60,tt Jaargang
Zondag 9 September 1906
No. 12179
m
f V'
Tweecle Blad.
Aangenaam bezoek
Van Y en Amstel,
FLOEALIA.
(fel
v<
fenl
SCHIEDAIMSCHE IJOIRAN
Wj
Deze courant verschijnt <1 a g c 1 ij k s, met uitzondering van Zon- cn Feestdagen.
Prijs per kwartaal; Voor Scl\ ieda ni en VI aar din gen fl. 125 Franco
per post fl. 1.G5. b
Prijs per week; Voor Schiedam cn VIaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Ad ver tem sen voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der Advortentiën: Van 1G regels fl. 0.9'2; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Binsda g-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan liet Bureau te voldoen.
latere. Telefoon
oor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
Meer en meer ziet men in den lande oen
beweging om in elk gezin bloemen cn plan
ten te brengen, door het verwekken van
liefde voor die kinderen der natuur.
In verschillende plaatsen, en ook hier,
hebben zich vereenigingen daartoe ge
vormd,
Met groote waardecring hebben wij steeds
gezien het streven der Verecniging „Flo-
rulia", om de liofde voor bloemen en plan
ten hier ter stede op te wekken cn tevev-
hoogen, waartoe het Bestuur zich steeds
met loffelijken ijver heeft ingespannen.
Waar wij konden, hebben wij dit Stre
ven steeds krachtig gesteund, .Wanneerwij
dus thans enkele opmerkingen maken, zal
men overtuigd zijn dat ons, eonig doel is,
mede te werken om het succes van „Fio-
ralia" grootcr te doen zijn dan tot heden.
Het doel van „Floralia" is, zooals wij
reeds zeiden, om (le liefde voor bloemen
en planten op te wekken en te verhoogen,
maar om voor iets liefde te voelen, is in
de eerste plaats daarbij conige kennis
noodig.
Telken jare nu geeft „Floralia" een groot
aantal stekjes uit aan de schoolkinderen,
die zich bereid verklaren ze te verzorgen,
maar hoe die planljes heelen welen do kin
deren dikwijls niet, evenmin als zc welen
hoe de planten het best, verzorgd moeten
worden.
Wij zouden' daarom don raad willen ge
ven, fjij volgende gelegenheden bij het uit
geven dier stekjes te zorgen dat daarbij
de naam: wordt gevoegd, hetzij door in
den pot een houtje, dab den naam' draagt,
te steken, of op eenige andcic wijze den
naam aan pot of plant te hechten.
Voorts zou het gewenschl zijn, dat in
beknopten vornt word rondgedeeld een
handleiding voor da verzorging van plan
ten. Daardoor zullen de planten die ver
zorging krijgen, welke ze noodig hebben
ent lot volle ontwikkeling t(e komen, waar
door de lust tot het verzorgen der plat*
ten en bloemen bij' de kinderen door het
verkregen succes zal stijgen en daardoor
ook het aantal potjes, dat voor dc ten
toonstelling, zal worden ingeleverd, aan
merkelijk groeier zal worden.
De kwaliteit en de kwantiteit der'potjes
'zullen dus op de tentoonstellingen grootcr
zijn, cn dit zal deze aanmerkelijk aantrekke
lijker maken voorde bezoekers, die dan na
tuurlijk in grootcr getale daar zullen komen.
Bij die behandeling voor dc verzorging
van planten kan dan Levens worden ge
voegd al die bepalingen, welke bij de waar
deer! ng der ingezonden planlcn zullen gel-
■„.Dat is prettig," zei mevrouw Erna,
„morgen komen dcf Mullersi hij ons; zp
brengt haar zuster mee, die hier gaarne
het kasteel eens zou zien, de jongens blij
ven in dien lijd hier."- Verheugd reikte
zo haar man de| Ju'iefkaarL over.
•„Jij gaat dan met do dames moe," bah-,
belde zij verder, „cn ik, blijf thuis om,
voor de 'koffie te zorgen, zoodat je dade>
lijk Wat vindt, als je| thuis komt."
„Ik vinei het goed," antwoordde' haar
mun. ,,'.t Is te hojien, dat het weet' zoo,
goed blijft." Met dezen wcnsch stond hij
op om, naar zijn roz-eiii ën honden le gaan
kijken.
