Uit een belastingen boeket
EEN SANATORIUM VOOR PLANTEN.
ALIEI1L E L
:z,io m
VOOE DAMES.
TÖQR KINDÊRmT"
veel aardigs, doch in de praktijk merkt
men er niet al to veel van.
Niet anders gaat liet met do anderci
methoden voor het reizen, voor het hniten
verblijven onzer kinderen. De kinderen,
gaan mee mei dc pudcis. Niet zelden pro-
fiteeren zij daarvan heel yeel. Doch niet
zelden ook zijn het nieuwe luxe-gewoon
ten, die zij door verre afstanden te reizen
en in duro hotels te iogceren, aanleereni
Wat ware hier niet veel mooiers en beiers
te 'bereiken, indien men zoinerbuitcnvcr-
blijvon voor kinderen schiep, waar zij hun
handen kunnen loeren gebruiken, waar zij
eenvoudig zouden kunnen samenzijn, zelf
zorgend voor hun slaapkamers ,en lmn'
potje. Wat zou er jtangs dozen weg nog
niet te bereiken zijn voor de harmonische-
ontwikkeling van het jonge individu. Wat
zouden zij zich veel heler amuseenm en
veel meer profiteeren dan nu in voed ge
vallen geschiedt.
Ook het. voetreizen van de jongelieden
zou men in do hand moeten werken, doch
ook alweer zóó, dat zij hier en daar een
buitengewoon eenvoudig onderkomen vin
don, zonder eenigc luxe of vertoon van
luxe, dat zij een eenvoudige, gezonde pol
kregen en verdere verteringen moeien na
laten.
In Duitschland en in Engeland heeft men
heel veel gedaan, om dit buitenverblijf van
jongelui to organisecren.
Speciaal in Duitschland heeft men een,
groote organisatie, die in verschillende
mooie gedeelten van het groote land spe
ciale „jongens-verblijven" inricht, waar
door de kosten van oen voetreis terug
gebracht werden lot een mark of 3, 4
per dag. Zoo reizend leert de jongen na
tuur genieten, zelf handelen en uitkijken,
zich orienteeren en er door heen slaan,
zonder dat hij levens de luxe gewoonte
aanneemt, welke van de in ons land zoo
veel gevolgde methode, zoo vaak het on
vermijdelijke gevolg is.
Inderdaad reizen en luxe is nirt een,
doch in Nederland brengt men de begrip-
pon te veel hij elkaar. Men kan zeer wel
het voordeel van het reizen genieten, zon
der hot nadeel van dc te groole luxe mee
in den hoop te nemen. Maar dan moet
men de zaak anders aanpakken dan dó
groole meerderheid lot heden nog Ic veel
doet.
Wie wil cn kan, is op dit oogenblik
in staat zich met ói|| gedachte rijk cn
heroemd maken als hij de moeite neemt
een goede, nieuwe belasting to vinden.
Want in liet groote politieke leven daar
huilen, over de grenzen van ons land, is
naar niets zoozeer de vraag als naar een
goede belasting. .Ia in Duitschland en
Engeland wordt het geheele leven Ihans
■hehcersoht door de vraag naar zulk een
belasting. Samen moeten de heide landen
een 500 millioen galden jaarlijks moer in
komen hebben en samen zijn de concur
renten op hef pad om die belasting te
vinden.
Engeland is Duitschland daarbij een eind
vooruit, nadcmaal daar de minister van
financiën een afgerond geheel van belas
tingen heeft voorgesteld waarvoor waar
scliijnlijk een meerderheid in hef Lager
huis is te vinden, terwijl in den Duilschen
Rijksdag niet alleen het ideale beiast in
gcncomplex nog ver te zoeken is maar
ook de meerderheid, die daarvoor ook wel
zou willen sle-mrnen, Toch is ten slolte
ook in Engeland dc toekomst niet heel
helder, trant men kan tiaar, dank zij die
belastingen, wellicht voor oen conflict ko
men tusschen Ilooger- en Lagerhuis.
