6f laargang
Zondag 16 Juni 1907,
No. 12412
Dercle Blad
Subsidie eren van Stoom
vaartlijnen.
Deze courant verschijnt dage) ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: /oor Schiedam en Viaardingen fl. 125 Franco
per post fl. I.C5.
Prijs per week: '/oor Schiedam en Viaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertcntien roar het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
Sur aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs dei Advertentiën.: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Grooto letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertcntien bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsd a g-, D o nd er dag- en Z a terd a ga vo nd
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertcntien opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau le voldoen.
Interc. Telefoon
voor do Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
FRANSCHE BRIEFEN.
J
Parijs, 9 Juni.
Frankrijk gaal op het oogenhlik met
snelle schreden een sociale revolutie te
gemoct. Aldus is het oordcel van velen,
die de politieke gebeurtenissen der laatste
jaren met stijgende bezorgdheid hebben ga
degeslagen cn uit de beweging in de we
reld der werklieden en proletariërs zoo
vel als uit de toeneming van hot aantal
hunner politieke leiders den aanstaanden
triomf van het socialisme voorspellen. Ik
geloof niet, dat er reden is, op hetgeen
men heden ten dage in cn buiten het par
lement ziet gebeuren do aanstaande verwe
zenlijking van de denkbeelden van Marx
en andere theoretici le gronden. In geen
geval zal er in dc eerste tijden mogelijkheid
bestaan op een toepassing van de ideeën
van Bioudhion en za) er nogj wel jaren
lang in Frankrijk gestolen worden
volgens hen, die met dezen idealistischen
publicist van mcening zijn, dat la proprie
ty est le vol (eigendom1 diefstal is).
De hervormingen op maatschappelijk ge
bied, die aan dc orde van don dag zijn,
waarvan er nog maar enkele verwezen
lijkt zijn, zijn inderdaad meer te beschou
wen als do ontwikkeling van hel pi'ógranmia
van de mannen der eerste grooto Revo
lutie dan als een nieuw revolutionair stre
ven. Rooit beleefde de Republiek voor 1880
een tijdperk van betrekkelijke kalmte. Het
is geen wonder, dat haar bestuurders,, zoo
dra dat aanbrak aan het werk getogen
zijn. De tegenwoordige toestand is dus een
voudig het logisch gevolg van den loop der
gebeurtenissen der 19e eeuw en men be
hoeft geenszins te donken aan een geheel
tot het socialisme bekeerde volksmassa.
Doch men treft niettemin het gewone ver
schijnsel aan, da t de minderheid door haar
luidruchtig optreden of liever door do luid
ruchtigheid (in het woord zoowel als bij
geschrifte) van haar leiders don schijn
tracht aan te nomen van een meerderheid
fe zijn. Om bij de actualiteit te blijven,
is het bijv. een opmerkelijk feit, dat do
Canfédacalion Générajle du Tnwvail. een
socialistische vereeniging, die in de kruiste
Meidagen zooveel van zich heeft doen spre
ken, slechts eon klein gedeelte dor werk
lieden omvat. Akrar zij bezit in Parijs een
uitstekend veld om een krijgsgeschreeuw
Mn, te heffen, 't. welk een geheel arbei
ilerslegcr zou kunnen' doen vermoeden. Om
tee reden, meer dan om het kwaad, dat
zij gesticht hebben, is het niet la mis
flijzen, dat de jury dor Parijscho Assisen
twee hoofdlieden der Federatie, Bouxquet
cn Levy, zonder aanneming van verzaeh
lende omstandigheden, schuldig bevonden
teft aan aanzetting tot plundering. De
(laarop gevolgde veroordeeling tot twee
|W gevangenisstraf heeft dan ook een ge
voel van geruststelling gewekt, dos te
derker daar geen incidenten na de uit
spraak van het, arrest hebben plaats gehad.
Indien de twee predikers der sabotage"
werkelijk een heir van aanhangers had
®n, ware het proces natuurlijk niet zou
te een krachtige betooging hunnerzijds
^Kloopeu. Hot ontbroken daarvan is hel
®sle bewijs er van, dat het gros dor ar-
perswereld nog niot met. de mannen der
j.-directo actie" meegaat.
