nj SacliiMle forsHiernUim mi Handel in Rortvtoii. Vnjella, loltonnê Flanel en Sloffen, 1. Hnjpii en J. Vincent. MELCHERS, Patés (iffiS), een beter adres ÏET ANKER. B BK KOK, Broeimst 41, ouie Duimen B.KBABBEMfFz. Speculaas rtïï h. SIT f FILOWBROEKI SB MOfifyiSTIS .VAN VLIET, C. ALLES!E I. GEVAREN, VERBONDEN AAN HET VOO It DAMES. 'VOOIl KINDEREN. PALING in gelei, Koloniale Waren, yoor f 10 aan tas wordt 20 ct. temiMaalh Hoogsti-aat 91, OOGSTRAAT 18 AGASTRAAT 65—67. Koloniale eilGi'uttoi'S- wami, Comestibles. Telefoon Int. Hoogstraat 233, Vleeschhouwerij Spekslagerij XUuul-, Kalfs- en Yarkensvlecseli. Boterbiesjes, Schotscli brood, Zendsterren enz. Bescimit- en BaBketfiaikerij. SINGEL 101. va,, B.VERKAAIK, Buiteiiliavoinvcg 16-1. "ieuwe Coupons D. SITT0N, Broevsvcld 98, BeiMier, Stoffeerder, Matrasseimiaker. ■ir; Broorsvold 96. ld zersterke Broersveld 118. der hellingen to doen aanvatten. Zoolang dut niet gebeurt, kan men niet zoggen, dat men werkelijk ernstig op weg is naar een betere toekomst. Hetgeen in de Inats-tc jaren is ge-.nllied, liecl't- die weg misschien bereid, maar nor niet geopend. Veel Ie veel ziet men nog maar directe resultaten en naar de mogelijkheid uin na de uitgevoerde werken dadelijk handels waardige eultuurgewasbPn aan te planten. Duaimee ziet men nog altijd den verkeerden kant uil. Lu wanneer men daarbij nu nog op mislukkingen sluit, m ag dit niet ontmoe digen. l)e verslagen geven inderdaad ti-11 in druk, dat de reed-- enkel met Jammen wr- kri'gen re-uitaten niet zoo miniem zijn, als sommigen willen doen gelooven. De rerwaar- loozing der imog-te landbouwbelangen op Cu rat; no zal echter eei.-i een einde nemen, wan neer do belangrijkheid van behobSchin,.- uoidt mge/jen en dit inzicht zich niet alleen uit in tegengaan van de verwoesting Van be slaande bebo-.-ching, maar in actieve w e- d e r-bebossching. Zi/ó «>r schijnt helaas liet inzicht zelfs der voor.-tanders van maatregelen voor -Ion landbouw op Curaeao, in de Tweede Kamer nog niet gekomen ie zijn. In de afdeclingeu werd een over/.ieht gevraagd .,van hetgeen met, dt belangrijk"! uitgaven, in do laatste jaren .n het Wang van den landbouw gc- d.um, wezenlijks is bereikt. Van dezelfde zijde drong men er r>[> aan, de proeven, die- van gouvernemenDwege worden genomen, vooral 4«a in te richten, dat xii waarde voor de prartijk hebben. Men moet naar cultures zoeken, die voor het droge klimaat ge schikt zijn en waarvoor do rentaliiiiteikreke- ning, zorgvuldig opgezet, uitkomt." Dat laat-te is eng en na al hetgeen ik aan goede mededeelingen vooraf kon laten gaan, weer bangst bedroevend. Zieli plaat sende up dit. standpunt van directe rentabili teit kan deze belangstelling in do verwaar loosde land bouw belangen op Curasao tot niets anders dan nieuwe verynarloozing voeren, tof opgeven der proeven, nog voordat men daaimee op den eeriig-rcciiten weg was ge komen. Yonr het parlement eener koloniale mo gendheid verdient- de bebosschingskwe-liü wel heel etn-tig de aandacht. De Nederland- sela- Kamer begint er -poradi-ch naar aa dacht aan te wijden, lil het V. V. vvev di Indische begrooting heet het JTrewezeii werd up do ernstige nadoelen, volgens r t i k e Ir u in e r s c li i 1 1 o ndc t ij d- sr lui flc n (ik spatieer) verbonden a.ui exploitatie van lin-schen door tussc-lienkonist van mm nemers Naar men meende, wer den op Deli reeds de nadoelen der ontwou- dirtg ondervonden. Ook vroeg men, welke re-uitaten de studiereis van den houtvester lloniuics omtrent den invloed der bo.