Mevrouw Erna begon editor dadelijk te
zorgen, dat do Woning er nog netter ufy
zou zien danf gewoonlijk, want de zuster
van mevrouw Muller 'kwam uil. eeu groote
stad en dia mocht, den) neus niet voor
haar optrekken. Als ze, zoo jezellig was
nis haar vriendin, kou hel -een prettige;
<ïag worden.
Dat werd liet' ook inderdaad, maar op
oomgszins andere manier dan mevrouw
Erna het verwacht'had.
Hot bezoek was gekomen en na een klei
ne verkwikking vertrokken! de beide dames
met haar man. ,Dci „tante" \vas> werkelijk
eon aangename, knappe verschijning.
Do beide jongens waren pr[ moeilijk toe
te bewegen gewpest,, zoolang; hier teblij-
Vel1 mama en tante terug zouden ko-
den. Wij wijzen hierbij op de in ons ver
slag dor jongste tentoonstelling gedane
mededeeling, dat mooie planten niet voor
bekroning in aanmerking kwamen, omdat
ze in den vollen grond waren verzorgd.
Het wil ons voorkomen dat, wanneer aan
bovengenoemde opmerkingen wordt tege
moet gekomen, door de kinderen met meer
succes en met meer lust zal worden vol
gehouden met liet verzorgen der plantjes,
die hun worden Ier beschikking gesteld.
Wat nu de Floralia-tentoonsteïïing zelve
betreft, dit is en moet ook niet anders
zijn dan een reclamemiddel, dat ten doel
heeft; le. om do aandacht van holgroote
publiek op een goede planlcnverzorging te
vestigen; 2o. om do kinderen, door dc ge
legenheid tot vergelijken le geven, te doen
zien wat oen goede verzorging vermag; 3e.
om een zekere lastbare voldoening le
schenken aan hen, die door hun zorgen
de plantjes' tot bloei hebben weten te
brengen.
Oni dit 'doel te hereiken, is het noodig
dat de tentoonstelling bezocht wordt zoo
wel door hen, die liefde voor planten
hebben als door hen die daarvoor nog on
verschillig zijn.
Men kan dit op verschillende wijzen
trachten te bereiken, hetzij door een bij
zonder aantrekkelijke wijze van inrichting
der tentoonstelling zelve, hetzij door aan
de tentoonstelling toe te voogen een ten
toonstelling van andoren aard, hetzij door
muziekuitvoeringen op of nabij de ten
toonstelling. Dit is natuurlijk een kwestie
die- door het Bestuur moet worden uitge
maakt cn die ook voor een groot deel ver
band houdt met do omstandigheden. Maar
welke aantrekkelijkheid men ook aan de
Floraliatentoonstelüing toevoegt, men moet
zorgen voor flinke, aanhoudende publiciteit
vóór de tentoonstelling, zoodat een ieder
weet wanneer de potjes moeten ingeleverd,
wanneer de tentoonstelling geopend zal zijn,
wanneer de prijzen worden uitgereikt, enz.
Wij hebben steeds gaarne en ongevraagd
onze medewerking in deze verleend, bij"
tijdig verschafte inlichtingen van het
Bestuur zullen wij dit ook gaarne hij vol
gende tentoonstellingen blijven doem.
Waar bovendien de Elnraiialcnloonstel-
ling steeds wordt gehouden omstreeks den
31sten Augustus, zou het misschien moge
lijk zijn dat bet Bestuur van „Floralia"
zich verstond met het eventueel te vormen
„Comité Ier viering yan den Koninginne
dag", zoodat bij- de te organiseeren Kos
telijkheden met do tentoonstelling zou wor
den rekening gehouden.
Nu nog over Koninginnedag te schrij.cn
is vel wat laat en ook niet mijn doel. blaar
over het daggen op Koninginnedag moet
men. Eerst met behulp van' een groot
stuk van dei taart,, die mevrouw Prnanu.
maar vast aansneed, werden zij er toe -over
gehaald de „nieuwe tante" zoolang gezel
schap to houden.
