m m Qp® Jaargang- Vrijdag 28 Februari 1908 Aio- 12629 op het leven in een groote stad. A 'd- Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k' s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen, Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25.Franco per post fl. 1.65. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.) BUITENLAND, Schiedam, 27 Febr. 1908. DUITSCIILAND. De 2e lezing der Polen wet. Gisteren beraadslaagde het, Pruisische Heerenliuis in tweede lezing over de ont eigeningswet van Poolsch grondgebied ton bate der Duitschere. l)o tribunes waren stampvol. In de hoiloge had kort na 'i be rin der zitting de kioonprinfe plaats genomen. Aan de ministeistaïei piins Bulow, Rbein- babert, v. Araini en andere ministers. De Polen vet, zooals oorspronkelijk dooi de regeering ingediend, heeft nog al renige wijziging ondergaan. De Pruisische Landdag beperkte de onteigeningsmiddelen en bepaalde dal niet meer dan 70.000 IL.A. grond ont eigend mochten worden. 3Iet ITceienhuis ver wees de wet bij eoirtc lezing naar een com missie, die de bevoegdheid tot onteigenen verder beperkte en bijv. verbood Poolsche grond te onteigenen die sodeil 10' jaren in een hand is geweest en die door erfenis op den tegenwoordigen bezitter is overge gaan. Voorts wordt een wijziging in de sa menstelling der kolonisatie-commissie voor gesteld. Do rapporteur dezer commissie, dl", v. Burgsdorff, constateert dat de Polen van geen verzoening willen weten. Onteigening is in 't Duitsche rijk niets zeldzaams. De commissie was eenstemmig over de kwestie de „Ostmarken" voor do Duitschers tc be houden, maar een deel der leden opperde ethische, wettige, politieke cn grondwette lijke bezwaren. O. a. werd gezegd dat de wet de eigenlijke leiders van het Polonis- mus" niet treft, want de leiders der Polen zijn tegenwoordig de doktoren, advocaten, redacteuren, kortom de middelklasse en niet de Poolsche adel. Spr. betuigt de bereid wil ligheid van het Huis om do regeering te hel pen in haar „Ostniarken"-politick, alleen over den te volgen weg moet men 't nog eens worden. v. Amim Grieven, minister van land bouw, wijst in nlsemecne trekken op Sret Poolsche gevaar, hij stelt in het licht, dal een politiek van verzoening tegenover Polen nooit op succes her ft kunnen bogen, dam de Polen 'de Duitschors trachten te verdrin gen en daarin schuilt het eigenlijke gevaar, dat alleen door Duikel e kolonisatie kan wor den afgewend. Do minister ontkende, dat eert verzoe ningspolitiek de Poolsche kwestie zou kun nen oplossen. Het valt natuurlijk hard. zoo ging de minister verder,, 'dat men zijn toe vlucht moet nemen tot zulk een scherpen maatregel als de onteigening, voornamelijk omdat men toch een zekeren eerbied moet koesteren voor het Poolsche nationale ge voel. Spr. eindigde aldus: „Wij staan voor Roman van LOUISE WRSTKIRCH. 67) XIX. Mevrouw von Róssing had 's nachts slecht geslapen, De verkoop van liet familieg-ocd, het 'dekenhuis, dat ze wilde stichten, deed alle oude herinneringen weer boven komen, welke m den loop der jaren tot rust gekomen wa ren. Mnnr do ziel kat niets verloren gaan en de dingen weipen andere schaduwen ah 'de levenszon in haar volle kracht, kaarsrecht ze ^schijnt, dan wanneer ze, ondergaand, schuine stralen ze verlicht. Wat me vrouw von Róssing van haar middaghoogte gezien een ergerlijke onregelmatigheid had 'öegeschenert, werkte zich, van lie' stand punt van haar avondzon gezien, machtig op, nam vorm, aan en klaagde haar aan met een raciisehelijk aangezicht. liet was tevergeefs, dat ze in haar ge wetenswroeging het boclcwerk bedacht had, et ziekenhuis, dat do naam van haar 7,0011 eeuwenlang zou dragen„En al hielp u e.'ect' en ziekte uit de wereld," klaag- e, ('e ^0|,do „7.011 dat m ij een uur van j^j^tttniggeven, hetwelk go mij ontnomen Had ze het spook overdag overwonnen, an kwam het s' nachts in den droom weder erug> strekte 'de skekttenhand uit, tusschon een harde noodzakelijkheid, wij moeten 0111 te zegevieren toonon,, dat