62"° Jaargang.
Zondag 7 Februari 1909
No. 12918
Tweede Blad
Kiezerslijsten.
taal
als
Ar
het
et-
jen
ag,
.m,
Napoleon's Keizerrijk gered door
een Barbier,
Vijf Zwolsche spoorwegarbeiders
te R/ladrid.
t en
'n.
18.
den
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k 9, xnet uitzondering van Zon- en Feestdagen
Prijs Per kwartaal; Voor Schiedam en Vlaardingen fl, 125, Franco
per post fl. 1.65.
Prjjs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Adverteniiën voor hot eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
pur aan het bureau bezorgd zjjn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (boek Korte Haven.)
Evenals andere jaren, wijzen wij hier
onder op al wat men doen moet om kiezer
te worden of te blijven.
Met te meer nadruk dringen wij bij hen,
die in de termen vallen om kiezer te blij
ven of te worden, er op aan hun plicht in
deze niet te verzuimen, omdat dit jaar de
algemeene Kamerverkiezingen zullen plaats
hebben, die van zeer groote beteekenia zijn.
Bovendien een goede organisatie is slechts
dan mogelijk, wanneer alle kiesbevoegden
zorgen, dat hun namen steeds op de kiezers
lijsten voorkomen.
De aangifte ten Stad huize
moet geschieden tusschen 1 en
15 Februari a.s.
zijn, moet men op den 15n
leeftijd van 25 jaar bereikt
Om kiezer te
Mei a.s. den
hebben.
j Als men belastingkiezer is, dan
i behoeft men geen aangifte te doen; cn dat
i is men wanneer men over het dienstjaar,
loopende van 1 Januari tot 31 December
j 1908, is aangeslagen naar een of meer der
l vijf eerste grondslagen van de personeele
belasting of in de grondbelasting (in deze
laatste voor ten minste een bedrag van een
gulden aan hoofdsom), of in het dienstjaar,
loopende van 1 Mei 1907 tot 30 April 1908
I in de vermogens- of bedrijfsbelasting. Men
moet echter, om op de kiezerslijst te ko-
men, de directe rijksbelastingen, waarvoor
I men aangeslagen is, vóór 1 Februari a.s.
hebben voldaan. Zoo men dit verzuimd
i heeft, kan men nog op de kiezerslijst 'ko
men, als men de verschuldigde belastingen
vóór of op 1 Maart voldoet.
Heeft men in een of meer andere ge-
meenten een der genoemde belastingen over
de genoemde tijdvakken betaald, dan kan
men, zoo noodig, daarvan door overleg-
ging van de voor voldaan geteekendc belas-
f: tingbiljetten vóór 15 Februari a.s. ten ge-
meentehuize doen blijken.
De aanslag der vrouw in de rijles directe
belastingen geldt voor haar mandie van
minderjarige kinderen wegens goederen,
waarvan hun vader het vruchtgenot heeft,
toor hun vader. Armslagen in de grondbc-
I lasting wegens onroerende goederen eener
onverdeelde nalatenschap golden ook voor
den mede-eigenaar, wiens naam niet hij den
aanslag in het kohier is vermeld, mits zijn
aandeel in dien aanslag ten minste 1 be
draagt.
Is men echter geen bolastingkiezer, dan
kan men nog op verschillende andere ma
nieren op de kiezerslijst geplaatst worden,
mits men vóór 15 Februari a.s. aangifte doet
ten gemeentehuize.
if
Het is niet louter ijzeren volharding
gelveest van Napoleon, maar ook zijn goede
kijk op personen en zaken, die hem deden
lagen in zijn pogingen om 'de meeste leden
zijner familie op den troon te verheffen,
bodewijk Napoleon was als koning van
Holland, Jozef als koning van Napels, Je-
rome als koning van Westfalen erkend. Na
poleon gevoelde de noodzakelijkheid, op deze
manier zijn macht te grondvesten. Het leek
er ook wel naar, dat hij goed gedacht had.
De vorsten van Saksen en "VVurlembetg
uaron als koningen bevestigd, het bescherm
heerschap van Napoleon over het Rijnver
bond werd hem door niemand batwist.
