s
I
i
s
1
I
i
1
3
l
1
3
Ho' opdracht, met ons de stad in te gaan.
Dat w-v volgzaam waren is to begrijpen.
Na 10 minuten ongeveer komman deerde
onze gids halt voor een heel groot huis.
SI. bantiago belde aan, 'n bediende kwam
voor, er worden '11 paar woorden gewisseld
en onzo „leidsman" kwam hoofdschud
dend hij ons terug. De zaak was niet in
orde.
We gingen weer vorder, totdat we be
reikt hadden de woning van een hoogge
plaatst diplomaat, n.l. jonkheer 11, Testa,
Euvoyé extra ordinaire et Slinistro pleni-
potentiaire de "S. SI. la Reine dos Pays-
Bas.
In dit deftig huis stapten we binnen.
De heer Testa was wel zoo- goed ons
to ontvangen. Hij wondde zich eerst lot
Santiago en daarna tot ons. In het
Hollandseh! sprak hij er zijn blijdschap en
v'orwondoi ing over uit, dat hij in ons vijf
Hollanders ontmoette, iets, wat wel een
zeldzaamheid mocht heetcn. Hij vertelde
ons verder, dat onze geleider van zijn chef
do opdracht had gekregen ons te intro-
dueeeren hij den IJ-dlandschen consul; dat,
daar deze zich' niet thuis bevond onze
gids ilo vrijheid had genomen zich tot hem,
n.l. do heer Testa), to wenden. Nu moesten
wij maar eens zeggen, of we van den
heer Sobrino niet 'n aanbeveling wensch-
ton voor het vervolg onzer reis.
Onzo impresario haastle zich, den ge-
achten vrager op de hoogte te brengen. Ten
slotte vergat bijl vooral niet mede te dee-
len, dat we nu eenige dagen langer dan
het oorspronkelijke voornemen was, in
Madrid hoopten, to vertoeven.
Do heer Testa, als tolk der beide par
tijen optredend, dood het licht bij den
heer Sanlagio opgaan. Waarop de laatste
hartelijk begon te lachen en een opgewekt
Spaansch antwoord gaf!
„Getrouwelijk in, 't Nederlaudsch' overge
zet zijnde, was de zin en de meening daar
van", dat onzo „leidsman" als blijk van
waardceiing van den ondernemingsgeest
van vijf Hollandsche spoorwegarbeiders zijn
welwillende medewerking aanbood bij het
bezichtigen van wat Madrid, aan interes
sants voor vreemdelingen bevatten mocht.
Ieder zal begrijpen, dat. we deze prach
tige uitnoodiging mot beide handen aan
grepen.
Eind goed, al goedi 't Was hoven ver
wachting afgeloopen.
Do minzaamheid, waarmede jonkh. Testa
ons te woord stond, raad verschafte cn
onswaarschuwde voor allerlei slechte in
dividuen, was gewoonweg onovertrefbaar!
Dankbaar eïi blij volgden we onzen voor-
treffelijkeu gids, die ons allo 5 dagen ge
zelschap zou houden!
We vonden een logement, bij Casa Du
Huospedes do Marcas Roy in de Rufina
Alvarez (II) 6 hoog!
We hadden van Irun tot Madrid bijna
24 uur onafgebroken in den trein zilteu
„boemelen" en verder den heelen dag ge-
loope-n. We verlangden dan ook naar rust.
Santiago bestelde 'n klein, dineetje. En
toen we hiervan genoten hadden, zochten
we weldra, onzo verheven legerstede op.
Den volgenden morgen, toon we aan ons
ontbijt de komische voorvalletjes van don
vorigeu dag nog eens ophaalden, Kees on
bedaarlijk aan het grinneken was over den
dikbuikigen, roodharigen portier met z'n
„bankol banko!" en onze impresario druk
snuffelde in 'n Hollandsch-Spaansch woor
denboekje van Servaas de Bruin, werd er-
ineens op de deur gelikt.
„Binnen 1" riepen wc in koor, alsof de
luitjes daarbuiten ons wel verstaan kon
den.