wij willen overwinnen. De regeering verzoekt u de besluiten, door het Huis van afgevaardig den goedgekeurd,, aan te nemen,- want al zijn dezie niet het meest welkome middel ter bestrijding van het Poo-lsche gevaar, zij worden, toch voldoende geacht." Graaf Mirbaeh. een leider van de agra riërspartij, wijst er daarna op welk een kreet van verontwaardiging er in heiland zou opgaan, wanneer de Russische regee ring eens de goederen van de Duitschers en de baronnon aan de Oostzee zou willen onteigenen. Spreker acht versterking van h'et Duitsche bezit in de bedreigde streken liet 'Tiesto middel ter bestrijding van het Poolsch'e gevaar. Hij kan in deze met Von Rulow's staatkunde niet medegaan en stelt voor de onteigening te verwerpen cn ove rigens het ontwerp aan te nemen. Wilms, le-burgemeester van Posen, erkent dat htet beginsel van onteigening aan ern- stigie bedenkingen onderhevig is. Baron Lucius htoeft dezelfde bezwaren tegen do onteigening als graaf Mirbaeh. Daarna verklaart minister -president Von Bülow: „Er is gewezen bp den indruk, dien het ontwerp in het buitenland zpu maken. Ik zie niet in, dat ,onze binnen- landscbe poli lick op de een of andere wijze zou moeten afhangen van het buitenland. Wij willen eon rechtvaardige,, kalme bui- teniandsche politiek voeren,, rlie ons de achting van andore volken verzekert en ons gelegenheid geeft, mede te werken aan den beschavingsarbeid. Wjj moeten ons eraan gewennen, grootore onverschilligheid te betooncn tegenover lof en afkeuring. Do regeering ziet in de besluiten van de com missie geen verbetering van het ontwerp. Met het daarbij toegestane wapen kan do zege in den strijd om don bodem van de „Ostmarkcn" niet bevochten worden. Het is verkeerd het vooistel, zoo te verzwak ken, dat het odium blijft, maar bet suc ces ver te zoeken raakt. Hoe Bismarck over het voorstel gedacht zou hebben,, kan op het oogenblik niemand met zekerheid uitmaken; ik echter geloof,, dat hij aan hot ontwerp zijn goedkeuring niet zou ont houden. Onder algehoele goedkeuring van de Kroon en in overeenstemming met het Huis van afgevaardigden,, verzoek ik bet gevraagde .niet te weigeren en het voorstel aan to npmen." Veldmaarschalk graaf Hasplex en graaf v. Sclmlonburg verklaren zich 'tegen ont eigening,. op groncl van schending van art. 4 der giondwiet, volgens hetwelk alle Pruisen gelijk zijn voor de wet. liet ont werp aannemen zou zijn zelfmoord plegen. Tot stemming kwam lipt gisteren niet: na ^en rede van Adiekes, burgemeester van Frankfort, werd do zitting tot heden verdaagd. De Seniorenconvent van clen Rijksdag besloot na afhandpUng van de noodzake lijkste zakpn. in Mei den Rijksdag tc ver dagen tot den herfst. 10 April begint 'de Paaschvacantie. welker knokken alle schutten der wereld heen gleden 011 zeide: „Geef me de jeugd »cn\ de liefdeGeef me mijn vrouw het kind, dat ik ha'd hunnen hebben! Geef me mijn leven terug. Tk ben niet gek geweest en u hebt het geweten. Levend hebt u me laten begraven. Ik moest mezelf dooden. In het graf belmoren slechts dooden." Dan werd nrwrouw Von Rös-ring wakker, badend in het zweet, en hoorde haar hart kloppen, zoo lmrd, als klopte er een vinger tegen het hout van haar ledekant. Ze durfd 3 niet weer m te slapen, uit vrees voer nieuwe droomen, zat rechtop in bed cn wachtte op den naderenden dag. De morgenpost bracht don brief Van W me lius. Mevrouw Von Róssing besloot dadelijk zelf naar de Zehdenickerslrasse te rijden. Toon zo door den tuin ging, zag ze achter de rozen Lisbeth Pul lom an staan, zoo in ge dachten, dal zc de voetstappen op het kiezel zand niet hoorde. Mevrouw Von Róssing riep haar een „goeden morgen" toe. Ze was weer dame van de wereld, zoodra een menschc- lijk oog haar zag. „AVel, mijn kleintje, 7.00 in gepeins, zoo liefelijk nis dc bloomen om je hoen?" Lislïcth liep op haar toe, kuste haar de hand. „Tiet was maar onzin, lieve me., uw. Ik had liever op moeten letten." „Zeg dat niet. Onze droomen zijn dikwijls liet beste deel van het