VersctóMjte
vrijheid om precies zoo laat to sluiten aüs
hem goeddunkt, Men heeft van overheids
wege gedecreteerd: „Biuit om 9 uur" "en
over liet geheel heeft de winkelier in de
vrijheidsbeperking op zichzelf geen be
zwaar gezien. Nu wil men verder gaan
en dccreteeren: „Sluit om S uur". En nu
is hot hoogst merkwaardig dat men al
weer weinig tegen dat voorstel opkomt,
omdat hot de vrijheid beperkt, doch vooral
omdat hot publiek last krijgt.
„Gekheid" zeggen 'do radicalen. Het pu
bliek moet dan maar leeren om op tijd
to koopen. Doet het dat niet, dan moet
hot maar 'de schade van zijn nalatigheid
dragen. En 'door schade wijs geworden zal
het een volgende maal dan wel vroeger
komen.
Dit is echter velen wat kras. En nu
is or om hier een uitweg te vinden, dezer
dagen een nieuwe methode uitgevonden,
die wel doet zien hoe weinig men vreest,
dat de winkeliers zich zullen verzetten
tegen do vrijheidsbeperking.
Het voorstel luidt aldus:
Do apothekers hebben in Pruisen tegen
woordig de verplichting om' datgene, wat
men na tien uur 's avonds bij hen koopt,
50 (pct. duurder in rekening te brengen
dan wat voor 10 uur gekocht Ls. Welnu
hetzelfde schrijven wij voor alle magazij
nen en winkels voor, met dien verstande,
dat voor „10 uur" „S uur" worde gelezen.
Alles wat men dus vóór 's avonds acht
uur koopt, houdt don normalen prijs, doch
zoodra men na de omineuze acht toren-
slagen in een winkel komt is de winke
lier verplicht zegge verplicht 50 pet.
op 'den prijs van al zijn goederen to leg
gen. Doet hij het niet, dan boete.
Het is waar, do voorstellers van deze
nieuwe methode golooven er zelf niet aan,
dat deze strafbedreiging in de praktijk al
tijd tot haar recht zal komen. Zij golooven
integendeel, dat de winkelier aan zijn vaste
klanten toch nog wel den "dagprijs in re
kening zal brengen. Doch daarin zien zij
niet zoo'n erg kwaad.
En wat zijn overigens do hoeren voor
stellers met hun plan ingenomen. Iedereen
is tevreden, zoo roepen zy uit. De koop
man want voor zijn langer verkoopen
krijgt hij extra-loon. De bedienden want
hen zal men na S uur uit 'de winkels
moeten houden, waar zij trouwens niets'
to doen zouden hebben, omdat er maar
een heel enkele koopcr zou verschijnen.
En eindelijk het publiek want dat zou
nu toch op elk oogenblik van den dag
kunnen koopen en hot toch zelf in de
hand hebben om den goedkoopston prijs
to betalen.
Er is óón bezwaar: de bepaling zou in
het nadeel komen van de groote winkels,
waar 'de patroon niet zelf mee bedient.
Doch 'dit tellen do voorstellers niet zoo
zwaar, omdat het toch in den regel alleen
de kleinere winkels zijn, die 's avonds nog
zaken doen.
Merkwaardig, dat zij, die dit voorstellen,
blijkbaar heelemaal niet rekenen mot do
ontevredenheid van winkeliers, die zich
zoodoende zouden beperkt zien in hun vrij
heid "om voor gegeven goederen den prijs
te vragen, die hun goed zou. voorkomen.
En 'toch zou de ongehoorde "dwang, die
in een dergelijke bepaling zou liggen, in
ons land vermoedelijk op grooten tegen
stand stuiten, ook zel'fs van hen, die een
minder stuitenden dwang (om bijv. op een
bepaalden tijd te sluiten) desnoods zouden
willen aanvaarden tor verkrijging van meer
vrijheid van beweging voor hun personeel
en voor zichzelf. En 'dat' alles nu uog
afgezien van de groote bezwaren, diode
handhaving van een dcrgelijken maatregel
in do praktijk zou meebrengen. Men denke
zich de bcklagcnswaafrdige overheid, die
zou moeten nagaan of de winkeliers 'zich
wel precies hielden aan do bepaling, dat
50 pet. boven den prijs 'moet worden ge
vraagd. En men hale zich do complica
ties voor don geest, welke er zouden kun-
Zoo gingen vier dagen voorbij, toon de
baron eens voor zaken naar de stad .noest.
