te handig om in de gegeven omstandigheden haar ge maal met overdreven vreugde te verwel komen. Zij behoorde niet tot do vrouwen die aan de dwaling van het „te veel" vervallen. 4ij ging weer kalm in haar stoel ziften en verdiepte zich in het vaststeken van een onwillige krul. Hij bleef haar op den drem pel woedend aanstaion. Hij zag zicli verplicht haar met zijn luide, ruwe stem toe te spre- den nadruk op gelegd, dat een tweetal por tefeuilles beslist onvoldoende zouden zijn i eenigo vaste richting aan de leiding te geven en meenen, dat voor het minst vijf portefeuilles door politici daartoe zouden moeten worden bezet. Deze vijf zouden dan een en dezelfde politieke richting moeten lgen. nangende do kwestie werd een dergenen ziek, wiens positie hem vooral in aanmerking zoude doen komen, en voor dat verdere onderhandelingen gevoerd kon den worden, werd ons medegedeeld, dat in geen geval meer dan twee portefeuilles zouden beschikbaar zijn. Hoewel de regee- ring zegt van zin te zijn den weg der her vormingen te blijven bewandelen, meende ik onder deze omstandigheden dat het niet mogelijk was tot een veigelijk to komen. Het afspringen der onderhandelingen is derhalve een gevolg hiervan, dat het ons niet gelukken mocht, de regeering te over tuigen, dat haar voornemen ons tot bureau cratische Ministers te maken, onzin is. De partij der gematigden, waartoe graaf Tfeyden, prins Lvof en Stachowitsj be lmoren, heeft een manifest uitgevaardigd, waarin zij zegt dat het doel der partij is een monarchalen eonstitutioneolen staat te stich ten. De gematigden plaatsen zich op het standpunt van het eerste keizerlijke vrij- heidsmanifest van 17?30 Oct. 1905. Eigen aardig is het dat deze gematigden aangaande de agrarische kwestie verklaren dat er niet geaarzeld moet worden om een goed deel van het particulier grootgrondbezit te ont eigenen om land aan de boeren te ver schaffen. Be regeering heeft uitdrukkelijk gezegd dat onteigening van particulieren grond niet noodig was, maar de gematigden er kennen diezelfde onteigening als beslist noodig. Deze Russische gematigden, als Heydcn e. a., zouden in Frankrijk of En geland voor de rneesi conservatieve po litici gelden. Het valt dus weer eens in 't oog op welk een standpunt de Russische regeering staat, die zcll's niet naar den conservatieven Heyden enz. wil luisteren. Do partij van Ilcyden noemt zich partij der regeneratie, zij is een vijandin van gewold en arbitrage. Slechls door de wet zal het volk bevredigd kuiven worden. Do muiter ij e n Voo r den krijgsraad te Ilehingfors zijn de processen begonnen tegen de muiters van den jorigsten op stand. Er wordt korte metten met hen ge maakt. De eerste zaak gold de aanklacht tegen 8 leiders van don opstand. Dc bur gers, die tijdens de oproeien te Sweaborg en Skatuddcn aan de zijde der punters wer den gearresteeid, zijn aan de burgerlijke rechtbank overgeleverd, liet. meerendeel van de muiters tracht er zich uit tc red den door onwetendheid voor 'le wenden. De soldaten van "hel fori Hagnoss verklaar den dat verscheidene gevluchte matrozen met geweren deelnamen aan het verzcl. ken, voordat zij zicli wilde verwaardigen nota van hem te nemen. En toen wierp ze hem slechts een blik-over haar schouders toe. „IIó, ben jij daar? Dal is al heel jammer. Eliza." Eliza genoot van de situatie. Zij was vol bewondering voor de manier waarop haai meesteres de zaak aanpakte