VERSTEEG.
m
61"* laargang
Woensdag 9 October 19U/
No. 12510
Een laatste woord.
VERSTEEG.
ANONIEM.
Een laatste woord aan den voor
avond van liet oerste treffen.
Men kan in den verkiezingsstrijd
zeggen, toon mij hoe ge bestreden
wordt en k zal u zeggen, wie ge
zijt. Zoodra de tegenpartij u tot
grief maakt wat tot lof moest
strekken, en u woorden in den mond
legt die ge niet hebt gebezigd, dan
kunt ge daaruit opmaken, dat ze
terdege weet met een eandidaat te
doen te hebben, waarmede duchtig
gerekend zal moeten worden.
Welnu, naar die maatstaf is de vrij
zinnige eandidaat, de heer Versteeg
in de oogen van zijne tegenstanders
een allergevaarlijkst mededinger.
Let maar op.
De „Nieuwe Schied. Courant" ge
tuigt eerst (en hoe zou ze anders
kunnen?) dat de heer Versteeg
in de twaalf jaren, die hij
onze gemeente bestuurde, de
achting en de genegenheid
harer burgers als stads re
gent ruimschoots heeft ge
wonnen, dat hij met voorzich
tig beleid en wijs overleg
de stad heeft bestuurd, en
dat onder zijn bestuur wer
kelijk e e li e nieuwe a e r a v oo r
onze veelbeproefde staal is
aangebroken. Maar dan maakt
ze onzen oud-burgemeester tot grief,
dat hij zich als beslist en onver-
valscht liberaal heeft doen kennen
en daardoor niet boven de partijen
stond, maar é»'n was met do partij
wier beginselen hij deelde.
Moeten wij daaruit verstaan, o
Nieuwe Schiedamsche, dat ge liever
gehad dat de heer Versteeg de be
ginselen die hem lief waren vermof
felt! had Zou dat karakter wezen
En wat zegt ge dan wel van onzen
tegenwoordige!! burgemeester, wiens
beginselen als oud-Kamerlid niemand
onbekend zijn, van Leiden's burge
meester, die tevens is Kamerlid van
de anti-revolutionaire partij
Maar allesbehalve fraai slaat het
u te zeggen, dat de heer Versteeg
als burgemeester niet boven de
partijen stond, waarmede gezegd
wordt, dat hij als zoodanig het p art ij-
belang stelde boven het ge me ent e
belang. Welnu, wij tarten u ook maar
één bewijs te leveren voor deze ern
stige beschuldiging. En kunt ge dat
niet, neem dan uwe insinuatie terug.
Verder moet de heer Versteeg
verdacht gemaakt worden als zou hij
in zake kiesrecht eene verklaring
gegeven hebben waardoor hij
zelfs den sociaal-democra
ten in het gevlei zou geko
men zijn. Een oude truc,o „Nieuwe".
We weten het, als niets meer helpt
moet het roode spook dienst
doen. We vertrouwen dat de kiezers
zich door dergelijke handigheden
niet zullen laten beetnemen. Dat kon
opgaan bij onbekenden, niet bij een
man als de heer Versteeg, bij ons
allen in Schiedam zoo hoog geacht.
Waarheid is, dat do heer Versteeg
zich verklaard heeft vóór eene
gezonde regeling van het
kiesrecht. En dat zijne verkla
ringen den sociaal-democraten aller
minst in het gevle kwamen, blijkt
ten overvloede uit hetgeen van die
zijde over hem is geschreven„Voor
ons is de heer Versteeg een
beslist onaannemelijke ean
didaat.
Trouwens de wijze waarop onze
collega de andere candidaten af
breekt of" bespreekt om te komen
tot de aanprijzing van de candida-
tuurd t; (1 e e r is al heel unfair.
Van den heer Staalman heet
het, „dat niemand er aan
denkt h o m, d i e z i ch door z ij n e
houding in de Kamer onmo
gelijk th oe ft gemaakt, nog als
anti-revolutionair ca n d i
daat te stellen I) a a r o m
moet d e II e 1 d ell s c hé si n-
r e n li a n d e 1 a a r, d i e o e u K a-
m e r z e t e 1 sterk ambieert,
't als c h r i s t e n - cl e m o c r a a t
probeeren er weer een te
b einac h t, i g e n".
Foei, „Nieuwe", dit is nu toch
eene grofheid zonder wederga. De
heer Staalman is ook onze man
niet, maar wij zouden ons schamen
op die wijze een tegencandidaat te
bestrijden.
