62* laargang.
Woensdag 1 October 1908
No. 12815
sm
In 's werelds stroom.
Kennisgeving.
BUITENLAND.
'I
SCHIEDAMSCHE COURANT.
Deze eouxant wscliijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon-en Feestdagen.
Pïjjs per kwartaalVoor Schiedam en VUardingea fl. 1,25.Franco
ter post fl. 1,66.
Psrjjs Fr Voor Schiedam en Vlaardingen '10 cent.
AtsonderlijÏM nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiön voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
aan liet bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lango Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel "te®.
15 cents. Reclames SO cents per regel. Groots letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bjj abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven
hiervan zijn gratis aan bet Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag-en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde lrleino advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per adveffibeailie, bij vooruitbetaling aan hot Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
De Burgemeester van Schiedam,
Brengt bij deze ter kennis van de ingeze
tenen
Jat het kohier der Personeele belasting
jjo, 9 dezer gemeente, over het dienstjaar
j9G8, door den heer directeur der directe
belastingen te Rotterdam op den 5den October
1998 executoir verklaard, op heden aan den
ontvanger der directe belastingen alhier, ter
invordering is overgemaakt.
Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een
ieder verplicht is, zijnen aanslag op den bjj
de wat bepaalden voet te voldoen; alsmede
dat heden de termijn van zes weken ingaat,
binnen welke bezwaarschriften tegen eenon
aanslag, op genoemd kohier voorkomende,
behooren to worden ingediend.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort, der Oden October 908.
De Burgemeester voornoemd,
M. A. BRANTS.
Schiedam, C "Oct. 1908.
BALKAN-STATEN.
Ben nieuw koninkrijk.
Het vorstendom Bulgarije, sinds 1878 on
der .suzereiniiteit van Turkije, heefl zich
jjStoren, zooals in 't kort vermeld, onaf
hankelijk verklaard en zich tot een ko
ninkrijk ven-heven. Daarmee is een lang
gekoesterde wensch van het Bulgaarsche
.volk en ran vorst Ferdinand vervuld. Do
Bulgaren zijn wol het meest energieke volk
van den Balkan: zij 'waren, in de Mace
donische opstanden de stuwkracht en bo
den 't heftigst verzet tegen den vroegorcirv
wantoestand in Turkije. Men kan nciet zeg
gen, dat zij overijld le werk gaan door
zich thans mondig to verklaren, daar zij
sedert 30 jaren naar hun onafhankelijkheid
streefden.
In 't kort is de geschiede-nis van Bul
garije als volgt: Do 'laatste Russisch—Turk-
sche oorlog, 1877'78, door Rusland be
gonnen om do stamverwante Bulgaren van
het Turksche juk te bevrijden, bracht die
bevrijding bij het verdrag van San Stofluio.
Bij liet daarop gevolgde Berlijnsche con
gres werd do toestand op den Balkan na
der geregeld: Bulgarije word Den voreton-
dom, dat schatplichtig was aan TurkijCi,
Oost-Roomelié bleef eon Turksche provin
cie, waarvan de vorst het gouverneurschap
kreeg. In 1879 werd prins Alexander van
Bottenborg als Alexander I door do Bul
gaarsche nationale vergadering tot vorst
verheven. De vereeniging mol. Oost-Roeme-
lië gaf in 1885 aanleiding tot den voor
de Bulgaren voordeeligen oorlog met Servië.
Ton gevolge van een staatsgreep dor Rus-
sisch-gezindc partij trad vorst Alexander
den 7ert September 1886 af. Den 7cnJu!i
1887 koos de nationale vergadering Ferdi
nand Van Coburg tot vorst, die den 14on
Augustus zonder toestemming der mogend
heden de regeering aanvaardde. ïn 1896
volgde echter de erkenning door alle mo
gendheden. 1
Do Coburgcr, zoo als Ferdinand I spat
tend genoemd wordt, zocht en vond tae-
nadering tot Rusland en Oostenrijk, zijn
Duhtscho afkomst vcrloochenleind. Hij werd
mot hart en ziel Bulgaar dn zijn voor
naamste werk was edn sterk leger te vor
men, wat mot de hulp valn Rusland pij
Frankrijk gelukte. Hij reisde de Europec-
sche hoven af om zijin lievelingswensch,
't bezit van erin koningskroon, te verwe
zenlijken, maar de diplomaten hielden Item
aan 't lijntje.