■Wij vinden dus dc huizen van onze heide
groote huren in rep en roer over de be
aslingen. Een Latijnsoh tqiveekwooul zegt,
dat wij zeil' er bij betrokken zijn, indien
r brand is hij onzen buurman. En nu is
dat 'in dit geval wel niet waar in dien zin,
dat wij in den wedloop mee moeten doen
doch wol zoo, dat de ervaringen, op dit
gebied opgedaan, vroeg of laat ook ons
ton voordeel zullen kunnen slrekken.
liet is vooral curieus op te merken, hoe
veel inlfseheu met voorstellen tol het hef
fen van nieuwe beladingen komen, en wel
kt" merkwaardige argumenten er worden
gebruikt om die voor-tellen aan te prijzen.
Wij zullen er ni»*t naar streven ook maar
een kort overzkdit te geven van die mork-
waaidige vooralellen. Kr is daarbij Ie veel
lijp en groen, le veel voorstellen, die al
veie maten lie- en afgehandeld zijn. le veel
ook, die hc.f wezen hunner innerlijke zwakte
ip liet vooihoofd dragen.
Maar wel maken wij eau uitzondering
voor een paar ontwerpen, die nieuwer zijn
n[ meer van zich hebben doen spreken.
Wij noemen dan in de eerste plaats het
steeds weer lerugkeerend voorslel om de
jonggezellen piel langer zonder extra belas-
ilifij tc laten. Waar kinderbezit in zooveel
gevallen een reilen is voor vermindering
van belasling, daar vindt men dat de staal
ook hel huwelijk moei bevorderen, door
wie alleen voor zichzelf zorgt zwaarder
'te belasten dan de getrouwde mcmelien.
Vooral in Duischland ijvert men hier en
daar voor die betasting, die in dat land
natuurlijk in hoofdzaak op de schouders
der mannelijke ongetrouw den zon moeien
worden gelegl.
Merk waai digorwijze dient men deze be
lasting niet op als een stral' voor de <m-
'getroiiwden, die zich aan dit misdrijf --
niet Irouwen hebben schuldig gemaald
maar als een middel om 'den overgang
gemakkelijk le maken. Men wil eigenlijk
den grtiouwilen mannen een klein subsidie
geven. Eu uademaal dal nu niet gaal door
een jaarlijkseii cadeau ih geid, wil men
hen door lastenvermindering rijker 'naken,
[let huwelijk zal voorlaan zooveel meer niel
kosten dan liet jonggezellen leven, omdat ex-
naast vermeerdering van uitgaven ook ver
mindering van Inkomsten zou komen.
Maar dc overgang zou oo'k minder wor
den, doordat de jongelui zich niet zouden
kunnen gewonnen aan een zoo groole luxe
als zij (hans plegen te doen. Slaat men
hen maar flink aan in de betasting, dan
bestrijdt men hij hen de luxe-gewnonle en
bespaart men hun dus later, wanneer zij
zullen trouwen, de treurige keuze tusscheu
inkrimpen nf van hun schulden gaan leven.
T)it is dus de eeue bloem, die wij uit
het hoe-kol nieuwe belastingen plukken. De
andere is niet minder interessant; zij wor-
'telt nog veel meer in Duitschcn bodem.
Men stolt voor een GlaaLbrainlvorzeke-
ring in te richten en die verzekering zoo
te maken, dat de Slaat er flink aan ver
dient. Dat kan de Slaat, doen zonder deze
gedwongen verzekering veel duurder le ma
ken dan de tegenwoordige vrijwillige, zoo
woidl betoogd, omdat hij alle kosten van
reclame, provisie, herverzekering enz. enz.
mist.