-sclieii op den regenval heelt opgeleverd.*' (Men heeft, er iets van gelezen iets over gehoord; een houtvester in Iruiié schijnt er nii-seliien wel iets van waargenomen te kun nen hebben Maar deze mate, wam in dn aandacht op den groeien klimatologisehen invloed valt beb-o—idling of ontbossehing tot dusver is gov estigd, is nog zeer onvoldoende. Laat men z.icli toch corn-, op de hoogte stellen van de ervaringen in de Fransche koloniën, van de studiën van een prol'. Felix Regmudt. Dan zal men niet zoo haHVmgoloovig, aarzelend on twijfelend behoeven te viagen óf bebossching en tegenval inderdaad iets met elkaar heli- ben oil te slaan?! Dat behoorde toch wel voo.- niemand een vraag meer te zijn! „Sraleit eeuwen reeds", seluijït prof. Ivemiauli. ,.is hef probleem der ontbossehing actueel. Columbus, Lionardo, Palis&y hebben de gevolgen al voorspeld.. De fouten worden echter voortgezet. Moe vooitreffelijk tegen- middolro in tijden van nood ook zijn ver zonnen. er is m a a r 6 n m i d d c 1 d a t g e V o 1 g li e e f tovertuiging der menschen van de n o o d a k e 1 ij k h e i d van behos- wliing." De scheelt' aard van don bodem, het kli maat zelf verandert ten gunste, onder den invlned van vederbobossching. speciaal van berg- en heuvelhellingen. Die bebos-ching is een voorwaarde voor blijvende viachtbaarheid der daten. Zonder beplanting op groote schaal zullen de dammetjes op Cimupio hij zw.ire regen-, -- zooals daar hij afwi—eling ook voorkomen weer vveg-poelen. Door hoornen- mmjda-.t moet men den regelvnl zelf hevordc- reu ei 11 lijkmatiger doen worden. De moge lijkheid i- gegeven een beambte van <lc brandweer op den dom aldaar, bezig zijnde met telefonec- i'on, plotseling het toestel uil de hau l word geslagen en verbrijzeld. Do beambte kwam er gelukkig zonder letsel af. Een aniter geval deed zich voor bij ei man te Philadelphia, die, terwijl hij doe de 'telefoon sprak, eensklaps zulk een hc- vigen slag Legen het voorhoofd kr.eeg, dat hij bewusteloos neerstootte en, een half uur in dien, toestand bleef. Toen hij weer lot zich -zelveri kwani, bevon.d hij, dal; zijn horloge "belangrijk beschadigd was. Ver moedelijk -is de electrischu vonk van, de' telefoon op zijn, voorhoofd en'horloge aan- gesprongen Een onderaanlsehc geleiding zal wel liet meest afdoende middel zijn,, tm? aan de bezwaren, tegen de telefoongeleidingen in- irooraeht, tegemoet te komen. GEBRUIK VAN DE TELEFOON. Meermalen zijn cr gevallen voorgeko men, dat gt durende een onvvedar vrij krach tige ele'.h'ische ontladingen langs de tele graafdraden vvenlcji geleid en in het lel-ö- graafslalion belangrijke schade aan desein- toestollen teweegbrachten, en ook voor het personoel soms zeer noodlottig waren. Om (ld gevaar al" te wenden, worden om de vijl' of tien telegraafpalen afleiders ge maakt, d d decLricileit der lucht naar den grond geleiden, wanneer de telegraaf draad door den bliksem getroffen wordt, of de electricityU» die door oen ouvveers- v iik 'in de telegraafdraden wordt opge wekt, afvoeren. Ook hij de telefoondraden kunnen ge durende een onweder, evengoed als li ij de telegraafdraden, tdectriseho stroomen de draden doorloop®, die niet alleen de toe stellen boruuleelen, maar ook voor de per sonen, die zich van deze bedienen, ,ee- vaarlijk kunnen zijn. 