Hij liet zijn vijf groote koffers en tante
achter.
Op den avond van zijn vertrek, wandelde
Miss Anthony alleen in het park. Toen zij
oen zeker pad volgde en een zekeren .hoek
omsloeg, kwiiin zij vlak achter een jong paar
ie staan. De arm van den jongen man rustte
om het middel van het meisje, en haar blond
hoofdje lag op zijn schouders.
Miss Anthony zag het, en trok zich terug.
Met op elkaar geperste lippen ging zij logel-
recht naar haar kamer, en maakte een speech
gereed, die zij af zou steken, als het jonge
meisje binnen kwam. Maar het was niet
noodig. Toen de jonge dame ten. laatste
kwam, liep zij met haar neus in de lucht
en een ondeugende uitdrukking op haar
oogen, en vóór tante haar aanspraak kon be
ginnen, legde zij haar een kiekje voor
waar de baron op zijn knieën lag, En hij
het kiekje voegde zij de woorden
,,'t Is in het hccle hotel bekend, «lat uw
mooie Duitsche baron een oplichter is. In
al zijn vijf kolfers is niets dan rommel,
en cr is een detectief hier om hem tc arres
teeren. Eroevecl geld hebt u hem geleend?"
„Wat wat bedoel je?" hijgde tante,
„fk hcdocl, dat het het beste is, dat u
naar Londen aan mama schrijft dat mr.
Foster cn ik geëngageerd zijn, en voeg er
bij. dat u zeer met hem ingenomen bent."
En toen tante een weinig van do schrik
bekomen was, deed zij, wat haar gezegd was,
en zelfs haar testament veranderde zij niet.
nen ontstaan in die winkels, waar geen
vaste prijzen zijn en wa'ar dus nauwkeurig
zou moeten worden nagegaan, of de vraag
prijs wel 50 pet. was boven den dag-vraag
prijs en de „uiterste prijs" evenveel boven
den „uitersten prijs" bij daglicht.
Inderdaad bat is nauwelijks te be
grijpen, dat wij hier met een serieus voor
stel te doen hebben. En als wij er dan
ook de aandacht op vestigen, is dat niet
omdat wij golooven, dat het gauw wet zal
worden daarop is, dunkt ons, niet veel
kans doch om onze lezers te doen ken
nen een nieuwen kant van hot moeilijke
vraagstuk, waarmee men zich tegenwoor
dig in ons land zooveel bezighoudt, met
het voorbeeld van onze Oostelijke naburen
voor oogen.
ISTaar ÜSTooreiland,
i.
Het was aan het Centraal Station van
onze grootste stad, dat de reis begon. Voor
een ontdekkingsreis waren wij matig ge
ëquipeerd. Noch opvouwbare tenten, noch
corned beef, noch repeteerbuksen, noch een
reisapotheek, noch een kooktoestel voer
den wij mee. Wij hadden besloten op het
land zelf te leven en rekenden, zoo al niet
op veel comfort, dan toch op de waarschijn
lijkheid, dat de inboorlingen ons niet van
honger cn koude zouden laten omkomen.
Onze reisgenoot had de aardigheid gehad
aan den conducteur tc vragen of er ook
doorgaande wagens naar het land onzer
bestemming waren.
De conducteur was oven verbleekt cn had
toon dezelfde verbazing aan 'den dag gelegd,
als had hij van ons gehoord: „Eerste, niet
rooken, Timbocktoe".
De trein stond dreunend van stoomspan-
kracht in de holle halenfin do trein
gmg vervóTgens als alle treinen in die rich
ting over den Oostcrdoksdijk en verder en
verder, totdat wij voorbij Weesp den eer
sten zomerbuiten-verblijvcr zagen. Dio eer
ste werd spoedig door meerdere gevolgd cn
weldra stoomden wij door een verspreid
leger van zomerbuiten-verblijvers, waaraan
geen eind scheen te komen. Aan alle ovcr-
wegboomen, op alle heuvel- en zandhoop-
toppen, zomerbuiten-verblijvers, overal op
de kruispunten, op do stations, in de trei
nen, in de veranda's van de holcts cn de
pensions die verblijvers, talrijk als nonvlin-
ders. Hun uitwerpselen wij mcenen bo
terhampapieren, oude couranten cn gebro
ken melkflesschen, benevens blikjes en eier-
schillen, zagen wij in do bosschen die wij
voorbijreden.-En al konden wij van uit don
trein de onmiddellijke schade, welke deze
dieren aan de bosschen bezorgen, niet eon-
stateeren, wel was op te merken, dat veel
varkens do spoeling, in casu het natuurge
not, het genot aan frissche lucht, boomen
en bloemengeur, stilte en boschgeweef, dun
maken.
