6I« Jaargj ng.
No- 12568
lil inner bestaat ait DRIE Maden.
m
Zondag 15 December ISO?.
Eerste Blad
Kijkjes op het leven in
een groote stad.
I),
Bericht.
Openbare Yerhuring
Openbare aanbesteding.
Openbare an abesteding.
Starts-Ziekenhuis.
BUITENLAND.
v 7i
i
SCHIEDAMSCHE COURANT
1 Deze courant veam hijnt d a g e 1 ij K s, mel uilüonderinjr van Zon- en FoaaM^^n
Prijs per kwartari: Voor Schieda m en Yl aardingen lffii
pg post fl. 1.65.
Prijs per week: T< oor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nuir mors 2 cent.
Abonnementen w< rden dagelijks aangenomen.
HUT
Advertentiën vooi het eerstvolgend nummer moeten doe middags vóór
aan het bureau 1 ezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haren.)
«Ti HM
vtim
imwm ii iiiiwinnin fpTrmnHBi
Zij, die zich met ingang van 1 Januari
3,8, op de „Schiedamsche Courant" abon
neren, ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers gratis.
m
van
WEI- en BOIIWLMD.
Burseheester en Wethouders van
Schiedam,
zj'n voornemens op Vrijdag 20 December a.s.
des voormiddags ten 10 ure, in hel ge
bouw1 „Musis Sacrum" aan de Lange Ila-
ven aldaar, in het openbaar te verhuren
voor zeven jaren, ingaande Kerstmis 1907
en eindigende Kerstmis 1914
Een gedeelte der aan do Gemeente
behoorende percoelen Wei- en
Hooiand, gelegen in den Oud-
Mathenessepoldcr
en voor één jaar eenigc perceclen
Bouwland, gelegen tusschen de
Voorhaven en don Watertoren.
De voorwaarden van verhuring zijn ver
krijgbaar ter Gemeente-Secretarie (afdec-
ling A).
Schiedam, 13 December 1907.
Burgmeester ei» il ethouders voornoemd,
M. A. BRANTS.
De, Secretaris,
V. SICKENGA.
Burgemeester en Wethouders van Schie
dam, zijn voornemens op Dond e r cl a g
19 Dcc ember n. s. dot. middags 12
our ten Rnadhuize in het openbaar aan te
besteden
het vervoer van i 'ineente-materialen.
Het bestek ligt ter nzage op het bureau
van gemeentenerken err is It 0.15 ver
krijgbaar ter Gemeente Secretarie (nfd. A.).
Burgemeester en V. ethouders van Schie
dam zijn voornemens o Donderdag 19 De
cember a.s. des mie1 lags 12 uur in het
openbaar aan te bestedi n het afbreken van:
la. een huisje aan de St. Annozus-
teretraat, hoek Noordmolcnslrnat;
Roman van
LOUISE WESTKIRCH.
6)
Op dit oogenblik echter was Pülleman ver
ontwaardigd.
®i ging voorbij zijn vrouw naur het buf-
,e' «i dronk snel een glas port leeg.
„Hanne!"
«Ik weet hot al," zeide mevrouw Pulle-
®ann. „Mevrouw Asrotli was weer bij je. Je
kunt me daarom toch wel „Ilannah" noc-
tteD' Am we ons zelf verlagen, geven we dien
Henschen voet."
„Weet je ook, wat ze wilde?"
„Geld."
„Dat is te begrijpen. Maar waarvoor zo
-1-» wilde't is al te gek Om haar Max
°P het gymnasium te laten gaan - op hot
nasiumOmdat hij talent luid Jongens
tonder geld hebben altijd talentWat zou-
on anders ook hebben, nis ze niet eens
ent hadden? Op het gymnasium moet
En ik,
talen."