leven. Dc uwe raadt uw oude vriendin wel. Ze hebben bruine oogon, en zwarte haren." „Maar lieve mevrouw Lisbeth kreeg een kleur. „Vergeef de oude int!Geroete tante. Ik verheug er me 7"~o Sn, als r' !iefde opbloeit. ENGELAND. De Belgische Kongo. De Kongo-beweging in Engeland betreft niet alleen een strooming in een zeker deel van het publiek, maar drong ook door tot in de beide huizen van het Parlement en steeds hoort men de stereotype afkeuring over het bewind, dat in dien staat wordt gevoerd. Gisteren vermeldden wij hoe on gunstig oen Afrika-kenner als lord Cromer zich uithol over het beheer van den Kongo, gisteren is in het Lagerhuis een mo de aangenomen, waarhij het huidige be stuur van clen Kongostaat (onder opper bestuur van koning Leopold) streng werd veroordeeld. In deze motie werd voorts een beroep gedaan op de Engelsche regcering om haar best te doen ten einde een fundamenteele Wijziging van het bestaande stolsel tever- zekeren. De motie werd door bet Lager huis met algemccne stemmen aangenomen. Toen de minister van buitenlandsche za ken, Grey, de motie aanvaardde, vermeld de bij de Belgische naastingsvoorstellen. Hij zeide niet te geloovcn, dat het Bel gische parlement de verantwoordelijkheid voor den Kongo zou aanvaarden, tenzij het de volledige controle had. Wij zullen zeide do minister wachten tot de zit ting van het Belgische parlement gesloten is en als dan België den Kongo niet op bevredigende voorwaarden zou hebben overgenomen en wij nog altijd met een ongewijzigde Kongo-regcering hadden te maken, dan zouden wij zoo vrij zijn de kwesties, uit het verdrag voortsprui tende, op onze eigen manier te behandelen. Wij zouden in overweging hebben to nemen of onze toestemming tot invoering van in- cn uitgaande rechten in den Kongo, welke oorspronkelijk wexd gegeven om dc uitgaven voor den moreelen en zedelijken voox-spood van de inboorlingen te bestrij den, niet onder valsche voorwendselen werd vei'kregon en of de voorwaarden, waarop die toestemming verleend werd, niet geschonden zijn, en of dc Kongostaat niet alle rechten op internationale erken ning heeft verbeurd (toejuichingen). I11 een door minister Gxvjy uitgegeven Blauwboek, met consulaire verslagen, om trent kwesties in verband met het beheer van don onafhankelijken Kongostaat en de behandeling der inboorlingen, wordt 0. a. gezegd: „De nieuwe besluiten brengen geen enkele wijziging in bot stelsel der hecien- dienstcn." Aangaande den toestand der vrouwen Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau to hekomen. In de nummers, die Dinsdag-, D onderdag-en Z aterd agavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon voor de Redactie No. 123. voor de Administratie No. 103. in den Kongo wordt in hetzelfde rapport medegedeeld,, dat de houding van den Staat tengevolge heeft gehad, dat de reeds weinig benijdbare positie der vrouwen in don Kongo nog slechter is geworden. En verder ten opzichte van, "de rechtszeker heid „Vrijheid en bezittingen der inboorlin gen zijn zonder hooger beroep overgeleverd aan den ülanken a.gent. Soldaten, arbei ders, bedienden kunnen op bevel van dien blanke worden afgeranseld. De inboorlin gen liehben niet den moed ecnig recht voor zich te eischen." De krachtige actie der Engelsehen tegen het despotisch Kongo-Lestuur zal niet na laten in België indruk te maken,, vooral nu het Belgische parlement op het punt slaat den Kongo als Belgische kolonie over te nemen. Er zijn thans nog onderhande lingen gaande over de vraag welken in vloed den koning zal worden toegekend in zijn vrocgeren „Onafhankelijken Staat". Men verwacht ieder oogenblik een defini- tievcn uitslag en dan eerst kan de Bel gische Kamer verder handelen. In het Lagerhuis kwam gisteren ook ter sprake de veldtocht tegen den oproerigen bergstam dor Zakka Khels op de Afghaan- scbe grens. Morlcy, minister voor Indië, verklaarde dat do regeering van Indië opdracht had gekregen geenerlci stappen te doex\, lei dende tot een blijvende bezetting van het