en was eveneens druk in de weer met de weeispannige lcrul. „Tienduizend duivels, mevrouw," barstte de burggraaf eindelijk los, „ik zou u willen mecdcelen dat ik van mijn reis teruggekeerd ben." „Dat zie ik," antwoordde de dame met een tevreden vluchtigen blik. „En dat hoor ik ook, mijn vriend. Goede hemel, wat maak je een lawaai." net was een hijzonder aanvallig gezichtje, waarvan de burggraaf thans een glimp te zien kreeg. De wijze waarop zij hem ontving was zoo koel en onverwacht, dat de eerste woedende toorn van den burggraaf verdween en plaats maakte voor een soort verwonde ring, niet vrij van teedore gevoelens. Hij sloot de deur achter zich dicht en bleef aar zelend staan. „liet is jammer," zeide dc burggravin, „dat je het niet do moeite waard acht mij cenigszins van je reizen op rle hoogte tc hou den. Wanneer ik geweten had dat wc liet zeldzaam genoegen zouden smaken je van daag tc zien, dan zou ik mijn neef Iviel- mansegg overgehaald hebben te blijven om kennis met je tc maken." De burggraaf staarde haar mot een men geling van woede en verbazing aan. Maar zijn toorn kreeg door zijn ontembare jaloe zie weldra de overhand. „Mag ik u verzoeken, mevrouw," voegde hij haar op donderenden toon toe, „mij te De getuigenissen doen zien dat de op stand te Sweaborg lang van te voren was beraamd. Do krijgsraad te ITelsingfors heeft reeds ter dood veroordeeld de luitenants Emelganol' en Koshanofsky en 5 soldaten, wegens deelneming aan den ojistand. Het doo d vonnis is reeds vol trokken. Te Kroonstadt zullen in verband mathol jongste oproer 2000 man voor "den krijgs raad gedagvaard worden. Er zijn ook twee commissies met bui tengewone bevoegdheden benoemd, om licht te ontsteken over do oorzaken van do muiterijen te Sweaborg pn Kroonstadt. Uit Petershmg wordt d.d. 12 dezer een telegram geseind, waarin do grootvorsten als de verantwoordelijke mannen worderi aangewezen voor den huidigen toestand. Zij dreven don czaar naar con bureaucra tisch ministerie, naar do reactie. Hel is echlcr nooit, een geheim geweest "dat de grootvorsten en Trepoff en Pobjedonostscff de machten der reactie zijn, die Rusland naar den ondergang zenden, In de vorige weck hoeft de poliüc-pre- üecluur te Petersburg in 4 dagen 268 per sonen laten arresteeren en 46 huiszoekin gen doen verrichten. 66 personen zijn uit Rusland gezet, en 32 naar Siberië verban nen. 8 wcrkliedenlokalen, 4 plaatsingbu- reaux cn 4 drukkerijen zijn door de po litie gesloten. Uit Odessa wordt melding gemaakt van hel geval dit Bij een dochter van generaal Piinza, die bij den gouverneur Kaulbars op bezoek was, oen bonrl werd gevonden. Do juffrouw greep een revolver en schoot zich dood, nadat zij verklaard had uit Pe tersburg te zijn overgekomen om generaal Kaulbars, die door de revolutionairen is ter dood veroordeeld, tc execuleeren. Vrijdag is te Libau een postambtenaar vermoord door drie bandieten, die er met 28000 i'oebel van door gingen. Te Mitau zijn twee revolutionaire Letten opgehangen. Zapolski, een geheime politie-agent, is wegens deelname aan den moord op Her- zcastein gearresteerd, in het departement van politie te Petersburg moot het feit groote ontsteltenis hebben verwekt. TURKIJE. Sultan Abdul H a m i d ziek. Reeds eetiigen lijd geleden hebben ge ruchten van ernstige ziekte van den sul tan geloopcn, thans blijkt dat "die geruch ten wel degelijk waarheid bevatten, de kwaal heelt