't Is te Straatsburg voorgekomen, dat HET LEDER DER ALLIGATORS. Hot zoogenaamde krokodillenleer is se dert enkele jaren, zeer in de mode geko men, Men, maakt cr poi.tcfeuillus en siga renkokers, portemonnaics, dameseeinluivs, pantoffels en, allerlei dingen van. Daar, tengevolge hie.rvan, de vj'jiag naar alliga- lorhuiden zeer toegenomen is, begaven lal van jagers, door zulk een, gemakkelijke winst aangelokt, zich op dc alligatorjacht en. richtten, langs de oevers van de Missis sippi ware slachtingen, aan. Maar, nu nam de vernietiging van den alligator, zulke af metingen, aan, dat men het oogonhlik kon voorzien, waarop deze klasse van, zoog dieren geheel zou zijn, uitgevoerd,, Toen kwam een, nlligalorjager op het denkbeeld, de dieren lieve,r( aan te kwee ken dan zo to vernietigen, en zóó ont stonden de „alligator-farms". Do kwee- korij is trouwens zce.r eenvoudig, daar zij niet bizonder veel zorg of stiujie vereischt. Deze reusachtige amjAibioon, die dik wijls een afmeting van vijf of zes meter lengte bereiken, brengen hel grootste ge deelte des jaat'S troepsgewijze langs de oevers der rivieren door, waar zij bij elkaar "in het slik liggen. Door hun bruine kleur On hun onbeweeglijkheid zien zij er als gevelde boomstammen uit. Hun be wegingen 'zijn op hot land buitengewoon moeilijk, maar in hel water verplaatsen zij zich zeer snelzij werpen zich op het dier, dat aan den, oever 'der rivier komt drinken, en sleuren het binnen wei nige oogen blikken mede naar den bodem van liet water. Iluu teelt in de „alligator-farms" be staat eenvoudig hie.nin, dat men alleen de volwassen mannelijke dieren doodl, maar de wijfjes en do jongen in liet leven laat. Dc- huid wordt met de, grootste zorg vuldigheid van de doode, dieren afgetrok ken. rn ondergaat op de farms een oei» sic he wording. Het vleesch heeft zulk een sDrkjon muskusteuk, dat slechts enkele ne gers in sLaU|l zijn het te, eten; in deii regel werpt men, het in do rivier, waar het den levenden krokodillen tot voedsel dient. Deze zoogenaamde teelt is zeer winstgevend en wordt op uitgebreide solum,] gedreven. Een cnk,ole farm te St. .Louis heeft in drie maafiÜon tijds eens 5000 huiden geleverd. NIEUWTJES VAN IIIER EN DAAR. Het. kost de wereld jaarlijks 72,000,000 gulden om haar voedsel te peperen. Er zijn in Transvaal 3700 mijlen tele graaflijn i,n gebruik of in aanleg. Europa en de Vcveenigde Staten van Xoord-Amerika hebben te' zamen 252.745 blinde bewoners, dat is iets minder dan 1 op 1000. Frankrijk heeft, i.n verhouding tot zijn bevolking, meer geld in, omloop dan cenig ander land. De Cbineesche pen beslaat reeds sedert onheuglijke tijden uit eenige zachte haren,, on 'die gebruikt men om de vreemd go- vormde letters van het Ghineesche alpha bet te zotten. Het leven in Londen is 40 pet. goed- koojiei' dan te New-York. Het aantal talen, dat op 't oogenhlik door do menschcn over de geheele we reld gesproken wordt, is 3000. Dc Bijbel is in '200 daarvan verteld geworden, maar deze 200 worden gesproken, door 2/3 van de gchoelc bevolking der aarde. In oude en eenvoudiger lijden, was het do gewoonte zich nooit te scheren. Vóór vierhonderd jaar had men, in Rome nog nooit van een harbier gehoord. Hendrik de Ylllste- was de- eerste', En- gclsche koning, die zijden kousen, droeg. Meer dan duizend menschcn, verdienen in. Parijs hun brood met geld tellen. Het dialect, gesproken door de Indianen van Guatemala, wordt beschouwd de oud ste taal der wereld te zijn, zelfs ouder dan het Sanskrit of llebreouwsch. Het Britsch