gebied 'der Zakka Khels. De Brilsche re- georing vvenscht niet af te wijken van den voornaaimsten stelregel), in de grenspoli- tiek, die gedurende 'de laatste '10 jaren door de elkaar opvolgende regeeringen werd gevolgd om n.l. de verantwoordelijk heid va,n Groot-Brilannië op het gebied der stammen niet verder udt te breiden ejn 0111, waar zulks vermeden kan wor den, zich te onthouden van bemoeiing met de aangelegenheden der stammen. Het doel dar expeditie tegen de Zakka's was geen ander dan straf op te leggen voor een lan ge reeks van kwaadwilligheden tegenover vreedzame bewoners van het Britsche ge bied. Do militaire operattes hebben dc ge- wonschte uitwerking gehad en er is dus alle reden om te hopen,, dat de regeering binnenkort zal kunnen mededcelen„ dat do zaak weder in orde is. GEMENGDE MEBEDEELÏNGEN Dat is -als d1* rozen, die bloeien op haar tijd tot vreugde van zichzelf en do men- schen. Wanneer men zulk een gevoel uit moet rukken, is het treurig. Daar is dikwijls het lm'ci. mede gemoeid." Haar stem beefde. Ze bracht het gesprek op iets anders, vees op den blief in haar hand. „Daar heeft me mijnheer Wicelius met zijn gewone beminnelijkheid een jongen man aanbevolen, een middending tusschen een bediende en een secretaris, juist datgene, wat ik in mijn omstandigheden wensch. Ik ben van plan naar zijn hospita te rijden en konnis met bom te maken. Ik hoop maar, dat ue elkaar zullen bevallen." ,,0, wanneer mijnhen- Wiceüus hem aan beveeltIk meen, ik ben heel blij voor u, mevrouw. Papa zegt ook, dat u werkelijk te veel alleen zijt in uw buis." Mevrouw Von Rossing knikte het jonge meisje toe, en ging de poort uit. „Te veel alleen," klonk het haar in de ooren. „Ja wol, alleen 1 en niet alleen in mijn huis 1" Maar ze richtte zich krach tig op. Met opgeheven hoofd ging v, veder. „Als ik gedwaald heb, dan divug ik mijn straf ervoor. Het gaat niemand w <t aan. Als ik er weer voor stond, zou ik het. weer zoo doen 1 Het is beter voor een edelen stam, om af te sterven, dan in onedele verhoudingen vorder te leven, heter alleen te zijn, dan on- geven van kleinkinderen van geheel andere afkomst!" Bij de nnastbijzijndo standplaats stapte ze in een rij tui» cn reed naar de Zehdcnicker- strasse. Ze moest lang schellen en toen kwam er een nauwelijks zeven-jarig meisje met, een boos gezicht open maken. Ze vroeg naar Duits chl and. Het proces tegen den „oberst a. d." Giidke, den militairen medewerker van het „Berl, Tageblntt" in zake zijn recht op 't drage» van den titel „oberst" is gisteren voor de 60, maal voor de Berlijnsche rech ters gebracht. Als gepensioneerd officier was overste Giidke voor een eere-raad gedaagd, terwijl hij zich in Mantsjoerije bevond voor zijn blad, voor het schrijven van een artikel over den moord op het Servische konings paar. Hij verklaarde 0. n. in dat artikel dat er gevallen zijn waarin de plichten van een officier jegens zijn vaderland zwaarder we gen dan de eed van trouw aan zijn vorst. De Pruisische militaire overheid achtte deze uitlating niet oorbaar voor een officier en de krijgsraad, die in deze te beslissen had, verklaarde Gadke vervallen van 7ijn rang, welk vonnis bij keizerlijke kabinets order werd bekrachtigd. Giidke liet h«t er niet bij zitten en dien de na zijn terugkeer uit Öost-Azië een ver zoek om revisie van zijn vonnis in. 4 ma len won Giidke het proces, telkens beslisten de rechters dat dc titel ..Oberst a. d." 