zich hij den sultan thans her haald en bel oorspronkelijke bericht wordt bevestigd dat de groot-moordenaar", zoo als Gladstone don sultan kwalificeerde, aan niersteen lijdt. Deze kwaal bevindt zich hij den sullan in leer acuut stadium, zooals men weet bezweek Napoleon ill op 65- vetlollen wanneer u mij het interessante feit meegedeeld hebt, dat u bezoek verwachtte van een uwer bloedverwanten? En wanneer heb ik u bet recht gegeven hem te ontvan gen?" Het was nu de beurt van de dame om verbaasd te zijn en voor een oogenblik be greep zij volstrekt niet waar hij heen wilde. „Wanneer?" vroeg zij, terwijl zij de fiju- geteekende wenkbrauwen optrok. „Maar dit is zuivere krankzinnigheid. En wanneer je te keer wilt gaap, mijn vriend, dan behoef je toch niet te schreeuwen. Ik begin te denken, dat mijn nooit genoeg te betreuren voorgang ster geleden moet hebben aan doofheid, ge voegd bij de andere kwalen van haar be staan. De pupillen in de oogen van den burg graaf werden kleine speldeprikkcn. Hij za zijn ongehoorzame echtgenoote met oen bijna moonlchuligen blik aan. „Ik vermoed dat Martin niet krankzinnig is wanneer hij mij vertelt, dat u hem beval uw vrienden toe te laten in mijn naam. Op mijn ver/oek, mevrouw, op mijn verzoek!" Het gebrul waarmee hij, niettegenstaande het protest van Belty begonnen was, stierf weg in een soort van heesch gefluister. Hij sloeg mot dc vuist op de tafel. Voor de burggravin ging plotseling een,licht op en geen aangenaam licht. „Wel meneer," merkte zij met bijtende ironie op, „ik móet zeggen dat u do be dienden goed omlcr den duim heeft. Tk maak u bepaald mijn compliment." Niettegenstaande het impertinente voor komen dat zij aannam trilde zij inwendig van vrees. Maar zij zou zich niet overgeven vóór de aftocht haar geheel was afgesneden. „Vertelde Martin u werkelijk dat ik hem jarigen leeftijd aan dezelfde ziekte op Chis- tehurst na verscheidene operaties. Abdul Hamid is 64 jaar oud. Volgens do laatste berichten verwacht men niet spoedig het eind van den vorst, maar zijn kwaal is thans ongeneeslijk geworden, zoodat de sultan binnen niet al te langen tijd om zeep gaat. Vooral uit een politiek oogpunt kan het overlijden van den moordenaar van duizenden Armeniërs een zaak van ge- wiehl worden, dc Oostenrijksche regeering en zonder twijfel ook de andere mogend heden houden zich druk inet de mogelijk heid van een plotselingcn dood bezig. Nu het weer hommeles is op den Balkan, nl. in Macedonië cn mot de Grieksch-Bulgaarsche- Roemcenscbe conflicten zou een nieuwe regeerder te Stamboel een onzekere toe komst openen voor de belangen dier mo gendheden in het Turksche rijk. Volgens do ,Oüomaanschc wet zal Abdoel Ilamid opgevolgd worden door zijn broeder Re ehad Effendi, 62 jaar oud, die sedert ja ren in een soort ballingschap vertoeft op het kasteel Dolgman Batsjó. Over het verloop van des sultans ziekte wordt nog gemeld: Na de solamlik (Vrij dagsgebed) op 3 dezer gevoelde de sultan zich ziek. Dr. Nafiz pasja werd geroepen, die door inspuitingen een tijdelijke verbete ring teweegbracht, waarvoor hij een maan- delijksche salarisverbooging van 200 Turk sche ponden kreeg, zijn zoon en. schoonzoon werden eveneens bevorderd. Deze week heeft de sultan de selamlik niet bijgewoond, alle dijilomaten waren reeds in de moskee aanwezig, toen de plechtigheid werd afgezegd. Dit feit bewijst, zegt. de „Köln. Zeit beier dan eenigo