Nieuw is dat idee niel. Reeds Bismarck
heeft daarop indeel ijd de aandaehl geves
tigd en herhaaldelijk is hel ook in ons land
Ier sprake gekomen, maar dan in verband
mei plannen lol oprichting van gemeen-
lelijke brandverzekeringen, hls tak van
staatsdienst tevens als middel om op Ion
gemakkelijke wijze belastingen te heffen,
hebben wij de openbare hrnndverzekcring
nog niet ten looneefe zien ftmbijtten.
goed middel, schalen, met water gevuld, in
de kamer le plaatsen. Whiter trekt de mot
aan. Zo vliegen er in en verdrinken vóór
zij zich een plekje in onze stoelen ol' gordij
nen hebben uitgekozen om haar eieren te
leggen,
in de nabijheid van Parijs is een sana-
lorium voo-r alle mogelijke kamerplanten op
gericht. lfet gesticht is vooral bestemd voor
planten, die door versiering hij festiviteiten,
door verlui reu of electrisch licht veel hebben
geleden, De behandeling der planten is zeer
eenvoudig. Men plaatst ze in frissehe loka
len, waarvan het licht dagelijks eeltige uren
binnenvalt en waar de planton zoolang ver
blijven totdat ze genezen zijn.
VOO ELS, DIE NIET KUNNEN
VLIEGEN.
Triston da Curha, een afgelegen en een
zaam eiland in den Zuidelijken Atlanlischen
Oceaan, heeft zijn eigen soort waterhoen,
dat het vermogen tot vliegen verloren heeft,
liet eiland Lord-Iïosvo bij de Oo-lkust van
Au-lraliö had ook een .-oorl van vogel, die
niet kon vliegen. W aarschijnlijk hebben in
deze afgelegen eilanden de dieren hel. vermo
gen lot vliegen ver'" ren, omdat dit door de
afwezigheid van viiainden niet noodig is.
„Treden heb ik geen tijd." zeide de he
koorlijkc juffrouw, „maar ik zal u schrij
ven
„Dan moet ik me eerst even voorstellen
om u mijn adres te geven."
„Dal js .yoorloopig niet noodig. Ik zal
onder „viooltje 100" schrijven," antwoord
de de schclmsche postjuffrouw.
Koert ging er mee accoord ea vertrok
Thans niet in de gedrukte stemming der laat
ste dagen. Allerlei overwegingen vervul
don zijn geest, liij verwonderde zich over
zichzelf. Dat dit blondje hem niel eer-
Vier was opgevallen. Rij vergeleek haar met
«3e schoono onbekende, die steeds
leelijker werd. Hij was nooit op haar ver
liefd geweest, 't was slcehls het geheim
zinnige en onverwachte, dat hem (rok.
Toen Koert den volgenden dag aan hel
loket kwam, had de dikke oude juffrouw
dienst.
„Vioolfjo 100?" herhaalde ze streng; uit
haar stern klonk het verwijt, dat er man
nen zijn, die hun tijd met nietighede.il ver
kwisten, Reeds opende zij haar mond voor
het onvermijdelijke „niets", toen zij plot
seling het gevraagde adres ontwaarddo.
Rare trekken teekenden verwondering,
toen zij den brief overhandigde. Triom'
fantolijk verliet Koert de wachtkamer. Na
dien kwam Koert Wilden nog herhaalde
lijk op het postkantoor, maar niet meer
aan het bewuste lokcl. Meestal wachtte
hij aan het einde der diensturen een ze
kere blonde, beminnelijke jongedame, die
hij allerlei gewichtige mededeelingen had
te doen, terwijl zij vertrouwelijk op zijn
arm leunde.
RIJ ZAL LAV HEER ZIJN.
Telkens opnieuw duikt, hel verhaal op van
het SM mm van een Namnihijhèi, en dat ver
baal ontleent ziels aan het volgende voorval:
..Rel. hakende bijbelwoord: „bij znl uiv
beer zijn" heeft eens een groote verandering
ondergaan. In de AugMiurger uitgave van dc
Hide eeuw luidde genoemde zin in het Eerste
IWk van Mo/et, (Genesis) namelijk: „En
bij zal uw Nar zijn." Hoe is nu deze werk-
waadige drukfout ontstaan? Leraing heel't
daarover eenigc interessante mededeelingen
gedaan.
Volgons deze had dc uitgever van dezen
Hij hel. die tevens drukker was, een jonge,
lichtzinnige en daarbij zeer eergierige viouiv.
