t.
O
61- Jaargang,
Zondag 2 Juni 1907.
No. 12400
N,
er
n-
Derde Blad.
Straf zonder rechter.
tm.
h
3X1
FRANSCHE BRIEVEN.
^ALLERLEI.
N.
)RN,
ver-
iank,
pCt.
j
enz.
ft.
(lën
pCt. j
s
Teen
zijn.
IBj»,
land.
Bui
lt.
6
reen
k»x.
SCHIEDAMSCHE G URANT
Deze courant verschijnt d a g c 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: oor. Schiedam en VI aardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaaxdingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
nur aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeeligo voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In do nummers, die Dinsdag-, Donderdag-en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
voor do Redactie No. 123.
voor do Administratie No. 103.
Parijs, 24 Mei 1907.
Er wordt tegenwoordig in het Odéon, hot
zoogenaamd tweede Theatre frangais dat
thans onder directie staat van Antoine, een
stuk opgevoerd 't welk alle mogelijke waar
deering zou verdienen indicr het slechts
niet door een Fransehman geschreven was.
Ik bedoel la Frangaise van Brieux, den
vruchtbaren dramatisehen auteur wiens wer
ken meestal betrekking hebben op het een
of ander maatschappelijk kwaad of onrecht
en aldus bij uitstek het genre der tendenz-
stukken vormen. Brieux beschouwt inder
daad het tooneel als een leerschool of een
middel tot sociale hervorming, hetgeen stel
lig een zeer goed verdedigbaar standpunt is,
al zijn niet alle kunstcritici er mee inge
nomen. Ditmaal heeft hij het noodig geacht
den handschoen op te vatten voor de Fran-
sche vrouw en zelfs voor gansch Frankrijk
tegenover den vreemdeling, die vaak over
beide een zeer verkeerd denkbeeld heeft. Van
zelf is de schrijver dus gekomen tot een
panaa^hiek op het Fransche schoone ge
slacht en ook in zekeren zin ten minste,
op zijn vaderland. Zonder nu in dezen een
Hollandsch spreekwoord te willen toepassen,
dat ojr minder prettige wijs over „eigen
lot" spreekt, zou evenwel dat tooneelstuk
meer aan het beoogde doel beantwoord heb
ben, indien de auteur vreemdeling geweest
ras. In weerwil van liet feit, dat zijn grie
ven rechtmatig zijn en dat do Frangaise :n
den vreemde een naam heeft, dien ze stel
lig niet verdient, doet het den toeschouwer
eenigszins pijnlijk aan een heelen avond
lang iemand al rcdencerende diens eigen
familie in de hoogte te zien steken. Dit is
bet eenige bezwaar, dat de vreemdeling legen
de „Frangaise", d.w.z. hot tooneelstuk kan
maken. Overigens heeft Bricux zelfbehcor-
sching- getoond door hij de karakterschilde
ring zijner Frangaise (de vrouw) niet te
overdrijven. Zijn type is voor generalisce-
ring vatbaar en daarom vrij juist. Men ovr-
deele naar den korten inhoud van het «luk.
Pierre Goutier brengt met zijn vrouw, Mar
tbc en een dochter uit een vorig huwelijk,
Génévieve, de zomermaanden le Trouvillo
door, ofschoon hij een ijzerfabriek bezit die
op dat oogenblik niet bijzonder floreert. Op
eens komt er een gast in den persoon van
Charles, zoon van Pierre's broeder, oen joug-
mensch dnt in Noord-Amerika is opgevoed.
Charles heeft als mentor en reisgenoot een
volbloed Yankee, rijk zakenman, die voor het
eerst in Europa komt. Die Yankee nu, is
de spil en het motief van het. stuk. Hij
beeft over de Fransche vrouwen allergekste
ideeën, ingegeven door de lectuur van Fran
se-hé romans. In elke vrouw ziet hij oen
demi-mondaine, althans ccn wezen dat daar
mede gelijk staat. Geen wonder dus dat hij
Pierre's vrouw, die allerliefst voor hom is
en zelfs een weinig met hom coquetteert (om
de eenvoudige reden dat zc vuil hem den
veelgewenschten commanditair voor de ru
briek van haar echtgenoot wil maken) op
dezelfde wijs beschouwt. Een ecnigszins ge
waagde aanslag op haar deugd mislukt och'ci
te eenenmale. De Yankee ziet in dat hij
zich vergist heeft en dit incident verschaft
83ii mevrouw gelegenheid conige veelbete
kenende tirades te plaatsen over de deugd,
den geest van zelfopoffering on andere hoe
danigheden der Fransche vrouw. Daarbij
komt dat de geamerikaniscerde neef na een
kort verblijf in zijn vaderland weer geheel
Fransch wordt en met de dochter van zijn
wm gaat trouwen. Ook dat gelukkig slot
geeft aanleiding tot oen verheerlijking in
woorden van het echt Fransche huisgezin.