Thans was do gelegenheid, bij do Ver
jongingskuur van Turkije, gunstig om zelf
in te grijpen en zich volkomen, vriji te ver
klaren. De onafhankelijkheidsverklaring is
een flinke streep door de rekening van
de diplomaten, men verklaart zich op den
Balkan onafhankelijk van alle voogdijschap
de plechtigs te congressen en internationale
overeenkomsten worden van nul en geo-
ner waarde.
Maar Bulgarije was waarschijnlijk niet
zoo stoutmoedig geweest, indicia niet Oos
tenrijk tegelijkertijd eete aanslag op Turkij-
in dein zin had gehad. Oostenrijk wil n,l„
door 't volk ertoe genoopt, Bos'nië en Herze
govina annexemm, welke provincies in
naam ook nog tot Turkije behoorden. Met
den steun van Oostenrijk kon Ferdinand
do staatsgreep wol wagen en daarom giug
hij den ouden keizer Frans J-ozef te Boe
dapest de laatste toebereidselen meededen,
die blijkbaar zijn zogen erop gaf.
De staatsgreep van Oostenrijk in de be
zette provincies' wordt van verdere strek
king geacht dan die vim Bulgarije, maar
wij zullen eerst nagaan hoe de laatste ge
beurtenis1 m 't werk ging.
De o n a h an k e 1 ij k h e i d s-
iverikl ari mg.
Vorst Ferdinand, Zondagavond te lloet-
sjoek aangekomen, reisde met de ministers
door naar Tirnowo, de oude hoofdstad,
waar Maandagmorgen om 11 uur in de oude
kerk de plechtige verheffing tot onafhan
kelijk koninkrijk plaats had. Het koninklijk
manifest aan liet volk zal vandaag afge
kondigd worden. Aan de plechtigheid, in
de kerk namen ook deel vorstin EJconora
en de kinderen van den vorst, liet volk
juichte Ferdinand toe als de „Czaar van
Bulgarije". Overal in den lande hoerschte
geestdrift, er werden vreugdeschoten gelost
en feesten georganiseerd, in de kerken zu
len missen worden opgedragen en de Iroe
pen zullen parades' houden.
Roman naar het Duitsch van
PAUL STEINMüLLER.
U)
hl de keuken sprak iemand met de huis
houdster; ze herkende onmiddellijk de stem
;an Heinz Wille. Dit was de dag, dat. lüj
haar zou komen bezoeken, een oogenblik Bloei
m aarzelend staan, daarna koerde ze in haar
hamer terug. Hij bleef lang beneden, mis
schien in de hoop, haar te zien, maar zij
wachtte tot hij het huis had' verlatendaar
na nam. ze hoed' en mantel en liep naar
«meden.
ijs de houtvester hier geweest, juf
frouw?" b
jjJuwcl, en hij heeft de groeten aan u
v«zocht."
»Ik zou u vanavond bij mij op mijn
kamer willen zien u kan dan uw breikous
mecbrongen
Signe vervonderdo zich zelf over haar
borden, ze liad altijd anders beleefd ver
bekend gesproken, zoodat de oude vrouw
jarbaasd opkeek bij dozen toon. „Wacht",
dacht ze, „ik zal oppassen, dat nu niet ook
zï ^en baas over mij gaat sjrelen."
»Neen, antwoordde ze daarom kalm, „dat
13 r'iot volgens afspraak. Ik wil vanavond
vroeg naar bedopblijven kan ik an
ders eiken dag en bovendien hoeft mevrouw
er °°k in 't geheel niet over gesproken."
.«Lus u komt na tafel op mijn kamer,"
ging Signe voort, zonder acht te slaan op de
h£cnwerpiugen. „Ik verkies niet nl'ecn to
blijven,"
De onafhankelijkheids verklaring heeft bij
de Europoesche hooge ooines, behalve hij
Oos'tenrijk, ontstemming gewekt: men wordt
niet gaarne uit de rustige rust opgeschrikt.