Een meneer in,' zwart'-lakensch'en rok met.
de noodige „paperassen" onder z'n arm
kwam een weinig bleu de kamer binnen
stappen. Herman presenteerde den ons on
bekenden gast 'n stoel. Intusschen waren
er uit 'n portefeuille 'n vijftal gedrukte
papieren te voorschijn gekomen cn ons
ter invulling voorgelegd.
„Menschenkind'xe!" stamelde Kees, wat
zu' we nou weer hobbe?"
barbier gaan staan, onn hein den weg te
versporren.
„Ik bezweer n, mijnheer, dat ik niets
dan "het opschrift heb gelezen." 1
„Is dat waar?"
De vreemdeling bad, terwijl hij deze woor
den' sprak, zulk een dreigende houding aan
genomen, dat do barbier met toenemende
ongerustheid het oog liet rusten op de
wapenen op den schoorsteenmantel.
„Maar ik zweer u
„Nu," zei de Engelscbnian, „zooveel te
beter voor u, want als tiet anders was,
zou het uw leven kunnen kosten."
Do arme barbier, meer dood dan levend,
herhaalde maar; „Ik zweer u, ik zweer u."
Edward duwde horn terug en zei„Ik
geloof u, maar voor allo zekerheid zult
ge h'icr blijven, tot ik terugkom!"
„Waar gaat gij heen?"
„Dat is u hetzelfde!"
„Wanneer ko-mt u terug?"
„Morgen vroeg of nooit," antwoordde de
jongeman, greep zijn hoed en zou juist
do wapei s ter hand nemen, toen er weder
aan de deur geklopt word. .Terome Berquin
,was al bl\j, hopende op redding.
„Wie daar?" vroeg Edward,
„Torn," antwoordde een krachtige, wel
luidende stem.
'Edward b'eefkle, nam den barbier bij den
arm en! duwde hem in een aangrenzend pik
donker kabinetje, hem fluisterend: „Bijhet
minste gerucht zijt ge een kind des doods!"
De deur ging opon. Een slanke man
K V'
Hein bekeek 'n „pampiertje" -waarop 'n
aantal Spaanschei woorden onder elkaar
afgedrukt stonden en vroeg hoofdschud
dend: „Maar, meneertje, wat moete wo
daarmbe?"
liet „meneertje" begon te lachen cn be
duidde ons, dat we schrijven moes
ten.
Natuurlijk', dat begrepen wij ook wel,
maar wat en hoe? 't Beio.ofde weer fijn
te worden.
Onze Hein brulde van plezier, toen do
papiorenman na enkele vergeefscho pogin
gen o m zieh' verstaanbaar te maken, zich
moedeloos in 'n canapé liet neervallen.
We lieten ons woordenboekje zien, maar
ook dat mocht geen uitkomst brengen.
„Kiek eens Jan," viel Kees plotseling
in, „die meneer lief onder de slippe van
zien jasse 'n revolvortassien zittel"
Onze impresario maakte de o-pnierking,
dat het misschien een dienaar van politie
of justilie kon zijn. En ja, werkelijk, de
woorden „politic" en „justitie" werden dooi
den Spaanschen „mesjeu" dadelijk verstaan.
Met '11 stralend gezicht herhaalde hij„po
licial justicia!"
Bij wijze van proef nam ik één van de
geheimzinnige papieren en begon toen op
goed geluk af zoo ongeveer liet volgende
in te vullen
Eerst m'n naam, voluit. Toen, dat ik
Nederlander was en woonachtig te Zwolle.
Dan oud: zooveel jaren; oeroep
Ik liet het ingevulde biljet meneer zien
en wonder hoven wonder, 't zaakje
was gezond
Hoe de man nu vooreerst lezen kon,
wat er stond en verder weten kon, of niet
bijv. achter leeftijd het beroep was inge
vuld en achter beroep Zwolle, bleef ons
'n raadsel. Ilij „geloofde" liet wel
In '11 minimum van tijd waren alle for
mulieren gereed. De man van „Vrouwe Jus
ticia" pakte de vijf documenten zorgvul
dig bijeen en nam toen ons woordenboekje
op. Vriendelijk' glimlachend wees hij ons
daarin do woordjes: „Tantas giacias" aan,
d. w. z.veel dank!
Daarna pakte 'hij ons hij de beide han
den wat in Spanje veel dc gewoonte
schijnt te zijn maakte een buiging, die
er \fozen kon en verdween.