Woorden trouwens komen er veel tc veel
voor in dit stuk, dat aan gebrek aan actie
Jijdt en welks personages meer „praten dan
kandelen. Doch het is daarom geenszins ver
velend. De Yankee, die echter veel te over
dreven is voorgesteld, houdt er de vrooiijk-
heid wat in.
Minder dus om de waarde als tooneelstuk
dan om den* „tendenz" is do Frangaise zeer
Esproken geworden. Het werk heeft tot
actueel motief gediend van talrijke dagblad
artikelen over do Fransche vrouw, die er,
evenals hot geval was met de Comédie, bij
gewonnen zouden hebben indien zc door
niet-Franschen geschreven waren. Doch dat
■teemt geenszins weg dat de Franschcn, over
"d algemeen, gelijk hebben, wanneer zo be
weren dat de Frangaise een gansch andere
is dan het buitenland zich voorstelt.
Wt onafgebroken, bijna twintigjarig v?r-
me hetzij met alle
oen weinig bevoogd
blijf te Parijs, maakt
bescheidenheid gezegd
in dezen een oordeel te kunnen vellen, dat
op juiste gegevens steunt en, als door een
niet-1'ranschman uitgesproken, niet van par
tijdigheid verdacht mag worden. Tndicn het
echter waar is dat. de Fransche vrouw in
hel buitenland belasterd wordt, mag men
daarom don vreemdeling niet te hard vallen.
Voor een gedeelte is zulks dc schuld van de
Franschen zeiven of liever van die soort
Franschen, welke van allerhande halfgare,
onesthetische en immoreele lectuur een ex
portartikel gemaakt hebben. In weinig Fran-
sclie romans der laatste dertig jaar, de goede
er bij gerekend wordt de degelijke huis
vrouw der middelklasse, cn aldus als 't ware
dc- kern van het vrouwelijk deel der nalio
beschreven. liet is, als meer dan bekend,
overbodig er op te wijzen dat de hoofdfac
tor van alle literatuur adulterium is, hetzij
dit met lichte of vroolijke dan wel met
weerzinwekkende kleuren geschilderd is. De
Fransche tecken- of illustratiekunst van 'n bij
zonder genre komt meehelpen om den ver
keerden indruk nog sterker te maken. Een
aangeboren losheid van manieren en een
steeds in het oog gehouden uiterlijke zwier
maken ten slotte, in de oogen van den,
uiterlijk, meer ingetogen vreemdeling een
Frangaise synoniem met een uiterst w- ft
schepsel. Behoeft het geen betoog dat do
vreemdeling dus vaak door anderen willens
en wetens op een dwaalweg gevoerd wordt,
zoo dient er van den anderen kant op ge
wezen dat hij, zoodra hij voor een beperk
ten tijd tc Parijs vertoeft, z.ich slechts zelden
in de gelegenheid bevindt een degelijke
Fransche vrouw to leeren kennen en wnar-
deeren. Negentig procent van de vreemdelin
gen zien alleen, en dan nog meer of min
oppervlakkig, de aangeklecde vrouwenfigu
ren van her zoogenaamd Tout-Paris, do ac
trices en do artisten, om van andere, weinig
aanbevelenswaardige categorieën die expres
in den kijker loopen, niet te spreken. Hij,
die Parijs voor zijn genoegen bezoekt., is
maar al te zeer geneigd datgene over het
hoofd le zien waaruit hij nat zou kunnen
leeren. Doch hij heeft in 't oog tc houden
dat het hem niet geoorloofd is alleen met de
bevindingen van den tourist rekening te hou
den wil hij zich aan een oordeel wagen
over de Fransche vrouw. Daartoe traehre
hij zicli eerst ceu weg te banen tot de Frnn-
sche huisvrouw of huismoeder in haar eigen
omge\ing. Slaagt hij hierin, dan zal hij kun
nen constateoren dat deze werkelijk niet on
derdoet voor haar zusteren van andere natiën,
doch alle eigenschappen bezit om haar maat
schappelijke tank, waarvan Je moederpiich-
ten natuurlijk een eerste bestanddeel uitma
ken, naar behooren te vervullen.