Is in 't algemeen de aanhitsing tot op-
pand legen hot gezag cn tot plundering
05 te schrijven aan oen diep geworteld
gevoel van afgunst on wrevel bij mannen,
16 zich tot hoofdlieden dor arbeiders op
werpen, doeh die zolvon in hun leven nooit
veel gearbeid hebben, zoo zouden dezen
i'oonl in dit seizoen, eên prachtig terrein
'ter hun beschouwingen hebben. Nooit im-
®ws levert Pm-ijs voor do minder bedeel*
peen aanblik van rijkdom op, als in
e Junimaand. Indien cr niet werklieden
Cn pine neringdoenden waren, tlie inza-
êen' ^at zij zelve mede dc vruchten trekken
do weelde, waairaan do rijkere klassen
Jj bunnen overgeven, zou cr inderdaad
UP stof tot afgunst gevonden kunnen
'orden in de pracht, die de „bezittel s"
openlijk ten toon spreiden. Nooit ziet
R prachtiger equipages, alle nieuw op-
u'Sri, dan dezer dagen, ofschoon dcau-
mobielen, dezen een geweldige concurren
ts! .°pnne'1 tuui t° doen, hetgeen echter
eo V;m weelde nog vasteren vorm
iat iif' 'J.e'loc^ mon iuist niet te denken,
1 lieden, die men te Parijs in een
autocar ziet rijden, ook genoeg fortuin be
zitten, om er hun heelc leven zulk een
'inoujre! op1 na tc, houden. Voel" schijn be
slaat ook hierin en vooral te Parijs zijn
wellicht maar heel weinig rijke menschen,
die niet boven hun finantieelc krachten
oven. Doch zulks belet niet, dat er feite
lijk oen mas'sa 'geld uitgegeven en derhalve
omgezet wordt.
De eerste week van Juni, of juister de
Junidagen, die met den Grand Prix be
sloten worden (het zijn er soms tien of
twaalf) vormen de zoogenaamde grande
scmaine en de becle Fransche provincie,
benevens half Engeland cn eon kwart van
Noord-Amerika stroomen dan naar de Fran
sche hoofdstad om er paarden te zien
loopen, bloemen tc zien werpen, de mo
des te bewonderen en nog een massa
dingen meer to doen en te zien doen door
de Parijzonaars, die, schijnt het, betere ma
nieren bobben om huil geld te verteren,
dan andere stervelingen. Tusschen verleden
Zondag, waarop tc Chantilly de Prix du
Jockey club, anders gezegd, Fransche Der
by, word geloo|wn en den aanstaandeen, die
hel licht zal schonken aan den zoovcolstcn
Grand-prix, worden er inderdaad ongeloof
lijke sommen in Parijs uitgegeven, liet is
d e tijd der luxe en 't is of ieder als de
vies gekozen heeftAprès nous ie deluge.
Des tc eer kan men trouwens dien kreet
aanheffen, daar" hel cr voel van heeft, of
de zondvloed in aantocht is, te oordeelen
naa,r dc regenvlagen, welke hot Seinedal
cn tegelijk daarmede do toiletten en coif
fures der Parisiomies teisteren. Japonnon
en mantels kunnen nog door imporméables
beschut worden, maar de hoeden en de
moer cn meer kunstig "opgericht© kapsels
de Hemel cn Pluvius alleen weten,
hoeveel onheilen ze aanrichten aan de
hoofden der bevallige mondaines en....
in de beurzen barer lieeren en meesters.
Mag men aannemen, dat genoemde god
heid dit jaar opzettelijk zoo te keer gaat,
dan pleit zulks voor zijn goeden smaak, ten
minste wat de hoofddeksels aangaat. Dc
voorjaarsmode toch heeft modellen ge
schapen, die ten volle den naam van
bois'swui verdienen (een uitdrukking, waar
mede de dames een Ieelijken hoed bestem
pelen). Vooral is deze toepasselijk op de
haute nouveauté der zoogenaamde cha-
peaux cloches', 'n soort van hc-lmhocden, die,
hoewel kwistig met rozen of andere bloe
men gelooid, menig vrouwenkopje, waar
op 't helle licht verdiende te vallen, be
schaduwen en als 'twnre, onder een dom
per zetten. Gelukkig, dat men daarnaast
nog enkele liobden ziet van verleden jaar,
Rembrandteske monumentale stukken van
inodistenkunst, omtoomd mei groote vee-
ren, of wel met walkijrienachtigc vogel-
vleugels, de oenc randzijdc omhoog gekruld,
dc andere neeigebogeu en de achterzijde,
van onder bezet mei een profusie vort
rozen van allerlei soort. Zonder die pronk
stukken, welke vormen aan het eind der
vorige eeuw herinneren, ware de gansche
roep dor Parijschc hoedenmaaksters geen
ooitje meer waard, Dc coiffeurs daarentegen
verdienen dit jaar een eervolle vermelding.
