er laargang.
Vrijdag 7 Februari 1908
rMo. 12611
Kijkjes op het leven in
een groote stad.
Kennisgeving.
Keil ii is ge vin g.
Deze courant verschijnt d a g e I ij k s, met uitzondering van Zon- en Feest''1 wen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25.Firanco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor liet eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan bet bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote lettere naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, 'die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan liet Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
voor
de Redactie No. 123.
de Administratie No, 103.
Burgemeester em "Wethouders van
Schiedam,
■Doen te weten:
Dat do Raad dezer gpmeente in zijne
openbare vergadering van den 4den Fe
bruari 1908 beeft vastgesteld de volgende
VERORDENING tot aanwijzing van
do stemlokalen binnen 'deze ge-
jneente voor de verkiezing van
leden voor den Gemeenteraad.
Artikel 1.
,Voor de verkiezingen voor den Gemeen te-
raad zullen de stemlokalen zijn gevestigd;
Voor 'Kiesdistrict 1: in 'liet Raadhuis;
Voor Kiesdistrict IIhcL ceiste stemdis-
district in het gebouw der Si. Joris Dooie;
het tweede stemd.ist.net in, de voormalige
Burgerschool, Bioeisveld 144; j -
Voor Kiesdistrict Hl: het ste.mdistrictin
het Gemeente-Gymnastieklokaal, Buitenha-
venweg 7; het tweede stemdistrict in de
openbare school E, Dwarsstraat 4.
Artikel 2.
Deze verordening treedt in werking den
dag aa hare afkondiging, zij vervangt als
dan de verordening van, 22 Juni 1897.
lAldus gedaan ter openbare vergadering
van den Raad der gemeente Schiedam, den
4den Februari 1908.
De Voorzitter,
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
V. SICKENG-A.
(En is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort, den Gelen Februari 1908.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
inrichtingen welke gevaar, schade
of hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
Gezien hel verzoek van de DIRECTIE der
STEARINE KA ARSENFA BRIEK APOLLO"
om vergunning tot uitbreiding dier
fabriek, staande aan de "Voorhavenkade
no. 6, kadaster sectie L no. '1720
Gelet op de bepalingen der Hinderwet,
Doen te weten
dat voormeld verzoek met de bijlagen op
de secretarie der gemeente is ter visie ge-
M
dat op Donderdag den 20sten Februari a.s.,
des middags ten 12 ure, ten raadhuize gele
genheid zal worden gegeven om bezwaren
Roman van
LOUISE WESTKIRCII.
49)
2e waren in de kamer met het bed ge
komen. In het volle licht bleef Lisbctb
staan en met een vrijmoedigheid, welke
der oude vrouw, niettegenstaande hilar in-
gewortelden haat, beviel, zoide ze:
«Ja, het is lang geleden. En ik had al
verder eens naar u t.oo moeten komen. U
hebt gelijk. Haar vroeger was ik een.kind.
wnderen gehoorzamen, nietwaar? En er
zijn allerlei oude geschiedenissen zo
hef afwerend de hand op „waarvan
s- niet afweet en ook niet weten wil."
»Dat is hot gemakkelijkste," zeide mc-
jrouw Asroth. „Maar maak hel kort, als
Wielt, want ik moet naaien, en Dij
l!iïl ratelen der machine kan ik niet goed
nooren,"
Beleediigd wilde Lisbcth oen heftig ont
geven'. Maar toen haar zwervende
K het kleinte zolderkamertje opnam, het
neinige meubilair, de verkleurde sofa, waar-
aan vo°l" haar veel lieve herinneringen
ondeii waren, kwam er con plotselinge
'weekheid over haar. Voordat'de toornige
kftvrouw Asroth haar afweren kon, wieip
ze ach aan' haar' borst.
"Bieve, mama Asroth! AVees toch nipt
Ik kom alleen uit angst, omdat/papa
tegen het toestaan van dat verzoek in te
brengen en die mondeling of schriftelijk toe
te lichten
dat gedurende drie dagen, vóór het tijd
stip hierboven genoemd, op de secretarie der
gemeente, van de schrifturen, die ter zake
mochten zijn ingekomen, kennis kan worden
genomen en
dat volgens de bestaande jurisprudentie
niet tot beroep op eene beslissing ingevolge
do Hinderwet gerechtigd zijn zij, die niet
overeenkomstig Art. 7 dier Wet voor het
Gemeentebestuur of een of meer zijner leden
zjjn verschenen, ten einde hun bezwaren
mondeling toe te lichten.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort, den Gueri Februari 1908.