-Alleen Oostenrijk kon de wapenen niet
listen rusten. Den 9den April 1809 liet
groothertog Karei den Franschcn generaal
m Beieren aanzeggen, dat de «jandelijk-
"Men zouden hernieuwd' worden.
napoleon ontving dit bericht tc Parijs
nacht van den 12n April den
,.n 'Her maand sloeg hij zijn hoofdkwu-
lct 1 ngolstadt op en twee dagen later
^rden GO'.OÖO Oostenrijkers bij Abcnsborg
v°Klagen, met achterlating van S00U man
- ungcnea. Landshut viel den volgenden
j 4'ï Oostenrijk leed nederlaag op nederlaag
°P den dag van Eckmuhl jgaf Regenshurg
j 07e* cn het duurde niet lang of Napo-
co" ri'kte zegevierend Wecncn binnen,
vostenrijk luid met ziin hoofdstad intus-
kan woningk i e ze r zijn, wan-
men als lioofd van een gezin of als
wonend persoon op 31 Januari 1909
1 Augustus van het vorig jaar heeft
krachtens huur, een huis of een
van een huis, waarvoor, met of
Men
neer
alleen
sedert
bewoond
gedeelte
zonder bijbehoorenden of in huur gebruik
ten grond of lokalen en bijgebouwen, niet
ter bewoning bestemd, de wettelijke huur
prijs, per week berekend, ten minste heeft
bedragen voor: Schiedam 1.75, Vlaardin
gen 1.50', Ovcrschie en Vlaardinger-Am-
bacht 1.15, Kethel en Schiebroek 1.
Ook zij, die als hoofden van gezinnen
of alleen wonende personen op 31 Januari
'1909 sedert 1 Augustus 1908, krachtens
eigendom, vruchtgebruik of huur, eenzelfde
vaartuig van ten minste 24 kub. M. inhoud
of 21,000 kilogram laadvermogen hebben
bewoond, behooren tot de voonkiezers.
Indien men hetzelfde perceel of hetzelfde
schip is blijven bewonen, waardoor men
het vorig jaar op de kiezerslijst werd ge
bracht, is aangifte thans niet noodig.
V erder kan men loon kiezer zijn,
wanneer men op 31 Januari 1909 sedert
1 Januari 190S achtereenvolgens bij niet
meer dan twee personen, ondernemingen,
openbare of bijzondere instellingen in dienst
betrekking of als inwonende zoon in het be
drijf of beroep der ouders werkzaam is ge
weest, cn als zoodanig over dat jaar een in
komen heeft genoten voor Schiedam; f 450,
Vlaardingen f 400, Overschie en Vlaardin-
ger-Ambacht f 350, Kethel en Schiebroek
f 325, met inbegrip van hot in de wet aan
gegeven bedrag voor vrije woning of inwo
ning cn vrij kost en inwoning.
Loonkiezcrs, die op de lijst van het vorige
jaar voorkomen, ontvangen, mot de noodige
toelichting, blanco-aangiftebiljetten ter invul
ling voor hun toelating tot de nieuwe lijst.
Ook als pensioen kiezer knn men
recht hebben om te stemmen.
Onder die categorie behooren zij, die op
1 Februari 1909 in liet genot zijn van een
door een onderneming, openbare of bijzon
dere instelling verleend pensioen of verleen
de lijfrente van gelijk bedrag als bij do
loonkiezcrs is gemeld.
Voor hen, die minder dan het vereischte
bedrag aan pensioen of lijfrenten ontvangen
en bovendien een inkomen hebben, verkre
gen op de wijze als onder de rubriek „loon
kiezcrs" is vermeld, mogen pensioen, lijf
rente en inkomen worden samengesteld. Be-
relict deze som dan tenminste het vereischte
cijfer, dan knn de pensioen- of lijfrente- en
loontrekkende kiezer worden.
Pensioenkiezers, die op dc lijst van het
vorige jaar voorkoijien, behoeven zich niet
opnieuw op te geven.
Inkomen, pensioen, en lijfrente der vrouw
geldt voor haar man; dat van de inwo
nende minderjarige kinderen voor de helft
voor hun vader.
