Aan het Bureau van de Schiedamsche Courant, Lange Haven J4'l, worden ADVERTENTIE ter
plaatsing aangenomen voor alle Binnen- en Buitenlandsche DagWeek- en Maandbladen.
De kosten zijn niet hooger dan bij eigen opzending^ bovendien bespaart men zich de porto's, aan
gezien deze ïiiet in rekening gebracht worden.
Van cenc advertentie, die men in verschillende bladen wenscht geplaatst te hebben, is slechts één
copy noodig en geeft het dus gemak. De Administratie.
TOOI! KÏÜÜS
DER
VOO II DAMES.
„Y\ ij hebben »wn paleizen, zoodat wij
Uwe Majo.-tcii met gevolg niet op patsende
wijze onder dak kiumon brengen."
„Voor één onkelen dal on Relit willen
vrij cms nel behelpen."
„Maar in Retithliiigen u 11 u geen lekkere
la fel vinden, wij loven \an gewone huis-
nnmskost en kunnen u ook niets anders
bieden."
„Wij znllon dat gaarne voor lief nemen."
Verder zijn onze straten niet in al te bes
ten toestand, daar het, de laatste weken zoo
veel geregend heeft."
„Dat komt er niet op aan; wij zijn goede,
in it «tos en hebben bovendien kaplaarzen aan.
/oodat wij er wel door zullen komen."
..Keizerlijke majesteit, maar dan zijn er
nog vele hoogopgortapelde vuilnisboopen vóór
de huizen van onze landbouwers, en ook liet
vuil van de ververijen en leerlooierijen loopt
langs de straten."
,,Ik hoop, dat het niet zoo erg gevaarlijk
zal zijnen wij /.uilen onzen neus dichthou
den als wij er voorbijkomen."
..Hadden wij veertien dagen geledon ge
weten, welke groote. oer 'ons te beurt zou
vallen, dan luidden wij de noodige toebe
reidselen kunnen maken, en al het. onaan
gename en vuile uit den weg laten ruimen
mi was dat evenwel onmogelijk."
..Dat begrijp ik," sprak 'de keizer gena
dig. ,,Toeh zal het voor mij geen reden
zijn. om op mijn besluit terug te komen."
..Dan waseh ik mijn handen in onschuld."
besloot de waardige raadsheer. ..Voor mijn
part kart er nu gebeuren wat wil. ik kan er
niets aan dixm
Ken uur later rood de keizer met zijn ge
volg de stad binnen. En bet gebeurde, wer
kelijk. dat bij met zijn paard in een der
straten over bel vuil kwam te vallen. Maai
de val was zoo zacht, 'dat de keizer er geen
letsel van ondervond. Tom sprak hij goed
keurend ,.Dezt wakkere Reuthlingers zijn
toch werkelijk goede, trouwe lieden, wij
baddert bier in de straat, in bot vuil kunnen
omkomen, wat een nieuwe koizersverkiezing
zou noodig gemaakt hebbenvandaar dus
uw verstandige en zorgvolle waarschuwing."
order amuseerde bij zich in Rottthlingon
zeer g<x>d, en kwam ook den volgenden dag
heelhuid* do stad uit.
Deze geschiedenis is zeker merkwaardig,
omdat her stellig de Sfnigc keer in de ge
schiedenis is. dat een stad er zich tegen ver
zette een lx* zoek van een keizer t» ontvangen.
RICHARD MA NS FI ELD's IIAAI®
De onlangs overleden Amerikuansche too-
neelspeler Richard Mansfield heeft, eens oen
eigenaardig avontuur gehad. Mansfield droeg
bij voorkeur lang haar en had een eigen
kapper, die hem overal vergezelde. Toen hij
eens een tournee 'ut het Westen maakte,
werd deze kapper ziek en was Mansfield ge
noodzaakt een barbier uil de plaats, waar hij
vertoefde, te nemen. Sawoyer zoo heette
de Ijarbiof bracht de opdracht met goed
gevolg ten uitvoer en kon zich „van het
gvooiv succes, dal den tooneelspeler dien
avond ten deel viel, een flinke portie toeëige-
non. want het schitterende spel van den
groote» kunst «nSr was niet het minst toe to
schrijven aan de aangename stemming, waar
in hij door de gelukkig geslaagde hnarbe-
werking gebracht was. Mansfield voelde ech
ter blijkbaar niets voor dergelijke psycho
logie.