Op zekeren avond liet dc drukker liet eerste
gedeelte van den Bijbel dal voor hot afdruk
ken gereed was, aan zijn vrouw zien. Toen
haar blik op genoemden zin viel, waar God
tot Eva spreekt: ,,En hij zal uw hoer zijn",
is zij, zonder ecu woord tc spreken, naar de
werkplaats gegaan en heeft daar hef woord
„lieer" in „Nar" veranderd. Do niets kwaads
vermoedende uitgever drukte dien bijbel nf
en toon eenigc honderden exemplaren waren
uitgegeven, ontdekte men de vmulsehing.
Bij den magistraat der stad regende hot
klachten. De uitgever werd, niettegenstaande
zijn cmschuldbetuigingen, gevangen genomen
en, na in beslagneming der oplaag, tan de
justitie overgeleverd. Een leerjongen, die het
bedrog der vrouw Iiad bemerkt, verlosle hem
•n wees do schuldige aan. Dc vrouw werd
nu opgesloten en overleed in de gevangenis.
De uitgegeven exemplaren werden terugge-
kochl, één echter bleef in de bibliotheek te
Wolfenhiillel. Toch wordt verzekerd, dat
men tc WoFonbiUlcl niets van hot bestaan
van een „Narren-bijbel" afweet.
Ook te Augsburg, waar die Bijbel-uitgave
is verschenen, is van het bestaan van zulk
een bijbel niets bekendevenmin in de rijke
Rijbelver/nmeling van do Sluif garter Ko
ninklijke Bibliotheek.
Merkwaardig is hot, dat de naam fan de
vrouw wordt genoemd. Zij heelte Thereria
Andreler, en werd in 15I(i te Wcenen ge
boren, waar haar vader in dienst moot zijn
geweest van den drukker Johann Singrionor.
Men zegt dat geen land ter wereld zon'»
bc-
groote verscheidenheid
zit als Mexico.
van planten
MOTTEN.
Onder de diertje-» die den huisvrouwen
veel verdriet en schade veiooizaken, belmo
ren voorzeker do molten. Zij zijn van de
familie der nachtvlinders, en wanneer wij
.einde Mei of begin Juni een uiltje, dat om
de lamp komt (ladderen, dooden, dan heb
ben wij een groeier oaenviiming behaald
dan ponden, kamfer kunnen doen. la Juni
en ook nog begin -Iu 1 i liegen de mollen
rond en zoeken een Jjued plaat-je om hun
eieien te leggen. Aan wollen sloffen, pel
werk en Inkleed»' meubelen of gordijnen
schenken zij dl voorkeur. Hel zijn juL-l die
ciije», waaiti'gen gewaald moet worden,
Want. zij brengen de vraatzuchtige, alles ver
nielende wormpjes voort.
Zooals alle naelilvlindiu's, wordl de mol
<Wr licht aangetrokken en men kan dik
wijls een aardige iMlmdlieiil molten buit
maken, wanneer nnui over de huupekap een
dun papier legt met wii of andere kleefstof
bestreken.
Om van moüeiilu'zoek in de kleederen be
vrijd te blijven, handde men als volgtmen
moet kleederen en pelswerk goed uitkloppen
en zo in hermetisch goddon kasten <>f kis
ten opbergen, vóór de motten gaan vliegen.
Uiterlijk moet dat begin Juni gebeuren, dun
heeft de huisvrouw er zich niet meer om te
bekommeren en zal zij liet zoodanig opgebor-
gene in den berM ongeileerd terugvinden.
Ook vanaf Juni moeten de meubelen, die
niet opgeborgen kunnen worden, niet meer
zorg behandeld worden dan anders. Dikwijls
uitkloppen en afborstelen. Ontdekt men hij
het nazien hier of daar oen verdacht plekje
en vreest men voor een motgaatje, dan neemt
toen een boeten strijkbout- of zoo deze te
groot is, een warm ffeinaakten keukenlepel
en strijkt er flink moo over liet plokje.
Is men afwezig, dan moot men de kamer
zooveel mogelijk donker hottilen, doch tevens
bekleode meubelen met selmoue linnen of ka
toenen doeken omwikkelen. .Het' is ook een
NIEUWTJES VAN TITER EN DAAR.