Aan het groote, mooie station tc Amers
foort hadden wij een oogenblik oponlhoud
en moesten wij overstappen. Toen kwam
daar ineens met twee reuzclocomoticven
een geweldcg lange trein binnendonderen
die stampvol menschcn zat. Het was een
trein voor een lange reis, oen trein, gelijk
men in Nederland maar weinige ziet. De
passagiers hadden reispelten op cn zaten
rustig in hun hoekjes ingegraven te dutten
of tc lezen, heel anders dan do wipperig
zittende passagiers van de lijn Rotterdam
Den HaagAmsterdam. Het was een blonde
trein, want zwarte menschcn zag jo nage
noeg niet. En clan ging er door den trein
een gegons, beter een gedreun van stemmen,
die allemaal' telkens stokten op do slot-n's.
De conversatie gleed niet glad en paisibel
integendeel, zij ging hortend cn stootend
en stierf telkens weg. In dien trein was
geen plaats. Met arendsoogen zochten de
conducteurs, doch helaas alles zat vol
en eoist na lang zoeken kon men onze
expeditionnairc macht, bestaande uit twee
personen, in twee coupees onderdak bren
gen.
Dit geschied zijnde met vertraging van
een kwartiertje, floot de hoofdconducteur
indrukwekkend, de trein eveneens, in een
merkwaardiger! bastoon en daar gingen
wij weer.
Het was ons alsof nu hot beschaafde
westen ging verdwijnen. Ten onrechte. Want
nog waren wij Nijkerk niet goed voorbij of
daar begon weer deze plaag van Wester-
sche landen, de zomerbuiten-verblijvcr.
Het was niet overal even erg cn zeker
niet overal zoo erg als in Bussum, Hilver
sum en Baarn. Toch zagen wij met name
in Putten, Ermoloo, Veldwijk en Nijkerk
zwermen van die „varkens", welke de na-
tuurspoeling dun maken. Intusschcn ging
onze trein er met een razende vaart van
door en werd het vlug-eentonig treingedreun
slechts nu en dan afgebroken door opmer
kingen met n-gedreun en met wonderlijke
woordschikkingen als: „Die machinist heeft
zijn zaakjes goed vóór mekaar." „Het
doet mij wonder hoeveel te laat wij
in Zwol zullenn komenn." „W a t dom m e
kerel, kiek daar." „Wij hebbenn nu lang
genoeg zo ten n.' Wat een muggenn"
(sprekend van vliegen) en wat een neefjes
(muggen) waren in Amsterdam." Een paar
jongelui fluisterden over de „Go bil s-
kop" van een niet mooi meisje naast ons.
Wij hebben het woord aangeteckend en
eerst later vernomen, dat dit „masker" be-
teekent.
Eindelijk, een rivier, de IJsel, en daar
na een raar, ouderwetsch, ulüma-thulc-
douane-station: Zwolle. Erg provincie;veel
kaartengeknip, deurengeklapcn veel ver
baasd starende menschcn. Onze trein 'die
er geruimen tijd bleef, was or d e groote
trein, d e gebeurtenis. Nadat do conduc
teurs weer een kwartier verspild hadden
met zoeken, ging de trein verder, naar het
onbekende, bedachtzaam zoekend hoe uit
een groot stations-emplacement to komen.
Wij bleven achter. Onze ontdekkingsreis
ging beginnen. Doch toon wij den trein
hadden achternagctuurd, die daar verdween
op do steppen van het geheimzinnige Noord-
land, begon het zoo onbarmhartig te rege
nen, dat cr niet aan to denkon was onzen
toclit per fiets naar Hardcnbcrg door te zet
ten. Wij moesten wel weer treinen. En wij
treinden in een allergrappigst langzaam
gaand treintje, dat ons telkens deed denken
(„denkenn deed" zeiden de blonde men
schcn in den grooten trein) aan iets dat wij
meer gezien hadden in Duitsche spot
bladen.