Het 'duurde maar heel kort of daar kwam
de lieer Santiago ons inviteeren, met hom
Madrid in te gaan.
Wo brachten eerst een bezoek aan ver
schillende geldbanken. Grootsche gebou
wen! 'n Lust 0111 te zien! No. 2 van ons
program was 'de Spaansche Munt. Wat was
hel daar interessanti Hier werd papieren
geld gemaakt, daar vervaardigde men al
lerlei munten, ginds weer werden brief
kaarten en postzegels gefabriceerd, 't Was
cenig, en voor „proletariërs" om bcgecrig
te worden I
Van „do Munt" ging het naar eenige
der schoonste Roomschc kerken, cn van
deze naar den Dierentuin.
Bij den ingang van dezen Madrileenschen
„Artds" kochten wc voor 50 cenlesimo's
een entreebiljet. Jammer van onze arme
penningskes! We konden; bijna niet op eer
biedigen afstand blijven van rijen prikkel
draad. En we mochten bewonderen wat
kippen, duiven, konijnen en 'n massa van
zulk goedje plus 'n enkelen leeuw of beer
en nog 'n paar van die bloeddorstige die
ren
0, ja, 't is waar, ik zou nog wat ver
geten. Wo hebben er ook anderhalvcn pa
pegaai gezien! „Anderhalvcn", want de een,
het mannetje, was zoo -vrceselijk toegeta
keld, dat hij niet voor „vol" meer kon
doorgaan. Denk dan eens aan do prach
tige papegaaien-laan in onzen Amsterdam-
schen Artis.
Atles zag er hier zoo ond, armoedig cn
verveloos uit. Jn schoonheidsgevoel
houdt er van op!
Wo waren in bnzo nopjes, toen wc de
„parquo zoöiogica" don rug mochten toe
draaien
BINNENLAND.
Corps diplomatique.
De gezant van Zweden hij ons hof, graaf
Ehrensviird, is gisteren uit Brussel te's-Gra-
venhaige in Ho Lel des tndes aangekomen.
trad binnen. Dichte, roodc wenkbrauwen,
dio er als nagemaakt uitzagen, overscha
duwden zijn gelaat.
„Hoe, Edwaid, nog altijd hier!... Heb
je mijn brief niet ontvangen?" vroeg hij
verwijtend.
„Zekert" antwoordde Edward.
„Maar Bonaparte komt juist vandaag te
FontainoMeau aan."
„Ik weet het."
„Er moet spoed gemaakt worden. Zoo,
liggen daar uw wapenen. En van welke
denkt ge u te bedienen?"
Zwijg," viol Edward hem in de rede,
„Men moest ons soms hooren."
„Is er dan iemand hier?"
„Neen, maar vaak hebben de muren
00 ren."
„Ge hebt gelijk. Voorzichtigheid bovenal.
Laat ons gaan." Edward scheen aan de
hevigste onrust ten prooi, maar hij bewoog
zich niet van de plaats.
„Mijn God!" prevelde hij. „„Fanny komt
maar niet!"
„Nu," vroeg Tom, „beef'je?"
„Ik 'denk aan mijn bruid."
„Denk liever aan uw eed; oen man moet
zijn eed gestand doen, of hij is een'
lafaard."
„Ren lafaard Tom, gij zij t onverbid
delijk, welnu, kom dan."
Edward stak zijn wapetoon bij zich en
verwijderde zich met zijn landgenoot.
Meester Jerome keek eens voorzichtig uit
zijn schuilhoek cn trad toen schoorvoetend
■s;
Personalia.
Bij Kon. Bed. van 30 Januari jl.
lo. do vicc-admiraal J. G. SncLhlage eer
vol ontheven van do betrtkking van com
mandant der zeemacht en chef van het de
partement der marine in Nederlandsch-Indiè
met don datuin waarop hij die aan zijn
opvolger zal overdragen, zulks onder dank
betuiging voor zijn in die betrekking bewe
zen diensten
2o. dc sul) 1 genoemde betrekking, opge
dragen aan den schoul-bij-nacht A. li'. Hoek
water, met ingang van den daturn waarop
hij die van zijn voorganger zal overnemen.
