i
3
I
1
I
ALLERLEI.
EEN ARSENAAL ÏN EEN SLAAPKAMER.
Koloniën.
3
m
'-■J
ui
4
41
H
lp
Si
I!
-M
Houten in zijn bij H. D. Tjccnk Willink
en Zoon uitgegeven geschrikt „Raadgevin
gen aan Huisvrouwen" schrijft, dat onder
den invloed der socialisten do meisjes zullen
trachten uit deze net „te halen, wat er uit
te halen is" en dan inderdaad lastige kwes
ties zullen kunnen opwerpen?
Wij geloovon, dat dit bij uitzondering
zeker het geval zal zijn. Evenals men in het
dagelijksch leven een uiterst lastig menseli
wordt, indien men voortdurend met de wet
in de hand staat en bij elke kwestie ook
de minste of geringste naar den rechter
loopt, zoo zullen de dienstboden thans ook
uiterst lastige menschen kunnen worden,
indien zij niets liever willen clan bezwaren
opwerpen en procedeeren. Doch is normale
gevallen zal men er zonder die" schokken
kunnen komen, mits van beide zijden goede
wil is.
Wij zeggenvan beide zijden. De buis-
vrouw'zal den wil moeten hebben haar ver
houding tot de dienstbode eenigszins anders
tc bekijken als tot nu toe in veel gevallen
gebruik is geweest, zij zaL moeten kennis
nemen van de wet. cn niet de verzenen tegen
de prikkels moeten slaan. Want in dat ge
val bereidt zij zichzelf veel leed.
Onder den invloed der vroegere, slappe cn
onvoldoende wot zijn veel misbruiken inge
slopen. Deze zullen moeten worden ver
wijderd.
Aiogen wij één geval tot voorbeckTnemcn?
Aioneer cn mevrouw gaan voor twee da
gen de stad uit. De dienstbode logeert die
twee dagen bij haar ouders. Onder dc oude
wet hebben wij herhaaldelijk geconstateerd,
dat bij zoo'n korte vacantia do inwonend"
dienstbode geen kostgeld kreeg. Dat is on
billijk al willen wij ons de werkgevers
gaarne 7.66 goed voorstellen dat de moesten
bereid zouden zijn geweest wM dit kosfgel
te betalen, indien men hen maar op de/c
onbillij'-hcid attent had gemaakt. Doch voort
aan -Hsrijfl de wet het kortweg voor. In
dien men in het contract of in do afspraak
niet uitdrukkelijk bepaalt, dat voor korte
afwezigheid het z.g.n. „kostgeld" niet ver
schuldigd is, moet dit betaald worden tot een
bedrag,0 door het plaatselijk gebruik be
paald.
Indien wij mi enkele van de voornaamste
bepalingen der wel, voorzoover zij inwonende
dienstboden betreffen, nagaan, dan treffen
ons eerst de bepalingen omtrent de zooge
naamde g o d s p e n n i n g of h a 11 d-
p o u n i n g Alen weet dat veelal liet go-
brnik is. dat. na het uitreiken van zoo'n
godspenning (spreek uit: gaospenning) par
tijen toch nog kunnen afzien van den dienst,
de dienstbode door de penning terug te
geven, de werkgever door haar op te offeren.
Dat zal niet moer mogelijk zijn, tenzij pat-
tijen van te voren hebben afgesproken f mon
deling of schriftelijk) dat. zij het oude ge
bruik0 willen handhaven. Hiertegenover sL.iat
dan weer dat bij spoedige dicustverbreking
dc bedoelde penning in mindering op ho.t
loon kan worden gebracht.
Wal mi de b e v o e g d h c i d tot het aan
gaan van het arbeidscontract betreft, dc ge
huwde vrouw is bevoegd zelfstandig'lo hu
ren; haar marl wordt verondersteld de ver-
eischte toestemming gegeven te hebben. Do
zelfstandigheid van dc vrouw als arbeidster
is nog veel ruimer. Zij kan allerlei rechts
handelingen zelfstandig verrichten en zelfs
over hefcbmtvangen loon zelfstandig ten bate
van het. gezin beschikken.