Toen kwamen wij ten slotte in Haulen-
berg en hier begon nu onze ontdekkings
reis. Koevordcn, Gramsborgen en Hardon-
borg waarom wij in de eerste plaats
deze oorden wildon ontdekken, was ons
niet recht duidelijk. Onze reis naar Dren
te, naar het onbekende Noordland van Ne
derland, bad een doel. Wij wilden ongerepte
natuur genieten zonder de nonvlinders der
hotels, pensions en „optrekjes", zonder
rood en wit en groen gestreepte wegen,
zonder uitkijktorons en toeristen bebede-
lende kinderen, zonder hangmatten en auto's
zonder de natuur tot een vólocipêde-nuille-
molen-makendc fietsers. Wij wilden iets
nieuws, iets frisch, iets niet belachelijk ge
maakts zien. Wij widen het Noord-Neder-
landscho land ontdokken. Maar Harden-
l>crg
Ons dunkt, het was geographischc nieuws
gierigheid. Op school eindigde in een grijs
verleden Ovcrijsel met Gramsborgen enllar-
denberg, gelijk Drente met Kouvordên en
Groningen met Delfzijl en Winschoten.
Die merkwaardige steden te kennen, het
slot van die aardrijkskundige dreunen wer
kelijkheid te zien worden, heusch tc loopen
in Hardcnbcrg, Koevordên of Winscho
ten ziedaar inedo een van de gewichtig
ste hijrodonen, waarom wij onzen ontdek
kingstocht wilden doen.
En dan was er nog een reden do
charme, die velen van 'die achteraf liggende
stadjes hebben. Er zijn vooral in ons land
veel kleine steden, die te groot voor dorp en
te klein voor stad zijn, welke ernstige stads-
allures met electrischc trams cn een oud
heidkundig museum en een groote buitenso-
citeit met heusche klapstoolen cn een ste
delijk muziekcorps en een echt theater en
wat niet al hebben aangenomen cn in den
grond toch provincienesten zijn, Waar weinig
meer „loven" is dan in een dorp. Die groot
doende steden hebben iets belachelijks.
Niet dus de kleine, stille stadjes, die zoo
echt stad cn toch ook zoo echt stil en
klein zijn, waar allo menschcn tegen donker
in de oude kamertjes altijd om een lichtje
iets warms zitten to drinken en waar het
nog zoo gezellig ouderwetsch is zonder style
nouveau ori tennissende fietsers en zonder
grootcstads naiiperij. Zoo iots vermoeden
wij in Gramsbcrgcn, Ilardoriberg cn Koe-
vorden.
Van do twee eeïste plaatsjes kwam dat
niet uit. Hardcnbcrg is een flink, welva
rend dorp. En als men van 'daar paar Grams-
hergen fietst door eon aardig landschapje,
met van die grappige bocrinnekes op den
weg, wier bolle, frissche gezichtjes als
madolicvenhartjes komen uit do schutblaad
jes van de ongsluitende, eigenwijze kap,
dan komt men ton slotte in een allergrap
pigst stil, slijfvol en wat verwaarloosd mooi
dorpje, dat heel Wat minder kwaadaardig is
dan zijn naamGramsborgen.
Doch toen wij daarna langs oen ver
volendon kanaalweg Koovorden genaderd on
de hoofdstraat binnengefietst waren, toen
ging ons hart eerst open bij de aanschou
wing van een echt, aclitcrafsch stadstadje.
Een volgendo brief over Koovorden.
BINNENLAND.
Hofbericht.
If. M. de Koningin had Tiet voornomen
gisteren ton palcize Hel Loo aan Haar ad
judant i. b. d. den luitenant-generaal Kool,
commandant van hot veldleger, persoonlijk
liet grootkruis der Huisorde van Oranje 'te
overhandigen, cn den generaal vervolgens
een maaltijd aan te bieden.
Door ongesteldheid van den generaal
heeft zulks echter niet plaats kunnen heb
ben.
Ouzo Ministers,
■Do minister van landbouw, nijverheid
cn handel, do hee'r Tal ma, bezocht Donder
dagmorgen de boringen dor maatschappij
tot het verrichten van® mijnbouwkundige
werken te Baario en tc Kessel.