Museum heeft Engeland, ge durende de laalste 150 jaar, jaarlijks 130.000 gulden gekost. ANECDOTES. Goochelaar: „En 1111, lieeren, zal ik voor uw oogen een datno laten verdwijnen. Is er een van de aanwezige dames bereid. die behandeling te ondergaan V" lieer: „Nu, schoonmama, wit u hot eens probeeren Bezoeker: „Zeg eens, bijt uw hond?" Koffiehuishoudei': „Neen, mijnheer!" Bezoeker: „Dat is jammer, anders kon hij eens probeeren hel vleesch te kauwen, dat 11 mij" hebt tvoorgezet." Een recruut, die liever niet wilde die nen, moest onderzocht worden, en de dok ter, met het, onderzoek belast, vroeg hem: „Heb je ook gebreken?" „Ja, mijnheer, ik hen zeer bijziende." „Hoe kan je dal bewijzen?" „Makkelijk genoeg, dokter. Ziet u daar dien spijker in den muur?" „Ja!" „Nu, ik niet." lieer '(die een Venus van Milo gekocht heeft): „Johan, er zal vanmiddag een beeld gebracht Worden; je kunt hot aannemen en in 'het salon zetten." Huisknecht: „Heel goed, baron!" Heer''(drie nur later): „Zeg, is luit beeld gekomen Huisknecht: „Ja, nnuu' ik heb liet niet aangenomen; de heide ai men ontbraken er aan, cn dan zou u maar weer den ken, 'dat ik liet gedaan had." EEN DEFTIGE DIENSTBODE. „Ik ben juffrouw Schultz." „Hm, u komt u zeker als dienstbode verhuren? Hoe is uw voornaam?" „Eleonora „O, dat kan volstrekt niet. Rij mij wor den atle dienstboden altijd Mina genoemd." „Zoo, 'Mina? En Ua\ moet een deftige Üenst heeten? Neen,, dat gaat niet. Ik dunk u wel!" BELANG DU DE Z\A!v. Een dief, die juist bezig was reu Inaml- kast open Ie breken, schrikte, toen hij plotseling een -heer naast zieli zag slaan. Hij 'wittig 'zich haastig verwijderen, toen de heer 'zei: „Ga, je gang vriend, want ik heb' 'belang bij do zaak." „Waarom?" vroeg de dfcf. ,,I(k heb' den sleutel verloren. Je zult mij een 'groot genoegen doen niet de kast te openen." ONZE HANDEN. Al Werkt men hard, dun belroeTI men daarom 'nog geen) ontoonbare hand hl te liehbun, of inunl moet in een fabriek voort durend met verfstoffen, bijlende sloffen of dergelijke in aanraking komen. Wie zulke echte werkhanden heeft, is eenvou dig 'te traa.g geweest 0111 hel te voorko men. 'De voornaamste behandeling, die de hand onderga/in moei, is eiken keer, als ze vuil of vet geworden is, ze giomlig to reinigen, zoo mogelijk met koud water en zeep, en anders lauw water, zeep en een 'borsteltje. Door het vete weiken ver toont de Iiuicl diepe groeven en hierin mag geen spoortje van vuil achterblijven, of men krijgt langzamerhand van die bruine tol zwart toe verkleurde plekken aan, duim cn wijsvinger en middenin do hand. Het is van groot belang, altijd goede zeep, bijv. Sunlightzeep, te gebruiken. Van groene zeep moet men steeds een spaarzaam ge bruik' maken. Een bekend, goed reinigings middel voor 'de huid is ciltoensap, het goedkoopst aan te wenden als men hier voor gebruikt de uitgeknepen citroenen, die in 'de keuken rce'cls dienst gedaan heb ben, maar toch altijd nog voldoende sap bevatten voor 'dit doel. Uitstekend is hot ook, öf telkens na liet wasschon, óf bij het naar bed gaan een paar druppels glycerine stevig in de huid van de hand te wrijven. Vindt men liet vervelend, dat glycerine zoo „bijten" kan. dan doe uien bij de glycerine een sclwulje water in liet fleschje en schudde dit goed dooreen. Wie een gevoelige liuitl heefl cn toch verplicht is veel grof werk le doen, spare oude glacé-handschoenen op cn ge- bruiko die liij het doen van liet werk, Iets