Het jnildiek was verrukt en barstte los
in daverend applaus. Maar toen do kunste
naar voor het voetlicht kwam, om een bui
ging Ie maken, hoorde hij tot zijn verbazing
nog andere uil roepen, dan die zijn naam gol
den. Hier en daar werd geroepen: „Sawovor!
Sawoyer
Woedend snelde Mansfield naar deri direc
teur en verlangde inlichtingen. Tot ant
woord overhandigde do directeur hem het
programma, ln het midden stonden klein go-
'dmkt de namen der toonr-elspelore en de ver
deeling der ïollpn. maar in den rand las
men in groote, vette letters„Sawoyer neemt
de vrijheid, de aandacht van hot publiek te
ve=tigen op het haar van mi'. Man-field. dat
speciaal voor deze voorstelling in de kap
salons van Sawoyer geknipt en gefriseerd
is! -- Moor knal hoofd i geilGebruikt bet
baarwuter Sawovor en u zult even lang en
mooi haar krijgen als nir. Mansfield De
Munsfield-roifftliv, nouveauté van het sei
zoen, kost slechts 87-1 emit in de kapsalons
van Sawoyer!"
Woedend ging Mansfield naar zijn kleed
kamer en knipte zijn haar zoo kort moge
lijk af. Sinds dien dragen alle jonge Anie-
rikaanselie tooneolspelei s het baar kort ge
knipt.
WAT IS 11 KT LEV RN?
Eens op een dag, toen de vogels zich
moe gezongen hadden, verbrak een vink dc
stilte met.de diep/innig»' \,.i,ig; „Wat is
bet 1 e v e n?"
Allen waren verschrikt over deze plotse
linge vraag, alleen de keuwerik antwoordde
terstond: ,,FIot leven is een 1 i e d."
„Neen. het is een s t r ij d i n h e t d li is-
t e i','* zeide een mol, die juist uil den grond
gekropen was.
„Ik geloof, dal het een ontwikke
ling is, zei een ïweknopje. terwijl het
zijn blaadjes ontplooide, tot groote blijdschap
van een vlinder, die bel kuste en uitriep:
„Het leven is v r e u g d e
„Noem bet liever een k o r t e n z o tn e r,"
gonsde een zwaarmoedige vlieg, die er oor
bij vloog.
„Mij dunkt, hot is niets dan tn or i te
e n z. \v a r e a r b o i d." klaagde een mier,
die een stroohalm voortsleepte, die veel groo-
ter was dan zij zelve.
Hot kwikstaartje lachte maar, om zijn ge
brek aan denkvermogen te verbergen. Op dit
oogenblik begonnen er groote regendroppels
te vallen zij fluisterden droevig: „Het leven
bestaat uit t r n n e li,"
„Gij vergist ii," dep de arend, die op
zijn machtige vleugelen door liet luchtruim
zweefde „Het leven is v r ij h e i d e n
krac h t."
Toen begon bet donker te worden en de
nachtwind .-misde door de hoornen: „Het
leven is een droo m."
Stilte heersehte in de stad en op het land
en de dag brak reeds aan. toen oen eenzame
geleerde zijn lamp uitdeed en zuchtte:
„Het leven is_ slechts een solt ooi."
Daar buiten gingen eeltige jongelieden na
een in uitgalmen - Rit beid doorleefden
nacht huiswaarts: een van hen geeuwde:
„Het leven is een oneindig groote. onto r-
vulde wfiisc h
„TTet. is een eeuwig geheim," fluister
de de jonge morgenwind.
Nu ging de zon op, verguldde de toppen
der hoornen en omzoomde de lichte wolkjes
met oen gouden glans; en toen de dag de
ontwakende aarde kuste, klonk het in groot-
sche harmonie door de wijde wereld: „Het
leven i s e e n b e g i n."
DE VERSMADE GOUDSTUKKEN.
Toen prins Eugenius na de inneming van
Alexandria (1700) een ommegang om do
stad maakte, trof hij voor de deur eoner
hovenier-woning ecu jong meisje aan, dat
bittor en ontroostbaar weende.
„Wat scheelt, er aan, mijn kind?' vroeg
de veldheer.
„O, jammerde het, meisje, ze hebben mijn
Giacomo doodgeschoten."
„Dan moet je," sprak Eugenius, „een
anderen Giacomo zoeken."
„Mijnheer heeft goed praten," antwoordde
iiet meisje, „proheer het zelf maar eens,
kuit uw vrouw. aLs u van haar houdt, dood
schieten. en dan zal ik u op dezelfde wijze
troosten."