„blaar u moet ons ,waL vertellen," vroeg
de een, „even mooi, als taille," voegde do
ander erbij.
Bereidwillig beloofde mevrouw Erna dit
cn zoodra het gezelschap uit het gezicht
verdwenen was, begon ze aan. dc vervul
ling barer belofte, blaar spoedig begon dit
ongewone werk haar even, hard le ver
velen als de jongens het luisteren. „Tante
'kan het heter en mama! ook," luidde het
ontmoedigende ootdeel.
„Mogen wc nu buiten gaan spelen?"
vroegen de jongens. Tante, heeft, u niet
wat om meel te spelen, pen voetbal of
zoo iets?"
Beschaamd moest mevrouw Erna ont
kennend antwoorden op deze vraag, „maar
hlier heb ik cett mooien, ouden billardlrd,
daar kun jullie mee in het zand spelen."
De kinderen vonden dit goed, ze gin
gen er mee aan het w,erk en dat wel heel
ijverig lol dat mevrouw Erna op eens in
haar bezigheid gestoord werd door een
luid geschrei. Verschrikt. liep zc naar bui
tel».
„Frits heeft me dood gegooid," jammerde
Frans.
„Dat ikoml van dien gekken bal," ver
klaarde deze. terwijl hij zijn gastvrouw ver
wijlend aankeek. „Mama zou hem ons nooit
gegeven hebben, en dan hadden we ercl-
ikaar ook geen kwaad mee kunnen do mi,"
besloot hij' zijn opvoedkundige rede,
ik '1 toch even hebben, want de kunst van
vlaggen schijnt in Amsterdam maar halt'
verdaan te worden, liet gewone oud-Anister-
dnmsche recept om het werkwoord vlaggen
praktisch te vet voegen is: zoek op zohlei je
vlag, strijk of wasch lumr wat, sjouw den vlag-
geslok van den zolder, bind do vlag niet
bandjes aan dien stok, laat de kruier komen
om „de vlag uit te steken" en heb je nog
een oranje-wimpel met •kwasten, vergeet den
dan niet.
Iloe langer (alias langwerpiger) de \lag
is, .hoe mooier en regent 't, Iaat haar dan
den volgenden dag ook nog hangen.
Volgens dat recept wordt nog veel in de
Anistelstad. maar ook elders in ons k.ntl
gevlagd.
Wat de kiemen belieft zoo lot men daar
op niet precies. Donkerrood, wijnrood, he
melsblauw, indigo-blauw, groenblauw, oranje
geel, alles kan dienen voor de Nederlatid-
sclte vlag.
Ook de kleuren van den stok zijn zeer
varioerend cn bijzonder gewild schijnt oen
stok to zijn niet rood-wit-biauwe spiraal
lijnen. Zóó word er op Koninginnedag in
Amsterdam gevlagd.
Hier cn daar waren vlaggen zonder wim
pels Ie zien, zelfs op de stadsgebouwen
Dat was des te opmerkelijker omdat ein
delijk toch wel als bekend mag verondersteld
worden, zelf» bij stadsautoriteiten, dat men
voor dc Koningin der Nederlanden, Votst in
uit liet huis van Oranje, steeds met .oranje,
dus met den wimpel vlagt en op alle andere
verjaringen van ons Vorstelijk huis de
oranjewimpel niet moet uitgestoken worden,
wanneer men officieel wil vlaggen, zooals
het behoort.
Wat het particuliere gevlag betreft, zoo
dient toch eindelijk eens beseft te worden
dat een vlag, gebonden met witte bandjes
aan haar stok, een onding is. De vlag be
hoort langs den stok gcheschen of, wanneet-
er geen katrol bij den kriop is, aan dien
knop gebonden te worden en het ondereind
(de roodc baan) met oen daaraan bexes-
tigd huig touw, niet geheel stink tegen den
stok getrokken en vastgebonden worden.
De stok zelf mag wit of blank zijn met
vergulden knop, maar mag geen kleuren
vertonnen.
De wimpel moet niet gespleten zijn daar
men dan, evenals een oorlogsschip, dat steeds
den gespleten wimpel doet waaien, alle-he-
lialve vredelievende of feestvierende bede®
lingcn huilen hangt.