'n persoonlijk eigendom was. waarvan zelfs ren keizerlijke order niemand kon berooven. Bij het 5e proces oordeelde de rechtbank echter anders en gisteren bevestigde het cassatie- bof de laatste uitspraak, „overste" Giidke veroordeelend tot 150 Mark boete, wegens het voeren van een titel, waarvan hij bij kabinets-order was ontheven. Italië. Er heerscht op Sicilië eroote beroering door de veroordeeling van Nasi. Een heftig tooneel speelde zich gisteren in de wandelgangen der Kamer af. Senator Pierantoni sprak met Rndini en Mirabelli over de schriding van kerk en staat, waarbij Pierantoni Mirabelli voor leugenaar uitmaak te. De twee heeren rankten daarop handge meen, er vielen slagen, en een duel werd aangekondigd. Rusland. Te Kielce (Polen) wierpen bandieten 3 bommen onder een troin. Uit don postwa gen werden '20000 roebels gestolen. En kele personen werden gewond. De rooveis ontkwamen met bet geld. Vandaag reeds begint voor den krijgs raad te Petersburg het proces tegen do 40 revolutionairen,, mannen en vrouwen, die dezer dagen op verschillende plaatsen in do hoofdstad zijn gearresteerd,, beklaagd van een complot tegen grootvorst Nicolaj. Het proces "beeft plants in de Peter en Paul-forteres. Een der beklaagden van bet coiuplotvan terroristen, gericht tegen grootvoist Nico- laj en den minister van justitie., do Italiaan- sehe journalist Mario Calvino, 'den 20en Februari gearresteerd,, op wiep. ook ben geladen bom werd gevonden,, beeft bekend deel uit to maken van een detachement der revolutionaire strijdorganisatie. Hij wei gert. verdere medodeelingen te doen. Calvino zal met de overige gearresteer de terroristen voor den krijgsraad terecht staan. 1 vrouw Wintermeier en kreeg geen antwoord. Ze vroeg naar mijnheer Werner en het kind mompelde iets onverstaanbaars. Maar ze hield de deur open en mevrouw Von Róssing trad binnen. Ze had nauwelijks vijf slappen in het schemerdonker portaal gedaan, toen een openslaande kamerdeur Laar een tooneeltje in hel volle daglicht te aanschouwen gaf, hetwelk haar levendige belangstelling wek te,: een oudere vrouw in de armen van een "jong meisje. Van de oude zag zo slechts de om trekken der gestalte en de zwarte muts. Ret gelaat lag in de wanhoop der smart tegen den schouder van de jon gore geleund. Deze hield haar liefdevol omvat. En do, oogen in dit vastberaden, energieke gelaat, blikten vol deelnemingen toch mol een. zeker gezag op haar neer. Mevrouw Von Róssing gevoelde een zeld zame gewaarwording, sympathie en zoo iels als afgemat. Raar trolsche houding te laten varen, zonder ecmge terughouding als die. vrouw, aan oen vrouw haar nait uit te wcenen hot zou een weldaad zijn. Onbeweeglijk stond ze daar en keek toe. en nooit meende zo een gelaat gezien te hebben, dat haar zoo weldadig aandeed als dit jonge, trotsche, eerlijke gezicht. Eindelijk moest ze binnengaan. „Het spijt mij, dat ik u storen moet. maar ik zoek vrouw Wirüevmeior." De vrouw in da armen van heb meisje richtte zich op. Ze keerde zich half om. „Wat? - Wie? Wat moet ik?" „liet be.trefl een jongen man, die bij u woont, eone mijnheer Robert Werner." Nu nam hot jonge meisje het woord. „Blijf zitten, vrouw Wintormeior. Blijf stil zitten. Ga daar op de canapé liggen. Ik zal je helpen. Zoo!" Zo geleidde de vrouw naar een gemak kelijk plaatsje, „als een dochter," dacht mevrouw von Róssing. En toen kwam ze bij haar. „ifls u hot goed vindt, mevrouw, dan gaan wo in mijn kamer." A'erolitha wachtte niet op de inwilliging van clo dame, opende een deur aan de andere zijde van den gang en noodigdo mevrouw von Róssing door ecu handbe weging uit, plaats tc nemen. „Noom mij niet kwalijk, dat ik u even moest laten wachten. Vrouw Wintermeder heeft een groot verdriet. Haai- zuster is op gruwelijke wijze vermoord geworden. En mijnheer Werner is op dit oogenblik nog niet thuis. Maar ik wil heel graag de boodschap overbrengen." Mevrouw von Róssing ging zitten. „Bent u misschien dc zuster van den beer Wer ner?" „O, neen, ik ben in 't geheel geen fa milie van den heer Werner. Alleen een boel goede vriendin en ik woon ook bij" vrouw Wintcimeier, evenals bij. Ik ben miss A'erolitha, die bij het Apollotheater was." Deze verklaring gaf deu trolsch van, mevrouw von Róssing een, kleine steek." „Ach, bent u artiste?" „Ja, acrobate." Ze zei niets moer. Ze liet dn voornnmo dame haar schrik te boven komen, zoo goed ze konzc wachtte zwijgend, wa.ti deze haar Yoor Robert mede to "doelen had. (Wordt vervolgd.) r' Uil SCHIEDAMSCHE COURANT. tv

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1908 | | pagina 1