De kapsels van dikke, op 't achterhoofd
als chignon, docreengestrengelde haarvlech
ten gaan prachtig samen met don lozcn-
tooi, die een vrouw van achter gezien,
vaak mooier maken dan „en face". Maar
d kappers kunnen wellicht dc verdenking
i- et ontgaan, het bekende spreekwoord toe
gepast te hebben, 'twelk gewaagt van de
welgeordende liefdadigheid. Ik wil nooit
bet ergste veronderstellen, maar toch komt
dikwijls onwillekeurig en geheel belange
loos de vraag bij me op, of vele dier weg
slepende haardossen ooit den toetst zon
den kunnen doorstaan, waaraan Blauw
baard. waarschijnlijk zonder erg, zijn vrou
wen onderwierp, wannéér hij ze bij do
haren «egalecjite, om. ze ie straffen
N'importebet uiterlijk van het vrou
welijk kapsel is in den jare 1907 der
bewondering waard. Wanneer men daar
bij bedenkt, dat geen gekrulde hn'ren zelfs
bij dc Parisienne dit koer gekrulde zinnen
kunnen doen vermoeden, wil het schijnen,
dat ten minste met haar hoofd, zonder
hoed, alles m orde is.
Is dit geenszins het geval met de weck
'zelf, waarin do vrouwelijke schoonheid,
en zwier .aan de vertegenwoordigers van
alle natiën vaak huil eigen hoofden doen
verliezen, zoo ligt van den andoren kant,
de gevolgtrekking voor de hand, dat Pa
rijs, in weerwil van alle sociale nooden,
nog altijd de elementen bevat, ommet
succes het internationale zomerfeest te vie
ren. Sj)ringen en verzinken er al pantser
schepen, gaan de Apachen le keer als
moderne Hunnen, komen er eiken dag auto
mobielongelukken voor, klaagt iedereen ook
steen en been over de inkomstenbelasting,
vóór zo er nog is, wordt het ministerie
ook al voor een heillooze regeering uitge
kreten en, Jast nat least, regent het ook,
alsof een tweede zondvloed voor de deur
stond de Grand Prix zal een lialf iiiil-
liocn menschen naar Longchamp trekken
en men zal om strijd donken, zoo niet
neuriën: Oh Paris'! gal Séjour!
J1JVENIS.
De A m s tc r da m s ch e Kooplieden
contra de Rotterdams c'h c
C ar ga door s.
D-oor de regeering is indertijd bij do
2de Kamer ingediend een wetsontwerp tol
het verlecnen van een voorschot aan de.
Amstcrdamsche Zuid-Amerikalijn, en wel
oin, deze lijn uit te breiden cn voor ons
land te behouden.
De lijn had veel le lijden gehad door
tcgenheden, maar vooral door dc concur
rentie dor gezamenlijke Buitsche maatschap
pijen, die haar onder haar invloed wilden
hebben.
De Nedorlajidsche en Amstcrdamsche
Handelsmaatschappij was tusschenbeiden
gekomen om deze lijn voor Nederland te
behouden, maar toch moest de lijn nu
gereorganiseerd worden. Zoo zal de Staat
helpen, mits de booten zooveel mogelijk in
Nederland gebouwd worden, geregeld en
meer dan thans vanuit Amsterdam varen,
behalve Argcntijnsche, ook Braziliaansche
havens aandoen, passagiersbooten woidcn
en de post gratis vervoeren. De voorschot
ten zouden dan over 15 jaar loopen en in
dien lijd van f300.000 por jaar verminde
ren tot f 100.000 per jaar. Bedraagt de
winst meer dan 5°/o, dan doelt ook de
Staat daarin. Overigens bevat de ontwerp
overeenkomst do noodige bepalingen over
toezicht, terugbetaling, enz.