Tweede Kamer-verkiezing.
Na kennis genomen te hebben van ren
schrijven van den heer S. van den Berg Jr.,
waarin hij verklaart, dat toenemend drukke
bezigheden hem niet veroorlooven opnieuw
een mandaat als lid dor Tweede Kamer
te aanvaarden, heeft de vooruitstrcvcnd-libe-
rale kicsverecniging Rorterdam in district
I, in huishoudelijke vergadering bijeen, mr.
II. Goeman Borgesius te 's-Gravenhagc met
algcmeene stemmen tot voorloopig candidaat
gekozen.
Do strijd In do S. D. A. P.
Naar wij vernemen zal as. Zondag dc
„Tribnno"-groep opnieuw bijeen komen,
(er bespreking van dc aan te nomen hou
ding op het a.s. builcngcwonc congres der
S. D. A. P. Voorts zal de gedragslijn be
paald worden, welke de „Tribune"-groep
na eventueel royement der „Tribune"-:edac
leuren zal aannemen.
Verder vernemen wij, dat het besluit
der „Tribune' '-redactie om do „Tribune"
cofite qui coülo als zelfstandig orgaan te
doen voortbestaan, in revisionistische klin
gen groote ontstemming heeft gewekt en
dientengevolge op het a.s. congres voor
stel te wachten is tot royement dor hee-
ren Wijnkoop, Ceton en Ravenstein, vor
mende de redactie van het Marxistisch or
gaan.
Capi tulanten-stelsel
Naar „Het Centr." meldt, vordert do sa
menstelling van het rapport inzake de toe
kenning van bu'rgeriijke betrekkingen aan
gewezen onderofficieren, het z.g. capitulan-
tenstelsel, good, en is do openbaarmaking
daarvan eerlang tegemoet te zien.
Broederschap van notarissen.
Rij do gisteren te Amsterdam gehouden
stemming voor een Md van den raad van
toezicht dor Broederschap van Notarissen,
in do vacature wijlen notaris Polloncs, is
benoemd notaris Jongejan, met 42 van de
G3 uitgebrachte stommen. Dc 21 overige
stommen waren, over 3 andere personen
verdeeld,
Rijnslcepvaart.
Gistermiddag werd in liet Notarishuis te
Rotterdam een vergadering gehouden van
eigenaars van Rijnsloephooten, om te komen
tol, de slichting van een maatschappij tot
exploitatie van schroofsleepb'oolen. Staan
de 'de vergadering traden 26 loden toe, zoo
dat thans ca. honderd zijn aangesloten.
Wanneer de meerderheid zal zijn toege
treden zal lol oprichting eCner vennoot
schap woiden, overgegaan. Dinsdag 9 dezev
wordt ook tc! Duisburg-Ruhrort een der
gelijke vergadering gehouden. Er b'cstaat
allo kans van slagen.
De Hnrwicli-lijn.
Ia verhand met een concessieaan
vraag voor oen electrische spoorweg
verbinding Van dc,n Hoek van Holland mot
's-Gravenhagc, wordt uit de hoofdstad aan
do „Daily Telegraph" het volgende ge
seind
do kamer binnen. Ilij hield zich verzekerd,
dat or sprake was van eon aanslag op
et leven van den keizer. Ilij wilde vluch
ten, maar de deur was gesloten.
Hall in onmacht viel hij in een arm
stoel neer.
Eenigcn tijcl later hoorde hij, dat' er van
buiten een sleutel in het slot werd om
gedraaid, en in 't volgende oogenbük trad
een jonge, sohoone dame het vertrek bin
nen, „Is Edward niet hier?" vroeg zij ver
wonderd, den vreemdeling met verbazing
opnemende.
„Neen, mejuffrouw," zeide Berquin, die
tegelijkertijd naar de deur snelde. Maar
hot meisje hield hem met beide handeln
terug.
„Is hij naar Fon taineblcau?" ging zij
voort.
„Be meen ja," zuchtte de barbier, die
weder trachtte te ontsnappen.
„Die ongelukkige, hij zal zich in. 't ver
derf storten. In 's hemelsnaam, mijnheer,
ijl hom na en zie hem, te beletten, zijn
verschrikkelijk opzet uit te voeren'"
„Graag 1" riep Berquin. „Maar hoe? Wat
te doen!?"