Nog een andere weg is er om als kiezer
invloed fe oefenen op den loop der zaken,
schen nog niet heel zijn leger vcilorcn. De
skitocht duurde voort. Wederom zegeviert
de Fransche adelaar bij Wagram. liet slag
veld is overdekt met 50,000 gesneuvelden;
drie Oostenriiksehe generaals verliezen het
leven, tien anderen, en onder hen de aarts
hertog Karei, worden gewond. Dc verliezen
dor Eranschen zijn niet minder ernstig. Do
generaals Lasalle, Gauthier en Latour zijn
met nog zeven hoofdofficieren op het slag
veld gebleven cn twintig generaals en maar
schalk Bessiöres zijn gewond.
Oostenrijk zoekt don vrede. Napoleon
staat een wapenstilstand toe. Na langdurige
beraadslagingen, wordt eindelijk in don nacht
van 14 October to Wecncn de vrede getce-
kend.
•Met een ongekende geestdrift word te
Parijs deze tijding ontvangen. Bij het eerste
schot uib dc kanonnen van het Hotel des
Invalides, dat den roemrijken vrede afkon
digde zwegen allen eerbiedig stil, bij het
tweede en derde begon men de schoicn in
zichzelf te tollen. !t Was zoo aandoenlijk te
ontwaren, dat Frankrijk met zijn roem den
vrede verworven had. leder schot was een
woord van hulde, ieder saho een welspreken
de zin van con ode, die do borst, van vadcr-
landsehcn trots deed zwollen. Toen de me
talen monden eindelijk zwegen, verliet bijna
ieder zijn woning om op straat elkander to
begroeten en uiting te zoeken voor do
vreugde die de harten bezielde. In huis
kon men het niet langer uithouden.
Do straten, de pleinen, do koffiehui
zen waren opgevuld met oen jubelende me
nigte men rukte elkander de nicuws-
Prrjs der Advertentiên; Van 1—6 regels H. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zjj
innemen.
Advertentiên bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsd a g-, D o nderd ag-en Z a ter da gavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiön opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
voor do Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
namelijk als Grootboek- of Spaar
bank k i e z e r.
De zoodanigen zijn zij, die op 1 Febru
ari 1909 sedert een jaar den eigendom met
recht van vrije beschikking hebben van ten
minste f 100 (nominaal), ingeschreven in de
Grootboeken der Nationale Schuld, of van
ten minste 50, ingelegd in de Rijkspost
spaarbank, in oen gemeentelijke spaarbank
of in een spaarbank, beheerd door het be
stuur van een rechtspersoonlijkheid bezit
tende verccniging, van een naamlooze ven
nootschap, van een coöperatieve verccni
ging of van een stichting.
ilij, die op dezen grond reeds het vorig
jaar kiezer was, en voor wien die grond ook
thans nog bestaat, behoeft zich niet op
nieuw aan te geven.
Al de tot nu toe genoemde categorieën
vragen een zekeren welstand of zeker be
zit, maar er is nog een andere gelegenheid
om kiezer te worden, want de wet noemt
ook nog E x a m e n ki c z e r s, dat zijn zij,
die met goed gevolg hebben afgelegd een
examen, ingesteld door of krachtens dc wret
of aangewezen bij nlgemeenen maatregel
van bestuur cn in vei band staande met de
benoembaarheid tot ecnig ambt, de vervul
ling van eenige betrekking oi de .uitoefe
ning van eenig bedrijf of beroep.
Hij, die op dezen grond het vorig jaar
reeds kiezer werd, behoeft niet opnieuw aan
gifte te doen.
De formulieren voor de verschillende
aangiften zijn kosteloos verkrijgbaar aan de
secretarie der gemeente,
Al hot bovenstaande geldt voor de kiesbe
voegdheid voor de T w ec de Kam c r.
Voor de kiesbevoegdheid voor de Pro
vinciale Staten zijn bij de kieswet de
zelfde eischen gesteld, met dien verstande
dat men bovendien ingezetenen der pro
vincie moet zijn.