Over dit wetsontwerp, dat dus men
lette hierop eon Ncderlandschen mail
dienst van Amsterdam op Zuid-Ante-
rika mogelijk wil maken, is nu een merk
waardig voorloopig verslag verschenen, ecri
soms bijna heftig gesteld staatsstuk, waarin
dc mannen van pro en contra elkaar
forsch te lijf gaan en waarin met name
de concurrentiestrijd tusschen Amsterdam
en Rotterdam op bijna komieke wijze aan
het licht komt.
Dadelijk komt contra met: de lijn al
leen helpen indien er anders behoorlijke
en billijke scheepsgelegenheid zou ontbre
ken. Waarop pro antwoordt: Waarom sub-
sidiccren dan bijna alle groote landen ei
gen stoomvaartlijnen? Omdat do nationale
lijn een gedeelte van de waarde der le
vervoeren ggederen opeischt en een nood
zakelijk middel is voor uitbreiding van
de nationale handelsbetrekkingen.
Contra veer: Een rendabele lijn komt
ook zonder staatshulp tot stand, een niet
rendabele lijn wordt niet door staatshulp
rendabel. Wil men onze scheepvaart ver
betoren, dan zijn er andere, indirecte mid
delen. En andere landen subsidieeren om
militaire doeleinden, of, omdat zij veel meer
onmiddellijke nationale belangen hebben bij
zulke lijnen.
Typecrend is, dat men na dezen eersten
wapengang van verschillende zijden stem
men verneemt, die vragen: Ifoo is hol met
deze zaak in hot buitenland Vertel ons
dat nauwkeurig, want. wij willen ons daar
aan spiegelen.
Nu komen andere strijders het groote
gevecht even afbrekenSommigen nierken
op, dat iineu zeer wel principieel, tegen
een dergelijke subsidiëering kan zijn en
het toch in dit geval wenschelijk kaïr ach
ten om hel nationale particuliere initia
tief, dat al zooveel offers gebracht heeft,
nu te komen helpen. Enkelen brengen de
kwestie van een sulifidie aan een lijn Ne
derlandZuid-AfrikaIndië ter sprake.
Eindelijk kibbelt men even over de vraag
of men de indiening van dit wetsontwerp,
dat een daad van protectie beoogde, wel
had mogen verwachten van een onprotec
tionistische regeering.
Na dit intermezzo komen de beide voor
naamste duettanton weer aan de beurt.
Contra begint weer
Wij hebben hier niet te doen met een
nationale lijn, die door vreemde concur-
rentie in het nauw werd gebracht en die
wij met 's Rijks hulp moeten op dc heen
houden. Be lijn is dadelijk finantieel slecht
in elkaar gezet. Toen zij begon was de
vaart van onze havens (lees onze haven
Rotterdam) op Argentinië al belangrijk.
De concurrentie tegen de Buitsche lijnen
was niet goed opgezet. Bezen wilden bo
vendien niet vernietiging van een natio
nale onderneming, maar een zuiver econo
mische „pool", die met nationaliteitsover
wegingen niot werkt cn die bereid was
aan de Zuid-Amerikaiijn haar Nederlandsch
karakter te laten, gelijk de Morganlrust
dat gelaten heeft aan de BollandAmeri-
kalijn.
Die Irustovereenkomst ware voor de
ZuidAmerikalijn voord cel ig geweest; zij
is alleen door liet uit nationale overwe
gingen niet voldoende gemotiveerde optre
den van do Handelsmaatschappij onmogelijk
geworden.
Er is bovendien niet een nationaal be
lang bij de zaak betrokken. Niet wat bet
passagiersvervoer betreft, doch evenmin
wat liet goederenvervoer aangaat. Dat hccl'l
dc Rotterdamsclie Kamer van Koophandel
a! betoogd, welke verklaart, dat lniitcn-
landsche .maatschappijen voldoende
scheepsgelegenheid geven en dc gelegen
heid ook zullen blijven geven, zoolang hier
voldoende te vervoeren goederen zijn. Bo
vendien deze maatschappij vervoert voor
een groot gedeelte voor Duinkerken, een
buitenhuulsche haven dus. Boor hat ver
dwijnen van deze lijn zou do Nederland-
scb'o handel niot worden geschaaden
evenmin zou onze uitvoerende nijverheid
daarvan eenigc belemmering ondervinden."