wat de handen zeer leelijk maakt, zijn slecht onderhouden nagels en slecht verzorgde wondjes. Vele vrouwen, verge ten, dat de nagels dienen 0111 de uiterst gevoelige vingertoppen le beschermen en niel om er pannen en vlekken mee uit te krabben. Veto dienstboden behoeven de nagels van haar vingers nooit to knippen, omdat zij aan haar nagels zulk een on waardige bestemming geven. Ook het at- bijlon en afscheuren dor nagels komt zoo veel voor, dat menigeen daaraan Jeolijke vingertoppen te danken heeft. Men zo-rge ook vooi behoorlijk losgemaakte nagelrie men '(mot een nagelvijllje), die eiken keer 11a het wasschen iels teruggeduwd worden mot den handdoek. Men voorkomt op die manier ook de zoo pijnlijke en dikwijls tot ontsteking aanleiding gevende z.g. nijd nagels. Elk wondje aan de handen, hetzij door snijden, stoolen, doorwasschen of branden ontslaan, moet verzorgd worden op de daarvoor meest geschikte manier en van de lucht afgesloten, lot het genezen is. Ten «lotto raden wij nog, met de bloote ban den niet alles aan te pakken. Menigeen is er lirolsch op, gloeicnd-lieele pannen en schotels te kunnen verdragen, zelfs gloeien de stukjes cokes of anlhraciot te durven oprapen. Men. vindt er ecu zekere flinkheid in, zijn handen niet le ontzien; maar toch Heeft men ongelijk, want krijgt men er al geen ongemak mee, dan verhardt toch de huid en kan op oogcnldikkcn, dat men juist zoo graag bij het betasten van het een of ander van de groote gevoeligheid der huid zou willen prol'ileeren, geen dien sten bewijzen. Men verwent zich niet, door gebruik te maken van panlappen, desnoods van een prop papier of iets dergelijks, maar bewijst alleen de wtiarde te kennen van goed onderhouden handen. DE GOUDEN FONTEIN. (Vervolg en slot.) De schildpad kroop er uit, met zijn kleine, 'zwarte oogjes knippende. „Waar gaat ge alten, heen'?" vroeg hij. „Naar hel sprookjesland," zeiden alle diie Iegelijk, „0111 du gouden fontein op te craven." „Wel, dan ga, ik' met 11 mee," sprak de schildpad. „Dat kunt ge doen," antwoordde Hal Hopkins; „maar daar je niet hard genoeg kunt looperl- om ons bij te houden, zal ik je onder mijn arm dragen." Hij nam (lus du schildpad op en weer zette de vreemde stoet zich in, beweging. Spoedig kwamen zij aan oen klein huis in het bosch, waar een- kleine bruine man in een kleinen bruinen tuin sfuml te gra ven. Tlotseling begon do kleine bruine man lievig ie schreeuwen, en zijn handen smec- kend le wringen. „Wat scheelt, er aan?" vroeg de goed hartige Ha,l Hopkins. - „Ik bob mijn spade gobioken!" riep de kleine, bruine man, v „Wees daar niel bezorgd over,'- ;in-, woorddo Hal Hopkins; „hier is, een, dere." En hij haalde zijn eigen spade l6 voorschijn. 1 „Ik geloot', dat ik vee] heter zou U non graven, als ik' uw houweel ook even mocht gebruiken," sprak de 'kleine bruin, man, gretig kijkend mini' liet andere jn* strumenL, dat ovei; Hal Hopkin's set™ der hing, „Go k'unl het krijgen-, meester," Spr;ir Ilal. „Maar wat ga je nu zelf doen?" vroei de kleine bruine man. „0, ik' ben jong -en sterk, (ik kan Vtj met mijn vingers graven," antwoordde Ha] Dc kleine man keek Hal Hopkins scW aan. „Ge hebt (laar een' lekkere nvarint' jas," sprak hij, „cn het is vanmorgen cr koud voor mijn oude beenderen," 3 „Zoudt ge mijn jas willen' hehLeii?'1 vroeg Ilal Hopkins. „Hier is ze."