De kleur van de Xedoil-.uiihehe vlag is
rood (bloedrood), wit (zuiver wil) en blauw
(diep blauw). Elke willekem ito- afwijking
hiervan is ongepast en dom
Behahe honderd-en-een kingen op
viaggengebicd waren le AiiMordam np 31
Augustus nog allerwonderlijkste vlaggcslan-
den te zien.
Dp vlag moet niet plat, maar eenigszins
naar boven hellend uitgehangen worden en
aan vele openbaie gebouwen kon men alliT-
Zuchtend bedacht de jonge vrouw, dat
hij gelijk had. Troostend natn zij denklei
nen Frans mee naar Mimen, out hem met
allerlei beloften cn lekkernijen tot rustte
brengen eti te wasisc'hen. liet eerste licit
de 'kleine hengel zic'lt welgevallen, het
laatste gelukte pas na veel tegenstribbelen.,
de nieuwe tante moest const beloven, dat
ze ook Frans zou wassc'hen. Doch nog
voor zo daartoe overging, dezen alleszins
gcredilvaimligdeu wenschtc tc vervullen,
stortte deze de kanter binnen, melde beide
handen vol rozen, rozen van allerlei soort,
zoo mooi, als ze tnaar ergens te vinden
zijn. Mevrouw Erna'si knieën beefden. Zijn.
rozen! llaar man had namelijk twee
stokpaard jaszijn rozen cn zijn honden.
Van de eerste mocht niemand can enkele
plukken, want hij droeg er de gehecle zorg
voor en verheugde zich als oen kind, als
cr weer een nieuwe was uitgekomen. Hij
had juist gezegd, dat hij vandaag de ti
mes enkele zijner mooiplc rozen zou „offe
ren" on nu? Maar het kind had daar niet
het minste vermoeden van, vrool ijk kwam
hij aangesprongen; „Kijk eenp, tante, die
mogen wij zeker meenemen? Tante houdt
zooveel van rozen," vleide hij. Wal. kou
ze doen? Afgeplukt waren ze, dus was
het maar het beste den wensch van liet
kind te vervullen. Maar ze wou, dat ze er
kans loc- zag haar man de zaak exen
leen uit te leggen; het zou 1e onplezior._,
zijn, als hij zich lol. een knorrig woord
liet vervoeren. Yoorioopig zette ze dus d
arme afgetrokken rozen in water, en Icl
wijl zo de jongens zachtjes vermaande
voortaan eerst te vragen» voor zij iets af
treurigste variaties hierop zien. De stokken
stonden of te steil of ze hingen precies
horizontaal hutgeen oen allerakeligst etfcct
geelt en meestal het vlaggendoek direct om
den stok doet flappen cn kleven.
Dat was 't alleen wat ik over den Ko-
nmgniuedug wilde melden die overigen» iu
de hooldstad schijnt te gaan ontaarden in
een kennis met liclsch Inwaai, dom gesol cn
plat plezier,
De xacanties zijn thans geëindigd de
Saliara-temperatuur is geweken en Amster
dam krijgt een heel ander aanzicht.
We naderen nu het stofseizocn, de nn-
jaars-winden die liet fijne zand, waai op
de nieuwe wijken rondom Amsterdam in aan
bouw zijn, door onze straten jagen zullen.
Tegen Saliara-temperatuur is bitter weinig
te doen maar tegen Saliara-stof, nagebootst
tusschen IJ en Amstel is veel te doen.
Helaas wordt er zoo weinig tegen gedaan
al» maar eenigszins in overeenstemming tc
brengen is met het prestige van hen die tc
zorgen hebben dat Amsterdam niet bede-
maal leegloopt.
Een paar honderd meters straat zijn met
een anti-stoïmiddel bespioeid geweest. Proe
ven werden genomen op het Leklscheplein,
op de Marnixstraut, de Stadhouderskade en
de Ceintuurbaan.
Die proeven schijnen goed voldaan tc heb
ben, maar het moet nog jaren stuiven xóur
dat liet Noordsehe Peking er aan zal gaan
denken praktisch nut van bestaande anti-
stol'tniddelen te trekken.