Burgemeester cn Wethouders veornnenid
M. A. BRANTS.
Do Secretaris,
V. SICKENGA.
zAan de Openbare School C, te Schiedam
(Iloofd de Heer C. Kerdel) wordt gevraagd
een ONDERWIJZER
met nkte vrije- en ordeoefeulngen.
De aanvungsjanrwedde van 550.
wordt verhoogd
voor de akte vrije en ordeoefeningen met
ƒ25;
voor de nkte handteekenen met 50
voor de hoofdakte met 2QO
voor 2, 4, G en 9-jarigcn dienst bij liet
lager onderwijs mot 50, voor ieder tijdvak,
en kan worden verhoogd na twaalfjarigen
dienst en voor het bezit der hoofdakte
bovendien na 15, 18 en 21-jarigea dienst
bij het lager- onderwijs mede met 50, voor
ieder tijdvak, hetzij de dienst in de gemeen
te of elders, hetzij bij bet openbaar of het
bijzonder onderwijs werd verricht.
Sollicitatién in te zenden aan het adres
van den Burgemeester van Schiedam, vóór
23 Februari a.s.
STADS-ZIEKMHTJIS.
Allen, die nog iets over 1907 van bet
Stads Ziekenhuis te vorderen hebben, wor
den dringend verzocht hunne rekeningen
vóór 15 dezer aan de adjunct-directrice in
te zenden.
De Commissie van Administratie
M. A. BRANTS,
Voorzitter.
W. A. v. DOLDER Dz.,
Scer.-Penn.
Schiedam, 3 Februari 1908.
BUITENLAND.
Schiedam, 6 Febr. 1908.
P0RTÜGA.L.
Het nieuwe bewind.
De plannen van het nieuw opgetreden ka
binet—Ferreira de Amarai blijven, dank zij
onlangs en gisteren weer papa zegt
zoo van telles. En dan wilde ik graag
zelf eens zien, hoe het u gaat en en
Frits."
„Zoo," zeide mevrouw Asroth onwille
keurig verteederd. „ZooI Nu, dank u wel,
juffrouw Pullemann, Het gaaf Frifcs heel
goed, dank zij Godi en don heer Wice-
liitts, Ilij 'heeft een betrekking bij deZuid-
Duitsche Bank cn zijn broertje gaat op
het gymnasium. U kunt hot hem overigens
zelf vragen. Daar is hij."
Verschrikt wendde Lisbeth zich om. In
de deur ston'd Fri;tz Asroth, mager en met
dien! blik in do> oogen van vroeger, maar
iaij een net, licht zomerpak en een blijd
schap op het gelaat, welke haar on'zekcr
maakte. Met uitgestrekte handen kwam hij
pp haar toe.
„Mejuffrouw Piilleman'n
Mevrouw Asroth ging, 'zonder'nwoord
te spreken;, 'door de openstaande cloui naar
de. keuken, waar zij met haar servies ram
melde.
„Ja, ik moet u toch nog bedanken
dezen winter stamelde Lisbeth, „en
ik 'wilde eens zien, omdat papa zeide
Gaat het u goed?" Ze schudde hem 'de
hand.
„Dank u, uitstekend," verzekerde Fritz,
verlegen geworden door haar verlegenheid,
cn schudde haar eveneens «le hand.
„Daar hem ik blij om,"" antwoordde ze
pn schudde nogmaals zijn hand.
Toen wist geen van heiden meer iets te
zeggen'. Ze lieten verschrikt eikaars handen
los en; keken elkaar bedremmeld aart.
Daar kwam mevrouw Asroth weer bin
nen. „D,e koffie staat klaax."
de nog steeds streng gehandhaafde censuur,
geheim. Het nieuwe ministerie wordt ongun
stig ontvangen, zeiden de berichten gisteren,
vandaag heet 't: de avondbladen te Lissa
bon laten zich gunstig uit over de nieuwe
ministère. Er is geen touw aan vast te knoo-
pen en uit een bericht over den minister
raad wordt men ook niet veel wijzer omtrent
den toestand. De ministers hielden gisteren
een vergadering, die 4 uur duurde, waarin
zij den toestand bespraken en in groote lij
nen hel te volgen program opmaakten.
Vandaag, Donderdag, zullen zij weder bij
eenkomen om een besluit te nemen; de vor
ming van het kabinet heeft een uitstekenden
indruk gemaakt en „verlichting geschonken".
Aldus Reuter. Maar de Maling-correspon
dent spreekt van een koele ontvangst, die
het conservatieve ministerie te beurt viel.