„Gij zijt toch een mani"
„Zeker, maar
„Bedenk u wel, mijnheer, als gij 'de mis
daad niet voorkomt, houdt men u voor
medeplichtig!"
De ongelukkige harbier viel bijna weder
in een flauwte, zoo trof hem' die bedrei-
ding. Eindelijk kon hij uitbrengen: „Wel-
„Er wordt hier beweerd, dat do Great
Eastern Spoorwogmaatsdiappij (do eige
nares van de Hanvioh-lijn) voornemens is
een dag- en. nachtdienst in te stellen tus-
schen Harwich on den Hoek, mits do con
cessie voor den electrischen spoorweg van
den lïoek naar 's-Gravenhage, die voorna
melijk door do Great Eastern wordt ge-
financeerd, wordt verleend."
Do Londonschö correspondent van de
„N. R. Ct." meldt hieromtrent:
Men glimlachte fijntjes in de Liverpool
Street vandaag, toen men daar opmerkzaam
gemaakt werd op het vorenstaande tele
gram
„Och!" zeido een dor bestuurders inde
afdceling voor het vastelandsohe vorkeer,
„was liet bericht maar juist Zijn de finan
ciën der G. E. op dit oogcnbüik zoo gunstig
dat wij, terwijl wij thuis aan het redderen
ervan blijven, nog kapitaal beschikbaar zou
den hebben voor een nieuwe concessie in
Nederland, en voor het tot stand brengen
vain een dubbelen stoomvaartdienst -tus-
schein Harwich cn Hoek van Holland? Wij
donken noch aan het een, noch aan hot
ander, want onze omstandigheden zijn er
thans niet naar!"
TJlt CnrtiQao.
Het eiland herleeft weer, nu de handel
op Venezuela niet langer stil staat. 'pmet-
kelijk wus liet,, te zien hoe na binnenkomst
van den eersten schoener met hoedenstroo,
onmiddellijk langs den weg de vrouwen
bezig waren met vlechten. Het Columbiaan-
schc stroo, vroeger ook wel te krijgen vol
doet niet, omdat liet te fijn is, het vlechten
kost zeer veel tijd, de vrouwen rijn or niet
aan gewend en liet stroo breekt likw ijls. Do
hoeden worden daardoor te duur.
Dit gebrek aan hoedenstroo was wel de
voornaamste reden van de armoede, die in
Ncrsehillendo gezinnen heerschte. Vele vrou
wen verdienen hiermee den kost, of met liet
maken' van kantwerk, dat ook niet ineer
werd verkocht, omdat geen vreemdelingen
liet eiland bezochten. Ook dit verandert in,
en daarmee zal een einde komen aan de
veel besproken nijpende ellende en den hon
gersnood. Van nu af aan is geen geld meer
nood'ig uit Holland, waar in den winter
toch al reeds groote sommen te kort komen
voor het lenigen Van armoede en ontberin
gen, die men zóó in de tropen niet kent.
Zeker, er blijven gezinnen op Curasao
over, die ondersteuning noodig lubben,
maar daarvoor kan het eiland met zijn be
woners wol zelf zorgen.
De neger is helaas een slecht financier.
Eerst mooie kleeren en sierlijk schoeisel, en
tijne odeur voor zijn kinderen, blijft er dan
nog wat geld over, dan eet hij zijn eenvou
dig voedselis het geld op, dan komt er
hongersnood. liet valt met te ontkennen,
dat de armoede van de bevolking in Je
laatste maanden ietwat overdreven is voor
gesteld. Men verwart zoo licht Je a'gemecn
slechte oeeonomisehe toestanden van het
eiland met die van de bewoners afzonder
lijk.
Nu Holland ccn einde heeft gemaakt aan
den onhoudbaren locMand, moet Curagao too
lien, dal het levensvatbaarheid bezit. liet
eiland hclpe nu zich zelf. IJïeibij wordt na
tuurlijk niet bedoeld uitsluiting van meun
van het groot kapitaal voor havenwerken,
dokken, enz. Dit is een. moeilijke kwestie,
waarmee, zooals men weet, ook de regee-
ring zich bezig houdt. Wat hiervan komen
zal is nog niet te voorspellen. Flinke han
delslui hebben wol grootsche plannen, maar
of zij verwezenlijkt zullen worden?