Toch is liet stof-vraagstuk voor niuuxv-
Amsterdam dat op enorme hoex'eclhedon fijn
zand gebouxvd wordt even belangrijk als het
verkeersvraagstuk, maar veel gemakkelijker
op te lossen.
Zal het verkeersvraagstuk nog een gewel
dig hoofdbreken kosten tuin opvolgende ge
slachten van vroede mannen, het stofvraag-
stuk is nu reeds, door toepassing van mid
delen die het stof binden en vastleggen, op
te lossen.
Dat stof schadelijk is en liet menschelijk
organisme nndoelig prikkel totdat een ont
steking en ottering ontstaat, die niet zelden
den ondergang van het individu bespoedigt,
schijnt absoluut genegeerd le xvorden. Dat
vooral de jeugdige Amsterdammers dag-in-
dag-uit aan die schadelijke invloeden van het
geweldige Ainsterdamsche stof blootgesteld
worden, ontgaat klaarblijkelijk de erg theore
tisch
ders.
Besproeiing bevordert meestal de stofx er-
spreiding en dit wordt hier niet erkend. War»
neer er gesjiroeid wordt is het meestal droog,
walm weder en de verdamping wordt daar
door bevorderd. Na de besproeiing en bij
het opdrogen wordt het meest schadelijke der
»tof juist in de lucht opgelmven. En xvat
dan te zeggen van dc onzinnige gewoonte
die de straatreiniging lieijfl om met bezems
droog de straten te laten navegen? Stof
cn oratorisch-gezinde gemeenlebéstuur-
moet gebonden worden en dit xorkrijgt men
door oliehoudende mengsels.
In California begiet men de wegen met
petroleum, elders gebruikt men liet minder
bezwaren opleverende kooltecr. Te Londen is
op de hoofdverkeer.-Axpgeu (Strand, Oxford-
street etc.) ecu zwartachtig vernis te zien,
zelfs op het asphalt.
Zou in Amsterdam dan geen iinti-stofmid-
del helpen?
Gekheid! 't Is alleen de laks- en lang
zaamheid die ons xveêr jaren later doet ont
dekken dat we onzen tijd niet vooruit
zijn
't, Stuift in Amsterdam onhoudbaar en liet
blijft stuiven.
Als October nadert zullen we dc statis
tieken eens inzien van de longziekten cn oog
kwalen.
Den 22en September zul alhier van do
Rijkswerf het pantson-chip „Ileemskorck"
te water gelaten xvorden. Het grootste schip
onzer Koninklijke Marine, zooals oen dor
dagbladen het noemde, is de Ileemskorck"
niet. ITr. Ms. „Tromp" is grootcr.
De „Jacob van Ileemskorck" is 98 meter
lang en hoeft een verplaatsing van circa 5000
ton .xvatcr. Het schip krijgt 2 kanonnen nan
boord die granaten van 170 K.G. zwaarte
tot op 1G.OOO nieter afstand nauwkeurig
kunnen afschieten.
De Ineedte (en dat i» een kardinaal punt)
van den romp is 15.2 Meter zoodat liet
weer een zeer merkxvaardig gezicht zal zijn
wanneer de „Ileemskorck", na de voltooiing
zich door de Oostcrdoksluis, zal gaan wrin
gt
Want och die sluis
Er is reeds op aangedrongen du door-
vaurtwijdte van dc Oostcrdoksluis te brengen
op 18, zelfs op 25 Meter.
Geschiedt dat niet dan wordt Amster
dam bedreigd door de noodzakelijke ver
plaatsing van de Rijks-ntarinexverï en van de
werven der „Nederlandsche fabriek van \v erk-
tuigeii en spootweg-materieel", en der ,,No-
deilandsche Schcoji-buiiw-Mnnt schappij",
groote lichamen die duizenden gezinnen
brood doen verdienen.
Deze particuliere wenen zouden zich ver
plaatsen moeten en zij hebben reeds ern
stig gewaarschuwd - mtar Je Maasstreken,
daar aan den overkant xun het TJ de ter
reinen voor het scheepsbouwbedrijf geheel
ongeschikt zijn, ten spijt xan alle soorten van
commissies die daarover debatteerden of nog
debatteeren zullen.