Men beschouwt liet als 'n overgangskabinet,
(lat bestaat uit mannen die weinig op den
voorgrond traden. Het gerucht ging dat de
minister van oorlog, Telles, te Lissabon zou
zijn vermoord, maar bevestiging ontbrak.
Een speciale correspondent van de „Petit
Parision" heeft Dinsdag getracht Franco,
den gevallen dictator, te interviewen, maar
deze stond hem niet te woord.
Een Spaansch blad weet naar aanleiding
van Franco's val mee te deelen:
Zondagavond zou de dictator zich naar
het paleis Necessidades hebben begeven en
tot koningin Amelie hebben gezegd„Ma
jesteit, geloof mij, dat dit oogenblik voor
mij het smartelijkst is van mijn leven",
waarop de koningin hom ten antwoord gaf
„Gij zijt schuld aan al hetgeen er gebeurd
is en ik begrijp niet. dat gij nog durft spre
ken".
De lieer Franco zocht zijn optreden nog
te rechtvaardigen, maar de koningin keerde
hem den rug toe en begaf zich snikkende
terug naar bet vertrek, waar de lijken van
haar echtgenoot en haar zoon lagen.
Daarop zou Franco den ministerraad heb
ben bijeengeroepen, waar besloten werd, dat
het kabinet zijn ontslag zou indienen en
koning Manuel aanraden een kabinet van
monarchistische concentratie te vormen.
In een brief in een blad te Lissabon ver
klaart Franco zich geheel cn al uit hot pu
blieke leven terug te trekken.
Nog een verhaal van den moord.
"Volgens 'de nieuwste lezing beeft de aan
slag 't volgende verloop gehadHet ko
ninklijk rijtuig met 4 paarden bespannen,
was T ministerie van financiën gepasseerd,
toen een eenvoudig man met zwarten baard
uit de menigte te voorschijn schoot en op de
treeplank der koets sprong. Hij richtte een
revolver op den koning en schoot De koning
kromp ineen, bracht de hand aan den nek
en viel naar links. Onmiddellijk maakte zich
een onbeschrijfelijke schrik van de omstan
ders meester en ondertusschcn hoorde men
nog verschillende schoten. De koetsier nam
een snel besluit, legde de zweep over de
Lisbeth praatte n,u druk. „Ach, maar
dat is prachtig, mama Asroth! Mag ik
meedrinken? Ja? Ik dronk altijd zoo graag
bij u koffie. Hebt u ook die heerlijke brood
jes met pruimen erin gebakken?"
Mevrouw Asroth schudde het hoofd. „Die
eigengebakken dingen hebben we ons afge
wend, juffrouw Pullemann."
Fritz schoof vlug drie stoelen aan. „Me
juffrouw Püllcmann neemt het, zooals het
is, mama."
Naast de koffiekan stond een Japansch
broodkorfje met gesmeerde boterhammen,
waaruit Lisbeth vroeger menig sneedje
genomen had. Het was ouder geworden nu,
de eens zoo fijne lak was er afgostooten
en glansloos. Lisbeth h-egroetle hot toch
met een jubelkreet.
„Net alsof ik op reis geweest ben en
thuiskom 1 Neen, maar, het is altijd zoo
gezellig ca eigen bij u, mama Asroth.'1
Mevrouw wierp een blik oj) do bergen
wit goed naast de machine, welker ge
snor dikwijls tot aan het eerste morgen-
gloren geboord werd, cn zeide niets.
Maar Fritz knikte vroolijk. „Het reine
ideaal 1 's Winters heerlijk luchtig, 's zomers
daarvoor des te gezelliger. En al slaan
er geen nachtegalen voor onze ramen, toch
is het gezang van do katers heel melo
disch." Hij greep naar de koffiekan. „Mag
ik?"
„Neen," ijverde Lisbeth, „het koffie-
insehenkon is van oudsher mijn recht."
Ook zij greep naar de kan. Ze vochten
er om. „Mama Asroth, heip mei Hij wil
mij mijn recht ontnemen!"