Dc Frangaise moge in 't algemeen geno
men ook al eleganter, sensueeler, meer voor
«ogenblikkelijke indrukken vatbaar zijn Jan
de Duitsche of Engelsche vrouw, zulks be
let lmar geenszins deze in ernst d. w. z.
in ernst op zijn tijd te evenaren.
In dit opzicht kan men Bricux cn al zijn
i landgenooten, die van lijd tot lijd dc eer
hunner vrouwn, mocdcis en dochters wil
len opnamen, volkomen gelijk geven. Ze heb
ben bovendien het volk recht, -zoo niet. Je
verplichting, voor't zwakke geslacht hunner
natie tc velde te trekken. Maar vaak gaan
ze verder dan het doel en zulks is ook het
geval geweest met Brieux en mankt zijn
tooneelstuk voor den vreemdeling bijna on-
«eniethaar. Zc vervallen namelijk in de fout
dc Frangaise met dc vrouwen van andere
natuur vergelijkende, niet alleen haar te stel
len boven al haar zusteren, maar ook ie
eisehen dat de vreemdelingen dat doen.
Daar eenmaal aan h u n vrouwen onrecht is
geschied, willen ze dit goed maken door
haat deugden buitensporig tc overdrijven.^ Dc
heldin van Brieux, mevrouw Marthe Gou
tier, gaat zelfs zoo ver, zonder eenige be
scheidenheid, haar eigen deugden uit te ba
zuinen. Dat is uiterst schokkend voor den
onpartijdigen toehoorder.
Wat mij bel reft ben ik het volkomen eens
mot een mijner confrères die bij dc première
tijdens een pauze uitriep: Brieux vertelt
niets nieuws. Ik wist al lang eer hij be
stond, dat er overal brave vrouwen en goede
moedprs gevonden werden.In Frankrijk zoo
goed als in China of Amerika.
JUVENIS.
In een vorig artikel hebben \Dj meege
deeld hoe de regeering goorsielt om de
behandeling van strafzaken voor Jen kan
tonrechter te vereenvoudigen, Dien belang
rijksten van. deze maatregelen, hebben wij
echter op zij gezet gun hem thans in, een,
afzonderlijk artikel nader te behandelen:
do voorwaardelijke afdoening der zaak hui
len terechtstelling.
In "dezen, voo.rgcsteldon, maatregel heeft
do minister veel vertrouwen,, lliij zal
zoo wogdt betoogd vole zaken vcrhiiir
dcreni kantongerechtszaak te worden; zoo
doende zal de kantongercchtsrol klein wor
den en een massa formaliteiten znllen over
bodig worden.
Hbo zal 'dut nu geschieden? "IIoo zal
men een. kleine overtredingop zijn een
voudigst straffen zonder den omhaal van
een openbare terechtzitting, zonder pro-
cessueelc stukken, vcihooren, ceclcn, uit
voerige vonnissen, 'n omslachtige executie
ai een onnoodig lang l.ijdsve|loop?
In Duilschland "heeft men hiervoor se-
de.rt Mug de Sfrafhefehle, korLe vonnissen,
zonder motiveering, zonder openbare zit
ting, zonder v verhoor of verschijning, die
op do oude wijze worden geëxecuteerd.
Deze Strafbefehle zijn bij ons aldus
do minister ongrondwettig, omdat de
Girondwol eischt motiveering van hel. von
nis en uitspraak na voorafgegane openbare
behandeling dor zaak.
De Engelsche meithod'o (onmiddellijke ar
restatie, onmiddellijke verschijning Voor
dten politierechter, onmiddellijke, niet-gemo-
tiveerdfe vonnissing) kan niet gevolgd wor
den, omdat wij daarvoor niet genoeg rech
ters hebben, omdht deze bevoegdheid van
d'e piolitie tot arrestceren bij kleine over
tredingen in ons land ondenkbaar zou zijn
en omdat onze rechter alleen een gemo
tiveerd vonnis mag uitspreken.
Wij moeten dus een eigen .veg volgen.