„Natuurlijk bevestigde
®ann.
ik zou die grap moeten be-
Jobnnne Piillc-
'1 an' m£nu' en dan de manier, waarop
.ocgDie was goed Haar man luid
in n Z'ln vor|uogen In do zaak gegeven,
o papierfabriek, en toen het later goed
,8®an was met do gummi, toon bad ik hom
de zaak gezeteruit gezetliet, is al
Prijs der Advertentiën: Tun 16 regels fl. 0.92; iedere regel me«r
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zg
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen,
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag-en "Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen totdenprjjs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen,
Interc. Telefoon
voor de Redactio No. 123.
voor de Administratie No. 103.
b. oen woonhuisje in een slop aan de
Laan no. 12.
De voorwaarden liggen ter lezing en zijn
verkrijgbaar^ A 0.25 ter Gemeente-Secre
tarie, terwijl inlichtingen te bekomen zijn
ten kantore van den Directeur der Gemeente
werken,
Aanbesteding,
De Commissie van Administratie voor het
Stads-Ziekenhuis te Schiedam, zal op Vr\j-
dag 20 December 1007, aanbesteden de
levering gedurende het jaar '1908 van
YIeescli, Yet, Brood, Melk en Krul-
deniers-, Grutters- cn Koloniale waren,
alles ten dienste van het gesticht.
De inschrijvingsbiljetten, zooveel mogelijk
vergezeld van monsters, moeten op den dog
der aanbesteding vóór 's morgens 9 uren aan
het Ziekenhuis bezorgd zijn.
De voorwaarden van aanbesteding liggen
aldaar ter lezing op iederen werkdag, des
morgens van 9 tot 12 uren.
De Commissie voornoemd
M. A. BRANTS,
Voorzitter.
W. A, v. DOLDER Dz.,
Secr.-Pennm.
Schiedam, 14 Dec. 1907.
RUSLAND.
Het p rocies-Stössel.
Voor den krijgsraad tie Petersburg weid
Dbndordag hpt proces tegen de generaals
dio Port-Arthur overgaven, voortgezet. Na
de lpzing van de acte van beschuldiging
betuigdjen generaal Stossel en zijn medc-
beHdaagdpn hun onschuld.
Genieraat KoeropatkJn, de ex-opperbevel
hebber, legt daarop getuigenis af; hij was
21/2 uur aan 't woord, maar zijn .verhoor
was na opheffing cRcr zitting nog niet ge
ëindigd. Er kwamen belangrijke verklarin
gen los ovjpr de rot, duo de onderkoning
Alexgjoff in don oorlog met Japan gespeeld
heeft. Kocropatkin verklmnde dal hij niet
persoonlijk de verdedigingswerken van
Kwanioeng geïnspecteerd had, toen hij 't be
vel over de Russische krijgsmacht op zich
nam. De verantwoordelijkheid hiervan rust
op admiraal Alexejeff, die bovendien de
derde divisie, welke gord mot het schier
eiland vertrouwd was geraakt, had over
geplaatst.
Generaal Koeiopatkin verklaarde, dat hij
het er mede eens was geweest, dat Tsin-
tsjau werd verlaten, vooral omdat'de Rus
sische vloot zoo zwak was, welke door
het onherstelbaar verlies door den dood
van admiraal MaKhaxof tot machteloosheid
to gek Alsof het mijn schuld was, dat hij
het tweede jaar ziek werdAlsof een jonge
zaak bestuurd kan worden door een zieken
compagnon Mij, Püllemann, een stadsbe
stuurder en een fatsoenlijk man, durft dit
brutale wijf, durft te zeggen geeft te ver
staan Hanne, geef me nog een glas port
„Wind je niet op, Wilhelm. Wat die
vrouw zegt, is van even zoo weinig betcc-
kenis, als wanneer de musschcn op je bnl-
con piepen. Zoo als jij in de wereld zijt
aangezien
„Dat is waar. Niemand kan Püllemann een
haar op zijn hoofd krenken. Dat is een eere-
naam. Die is zoo goed als een wissel, hier
en over zee en in Afrika. Zoo behoort het
ook. Een eerlijken naam zijn de ouders aan
hun kinderen verschuldigd."