(„N. R.
Hulp aan Curasao.
Dc door het Alg. Ned. Verb, ontvangen
giften voor de noodlijdenden op Curagao be
dragen sedert de Vorige verantwoording vol
gons de 5e en laatste iijst 1057.75. Met
het bedrag der vorige lijsten (f 7G03.I6I, de
opbrengst van den kunstavond te 's-Gra
venhage was 12.15 to hoog opgegeven) is
samen ontvangen ƒ8660.90
aan, juffrouw, ik' ben gereed, laat ons
gaan!"_
Het jonge meisje nam zijn. arm cn zij
haastten zich de straat op, waar Jerome
weer ruimer ademde. Zwijgend ging hij
naast de onbekende, geheel verdiept in
een denkbeeld, dat zich aan zijn geest op
deed. Eindelijk hield liij stil voor eon ge
bouw, waarboven dc driekleur wapperde.
Op hot gezicht daarvan, verschrikte het
meisje hevig.
„Waar brengt gij' mij?" vroeg zij.
,",Bij den. commissaris van politie," ant
woordde do barbier.
„Gij, ellendige, wilt gij Edward verra
den?"
„L'aat mij maar begaan, juffrouw, en vrees
niets," zeido de redder van zijn vader
land kordaat.
Jeröme ging naar binnen; het meisje
volgde hem; beiden werden terstond bij
den commissaris toegelaten. Jorömc onder
hield zich eenige 00 ge rib lik kon fluisterend
met hem, spoedig daarop kwam een rij
tuig voor, waarin Jeröme, het meisje en
de commissaris plaats namen. „Naar de
barrière de Fontainebleau 1" luidde het be
vel tot den koetsier.
Daar aangekomen stapte men uit en hield
een wakend oog op ieder, die van den
kant van Parijs kwam. Het meisje ver
keerde in een verschrikkelijke ongerustheid.
Daar kwamen twee jongelieden aan. 't Wa
ren Edward en Tom, die Ie vck>' gingen;
een rijtuig volgde hen op eenigen afstand.
Dir. bel., Invoorr. en Ace.
Bij Kon'. Bc&I. vair 4 dezer zijn do na-
volgende pensioenen verleend:
ingevolge de weduwemvet voor de ami.
tanaren 1890, als aan: A. van Galen, ve-
duwc van A. van Eist, deurwaarder bij de
dir. bol., I65G; C. II. Stahr, weduwe van
K. de Nceff, kommies 1ste klasse bij 'sriiL
belastingen, f266; P. C. Mulder, weduivo
van A. Gris pijn', kommies 1ste klasse lm
's rijks belastingen, 1332.
Ingezonden Mededeelnigeii,
Eenige woorden
van een inwoner van §eliie«lam.
De heer C. Ooms, te Schiedam, heeft
iets te zeggen betreffende Foster's Zalt
bot bekende middel tegen huidziekte, zj
als aambeien, eczema, huiduitslag, joukiu-
gen enz.
De heer C. G. J. Ooms, .wonende Broer*,
veld Doolhofje 1, ie Schiedam, meldde 01a
den len Februari 1905: „Ruina twee jaren
heb ik zeer veel last geluid van een onaan-
gennmen uitslag in het gezicht, dien ik
toeschreef aan onzindelijk scheren. Niet al
Icon dat dit or zeer onoogelijk uitzag, dock
ook de jeuking, die mij deze ui'olag i®.
zorgde, was buitengewoon hinderlijk. Tons
ik zulke gunstige berichten vernam omfctut
Uw Foster's Zalf, maakte ik hier onmiddel
lijk gebruik van en ik ben zeer gelukkig ij
te kunnen melden, dat ik door het gebruik
van Uw Zalf, in veertien dagen lijds ge
heel en al van mijn uitslag genezen was."
Gaarne zal ik dan ook dit goneesmiddr-l
voor huidziekten aanbevelen.''
