60*" Jaargang
Zondag 17 IVlaart 1907
No. 12338
Tweede Blad.
Van Y en Amstel.
VOORBIJGAAN.
V
V
BINNENLAND.
ré8:~'
SCHIIEDAMSijH! courant
Deze courant verschijn t d a g o 1 ij k s, met uitzondering van. Zou- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Sc' hie dam en "VI aar dingen tl. 1.25, Franco
mj post fl. 1.05.
r Prijs por weck: Voor Schiedam en VI aardingen 10 cent.
.Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advcrtentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóóxeen
uur aan het bureau bezorgd zijn,
i Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der Ad ver tentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advcrtentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die D insd a g-, L") onder d ag- en Z ater dagavo nd
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
ïnterc. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor de Administratio No., 103.
Japan in AmsterdamNiet wat tempera
tuur aangaat, maar wat kunst betreft.
In „Arti", een der kunsttempels van Am
sterdam, ligt die Japanse!» kunst uitgestald,
dank zij de Rotterdiuiraohe firma Kleykamp
die daar deze week een tentoonstelling open-
de,Vicikc reeds goed bezocht wordt.
Ik zeg niet d r u k, maar goed. Een druk
bezoek van nieuwsgierigen, van meneer en
mevrouw Publiok-geborcu Dom, brengt niet
altijd het groote succes voor een tentoonstel
ling aan. Een goed bezoek, bestaande uit
enkele kenners, vele liefhebbers en belang
stellenden, dilt is wat je moet hebben en dilt
is wat thans in Arti's zaal rondwandelt, be
naderende, bentudccreiide en ook wel koo-
pernle datgene wat er to vinden is.
„Japonneries," zooals men die thans waar
deert, zijn echter tamelijk duur. De koop
krachtige gemeente vindt men er dus hoofd
zakelijk en daardoor lieerscht er iets voor
naams, passende bij do voorname, rustige
kunst vuu Oud-Japan.
Er is in Japaitsolie kunst niets preten
tieus; integendeel is alles daarin in even
wicht en de weorgaloozo teekoiraars, hout
en ivoorsnijders die zulke prnchtproducten
leverden, moeten hun meesterwerkjes zoo
kalmpjes weg, maar met geheel hun ziel en
ras-geduld, hebben vervaardigd.
Japaiicolie kunst wordt tegenwoordig er
kend te zijn hoogt» kunst en, hoewel moei
lijk te begrijpen en kunst van eeuwen oud,
gelijkstaande met hot besté on mooLto wat
het Westen ooit voortbracht.
De schoonheidsopenbaring der Japanners
(en Chincozon) is langen tijd ais mindcr-
t aai dig beschouwd innar sedert eenige, jam
heeft men op Japan een heel andere, en
juister kijk gekregen.
Dit is, wat de kunst betreft, to danken
aan zulke firma's als de genoemde, die de
prullaria van Japansch bazaargood en na-
mimk wist te scheiden van de eeht-mooie
en waardevolle voorwerpen.
De hangrollen (Kakemono's), de onbe
schrijflijk mooie ivoren en bonten beeldjes,
de cloisonne vazen en. vooral de broiiscn
zijn zoo bekoorlijk van uitvoering, kleur "ii
üjn, dat men zich er niet vuu verzadigen
kan, om het steeds weêr to bezien, van alle
kanton, van dichtbij! van boven en onder.
De kleinste beeldjes zijn vol humor, vol
fijne trekjes en uitdrukking en de techniek
der kleinen co dor metaal-, invoer- en hout-
combinaties verbazen iedereen.
De tentoonstelling in „Artis" blijft nog
een week open en iedereen die. in Auister
dam vertoevende, in do nabijheid van
iiArti (op het Rokin) is, zal geen spijt heb
ben eventjes daar binnen gewipt te zijn.
De uitgever en eigenaar van liet j, Weekly
Magazine" was juist bezig eenige hund-
schriften uit i» zoeken, toen juffrouw Nu-
jicnt, de mede-uitgeefster, binnentrad.
ijk geloof dat deze geschikt zijn," zes
"!j> op een klein stapeltje wijzend op een
deel naast zijn schrijftafel. liet was de woelt
teor Kerstmis, en liet. Nieuwojanra-nutnmcr
icoesfc opgemaakt worden.