Nog zonderlinger is de houding
collosya
die onze
can di dat uur
tegenover de
hlenbiinï aanneemt.
Van dozen geaehfcen oud-minister
heet lietDe heer I d o li
fe u rg zou z e 1 f, cl r o e g hij van
z ij n e c a n d i d a t u u r kennis,
daarvoor bodankon. Hoe nu,
vragen wij, draagt de heer Idenburg-
geene kennis van zijne candidatuur'?
Dat kunnen en dat mogen wf niet
gelooven. Door dit aan te nemen
zouden wij de eer van onze tegen
standers te na komen. Suriname ligt
toch zeker niet op de maan. Eén
telegram, antwoord betaald, ware
voldoende geweest om deze weten
schap, van het allerhoogste belang
voor de coalitie zelve, te bekomen.
Maar men schijnt om ons onver
klaarbare redenen geene zekerheid
in deze te willen hebben, die men
toch voor een f GO a f70 zoo ge
makkelijk verkrijgen kon,
In ééne zaak heelt de „Nieuwe
Schiedamsche" gelijk. De huidige
regeering is niet sterkwelnu, waar
ze na de crisis in het begin dezes
jaars de eenig mogelijkeis
gebleken, waardeveroenigde
ïechterzijde zicli toen on
machtig li e e f t moeten ver
klaren de teugels van hot
bewind over te nemen, daar
is het zaak, meer dan ooit zaak dit
kabinet, dat niet verdoel! ng
maar éénheid der Nederlandsche
natie op het oog heeft, te verster
ken. En ook daarom, kiest den hoer
Versteeg is geen politiek man, zegt
de Moker", die hem als oud-bur-
gemeester alle reent doet, en er
aan toevoegt: Wij begrijpen en
bill ij k e n d e opvattin g, d a t
oen burgemeeste| zich van
openlijke deel n e m i n g aan
het staatkundig 1 e v e n m o o t
onthouden, hierbij te niet doende
de insinuatie van de „Nieuwe" dat
burgemeester Versteeg niet boven
de partijen stond.
Neen, de heer Versteeg is geen
politiek man in dien zin, dat hij
vooraan zou gestaan hebben in de
propaganda. Maar hij is wel een
politiek man als men daaronder
verstaateen m a n d i e ileno o-
den cn behoeften on zes
volks k e ii t. En als burgemeester
èn als lid van Gedeputeerden, waar
toe de tegenpartij hem benoemde om
zijne groote kennis, heeft hij ruim
schoots gelegenheid gehad die noo-
uen en behoeften te 'meren kennen.
Zulke mannen heeft onze
K a m e r n o o d i g. Daarom kiezers,
die voorstanders zijt van de gelei-
d e 1 ij k o hervorming en ver-
dra a g zaamlieitl een der
hoogste goederen rekent,
brengt als één man uw stem uit op
den lieer
BUITENLAND,
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant vgHliijnt dage! ij k s, mot uitzondering van Zon- en Feestdagen,
Prijs per kwartaal: Voor S c h i ed a m en V1 a ar d in g e n f). 1,25. Franco
per post H. 1.65.
Prijs per week' Voor Schiedam en VI aard in gen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Imroau bezorgd zijn
Bureau: Lange Haven No. 141 (boek Korte Haven.)
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordceligc voorwaarden. Tarieven
hierum zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In do nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
ntere. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
oman naar het Duitseh V:m J. .10BST.
«eer naar bol» terug, naar htm
24)
Kgen het vallen van tien avond koerden
ernst
ïertromudijke, go/.olligc woning.
•>b ;it zon ik /onder jou betruiten riep
Stteit ju Ret gelukkige beun-i/.ijn tail [hl
goede zorg van z.ijn vrouw. ..Ken eenzaam
menseh zonder geluk en kudu 1 al- «lui /.oo
doorgaat, schertste hij overmoedig, ,,dnn
fi'n ik weer te dichten evenals ik ia mijn
Kugd deed."
„Heb je dit' kun-t werkelijk beoefend?
'et dacht ik al. en ik heb het ix>k wel
Mits tegen je moeder gezegd al.- zij mij je
hieven uit, Noorwegen voorlas."
t -Kijk welk een scherpen blik je toch
juult, want, toen kemie jl me nog in 't ge-
hel niet."
