ALLEliLEI.
VOO li DAMES.
TOOM KINDEREN.
Ingezonden Mededeelingen.
Uit (ton aard dor zaak zal men das voor
zoo'n makerade der toekomst een ruim
terrein moeten kiezen ,ilat aangekleed wordt
voor den tijd, welke men wonscht voor
to stollen, dat niet betreden mag worden
dan door hen, die zich gedragen naar de
costuum-voorschrifton uit dien tijd en dat
bovendien van nit enkele punten, waar
het publiek ongezien komen mag, te over
zien zal zijn,
Zoodoende zal men werkelijk oen be
zienswaardig geheel kunnen kiijgen, een
stijlvolle herleving van den ouden lijd, die
de mensehen van wijd en zijd zouden doen
toostroomen. Het is waar: de inrichting
van zoo iets zou veel geld kosten en zon
der een ccnigszins eonnnercieele exploitatie
waarschijnlijk onmogelijk zijn. Doch zijn
die bezwaren niet te overwinnen? .Mag men
niet hij een zoo mooi schouwspel een bij
drage van den beschouwer vragen? En
gaat er iels af van het twecdcrlig doeleen
tijd te doen herleven op historisch juiste
en artistiek aangename manier en zich in
dien ouden tijd aimisceien verandert
er iets aan dat doel, indien men eon entree
heft, gelijk men dat nu toch voor verschil
lend® andere uitvoeringen ook heft.
Nu willen wij niet ontkennen dat een
zuiver commercieele explodatie van dit
idee onze voorkeur zou hebben, omdat dan
in veel gevallen hot, historische moment
heter tot zijn recht zou kunnen komen en
het vreemdelingenverkeer moor geregeld
van zulk een vertooning zou kunnen pro-
fileeren. Doch ook zonder dio zuiver-com-
tncrcieelc exploitatie zal liet dunkt ons
mogelijk zijn een mooi geheel te krijgen,
dat buitengewoon interessant zou kunnen
worden uit velerlei oogpunt.
AMERIKAANSCRE HUWELIJKS
GEBRUIKEN RN BIJGELOOF.
Amerika, het land der uitvindingen en
ontdekkingen, kan er zich ook op beroe
men, het land dor overdreven modes te zijn
en hieraan vallen ongelukkig de goede,
ouderwetsihe hmvolijksgehiuiken ten otl'er.
Zoo kwam eenige jaien geleden eetuijk,
jong paar op het" oigonaaidigo denkbeeld!
niet meier in een door nicnsehctihnndcii
gesticht gebouw Ie trouwen, muur in Ooils
viije natuur, onder den wijden hemel, op
den top van een berg, nog vóór zonsopgang
"lot dit doel begaven zich de bruilofts
gasten, waaronder een geestelijke, reeds op
den vooravond naar den berg, waar sier
lijke tenten opgeslagen waren Na volein
diging der eerertumn verliet mei in ge
reedstaande rijtuigen deze moderne huwe-
lijksplek, om op minder ongewone wijze
het feest voort te zeilen
De allerlaatste nieuwigheid werd odder
ingevoerd door een bruidspaar, dat entree-
kaarten van hve« shillings uitgaf, die al
leen toegang gaven tol de kerk Desondanks
moeien ;>0Ü gasten het kerkelijke huwelijk
hebben bijgewoond, zoodai. men er dui
zend shillings (ÏOOO) mee verdiend heeft
Ook de keuze der bruidsmeisjes hangt
in jong Amerika niet meer af van den
graad van vriendschap of verwantschap,
maar van He zucht, door iels buitenge
woons de belangstelling in wijde kringen
op zich te vestigen.
Zoo worden jongedames, do, rang,
schoonheid ol positie bekend, door zulke
bruiden gekozen, die een belangt ijken over
vloed van den mammon bezitten, want
11 it dankbaarheid voor dezen kleineudieusl
kiijgt hel aldus uitgenood igd" bruids
meisje c a r to bi a n c h e voor tdle uitga
ven, die met haar kostbaar toilet samen
hangen, en bovendien van den bruidegom
nog een kostbaar cadeau.
-Minder practïsch dan romantisch han
delde een jongedame, die gedurende de
huwelijksplechtigheid een kussen gebruikte
om op te knielen, dat met de liefdes
brieven van haar bruigom gevuld was.
Dan zij nog een aardige gewoonte ver
meld, die zich niet alleen in Amerika, maar
ook in (rroot-ili'ittunnié hooft ingeburgerd.