Juf ft on w Nugent, nam de handschriften
°P tn ging op hun plaats zitten. Nadat zij
'f eeaigcn tijd doorgcloopen liad, zocht zij
"v "'Sleurden stapel door cn nam er uit
>ivoorbijgaan". IIcl verhaal van een Nieu-
«ejanrsbesluil. Door Alice Kcnway.
»Dat za! u toch niet terugzenden?" zei
- afkeurend. „Van mevrouw Kenway?"
De uitgever haalde de schouders op. Zo
iaden beiden een zwak voor die schrijfster
on naar werken.
«Ze kan niet klagen, ais we eons haar
werk weigeren," zei hij. „We hebben haar
fehecle serie aangenomen en we plaatsen
wjna «Hes, wat ze zendt."
Y dacht niet nun haar," zei juffrouw
•■ugcnt, „Tl; dacht aan hot verhaal. Wat
•flankeert er nan?''
aflet is bijna een preek," vond de uil
«ever. 1
Juffrouw Nugent haaide op haar beurt de
- ouders op, maar zij deed het uittartend,
1 z,d» op do lippen, terwijl zo hier
(laar het verhaal inkeek, De'uitgever
Behalve deze Aziatische kunst- is er in
Amsterdam nog veel andere kunst te be
merken. Kunst en vliegwerk namelijk om
stemming te maken voor de De Ruyter-
feesten.
Niet dat er den 23sten dezer geen feest
stemming zal heorschon aan do IJ- en Am-
stol boordenIntegendeel, draaiorgels, toe
ters en zangers zullen ongetwijfeld dien dag
oorverdoovend jubelen in straten en stegen.
Er zal gedanst worden op straat. Er zal
gezongen worden op straat. De burgers
zullen op z'n Zondags uitgaan en profiteeren
van den vncantiedag dor scholen en dus hun
ner kinderen.
Er zal ook wel een beetje gevlagd worden.
En dan komt er eeri deftige voorstelling
in den Stadsschouwburgeen iets minder
deftige, maar wel zoo aardige ja „Carré",
in den schouwburg Stoel en "Spree e. d.
In de Nieuwe Kerk, liet. brandpunt der
officieelc feestviering, zal de nestor der dag
blad-journalistiek een, zeker gevoelige, speech
afsteken en zullen kransen neergelegd wor
den. Dat zal zeer plechtig zijn.
Maar, om op de kunst terug te komen,
de kunst om stemming te maken, ziedaar
ook een zeer merkwaardig onderdeel van
kunstenmakerij.
Zoo is er bijv. in een der grootste galnn-
terie-inagzijncn, in dc Leidsehestruat, oen
raam gevuld met portretten in lijst (van De
Ruyter) die goedkoop zijn, hetgeen trekt,
maar die in de overigens zoo vele luxe voor
werpen van smaak bevattende étalages, daar
toch erg vreemd doen.
Zoo zijn er in bijna alle boekwinkels rit
sen van prentbriefkaarten, gekleurd, onge
kleurd, artistiek en niet-artLliek (van De
Ruyter) die de even groote ritsen „ramp"
briefkaarten fiankeeren, hetgeen onaange
naam aandoet. Zoo zijn er in dames-hoeden
winkels portretten (van Dc Ruyter), in ban-
ketwinkels suikergoed (met De Ruvtcr), in
sigarenwinkels helkleurige tiieaterbiijetteii
(betreffende De Ruyter) en hangen alle kio;
keil piopvol met illustraties (over De Ruy
ter). Als dat nog niet helpt dan weet ik 't
niet.
't merkwaardig bovendien te obser-
veoreu hoe weinig het groote publiek eigen
lijk nog op do hoogte is van wat er den
23sten te Amsterdam zal gebeuren en hoe
kalm men blijft bij de nadering van den
dag, waarop een der hoofdfiguren van den
grootsten bloei die Amsterdam ooit beleefde,
gehuldigd zal worden.