AIct minderjarige dienstboden moet
men voorzichtig zijn altijd als men in een
enkel geval zou mogen verwachten, dat zij
uit dc wet) willen halen wat eruit tc halen is,
gelijk mr. S. van Houten hot noemt.
Immers de minderjarige heeft machtiging
noodig (mondeling of schriftelijk) van zijn
wettclijken vertegenwoordiger om te gaan
dienen. Mondeling gaat dat, in tegemvoordig-
heid van den werkgever; de schriftelijke
machtiging moet aan den werkgever worden
Zij was te goed voor deze wereld. Wij wa
ren te gelukkig. En toen haar laatste adem
tocht was weggevlodcn, legde ik haar
zachtjes in de "kussens terug en bedekte
baar het gelaat. Ik viel op de knieën en
vervloekte mijn lot en alles om mij heen."
„Nu begrijpt' ge, hoe ik gevallen ben.
„Waartoe dient het, te werken" dacht ik.
„als ik toch niemand heb om voor te wer
ken!" -Mijn letterkundige bezigheden ver
onachtzaamde ik; mijn betrekkin» op het
kantoor raakte ik kwijt. Ik zonk a! dieper
en dieper, totdat ik nu Robert de Zwerver
ben geworden,"
Hij kwam weer bij het vuur staan.
„Het onschuldig gebabbel van uw kindje
heeft mij tot andere gedachten gebracht,"
sprak liij. „Zoo waar als or een God
daarboven is, zal nu mijn naam beroemd
worden. Al kart ik nu niet voor mijn over
leden Hora, werken, ik kan het toch doen
tor barer herinnering. En dat zal ik ook.
Ik ga van avond aan het tweede' doel
van mijn loven beginnen. Binnen t'.voe jaar
kom ik u den uitslag meededen. Van avond
over twee jaar kotn ik u weer opzoeken.
Goeden avond."
Ik trachtte hem over le halen, dien nacht
to blijven, maar bij wilde niet. Wel stopte
ik hem, toen bij bof huis verliet, een goud
stuk in de band.
En verleden jaar Kerstmis hield hij zijn
belofte. Ilij kwam mij opzoeken 011 droog
een pakje onder den arm. Het was een
boek, dat hij onder een pseudoniem ge
schreven had. Zijn naam werd evenwel
spoedig bekend, en het bock, waardoor hij
bekend werd, droeg deze opdracht: „Aan
mijn lieve vrouw en Mariclje."
overgelegd, die haar bewaart tijdens den
dienst maar intusschen heeft te zorgen dat
dc dienstbode een „gewaarmerkt afschrift"
(sic!) krijgt.
Nu gaat het huren ook zonder machtiging.
Alaar dan verloopen er vier weken, dat men
vrijwel rechteloos is tegenover den minder
jarige. Deze kan plotseling wegblijven of
thuis gehouden worden daaraan is niets
te doen. Eerst na afloop van die vier we
ken wordt de verhouding vast. 'Wenschl men
die vier weken rechteloosheid niet, dan zal
men (bij minderjarigen) dus wel altijd moe
ten zorgen, dat men dc machtiging van tc
voren heeft.
In dit verband is het van belang te wij
zen op dc overgangsbepalingen der wet, en
wel vooral op art. I, al. 1 en al. 3.
Alinea 1 luidt:
„De rechten en verplichtingen, voortsprui
tende, uit arbeidsovereenkomsten, welke van
kracht zijn op het tijdstip van het in wer
king treden van deze wet (1 Febr. u.s.),
worden, te rekenen van dat tijdstip (1 Febr.),
doch alleen voor het vervolg,
geregeld naar de bepalingen dezer wet."
Alinea 3 luidt:
„Indien minderjarigen op gemeld tijdstip
(1 Febr.) als arbeiders werkzaam zijn, /on
der dat hun wettelijke vertegenwoordiger een
arbeidsovereenkomst te hunnen behoeve ge
sloten heeft, wordt dc termijn, genoemd in
art. 1637b (do bovenbedoelde vier weken),
geacht op voormeld tijdstip aan te vangen."