Als trouwmuziek wordt namelijk ter core
der nationaliteit van bruut en buiidegom,
slechts zulke gekozen, die voor liet jonge
paar nationaal belang heeft. Deze mode
heeft het voordeed, lang vergetene, maar
dikwijls heel mooie oude halladen en volks
liederen voor hot nieuwe geslacht tenge-
hontv ie brengen.
in scherpe tegenstelling met deze hyper
moderne huwelijksgebruiken staat het oude
bijgeloof, dat ziclt nog tot heden ten dage
heeft weten staande te houden. Zoo wordt
aan oen bruid voorspel i, dat, voor wie
in Januari trouwt, liet grootste geluk be
stemd is, als zij maar het noodige geduid
heeft, het af te wachten.
Het leolijke sneeuw- en regenweer in
Februari is eveneens een goed voorteeken
voor de bruid; zij zal in gestadige een
dracht met haar oclitgSoot door het leven
gaan. Wanneer zij echte! tijdens de woeste
Maartsche stormen haar verbintenis sluit,
kan zij r op rekenen haar tenten in een
vieemd land op F zullen gaan.
Ook de wispelturige Aprilmaand voor»
spell do bruid niet veel goeds, maar een
leven vol wisselingen. Niet veel beters geeft
d# wonderschoons maand Alei haar te
honen, die aan een jong huishonden ge-
dutig komen en gaan van vrienden en
hekenden belooft, maar geen duurzame
vriendschap. Daarentegen is de rozenmaand
Juni een gcluksrnaaml voor iedere bruid,
die haar tot een huwelijksniaand kiest.
Geuren on bloeien daarentegen de bloe
men in Juli met verkwistende pracht, zoo
zij haar kort beslaan dor bruid een waar
schuwing, dat ook in haar later huwelijks
leven do bitterzoete ervaringen do overhand
zullen krijgen.
Daarentegen houdt eon huwelijk, onder
den verzengenden gloed van de Augustus
zon gesloten, de echtelieden in trouwe
kameraadschap samen. Wie echter de gou
den, holdcre herfslzonneschijn van Sep
tember op haar huwelijksdag beschijnt, die
neme hem aan als eert belofte voor een
gelukkige toekomst.
Bestrooien daarentegen do vallende bla
deren van October don weg der jonge bruid,
zoo wacht haar veel arbeid en menige ont
bering in het verdere leven.
Anders beïnvloeden de iYovenibcrnevcls
het lot; wio zij ring en sluier kussen, die
is voor glans en rijkdom uitverkoren. De
schoonste profetie brengt de Kerstmaand
December aan het jeugdige paar, want zij
belooft een get 1 uiig toenemen der liefde
lusschen do echtgenooten, hetgeen als
hoogste gelul» en grootste schat voor bei
den onontbeerlijk is.
EEN VREEMDSOORTIG UURWERK,
In do tuinen van het Zweedsche Afuseuin
te Hiel (Zwitserland) is se lort eenige jaren
des zomers een nuiwerk te zien, dat al
gemeen belangstelling opwekt on gemaakt
werd door den heer Guélil, conservator
van het museum. Het eijfoildad en de
cijfers, alsmede de kringen, lijn natuur
lijke bloemen. Dit cijferblad heeft een hel
ling van 40 graden 'tot t'/s meter in door
snede. Drie groote wijzeis van aluminium
geven tie uren, minuten en seconden aan
en worden door een voor het oog verbor
gen werk met veer en anker in beweging
gébracht. Dit wordt alle acht dagen ge
makkelijk opgewonden. Vooral de bewe
ging van den secondewijzer is interessant
Het uurwerk bevindt zich in een water
dichte metalen kast onder het bloembed
De cylinders, waarop du wijzers rusten,
zijn met waterdichte buizen onuingd Ttis-
schen de wijzers III en 1111 kan men het
opwinden door middel van een sleutel
Ook deze inrichting is voor den toeschou
wer onzichtbaar en togen vocht beschut
Op dezelfde wijze kan door een stift, die
hel cijferblad dooi boort, het regnlcoron
geschieden, zonde! dat de inrichting zicht
baar is. Wat het cijferblad hetieft, zoo
kan de tuinman naai verkiezing het mo
tief mi de planU-n daarvoor uitkiezen Het
is een prachtige en eigenaardige versiering
voor groote parken.
Dl PRIJS DER ROROEAUX-WUNEY.
