m
bondag 15 Maart 1308
No. 12643
15
Berde Blad»
Stemming
make li.
i)
EXGELSCHË lïlMEYEN,
po'/e courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
prjj5 per kwartaal: Voor Schiedam en VI aar dingen fl. 1.23. Franco
rw post f1.1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en VI aar dingen 10 cent.
A bonder! ij ke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Ailvertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóöreen
U aan liet kurcau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
SCHIEDIMSCHE COURANT
Prijs der A d ve r t e nt i n: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents por regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advcrtentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag, Donderdag-en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advcrtentiën opgenomen tot rk n prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruit betaling aan liet Bureau te voido-n.
Iiiterc. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
aggataysxfcfir. - Vttrrrr, «MfwroJttoaatrcagcmasaro
CXXVIIl.
UIT DE EN'GELSC'ilE DAjMESWEKELD.
Van onzen Londen-'dien medewerker.)
Londen, t) Maart 1908.
Het spijt me meer dan ik zeggen kan,
Joch ik moet beginnen mot wat men zoo
jjaemt een mcidenpraatje. Niet over de
(riciKldiJke wezens, die mijn eigen biet-
[tnkbakken, of mijn schoenen poetsen, doch
over een dame, die ven vriendin lied on-
ijngenaane verdriet aandeed, een handige
umciuneid, welker verdiensten zij bij vi
sits en uit den mond Barer gastvrouw
lad loeren bewonderen, te onderhuren,
ilai zat zeggen, dat ik niet naar Londen
tad behoeven te reizen, emi zoo iets te
pütdekkcnHeb evenwel wat geduld, be-
ïmmelijke lezeres, bet is mij te doen om
jrat er op volgde. De Engelsche danivs
practisch en deze deed haar reputatie
dat punt alle eer aan. Zij klaagde haar
vroegeio vriendin eenvoudig aan bij1 het
gerecht, daar bleek, dat laatstgenoemde de
tenstbode een maand huur had beloofd,
ia geval haar vorige meesteres dat van
haar ioon korLte, omdat ze op slag ver
rok. en het einde .van hel liedje was,
ilit de onderhuurster niet alleen haar
vriendin en nog menige andere kwijt was,
doch ook een flinke scan, gelds, die zij
ills schadevergoeding te heialen kreeg.
Het wordt in den tegenwoordige» lijd
it Londen lastig, zich over dames uit te
laten en niet in de politiek te verzeilen.
Sa vermoed ik evenwel, dat er onder de
fetromve lezeressen dezer brieven welzijn,
4ie vóór- of tegenstandsters zijn van vrou-
senkiesreclit. Zij zullen wel niet allemaal
;»t de gematigd onverschilligen belmoren,
jiooals uw tegeuwooidige Minister vanBui-
jjffllajidsche Zaken hot uitdrukt. De voor
standsters moet ik namelijk een illusie ont-
ifflffli, der tegenslandstea's een hart on-
haar ceintuur steken, ik hoorde n.l.
tan een landgeuooto, dat men ten uwent
dacht, dat ia liet Lagerhuis een overwin
ning voor de zaak was behaald, tengevolge
tan do bekende opstootjes, door hetV'rou-
Mnparlcmeat verwek!. Men herinnert zich,
dat zij in groote „tapissières" 'hier pan-
iechmcon Vans" geheelen, naar lic-i parle-
Knt waren gereden, om dat ie bes tor
nen. Katrwolijks er uit zagen zij iegenovov
fich een linie nolilie-agenteh, die in hun
jlhuwe jassen wn waar „cordon bleu"
jfonutlen, die de „bas bleus" tegenhiel
den. Vlak daarop ia de wel tot verleeuing
[fin vrouwenkiesrecht in hef. Lagerhuis tol
fe algemeene beschouwingen, hier de Iw co
la lezing genoemd, toegelaten. Mensehon.
mi óf een slechte memorials hebben,
;li niet op de hoogte der politieke gescliie-
dfnis van Engeland zijn, hebben zich ver
heid, dat dit de eerste overwinning op
pat was en die overwinning aan die
jsltetjes toegeschreven. Dit nu is niet juist.