«Neen, ntaar je boezemde me wel al 1)0-
oigstelling n, omdat je, evenals ik, ook
beslist niet wilde trouwen."
/Wen lacltly hartelijk. .,En nu zijn we
hide toch bezweken. Wij moeten wel voor
elkaar bestemd zijn geweest," voegde hij er
ernstig bij.
«,B:tt geloof ik nok Swen t:n daarom
"C" ik vroeger nok elk aanzoek afgewezen."
>i»e hobt wel veel aanzoeken gehad hè?
aMeer als me lief was."
t>De assist en te it van je broer zeker?"
iiJa, dat waren dra aangewezen personen
i,;: «'as alsof ze santen gezworen hadden.".
D
„Jij /licht dattfhijandere mei-je», zonden
er trol-scll op zijn."
..Ih't wn- vtxtr mij pijnlijk, daar elk, dio
afgewezen word, voor do inrichting verloren
uus, en vertrok uit i-xi'sende."
Zoo pralende, waren ze lluii.-gekomcn en
dndeiijk liep llerla naar de studeerkamer
van haar man om de briesen te halen. O.a.
/are /e, «lat er ook een -elirijven van dokter
ik,lil bij wa.s. wal ze dadelijk begon le lezen,
„Zim \cnhrpt, ilerta?"
„Keu brief uit Soe.-ende.
..Wat -elirijlt Ernst?"
„De I it iet' i- van dokter Polll. Ik had hein
ver/ocht me op de hoogte te houden, daar
Eril-l liet al overdruk heeft en een verba
zend luie schrijver i-."
„Dan nioo-t ik eigenlijk den brief lezen 1
Ilerta keek lachend op. ,,Ik zal liern
-traks wel voorlezen, ntaar hij zal je wel erg
vervelen, want hij i- \oor een psychiater
ges-rltreven."
„Wat jij toch ook niet, bent
„Neen, inaar er is veel aan mijn ooren
blijven hunnen, (lilt tot mijl hersenen is
doorgedrongen*"
„,1a, dat heb ik wel gemerkt," Swen keek
zijn brieven door en keek 'erliattsd op toen
hij bemerkte, (hit zijn vrouw nog WhhL in
Itttar brirl' was verdiept. Eik kantje bestu
deerde /e nntwvkeuvig, om endotle al de,
velletjes met een cibyen zucht mw in het
couvert te sclm.ien.
„Gaal tb inhoud van dien brief je zoo
ter harte'?' vroeg hij nieuwsgierig.
„Eet. interessant geval, Swen, anders
niet."
„Laat. me dan eens zien. Ilerta ik vind,
dat. ik me ook wel wat voor Seesende inte-
Is tic man van <Ie geleidelijke
hervorming, zonder verkettering van
wtcn ook, ecriyk en "preekt, en liij
wordt door geen enkelen coalltlchnnd
In. zijne vrijheid beperkt.
n**-<eren uiiH't, want gij gaat er toch ook .tog
voor cru groot deel in op."
„Och (loc liet maar niet, B\vg& liet -laat
jo toch eigenlijk troon."
„Neen. je broer lieefl op mij /nik oen
prettigen imlttik gemaakt, dat ik mo voor
/.ijlt werk werkelijk intere.-seer." Aarzelend
overhandigde de jolige vrouw item den brief
mi uög tmuvelijk.- luid Swen de ivr-te
kantje.- gelezen of hij was er geheel en ai in
verdiejit. De inhoud boeide hem moor als hij
kon zeggen. Nu vva- hij nan hot einde ge
komen en toon hij opkeek ontmoette hij do
oogen zijner vrouw, die item met een vvon-
«leriijken blik aankeek.
,,Die tuitte vrouw had 'zeil' schuld tutu
haar ongeluk," unlvvootdde Swen op haar
stomme vraag. „Hoe kon ze haar nv.ttt ook
liet be-lmin van liet ziekelijke kind uil huur
eer.-te h erz.vvijgen? In liet itttvvc
lïife '»jot volmaakte waarheid heen-ohm."
„Die arme vrouw was bang. dat. haar ge
luk daardoor lijden zou.
Kn toch niottegeit-Uuinde dat had ze
moeten spreken."
...Ie vergeet de treurige reden, die haar tot
hot geheimhouden verleidde."
„Eu nu is ze tengevolge van de. oneenig
heid in haar huwelijk zelf geu-telijk totaal
vernietigd."