Eenigszins in verband met het boven
staande, wijzen wij nu nog op dc nieuwe
regeling van het betalen van Joon aan min
derjarigen. Deze zijn in den regel bevoegd
tot. het ontvangen van hun loon gelijk ooi
thans de regel is. Doch de vader kan van
dien regel doen afwijken, indien hij in dc
machtiging zijn wensch daartoe uitspreekt of
wanneer hij zich schriftelijk verzet tegen be
taling aan den minderjarige. Heeft hij dat
gedaan en betaalt men toch aan den min
derjarige, dan is die betaling nietig.
Overigens is in dit verband nog van be
lang, dat men anders dan in dc arbeids
contracten van uitwonende arbeiders bij
inwonende arbeiders vrij i-~ om het loon
vast. te stellen in die be,standdcclon waar-
over men bet een» is geworden.
Ook de termijnen van loonhetding vvoulen
voor inwonende arbeiders geregeld door het,
plaatselijk gebruik, tenzij partijen schriftelijk
bepaald hebben de wettelijke termijnen te
willen volgen.
De wet beperkt de Z o n d a g s a r b e i d.
Regel is: Zondags geen arbeid. Een uitzon
dering wordt toegelaten, wanneer werk op
Zondag uit den aard van den arbeid voort
vloeit of wanneer partijen anders hebben
afgesproken.
In bet huishouden zal dc eerste uitzon
dering wel vanzelf werken en zal dus de
regel niet tol moeilijkheden leiden, indien
men overigens den Zondagsarheid zooveel
mogelijk beperkt.
Anders is het met de zorg voor de vei
ligheid van den arbeider, die den werk
gever uitdrukkelijk wordt opgelegd. Tlij heeft
hier verplichtingen ten aanzien van het on
derhoud van de werktuigen en de regeling
van den arbeid, die tot schadevergoeding bij
ongelukken kunnerg leiden als er niet over
macht cn grove schuld van den arbeider is.
Van deze verplichtingen kan do werkgever
zich niet in liet contract ontslaan.
Een paar voorbeelden
Afovrouw X. ziel haar trapleer niet ge
regeld na of laat haar dienstbode gevaarlijk
zeemwerk buiten aan de vensters verrichten,
liet meisje valt door de trap en krijgt daar
bij een ongeluk of sterft tengevolge van den
val uit het vaam. In het eerste geval kan de
werkgever verplicht zijn tot schadevergoe
ding (wat in casu niet per sc vergoeding
van geldelijke schade is) jegens het gekwet
ste meisje, in het, tweede eventueel tot scha
devergoeding jegens de ouders van het meisje,
die door haar arbeid werden onderhouden,
tenzij er overmacht of grove schuld van hot
slachtoffer was. De heer Van Houten ver
wacht hier verlichting van een bepaling in
een eventueel schriftelijk contract,dat het
meisje haar arbeid niet op gevaarlijke wijze
zal verrichten en elk gebrek aan oenig ge
reedschap direct ter kennis van den werk
gever Kil brongen. Bovendien zal men zich
tegen deze kwade kansen op den duur al
ia ht kunnen verzekeren.
In oen slotartikel zullen wij vorder de
nieuwe verhouding (na 1 Eebr.) tussclmn
de mevrouwen en de dienstboden nagaan.
IIONDEX EN HET HUWELIJK.
Overal is de hond de vriend van den
man, maar in Ahvntsjoerije is hij meer be
paald de vriend van de vrouw. Daar be
staat namelijk de bruidschat oenex jonge
vrouw niet uit baar geld, zoonis in Europa,
maa'r in een zeker aantal honden met. dik
houtachtig of zijden ham- Krijgt zij zes
honden mee ten huwelijk, dan is zij arm;
krijgt zij er twaalf, dan zijti haar ouders
in betere omstandigheden, en krijgt z.ij er
twaalf dozijn, dan komt zij uit een rijke
familie. Zij worden om hun hrerlijkvkvsch
zorgvuldig gemest, en uit hun huid wor
den na hun dood dekens, kragen. Vasten
voor jagers, of beddefclceiljas gemaakt,
welke nooit verslijten.
op een hofbal driemaal met een aardige
oude dame da'nsto. Hoewel lvij afschuwe
lijk danste, was de oude dasmte er mee ge
flatteerd, en toen de prins om een vierde
wals vroeg, glimlachte zij on sprak:
„Ik dank u voor dit groole. compliment."