herinner me, dat do dames driemaal
weaver zijn gekomen, a.L hadden ze dit-
,®aal een veel grootero meerderheid dan
de beide vorige koeren. Reeds in. 1870
Mm ihet Lagerhuis een ontwenp als dit
hvcede lezing aan, doch 8 dagen later
1T»t Gladstone de hoeren te overtuigen
'au do dwalingen huns weegs, on zij ver
werpen het met een meerderheid van 2
1. Men prate mij dus. niet meer van
'^consequente vrouwen I
Ia 1886 waren dc hoeren wat vlugger
j'^ inet liun Adres van Antwoord o.p
,'f toroonredo dan ze verwacht hadden, en
'°öa gelegenheid een onhverp te
c ®delen, Alet zeer kleine meerderheden
r wden motie® tot verdaging verworpen
'Cn> °'d^'erp zonder slom-
m tweede lezing aangenomen. In
a n de zaak weer im hethandeling,
n°, w°rd ze met een kleine meer-
meid afgestemd, waartegenover staat,
L 111 hS97 een meerderheid werd gekre-
lr -iSan ^°*;n kwamen de dames
^'rVcl evcnr|iiin, als zij er ditmaal
'en i'n ,-n- 0p don dag voor de derde
™h. l?.'ez'nS> die dus het lot vaneen
L. orp foiaal beslist, gingen (wee andere
^terpen vooraf. Hot eene gold dc Ver
te» 1° J^tojnjving van Loodgieters en hel
lJ e °f Reinigen van Personen, dio
Lj.0i>°ol''er'° bezocht zijn. In dit laatste
onderw
orp stelden tal van leden een hoven
ff lk geloof niet, dat or zoo-
chen is in hel, Lagerhuis als hij
de gekheden, die de sprekers natuurlijk
bij zoo'n onderwerp op de proppen brach
ten. Doch liet einde van het lied was,
dat er geen tijd meer overschoot voorliet
vrouwenkiesrecht.
Alen aret dus, dat de relletjes or niets
af- of toedoen, dat de zaak allang aan
dc orde is. Zij zal het ook noy.vel blij
ven. Als een lid zich er toe zet, dan kan
hij de derde lezing, altijd aangenomen dat
daarvoor een dag wordt gegeven, eenvou
dig doorgaan met praten, praten en praten,
tot de dag om is en geen tijd voor do
stemming overblijft. Alleen wanneer de
regeering zelf het ontwerp ter hand neemt,
wordt het behandeld tot het afgehandeld
is. Dat feit, welen natuurlijk de aanvoer
sters wel en daarom belegeren en vervol
gen ze niet zoozeer de Kamerleden, als
wel do Ministers. Zij willen de zaak in
het regeeriitgsprograni opgenomen zien, dan
eerst helpt hut haar, dat er een meerder
heid voor in het Lagerhuis bestaat, wat
men in het algemeen wel mag aannemen.
Zooals. ik zei, moeten dus de voor
standsters zich niet met een doodenmusch
verheugen. Ik vermond dat er ondermijn
lezeressen niet zeer velen zijn,, 'die zich
verheuad hebben op een andere doodt*
munch. Ik bedoel het huwelijksbureau,, dat
het, Leger des 1 Ie Lis, naar men beweerde,
zou gaan oprichten. Het gerucht blijkt on
juist te wezen en het Leger zal dat gebied
voorloop!» althans niet bestreden. Het kon
anders wel een interessante geschiedenis
worden, evenals de zelfmoord et uuus, die
hot Leger tracht to weerhouden, een inte
ressant gebied hebben geopend.
liet is andets merkwaardig, welke zon
derlinge begrippen hier onder do dames
nog voorkomen, in verband met het hu
welijk. Er zijn massa's bruidjes, die stellig
overtuigd zijn, dat ze een ongelukkige toe
komst tegemoet gaan, wanneer haar brui
gom zc in 't hruidstoitet ziet, voor ze in
de kerk komen. Dat gevaar minst angstval
lig vermeden worden. Het is best moge
lijk, dat liet bijgeloof het gevolg is van het
gebruik, dat de bruid door vadei of vriend,
ducli niet door den hold van den da,g zelf,
de kerk woidt bimi&U'gcleitl,, of daarheen
wordt geleid. Het arme mamvdje.-» mensch
moet oj) zijn eigen houtje cr beun sukke
len, gesteund door zijn „lest man". Een
ander bijgeloof in verband met dat bnr'uls-
toilet is, dal de bruidsjapon niet heelemaal
af ma.g zijn; er moet iet» aan mankeeren.