„Ilcb je die vrouw nu toch nog wat ge
geven?"
„Ik? Püllemann richtte zich op. „Dat
ik haar wegens laster aan zal klagen, als zij
haar boosaardig geklets niet laat, die ver
zekering heb ik haar gegeven. Moot ik dien
grootheidswaanzin van dat wangunstige
mensch nog aanwakkeren? Kan haar blaag
niet. op de volksschool gaan? Daar zijn toch
voel knappe lui vandaan gekomen. Moet ik
die gekkin helpen nog zoo'n misbaksel op te
voeden, als haar oudste, die nu in schoen
borstels en lucifers reist en zijns vaders
ouden compagnon en vriend met aplomb den
rug toekeert, nis hij hom toevallig tegen
komt. Die jongen liccft haar opgestookt.
Af nar ik zal zo wel mores loerenIk zal
zo wel loerenZe moeten zich niet le zeker
gevoelen,"
„Wind je niet op. Wilhelm! Denk nan
onze gasten."
gedoemd wa,s. Men had loon te kiezen
tusschen het verlies van Tsintsjau en het
verlies van Port-Arthux.
In antwoord op verwijlden van generaal
Koeropatkin ovier hot beleid van generaal
Fock P5f de oppraties bij Tsintsjaiu zeide
dez^e, dat generaal Stössel hem hevel ge
geven had terug te trekken.
Generaal Stössel hield daarna in warme
bewoordingen een pleitrede ten gunste van
generaal Fock, volgens hom een der dap
perste generaals uit hot Russische 'leger.
Generaal Stössel voegde er bijy dat gene
raal Kocropatkin telegrafisch hevel had
gegeven Tsintsjau zonder vechten te eva-
cueeren. Hij vroeg aan generaal Kooropat-
kin of het niet waar was dat deze het
bevel had gezonden, waarop deze ant
woordde, dat zijn order was', dat, wan
neer Tsintsjau niet met succes kon wor
den verdedigd1, het'leger kon terugtrekken.
Over het algemeen was KocropaUcin's
getuigenis over Fock zeer ongunstig, om
dat deze geon energie had getoond en niet
allo middelen tot verdediging der gewich
tige stelling had aangewend.
Bij het vierhbor üleek" dat een hoogge
plaatst Russisch officier bij het beleg van
Port-Arthur aan de Japanners de toeke-
ningen der vestingwerken had verkocht.
Generaal Kaulbars; gouverneur van Odes-
sa, die ook 'in Mantsjoerije vocht, zal aan
den "Krijgsraad ophelderingen te verschaf
fen hebben ovor den val van Moekden.
Kaulbars zal niet meer naar Odessa te
rugkoeren, waar bij als gouverneur ver
vangen is door 'den Kozakken-generaal Ren-
nchkampf.
D'e „Bond van Russische mannen" to
Odessa roeg om den terugkeer van Kaut-
barsi, die, zooals men zich herinneren zal,
do Jodenvervolgingen in do hand werkte.
Rennonkampf, die in den oorlog met Japan
ook geen lauweren kon behaion, is even
reactionair gezind als Kaulbars.
DUITSCIÏLAND.
De pse 11 d o-tr00 nsop vo 1 ger.
Uit het procos tegen den aartszwende
laar Johann Will, die te Munchen terecht
staat, woidt nog het volgende meegedeeld.
De president vraagt, of Will veel talen
spreekt, veel gelezen en gestudeerd heeft,
waarop do beklaagde een staaltje geeft,
maar alleen do meest gangbare spreekwij
zen van vreemde talen blijkt Le kennen,
llij zegt alle prinsenremans te hebben ge
lezen, en wiskunde, natuur- cn sterrekunde
te hebben bestudeerd. Verdoi verklaart hij
een graaf Lerchenfeld in con duel te heb
ben gedood.