Het Ooralgebcrgle vóórziet do wereld van
smaragd. Ze worden ruw uitgevoerd.
!n Rusland leggen sneltreinen zelden meer
af dan twee en twintig mijlen per uur.
Een vos kan sneller graven dan een jongen
met een spa.
Men zegt, dnl» de kostbaarste bezitting
van den prins van Wales zijn postzegel verza
meling is, die een waarde vertegenwoordigt
vnn 120 duizend gulden, en een allmm vol
poitreilen van dc babies van alle naties.
Door een golfspeler le Rochford, Essex,
wenl een bat in een haag geworpen en terug
gevonden in een nest, ruslende op vier
eieren. De moeder-vogel was in het- water
terecht gekomen.
Als de toonaangevende jonge dames in
Japan zichzelvo aantrekkelijk willen ma
ken. vergulden zij haar lippen.
De oudste vuurwapens werden in China
gebruikt. De Chineezcn vochten reeds met
geweren op een lijd, dat de Europeanen pijl
en hoog gebruikten.
Rel is niet algemeen bekend, dat kontn_
Edward den naam heeft van een goed scher
mer te zijn.
hi het paleis van den ahah van Perzië tc
Teheran is een Perzisch kleed, dat twee hon
derd jaar in gebruik is geweest.
Voor ruim een millioen aan waarde wordt
or jaarlijks in dc coupé's van do spoor
wegen iu Groot-Brittannië achtergelaten.
In de borgen van Pent kunnen de spoor
weg-arbeiders werken op 8 it 10 duizend
voet hoven de zee; op 12 duizend voet even
wel verliezen zij een kwart van hun ar
beidskracht.
ANECDOTEN.
Lok: „Je hebt toch zeker 't nieuxVe bock
gelezen: IToe men honderd jaar oud wordt'?"
Dobs: „Ja, stellig, ik kende den. schrijver
heel good."
Lobs: „Waarom „kende"? Behoort, hij dan
nu niet meer onder uw vrienden?"
Dolis: ,,IIij aierf, loon zijn boek pas ver
schenen was; de arme jongen was nog maar
II jaar."
Eon man, die een aap le koop had, en
hoorde dat een vriend van hem et' wel mm
zou willen bobben, zond hem de volgende
briefkaart„Waarde vriend, als gij nou een
werkelijk goeden aap zoekt,, vergeet mij dan
niet."
NOG AL BRUTAAL».
Mevrouw„Zooeven zng ik ie vrijer uil
de keuken komen; ik wil volstrekt niet, dat.
ie hem daar ontvangt."
Dienstmeisje: ,,N*u dan zal ik hem in
'I vervolg wol in het salon ontvangen."
„Kunt go mij den weg naar den tandarts
wijzen?"
„Ja, stellig, loop deze straat uiti, sla dan
den hoek om en dart zult ge de patiënten
limit en schreeuwen."
BELEEFDHEID.
En Frnnscho dame beweerde eens in tegen
woordigheid van lord Chesterfield, dat. haar
landgenooten oneindig beleefder waren dan
de lords, wat laatstgenoemde meende te moe-
Fn best rijden.
„Maar dit wordt anders toch 'meestal door
de Engclsehen zplf toegegeven," vei-zekcrdo
x. Q O 7
de dnme.
„Nu," laclile de lord, „daar hebt u nu
juist het bewijs, dat niet de Fransohen,
maar wij beleefder zijn."
Een knap Fngelsch aclvoeaal maakte on
der dames eens een opmerking, dat zii nooit
brieven konden schrijven zonder post-criplum.
Zekere mevrouw G. weersprak de woor
den van den advocaat, door te zeggen, dat
zij hom spoedig een brief zou schrijven zon
der posicriptum.
Na verloop van veertien dagen kwam er
werkelijk een lange., onderhoudende brief,
maar mevrouw Cf» had onder haar handtee-
kening geschreven
P. S. AVie hoeft nu gelijk, u of ik?"
De jnooder van een lui.isgezin liet den con
ducteur van den trein twee halve-plaats-
kaarljes zien sin haar twee kinderen. De
conducteur, die de zaak niet vertrouwde,
twg
„IToe oud zijn de kinderen?"
