11,
62
No. 12807
Zondag 27 September 1908
Derde Blad
at)
1 pllaivel a ie MÉM.
In den handel.
tiën,
t,-
uden
'WBLICE P
Naar ISToorcllancl,
^3
geld,
id-en
jaar,
gbaar:
EINS,
70,
ludea
recli
3'JU
me.
t eet
■tuin/
v.
SCHIEDAMSCHE SQURINT
Doze courant verschijnt cl a g o 1 ij k s, mei uitzondering can Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwaitaal: .oor Sc li ie Jam eu Via ar cl ing en fl 125 Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weck: Voor Schiedam ca Vlaardïngcu 10 cent.
Afzonderlijke nummera 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voc*r hot eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
„ur aan hot bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Ilaven No. 141 (lioek Korte Haven.)
Prijs der Advertentiën: Van 10 regels fl. 0.92; iedere regel mees
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Gxoote letters naar do plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordcelige voorwaarden. Taneven
biervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaanafie kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor do Administratie No. 103.
ip rentó;
op alle
1/2 uur, j
3uu.
Door liet tegenwoordige ministerie is in
ile jongste troonrede in verband mol. de
(liiiiöp gevolgde millioeneilnotu de i'immcioeic
.kwestie op den voorgrond gesteld. Het mi
nisterie is van meetlint? dat onmiddellijk in
grijpen en daarna radicale Wustinghervor-
ïnintr, zoo spoedig als de wetgeving,smacdiine
jat tuaar toelaat, noodzakelijk zijn, uil men
jen tut geit in liet rechte «poor Drongen cu
houden. En tvil men, speciaal voor sociale
doeleinden, meer gaan uitgeven, dan spreekt
Je minibteV van fhmnuiëu nu reeds over ver
hooging van bel tarief van invoerrechten als
het eenige middel om do kosten voor even-
tilde socialtf hervormingen in de toekomst
te dragen.
Al ziet de regecring den toestand niet /,oo
ernstig in als b.v. dc Dtiifschc regeering
Jeukt over de Dnitsche financiën, zij is toch
nel heel beslist van opinie, dut liet zoo met
langer gaat. De weg om onmiddellijk uit het
liet te komen loopt, over 1 O opcenten op dc
teratogens- en bedrijfsbelasting en over een
accijnswrhuoging tip liet gedistilleerd van
03 op 90 pet' Hectoliter, een accijnsver-
booging dus van bijna -13
Over de kwestie van de opcenten zal wel
niet teel principieel debat mogelijk zijn, waar
«ij te doen hebben met een reeds meer voor
gestelde» nnodimuuregel. Anders is het met
Je accijns verhooging. Daarover nmg men
dierpe debatten verwachten, nu vooral, nu
die verhooging niet onmiddellijk is vastge
koppeld aan de verlaging van den suiker-
accijns en toch ook niet een noodmaatregel
uw één jaar is of kan zijn. Want wèl is het
Je erndige bedoeling, dat de verhoo-
ging van den accijns op hel gedistilleerd
flechts tijdelijk rail dienen lot dekking
wm een tekort en o p tl e n d u u 1 zal kna-
nc-n strekken om een verlaging vin den sui-
fccniceijn- mogelijk te maken. Doch men
zegt, (lat er aan het ministerie Van financien
kasten vol van zulke ernstige bedoelingen
'ijn, die bel nooit venier dan lot oedoeling
gebracht hebben.
Voorloopig zal men dus wel met de ac-
cijnsverltooging op liet gedistilleerd op zieh-
ïdf moeten rekenen, bui daarover zal veel
Ie doen zijn, omdat deze verhooging een
reeks ernstige en veel besproken kwesties op
hot tapijt zal brengen.
Wij willen dc voornaamste daarvan zoo
objectief mogelijk even aangeven.
In de eerste plaats zijn er natuurlijk dc
bezwaren tegen indirecte belastingen in 'net
algemeen en tegen accijnzen in he! bi/.ondor.
Wij mogen die bekend veronderstellen.
liet hoofdbezwaar dat vervolgens tegen oen
Vfl'liooging van den accijns op liet gedistil
leerd wordt ingebracht, is dat de verhooging
tan den accijns niet leidt tol bepeiking van
het gebruik, althans niet. tol. duurzame bc-
>1
«Wdke, ja, welke van de twee zal ik nu
trouwen? vroeg luitenant Servam zich af.