liet gevolg is, dat de bruid van een vriendin
een sluier of wal. kant voor ga mee ring
lèenf, in elk geval zorgt, dat zij of haar
naaister niet alteen het complete toilet
samengesteld hebben. De grond hiervoor
kan ik zelfs niet gissen, tenzij een mijner
konnissen gelijk heeft,, die zei, dat het een
mensch ongeluk moet brengen, wanneer hij
er eens in slagen mocht iets, wat. dan ook,
j te vervaardigen dat volmaakt is; dat kan
alleen de Schepper ongestraft ondernemen.
l)c verklaring lijkt mij nogal oneerbiedig,
doch ik weel, dat men eens een bock heeft
ge-drukt, waarin geen enkele drukfout te
vinden was. Alen heeft toen uit het bo
venvermeld motief den titel overgedrukt
en daarin opzettelijk ee.n drukfout gemaakt.
Tot mijn spijt moet ik eindigen meteen
dame, die een minder mooie rol heeft ge
speeld of schijnt te hebben gespeeld. Ik
bedoel de oude mevrouw Hamilton, ee,n
mensch van over de 70, die zich aan
meineed schijnt te hebben schuldig ge
maakt. Men weel, dat hier eene familie
Druce is,, die beweert af te stammen van
den vorigen hertog van Portland. Zij,heeft
allerlei menschcri bij elkaar gehaald, die
onder eede verklaard hebben, dat zij den
hertog gekend hebben als Druce en al die
mcnschen worden nu stuk voor sluk in
do igovaugenis gezet;, wijl ze öf opzettelijk,
51' onder zolf-su,ggesüc allerlei verhalen
verzonnen hebben, 'die bij; onderzoek ble
ken kant nueh wal te raken. Eergisteren
is nu dat oude mcnscJije ook van haar
huis afgenaaid en in hechtenis genomen
Alen weet te vertellen, dat het heele her
Logsverzinsel is bedacht door dc oude me
vrouw Druce, die beweerde zijn schoon
dochter te wezen en die de reputatie had
van een zeer onbetrouwbare dame to zijn,
met een valsoh karakter on een uitermate
slecht hu.meifr. Nu,, dat 1 au Is te neem ik
haar niet kwalijk. Als ik herlogin behoorde
te wezen en ik werd dat niot, omdat mijn
schoonvader een dubbel leven had geleid
en zijn weltigo kinderen dus schromelijk
luid benadeeld, ten voordeele van een ach
terneef, als mij dit overkwam, zou ik ook
chronisch uit mijn humeur iveze.n. Het is
maar ongelukkig voor al de lui, die er in-
loopen,, want men heeft dio HerLovelijko
aanspraken der Unices lot een muunkraze
vennootschap gemaakt, en liet zijn meestal
naaisters, huishoudsters, dienstboden en
dergelijke», die in aanbidding vau hel ro
mantische hun prozaïsche spaarduitjes in
die onderneming hebben gestoken, natuur
lijk om ze nooit terug te zien.
Naar aanleiding van een Iwcclal arti
kelen in dit blad over liet wonschelijke
van het maken van propaganda voor onze
Nederlandse he koloniën in het moedei land,
hebben wij een interessante conesponden-
tie gehad met een van de bekendste en
bekwaamste kenners van Judië in ons land.
Deze was wel met ons eens, dat hotzeer
gewenschl was, sympathie voor Indie op
te wekken en kennis van land en volk
to verspreiden. Doch li ij gelooft uiei, dal
hel middel om Nederhtndsche journalisten
naar Indiü to dirigeeren, ten einde van daar
uit hun indrukken aan het N'ederlaiuKche
publiek mede te deden, van zoo groote
heteekenis zou zijn, "dut daarvoor zelfs de
hulp der légeering zou mogen worden in
geroepen.
„Indiü is i on land, dat men niet 'door
een kortstondig bezoek leert kennen."
Deze laatste stelling, die wij gespatieerd
gedrukt hebben, werkt onze hooggeachte
briefschrijver uu uit. Voor een „vertrouw
baar oordeel", is een verblijf van ettelijk»
jaien in verschillende slieken gcwenscht.
Justus van Alaurik heeft in zijn „indruk
ken van een Totok" een geheel sdieevc
voorstelling vau Indië gegeven. En de schrij
ve r geeft de uitvoerige en interessante bespie
gelingen over wat de pers zou moeten
doen om meer mensehen in Nederland
„Indische studiën" te doen maken.