Pres.. Gij hebt de dwaasheid zoover ge
dreven, door in de uniform van eerste
luitenant bij 't8sto inf.-regiment naai Mies-
bach te reizen, u voor te stellen aan een
officier en dan m gezelschap van Hoffman
(medobeklaagde), die de uniform van ar
tillerieofficier droeg, met een tweespan
naar het slot Valley to rijden, om bij
graaf Arro geld te lecnen."
Beid.„Niet oni geld te lecnen, slechts
hem te bezoeken."
Pres.: „Gij zijt toen met uw slachtoffers
naar .Weenen gereisd, naar het keizerlijke
slot, en hebt toen op uw slot „Belvedere",
den lieden do kamer getoond, waar gij
geboren waart, gij begon te schreien cn
zeide niet graaf Barum, maar de verban
nen troonsopvolger, aartshertog Ferdinand
d'Este te zijn."
Bekl.: „Dat kan ik ook doen, want ik
bon de Oostenrijksche troonsopvolger."
Pres.„Gij zijt ook 'dichter en zond aan
do familie Seidel, die gij voor duizenden
oplichtte, een bundel verzen, niet waar?"
Als antwoord draagt beklaagde een door
hem geïmproviseerd gedicht voor, dat da
verend jjclach teweegbrengt.
Dr. Ërdt als deskundige optredend,
schetst Johann Will als een slecht opge
voed, vorloopen mensch, wien reeds in
z'n jeugd voorspeld werd, dat hij opgroei
de voor galg en rad. Will is volkomen
normaal on 'n zeer intelligent mensch. Op
een vraag van den verdediger bevestigt dr.
Erdt, dat Will 'n gewiekste en gladde vo
gel is, welk complimentje beklaagde met
een hartig „bravo" in ontvangst neemt.
Do keukenmeid Margarete Meier, was
met Johann's broeder, Joseph Will ver
loofd, en hij maakte haa'" wijs, vrijheer
v. Bomhard te zijn. Hij wist haar op die
wijze 1500 Mark van haar spaarduitjes af
te troggelen. De fabrieksarbeidster Anna
Berger, 'n ander lief van Will, verliet haar
man, om met Will er van door te gaan
en verklaarde ter terechtzitting a! 't
gold, dat zij bezat, 2000 mark, hem te
hebben geschonken, en dat op 't oogon-
blik nog doen zou.
De krankzinnigonarts, dr. Ungemach, ken
schetst Will als een gevaarlijken simulant
en hysterischen zwendelaar, die volkomen
toerekenbaar kan geacht worden.
Het O. M. eisehte tegen Johann Will een
gezamenlijke tuchthuisstraf van 15 jaren, 10
jaren verlies van burgerrechten, tegen Ja
cob Will 10 jaren tuchthuis, Joseph Will
10 jaren opsluiting, en tegen de overigen
ook tuchthuis en gevangenis.
De hoofdbeklaagde, Johann Will, die
zichzelf verdedigde, sprak daarbij de vol
gende „redevoering" uit:
„Hoogedolachtbaar Gerechtshof 1 Nadat
de verdedigers voor mijn medebeklaagden
schitterend hebben gepleit, moge het mij,
den hoofdmisdadiger, vergund zijn enkele
woorden in 't midden tc brengen. Ik wil
mij niet verdedigen, en onderwerp mij ami
elke straf, maar ik verzoek het hoogo ge
rechtshof voor rmjn medebeklaagden een
Püllemann keek de lange in lichtglans
badende kamerreeks af. Een glimlach bracht
zijn opgewonden gelaat weer in de plooien.
„Waar is liet? liet komt wel terecht." llij
begon te neurien„Treibt der champagne!'
das Blüt mir ira Kreiso
Wilhelm Püllemann was de steunpilaar
van een mannenzangvereeniging.
„Zeg, Hanne, ik geloof dat liet vanavond
wel gezellig bij ons zal worden."