Voor de kiesbevoegdheid voor de Ge
meenteraden gelden dezelfde eischen,
met dien verstande, dat men bovendien in
gezetene der gemeente moet zijn cn dat die
categorieën, die niet tot de belastangkiezeis
behooren, tevens over 1907/8 voor een zeker
bedrag in de plaatselijke directe belasting
moeten zijn aangeslagen geweest en op 1
Maait 1909 dat bedrag voldaan bobbon.
door J. E. Jr.
IV. Onze aankomst te Madrid.
Den 28sten Mei, Donderdagsmorgens ca.
6 uur arriveerden we le Madrid in bot
Nooi dorstaiion. Een zwerm gedienstige gees
ten van 't zelfde slag als in [run!
wachtte ons op. Het was weldra oen ge-
lier van belang.
De óén trok je hier, 'n ander weer 'daar,
och, zaten wc in ons coupé!je nog maart
bladen uit dc hand, oi hier en daar zag
men een dichten drom om iemand, die
op een stoel staande de bijzondolheden van
don gezegenden vrede voorlus. Onder die op
gewonden meuschonmassa kon men een ma
ger mannetje ontwaren, levendig in ziiu ma
nieren, en met sprekende, vurige oogen. Het
fateoen, dc kleur en de stof zijner klceren,
die nog uit den tijd van bet Directoire dag-
toekenden, 7.ou op elk ander oogenhhk aan
stoot hebben gegeven, maar vandaag was
iedereen te zeer \emild van de groote ge
beurtenis. Het mannetje liep an dc eene
groep naar de andere, wrong zich in allerlei
bochten om z,ich tusschen de mrn-ehen een
weg te banen naar dongeen die daar stond
voor tc lezen. Toen hu wi-t wat hij weten
wilde, hief hij een juichkreet aan en snelde
zoo liaid hij kon terug mur huis, in do Ruo
Ncuve des Pctits Clvuiv.ps. 't Was een kap
perswinkel, erg besriieuh n van uiterlijk,
maar toch netjes in dc veif.
„Vrouw," zeide hij binnentredend tot het
oudje, dat bij zijn af vezurhetd alvast ecu
heer had ingezeept, „vrouw je weet hei
groote nieuws nog nietliet is vrede in het
land; vrede in de ganWic wereld! Frankrijk
heeft aan den aardbol rust. en geluk be
zorgd 1"
Do ingezeepte, een vrrenuiehng, sidderde
op zijn stoel en verbleek e
,,IIoe nu, mijnheer, u hk«1 std/nter.
ander» zult ge nog gcancueit woulen," zeide
het magere barbiertje.
„Och kom," nntwooi'kle de vrouw, .,de
vrede, dc vrede, die .is al wr,l twintigmaal
beloofd isen dc oorlog blijft voortduren
We liicldcn ons dal spreekt doof
cn stom; we konden de „grijpvogels" mis
sen als kiespijn!
Op ons programma, dat vooraf 'door den
„impresario" was opgesteld, stond als punt
I: „route van 't station naar 't Koninklijk
paleis van Koning Alfonzo." AI dra bewon
derden we op 'n hoogte de kazerne Cuar-
tel de la Montanh! Meer nog de nieuwe
Kathedraal ten Zuiden van 't paleis; aan
den Noordkant berinden zich de koninklijke
stallen en bergplaatsen voor hof- en staat-
siorij tuigen.
Hoe verrukkelijk mooi vonden we het
Paleis 1
Do Baedeker vertelde ons, dat dit „huis
je" van koning Alfonsus maar 22500
vierk. meters beslaat. Het kolossale ge
bouw is hoofdzakelijk van wit graniet op
getrokken. Door den hoofdingang op do
Plaza de Armas komen we op 't binnen
plein, met vleugelgebbuwcn omgeven,
waar men aan de linkerzij een schoon uit
zicht heeft op de veel lager liggende tui
nen en don Manzanares, gekscherend „de
geleerde rivier" gelieeten, omdat z,e 's zo
mers bijna niet werkt en dus evenals de
universiteiten vacantic neemt!