„U moot het evenwel niet als een com
pliment opvatten," antwoordde de prins.
„Dan moet u wel heel veel van dansen
houden," sprak zij.
„Ik heh er een. hekel aan," klonk het
antwoord.
Mag ik' u dan' vragen, waarom u danst,
prins?" drong de dame aan.
„Mevrouw," antwoordde hij stijf, „als u
het nu beslist wcLen wilt: ik 'dans om to
transpircoren."
De best, gewapende vorst in Europa,1 is
op 't oogenblik de nieuwe czaar van Bul
garije. Zijn slaapkamer is vol wapens, die
er niet zijn voor versiering, maar om te
gebruiken. De griezelige verzameling bevat
geweren, revolvers, dolken, en hier en daar
op stoelen liggende knuppels en boksijzers.
Een kleine en gevaarlijk uitziende revolver,
geheel geladen, ligt aan ItóL hoofdeinde van
hel bed. Ofschoon hij al die voorzorgs
maatregelen neemt, is cz.aar Ferdinand een
moedig man, maar hij is 's nachts voortdu
rend in angst; om vennoord te worden. Een
paar weken geleden werd het. paleis te
Sofia in hot holle van den nacht, opge
schrikt door een pistoolschot. Niemand
hoorde later wat het geweest was, maar
het schot was waarschijnlijk gelost dooi
den vorst in een aanval van zenuwachtig
heid.
ZES RAADGEVINGEN VOOR HEN, DIE
WILLEN LEEREN SCHAATSENRIJDEN.
1. Neem do eerste les binnenshuis. Bind
de schaatsen onder in de kamer; ga er
op slaanloop er op tot. go n rechtop in
evenwicht kunt houden op de ijzers, en
wel op beide en op ieder afzonderlijk, zon
der in uw enkels te zwikken.
2. Op het ijs is oen keukenstoel de hoste
hulp. Houd u vast aan de leuning en schuif
den stoel voor u uit. Op die wijze zal hot
u gelukken hot. ijzer op het. ijs te doen,
pakken.
3. Word niet ongeduldig; langzaam gaat
zeker. LpLtcrlijk door voelen moet go voort
komen, Schaatsenrijden is geen loopon
ge moet gocn stappen, maar slagen maken.
4. Neem niet icdcren raad aan. Zij, die
het meest bevoegd zijn lot. het geven van
raad, doetn het zelden.
5. Leun niet achterover. Een val voor
over zal zelden ernstige gevolgen bobben,
maai" achterover kan een val doodclijk zijn.
G. Maak u ton nutte, wat ge ziet. Kijk
naar goede rijders, ga hun bewegingen na,
volg allengs hun wijze van doen. Eén voor
beeld is beter dan vele voorschriften.
WAAROAI ILIJ DANSTE.
Alademoisclle Genée, do balletdanseres,
zegt van dansen:
Ik ben er zeker van, dat stijve, houterage
dansers niet van dansen houden. Zij doen
mij denken aan een Franschc.n prins, dio
EEN EIGENAARDIGE BRON VAN
INKOMSTEN.
De vreemdste methode, zich eoni inko
men te verschaffen, is wel in toepassing
gebracht door zekeren Dr. Thyler on diens
vrouw, in Alassachussets, die zich dood
kisten lieten maken van gesneden rozen-
hout, versierd met zilver, welke 12000
gulden, per stuk kostten cn eerst in tien
jaar af waren, zoo fijn was de bewerking.
Van meening dat zulk prachtig werkniet
alleen dienen mocs-L voor de begrafenis, stel
den de eigenaars de doodkisten ton toon
togen een toegangsprijs vtan. 20 Amenikaan-
sche centen per persoon. Dr. Thyfer stierf
twee jaar vóór zijn vrouw, maar zij liet
hem tijdelijk begraven in een gewone kist,
terwijl zij voortging dc twee kisten ten
toon le stellen. Het laatst Waren zij te
bezichtigen te Boston in een g.roote zaal,
die met zwart behangen en somber ver
licht was, terwijl op een; orgel plechtige
muziek. ten gehoorc werd gebracht. De
prachtige kisten stonden op met. zwart fin
weel bedekte schragen. Een beeld vanwas,
voorstallende den dokter, lag in de eeno
en een dergelijk beeld van mevrouw Tliyler
prachtig uilgedoscht in een wit satijnen
kleed en getooid met diamanten, in dc
andere kist, terwijl de dam® in levenden
lijve dc honneurs waarnam in een wart
fluwcelcn japon, die schitterde van allerlei
kostbare stcemen. Kort geleden- stierf ook
zij ein liet genoeg na m een prachtig mar
meren praalgraf op te richten, daarin
de twee kisten de plaatsen cn die gedu
rende honderd jaar olectnisch te verlichten
HOOGE KUNST AIET LISTEN.