„Ik houd mui beiden evenveel. Madeleine
01 buMuine hebben hetzelfde figuur, dm-
zclfdcn oogopslag, dezelfde kleur van baar;
dj hebben dezelfde stem, den/.elfden otnaak,
Juelfdc bevalligheid. Hel is op die manier
moeilijk een kous te doen, zander er oogen-
'dikkelijk weer spijt, van te hebben Hola,
«ie is daar?"
Men klopte bescheiden op de deur.
«Ik ben hel, luitenant," sprak de stem
den oppasser, die binnenkwam met dc
sabel ctt de schoenen van den officier in de
hand.
«Good. line laat. is het, dan?"
«Hel is zes minuten over vijven, mijn-
hernam de oppasser. „De luitenant
dadelijk moeten opstaan, wil hij tijdig
klaar zijn voor de manoeuvre."
Den kwartier later sprong bij in den zadel,
CÜ «'wgdc zich op de plaats der kazerne bij
2|jn ftscadron.
'kt was reeds helder dag, toon het regi-
Wtnt de plaats verliet en zich op zes mijlen
stands begaf, om er de vekhnanoouvrc to
|aan meemaken.
He zon het zoo nu en dan reeds een van
S01'den stralen zien; de ochtendwind
v°ni i ('e S(>ur vuil verschgemaaid hooi on
'loemen aan, die groeiden in dc scha-
xftï liet struikgewas, dut don weg oisl-
®omdc.
w«wocMtwaw>g>iaa«itrwra>iitT.wi uwiiomjj
peiling. Dit argument wordt, in Ion Inulston
tijd he.-treden met. de ervaring in België se
dert de verhooging van 1903. Toen is do
accijns ginds met 50 verhoogd en het al
cohol-verbruik per hoofd is zeer boslisl ge
daald met rond 3G Dn hoe is die daling
bereikt? Niet doordat men over hot geheel
minder borrels schonk doch dooidal. de In
houd der glaasjes 20 kleiner -,n hel alco
holgehalte pj.m. DO kleiner werd geno
men. De veelbesproken drinkgewoonte bleek
du» meer een borrelgewoonte. Alen drinkt
evenveel glaasje- doelt minder vocht en zeker
veel minder alcohol.
Inlussehen de Belgische maatregel had
één groot e schaduwzijde van het. standpunt
van den min. van financiënzij deed de op
breng»! van den geileden accijns achteruit
in plant.- van vooruit gaan.
Zoo zo i men dus verwachten, dat dc finan
ciers tégen. de. drankbestrijders vóór de vur-
hoogiug zouden zijn. Niels is intus-when
minder waar. De maatregel wordt van den
kant. der diiankbestrijders fel bestreden. Dn
niet alleen „omdat hij toch niet helpt," maar
ook om andere redenen.
Daar zijn in do eerste plants de radikalen,
welke stellen, dat de gewoonledrinkcr, ook
de matige, niet vrij is in zijn drinken. ITij
moet zijn hoeveelheid alcohol groot of
klein, al naar hij gewend is hebben. Ge
woonlijk wordt, deze bewering, die volgens
de voorstanders \o!gl uit ('e psychologie van
den drinker, weersproken met het betoog, dat
het. succes van de drsinkbesl rijlTing cu van de
Belgische accijiisverhooging het, tegenover
gestelde leert. Alen ziet in heide gevallen ver
mindering van alcoholgebruik per hoofd en
dat. moet toch in Iwofdzaak van minder ge
bruik van de matige drinkers komen, 'daar
de eigenlijke alcoholisten niet. zóó talrijk zijn,
dat. hun drinken op die cijfers invloed zoude
kunnen hebben.
Den ander bezwaar is, dat (le staat, den
accijns helfonde, geld slaat uil zonde el! dus
niet zal willen meewerken om duur bestrij
ding van de zonde zijn eigen Modieuste I.e
doen verminderen.
Wat de, zonde betreft, wordt dcij reden e-
riitg vaak weerlegd met do opmerking: „Wilt
gij niets van de zonde i rekken, neemt dan
allen accijns weg. Want uw hezwnar gaat
niet tegen de verinniging, het. gaat tegen den
accijns. Gij mort inlussehen de consequen
ties van dit. wegnemen, waardoor het alcohol-
verbruik natuurlijk sterk zal groeien, aan
vaarden.