In den Z. W. hoek van 't paleis vindt
men een wereldberoemde verzameling van
wapens, door Spaansche vorsten bijeenge
bracht. 't Is alles grootsch
We wandelden in tusschen verter door
Calle Mayor, óén der drukste wegen in
Madrid. "Daar kregen we het Itoliaanseh
gczantschapsgobouw in het oog, precies
tegenover het groote Palacio do los Consjos
waar 30 Mei 1906 als we ons niet
vergissen oen aanslag werd gepleegd op
hot vorstelijk echtpaar-, dat juist de plech
tige huwelijksinzegening in de kerk San
Jeronimo el Real achter den rug had,
We gingen 't was nog wel in de aris-
tocralische wijk no. S8 eens opzoeken,
waar door verraderlijke banden do helsclie
machine werd weggeslingerd in de rich
ting van 't rijtuig, dat koning Alfonzo XIII
en prinses Ena, von Battenberg wegvoerde.
Daarna bewonderden we bet Puerto del
Sol, het drukste plein van Madrid, waar
op wol een tiental straten, uitkomen. Eigen
lijk zochten we naar Madia no. 28.
In die straat moest een zekere meneer
Luis Roy Sob'rino wonen, van beroep ban
kier, een vriend van een in Zwolle
hooggeacht inwoner, van wien wc een in
liet Fransch geschreven aanbeveling bij ons
hadden, om bij genoemden heer Sobrino
geïntroduceerd te worden.
Eer dan We gedacht hadden, waren we
terecht. Kees helde aan. Een diklijvig man
neke in uniform. waarschijnlijk de por
der .opende de deui. De bewuste brief
werd hein overhandigd. Do dom wach
ter", ietwat verbluft, herstelde zich snel,
overzag in statige houding het schrijven
enmompelde binnensmonds wat Spaaü-
scho woorden. Ten slotte wees liij op 't
loket en zei eenvoudig: „Baniol"
„Neen, dez,en keer is de tijding echt, men
zegt zelfs, dat de keizer vandaag op Fon-
taineblcau terugkomt."
Bij deze woorden kern de onbekende
7,ich niet meer inhoudenhij stond plotse
ling op.
„Heb nog een oogenblikic geduld mijn
heer," zei de barbier, „u bent nog slechts
aan één kimt, geschoren."
De vreemdeling wierp schielijk een blik in
den spiegel om z.icli te overtuigen, dat hij
onmogelijk zoo heen kon gaan, en ging veer
zitten, zeggende: „Nu, maar haast n dan!"
Toen liet scheren was afgcloopen, wierp
de jongeman een goudstuk of tafel en steun
de dc deur uit zonder zelfs af le wachten,
dat men hem geld terug gaf.
„Die man z.ict er niet bijzonder in zijn
hunmer uit," merkte de barbier op.
„Dat geloof ik gmag," zeide zijn vrouw.
„Hij is oen Etigelsclun.au
Het oude mannetje wreef zich van genoe
gen in de handen over de teleurstelling
der Engelschcn cn dat juist hij H was, die
een hunner het censt die boodscnip kon
mcdcdeelen. Daar zag hii op den giond eon
briovcntasch, blijkbaar uit den zak van den
Engelschman gevallen. Hij nam dc porte
feuille,, bekeek haar van alle kanten, maar
durfde haar nog niet openen.
„Geef op, geef opriep de vrouw en
rukte hem de portefeuille uit de handen.
„"We moeten zien. van wie zij is."
Maar dc brievcntnsch bevatte slechts
eenige aanteokeningen en een brief, ge
schreven in een taal, die het echtpaar niet
verstond. Op den brief stond evenwel em
„Wat," vroeg Hein, „banko"? wat zou
„banko"?
„Banko I" herhaalde de ouwe, al maar
wijzend naar bet gesloten loket.
„Mejeu Sobrino!" viel nu Kees ongedul
dig in. De portier haalde nu een groot
horloge voor den dag, wees eerst op 12
en daarna op 2 uur en herhaalde na wat
onverstaanbaar Spaansch maar weer zii
„banko"! „banko"!
't Was een komisch tooneeltje1 Met een
groot laeheffect 1 Onze „impresario" trok de
conclusie, lc. dat de man geen Fransch ken
de en dc inhoud van den brief voor hem
'n geheim was gebleven; 2e. dat van twaal
ven tot tweeen de heeren van de bank
pauze hielden.