„Wij z,tiHen haar wel weer genezen," ver
/'«korde Ilefta vol ijver.
„Wij?" Swen trad op de opgewonden
Ilerta toe en trok haar in zijn tinnen. ..Dit
„wij" bewijst me, dal je in Sensende meer
als huisvrouw boni geweest. ,To hebt. je licht
voor mij slechts onder een korenmaat ge
stold."
,,Ik dacht, dat je liet niet prettig zou vin
Gebbas beier zou doen zich in verbinding
te stellen met den Spaan.-clien go/nnt. De
„Echo di' Paris" merkt vip, «lat de heer
Rcgumilt stlle reilen heeft tot wantrouwen,
dam' er alle gnu, 1 be.-taut voor liet vermoe
den,'dat des sultan- toewijding nan Frankrijk
grootendeels voorgewend is. Zulk een opvat
ting is haul voor den sultan, die er toch
voortdurend op uit is zich bij Frankrijk een
wit. voetje te maken. Tl ij heeft nl. nu weder
kutd Caieb Gunnen, naar verschillende me-
ptlkih's van de Sjnooïu's gezonden. om deze
aan te matten de wapens niet op te vallen
tegen Frankrijk en mede Ie werken tot, het
herstel van een goordetiileri toestand.
In dit opzicht handelt hij precies ah- zijn
tegenstander Atoehw-Hafid. De/o heeft. n.l.
den bevelhebbter van zijn metmllnh, die op
rukt naar de Sjnoej.ts, naar knïd F.l hftdj
Elmasi gezonden met een brief, waarin hij
aanmaant tot kalmte en verbiedt de Erun-
sclten aan te vallen.
En de/o brief heeft, reeds succes gehad,
want een groote groep heeft onmiddellijk
de wapens neergelegd.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
Schiedam, 8 Oct. 1907.
MAROKKO.
Marokko verliest alle sensatie. Do toe
stand in de kuststeden, itok le Ousablaneti,
blijft rustig. Dij verkenningen door Tc
Kr.ui.-ellb troepen in den omtrek gedaan
vvoi'iit geen tegenstand ondervonden. Sultan
Abdocl Aziz, die nog steeds te Rabat ver
blijd, luvil Zaterdag een uitstapje gemankt
naar Salé. een «Ier „heilige" steden der Ma.
rukkunen. De terrassen en daken der hm -
Zeit waren overvol niet vrouwen, de straten
vol nnt nieuwsgierigen. De sultan werd zeer
tin-gejuicht, maar hij zag er zeer bekommerd
en vermoeiil ait. Een inboorling bood hein
een siueeksvlmtt aan, hvtgeen de sultim
opende en la-. Te voet hegal hij zich door
«le heilige stad. Hij bezocht de havens en
bracht bezoeken mm maraboef.-, in een reuk
van heiligh i«l -taande kluizenaars. Waar
schijnlijk zagen de/en de toekom.-t donker
in want de -ullaii keerde mei .somber ge
laat naar Ihtbal terug.
Regmmll, de Ftutische gezant, zal Abdool
A/iz. te Rabat konten bezoeken. Hij ontving
van den Marokkaansclien minister van tor-
log El Gehluis het verzoek te willen be
vorderen, dat troepen van den sultan Ier be
strijding van den pretendent, of roghi door
Eraitsclie schepen in de richting van Melilla
zouden worden vervoerd. De gezant schijnt
weinig voor dit voor.-tel te hebben ge
voeld, hij heeft althans geantwoord, dat El-
den te hooien, dat ik verpleegster van dc
lichtere zieken ben gcwvr.d."
„Ging je werkkring zoo ver? Vandaar ook
je verbazingwekkende vakkennis. Zoo licit
jij dus voor je man ook iets geheim gehou
den Wacht, dat moet worden gestraft, daar
voor moet je bootr doen
I lei ta kon nauwelijks op dezen scherts in
gaan. Het tragische lot van deze onbekende,
had haar meer aangegrepen, al- /e zich zelf
we! wilde bekennen. Was dat geen vvaar-
-elmuing voor Imar? Zou /e de ge 1«'geilheid
aangrijpen haar man alles te bekennen?
Neen de gedachte dtuirium deed haar bloed
in de aderen -tollen. Onder eeir voorwendsel
vprliet ze de kamer en kwam oer-l terug toen
ze haar /.elfbeheer.-clting weer herkregen liatl.