Den 30cn Augustus 1907 vernamen wij
van den heet- Ooms„Dc genezing die ik
door hot gebruik van Foster's Zalf bekomen
bob, is een blijvende genezing geweest. Ik
heb totaal geen last moor gehad van mijn
lastige kwaal cn zal dan ook steeds gaarne
Uw geneesmiddel rocommandeeren.
Verzeker U dat men U de echte Fostei)
Zalf geeft, dezelfde soort die de lieer Ooms
geïnd heeft. Ze is te Schiedam verkrijgbaar
bij do hoeren KappelhoF en Hoviugh (voor
heen Frans Visrer). Toezending geschiedt
franco na ontvangst van postwissel a l.Ii
voor één of 10.voor zes doozen.
Kunst en Wetenschap.
Be Baagsche schouwburg
De „N. C." bericht uit Den Haag:
Naar wij vernomen, is het Kon. besluit
op het beroep, door hot gemeentebestuur
ingesteld tegen de weigering vari Ged.Str
-ton, om hot raadsbesluit betreffende hst
Sehouwburgplan goed te keuren, thansjc-
teekend.
In overeenstemming met het advies van
van den Raad van "State wordt de goed
kouring aan hot plan onthouden; dit
echter niet krachtens dezelfde overwegin
gen, welke Geel. Staten lieten gcldeii,doch
op andere, hoofdzakelijk financierde grot
den.
Jmueelen-tenioonstelling.
Daar er voor dc juwcdlentoonrielling in
den Kunstkring, Ie Rotterdam, belangstel
ling van buiten de stad blijkt, zal zij nog
één dag langer cn dan ook 's avonds open
blijven. Dus Maandagavond sluiting.
Danvin-dag.
Darwin-dag, 12 Februari a.s., zal ook in
Ncw-York worden lieulacht. Dien datum
het zal dari juist honderd jaar geleden zijn
dat Darwin werd geboren houdt dc Nev-
Yorksche Akadeniio van WcLctiscliapp®
een vergadering in het Amorikaansche Mu
seum van Natuurlijke Historie aldaar. S
wordt hij die gelegenheid een borstbeeld van
Darwin in hot museum geplaatst; verder
zal prof. N. L. Britton ccn voordracht hou
den over Darwin's beteekenis voor de plant
kunde, prof. II. C. Bumpus rjrreela over
Darwin's Verdiensten voor do dierkunde
en prof. J. 'J. Stevenson behandelt Darwin
als geoloog.
lijk ijlde 'dc commissaris hen achterna Fa®
uy kon een kreet niet onderdrukken. „I®
raad, verraad I Zo zijn verloren 1"
„Zwjjg toch," zei dc harbier, „hij 13
gered."
De commissaris sprak ecnigo oogenic
kon met de jongo lieden en ging dn®3
met hen in het rijtuig dat volgde. Een en
ander geschiedde zoo kalm en snel,
Fanny verbaasd vroeg:
„Waar gaan rij naar toe?"
„Naar de gevangenis."
„Naar dc gevangenis?"
„Ja, maar niet voor langen tijd. Zij
ten, dat het tegenwoordig den Engeisct»
niet geoorloofd is, is Frankrijk te won®
cn dit is de eenige reden hunner nrre-
talie, mejuffrouw. Zij zullen spoedig'1*
Engeland worden overgebracht!" Bij dit*
woord viel Fanny voor den kleinen 1*
bier op do knieën en kuste hem do
den.
Ifij onttrok zich' snel aan haar 'dan
betuigingen' cn vloog als clc wind naar h*
„Jeröme!" vroeg zijn' vrouw, „wam -
je zoolang gezeten? Ik hen doodoüjk 08
genist geweest.
Jeröme hief zich trotsch uit den
stoel op, waarin hij afgemat was neef'
vallen, en. zei op vcelbeteckenendcn
„Ik heb' daar zooeven mijn vader!
gered 1"
U
te
d«
bi
o<
el
v;
k
h
fa
dc
hij
i
do
ov
zo
m<
k
de
wc
zei
wi
k
20-
I
do
1
i
dir
daa
we
spi
1
1
a
Wi
1
J jar
nie
we
j
sto
I
5 r
vig
do,
vrij
k
j
il£
Hf
w
i
j
J
OU
bej
VOj
i
l
A
1
i
l