Accoord, Van Putten! We maakten rechts
omkeert en gingen een poosje rondloopen.
Toen het even twee uur was, marcheer
den we weer met nieuwen moed naar no.
28, om ons geluk nog eens te beproeien.
Ter voorkoming van misverstand zij hier
eerst opgemerkt, dat de heer Sobrino over
ons bezoek aan Madrid al te voren met
den heet"** te Zwolle had gecorrespondeerd.
Verder, dat de heer S. zich gaarne be
reid had verklaard voor ons in Spanjes
hoofdstad oen geschikt logement te zoe
ken en om ons van een aanbeveling te
voorzien voor het vervolg van onze reis
naar Lissabon.
De reis naar Lissabon! De lezers zullen
zich herinneren wat leelijke kink er te
Irun in den kabel was gekomen! De heer
S. echter was natuurlijk hier heelemaal
onbekend moe, zoodat we niet zonder re
den al dadelijk vreesden voor moeilijkhe
den. Enfin, we zouden zion.
Nauwelijks waren we in 't voorportaal
van M. Sobrino's huis, of we liepen den
„banko-baako portier" weer tegen zijn ylee-
zige massa aan. Hij lachte ondeugend 1 Na
enkele oogenblikken was de Fransche brief
aan z'n adres gebracht en werden we uit-
gonoodigd, den portier wel te willen volgen.
In do directie-kamer stond M. Sobrino,
een Franschman. Deze groette ons vrien
delijk met oon handdruk en stelde ons
voor aan een beambte, denkelijk den „chef
do bureau". En toen kwam de giap. Mon
sieur Sobrino sprak Fransch, dc chef
Spaansch en wij zwegen als de was
sen hooiden van het Panopticum I En toch
moesten we den hoofschen bankier aan
het verstand zoeken te brengen, dat we
naar Lissabon geen, aanbeveling meer noo
dig hadden! Och arme!
Of onze „impresario" al z'n vrïjbiljetten
uit den zak haalde en op de kaart Irun
aanwees, of Kees al Ti paai goudstukken
over de tafel 'liet rollen om zoo duide
lijk te maken dat wc belasting hadden,
moeten betalen, of Hein al zuchtte: „och,
Esperanto (wereldtaal) kom, ja kom!", 't
was alles vergecfschl
Ten slotte gaf de beer S, ten einde
raad aan zijn chef die later bleek te
zijn meneer Santiago Sanz de Lorento
adres: „Monsieur Edward Collington, Monl-
martrc 17, Paris".
„Ziezoo, nu we de «oonplaats van den
jongen man kennen, zal ik de portefeuille
maar dadelijk terugbrengen. Ik loop er
heen," zei de barbier.
„Doe dat, manantwoordde zijn oudje
en de kleine, magere man Trippelde do
deur uit,
■Edward had zich zoo spoedig mogelijk
naaT huis begeven on zat daar nu met het
hoofd in do handen, in gedachten verdiept.
Zijn angst cn bekommernis schenen, toe te
nemen, hij stond op, liep gejaagd eenige
malen de kamer op cn neer en bleef toen
staan voor zijn schrijftafel, waaruit hij een
dolk on een koppel pistolen nam. Deze
wapens legde hij op het marmeren schoor-
steonblad. Juist werd er op dc kamerdeur
ge-klopt.
„Wie is daar?"
„Een vriend, Jcröme Berquin, Rue Neuvc
des Potits Champs, u weet wel, dc kapper,"
•Do jongeman deed de deur open en do
barbier trad binnen.
„Gelukkig, dat ik u thuis vindt, mijn
heer," begon deze. „II hebt uw portefeuille
bij mij laten liggen, llier is ze!"
„Groote God!" riep de vreemdeling ver
blek end. „Heb je gelezen wal zij inhield?"
„Ik versta geen Engelsohri' gaf Jorómc
Berquin ten antwoord, ontzet over den
schrik van 'den EugoJsehman.
„Do brief, do brieft" Terwijl Edward dit
meer riep dan zeide, had. hij driftig de
dour op slot gedraaid en was hij voorden,
s
SCHIEDIMSCHE COURANT.
j 1
jy-
ISlitet