En dien weg vindt het wetsontwerp door
voort to gaan, in dfe richting die art. 74,
Wetboek van SlraUecht, aaujgeefl. Volgens
dat artikel kan men bij overtredingen, waar
op alleen boete als hoofdstraf slaat, do
behandeling voorkomen door het maximum
<fer boete be betalen in> overleg met 'den
bevoogdbn ambtenaar van het openbaar
ministerie.
Welnu deze wijzp vaiij afdoen wil het
ontwerp uitbreiden, door in de eerste plaats
dfo overtredingen uit te breiden, tot alle,
waarop geldboete (ook levens hechten,is)
als straf staat cn waarvan, de kantonrech
ter kennis neemt en door het overleg met
bedoelden ambtenaar nofg veel vorder te
doen gaan- Die ambtenaar moet het recht
hebben met minder dan het maximum te
vreden te zijn en dus zelf het bedrag vast
te stellen.
Verondersteld wordt dus, dat na vast
stelling van, de overtreding de overtreder
de gelegenheid krijgt om aan, den ambte
naar van bet 'Openbaar Ministerie zijn
zaak voor te dragen. Hierna bepaalt deze
ambtenaar, dat "de overtreder tegen, beta
ling van zooveel (ten minste 50 cents en
Ion hoogste het maximum der boete, op
hot feit gesteld) terechtstelling zal kun,
nen voorkomen en logt deze bepaling aan
dein kantonrechter voor.
Indien "deze geen gebruik maakt van zijn
recht van veto en de verdachte vorder
lijdig betaalt, is do zaak uit rle wereld
en wordt alle verdere omslag voorkomen.
In het andere geval wordt de zaak totcon
gewone kantongerechtsstrafzaak, tenzij dc
verdachte alsnog (in een zaak, waarop
geen andere hoofdstraf gesteld is dan geld
boete) het maximum der boete vrijwillig
be'aalt.
n zijn streven om deze voorwaardelijke
afdoening buiten terechtstelling zoo een
voudig mogelijk 'tc maken, gaat (le minis
ter zelfs zóó ver, dat hij een methode
voorstelt, tot nu toe alleen in gebruik bij
twecdehand'sbockhandelaars en buitenland-
sche loterij-delntanten. Ilij neemt zoo dc
mogelijkheid aan, dat1 de ambtenaren van
het 0. M. den bekeurde een meteen adres
voorzienen postwissel stuurt, waarop deze
dan alleen geld te storten heeft om de
zaak uit do wereld te helpen. Inderdaad
het zich laten bekeuren op deze manie*
wordt een lust. Gesteld, deze regel-ug
wordt wet voor dat de fietsers uitdemode
zijn gesteld de bckcurders kijken in de
toekomst even fel op het licht-d ragen als
thans, dan zal men dus, bekeurd zjjnde
Wegens het rijden met een lantaarn, die
niet wil branden, van de bekeuring inden
regel niets merken dan dat men met oen
warm en 'dankbaar gevoed voor minister
Van Raaltc zoo spoedig mogelijk zal be
talen. Inderdaad -- van welken kant men
do nieuwe instelling bekijkt, zij heeft veel
goeds,. Immers alles hangt van den
bekeurde zelf af. Hij kan zooveel 'toelich
ten als hij wil. Ilij executeert, 'het jxist-
wisselgold betalend, zichzelf, en, zoolloen-
dc vermijdt hij hot vei schijnen in een open
bare Leirechtzilting, hot besteden van kos
ten cm tijd voor zichzelf, voor de getuigen
en voor dom Staat.
Maar aldus de betweters is deze
aantrekkelijke methode niet in strijd met
de grondwet? Is dat toezicht van den ken
tonrechter ten slotte iets anders dan in
direct vonnissen?
,,Ja, heel iets. anders," zegt 'do minis
ter. Immers alles wordt gedaan door den
verdachte. Deze erkent vrijwillig eu stil
zwijgend zijn schuld ai ondergaat vrijwil
lig de straf. Wil hij niet dan is pi-
geen zoogenaamd vonnis, 'clan gaat alles
zijn gtawonen, ouderwctschen gang.
Al het positieve, dnt volgens de nieuwe
regeling gebeuren kan, is afhankelijk van.
zijn wil (indien hof openbaar ministerie
maar eenmaal het bedrag heeft vastgesteld),
liet eenige wat 'srechters wil kan "bewer
ken, is, dat de nieuwe regeling niet wordt
toegepast en dat men de veel betreden
paden der oude procedure volgt. En deze
bevoegdheid wil dc voorsteller aan clen
kantonrechter geven, omdat hot wensche-
lijk is, dat een bezadigd man als die rech
ter tot zekere hoogte controle uitoefent
over hot optreden van den ambtenaar van
hot 0. 'M., die veelal een jongmensch' met
nog "beperkte ervaring is.