Een wolbekend ParijscK portretschilder
ontving niet altijd zulk» fiinkc honoraria
als thans voor zijn portretÉn betaald wor
den. "Eu- was een tijd, dat hij woonde in
een eenvoudig pension, dicht bij het Pan
théon, en wel op de zevende verdieping.
Nood is do moeder der vindingrijkheid
maair hoe zou hij het veclcisc-hendo pu
bliek er toe te krijgen, zeven tra-ppen op
te klimmen? Hij liet aan de huisdeur een
bord plaatsen met dit opschrift:
„Portretten van tien francs. Atelier op
dc derde étage,"
Wanneet dan iemand de derde verdieping
had bereikt, vond hij daar een tweede hord
hangen:
„Portretten van tien francs. Het atelier
is verplaatst naar do vijfde étage."
En als de bezoeker onder veel puffen
en blazen op de vijfde verdieping was ge
komen, trof een derde bord zijn zo-ekend
oog,
„Portretten van tien francs. Uithoofde
Vaat verbouwing is liet atelier tijdelijk ver
plaatst naar do zevende étage."
Na reeds zo-oveel te liebben, doorstaan,
gaf b'ot slachtoffer er dan niet om', nog
oonigo trappen te beklimmen, cn de slimme
artist had weer een nieuwen Mant ge
wonnen.
NIEUWTJES VAN IIIER, EN DAAR.
In verhouding tot do bevolking worden
or in Ed.inburg meer boeten gedrukt dan
in eenige andere plaats ter wereld.
Hoewel de kroon van de koningin van
Engeland kostbare sieenen bevat lot een
waarde vaa ruim 4 millioen gulden, weegt
zij niet meer dan ruim 39 ons.
Honderd jaar geleden werd bet als een
wonder beschouwd, dat tien menschen
48000 spelden per dag maakten. Nu maken
3 menschen 7.500.000 spelden in hetzelfde
tijdsverloop.
Het meer Balticaloo is waarschijnlijk het
eenige water, dat er op kan bogen muzikale
viseh tc herbergen. Men zegt dat de ge
luiden, door deze voortgebracht, eren liefe
lijk en welluidend zijn als die van <vn
reeks Aecoolsche harpen'.
i -
Jn een van do scholen to Islington he-eft
een onderwijzer een tand borstel-club op
gericht. De meisjes zelf hebben geld bij
elkaar gebracht, om de borsteltjes te koo-
pen, cn onder aanwijzing van hun onder
wijzer maken zij ar thans gebruik vn.n.
In Zwitserland maakt men tegenwoordig
klokken zonder wijzers of wijzerplaat. Aten
behoeft slechts op een knopje te drukken
en door middel van een fonografische in
richting zegt de klok: „Het is half.icht,"
„het is tien minuten over negen," enz.
Vóór het jaar 1880 had dan de meeste
Engelsche spoonvegrijtuigen slechts vier
wielen en wogen tien ton. Y»m 1SS0 tot
1810 hadden zij zes wielen en wosrou 15
13 ton; van 1S90 tot 1900 hadden zij
acht wielen en wogen 24 ton; en sedert
1900 is het mode, voor eet- cn .slaapwa
gons, dat hvanJf wielen hebben bij een
gewicht van 35 tot 42 ton.
Om het verwijt weg tc nomen, datSouth-
wold een stad is zonden- hoornen, heeft
de burgemeester, in tegenwoordigheid dol
leden van den gemeenteraad, den eerste
van 150 boomen geplant, die in 't vervolg
dc stad zullen versieren. Tegen betaling
dei- kosten van den boom is hot iotlerffll
inwoner toegestaan een hoorn te planten,
waarop dan op een klein plankje zijn naam
vermeld wordt.