Te Berlijn keek men in bevoogde kringen
op den neus. Reuter meldt dat de tijding
van het optreden van Bulgarije en Oosten
rijk in offlcicele en diplomatieke kringen
te Londen met o«iverholen ontstemming
werd ontvangen. Overigens maken de tele
grammen hedenmorgen melding van. confe
renties tusschen ministers en diplomaten.
Te Parijs confereerde minister Pichon met
de gezanten van de vreemde mogendheden,
maar van do drukke gedachtcaiwisseling
verluidt niets dan de verzekering, dat bij
de F.rrunsche, Russische en Engelsche ro-
geeringon te dezer zake volkomen eenstem
migheid iieerscht.
Hot stajai vast, dat Frankrijk, Ruslaind,
Engeland en Italië bereid zijn alles te doen
tot handhaving van den vrede in het Oos
ten, het schijnt echter moeilijk te zijn op
dit oogenblik het middel aan (0 geven,
dat daartoe het meest geschikt zou zijn.
Alles zal afhangen van 'tgecn to Konstanti-
nopei zal gebeuren en do gebeurtenissen,
die thans snel op elkaa'r zulten gaan vol
gen, konden de mogendheden wel eens bin
nen korten tijd voor een „fait accompli"
plaatsen en den stond van zaken geheel
en al wijzigen. Het denkbeeld van bijecn-
roepmg van een internationale conferentie
wordt met een zeicere Hardnekkigheid op
den voorgrond geschoven. Maar te dezer
zake zou men eerst moeten weten, hoe
Turkije er over denkt. Ware dit land voor
het denkbeeld te vinden, dan zouden, naar
men meent, de mogendheden hot gemak
kelijk eens worden over hot principe der
conferentie» tot welke Frankrijk, Rusland
on Engeland het initiatief konden nemen.
Maar dit zijn hypothesen, die men op hot
oogenblik slechts met groote voorzichtig
heid kan besproken.
Do indruk in Turkije gewekt was ver
bazend: vooral in legerkiingen, schrijft dc
„Temp-s.", is de opgewondenheid buiten
gewoon groot, ofschoon sommigen voor
zien, dat een oorlog, zelfs wanneer hij'
goad zou afloopen, slechts zou leiden tot,
een conferentie, die niets anders zoukun-
nm doen dan de jongste veranderingen re-
gisitrooren, is toch de oorlogsz.uchtige stem
ming op heil oogenblik de sterkste. -
De „New-Yoirk Herald" seinde dezer da
gen nog, dat Kiamil pasja, de grootvizier,
had gezegd: Indien Bulgarije zijn onafhan
kelijkheid afkondigt, is de oorlog onvermij
delijk, zelfs als de regeoring anders wou,
want liet leger ware niet ie honden.
Dc onaf bankte ij khoids verklaring van Bul
garije en ïloemelié is gistermiddag officieel
aan alle mogendheden meegedeeld. De mo
gendheden zulten het aan de Ports over
laten deze stap al of niet als oorlogsverkla
ring te beschouwen. Te Berlijn verwacht
inen een vreedzame oplossing der crisis.
Vorst Ferdinand draagt voortaan den
titel: „Zijne majesteit koning Ferdinand 1".
De „Lok. Anz." meldt, dat er geen oor-
logsverwikkelingen to vreezen zijn noch
aan Bulgaarsche noch aan Turksche zijde.
Te Tirnowo vertoeven juist twee invloed
rijke jong-Turken, de burgemeester van Sa
lonika en de redacteur van de „Sabbah".
Zij verklaarden eenstemmig, dat de jong-
Tu'rken tegenstanders zijn van een oorlog
met Bulgarije.
Oorlog?
De beslissing over de waag oorlog of
niet ligt op dit oogenblik aan de Porte of
liever aan liet jong-Turksehe comité te Ivon-
stantinopel. Vermoedelijk is de kans op een
oorlog met Bulgarije thans nu de jong-Turk-
ken de macht hebben, veel geringer dan
onder het oude regime, maar 'n voorspelling
op dit gebied is moeilijk te wagon. Geruch
ten over mobilisaties en troepenzendingen
doen alvast de rondte. Een telegram uit Boei-
dapest meklt 'Li, dc nieuwbakken koning na
zijn proclamatie bevel gri het leger te mobi-
lisceren, maar te Pest verwachtte men dat
een oorlog vermeden zou kunnen worden.