Een drietal beperkingen wordt nu nog
op het nieuwe, stelsel voorgesteld.
lo. Het geldt niet bij de berechting van
personen, die den leeftijd van 18 jarien nog
niet hebben^..bereikt (legen wie eerisl on
langs een bizondcre wijze "van pii'ocedec-
ren is in, werking getreden.)
2o. Bij het stelsel van voorwaardelijke
afdoening zal de benadeelde zich niet als
civiele partij kunnen voegen.
3o. De toepassing geschiedt allieen inde
gevallen, waarin de kantonrechter
bij Overtreding boete kan opleggen. Bij
principale hechtenis of gevangenis kan liet
niet, omdat dan do Vrijwillige daad van
den verdachte niet tot haar recht zou ko
men. IWanL zeker -de man zou vrij
willig in arrest kunnen gaan. Doch hoe
die vrijwilligheid verder to waarborgen,
hoe lo zorgen, dat dc man zou worden
losgelaten op ieder oogenblik, 'dat hij dit
zou wewschcn?
Men zal overigens al heel tevreden kun
nen zijn als hot nieuwe stelsel, dat er bij
oppervlakkige beschouwing aantrekkelijk'ge
noeg uitziet, op het toch nog zeer uitge
breide terrein, waarop hot werken moet,
goed werkt. Dan zal "er heel wat minder
tijd en papier vermorst worden cn de recht
spraak zal gebaat zijn.
LINNAEUS.
Den 23sten Mei 1707 werd Linnaeus te
Rashult in Smaland geboren. Van zijn va
der, een predikant, leerde hij al vroeg op
de hoogte te komen van de verschillende
planten uit den tuin en toen hij in 1717
tc Wexiö oj) school kwam, begon hij daar
met giooteu ijver de in het wild groeiende
planten te verzamelen.
Zijn liefde voor de plantkunde maakte,
dat hij alle andere studiën verwaarloosde,
waarom zijn vader, wiens grootste wensch
het was, zijn zoon geestelijke te zien wor
den, den jongen bij een schoenmaker in
de leer dood. Gelukkig bok een vneud der
familie zich zijner aan, voedde hem in
zijn huis op cn leerde hom de beginselen
der geneeskunde en der natuurlijke histo
rie. Iher leerde Linnaeus het werk van Tour-
nefort kennen, dat van grooten invloed op
zijn vorder leven was. Op zijn twintigste
jaar begon hij zijn studie eerst te Lundon
later te TJpsala in de medicijnen, steeds
in de grootste armoede, steeds ieder vrij
uurtje en zijn nachten aan de plantkunde
wijdend cn steeds invloedrijke beschermers
vindend, die zich zijner aantrokken. In Up-
sala sloot hij zich aan bij den plantkun
dige Olaf lludbeck, die hem op allerlei
wijzen voorthielp cn aan wiens invloed
Linnaeus hot dankte, dat de regeering hom
naar Lapland zond teir bestndeoring van
do plantkunde. De „Flora Lapponica", het
gevolg van deze buitengewoon Bezwaarlijke
reis en de iceds in zijn vier en twintigste
jaar uitgegeven „Hortus UjfLmdicus" be
vatten reeds de grondslagen voor het sys
teem, dat zijn naam onsterfelijk heeft ge
maakt.