Hebben wij wel, dan wordt hiertegen
aangevoerd, dat de fout niet /.it, in de hef
fing, doch in hef gebruik maken van dc op
brengst, Rn aangezien men niet wil voor
stellen het aldus verkregen geld weg te wer
pen, stelt men voor de opbrengst, van hel.
gedi-tilleerd uitsluitend vofir drankbestrij
ding te gebruiken.
„Dat. helpt niet heloogen inlussehen de
tegensprekers. Hoe, gij het. geld ook besteedt,
het blijft in uw redeneering geld met oen
luchtje er aan en dtxir hot lift-to doel wordt
(lp zijn paard gezeten, volgde luitenant
Bervaia op de flank van zijn pcloLon, Wat
waren zijn gedachten ver van de krijgsver
richtingen, die hij hmlon zou moeten uitvoe
ren I'lolseling schrikte hij uil, zijn gepeins
op. Hij ging rechtop in het bruinledercn
zadel zitten, dat zeer afstak bij dc kleur van
zijn uniform, en zette zich in postuur. ILet
regiment nadetde de woning der dames Rou
cenav. Het was een huis, dat er zeer lief
uitzag en omringd was door ecu tuin, met
[zonder veel smaak aangelegd. In de bloem
bedden wierpen brutaalroode geraniums hun
blikken op de meer zaehtgekleurde en be
scheiden reseda's; een beekje in tweeën ver
deeld door een rustieke boog, weerkaatste dc
leeds wassende zonnestralenor was ook
een volière die bevolkt was met fasanten,
patrijzen en wilde eenden.
„Daar zijn ze," sprak de luitenant in
zich zelf, en zijn hart klopte tot berstens toe.
Werkelijk be.-piedden Madeleine en Susannc
ioliter de gesloten gordijnen de voorbijtrek
kende huzaren. Maar toen Servais verscheen,
schoof de jong.-te het gcudijn een weinig ter
zijde; dat was een verrassing voor den
officier. Aller oogen richtten zich naar het
ven-ster, waar de lieve gezichtjes te zien
waren.
Gelijk in schoonheid, gelijk in bevallig
heid, zooals de luitenant gezegd had, vertoon
den zij zich daar. Zij geleken zooveel op
elkaar, dal men ze gemakkelijk had kunnen
verwarren. Haar lokken waren zwart, als de
nacht, en oogen, blauw als de vergeet-mij-
uietjes, die langs de heekjes groeien.
Met. een bescheiden en vriendelijk gebaar
wen-ehlen zij den luitenant goeden morgen,
dit luchtje van het middel niet weggenomen.
Verder hoort men hel, bezwaar, dat de
staat, belanghebbende bij drankverkoop, de
drankbestrijding minder krachtig zal steunen.
Den theoretisch bezwaar» antwoorden dc
bestrijders. Ja -indien de Maal synoniem
ware met een schraperigen, hnrteloozcn,
theoret Welien minister van iinuneiën - dan
zou het opgaan. Doch mi bestaat die ge
lijkheid niet en de slaat besteedt jinn ook
Steeds moer geld en wetgeversmacht (drank-
wetsherziening) aan de bestrijding van hut
euvel.
De maatregel, zoo wordt, eindelijk door de
tegenstanders beweerd, zal verval-ching van
sterken drank en ontduiking in de hand wer
ken. Beide beweringen worden op technische
gronden tegenge-proken door den heer lleet-
jans in een duidelijk en goed ineengezet be
toog in „Pro en Contra" (sonic JV no. G
Verhoog ing van Aerijn» op Gedistilleerd",
Baant. Holla ltd ia drukkerij 1008). Wij vol
staan met hiervoor naar dit betoog te ver
wijzen, niet zonder vermelding echter, dat
de schrijver de evenuieele vermeerdering van
ko-ten van hel tegengaan der gedistilleerd-
fraude langs de grenzen ziet. wegvallen
door vermindering var. kosten voor suiker-
fraude, welke vermindering, wordt, het. plan
van den tege.ivvoordigen minister van finan
ciën gcvo'gd, voorloopig nog niet aan dc
orde zal wjn.
Dr is een tijd geweest, dal de jongens,
die op .-chool niet goed oppasten, naar In-
dië weiden „gestuurd" of in den handel wer
den „gedaan". En niet zelden kwamen die
aldus ge-tuurde of gedane jongens beter
teiecht. dan zij, die op de school geregeld
overgingen en geen streken uithaalden.
Die tijd is voorbij. Waar de lastige jon
gens voortaan moeten blijven is zeer zeker
een lustige vraag. Want in Indïü gnat hef
niet zoo meer vanzelf en als het in den han
del vroeger ooit „van/.elt" gegusm is, nu
gebeurt dat niet meer.