Jn ieder geval zou Bulgarije een afwach
tende houding aannemen.
Uit Weenen wordt aan de Temps" be
richt, dat het Bulgaarsche leger opgerukt is
naar de grens en dat bet Turksche het tege
moet trekt. Oostenrijk mobiliseert twee leger
corpsen. Te Weenen houdt men het ervoor,
dat er een oorlog zal uitbreken.
Uit Berlijn meklt men aan de „Temps",
dat Tmkije twee legercorpsen van de Griek
sehe grens terugroept om ze naar de Bul
gaarsche grens te zenden.
Tc Konstantinopel heorscht een onrust
barende stemming, de beurswaarden onder
vonden sterke daling. Tegengesproken wordt
dat 19 batterijen gesehut en 2-1 wagens mu
nitie naar Adrianopel en Saloniki zijn ge
zonden.
Intusschen. mobiliseert Turkije ook, daar be
vestigd wordt dat batterijen snelvuurgeschut
naai' Adrianopel gezonden werden en vanaf
heden zullen eiken dag zendingen van kanon
nen en munitie plaats hebben.
Over do oorlogskansen schrijft de ,,Zeit
te Weenen dat Turkije, ofschoon een krach
tigo militaire mogendheid, op 'dit oogenblik
niet gereed is voor een oorlog en dit is een
waarborg voor den vrede. Een andere waar
borg is, dat Oostenrijk-Hongarije niet zal
nalaten Bosnië te annexoeren en de sultan
zal zich wel bedenken, alvorens over te gaan
tot vijandelijkheden tegen Bulgarije en Oos
tenrijk-Hongarijc. Te Konstantinopel zal men
met waardigheid weten te berusten. De „Neue
Freie Preste" schrijft: Met angstige spannin;
zal men do maatregelen tegemoet zien, die
Turkije zal nemen. Mocht er een oorlog uit
breken, dan zou er nutteloos bloed worden
vergoten, daar geen mogendheid eraan zou
kunnen denkon zich te weipen, tusschen Bul
garije cn Roemelië en Turkije.
Verschrikt keek de oude vrouw Signe
aan. „Ik zal echter nij mevrouw klagen
jammerde ze.
„Ja, dat mag u wel doen. Overigens be
hoeft u zich niet bo/orgd te maken, we zul
len gezellig bij elkaar zitten; ik wil u wat
voorlezen en om half elf kan u naar bed
„Mijn arm hoofd," zuchtte do huishoud
ster, „ik zeg altijd' als men jong is heeft
men het moeilijk, maar als men, ouder wordt,
is liet vooral niet beter; het wordt tijd, dat ik
mijn betrekking opgeef."
Ook dit maakte geen indruk op Signe en
zoodrn het klaaglied was geëindigd vroeg
ze kalm
„Ik wilde u nog iets vragenwaarom is
mama eigenlijk met mijnheer von Wienstruck
op reis gegaan?"
„Nu, ze zouden immers naar den schouw
burg gaan, geloof ik."
„Er is nog een andere reden nietwaar?
Ik heb u toch ook hooren zeggen, dat hot
wel een bruidspaar leek."
De oude vrouw wilde hier iets tegen in
werpen, maar Signe liet haar geen tijd. „Zeg
mij toch als 't u blieft de waarheid. Kon. u
ook niet donken, dat zc zich wel zullen ver
loven?"
„Nu ja, nu u het zelf Waagt, het. is waar.
Het verwondert me alleen, 'dat u dat niet
reeds veel eerder hebt gemerkt."
„Enfin, het is wel goed zooals het is,"
zeide Signe, toiwijl ze de keuken inging. Ze-
dacht niet met wrok of bitterheid aan de
vrouw, die nieuw geluk had gezocht cn al het
andere had vergoten, vóór alles niet gedacht
had aan datgene wat zc toch haar eenzaam
kind verschuldigd wasze dacht er slechts
BatiBMiiwiinimHiiaBn
aan, dat zij door deze gebeurtenis vrij was
geworden en daarvoor dankbaar diende te
zijn. Met opgeheven hoofd zocht ze de stilte
van hel woud op om geheel alleen te zijn,
daar zc voor zich zelf rust wilde zoeken.