In de hoop te kalmeeren, gaf de prins
haar twee Lonis-^'or. Tnplaats van deze aan
ie nemen, kuste zij hom de hand en sprak
„Ik geef er mijnheer nog 98 bij, als bij
mij mijn Giacomo terug bezorgt." De twee
Loii's-d'or nam zij evenwel niet aan.
Daar stond de groote veldheer, die reeds
zoo menige overwinning behaald had, met de
beide ver-rnade geldstukken in de hand, en
evenals het meisje, liepen ook hem de tra
nen lang- rle wangen, maar den doodge
schoten Giacomo kon hij laar niet terug
geven.
NEDER LA X DSCF1F, W1.ISI I El D.
Eens was de sebaarsehheid van boeken
aan den vooruitgang der kennis nadeelig,
thans is het hun overvloed, die de hoof
den verwart en aan hel eigen denken iu
den weg staal.
(1. L. v. f.ooii.
Een gevoelsmensch is nog niet altijd ccn
liefhebbend menscli. 't la maar de vraag
voor wion hij voelt; voor zich zeiven ol
voor anderen.
Y. Loosjes.
En die wat groots bcsteockt, istraeghin
zijn beleid.
Vondel.
Soo de kloek is, is de klepel,-
Soo de pot is, is de tepel.
Gclijek de weert, soo is de gast,
Gelijck liet poert, son is de last.
Cats.
Tiet is voor onze ijdelhoid goed te weten,
■lat zij, die ons het. uitbundigst prijzen, in
den regel geestelijk beneden ons staan.
V. Lnosjos.
Geit Vlat stom is,
Maoekl recht dat krom is.
Cats.
Wanneer een 'dwerg ons de waarheid
zegt, Indien wij, wanneer een eens het
doet, worden we bang, maai' wanneer een
van onze maats zich er toe verstout, ge
ven we h«n oen klap in 't ge/iebt. Ons
verbeteren doen we in geen gr via!
V. Loosj-'s
Waarlijk weten wal men wil,
Alles draait om deze spil.
Beets.
MODE.
Het grootste dool onzer lezeres-en zal het
zekér wol met ons eens zijn, dat een voornaam
onderdeel onzer hedendiingscbe kleeditig, de
blouse is; en hoe menigmaal men ook reeds
getracht, beeft ze van het tooneel der mode te
doen verdwijnen, ze handhaaft zich steeds
weer. om de eenvoudige reden, dat ze bij
onze tegenwoordige kleeding onmisbaar is.
Wal. toch zouden we met ons mantelpak be
ginnen, zoo uo niet con Idouso hadden, om
bet, te voltooien?
Voorloopig zullen onder de mantels nog
veel mousseline blouses gedragen worden,
maar over korten tijd zullen we die door een
van dikke stof moeten vervangen. Daar
voor komen in de allereerste plaats de krimp-
vrije vyella's in aanmerking, vooral nu
men ze tegenwoordig in allerlei nuances koo-
pen kan; men zal evenwel de gert reepte des
sins het, mee.-t benutten.
De hoogste nouveauté van het wintersei
zoen zullen evenwel de fluweelcn blouses
zijn, die ook voor gekleed gedragen worden.
Ze zijn minder kostbaar dan de zoo gelief
koosde zijden blouses, eerstens omdat ze veel
solicdei' zijn, en in de tweede plaats omdat
men er minder oliemaat van noodig heeft,
daar, zooals vanzelf spreekt, de plooien
minder diep genomen moeten worden. Slan
ke dames zullen zeker de. wederinvoering
van het fluweel met vreugde begroeten.
VROUWEN TN MANNEKLEEREX.
Op do laatste te Chicago gehouden ten
toonstelling waren op „Vrouwendag" een
aantal vrouwen hijeen. gekleed in een soort
roformdracht. die veel op de mnnneklopding
geleek wijde, lange pantalon, zooaE de
Turkselm vrouwen z.c dragen, en een ja«je.