Wij goloovon, dat onze geachte brief
schrijver groot gelijk heeft. Doch zien wij
wel, dan aehrijil hij over iets anders dan
wij. Het is ons er met onzen journalisten-
tocht niet in de eerste plaats om te doen
om een nieuwe „bron van betrouwbare
informatie te openen." En als wij de In
dische studiën in de baud willen weiken,
stellen wij ons in dc eerste plaats iels
anders voor.
Wij eonstatecren in Nederland een groot
gemis aan belangstelling in Indië. line
zoo hebben wij ons afgevraagd die be
langstelling grootcr le maken7
Gij moet zorgen, aldus onze briefschrij
ver. dat mannen als Suouek Hurgionje, Van
Enkele groote firma's begrijpen wel de
kracht van suggestieve reclame. Eu in
ons openhaar leven zien wij de reclame
met groot succes gebruiken door de drank
bestrijders en de sociaal-democralen. Doch
verder gaan wc niet. En wal tiet stem
ming-maken van deze beide laatste Cate
gorieën aangaat, zien wij die geheel naar
iniitenlanclsche voorbeelden te werk gaan,
zóó zelfs, dat de sociaal-democraten vaak
niet eens de moeite nemen om de Duitsche
woorden hij hun stemmmg-nnken geheel
te vertalen.
Een goed begrip van de noodzakelijkheid
om stemming te maken, van de heteekenis
van zoo'n reclame, vinden wij in Neder
land niet. Of hebben wij daarvan nog niet
een treffend staaltje gehad bij de laatste
behandeling van „buiteniandsche zaken"
in de Tweede Kamer. Aan de orde wa
ren „buitenlandsche stemmings-campag-
nes". Alen had opgemerkt, dat zulk een
bteminingscampagne in Engeland gevoerd
was legen de Zuid-Afrikaansche republie
ken, en gevoerd wordt tegen het bestuur van
den CongosLiat, dat zij in Amerika gevoerd
was tegen de Spaansche heerschappij op
t'uba. En men vroeg: Doe daar wat tegen.
Zet persschildwachten uil, die onmiddel
lijk kunnen waken en die alarm kunnen
blazen, opdat wij niet het lot deelenvan
de Zuid-Afrikaansche republieken en van
Spanje.
En wat antwoordl de minister?
Al is de leugen nog zoo snel,
l)e waarheid achterhaalt haar wel."
Dat is nu toch werkelijk te nniof, dal
is nu toch een hardnekkig niet-willen-zien
van de kwade gevolgen van oen stem-
mingscampagne, welke toch bijna eiken
dag door eiken intelligenton courantenlezer
kunnen worden opgemerkt.
Onze nieuwe minister van huitenland-
scho zaken, geboortig uit de meest Amo-
rikaansche stad van Nederland, zal zeer
zeker anders geprofileerd hebben van de
aanschouwelijke lessen op het klavier der
voiksconscientic, die Z. Exc. in Amerika
heeft kunnen krijgen. Hij zal zeker beter
begrijpen van hoeveel gewicht hel is zulke
persvachtposten op te stelten. Hij zal
zeker eerder het oor leencn aan ons voor-
stel om officieuze persdeskmidigm aan te
j stellen, met de opdracht na te gaan, wat
er buitenlands over ons of onze koloniën
I geschreven wordt, overeenkomstig het on-
langs ook meer door de „Standaard" aan-
i bevolen plan.
1 Doch met dat al heeft een Nederlandsche
bewindsman zoo iets kunnen zeggen, zon
der dat dit overal tegenspraak verwekte.
Vollenhoven, Nieuwenhuis, de Groot en
lleeres, niet enkel voor hidolögtni spieken, j Ons ontgaat hier vrij .algemeen de hetee-
gij moet zorgen voor een op meerdere en kalis van zulke stemmingmakerij
degelijke kennis berustende belangstelling
m Ned.-Indië.
NZeer juist, maar wat kunnen wij daar
aan doen? Als wij schrijven: Gaat u ont
wikkelen bij Snouck ilurgronje, Van Vollen
hoven enz., kan onze schrijver dan wer-
K-erijk mennen, dat men aan 'dio uilnoodi-
ging gevolg zou geven? Of gcloott hij, dat
een dergelijke uitnoodiglng om degelijke boe-
"ken over Indië ter hand die nemen iels
zou uitwerken?