's Avonds na tafel zat de huishoudster
met haar breikous op Signe's kamer. De lamp
stond op den hoek van de schrijftafel, juist
zooals dat men Iloinz Wille was afgesproken.
Met gekruiste armen liep Signe haar kamer
op en neer; ze was begonnen een brief aan
Elisabeth Kost te schrijven, maar deze had
ze weer op zij gelogdze had ook eenige
regels aan Zufi'ow geschreven, maar dade
lijk dit epistel weer verscheurt!1. Eerst moest
ze met haar moeder tot klaarheid zijn geko
men, alvorens ze haar bosluit kon bekend
maken aan anderen on bovendien was ze op
dit oogenblik te opgewonden om haar ge
dachten te kunnen verzamelen. Ze dacht er
nu over na wat ze "Wille zou zeggen als hij
kwam. Langzaam verliepen dc minuten
eindelijk wees de klok half elf en dus stuur
de zc nu de huishoudster naar bed daarna
blies ze de lamp uit en sloot dc deuren van
haar kamer nf. Nu kon ze gerust gaan sla
pen, hoewel het haar eigenlijk speet dat Heinz
Wille niet was gekomen; ze zou zoo graag
begonnen zijn vandaag maar dadelijk een
streep te treuken onder deze periode van haar
leven.
En wat kon de reden zijn, dat hij niet
was gekomen?
's Middags had hij zich onlekker gevoeld
en was op raad van zijn vader naar bed go-
gaan, echter met het vaste plan tegeu den
avond weer op te staan om aan zijn afspraak
lo kunnen voldoen.
„Ben je dwaa« jongen, dat- je in den schcr-
Rusland gaf reeds te kennen mee tc zul
len werken tot alle vredelievende maatrege
len, die de mogendhoden nemen ter voor
koming van vijandelijkheden in Oost-Europa.
olgens sommige berichten zullen de
nieuwe conflicten niet zoo glad van stapel
loopon: dc aloude Oostersche kwestie ml. wie
an de mogendheden het meeste profijt zal
trekken van den Balkan treedt dreigend op
den voorgrond. De annexatie door Oostenrijk
op touw gezet is 'n doom in 't oog van
Engeland. Te Londen heeft de loop van
zaken op den Balkan opschudding verwekt
omdat men te doen meent te hebben met een
te Weenen vooraf beraamd plan. Op do
Londensche beu re vreest men, dat een be
denkelijke Balkan-crisis op handen is; van
daar dat gistermiddag allo beursnotec-
ingen belangrijk lager waren, zelfs voor
consols cn Engelsche spoorvegwaarden.
Het is overigens gebleken, dat keizer
Frans Jozef de voornaamste Europeesche
staatshoofden, ook koning Edward, had in
kennis gesteld met het voornemen van Oos-
tcnrijk-IIongarije om Ilcrzegowina en Bos
nié in te lijven.
Naar Reuter vernam heeft de Britsche
rogeering verklaard, dat zij aan geen mogend
heid eenig recht toekent om een interna
tionaal trnctaat te wijzigen, zonder de goed
keuring van de andere partijen "en dat zij
daarom zal w e i g e r e n haar goedkeuring
te hechten aan eenige inbreuk op het, Ber-
lijnsche tractaat en zal weigeren het- gebeur
de te erkennen, alvorens de inzichten der
andere mogendheden, meer bepaaldelijk 'die
van Turkije, dat meer dan eenige andere
direct, bij de zaak is betrokken, bekend zul
len zijn.
Zooals hieruit valt op te maken geeft do
Balkan-crisis aanleiding tot een Eunopeesch
conflict wat in een „eeuw van vrede" ala
thans, op zichzelf geen bijzonder venschijn-
sel is.
D e TurkscR-Bnl g aarsche legörs.