De „Ilecmskerek" zal eenigszins feestelijk
to xvatcr gelaten worden, maar de vakmen-
sclion zullen met zoenuin»oog ovi r het schip
heen staren, en de toekomst van de haven
en van de industrie der hoofdstad allesbe
halve feestelijk aan den horizont zien op
doemen. Want er moet met spoed hersteld
en veranderd xvorden wat onvergeefelijk fou
tief destijds dc haven kwam omknellende
spoorbaan aan den JJ-kant!
plukten, ging ze xveer met haar bezigheid
voort. Ze 'hield do jongens echter goed in
hel oog. Wat was het lullig op kinderen
te passen! Dat had ze nooit gedacht; ze
had 'kinderen altijd zoo lief en aardig ge
vonden, en als ze xverkelijk eens iets had
den uitgevoerd, had ze er altijd'hartelijk
om gelachen. Met een duister vermoeden,
dat verzadigde 'kinderen gemakkelijker op
te passen zouden zijn dan hongerige, stelde
zij hun voor, maar vast -koffie, tc komen
drinken. Dit voorstel xverd gretig aangeno
men en ze hielpen dapper mee met het
klaar zetten,
„0, tante, wat heeft n mooie kopjes, mag
ik cr ook zoo een?" vleide Frans. „Ik
ook?" echode Fr its.
Angstig koek mevrouw Erna naar de
begeerde stukken; ze natn' ze niet gaamo
in gebruik; hot waren haar allerfijnste kop
jes. Maar ze koti die aardige jongetjes dat
verzoek toch niet weigeren, en met de ver
maning cr heel voorzichtig mee om tc gaan,
schonk zij' er koffie voor hen in. Licfkoo-
z-end streken de jongeiislhandjes ©ver
„hunne" mooie kopjes, en het scheen hun
daunrit dubbel lekker te smaken. Einde
lijk waren ze cr mee klaar.
„Ik 'heb mijn kopje niet gebroken, tante,"
zei de kleinste triomfantelijk, terwijl hij zijn
kopje in de hoogte hield. Maar, o wee,
nauwelijks had hij het u-oord uitgesproken,
of 'het lag al in scherven op den groml.
„ik kan liet niet helpen," bracht het
kind snikkend uil, „het oorije zuil er niet
vast meei aan," voegde hij er verontschul
digd bij. „Waarom! heeft u mij dit ook ge
geven
„Papa zegt nlfij'd, kinderen mogen niet
alles hebben, xvat zij witten," kwam' hem
do geboren -opvoedkundige te hulp.
Me'vrouxv Errm bedwong zich met moeite.
Zenuwachtig? noen, dal xvas ze niet, maar
Hoe 'kxvnm het, dat ze 't liefst mecgesclireid
zou hebben? In plaats daarvan, raapte ze
de scherven op cn begon op te ruimen.
Om dc 'kinderen tot kalmte te brengen en
ze bezig te 'houden, gaf ze hun hij gebrek
aan een prentenboek, baar kricfkaarlenal-
bnm. Lief en eensgezind zaten de kinderen
bij elkaar do kaarten to bekijken.
Dezen rusttijd aehruiklc de jonge vrouw
om haar kippen eten te geven. Ze haJ
er verscheidene, ook enkele kloeken mot
kuikens, die alle in een groote mol tralie
werk omsloten ruimte hijeen waren.
hebben alles gezien, waar bleef u
zoo lang, tunic?" met die woorden word
zo ontvangen.
„Bij de kippen," antwoordde ze, „daar
mag je aanstonds, ook eens heen."
„Mogen we ook naar de honden?" vroeg
Frils.
„Ja, als oom! terug is," was het antwoord.
„Mama heeft twee albums, vol briefkaar
ten." pochte Frans, „heeft n geen andero
moer
Die vraag moest ontkennend beantwoord
wórden. Argeloos nam' ze hel allium op,
om 'hét weg te leggen.
„Maar kinderen," riep ze ontsteld, „wat
heb jullie daarmee uitgevoerd? Het album
kleeft heelemaal."
„We hebben niets gedaan," zei Frit#
onschuldig, ,,\vo. hebben alleen liet lekkers
opgegeten, dat. u ons gegeven had,"
Mi* I
jA i