Do winter verliep onder ernstig werken en
gezellig samenleven. Met den dug werd 'le
liefde tol elkaar grnotor; Ilcrtit voelde zich
nu reeds zoo zeker in haar bezit, dat do
zorg voor ontdekking wegstierf ori de /.waar-
Ie van haar schuld lmar steeds minder
s»v)t. S'wetï scheen Ingeborg Jensen ge
heel te hebben vergeten in zijn nieuw geluk.
Met Korst f.x'-t kwam Ernst eeltige dagen
bij licit doorbrengen, want liet leek Swen
niet prettig dit vreugdefeest, titsseheu de min
ren van Persende door te brengen.
„Ie maakt je een absoluut verkeerde voor
stelling van <le inrichting," beknorde ifertn
hem, „n-fe je er eenmnal was geweest zou
je je verbazen over de rtisf daar."
Swen schudde het Inxtfd. „Voor mij heeft
de gedachte aan Bee.-etlde altijd iets druk
kends."
Engeland.
De luchtballon MaTunouüt. vervaardigd
door Gaudron, zal probeeren van uitChvis-
'l:tl Palam Ie Londen Rusland le beteiken.
België.
De parlementaire commissie voor den
Kongo heeft in een gistermiddag gehouden
zitting met 9 tegen 7 stemmen liet vootslel
van den heer De Lamlslteere verworpen
om de hegrooting voor den Kongo aan de
goedkeuring van de Kamer 1.' onderwer-
p>n en de leks! van hef ontwerp der re-
geering. bepalende, dal de begiooling hij
de wet zal worden vastgesteld mol een ge
lijk stenmStaanial aangenomen.
F r a n k r ii k.
De Kamer van inbeschuldigingstelling te
Monlpoilior heeft de leden van h 't comité
van Argelier- en 14 beklaagden in zake de
brandstichting in de picfeclnur le Perpig-
nan, naar de openbare terechtzitting ver
wezen.
D ui ts ch 1 an d.
Gistermorgen had te Kaïlsruhe de plech
tige begrafenis plants van den gioolherlog
van Baden. In de slotkapel werd een gods
dienstoefening gehouden, waarhij behalve
de Badensche vorstelijke personen aanwe
zig waren: keizer Wilhelm, de kroonprins
en de prinsen Eilel Erie.Inch, Adalbert,
Oskar en August Wilhelm. Ook prins Hen
drik der Nederlanden en jtri.is Aliterl van
België waton. tegenwoordig, alsmede ver
tegenwoordigers van vele hoven en de rijks
kanselier, prins Billow,
„Kwellen de oude herinneringen je nog
//Kt, Rvven?" vroeg ze treurig.
„Ia. kind, en dut zal wel nooit geheel en
al verdwijnen. Ik heb je nog nooit verteld,
wat. mij de ongelukkige ouders op den dag
der begrafenis hebben verteld."
„Neen." Ilerta durfde, geen a'd-m halen,
zoo zat ze in spanning over hetgeen ze zou
ltooren. Daur was zeker een intrige beraamd
om het \t'i7wijgert van Ingeborg'.- vroegere
ziekte te rechtvaardigen.
„Jensen's vrouw beweerde, dat Ingeborg
slecht.s wegen,- een lichte zenuw aandoening
in een inrichting is gebracht - zo weiger
de mij den naam te noemen - en dl dokter
zou door een verkeerde behandeling het
meisje /.oo opgewonden hebben, 'da! zo soms
lievige aanvallen had. Ik had met. nipm&nrl
hierover willen sprekenook heb ik het
mijn moeder niet, verteld, daar ik wist., dat
men er toch geen geloof aan zou slaan. Er
viel niets mieer aan te veranderen.
Ingeborg was voor baar liefde gestorven
en had mij daarmee reeds voldoende bewijs
van haar volkomen genezing gegeven. Zij
wilde zich van mij lo.-maken, omdat ze meen
de, dat ik haar van mij 7x>u stooten. Hoo ze
locii zoo aan mijn liefdt' heeft, kunnen twij
felen
„Laat de dooileti rusten «mrekte Ilerta
met. tranen in de oogen, terwijl ze haar ar
men om Swen's hak- -loog.
„Ja kind, je hebt gelijk. Ik heb me welis
waar voorgenomen je broer in deze aange
legenheid om rand te vragen."
fWordt vtrvolqd.)