Hij keek op de klok. Nog een half uur,
dan konden de eerste gasten verwacht wor
den. Het schoot hem te binnen, dat hij nog
altijd een som. gelds in zijn portefeuille hij
zich droeg, die hij op den terugweg van de
fabriek bij de Zuid-Duitsche Bank ingewis
seld had. Hij ging daarom naar zijn werk
kamer, die gelijkvloers lag. en borg het
bankpapier in de brandkast weg. De gor
dijnen voor de ramen waren nog niet neer
gelaten. Door de kale hoornen in den tuin
en de vallende sneeuwvlokken en regendrup
pels heen, zag hij den uitbouw van den ande
ren vleugel van do villa. Er brandde licht
achter de ramen. Sedert zes weken had
Pülleman junior zijn in do sneeuw gevon
den patiënt daar onder dak gebracht,
„Die za! daar ook geen dank nan beloven,"
ducht de fabrikant pessimistisch. „Oooten
we ooit iets anders dan ondank van die ben
de?" En aan liet open venster gaf hij zich
over aan een toornig overdenken van het on
derhoud met do weduwe van zijn vroegcren
compagnon. ITij had don man cn zijn familie
alles gegeven, wat zo volgons do wet le vor
deren hadden en het verbitterde hom vrce-
scüjk, 'dat zij, naar een ongeschreven wet,
van welker geboden hij van uit de sentimen
teel» dagen zijner jeugd een doffe herinnering
zachte straf, omdat ik de hoofdschuldige
ben. Door mij werden zij tot die wanda
den aangespoord, wanneer ik er niet was
geweest, zouden zij hier nu niet zitten.
Nadat er zooveel steenen op mij zijn ge
worpen, verklaar ik, dat ik gerechtigd was
tot het voeren van den titel van aartsher
tog Frans Ferdinand d'Este. Een op heldr
ring zal ik .geven, wanneer ik mijn straf
heb aangezuiverd."
Heden, Zaterdag, zal de rechtbank, uit
spraak doen.
De geruststellende verzekeringen van som
mige Duitsehe bladen, dat de ontslagname
van. prins Ruppreeht van Beieren, als be
schermheer van den „Deutschor Flotton-
verein" geon verderen invloed zou heb
ben, zijn onjuist gebleken. Donderdag n.l.
is er een vergadering gehouden van het
Beiersche uitvoerend comité van die ver-
eeniging, Waarin na ampele bespreking van
den toestand, werd besloten aan bothoofd-
bestuur van den „Dcutscher Flotlcnver-
ein" te meidon, dat volgens de opvatting
van de Beiersche afdeeling, de verkiezing
van generaal Kcim tot voorzitter, niet is
in het belang van de vlootverce.niging,
noch van het Duitsehe vaderland; dat aan
deze verkiezing een nieuwe taktiek ten
grondslag ligt, waardoor do vereeniging in
oen verkeerde richting 'wordt geleid, waar
om het bestuur gemeend heeft, zijn functies
to moeten nederleggen.
Ook Wurtemberg zal 'zich togen generaal
Keim verklaren. Een van do redenen, dat
er een algemeenc ontstemming, vooral in
Zuid-Duitschland, heerscht tegen dcvloot-
verecniging, uit invloedrijke personen sa
mengesteld, is, dat de vereeniging aan
drijft op flnellere vlootuitbreiding, hetgeen,
weer nieuwe belastingen zou noodig maken.
Naar verluidt, zal men in hoogc Bcrlijn-
sehe kringen beproeven, om verdere scheu
ring te voorkomen, eerst den keizer de
kwestie te laten behandelen. De buiten
gewone vergadering van de Beiersche afd.
van de vlootvereeniging te Miinchen, zal
daarom eerst 29 dezer plaats bobben. Op
de agenda staat het bepalen der houding
tegenover de Berlijnsche gebeurtenissen in
de vlootvereeniging. Alen vreest te Berlijn
dat er politieke drijfveeren in liet spel zijn.
Meer dan 700 van de 20.000 leden van
de Beiersche afd. van de vlootvereeniging
hebben hun lidmaatschap opgezegd. Het zijn
meest allen officieren.