Tóch heerseht er op dit laatste punt nog
vrij wat. nii->verstand in ons land, tóch heeft
de geducht*dat men in den handel zonder
veel verstand (en met wat ruim geweten)
er goed konten kan, ook zonder sche.olsclie
voorbeividimr. nog lang niet afgedaan. Het is
wel héél merkwaardig hij een volk, dat al
tijd ia en door den handel geleefd liicft.
Dn tóch kan alleen iemand, die zijn heide
oogen voor de werkelijkheid sluit, gelooven,
dat de opvatting, als zou het onnoodig zijn
zich voor den handel wetenschappelijk voor
te bereiden, een ove-wonneu standpunt is.
Nu is het wél verklaarbaar,, dat die opvat
ting hij de Ouderen nog bestaat. Zij zijn ge
woon aan de oude toe-tandeneen beperkt
handelsgebied, tevredenheid met niet al te
groote winsten, een lastig verkeer, waardoor
vreemde eenden niet. gemakkelijk in de bijt
kwamen en de mogelijkheid geschapen was
die nauwelijks zichtbaar teruggroette maar
dc jonge meisjes begrepen toch deze stomme
welsprekendheid.
„Welke, welke dan toch?" hield de onge
lukkige Servais niet op zichzelf af le vragen.
Bij tie halt, was hij onmiddellijk door zijn
kameraden omringd.
„Watge kent. deze allerliefste meisjes en
hebt er ons nooit over gesprokenWat kunt
ge goed veinzen sprak de kapitein Har-
mond tot hem,
„Dat ia nogal begrijpelijk," spotte 'de
onderofficier Dubrulle. „Mijnheer.Servais is
bang voor de concurrent,ie."
„O, neen, daar heb ik in 't minst, geen
vrees voor. Dorst sedert een maand kom ik
aan buis bij de familie Boucemiy, en ik ga
spoedig trouwen
„Met welke?" vroegen als om strijd de
kapitein en de onderofficier.
„Ja, dal is liet juist!'* sprak de verliefde
officier; „dat. weet. ik niet. Ik bemin ze bei
den tegelijk."
„Goede hemelriep de kapitein.
„Dat is niet onaardig," hernam de onder
officier.
„Neen. 't is lang niet'aardig," antwoordde
Sen ais; „ik lijd vee! om dien dwazen stand
van zaken, en ik weiisehte wel, dat er een
einde aan kwam."
„Vriend." stelde de onderofficier met een
lachend gezicht voor, „als ik je in deze met
iels van dienst kan zijn, doe mij dan niet 'de
heleediging aan, er geen gebruik van te
maken,"
„Ik weet. er wat op," zei de kapitein;
„stel ze aan ons voor. Bij den eersten oog
opslag kan ik zien, aan welke gij de. voor-
om door tegenover vaste relaties de verplich
tingen goed le vervullen in het zadel te
blijven.
Doch het. verkeer, dat nog stecd» ntaar in
zijn opkomst is, heeft aan die Loestanden een
einde gemaakt en zal dat. doen overal, waar
men de bakens niet bij tijds heeft verzet-
De handel wordt steeds meer wereldhandel,
men dient, steeds verder te kijken, steeds
heter van wat or buiten omgaat op do
hoogte te blijven om den toestand te kun
nen overzien. Is men zelf tevreden met
kleine winsten, anderen zijn dat niet, brei
den hun zaken uit, kunnen door hun meer
dere kennis van de markt goedkoop©', vlug
ger en beter leveren. Anderen kennen beter
dc beteokenis van een handige en zich goed
aan dc omstandigheden aanpassende reclame.
Zij kunnen overal gemakkelijk komen en zij
weten, dat oude relaties niet het eeuwige
leven hebben.
Nog gelukt het enkelen om, werkend vol
gens de methode det" vadtron. liet hoofd boven
water 1e houden. Doch op den duur zullen
die enkelen Te kiezen hebben tiisScheii Liqui-
dccren of de nieuwe methodes toepassen.
En die nieuwe int Diodes eisehen meer ken
nis, meer voorbereiding, meer organisatie,
zijn gccomplicccidoi' dan de oude.