Mevrouw Asroth keek met somberen blik
naar de twee. „Kinderen! Kinderen!"
paarden en reed de Arsenaalstraat in. Op
dit vreeselijke oogenblik zag de menigte, hoe
de koningin, rechtop in het rijtuig staande,
met de eene hand het lichaam van haar ge
maal beschermend met het rijtuigdek, met de
andere met een ruiker, die haar op het sta
tion was aangeboden, naar een der moorde
naars sloeg, die zich hardnekkig aan het rij
tuig vastklampte om door te blijven schie
ten. Onmiddellijk nadat het eerste schot was
weerklonken, waren de beide prinsen opge
staan en hadden zij hun revolvers voor den
dag gehaald. Prins Luiz Felipe schoot daar
mede op de moordenaars, die langs den
wagen liepen, terwijl de politie reeds op hen
toesnelde. Toen nu het rijtuig omzwenkte en
tegenover het ministerie van binnenkmdsche
zaken was gekomen, haalde een magere
kleine, man met een zwarten baard en een
bleeke gelaatskleur een karabijn van onder
zijn overjas te voorschijn en mikte op den
troonopvolger. Hij schoot tweemaal, terwijl
een schot den prins trof. Deze moordenaar
was nog niet gepakt, toen het laatste schot
werd gehoord. Nadat hij geschoten had,
vluchtte hij naar het gebouw van bet mini
sterie van binnenlandsche zaken, waar hij,
legen een pilaar geleund, nogmaals mikte,
deze keer op de koningin en den infant
Manuel, die intusschen ook vïennnal ge
schoten had. Het had weinig gescheeld, of
de algemeene slachting, waarop de moorde
naars zeker gehoopt hadden, was een feit
geworden.
3 moordenaars werden neergeschoten,
maar naar thans gebleken is, was er een on
schuldige bij, zekere Costa, een goudsmids-
bediende, die in 't gedrang geraakt was.
Vele onschuldigen werden later in hechtenis
genomen.
Voor de begrafenis.
De toebereidselen tot de begrafenis wor
den ijverig voortgezet in de kapel van het
paleis te Lissabon. In de rouwkapel worden
lijkdiensten gehouden. Ieder priester die zich
daarvoor aanbiedt ontvangt eerbewijzen van
de koninklijke familie. De kapel is bekleed
met zwart fluweel en krip. Voor de plech
tige tentoonstelling dor lijken worden gale-
rijeT? getimmerd voor de koninklijke familie
en de gezanten. Rondom de kisten met het
stoffelijk overschot van koning Carlos en
zijn zoon Luiz zullen dag en nacht kaarsen
branden in zeven groote zilveren kandelaars.
Een reusachtig kruisbeeld wordt aan 't hoofd
der kisten geplaatst. In 't geheele paleis
heerscht 'n benauwende droefgeestige stem
ming, de sombere klokketonen begeleiden de
lijkzangen en de klokken van kathedraal en
andere kerken beieren onophoudelijk.
Gedurende 3 dagen zullen de lijkkisten,
die door kristallen platen zijn gedekt, in 't
openbaar word''; tentoongesteld in de St.
Arincentius-kerk (koninklijke Panthéon), n a
de bijzetting aldaar. Als reden daarvoor
wordt opgegeven de moeilijkheid om een
passende kist voor den koning (e verkrijgen.
Het voorval heeft een zeer pijnlijken indruk
gemaakt, daar het stoffelijk overschot des
konings eerst Zaterdag kort \oor de begra
fenis kan gekist worden.
De aartsbisschop van Lissabon heeft aan
bevolen gedurende 30 dncen in alle kerken
van bet patriarchaat gebeden op te zenden
voor de ziclerust van den koning en den
kroonprins.
GEMENGDE MEDEDF.EÏAFGHF,
Plotseling, midden in den strijd, greep
lisbeth in plaats van het oor der kan,
de hand van haar tegenpartij. En opeens
stonden beiden onbeweeglijk, vuurrood.
Langzaam liet Lisbeth haar arm zinken
„U bent onaardig," zeide ze treurig.
„Een afschuwelijke aap van epn jongen!
"Weet u nog? 'Dat was zoo grappig. Zeg
het nog eens."
„Mama Asroth heeft gelijk. We zijn geen
kinderen meer."
„Toch wel," wierp Fritz tegen, als over
winnaar de kopjes treilend, „vandaag zijn
we hot. Niets van „mejuffrouw Pülleman",
hoort u, moedertje? Hier, Lisbeth, het etens
bakje."
Lisbeth nam een der sneedjes en beet
erin met de graagte van een kind.
Zo spraken over oude herinneringen,,
over wenschen, 'die se samen gekend had
den, en die ze uit het oog hadjijenver
loren,
„Wat is er van Ede Latensen gewor
den, die altijd Üfc mooiste en. beste Op
stellen had?"
„En herinnert u zich nog wel Elvira
Nagelschmidt, die nooit gekamd was?"
Ze hadden haar zemelen in hot haar
gestrooid. Ze speelden toen nog op de
straat.
„Weet u nog? Weet u nog?" —Met
moeite hielden do jongeren een „weet u
nog?" terug.