- „Mijn schoenen zijn oud en versleten" voegde dc kleine bruine man er bik 4 mijiti voeten zijn erg tee'r." „0, ge kunt de mij,110 wet krijgen,"sprak Hal gemoedelijk, terwijl hij op hot gras ging zitten om zijn schoenen uit te do® „Ik geef er niets 0111, om barrevoets |,i gaan." Dc oogen van den kleinen bruinon man schitterden, toen hij Hal Hopkins aankoek „Je bent een vreemde keitel," sprak hij „Jn, dat hen ik ook," sprak Ma] ne. derig, „Du menschcn zeggen, dat ik idioot beu; het spijt mij erg, maar (ik kan hot niet helpen." „Luister eens," sprak' de kleine bruine man„ik heb nog iets van ai noodk, „Wat is dal, mijnheer?" vroeg Hal Hop. kins. „Ik' ben oud cn- stijf," sprak tdo kleine bruine 'man, ,,-en gij zijl jong en sterk. Als go mi eens hier bleef om'mij le hel pen graven." „Ileel goed," sprak' UaJ, „ik was opw® 0111 met mijn vrienden naar de 'gouden fontein te zoeken, maar dat kan. tik even goed doen als ik u geholpen heb mat het aardappeltüoien." Hij zette dus kle schildpad op een sluk versch gras neer en begon ine-t grooleu ernst 1e graven, totdat er plotseling uit den. grond aan' zijn voelen iels geelachtigs en schitterend als de zonneschijn tc voor schijn kwam', tiet was een stroom gouds En 'de kleine luit veranderde in oen pide van 'paaiden en diamanten, en het bosch werd con mooie tuin, vol bloemen, t-n do klei.ne bruine man veranderde in oen aardigen jongen met briljanten gekroond, zittende op een ivoren troon, meteen scep ter in do hand. Hal Hopkins keek vol bewondering 0111 zich hoen( „Ik ben' in liet sprookjesland," spiuk hij, ,,cu' ik geloof dat dit de gouden fon tein is." „Ge hebt gelijk, Hal Hopkins," sprak de sprookjespiius, „en je goede, eerlijk- hart 'is de t'oovorsleuLJ geweest, dm il' Poort'der Schaften voor je.geopend heatt." Hal Hopkins haastte zich dns zijn zak ken mei het glinsterende goud te vullen. En toen dc zon haa.r middaghoogte lij- reikte, verdwenen paleis, tuinen, bloemen en alles, en ïlaj Hopkins vond zich zit tende op een steen, mol de meerl boven zijn hoofd, Rij), hel. konijn, naast hem kruiden etende', en de schildpad vast in geslapen op dezOlfdo zode gras, waar ilal hem had opgezet. Maar er stond .eert zak mol goud naast hem, groot genoeg 0111 Hat ilojikins dn zijn zwakke, oude moeder de rest van hun 'leven in weelde te doen 'doorbrengen. l'inntngc. NIEUWE HA1H.VÖ a la l'artarc, en vele délicatessen voor Ctlas, ïPorsclciii en Aardewerk, danA, BIJLOO, Kraujielstr. A. J. BIJLOO, Singel, er. Fa. A». BIJLOO, Zalm straat, hoek Groenelaan. is het beste adres voor Corsetten in alle maten. De sterkste Dames- en Kinder kousen, fleorensokken. Goedkoopst Magazijn van Garen, Band, Mode-Artikelen, enz. IJagasiraat 232. üoneurrecrcnde prijzen. Goede kwaliteiten. Bestellingen worden opgenomen en bezorgd. X MAK. «gelijk* verkrijgbaar in de en van lste kwaliteit Filiaal hoek Grocnelaan, Telefoon Intercommunaal 192, Laatste Nouveautés in Moivéo en Laken Rokken. PARAI'LUIES. Lange Haven 2. en best en degelijk adres voor het Behangen van kamers, het StoHee- ren van Zitmeubelen en andere bij het vak be- lnorende werkz tamheden, is bij SJHIT Reparatie van het Laken on het opnieuw boklocden van Biljnrda. Bitterkoekjes, Selkotschbrood, enz. zijn zeer gezocht. dagelijks gebakken. Clièntecle gelieve hiervan nota te nemen. r. krommenhoek, met lijst voor slechts f 4.— sprekend gelijkend, beslist stand houdend. Oiuljjsten van Platen, Foto's onz. zeer bill(jk. - Lijstenhandel. vindt men bij pc

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1908 | | pagina 10