Tegen halfvijf reed Z. E. met gezelschap
in een tweetal auto's langs de Staatsmijn
Emma nabij Iloenshrock. IVegens liet late
uur moest de minister dien dag van zijn
voorgenomen bezoeken van do Staatsmijn
Walhelmina te Terwinselen, onder Schacs-
berg, en van de in aanleg zijnde Staatsmijn
Emma hebben afgezien. Z. E. heeft nu
gisteren beide mijnen bezocht.
De heer Talma was vergezeld van den,
referendaris van zijn departement, mr. ,T.
"W. Schmidt, mr, dr. ,W, F. J. Frovvein,
directeur-generaal der Staatsmijnen in Lim
burg, mr. Wl A. J. M, van Waterschoot van
der Gracht, ingenieur-directeur der rijks
opsporing van delfstoffen, on den heer J.
C. F. Buiige, ingenieur,
Onze Kamerleden.
De afgevaardigde ter Tweede Kamer voor
het district Sliedrecbt, de heer Van der
Molen, bezoekt verschillende plaatsen in
het district, teneinde zich van velschillende
zaken op do hoogte te stellen. Heden ver
trekt hij naar Leerdam, om de glasfabrieken
te bezichtigen en zal hij een liezoek bren
gen aan Sehoonrowocrd' Meerkerk cn Leer
broek, Hij bezocht reeds Sliedrecbt, Wijn
gaarden, Bleskensgraaf, (terrein der in aan
bouw zijnde zuivelfabriek), Molenaarsgraaf,
Ottoland, Goudriaan en Peursum.
(Dordr. Ct.)
Personalia.
Naar de sN. Ctverneemt, heeft jhr mr.
A. J. Retliaan Mac:.i'é ontslag gevraagd als
lid en voorzitter van het algemeen college
van toezicht, bijstand en advies voor het Rijks
Tucht- en Opvoedingswezen,
Oost-Soemba.
Blijkens een uit Nederlamlsch-Indië ont
vangen telegram werd op 7 dezer in Massoe
(Oost-Soemba) een colonne uit een onbekende,
door den mist onzichtbare versterkte bosch
stelling beschoten. Deze werd genomen en
geslecht, waarbij zwaar gewond werd een
ïnlandsch militair en onbeduidend een luite
nant cn een Europeesch sergeant. De verlie
zen van den vijand zijn onbekend, (St.ct.)
Nederland en Venezuela.
Reuter seint uit Willemstad:
Het pantserschip „Jacob van Heemskerk"
is aangekomen.
V
Omtrent het gebeurde mot do „Gelder
land" kunnen we nog het volgende mo'de-
deelen, ontleend aan de „Amigoc di Cura
sao" van S Aug. 1.1.
„Onverrichter zaken is het pantserdek-
schip Zondag van zijn zending naar La
Guayra teruggekeerd.
Nederlandsche consuls bestonden niet
meer in Venezuela, daar hun een paar da
gen te voren door pres. CasLro hot exequa
tur was ontnomen, cn met den Duatsehon
gezant baron Von Seekendorff, had hot be
stuur van Curasao niels uit tc staan, die
was alleen tijdelijk belast met de zorg voor
de belangen der Nederlandsche onderdanen
in Venezuela.
Botweg werd aldus don commandant van
Hr. Ms. „Gelderland" geantwoord, toen
deze, na de officieole begroeting van den
havenmeester in ontvangst genomen te heb
ben, hot doe! zijner zending mededeelde.
Vruchteloos word beproefd communicatie
mei don wal tc krijgen; op de minste be
weging aan boord word gelet, en alle
verbinding mot den wal onmogelijk ge
maakt.
Naar ons werd medegedeeld dreven sloe
pen met gewapende manschappen rondom
de „Gelderland", en stonden de gewapende
troepen op de pier, in het fort en achter
do kanonnon opgesteld.
's Middags kwam er zelfs con versterking
van troepen uit Caracas.
Commandant Van Asbeck liet den schoor
steen neer, liet zonnedek wegnemen, de
poorten sluiten, do kanonnen laden: en rich
ten, kortom alles in gereedheid brengen
voor een mogelijk verweer.