bekendmaking der gc- neeshoeren, daL de sultan zeer ziek moet zijn, want de selamlik 'behoorl tol dc plichten, die de kal if der Moslim slechls bij algeheele verhindering achterwege la ten mag. Zijn tegenwoordigheid in een voor het volk toegankelijke moskee is noo dig, opdat de Imam het middag-gebed voor den kalif kan uitspreken, dat als liet ware een. erkentenis van zijn hooggeplaalsten post bevat. Blijft de gang van den sultan ten gebede achterwege, dan is dat het toe ken dat hij door zware ziekte of gevangen schap daarvan wordt teruggehouden. Sultan Machmoed I heeft, toen hij reeds stervende was, zich te paard lal en zetten om zich naar de godsdienstoefening te be geven; hij stierf op den terugweg in het zadel. Zoo heeft ook Abdoel Ilatinid zich als hij ziek was, toch steeds naar den dwang van het godsdienstige gebruik gevoegd cn de moskee opgezocht. Yildiz Kiosk verlaat hij slechts tweemaal 's jaarsom hij het Beiramfoest den mantel van den profeet te gaan kussende moskee waai de dagelijksche selamlik plaats heeft, ligt onmiddellijk tegenover de muren van zijn beval mijn bloedverwant en zijn metgezel in uw naam binnen te laten?" vervolgde zij, terwijl zij diep ademhaalde. En dan met veel waardigheid„liet is waar graaf Von Willenshauseu. Meent u dat ik uit uw ge drag de gevolgtrekking moet maken dat ik in uw huis gastvrijheid aan mijn bloedverwan ten moet weigeren?" De toorn van den burggraaf begon voor de tweede maal te verdwijnen. Ilij staarde het kleine schepseltje verbaasd aan. Haar woorden klonken bijzonder aanminnelijk. Zij zag welk voordeel zij behaald had en maakte er oogenblikkelijk gebruik van. „Mijn neef, graaf Waidorff Kielmunsegg maakt een ïeis door dit land," zeide zij. „Mijn beste moeder maakte in haar laalslcn brief melding van zijn voorgenomen be zoek." „De koerier kwam Woensdag aan," viel Eliza hier in, terwijl zij de broche op haar japon spelde op een plaats waar ze niet erg in het oog viel. „Moeder is zeer bezorgd over mijn gezond heid en wensehte dat mijn neef daarnaar per soonlijk zou infonnecren. Zij weel dat mijn borst niet slerk is en hoe nadeel ig het ver blijf in dit ruwe klimaat voor mij kan zijn, waar u goedvindt mij op te sluiten." De burggravin wendde zich in haar stoei om cn zag haar hoer en meester aan. „Het is misschien dom van mij," ging zij met nog meer brutaliteit voort, „dat ik niet begrepen heb geen meesteres van dit ver schrikkelijke huis te zijn, maar veel meer een gevangene in zijn sombere muren. Toen ik hoorde dat mijn neef voor de poort stond aarzelde ik niet bevel te geven hein toe te laten. Ja meneer, ik zei zelfs dat bet inv wensch zou zijn. Ach Eliza wat heb je paleis, en opdat aan hef begrip van de toegankelijkheid voor het volk voldaan worde, treedt do hofstoet de moskoe mede binnen. Daarbuiten ziet men een door po litie en spionnen nauwkeurig geschifte on bewaakte vrome menigte het komen en vertrekken van den sultan gadeslaan. De gezondheid van don sultan moet reeds langen tijd geschokt zijn; omtrent den wer- kelijkcn toestand is- men slechts in denklei nen kring der ingewijden cp de hoogte. In do hoofdstad is Men echter zoo aan allerlei geruchten gewoon, dat men aan do verhalen omtrent de gebeurtenissen in Ytldiz-Kiosk weinig vertrouwen lieclit. In elk geval is hef weerstandsvermogen van den sultan zeker wel verminderd dooi den grooten arbeid'"dien hij steeds op zich