En wordt er genoeg propaganda in liet
buitenland gemaakt? Zouden er niet massa's
vreemdelingen te trekken zijn wanneer Hol
land een der grootste helden, den Holland
schen Nelson, gaat huldigen? Juist nu. nu
de blik op Holland, iets helderder dan an
ders, gevestigd werd, moest er van geprofi
(cerd worden cn moesten uitnoodigingen zijn
verzonden aan marine-autoriteiten, geschied
schrijvers, letterkundigen, ontdekkingsreizi
gers in Europa, om tc komen naar Amster
dam, zich daar in een der mooiste zalen
keek glimlachend naar haar, wetend dat zc
zocht naar iets om hem te kunnen tegen
spreken, en ook dat zijn stelling zeker was.
Ze waren groote vrienden op hun koele,
kameraadschappelijke manier, en waren dit
van hun prilste jeugd af geweest. Haar
vader was te Cambridge de voogd geweest
um den uitgever; en toen de professor
stierf en niets naliet dan geleerde, onprak
tische verhandelingen cn een geleerde on
praktische dochter van dric-en-twintig jaar,
.had de uitgever hot meisje aangesteld bij
het „Weekly Magazine", dat toen om zijn
bestaan moest strijden. Dat, was zes jaar ge
leden eu in die zes jaren was het blad een
(kr eerste geworden, cu het meisje was nu
ren flinke joiivnalisle, een scherpzinnig uit
geefster en een goede vrouw van zaken.
De uitgever raadpleegde haar en niemand
anders, zelfs over de 'politiek.
Ze had geen gevoel, zei ze altijd, en de
uitgever geloofde haar. Ze was lung, had
oen goed figuur, cn zag er knap uit. cenigs-
zins streng, een mannelijke vrouw, maar niet
or vrouwelijk, en zeer vrouwelijk in de ma
nier van haar eigen weg te gaan.
„Nu," zei ze eindelijk, „wat zou dat?
We preckon alien eens in 't jaar."
„Zoo?" De uitgever lachte. De gedachte
dat een van hen beiden zou preeken, vond
hij vermakelijk. „Als ti een preek wil schrij
ven, zal ik hem uitgeven."
„Geef er liever een uit, die tegen mij
gehouden wordt," zei ze ernstig.
„Tegen u?" Hij trok de wenkbrauwen op.
,.U spreekt niet in ernst
Zc knikte.
„Goed dan. Tk zal liet niet tegenhou-
concertgebouw, Van Speykzaal) te ver-
eenigen, om daarna deel te nemen aan het
feest enz. enz.
Onze marine-officieren konden al» gast-
iieeren cn gidsen fungeeren en thuis ge
komen zouden die mannen van de daad in
hun eigen groot land van klein-Holand ver
tellen en over de Amsterdammer reuzen-
feesten schriAui
Triestig, ke J, modderig en bruingetint
ziet Amsterdam er uit.
Lange rijtuigl'iles hij do schouwburgen
en bij de huizen, waar de laatste soirees van
liet seizoen plaats hebben, bewijzen dat het
slecht weêr is en men voor do toiletjes,
evenals voor zijn gezondheid, bang is en
niet naar huis loopen of trammen wil.
Gisterenavond stond zoo'a file z.ondcr eind
in dc Vondelstraat, Er was in do Holland
se!» manége een jubelavond want vijf-en-
twintig jaar geleden werd dat rij-park, waai
de jetinpsse doréc van de hoofdstad de eer
ste cavalicrc oefeningen doormaakt, reopend.
't Was een besloten, kalm feestje vol gra
tie en paardentriomi'eii. Er werd gereden
door de hoeren en dames in costuumpjes.
Zoo aardig en snoeperig als alleen de upper-
ten zich kan voordoen, wanneer „zo zich
eens in een andere kleedij dan in) die dezer
eeuw wil steken en die costumes zelf laat
maken.
Er zijn veel „besloten" feestjes in deze
Staand te Amsterdam maar 't is geen ge
woonte der ■Ncderlaudsche pers om daar
over te schrijven dus doe ik er het zwij
gen toe.