Neen toch, zeker. Eerst moet er be
langstelling gewekt zijn, eerst moeten wij
wat meer meeleven, wat meer nog van
dn uiterlijke luvcnsomslamlighedon van
Indië weten, eerst moet de akker omge
woeld zijn, en dim eerst kan er het zaad
van de degelijke kennis gezaaid worden.
Do pers heeft hier in de eerste plaals
de taak om een ruime belangstelling te
wekken. Eerst dan h de tijd voor intensie
ver cultuur gekomen.
Indië moet voor Nederland nog altijd ont
dekt worden. Eerst als die ontdekking heelt
plaats gehad, kunnen wij een meer alge
meen beroep op de kennis van mannen als
Snouck Ilurgronje, een meer algonmcne "be
langstelling voor degelijke geschriften ver
wachten. In de eerste plaals moet dus
stemming gewekt, reclame gemaakt wor
den.
En hier stuiten wij een brief, als
de hier besprokene van een van onze be
kwaamste landgenoolen, is ons daarvoor
weer een afdoend bewijs op een beslist
Nederlandsche tekortkoming. AVij Neder
landers, begrijpen de heteekenis vau dal
stemming wekken, van reclame maken in
dezen zin. niet. Zijn wij daarvoor te (lege-
lijk, to veel in onszelf gekeerd, te weinig
uitbundig, te sober of le provinciaal? lloi
moei wel zoo zijn. Want waar NV dei land
in zooveel opzichten vooiann koo>i in de
rij der hcschavingsvolken, op dit punt
komen wij beslist achteraan,
Dus ook vau het stemming-maken ten
j bate van een goede zaak, ten bate van de
levenshei tuigen van een land, zonder dat
er stemming tegen iemand gemaakt wordt.
I Op het punt van stemming maken nu utn-
j Hen wij werkelijk nog veel van het buiteu-
I land loeren. En een heel mooi voorbeeld
vinden wij b.v. in dc Duitsche Vlootver-
eeniging.
j Die lereeniging wil in Duitsehland de
S vloot populair maken. Uitgaand van de meu-
i ning, dat Duitsehland voor zijn hu it en 'a nd
sche politiek een groote vloot noodig had,
heeft die vemmigiug de taak aanvaard om
in een volk, dat in zijn geheel niet een zee-
J varend volk is, belangstelling voor de vloot
te wekken, meeleven met de loot, trots op
haar inrichting, eerbied voor haar preV,a-
tics.
lloe moest die propaga idn gemaakt wor
den?
Onze bovenbedoelde briefschrijver zou ge
zegd hebban door colleges te geven over
het zeewezen en de geschiedenis der marine.
Door nauwkeurige bizonderheden te pubücee-
ren en boeken over marine-tak tick en ma
rine-strategie te verspreiden.
Do Duitsche vereeniging heeft liet andere
en beter begrepen. Zij heeft veel comité's
opgericht en veel populaire plaatjes en
boekje» verspreid. En zij heeft modellen van
de hooien verspreid, zij heeft het niet be
neden zieh geacht de leveranciers van kindei-
speeigoed in den arm to nemen en zij heeft
op vijver» spiegelgevechten laten houden,
die in liet klein een getrouwe copie van
werkelijkezeeslagen waren. Deze middelen
hebben uitstekend succes gehad. Vooral do
resultaten van die spiegelgevechten waren
enorm. En zoo heeft de vereeniging met echte
reelnmemiddelen bereikt, unt zij met „geleer
de vooidracliteii'' en ..belangwekkende mono-
graliéeu" nooii had kunnen bereiken: dat
dc vloot in Diiilsohland op weg is bijna
even populair te worden nis het leger.
Welnu iet- dergelijks -U ml on- voor
d»n geest ten aanzien van onze koloniën, liet
moge den echten Indiër vreemd in de ,orm
klinken, v.ie de kaart van on- land werke
lijk kent feu niet uitsluitend Den ilium,
Amsterdam t*u een paar mooie buitensteden)
zal moeten toegeven, dat er aan de belang
stelling in de Indische zaken nog heel vul
ontbreekt. Dagelijks kan men ervaren, dat
de groote imi.-si stof, die enkele groole Ma
den over Indie brengen, alleen voor oud-
Indiërs eeiiiee waarde heeft. Vlugge, opge
wekte beschrijvingen van Indië zijn er maal'
heel weinig. AVnt men uit Indië hoort, het
zijn krakeeistc-imnen, ellenlange beschouwin
gen over regeersystreinen. een ma&sü persoon
lijkheden en eindelooz^ rapporten over actie
hier en actie daar.