Later heeft men van een grootore demonstra
tie van deze nieuwe mode. gelukkig, niet
meer geboord, en slechts zelden treft men
vrouwen aan, die liet gewaagd hebben, zich
geheel als man te kleeden. Er behoort ook
een zekere moed toe, plotseling met, de dui
zenden jaren bo.-tnan hebbende gewoonte te
breken, bovendien is hij de meeste vrouwen
de behoefte om zicli op te sieren, veel te
groot, dan dat zij er zoo makkelijk toe over
zouden gaan, en een van de gewichtigste
redenen waarom ze reeds niet lang maiitie-
kleeren aangetrokken hebben, is zeker deze,
dat ze ze niet mooi vinden. Waren zo ele
ganter, wie weel, of zij er niet. toe over zou
den gaan Zoo $g| en dan evenwel duikt
bizonder in bel, buitenland -- een verschij
ning op, een vrouw, die de lastige rokken
tegen oen numneplantalon verwisselt, omdat
deze haar bij liet werk makkelijker toe
schijnt. Zoo is er in Frankrijk de vrouwe
lijke archeoloog, mevrouw Dieulnfiii, die met
bet ridderkruis van het Legioen van Eer be
giftigd werd; verder. Madame Ronou, van
wie bekend is, dat zij in den oorlog van
1870/71 als marketentstor den voorposten
goede diensten bewees, en later onder een
regen van kogels do gewonde en stervende
soldaten verpleegde. Den I2den Februari
1871 kroeg zij een medaille met liet volgen
de opschrift„Madame Ronou heeft moed
en zelfopoffering voor baar vaderland ge
toond. Zij werd op liet slagveld gewond."
Op 't, oogenblik bekleedt. Madame Renou
een kleine gemeentelijke betrekking in Parijs.
Zij draagt steeds numnekleoren. Evonzoo
beeft een Deensclie vrouwelijke zotter, juf
frouw Snöborg, de rokken voor altijd vaar
wel gezegd.
1 n Amerika, voornamelijk onder den boe
renstand, vindt men niet zelden vrouwen, als
mannen verkleed. Wij willen slechts melding
maken van twee zusters; Suze en Louise
Lalmi. Vader Lahm trok voor ongeveer der
tig jaar met zijn jonge vrouw als kolonist
naai' de oerwouden aan de Mendoeinobergon
in Galifornië. Hij was de eonige op een uit
gestrektheid van tienduizend acres land. Uier
werden Suze en lroui.»e geboren als heel
kleine kinderen diwgen zij reeds jongens-
kleeren, en toen hun fader stierf, namen
zij diens werk over o;> de uitgestrekte farm.
De verantwoordelijkheid van liet bedrijf rust
bijna uitsluitend op haar nog jonge schou
ders. Het grootste deel van haar leven heb
ben rij op den rug van liet paard doorge
bracht. teil einde de uit duizenden schapen
beslaande kudde te kunnen bewaken. Boven
dien hebben zij een goede paarden- en hoorn-
"re-fokkerij. In hun kolonisten-woning zijn de
wanden en vloeren met ontelbare jarhtlro-
phooëu Hedekl De huiden van boren en
panters verhalen van do onverschrokken
heid dezer beide zusters.
Ook Rose Tlonbeur, de beroemde Fransche
dierenschilderes, droog een groot deel van
haar leven, nianneklecren.
DE TROUWDAG IN PLOUGASTEL.
Slechts op één onkelen dag in het jaar,
is reeds sedert onheuglijke tijden in liet
vlek Plougnstel in Bretagno, in Frankrijk, het
trouwen veroorloofd. Deze gewichtige dag
voor Plougastel is de dag der heilige Fran-
ciska, de schutspatrones van het plaatsje. In
dit jaar knielden niet minder dan twee en
veertig bruidsparen voor hel altaar, om de
gelofte van de echtelijke trouw af te leg
gen. Voor de bevolking van liet plaatsje is
deze dag natuurlijk een groote feestdag.
Reeds in den vroegen morgen verzamelen
xieli de paren op liet marktplein; als allen
bij elkaar zijn, trekken zij in optocht, naar
het stadhuis, waar liet burgerlijk huwelijk ge
sloten wordt. Dan niareheeren de paren met
bun bloedverwanten en muziek voorop drie
maal om het plaatsje boen, en dan gaat het
naar 'de kerk, waar de huwelijken door den
priester ingezegend worden. Nu volgt het
hoofd feestmaal, dat in het openbaar op liet
marktplein gehouden wordt, en gemeenschap
pelijk door de bruidstparon betaald wordt.
TWEE RECEPTEN MET APPELEN.
Appel» met korstje.
Eén kopje suiker, twee kopjes bloem en
een stukje boter tol oen deeg verwerken.
Zeer fijn gesnipperde zure appelen, flink
met suiker en kaneel vennongd. plaatst men
onderin het ovenschoteltje; bieroverbeen
spreidt men het deeg.
In een niet til te warmen oven bruin laten
worden en al naar men wil, warm of koud
gebruiken.