De gewone openbare muziek- en tooneel-
avonden draaien hun eindprogramma af,
maar er liggen nog eenige extra's voor den
boeg wat de concerten aangaat van Toon
kunst, van IJsaie
rangs-gobeurtenissen van dien aard.
Door hot frappuut-akeligc weder zijn de
zioktecijfers aanmerkelijk gestegen. Te hoped
is liet dat dc doodcnrol der stad die in den
loafstort tijd reeds zulke uitmuntende man
nen van naam helaas moest rogWrecren,
spoedig weêr een groot blanco zal kunnen
bevatten.
Do reputatie dor stad, dat zij een der ge
zondste is van het land, versterkt die hoop.
Dat er ook spoedig oen einde, aan den winter
zal komen bewijst dc ambitie waarmee de
stndssnoeiers onze stadsboomun zijn gaan be-
1 tukken.
Men noemt dat in bet overige deol van
liet huid snoeien. Omhakken van boomen,
afslaan van twee derde gedeelten der takken
heet hier echter snoeien.
en nog eenige eerste
l-Iet bericht, dat in een liberaal, of groo-
tendeels liberaal Kabinet, leden der -rechter-
zijde zouden zitting nemen, kunnen wij be
slist tegenspreken.
Prins Hendrik en Zijn Moeder.
II. K. H. groothertogin Maria van Mec
klenburg is gislcrn.uniddag te ruim (1 uur
per Staatsspoor naar Mecklenburg terug
gekeerd, zooals reeds is gemeld, in gezel
schap van Z. K„ II. den Prins der Neder
landen, die naar Berlijn gaal.
II. M. de Koningin nam in de konink
lijke wachtkamer een hartelijk afscheid van
de verlrekkendcn en onderhield zich nog
gcruimen tijd met hen, toen reeds inliet
saionrijtuig van de Duilsclie Spoorwegmaat
schappij was plaafs genomen.
Tor uitgeleide waren mede aanwezig t
dp burgemeesters, de gouverneur der re
sidentie, de kamerheer-ceremoniemeester
jhr. Van de Poll, die der groothertogin
tijdons haar verblijf was toegevoegd, do
Duitsche gezant en mevrouw vou Sclilözer,
die een fraaien ruiker aan de groothertogin
aanbood, de leden van de Duitsche lega
tie, de zaakgelastigde van Rusland oneen
talrijk publiek.
Ridderorde.
Bij Koninklijk Besluit:
Benoemd: W. baron van Voorst Lot
Voorst, tc Elden, laatstelijk koninklijk com
missaris voor de polders Duffelt en Quer-
damm, tot officier in de orde van Oranje-
Kassa u J. Snijder, lecraar aan een hoogrre
burgerschool, directeur der avondschool voor
volwassenen (ai'deeling Amsterdam der "Maat
schappij van Nijverheid) te Amsterdam, tot
ridder in de orde van Oranje-Nassau.
Personalia.
Aan den heer C. Kolff, consul van Zwe
den te Rotterdam, is de persoonlijke titel
on rang van consul-generaal van dat rijk
verleend. („Stct.")
Baud van State.
Openbare vergadering van den Raad vu11
State, afdeeling voor de geschillen van be
stuur, op Woensdag 20 dezer, des voor-
middags te elf uren.
De crisis.
„liet Centrum", het bericht o\cr de kabi
netsformatie van het ,,N. v, d. D." vermel
dende voegt hieraan toe:
den; maar waarom is u er zoo op gesteld
dl! uit te gc\cn?"
„Het is een goed verhaal."
„Is liet niet wat dun?"
„Dut zijn onze meeste verhalen.
Ze haalde ongeduldig adem, en bij keek
haar verbaasd aan.
„Ja," zei zo, zijn blik beantwoordend,
„liet heeft mij getroffen. liet moest u ook
treffen. Las u het slot?"
„Neen," bekende hij, „alleen de eerste
bladzijde. Laat eens kijken."
Ze gaf het hem cn hij las hot slot hardop.