Ofschoon onze „Gelderland" er maar
alleen lag, scheen toch de houding van den
commandant ontzag in te boezemen. Alles
bleek maar bangmakerij; do „Gelderland"
bleef rustig liggen cn kon kalm vertrokken."
V
Dat het Vcnczolaansche wapenschild van
den consul to Curagao niet door het volk
is afgerukt, in den nacht van 25 op 20
•Tuni j.l., maar werd afgenomen, wordt be
vestigd door den Cura<?aoschen correspon
dent van „De Tijd", die schrijft, dat hij,
nu cr klaarheid cn kalmte is gekomen, kan
melden, „dat tijdens het opstootje van 25
en 26 Juli j.l. liet wapenbord van het Vcnc
zolaansche consulaat alhier niet is af
gerukt cn verbrijzeld, iets, wat hoogst
ernstig zou zijn en zeer kwalijk genomen
zou kunnen worden door generaal Castro
maar wel is het in den nacht verdwenen.
Hel is echter (loor een hier wonend Vene-
zolaan stilletjes weggenomen on verborgen.
Om het voor schonding to behoeden? Wij
willen hot gaarne aannemen. In ieder ga-
val kan onze bevolking niet het verwijt
treffen, dat zij in blinds woede zich zou
vergrepen hebben aan het wapen een er
na lmr i go natie. Gelieve van dezo rectifi
catie nota te nemen."
V
Het onderstaande bericht is eveneens uit
de „Amigoo di Curasao" overgenomen:
Donderdag verspreidde zich in Ue stad
het groote nieuws, dat in do St. Miehiels-
baai een Vcnczolaansche bark ten anker
was komen liggen. Dr. Ferguson begaf cr
zicli heen cn bevond, dat het de „Aroaïia"
was, van Coro naar Pto. Cabello vertrok
ken, doch door "don sterkon stroom naar
bier afgedreven. Aan boord bevonden zich
15 personen, geheel zonder voedsel, wa
ter cn geld. Van gouvernemcnlswege wer
den zij ruimschoots van water en voedings
middelen, brandhopt en lucifers, en zelfs
een flesch rum voor de zwakke personen
voorzien. Door 'den commandant dor bri
gade word een visschcrsboot gehuurd om
al die zaken naar St. IMicliicls-baai te
brengen.
Zoo weet Curasao kwaad met goed le
vergelden.
V
Naar de „N. Ct." verneemt, is het wer
kelijk oen hier tc lande gevestigde Venozuc-
laanscho consul gewcesit, die, gewaar
schuwd door een bij zijn consulaat werk-
zamen beambte, president Castro on t
artikel van den heer De Reis in jj' fi
Trouw opmerkzaam heeft gemaakt
Ingezonden Mededeelin^T
Be ondervinding van een InwJl
van Schiedam. r
LeicnUkCnJC' bennUWCndci' dolm»kendc n*
Hoeveel alapeloozo nachten hebben di r
met. veroorzaakt!
Welk een doodsangst gedurende den da»i
IWigecFa hebt ge een groot aantal v
gewende middelen gebruikt - cn tèeiri'"
staat er een echt geneesmiddel voor W
hetgeen een Uwer modeburgers schreef'
Mejuffrouw C. Kubis, Strcijensch^
37 te Schiedam, meldt ons: Uit da,,kW
beid voor de genezing, bekomen door F„é
tors Zalf, ben ik gaarne bereid U h;m
molding te doen. Ik had namelijk las'v
droge, uitwendige aambeien en hoewel ;t
hiervoor reeds verschillende middelen U
aangewend, was ik er niet in mogen sla»e
hiervan te worden bevrijd. Een kennis L
mg dm zulk een uitstekend resultaat met IV
zalf bekomen had, randde mij hiermede
proef te nemen. En werkelijk na vier dam,
deze zalf te hebben toegepast, had ik te
groote verlichting bekomen en na 'de hctian
deling twaalf dagen te hebben doorat
was mijn kwaal geheel verdwenen.