Appelbeignets.
Op één pond bloem loet men den in|,ttll(]
van een flesch bier. Do appelen schilt meil
ontdoet men van het klokhuis en snijdt men
aan schijven. Nadat men ze in bet, doeg ge
dompeld heeft, bakt, men ze in kokend. 4"
laat ze even op een grauw papier uitdrnj'
pen en bestrooit ze bij liet opdienen met
poedersuiker.
CHRYSANTEN VAN AMiE
KINDEREN.
Teder jaar wonden duizenden plantjes nip
gedeeld aan arme kinderen in Londen, dió
zo mogen opkweeken voor een tentoonstel
ling, uitsluitend bestaande uit hun inzen-
dingen.
Maanden lang zijn de arme kleinen ben-
niet liet verzorgen van hun plantjes, totdat
ze ia bloei .staan.
Eens gaf men huil stekjes van chrysanten.
Dut was een moeilijk werk! De chrysanthe
mum is con tecro plant, die de grootste zorg
vereist;om niet te sterven in de stoffige
en rookcrige atmosfeer der ïrondensche stra
ten. En toch werden meer dan twee duizend
chrysanten, in vollen bloei, door de kinde
ren tentoongesteld in do koninklijke tuin
bouwkundige vereeniging.
In ellendige krotten, soms voor een klein
venster met- gebarsten ruiten, of op daken,
omringd door muren, waarop zwaar de voch
tige lucht drukt, beeft de mooie Japansche
bloem zich prachtig ontwikkeld.
De Londensche couranten gaven !an»e
verslagen over de tentoonstelling, waarin
dikwijls treffende bijzonderheden. Een ver
telde van ccn klein kieupel meisje in het arm-
stc gedeelte van Iron den, waar veel gebrek
geleden wordt. liet speet, liaar erg, dat ze
niet naar de tentoonstelling kon gaan, om
luu'ir plant te bewonderen.
„Maanden lang was deze plant, haar eenige
-•chat, geweest, Zoo dikwijls zij met behulp
van haai' krukken een paar passen kon doen
zonder te veel pijn, ging zij huur geliefde
plant begieten en du bladeren schoon maken.
Het was een licht punt-jo in een droevig leven
zonder eenige vreugde. En nu, op de plaats,
waar de chrysanthemum had gestaan
niets meer."
Maar toen do tentoonstelling geëindigd
was, heeft zij haar plant teruggekregen en
zeker ook wol een beloon ing als jury ten
minste niet, „onrechtvaardig" is geweest
zooals gewoonlijk, zeggen de ontevredenen.
Een ander meisje van negen jaar zei:
„Het ging zoo goed met mijn plant, totdat
het plotseling ging onweeren en zij door den
bliksem getroffen werd. Nu is ze dood! Ik
kan hot niet helpen
Een jongentje van zeven jaar beklaagde
zich, dat zijn chrysanthemum alieen blade
ren, geen bloemen, had willen geven, „Ik
begoot, haai- toch goedzei hij, „Ik kan
het niet helpen I"
„Ik do mijne ook," Vertelde een ldond
ventje, „maar de konijnen aten alle blaadjes
op. Ik heb zo weggejaagd en nu gaat liet
beter met mijn plant, maar het is nu ie
laat om haar murtj do tentoonstelling Ie
brengen Ik kan liet niet helpen!"
„fk kan het niet helpen!" Dat is liet, re
frein der arme kleinen.
Neen. ze kunnen liet ook niet helpen.
Moedig zullen zc opnieuw beginnc-n en
et® volgend jaar gelukkiger zijn.
Wanneer eindelijk de dag dor bclooniii-
gen is aangebroken, dan kunt ge wel be
grijpen, welk een massa kinderen naar het
gebouw stroomt, waar de prijzen worden
uitgereikt! Alle kleine bekroonden hebben
echter geen Zondag.sch pakje on meer dan
één is genoodzaakt thuis te blijven, bij ge
brek aan fatsoenlijke kloorcn om Voor de
jury te Verschijnen- Maar vroolijk zijn w
tocii, dat ziet tnen wel aan hun stralende
gezichtjes
Driehonderd belooningen worden uitge
loofd en daar die prijzen in gold beslaan,
spreekt Tml vanzelf, dat ze hun ouders M
goede komen en dat verdubbelt de vreugd
ALM liiiiiiirvni'Bllli;
o
Gedrukt ter Drukkerij v. d, Schiedamsche CoubaWïi