De Rijksdag is gisteren tot 8 Juni uiteen
gegaan na de bgurswet in handen van oan
commissie te hebben gesteld.
had, zich een anïïer recht toekenden, zoodat
hij hun schuldenaar bleef.
In de keuken maakte vrouw Wintermeier,
de kookvrouw, intusschen een saus gereed.
Daarbij diende ze haar zuster, de keuken
meid, die luiar de ingrediënten aanreikte,
van goeden raad.
„Neem je in acht, Dora. De heeren zijn
tegenwoordig niet meer, wat ze in mijn jeugd
waren. Toen hadden de jonge menschen nog
gevoel cn plichtsbesef, terwijl ze nu alleen
maar daar zijn, waar wat te halen is. Vooral
een meisje met een spaarbankboekje, zooals
jij, kan niet voorzichtig genoeg zijn. Daar
bij heb jc, toch ook nog je vaste verkee
ring
Dora Schnapphulin, een dikke meid met
een ecndcngeziclit, wiegelde'zelfbewust op de
heupen heen en weer. „Als je hem maar
eerst gezien had, Sophie! Ik hen toch ook
niet van gisteren. Maar, dat moet ik zeg
gen, die is geleerdMaar natuurlijk, cm
rentenier
Minna, die in een licht katoenen japon
netje en een Hamburger mutsje op, als hulp
in de garderobe, vast anti tafel zat, haalde
de schouders op. „liet spijt mij voor Kam
late Die was toch ook een knappe kerel. Ik
weet het niet, maar ik ben voor tromv cn
redelijkheid."
„Ieder vogeltje zingt, zooals bel gebokt
is," meende Dora. „Kamlate nu ja. ik zeg
niets van dien manMaar een heel gewone
fabrieksarbeider is hij toch."
„Weet jo dan al, hoe je nieuwe heet?"
vroog de kookvrouw.
„DoraTiet avondeten voor mijnheer Wer
ner!" riep de glimlachende bediende aan de
keukendeur,
De keukenmeid 'draaide zich nijdig om.
„Kan zoo'n smid niet in de keuken komen
eten? Nu ik de handen zoo vol hebIk
heb het er trouwens niet op begrepen, dat
de jonge heer die schooiers van de straat in
huis brengt. Hij moet maar wachten."
„Dora," waarschuwde Johann, „je komt
bij den dokter in het zwarte boekje."
Minna drukte de handen tegen den maag,
ze leed bijna altijd aan maagpijn. Mis
schien krijg je die van Dora vandaag nog te
zien, vrouw Wintermeier. Hij komt 's avonds
dikwijls aan de tuindeur. Jasses!"
De huisbel klonk.
Minna en Johann stoven de trap op. liet
was echter geen vroege gast, maar Lisbcth,
de dochter des huizes, 'die met verwaaid haar
cn oen natte muziektasch haastig binnentrad.
„Gauw, Minna, help me eens bij het nan-
kleoden. StilNiets aan mama zeggen. Jij
ook niet, Johann. De zangles heeft lang ge
duurd. Toen, toen ben ik bij het afspringen
van de elcctrischc tram, gevallen. Stil toch!
Roep mijn broer niet. Het is nipte, zeg ik
jc! Het is nog goed afgeloopeu. Je ziet
het
Haastig liep ze de trap op. Ze moest
zich toch op de lippen bijten. Dc linker knie
deed echt pijn. Minna trok haar de schoenen
cn kousen uit, goot water in de kom, legde
de witzijden japon op het bed uit,, hoofd
schuddend en haastig, steeds in de verwach
ting door dc aankomst der eersten gasten
weggeroepen tc worden.
„Neen, maar, wat ziet het goed van de
juffrouw eruit. En uw haar moet ik ook nog
branden. En het is al zoo laat, zoo laatEn
dat nog al, nu we zooveel ga«tcn krijgen
(Wordt vervolgd