De legexsterkte zal, ingeval van. een
duel tusschen Turkije ca Bulgarije, aan
laatstgenoemde de overhand geven, zooals
blijkt uit 't volgende overzicht: Op papier
kan Turkije een massa van 1.100.000 strij
ders' stellen tegenover de krijgsmacht van
Bulgarije, die 380.000 man telt, maar In'
werkelijkheid staat het vorstendom er niet
zoo slecht bij. HoL Bulgaarsche leger is
op de wijze der Japanaere. in divisies ver
deeld. liet bos-taa-t uit 9 divisies, ieder van
4 regimenten voetvolk, 1 rcg. paardenvolk
en 1 reg. artillerie met 9 batterijen. Het
veldleger telt 210.000 man, met 7000 rui
ters en 500 kanonnen. Deze goed geschool
de weermacht, toegerust met moderne wa
pens, kan binnen enkele dagen aan die grens
gereed staan voor 't gevecht. De reserve
telt 170000 man en bovendien nog 6000Q
man landweer.
Aan Turksche zijde bestaan de grooto
militaire districten op de Franschc en Duit
pen avondlucht naar huiten -zou gaan, ter
wijl je den gehoelen dag warm in je bed
hebt gelogen."
„Ja maar vader, er loopt een prachtig hort
rorid, dat moet ik zien te schieten."
„Geen denke" aan, dan moet je je jagen
hartstocht maar trachten te bedwingen," zei
dc- de oude man.
„Maar ik m o e t er vanavond uit," kerm
de de jongen.
„Je zult thuis blijven, versta je
„Slechts deze maal nog vader misschien
liet de laatste maal."
Dc oude man bleef hardnekkig zijn toe
stemming weigeren en in de meaning, dat
zijn zoon woldra weer zou inslapen, verliet
hij de kamer. In de kouken at hij nog een
stukje brood en tenslotte blies hij het licht
uit, maar hij begaf zich evenwel nog niet
naar bed. Nadat een tijdje alles st-il in. huis
was gebleven, hoorde hij de vloer kraken en
oven daarna trad Iloinz met do laarzen in
zijn hand binnen.
„U hier, vader?"
„Ik heb op jou gewacht."
„Vader, doe mij nu het plezier, en laat
mij gaan. Ik kan niet rustig in mijn bed
liggen. Ik moet het hert. hebben."
„Jongen 1" sprak de oude man, terwijl hij
recht voor zijn zoon ging staan, „sedert wan
neer gaat iemand met. rozen en- een schoonen
boord op do jacht? Draai or maar niet om
toe, ik weet wel wat de reden, van jc on
rust is."
Heinz had onderwijl zijn laarzen aange
trokken. „Nu goed dan, des te beter, als u
het weot clan zal u zeker begrijpen, dat ik
weg moet."
„Je kunt gaan; ik heb 'Jen sleutel,"
„Als u hem niet geeft, ga ik door hek
raam."
„Dat zal ik verhinderen."
„Dan trap ik de deur in."
De oude man wierp zijn pijp op den grond,
zoodat, asch en vonken overal heen vlogen.
„Wel goede hemel, wie is hier eigenlijk de
haas?"
Plotseling echter werd hij teeder en ter
wijl hij zijn hand op den schouder van zijn
zoon legde, sprak hij
„Hoor eons, mijn jongen. Weet je wel,
waarom je hier bent gekomen, waarom ik jo
opgenomen en verzorgd heb? Omdat ik vree
set ijk bang was, dat jij, evenals de andere
kinderen, vóór mij zoudt heengaan. Lang
zamerhand ben ik tot de overtuiging geko
men, dat ie ziekte niet zoo heel erg was.
Maar onbezorgd maakte mij deze .ontdek
king niet, daar ik tegelijkertijd opmerkte,
dat je door een nog erger kwaal was over
vallen.
Want dit kan niet alleen jo gezondheid,
maar ook jc goeden naam aantasten. En nu
wil je heengaan
lukkig tc maken.
„Doe het niet, indien je ook mij niet diep
rampzalig wilt. maken."
„Ik wil haar niet kt hot ongeluk storten,
vader, wij beiden, zij en ilT" willen elkaar
toebchooren."
„Maar jongen, heb je dan jc verstand ver
loren? Ivan je in ernst meencn dat jij mei
juffrouw Blanckenfeld een paar zou kunnen
wordon? Wie. het eerst van jullie ten grondo
zou gaan weet ik niet, maar zeker i? het,
dat je beiden diep ongelukkig zoudt. worden."
om dat arme kind onge-
(Wordt vervolgd.)