En geen wonder. Het zou het budget van
de meeste van onze bladen in het algemeen
verre overschrijd»», indien zij beroep-jour-
nalisten of beroeps-publicisten naar Indie wi
den zenden om het land en het leven enz. te
beschrijven. Alen moet het dire d-xn met
nu eens een occasional, dun met ieliuntl die
op een plaats vast zit en vveinnr voeling
heeft met zijn lezer» in dan weer met In
dische journalisten, die er ook een roer Bi/on-
dere manier van .-elniiven op na houden,
welke in ons land niet zeer wordt gegiu-
teerd.
In deze verhouding zou alken verbetering
kunnen komen, indien de inkomsten eter
verschillende bladen een» plotseling nvt
groote bedragen toenamen. Dm zou men er
over kunnen gaan denken om den be-eha,deï
sten verslaggever, wiens versl igen door het
publiek gaarne gelezen werden, naar Indie
te doen gaan mot de opdracht in een hon
derdtal brieven zijn indrukken over kind,
volk en regeering in een aangename» vorm
mede te deelen.
Doch het is niet denkbaar, dat aan een,
laat staan verscheiden -glladredaeties dit
fortuintje te beurt vult. En dus zenden zij
niemand naar lncdië. En dus zal alles blijven
zooals hot is tenzij de regeering ingrijpt.
En deze behoort in te grijpen. Eerst, wan
neer zij ingrijpt wordt dit plan uitvoerbaar.
Zij alleen is in staat vrije overtocht voor
een twintigtal mensehen te bekostigen en in
Indië een hoot te charteren om deze be
schrijvers van plaats tot plaals te doen
itaan.
Zal nu een dergelijke peislecht het ver
wachte resultaat hebben, zullen deze heeren
er in slagen zooveel hel uigsletlïng op te
wekken, dat wij werkelijk wat meer eraan
meeleven met Indië, dat on» nroote pubiiek
meer informatie en meer berichten over In-
die verlang!, dan die nu eeéi-elit worden,
dat de akker wordt omgewoeld en d» meer
algemeene, diepere studie een aanvang kan
nemen, waarnaar onze briefschrijver terecht
verlangt? En zal dan de allerbelangrijk
ste vraag ook de kapitalist, de jo.ige be
zitter van werkkracht meer voor Indië gaan
et' voelen?
liet
niet mogelijk, daarop een beslis
send antwoord te geven. AVij hebben voor
beelden te over van goed geslaagde perscam
pagnes. En aan die campagnes wa- dan nog
vaak een politiek bijsmaakje. Wij hebben
voorbeelden, dat een reeks artikelen in één
blad de belangstelling van het geheele pu
bliek op 6&n bepaald punt gevestigd hebben.
Waarom zou dan deze campagne, zonder
eenige bijbedoelingen, en voorkomend uit een
streven, dat door iedereen goedgekeurd noet
worden, waarom zou zulk een campagne met
den stoot geven tot een algemeene verleven
diging vau.belangstelling? Alen donke toch
niet gering over het aantal mcn.-ehen, dat
dan week aan week goed gestelde beschrij
vingen van Indië zou lezen. Zette men sleehls
betrekkelijk weinig goede journalisten aan den
arbeid, dan zou het niet onmogeli k zijn een
zeer groot gedeelte van de Nederlandsche
mannen en vrouwen iedere week te be
reiken.
En zou zulk een reclame voor on» Indië
geen vruchten dragen? Zou het een slechte
„zaak" zijn voor het gouvernement om die
reclame te betalen met de reis- veiliiijf-
koston van een tien of twintig por.-onen.
AA'ij kunnen het niet gelooum. Eu als wij
ons lot cijferen zetten komen wij ook uit
een zuiver zaken standpunt tot een zeer be
vredigend resultaat
Nu zijn er veel bezwaren. Het zal met
gemakkelijk zijn de bladen aan te wijzen on
men zal natuurlijk ai gauw gaan spreken
vim pressie van regeeringswege. Doch zijn
dat onoveikomelijke bezwaren? Tijdens de
kroningsfeesten heeft de regeeiing, hebben
i de gemeenten toch ook heel wal. direct en
indirect, uitgegeven om de buitenhuulsehe