„Zo zijn heiden zes, want hel zijn Iwoe
lingen."
Toen, na oen oogenhlikje gezwegen tc
hebben, vroeg de man weer:
„En waar zijn ze geboren?"
„Do een in Rotterdam en de ander in
Delft."
Zij (hoos)„Ik was dwaas, loon ik je
trouwde."
Hij: „Ben io dan nu niet meer dwaas?"
Zij: „Neen, volstrekt niet."
ITij„Wees mij dan dankbaar voor je
genezing."
men ziel, licel grof cn uiterst
be'Me fabnkaton zijn bijzonder licht
wel het eerste het oogenschijnlijfr niet
Dc gemakkelijke panama's komen
cn meer in do mode. De mooiste Jr
ring hiervoor is steeds de ecnvofc
n.l. een sjaal van zijde of mousseline
aan de uiteinden van franje voorzien
Behalve de effen stroohocden, ziet J3
ze ook van twee kleuren stroo gevta
ten, als groen en blauw, groen on brui
bruin cn blauw, bruin cn rood
groen 55
Zestien ons
een draad tc
loont.
goud zou voldoende zijn, om
vergulden, die om de aarde
Twaalf middelmatige theeplanten zullen
een pond thee voortbrengen.
MOD®
De jaquetten, die in dit seizoen in de
mode zijn, toonen een sterke neiging om
voortdurend langer tc worden; men ziet
zelfs zeer weinig korte modellen meer in
(le eenvoudige tailleur-eostumes. Toch moe
ten we bekennen, dat de tegenwoordige
ntcde chic is.
Onder het wootd jaquet verslaat men
een aantal mantels van verschillenden
vorm. Het nieuwste jaquet is van cenvou-
digen snit en dncl donkon aan hel Amcri-
kaansehe genre; do rug valt bijna recht,
en is alleen aan weerszijden een weinig
•getailleerd, doelt van den kraag tot aan
den onderrand met knoopon en tros ge
garneerd.
De mantel voeringen moeten in de kleur
der slof zijn, on ook gekleurde vestjes wor
den niet moer gedragen. Kragen on revers
zijn afhankelijk van het model van het ja
quet. Do fantasie jaquols hebben groote
directoire-revers of lange, smalle revers,
dio tot onder aan den mantel doorloopcn.
Do re- j»rs, die meestal vari ottomanzijde
zij.'t, kunnen met genuanceerde zijde gebor
duurd worden.
Do mouwen zijn over het algemeen lang,
maar men ziet ook wel kleine mouwtjes,
die 'dan in don geest van hel toilet ge
garneerd worden.
Do zomerhoeden leveren do grootste ver
scheidenheid en nog steeds ziet men niou-
we modellen. Het slroo, waarvan dc hon
den zijn samengesteld, is zeer verschillend,
beige en meer combinaties.
De meeste stroohocden hebben mof,,
hollen -en kleine rechte randen, som
modellen missen don rand geheel, clochtf
staan slechts goed op enkele zeer W
coiffures. De garneering der stroohoeden In"
staat hoofdzakelijk uit bloemen en wt> p
voorkeur uit vozen. Zeer groole rozen i!
alle denkbare kleuren nuiken niot zeldu
de eenigc garneering uit.
De linnen toiloltcn zijn de eenvoudigs^
en meest praotischo. Do nieuwe, fahrika
ten zijn grof en soepel, waardoor ze zicS
gemakkelijk laten verwerken. De kleuren
zijn verschillend, men ziel zoowol lichte
als do nik ere Linten: lichten donk» gm
blauw, lila en bruin.
Opgeknipte rokken met ten dooie mgc.
slikte plooien, veidioneu alle aanbeveling
zo worden vaak met waschbare tros o|
xoulache gegarneerd, evenals deliijpassx
mantels. De blouses, welke hij de® cos-
iuams gedragen worden, kunnen van fi
•batist of grove kant. zijn. Behalve effen
gekleurd, tinnen, ziel men thans ook
streept en geruit linnen.