Was volgens de oude methode een handels-
opleiding dus ontbecrlijk, volgens dc nieuwe
opvatting kan men niet zonder die opleiding,
tenzij men een reeks gaven van de natuur
beeft meegekregen, die het gemis aan die op
leiding althans gedeeltelijk kunnen vergoe
den. Men doet dus zeer verkeerd met de be
weging voor verbetering van bet handelson
derwijs alken toe te schrijven aan de mode,
die op elk gel lied vakonderwijs voorschrijft.
Neen bei moderne verkeer heeft, van den
handel in de meeste gevallen een weten
schap gemaak-, die men moet bestudeerd
hebben om haar re kennen.
AL,, weet, dat aan het feil, dat men in
ÏJuitsehland dit zoo snol en zoo goed begre
pen heeft, de groote ontwikkeling van den
Duitsehen handel en industrie voor een
groot deel wordt toegeschreven. Men beeft
daar wel wat te veel geschermd met uitdruk
kingen als wereldeconomie, wereldpolitiek,
wereldhandel, doch men heeft vooral in
concurrentie met Engeland en Amerika
ook bewezen, dat er achter die woorden ern
stige begrippen staken, waarvan men zichzelf
de heteekonis goed duidelijk had gemaakt.
Maar ook andere naties bobben evenzeer
bijtijd- de groote heteekonis van goed han
delsonderwijs ingezien en de vruchten vau
dit juiste: inzicht geplukt. Om nu twee vol
keren le noemen, die met liet onz.e verge
leken kunnen worden, verwijzen wij naar
Zwitserland en België, waar de groote he
teekonis van bet handelondcrvvij.- blijkbaar
beter en vooral vroeger begrepen is dan
ten onzent.
Zwitserland heeft op dit gebied dc aller
oudste brieven. Reeds in 177G werd ee.n
particuliere handelsschool in Genéve geopend.
En dc kantonale handelsschool te Zurich
WKuaKxaaxBzaaBacBBncsxaxBsammwB&axBBBaESSMBsnaaBmgunaKX*
keur geeft. Ik ben bizonder ver in dat. soort
van zaken. Is het een nette familie?"
„Stellig, kapitein, de dames Rouccnay zijn
de doubters van een kolonel, die in de kolo
niën gesneuveld is; haar fortuin evenaart
haar schoonheid
„Dat is geen kleinigheid," merkte de on
derofficier Dubrulle aan.
„Dn wat haar deugd betreft
„Nu is het genoeg," viel de kapitein
I hirmoml hem in de rede, „laat ons gaan.
Ik wil u, als 't noodig is, wel helpen. Dn
nu te paard, hoerenwij sproken nog wel
eens over dat. zaakje."
Na afloop van de manoeuvres zochten de
escadrons htm kwartier weer op. Luitenant
Servais gaf zijn bevelen mm Jan; kapitein
ilarmoml en de onderofficier Dubrulle kwa
men overeen, zich nu het diner mot- hun
vriend Servais naar de familie Roueenay te
1» geven.
Movromv Roucenav ontving de heeren,
door den luitenant mm haar voorgesteld, aller
beleefdst. Madeleine en Susmne schonken
thee en dienden die rond met handjes, nog
witter en fijner dan de Saksische theekopjes.
Dr ontspon zich een aangenaam gesprek.
Madeleine zotte zich vervolgens voor de
piano, terwijl Susannc met den onderofficier
Dubrulle. die een mooi tenorgeluid had,
duo's uit operettes zong.
„Verrukkelijk, heerlijkriep de kapitein
uit. ,,'t Is oen avond, dien ik nooit in mijn
leven vergeten zal."
Ongemerkt ging de tijd voorhij, en het
was reeds laat texm dc officieren er aan dach
ten, afscheid te Helium, Hel was prach
tige maneschijn, en de heerlijke zomernacht
geldt als 3c oudste openbare handcU-cJiool.
In Zwitserland wordt tegenwoordig veel ge
daan om het voortzet lingscmderwij-, dicn.-t-
haar U> maken aan de handelsontwikkeling.
En de Bond steunt krachtig de lagere han-
deWebolen waarvore- zij DbS.O(M) fr.uic- uit
geeft, dat ongeveer ei n derde is \an het. be
drag. voor zulke schok n in Zwitserland uit
gegeven. Voor de talrijke nmblr'hare ban-
dels-cholen draagt de hond 2.'5G."U(J francs
hij, terwijl terwijl er iwc.' inrichtingen vouf
honger handeWniilonvij- zijn: Bankt Gal
lenen aan deZiirkher Eniversiteit.