ANECDOTEN.
- Eenigca tijd geleden had een hoor een
leeg fleschje noodig om ecu mengsel an
te maken en ging daarom nana" een apo
theker om er een te koopen. Er een uit
zoekend, dat voor het doel geschikt was,
vroeg hij den bediende, hoeveel JicL moest
kosten.
„Als u aJJeoji het leege fleschje wilt heb
ben, kost het een {stuiver, maar als ik er
iels in moet doen, krijgt ge het fleschje
cadeau."
„Dat is aardig," sp'raik! de heer, „doe
er dan een kurk in."
Anna: „IK hoorde gisteravond, dat John,n
tot over zijn ooren verliefd op ine is."
Alarie (jaloersch) „.Ie moet niet alles ge
loovon, wat je hoort."
Anna: „Nu, maar het zou me toch niet
verwonderen of het was waar."
Marie: „Wel, wie vertelde liet je dan?"
Anna: „Johan zeil."
„A. en ik hebben een weddenschap aan
gegaan en de beslissing aan jou over,ge
laten. Hij zegt, dat iemand, die verdrinkt.,
de longen vol water krijgt, en ik beweer
liet tegendeel. Wie beeft er nu gelijk?"
„Wat zijn do voorwaarden van de wed
denschap?"
„De verliezer moet een' diner voor drie
personen geven."
„Dan verlies jij hel,, want A. beeft nog
nooit, zoover ik weet, een weddenschap
betaald."
Eir was een oiul-soldaait, die tot zijn
vriend zei: „Ik heh toch zoo'n goede wouw,
ze trekt zelfs mijnl schoenen uit."
„Als je van de soos thuis komt?" vioog
de vriend.
„Neen wanneer ik er heen wil gaan."
Clara, die zes jaar oud is, en de bctee-
Kornis niet weet van eon bis-munmor, was
zeer "boos op hot publiek bij het kinder-
Kershuisconcert, waaraan zc deelnam.
„Ik weet zeker, dat we .geen enkele ver
gissing mankten," riep ze uit, „maar toch
maakten! do menschen op de voorste rijen
zoo'n lawaai, dat we het nog eens over
moesten doen."
Broertje: „AVaarom zouden ze zoggen,dat
cr een" St. Nicolaas is, als het niet waar
was?"
Zijn zuster: „Omdat vader en moeder
iemand moeten hebben om te beschuldigen
als we cadeaus krijgen, die we niet lieb
ben willen."
'Om do Kersttafel Was een! vroolijk ge
zelschap vergaderd en allen genoten van de
goede dingen, die hen door do gastvrouw, 1
werden voorgezet.
Een van'de gasten vroeg spottender wij-
aan kleinen Tom, den zoon van do gai
vrouw, waar de kalkoekcn vandaan kwa
men.
,,Ik weet bet niet," antwoordde hij; „ma v
ik kan u wel zeggen, waar deze vandaan
komt" (wijzende op dien, welke op kil,
stond). „Ala kocht hem; bij eon man ai>-,
de deur voor eert gulden, -omdat de nu.n
zei, dat bij hem gestolen,had. Nielwaa-
Ma?"
Een getrouwde dame: „Ik geef mij"
man honderd sigaren als Kerstgeschenk
Twee getrouwde dame: ,„AVat heb' ja i-
voor betaald?"
Eerste getrouwde dame: ,,0, niets. 3
den lualston lijd haalde ik' er lederen d;,
1 of 2 uit Tom's kistje. Mij heeft ze nh
gemist, en zal nu zoo blij zijn met zijn Hoi"
geschenk cn dc kwaliteit ervan, dat h
er mij iets moois voor in de plaats a
geven."
Mijnheer AI. (grootsprakerig); „En m
mijn "lieve mevrouw', moet n eens oer
glaasje van, mijn oude port proeven.
bob er nog maar zoo weinig van, dat ik
re alleen maar met Ivorörjtnis schenk. Die
wijn heeft meer dan Veertig jaar in mijn
kelder gelegen!"
De „lieve mevrouw" (denwijnproevend);
„Och, wat is die nog lekker. AVa't zal hij
heerlijk geweest zijn toen hij jong was."