Bovenstaande verklaring was gedateerd 'i
April 190G en den Hen Juni *1907 vcnia-
men wij van Mejuffrouw Kubis: „Ik heb
geen last meer geluid sedert ik dé hoven,
staande verklaring gaf, ruim een jaar
leden Foster's Zalf genas mij toen cn ik
bon thans nog gezond. liet is prachtige zalf
Van alle kanten hoor ik er goede berichten
van. Wanneer iemand mij bezoekt omtrent
dit geval, zal ik hem gaarne de bijzonder
heden van mijn genezing mededeelen,"
Zie toe dat gij de échte Foster's Zalf be
komt, dezelfde soort die Mejuffrouw Kul®
gehad heeft. Zo is te Schiedam verkrijgbaar
bij de boeren Kappelhof e.n Hovingh, voor
heen Frans Visser. Toezending geschiedt
franco na ontvangst van postwissel it 1,75
voor óón of 10.voor zes 'doozen.
Kunst en Wetenschap.
Woensdag a.a. geeft „Het Tooneel", onder
de leiding van de hoeren Willem Royaimls
en Stumpff, zijn openingsvoorstelling tc
Amsterdam. Dat de opvoering van Joost van
den Vondel's „Adam in Ballingschap" een
evenement wordt, behoeft zeker geen beta)».
De hoer Royanrds heeft, bijgestaan kor
kundige medewerkers en medewerksters,
alles volgens zijn eigen artistieke opvattin
gen doen .samenstellen. Zoo krijgen wij oen
speciaal vervaardigd décor, ontworpen door
(lei. heer P, C. de Moor, geheel afwijkend
van de gewone toonecldéeors. Dan een keur
van kostuum9, in fraaie kleurcombinaties,
volkomen harmonieerend met do omgeving.
Do dans der engelen, is, naar ontwerp
van P. 0. de Moor, ingestudeerd door mej.
W. Wessels, terwijl ITub. Cuypcrs Voorspel,
Tusschenspel on Reien beeft gecomponeerd.
Vorder komen nog zeer belangrijke
en wei-verzorgde voorstellingen van „Het
Tooneel", o. a. Ilooft's „Warenar", „0c-
kerlyc" en „Mevr. Warren's Beroep", van
Strauss. Wellicht krijgen wij ook nog cenige
andere Shaw'sche werken, welke hier nog
nimmer vertoond ziin.
Het nieuwe boek van Corclli, IIolv Or
ders, verschijnt in con oplaag van 100.00Ö
ex. en reeds nu is een tweede oplaag ter
perse. De voornit.liestclling is grooter da»
zelfs bij Hall Gaine.
Sport.
De groote zwemwedstrijd HavreTroa-
villo is wegens slecht weer uitgesteld. Don
derdag bad echter in de luiven van Tron-
vilie, vanaf do spoorbrug tot de pier con
zwemwedstrijd plaats, waarvan de „llbld. -
correspondent het volgende meldt: Offl
kwart over 11 werd tot. den wedstrijd beslo
ten, die om 12 uur zou beginnen. Tcrstoiri
worden cr 3 automobielen gehaald, en 1»
iedere auto mimen twee menschcn plaats.
Men schreeuwde tot dc mensclien dat
12 uur de start zou zijn. Twee auto's ging®
door do stad en een langs hot strand.
Ik heb nog nooit van mijn leven zoo vlug
een wedstrijd zien in elkaar zetten, en .aa
ik direct er op laten volgen: 't was 8#
reuzen-succes. Toen we tegen 12 uur per
auto aan de start kwamen zog liet er
van do menschen. Tegen 12 uur was al8
in orde. Er waren molorbooten voor juty
trainers en de pers. Het was 5 min. «ïff
12 toen we kanonschoten hoorden. Dit aJ-
bet toeken van aanvang. AVe gingen ntf
de start en hoorde nog 21 kanonschot-
Dut was oen. verschrikkelijk bombarden»11
Geen wonder dat iedereen uitliep.
Na het schot nam Maas de leiding 9-
volgd door Jnrvis, daarna Rodler, veno
geus Ooins. Na eenige minuten ging »arïl-
voor, Maas en Ooms voor Rodler.
tiental minuten was de stand als vojgL
Jnrvis tien meters voor Mans, dezo vijf iuc
voor Ooms, en Rodler een dertigtal me -
achter.
Toen ontstond een praehtstrijd ^ssc
Ooms en Maas. Ze zwommen gelijk op-
volk brulde langs den kant, en een de tjf
metera voor het eind waren beiden ge'j
Toen kwam de eindspurt van beide zfl
mors. Aan den kunt was het enorm 5
schreeuw. Vooral de hier aanwezige
IIol!»»'
i fny ii*b nii\M»r nft? ifn