Kort na zijn terugkeer uit Lapland ging
Linnaeus naar Falun om les in delfstof-
kundo te geven. Hier leerde hij do dochter
vajh den arts Moraus kennen, zijn latere
vrouw, ai deze verstrekte hem de mid
delen om in Nederland den doel ersii tel tc
verkrijgen. In 1735 promoveerde hij te
Harderwijk tot doctor in dc geneeskunde,
word een leerling van Boerhaave en wilde
seeds uit geldgebrek naar Zweden terug-
keoren, toon hij 'door toedoen van Boer
haave. dooi den lieer Georg Clifford ver
zocht word diens tuin cn rijke verzame
ling na tmuvoor werpen te ordenen en te
beschrijven. Linnaeus deed dit graag en hiw'
in Nederland gaf hij in buitengewoon kor
ten tijd zijn belangrijkste werken uit cn
richtte oen onvergankelijk gedenk toeken op
voor zijn beschermer, op wiens kosten hij
oen reis naar Engeland maakte, in zijn
„Musa Cliffordiana". Deze twee jaar van
zijn verblijf in Nederland vestigden zijn
roem. Daarna ging hij naai Ftunkiijk eu
koerde eindelijk, nadat hij alle schilt wende
aanbiedingen van andere lioogeseholen had
afgeslagen, naar zijn vaderland terug, om
daar als een onbekende scheepsdokter hij
de vloot te dienen. Invloedrijke bescher-
mets spraken voor hem bij den vorst, men
benoemde hem tot president van do pus
gestichte Stockholmcr akademie en in 1741
word liij tot professor in (le geneeskunde
to Upsala benoemd, waar hij een jaar la
ter professor in de plantkunde werd. Uit
allo landen kwam men om onder zijn lei
ding te stilde eren, cn onder zijn leerlin
gen, die wetenschappelijke reizen onderna
men, waren plantkundigen van "den eer
sten rang, waarvan hij zelf getuigde: „in
vele honderden jaren zullen er geen even
groote gevonden worden, al waren er
ook koningen en vorsten die do kosten
voor hun reizen wilden vergoeden."
Door zijn koning in den adelstand vei-
hevon bleef hij tot zijn dood, die in, 1778
plaats had, te Upsala.
Linnaeus' arbeid was buitengewoon rijk
cn gezegend; de enkele opsomming zijner
werken zou ^verscheidene bladzijden, rul
len, Veel van waf hij leerde is later on
juist gebleken. Zijn systematiek echter is
tot nu behouden gebleven, ondanks de ver
anderde opvatting der moderne niiiuurwe-
lensehap.
Nadat hij Yailiants mocning over het ge
slacht der planten had leeren kennen, lotte
hij bij zijn sludie vooral op de meel draden
en den stempel, vond dat 'dikwijls aantal,
soort en plaatsing dezer organen bij plan
ten, die in andere opzichten op elkaar
gelijken, overeenkomen en begreep toen
welke betcekcnis dit had voor dc ipdee-
ling van jlo plantensoorten.. Met behulp
cener'mdcolingsmelliode, die op aantal,
soort en plaatsing van meeldraden cn stam
per berustte, was hel mogelijk niet alleen
de reeds bekende plan tonvormen de hun
toekomende plaats in liet systeem aan te
wijzen, maar ook aan later "te ontdekken
vormen de juiste plaats te geven. De voor-
doelen van dit systeem zijn zoo, 'duidelijk,
dat het natuurlijk is, dat het algemeene
waardeering vond.
Uitgaande van de gelijkheid der enkele
organismen vatte Linnaeus deze sa men'in
familiën cn noemde zo mot een gteslaclits-
en soortnaam. De gedachte van verwant
schap voider vervolgend, vatte Linnaeus
daarna de enkele geslachten onder hethoo-
gere begrip „oide" en de enkele orden
oiuler dal van „klasse" samen.
Uit do namen, die hij voor de planton
koos, blijkt dat deze sys tematicus oen bui
tengewoon fijn gevoel had voor dc poëzie
in de natuur. Ilij had een groote verbeel
dingskracht cn met een begeerte naar ken
nis en waarheid besteedde hij al zijn tijd
aan de wetenschap. Hij was gemakkelijk
tot vreugde, droefheid of toorn te bren
gen, maar even gemakkelijk weer geiust
te stellen. Hij was voor zichzelf heel zui
nig, maar voor do wetenschap of voor an
deren steeds vrijgevig; aan anno studen
ten gaf hij zooveel hij kon. Linnaeus had
eerbied voor den godsdienst. Zooals Boyle
en Newton het hoofd bogen wanneer Gods
naam genoemd weid, zoo gaf ook Lin
naeus in zijn geschriften God de eer en
sprak: „dat is Gods vinger, leer den Schep
per uit zijn werken kennen, bewonder en.
aanbid." Boven zijn kamerdeur had hij de
woorden geschreven: „Innocui vivito, Nu-
men adest": „Leef deugdzaam, God zietu,"
Hij dankte de Voorzienigheid voor alle
bewijzen van genade en barmhartigheid,
die hij ondervonden had on hij besloot
zijn levensbeschrijving met de woorden:
„De Heer was met u, waar gij waart."