Atjcli.
Van het gewestelijk' bestuur van Atjeh
en, Onderhoorighcden zijn onder dagteete-
rdng van 2! November de volgende tele
grammen. ontvangen:
a. In Pidië neergelegd 2 kwa'adwilligen,
gewond licht fuselier Van Veen, alg. st.
50.S54, sergeant Jansen, alg. st. 54849.
b. In Aleergebied neergelegd berucht ben-
dehoofd Pan glim a Prang Amin en bij over
valling bende BLnkassir 6 kwaadwilligen,
bij ongeluk 2 vrouwen on 1 kind; zwaar,
gewond Europeosch sergeant Strijbiis, alg
st. 50275, 1 Amboinecsch mindere; buit 1
beaumontgewoer. („Java Cl.").
Dato 24 November wordt uit Koela-Radja
aan het „Bat. N'bld," geseind:
Ben patrouille onder luitenant Stapel door
stond ccn ldcwungaanval in een marsch-
bivnk in Gajoe Losos van een bende onder
Pnnglirna Djanopr en Radja Passier.
Dc vijand had vier dooden.
Aan onze zijde zijn gesneuveld een, go-
wond zwaar een, onbeduidend een, licht twee
iniandschc minderen en vier dwangarbeiders.
Op advies van een deskundige heeft de
gouverneur van Atjeh* bij dc regeering het
voordel gedaan Bengaalschc fokstieren to
doen aanknopen. Aangezien de gevraagde
hoeveelheid a rij belangrijk is, beeft de direc
teur van het landbouwdcpartement het noo
dig gevonden den inspecteur van den bur
gerlijken veeartscnijkiuidigen dienst naar
Atjcli te zenden ten einde naar een en ander
een onderzoek in te stellen. Dc inspecteur
is reeds naar Atieh vertrokken.
(„Soer. ïlbld.")
3?
i.s
in
Teruggekeerde contract-koelies.
Met de Van Imholf, van de Pnkctvnnrt,
zijn 320 contract-koelies van Deli tc Se-
ma^nng teruggekeerd. ITet schip verliet Bela-
wan niet G20 contractkoelies, maar ont
scheepte 300 te Tandjong Priok. De meeste
dezer Javanen zien cr uitstekend uit, zoo
dat hot blijkt dat hef. werk in Deli hun geen
kwaad gedaan heeft. Ook van een andere
zijde beschouwd is hun verblijf aldaar voor
Inin gunstig geweest, immers bijna allen heb
ben heel wat. barang en mooie dingen die
voor den Javaan cn schat uitmaken. Aan
het- politie kantoor verklaarden zij een stem
mig dat zij het in Deli zeer goed gehad
hebben, zoo zelfs, dat de nieesten na eert
bezoek aan hun dessa naar de Oostkust wil
len terugkeoren. Moor wie in Deli geweest
is, behoeft het geen verwondering le baren
dat de menschen zoo tevreden zijn, immers
do meeste tabaksmaatsehappijen, en vooral
de groeitere, zorgen er voor dat- de Javaan
zich daar 'volkomen thuis kan gevoelen.
(„Loc.")
■M
y
ii
ft
tt
M
5f
Mas,
De resident van Tapanoeli seinde 'd.d.
12 November:
De 'waarnemende troepen-commandant op
Zukl-Nias seint, 'dat gedurende de registra
tie van kampong Ililigeho luitenant Van
II-olsl Pellckaan met zijn brigade verrader
lijk is overvallen. Levensgevaarlijk gevvond
zijn luitenant Van Ilolst Pellckaan; de Nia-
sche tolk Dalia on een dwangarbeider;
zwaar cn licht gewond drie dwangarbei
ders.
Do waarnemende (roepen-commandant
Daecvcld bericht, dat. hij van moeilijkhe
den bij de registratie gehoord had cn toon
met een brigade van Telok Dalam Was uit
gerukt. Ilij kwam juist op tijd om den al-
gemoeuen aanval van den vijand af te slaan.
Vermoedelijk zijn bij den vijand gedood cn
gewond zestig h zeventig man.
De toestand van de gewonden is bevre
digend.
(„Sum. Pos!".)