ZIEK GEWORDEN.
Klingelingeling. Anna ging naar voren
om open lo doen.
„Ren jij *t, Mariefjo? .Waar kom jc zoo
vroeg vandaan?"
„Brrl" zei Marictje bibberend „lij
school, bvr."
„Kindlief, wat heb jo? Ben je niet
wel
„Ik, ik heb. brrl"
„Wal bob jo?"
„Ik hob influenza. 0, Anna, ik vod
me zoo ellendig."
„Arm Marictje, kom, doe nu eerst je
good eens af. Zoo, ga nu wat op deep
nspé liggen, llob je ergens pijn?"
„Overal. Ik heb 't zeker, heel zeker."
„Fanny I" riep Anna naar Roven. .Haat
oudere zuster kwam.
„Fanny, Morigje tlonkl, dat ze influenza
hoeft. .Tij hebt hot den vorigen winter ge
had. Oordcel jij eens. Zou ze 'thouscl»
hebben?"
„Natuurlijk heb ik 't," riep de zieke.
„Gaan jullie maar liever weg, anders sleek
ik jullie aan
„Onzin, we zullen toch ons zusje niel
alleen laten. Is je hoofd warm?"
„.Ta, cn die vrcesclijka pijnon."
„flch je ook keelpijn?"
„.Ta, een liertje," antwoordde Marietj;
met zwakke stom.
„'Wil je een kopje warme melk? Dal
doet goed."
„Neen, ik' wil niets, laat mc maar mei
rust. Er is niets aan te doen."
„Zeker, kunnen we er iets aan (te
Anna, zet jij even een kopje thee, dan zal
ik haar naar bed brengen."
„Neen, ik wil niet naar bed, want dm
moet ik cr minstens vier weken in blij
ven."
„Kom, wees nu verstandig." 1
„Dat bon ik; laat me maar daar af
dien grootma stoel zitten, dat eeuwige lig
gen houd ik niet uit."
„Ik wil je een koud compres pp 't hoofd
loggen. Wacht éön oogenblik.'
Even daarna kwam Anna met een kopje
thee. Marictje dronk een slokje en zei:
,,'t Is te zoet."
„Je hebt cr zeker te veel suiker inge
daan," zei Fanny. „Haal eea ander kopje.
Maar ook dit smaakte haar niet.
Dc zusters keken elkaar radeloos te
„Zullcn we den dokter laten roepen?
„O, neen," riep Marictje, „die kan bls
niel meer helpen."
Fanny en Anna sloofden zich uit te
voor haar heen en weer te loopert; tra-
me pantoffels werden gehaald, met ra-
wanne sjaal werd ze toegedekt en voor
durend werd het compres vernieuwd.
Marictje vond het toch wel interessan
om ziek' lo zijn. „Jullie mogen jiet met
aan papa en mama schrijven, anders zou cn
die voor mc thuis komen, cn jullie zot
gen zoo heerlijk' voor me,dat dat.,1|f'
niet noodig is; ik' geloof, dat het zelfs
wat heter mot me wordt."
„Tfousch? Dat zou heerlijk zijn, Ga dan
maar slapen, dat is het beste, wat je
kunt."
„Als ik 't tnaar lean," zucldte Mar
maar na verloop van twee minuten AH
ze,
Toen ze na oen paar uur wakker wc»,
was de hoofdpijn hopaahl wat beter, nW'
daarentegen rolden de tranen haar ui
oogen en moest ze voortdurend haai
doek gebruiken.
„Is dat altijd zoo hij influenza, da 1
hoofd vol water is?" vroeg zo ang®»-
De zusters keken elkander laclini - 1
„Tiet is oen goed toeken, Mario, je
genezen."
„Meen jullie 't heiisch? Ik geloof,
- a - tschiel alleen maar erg verkond®
„Ja, dat gcloovon wij ook," zei i'a
dankbaar, dat het lievelingszusje vooi
fluenza gespaard was gebleven, m