In België, in bet land dó in viel opzich
ten in de laat.-te 50 jaar let nctrd houdt
van liaiidel-ontwikkeling, i- hel handels»
schoolwezen eveneens Zr i r ontwikkeld. Bij de
lageie school vindt in.n duir niet minder Jan
ruim 11U() utir-u-sen \uor handel en aan
verwante vakken. Daarnaast -taan (in
ISOÜ-lai citr.-Ussen, cli niu geregeld gege
ven worden. Ook bij bet voortzet!intr-onder-
wijs woidt veel aan de vakken van dut han
del gedaan.
Nog m< u- wvrdl iutu-sehrii voor liet mid
delbaar hnndebondenvijs gedam. De middel
bare scholen hebben afde,dingen voor den
handel die in ISB'J al 3 11. in 1799 zelfs
-173 Iceilingen telden. En wat hel hooger
handelsonderwijs aangaat, spniu België dc
kroon, waar op niet minder dan 3 driejarige
en 7 tweejarige euroiisnen d't onderwijs na
geven wordt.
Inderdaad opmerkelijk* cijfer» (welke door
ons ontleend zijn aan een oprtel van Mil
Richter over het handol-wnlenvij- in deze
heide landen). Zij moeten wel den Hollander
tot nadenken stemmen. Want al Vult hit niet
te ontkennen, dat er in den laat-ten tijd in
Nederland heel wat gedaan wordt voor J it.
onderwijs, het is toch niet zóó voel, dat het
ons in staat stolt in den p.1» te blijven met
deze twee landen, laat «tuin het verzuimde in
te halen en die landen voorbij i - streven.
Op een bank in hot Asser-Bosch zat
een inemeor, 'dien wij meenden ie herken
nen. Wij 'kwamen mot onze eerste punc
tuur den heer vragen of hij een gesehikten
rijwielhersteller wist. De bwr gaf niot.org
duidelijk /bescheid" dc omlerwoischc
uitdrukking was van Item doch het was
toch heel duidelijk, dal er wol een goede
reparateur iu Assen was. Doch dat was
dan ook het cenlge goedv, want dadelijk
daarop begon de oude lieer vv-vsclirfkkclijk
op Asseri af te geven. Hij bad vroeger
ook in Amsterdam g"\voomi de hemen
waren zeker uit Amsterdam en bij was
nu „voor zijn pleiprier" iu Assen. De wijze
waarop hij „voor zijn plci/Dr" zei, leerde,
ons, dat bij voor an dier plejzier niet
in Assen was. Niets was er natuurlijk goed.
En kteinsteedsch êu deftig èn zoo "dcu-
Haag-in-het-klehi. liet astrale lichaam van.
noodigde als 't. waie de officieren tot een
wandeling uit.
't Eer-te wat Bcrvais vroeg was: „Nu ka
pitein, welke van de twee lijkt, u nu het
best?"
„Wel, mijn waarde, ik begrijp volkomen
uw bcsluitoloodioid. Zij zijn beiden even lief
en mooi. ik moet bekennen, dat Made
leine een uitstekende pianiste i-, maar Bu-
siinne zingt vermkclijk."
„Ja, stellig," stemde dc omlcioff'cicr toe.
„Waarde Brew ais," bemin dc kapitein
weer, „ik moet ronduit bekennen, dat de
keuze uiterst moeilijk is, i n ik weel u maar
één raad te spvcn."
„Rn die is?"
„Huister. Ik zal u z-ggi rt, vv.u ik in uw
plaats drom zou Hï zou een pivi-je velloi aan
vragen, hijvooihvld voor een dag ui ac'm en
ik reisde ver weg. hooi ver weg. Op eeu
afstand kan men zich heter reken-chap geveu
v>m zijn gevoelens. Doorreis het land en ga
naar de /mega aan hel, strand zitten, sluit,
de nog")-,, vergelijk dan in gedachten Made-
kitte bij Btisanne, en de zaak zal tot klaar
heid komen."
„Maar hoe kom ik aan het verlof?" vroeg
do luitenant.
„Daar zal ik als uw kapitein wel voor
zorgen."
Twee dagen later gespte Servais zijn hand
koffertje dicht en begaf zich naar de Mid-
i1o11:iih1m'1mv Zee met het geheim zijner liefde.
Terwij! hij nu dwaalde van Tmdon naar
Nice, legden kapitein llnmiond en de onder
officier Dubrulle voortdurend bezoeken nE
Hij mevrouw Roucenav. De kapitein maakte
het hof aan Madeleine, en de onderofficier