Een droomerige stemming had zich van
hen meestor gemaakt. Tusschen de kleine
zoldervensters en de uitgewoonde muien
steeg een brokje van het verleden op,
omgeven door al de betoovering en beko
ring van de dingen, die voorbij zijn en
Duitschland.
Naar wij in een Duiisch blad lozen gaan'
in Land dagkringen te Berlijn geiuchten om
trent de intrekking vim de Polemvct. Door
ernstige politici wordt beweerd, dat keizer
Wilhelm zijn meening over de onteigenings
wet heeft herzien en dat hij thans meent
dat de onteigening in strijd h met de grond
wet, volgens welke alle staatsburgers ge
lijke rechten hebben en dus de uitzonde
ringswetten voor de Polen zeer bedenke
lijk zijn. Verder wordt verteld dat hst ver
zet van het Hoerenhuis en de getrouwen
der kroon op den keizer grooten indiuk
heeft gemaakt en dat de broeder der
keizerin, hertog Ernst Gunther van Schles-
wig-Hols!ein, en graaf Ticle-Winckler, een
boezemvriend ctes keizers, zich openlijk als
verbitterde tegenstanders van do PolemveJ
hebben doen kennen en hun redenen uit
voerig hebben uiteengezet. Keizer Wilhelm
mopt hen beloofd hebben na overleg mét
prins Bülow de Polenwet in to trokken.
jDeze geruchten schijnen van meen be-
teekenis dan men oogenschijnlijk denkt,
maar hoeft de keizer inderdaad' 't plan
de wet in te trekken, dan stelt hij; zich
vierkant tegen liet huidige ministerie. i
jNaair de „Weser Ztg," meldt, zal mi
nister v. Rheinbaben een belangrijken post
gaan beklecdon in de directie van de Krupp-
scbo werken. Hij zou dan als Prujsisch'
minister van financiën aftreden.
Rusland.
(Dinsdag hield do Doema een slorniacK-
tigo zitting. Een voorstel om do beraadsla
gingen over de landsverdediging met ge
sloten desuiren te houden werd, verdedigd
door den "Octobrist Goetsjef, die betoogde,
dat het in het belang van den. .staat was
do militaire kwesties in hot geheim tebe-
handclen, daar door de behandeling, der
legen-zaken in de tweede Doema do Rus
sische lcgcrgcheimcn gemeengoed van de
geheele wereld waren geworden.
Na do rede van Goetsjef vroegen 50 le
den het woord. Het eerst sprak Poerisjkc-
witsj van de uiterste rechterzijde, die het'
vooicsiel van Goetsjef ondersteunde, maar
van meening was, dat deze de zaak wat
al te zacht had" voorgesteld. Wanneer hij,
in de wereld der fantasie verrijzen tot een
schooner leven.
De wangen kleurden zich, de harten klop
ten sneller. Wat daarbuiten ligt, is ver
geten, vergeten verwijdering, vervreemding.
Twee jonge menschen zijn het slechts, die
elkaar gevonden hebben,, twee jonge men
schen, zonder verleden, zonder toekomst,
losgemaakt van alle verhoudingen, afgezon
derd van alles wat geweest is en zijn zal,
zoo alleen met elkaar in dit zolderkamer
tje in do bruisende zee der wereldstad,
als waren ze op een eenzaam eiland.
Mevrouw Asroth spreekt geen woord. Ze
ziet beiden aan en denkt geen vroolijke
gedachten zijn het. Maar ze stoort ze niet.
Zou zo een hloem vertreden, omdat ze
slechts enkele uren bloeien kan? Neenl
het leven heeft geen bloem te veel.
Eindelijk staat Lisbeth op.
„Ik ben bijna een uur over mijn tijd.
Professor IIabdschwordt zal zeker zijn
mooie witte haardos' in de war hebben
gemaakt van ongeduld. Maar gesmaakt
heeft het me! Die boterhammen! Mama
Asroth, echt heerlijk!"
Toen Fritz haar tot hij het portaal uit-
geleido deed, zeide zo zacht:
„Ik dank u. ook, mijnheer Asroth, dat
u vandaag zoo aardig tegen me waard. Ik
was een beetje bang voor u."
„Uier is wapenstilstand."
„En buiten?"
„Oorlog," antwoordde hij lachend.
Zij 'lachte ook. „Ik ben. zoo blij, dat, het
niet is; zooals papa zegt, dat bet u goed,
zeer goed gaat."
(Wordt vervolgd,)
SCHIEDAMSCHE COURANT
mi HWÜHX'W nwiiil T»-*—MPTfTTn
B'jnaBaissxcatëzx wgecaGmftHaA»