neemt. I Geboren is Abdoel Hamid If den 22en Sept. 1842. Hij kwam! aan do regeering den 31en Aug. 1876, nadat zijn broeder Moerad afgezet was. De tijding van het afzeggen van den „selamlik" verwekte onder de bevolking te Konslantinopel een groote sensatiemen dacht vast dat dc sultan op sterven lag. Reuter meldt dat de toestand van don sul tan „slecht" en „ernstig" is, maar „niet ge vaarlijk". De Duitsche ebirure prof. Berg maan is telegrafisch hij den sultan ontboden. Men meent, dal een lichte operatie nood zakelijk is. Het is bekend, dat de sultan se dert drie weken ongesteld is, maar ten aan zien van den aard der ongesteldheid en van den toestand van den zieke wordt groote ge heimhouding in acht genomen. In de omgeving van den sultan maakt men elkaar wijs dat de sullan kou geval beeft. Aan de Temps", wordt dd. 12 dezer uit Kon&tantinopel gemeld: De sullan heeft een bloeduitstorting gehad. TT ij lijdt nan groote krachteloosheid. TToden (Zondag) was zijn toestand licht verbeterd. In regeeringskrin gen en onder de bevolking hocrecht kalmte. ITet diplomatieke korps heeft drogmans naar Yildiz Kiosk gezonden om nieuws omtrent de ziekte. De regeeringsznken kunnen niet worden afgedaan. De Turksche kranten mogen niets andere van de ziekte van den „Zieken Man" zeg gen, dan dat hij „licht ongesteld" is. Maar de waarheid blijft ook in Turkije niet verborgen GEMENGDE MEDEDEELINGEN. P e r z ië. Eindelijk heeft de shall toegegeven aan den wil van het volk tot invoering van het parlementaire stelsel. Do nieiiwbenoemdo grootvizier heeft aan alle Perzische vertegen woordigers geseind dat de sliaj grondwettige toestanden in Pcrzië wenseht in te voeren en een volksvertegenwoordiging heeft bijeen geroepen bestaande uit de volgende groepen: de prinsen van het keizerlijk huis, de gceste- tocli een domme meesteres. Ik geloof, dat ik er nu zelfs tegenover jou over beklaagde dat je meester nu juist afwezig was." „Ja waarlijk, mevrouw de gravin maakte deze opmerking," zeide Eliza. „U zei," ging zij voort, dat het meer dan ergerlijk was, dat mijnheer de graaf nu juist afwezig moest zijn. Het was zoo vervelend voor mevrouw om hem alleen te moeten ontvangen. „Werkelijk, mijn beste meid," vervolgde de dame, terwijl zij de draad die de kame nier haar in handen gaf, opnam, „het spijt mij zeer dat de graaf gisteravond niet is ge komen in plaats van dezen morgen, dan zou den wij niet onwillekeurig dc regels van het kasteel of ik moest liever zeggen van de gevangenis van Willenshauscn overtreden hebben. Ja, wij hadden den portier van den graaf -den cipier bedoel ik moeten toestaan de heeren weer den berg af te zen den. Mijn familie zou er zich over verwon den! hebben. Maar mon Dieu zullen zij zich minder vei wonderen wanneer mijn neef hun vertelt van deze sombere muren, deze ar moedige omgeving, deze wildevnisachtige een zaamheid? De arme jonge man! Niettegen staande zijn toegenegenheid voor mij, kon hij het niet over zich krijgen Uier nog een enkelen dag langer door te brengen. Eliza mijn schoenen." „Ja mevrouw," viel de meid in, die, ter wijl zij do schoentjes aan de welgevormde kleine voetjes van haar meesteres slak, het thema te mooi vond om het nu reeds te laten varen,_ „de heeren wilden niet eens wachten om het ontbijt te gebruiken, zulk een haast hadden zij om weg tc komen." (TForcfi vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1906 | | pagina 1