Bovendienmét dc steun van de sterke
Handelsmaatschappij zou de lijn ook zon
der subsidie wel een. tijdlang nog blijven
bestaan. En op den duur zal zij ook mét
subsidie, den strijd tegen een machtigen
trust toch niet kunnen volhouden.
Tot zoover de tegenstanders, waarvan
velen zeker aan de Nieuwe Maas wonen.
Nu komen do voorstanders, vooral dc
mannen vim Amstel on Y, de pro's.
De lijn is financieel op normale wijze
opgezet. 'Ware zij evenals de Holland
Amerikalijn in de macht van een tmst
gekomen, dan zou zij evenals deze slechts
in naam Nederlandsch blijven, liet drukke
varen van de Duitsche lijnen van Rotter
dam op Argentinië is te danken aan de
opzet dier lijnen, om dc reconstructie der
maatschappij te verhinderen. Heeft men
dit bereikt, dan zullen de vreemde lijnen
zich om Rotterdam's belangen niet meer
bekommeren en met hot oog op spoorweg-
vrachten als anderszins bepalen over wel
ke havens het internationale vervoer naar
Argentinië zal geschieden. Onze nationale
belangen zullen dan nagenoeg geen gewicht
in de schaal leggen. Bat zullen de ,,Rol-
terdainsche Cargadoors" te laat ook lol
hun schade bemerken; in vreemde sche
pen zal men altijd minder laadruimte vin
den eri de kans op concurrcerende larie
ven zal kleiner worden, door het verdwij
nen der Nederhmdschc lijn. Maar hoven-
dien: zulle een lijn werkt stiinuleerendop
die iVedcrlaiulschc, export, gelijk de historie
van de Zuid-Amerikalijn al geleerd heef'
Zn,lk een lijn is' een commoipieclo lijn van,
dc grootste waarde. Hot is een stel con-
nectiedradcn, een instrument van handels-
verkenning en een kweekplaats voor han
delsrelaties. Alist men zulk een instrument,
dan laat men aan de vreemde landen met
nationale lijnen diezelfde voordeden over,
die wij ten cenenm .e zullen derven. Wij
krijgen door deze constructie nieuwe sche
pen te bouwen, onze zeelui krijgen werk
en de Ncderlandsche aannemers in Ar
gentinië krijgen nieuwe voeling met het
vaderland.
Eindelijk wordt do lijn door (1e recon
structie geheel iets nieuws; een nieuwe
maildienst, ook met Brazilië, met landen,
die een grooto toekomst hebben. Er is
hier allang een zeker krachtig particulier
initiatief, dat de Staat nu met voorschotten
(niet subsidies) behoort le steunen. En
in dc toekomst is aansluiting bij een trust
niet ondenkbaar, mits de nieuwe Neder-
landsche maar zóó sterk zij, dat zij in
staat zou zijn, baar nationaal karakter bij
de intrede in een trust te behouden.
Aldus de pro's.
Nog zwijgen de contra's niet.
.De aap springt hun direct uit den mouw.
De lijn is niet nationaal, maar Amster-
darnsch; vijandig aan Rotcrdam. Rotter
dam heeft goede verbindingen met Bra
zilië, die door deze nieuwe lijn wellicht
gestoord kunnen worden.
Rotterdam vil men niet helpen door resti
tutie van loods- cn havengelden. Waarom
dan Amsterdam wel door dil, directe sub
sidie? Kunnen wij dat doen tegenover het
buitenlandZullen de vreemde lijnen niet
represailles nemen door dc Nederlandscbe
havens te vermijden? liet is in een woord
slechts protectie, waai bij de Slaat groote
risico loopt zijn voorschotten le verliezen.
Neen, zeggen de pro's. Wij zijn vrij
om zoo te subsidieeren als wij willen.
Wij willen Rotterdaiuscb nadeel niet.