„liet punt, waar het in dit verhaal van
een groot besluit op aankomt ligt in de uit
voering ervan, waf zelden volgt op oen inen-
sclielijk besluit. Het leven is vol goede voor-
ïvmens, maar wc weigeren de middelen aan
te nemen, die het leven ons biedt, om ze te
volvoeren. We hebben allen onze idealen, we
bezitten allen ons plekje werkelijkheid, we
willen het zaad cellier niet in den tuin
rooien, maar probecren het te doen op
komen zonder aarde'.
„liet einddoel, dat we trachten tc berei
ken is, de een of andere gebeurtenis - in de
verte, en we zoeken naar een weg in de
lucht, inplnats van onder onze voeten. We
gebruiken onze handen voor een daad „bo
\on onze sfeer", geven ons hart aan een we
zen uit onze droomen. En lederen dag laten
we een daad, die verricht moet worden, on
gedaaniederen dag gaat iemand langs ons
lircn, die waard is dal wij hom liefhebben.
„Het licht, dat nooit te land of (er zee
scheen." Je zou liet kunnen vinden in c'en
liefhebbend oog dat je iederen -dng aanziet.
Celebes.
Blijkens een uit Nedcriandsch-Indië ont
vangen telegram, is bij de vermeestering run
liet Allah rotscomplex, in Alidden-Celebes,
een inlamLch militair gesneuveld en »n
zwaar gewond twee Eurupeesche cn één in-
andsehe en licht gewond zeven inhnuLche
militairen, allen beneden den rang van offi
cier. De vijand liet 280 dooden, waaronder
vele hoofden van het verzet en 65 geweren,
achter. Gevangen genomen werden 72 man
nen, en 200 vrouwen.
De „N. R. Ct." merkt hierbij op
in dit bericht staat, dat Boemig Tikoc, het
bekende Toradjahoofd, naar Lali was uitge
weken, en daar hot Talasi-Ambisocomplex
met steun van iict Toradjahoofd Oowa Saroe-
rang had bezet. Deze versterk ingein 10 in
getal, werden den' 8en Februari door >»nze
troepen genomen.
Uit dc mailberichten bleek later, dat
Poeang Tikoe daarna gevlucht was naar het
Allah-complex, westelijk van Tuhisi ge
legen. Het heeft dus ruim een maand ge
duurd eer ook deze versterkingen door onze
troepen vormeesterd waren. De vijand heeft
nu echter een les gekregen, die hem beugen
zal2S0 dooden, waaronder vele hoofden
van het verzet, bleven liggen, G5 geweren
werden buitgemaakt72 mannen en ?00
vrouwen zijn gevangen genomen. Het zou
ons niet verwonderen als deze slag oim een
goed eind nader tot liet breken van het wr-
zet had gebracht.
Nu wij weten, dat Poeang Tikoe mïdd«n
Januari gevlucht is, krijgt ook het bericht,
van onzen corrc.-pondent te Batavia, d.d. 1
Februari j.I„ dat het eenig kind van Poeang
Tikoe in de Toradjahmdcn werd opgelicht,
en te Ranté Pao wordt aangebomh een
andere beleekcnis. Men heeft daar n mui ijk
mede bedoeld invloed op Poeang Tikoe te
oefenen om hem tot tcrugkceren te bewegen.
Tot dusverre is dit middel dan zonder uit
werking gebleven.
Naar Canada.
A'an hen die voornemens mochten zijn.
naar Canada ie emigreeren, wordt aange
raden zich aan tc schaffen onn in de En-
gelsohc taal geschreven handhoek over dat
land, bevattende vele nuttige inlichtingen
en hetwelk togen vooruitbetaling van een
penny 1e verkrijgen is bij het Emigrants'
Informal ion 'Office" 31 Broadway, Wesl-
minster, London S. W.
Speciaal aan landbouwers die naar ge
noemd land wen.schen tc gaan, wordt, in
overweging gegeven zicli Oeral in betrek
king te stellen met het Dominion of Ca
nada Emigration Office" 11 12 Charing
Cross street, London.
Voor klerken en kantoorbedienden is in
Canada geen arbeid to vinden.
Afgeraden wordt naar Canada te gaan
aan hen die geen Engclseh verstaan of
niet in hot bezit van genoegzaam kapi
taal zijn om in den eersten tijd na hun
aankomst daar te lande op eigen kosten
lo kunnen leven. („S'tct.")