Hier eindigt do Homerische strijd. Nu
komen alleen nog leden, die- het vat duur
vinden, die precies zouden willen weten,
wie bij zulk eon lijn zouden prolilecreu
enz. En verder worden vele opnunkingeu
gehoord over ondet deelen, speciaal over
iinaneieelc kwesties, die v ij ovey-Uaun, om
dat zij de aandacht zouden afleiden van
de interessante hoofdzaak: den in de af
dodingen der Tweede Kaniei gevoelden
strijd tusschen Rotterdam en Atwdeulam.
ALLERLEI.
BE DOOD VAN DEN HERTOG
VAN ENGIBEN.
De heer Ernest Lmna rebuild lieell een
boek uitgegeven owr du staatsgevangenis
le VLncenues, waaruit de volgende beschrij
ving is genomen van de tenechtsleHingvan
den ongclukkigen hertog van Enghten
Daar Najiolron vermoedde, dali dehor-
tog van Eng'bien niel vreemd was aan do
verschillende' sanumzwieringen, die tegen
zijn 'leven werden gie,smeed,) gal; bij gëne-
iual Orde-Her bevel den) hertog in diens
woning te Ettcnheim. te om vallen, onge
vangen Je nemen. De hertog schrijd er
over in zijn dagboek:
„Donderdag 15 Maart weid mijn wo
ning 's morgens om vijf uur door oen de
tachement dragonders omsingeld. Om half
zus waren de deamni mei geweld geopend
en werd ik in een vagen meegevoel dtms-
schen twee rijen fuseliers tol. aan den
Rijn. Daar werd dk ingescheept tol Rhisnau.
Van. daar moest ik loopen, tot Pforsheiin.
Baar ontbeten we in de heiberg. Per rij'-
|uig gingen we naar, Straatsburg, van
waar ik naar de citadel, weid gebracht.
„Zondag den 18d.en werd ik om hnTfi-
Iwcic uil mijn bed'1 (gehaald. Men, liet mij
.nauwelijks dun tijd om mij te ideeden. Be
kolonel vertelde mij, dal we naar den di-
viyiogcneraal zouden gaan. in jdaals. daar
van vond ik «>n rijtuig met zes. postpaar
den oji hel kerkplein. Luitenant' Pcter-
inanii gaat er naast mij zitten, maarschalk
Blitersdoff oji den bok, twee genduiines
binnenin, anderen buiten-op."
Petemi'anu vertelt onderweg aan don
prills^ dat ze ,naan Parijs gaan. Boze is
daar blij om, .wanh hij hoopt daar den
eersten consul le zullen zien. „Als ikrtm
kort onderhoud met hemt heli gehad, zal
alles geschikt zijn," dacht hij,
In hel, kasteel van Vincennos aangeko
men, is de hertog nog volstrekt niet on
gerust over de gevolgen van zijn gevan
genneming. Hij bracht. ,or een. rustige» nacht
door. Onderwijl kwamen er voortdurend
nieuw» troepen uit Parijjs, daar de eerste
consul vreesde, dal d^ troepen le Vin-
oonnes niot voldoende zouden' zij,n.
in hel, paviljoen veieenigden zich do
leden van den krijgsiaad' op hevel van
Napoleon.
Do kapitein d'Autancourl Jacquin, two"
gendarmes en luitenant Noirot gingen naar
dc kamer van den, hertog van Enghien;
zij maakten lioi» wakker. Dc prins scheen
verwonderd en vroeg:
„Wat wit men van' mij?"
„U oordeelcn."
„Omdat ii den e'orsleu consul heeflwil-
len vermoorden."
(lij kleedde zich ,en volcdc luitenant Noi-
ioI, die hem bracht naar een kamer,
grenzende aan die .waar. raad" gehouden
werd. ,Duar werd hij ondervraagd.
'Om twee uur 'smOrgonsi ging men in
de zaal, waar do' raad hijeen was.
De hertog van Enghien herhaalde wat
hij reeds in. hol, voorloopig vmlioor hia.d
gezegd, dat hij niets van de aanslagen
op Napoleon wist, maan dat hij met En
geland tegen Frankrijk had willen strijden.
De president liet den beschuldigde' ver
wijderen; de meerderheid verklaarde hem
schuldig en veroordeelde hem Ier dood,
welk vonnis dadelijk zou worden uiLgo
voerd.
Er werden dadelijk ü-c noodige maat
regelen genomen voor de terechtstelling
v'an den hertog. j
HIEDAMSCHE
„WaaiWe.r?"