De celstraf.
Naar wij vernemen, bestaat het voor
nemen dit jaar ter gelegenheid van de
jaarlijksche vergadering van het (tenool-
schap tot zedelijke verbetering van gevan
genen een afzonderlijken dag te wijden
aan de bespreking van de in ons' land
met dé toepassing der eeKtraf opgedane
ervaring. Deze bespreking zal vermoedelijk
don löden Mei plaats vinden. Aan perso
nen, die geacht kunnen worden over de,
working der celstraf een oordeel te kun
nen uitspreken, zooals leden der colleges
van regenten, directeuren der slrafgevan-
aJs je het maar wist. Zoek wat je verlangt
i p de wereld niet er bovc n. Tracht naar
wat hier te vinden is. Dat is de moraal van
mijn moraal."
„Dat is juist haarzei de uitgever,
toen hij liet gelezen had. „Ze ziet sterren in
alle plassen. liet is slecht iets van haar af
te wijzen, en n heeft me van een misdaad
teruggehouden. U is echt verstandig. Gelooft
u dat ook?"
„Gelooft u het niet?" vroeg zij uit
dagend.
„Dat sommigen onzer streven naar iets in
dc verte, dat geloof ik
„En dat wij het niet bereiken."
„Natuurlijk." Hij zuchtte.
„En er over zuchten," herinnerde ze
hein.
Haar oogon waren vochtig en dc uitgever
knikte in gedachten.
„Is er voel door ons niet bereikt?"
vioog ij.
„Ik weet niet, hoe het u gegaan is," zei
ze, in het vuur kijkend.
„O weet het wel," antwoordde hij. „leder
weet wat een oud-vrijer van bij do veertig
mist, en een bekoorlijke oude vrijster,
die nog te jong en te knap is, om bij dien
naam genoemd te worden."
„Ik ben bijna dertig," zei ze. „Ik word
er niet knapper op, maar ben er nieuws
gierig naar op welken leeftijd de rimpels
verschijnen."
„Jadat weet ik."
„AVe weten dat alien, al praten we daar
r.ict over. AVe zijn jaren lang vrienden ge
veest, Una, en ik hoop, dat we het zullen
blijven, tot het einde van het hoofdstuk."
„Amen
„Kun je er tegen mij over spreken?"
„Ik kail cr u over laten spreken."
Zo keerde haar gelaat van het electrisehe
licht af, ea hij verplaatste hot sclunm iets,
zoodat ze in het half donker zat.
„Dank u," zei ze kalm.
„Daat ons nu eens praten," zei hij. „Wat
hebben we eigenlijk gemist? Laat ons niet,
alleen letten op aal ons ontgaan is. AVe
moeten bel goede en kwade tegen elkaar
doen opwegen. Ik hen zevea-on-dertig jaar,
maar de jaren drukken mij nog niet. Ik
ben gezond en vrooüjk, terwijl veel anderen
ziek en treurig - zijn. Ik ben krachtig en
werkzaam. Het gaat mij goed in mijn zaak
en daarvoor leef ik. Ik bob een ideale hulp
-— mijn beste vriendin cn ondergeschik
ten met wie men heoilijk kan werken. Ik
heb veel vrienden, en niet meer op mijn ge
weten, dan ik dragen kan. Heb ik zooveel
gemist?"
„Heeft u?" vroeg ze.
„Dat komt later," zei li ij. „Nu is liet
uw beurt."
„Neen. Ik zei dat u zou spreken."
„Heel goed. Dan zal ik hot doen. U is
ncgen-en-twintig en ziet er nog jonger uit.
heeft een. knap uiterlijk, wat voor oen
vrouw van het grootste gewicht is. U is
knap en lief en gezien. U is geslaagd in.
uw betrekking. U werkt met meubchen, die
u sympathiek zijn."
„Dat is zeker."
„U heeft veel vrienden en nog een."
„Ze zijn niet te vergelijken."
„U is een goede vrouw."
„Dat hoop ik. Wat hard zeggen de men-