De Bordeaux-wijnen worden gewoonlijk
in vijf soorten verdeeld, aJ naar dc ver
schillende plaatsen, vanwaar zij afkom
stig zijn. De eerste soort bevat do produc
ten van Chateau Lafoüe, Chateau Mor-
genux, en Chateau Latour. Volgens oen vak
blad werd bijv. do prijs voor een vat van
deze drie naar den oeiopalm dingende
wijnsoorten in het oogstjaar IS7S op ritca
(1000 fratis bepaald. Tussehen deze eetsle
en tweede klasse Bordeaux-wijnen vindt,
men do Aloutoffl Talbesild, waarvan een
vat 2400 2800 francs kost. Wijnon van
do tweede klasse gelden gemiddeld 1G00
;'i 1800 francs per val; die. van de derde,
klasse kosten 1300 tot 1400 francs; van
de vierde klassé ttOÜ frans en wijnen van
de vijfde klasse circa 1000 ftanes jper vat.
Daarop volgt de zoogenaamde Vin Bour»
geois (700 a 800 francs waard); daarna
de in d'Arlisan (000 ii 700 francs), en
ten Bi te de Vin Paysan, die slechts 500
trancs kost. Als maatstaf bij deze regeling
dient steeds dc eigenlijke waarde, niet de
naam. De aanwezige voorraden wijn zijn
zeer groot; zoo bezit bijv. Lalande, de eige
naar der wijngaarden, die den beroemden
Cantenac (tweede soort) opleveren, een
wijnvoorraad, die nit ongeveer twee mil-
lioen flesschen bestaat. Gewoonlijk laat
men den wijn drie jaar liggen.
NIEUWTJES VAX HIER EN DAAR
In lijden van bosmol lelijke ziekten nood
zaakt de keizer van China zijn onderdanen
overdag tooneelvoorstellingen. bij te wonen
en 'savonds vuurwerk Zijn Verlangen is,
ze op die wijze afleiding te verschaffen
en zoo mogelijk de uitbreiding der ziekte
te voorkomen.
Diié Honden van heigeen oen gevangene
in België verdien!, wordt hem meegege
ven, wanneer hij de gevangenis vet laat,
zoodat hij in do rel dikwijls meer ver
dient dan hij daarbuiten deed.
Statistieken toonen aan, dat in RriIsch
iadic gemiddeld 'Gó personen por dag ge
dood worden door slangen, tijgers, wolven,
hyena's, luipaarden, enz. Dit is omstreeks
21,000 per jaar.
Boston kan er op bogen, do langste ge
plaveide straat ter weield te bezitten. Het
is de Washington-street, die 7{j> mijl lengte
heeft.
In Rusland vereenigen zicli de beide
partijen van eon duel aan een maaltijd,
vóór zij elkaar gaan bestrijden
De rijwielen, die m het Franschc leger
in gebruik zijn. zijn allo voorzien van
electiisch licht, dat men naar verlangen
aan of uit kan doen.
In Londen alleen overtreft 'dc- geboorto
de sterfte met 4000 per maand.
In Arabië wordt do, melk bij hot ge
wicht verkocht.
Gedurende het vreedzaamste jaar zijn er
toch over de geheclere wereld 3,700,000
soldaten onder de wapens. Hun soldij, voe
ding en kleeding kost per dag meer dan.
0,000,000 gulden.
Het maken van levertraan is een groote
tak van nijverheid te Christiania. De hoe
veelheid, die verleden jaar uitgevoerd werd,
bedroeg meer dan 70,000 Vaten.
Het zeewater óp de Britsche kust be
reikt zijn hoogste warmtegraad tegen het
eind van Augustus.
ANECDOTEN.
Patroon: „Wat, willen jullie heiden mor
gen tegelijk vrij hebben? Ik kan je niet
tegelijk missen. Marie kan morgen en Jan
den daaropvolgenden dag uitgaan."
Jan: „Dank u, mijnheer, maar we wilden
samen trouwen, en ik 'donk, dat het op
dio wijze niet gaan Zal; ik zal liet nog
eens vragen."
EEN NATUURLIJKE REDEN.
„Zie je dien heer daar? Zijn haar werd
in den tijd van, een maand geheel wit."
„Zeker veel zorg of verdriet gehad?"
„Wolneen, hij hield op het (e verven."
„Waartoe dienen deze bekers?" vrneg
een net gekleed heer aan een zilversmid,
op oen paar fraaie bekers wijzend, die op
de toonbank stonden,
„Zij moeten dienen als prijzen voor een.
wedloop."
„Als dat zoo is, dan stol ik n voor, oen
wedloop te houden," en de vieemdeling
verdween met de bekers in de hand; do
zilversmid liep hom na. De vreemdeling
won den prijs.
„Ik ben hl ij, dat F. nu eindelijk eens
wat geluk is ten deel gevallen."
G. „Ik ook. Wat is or gebeurd?"
„Dat weet ik nog niet. Ik kan alleen
zeggen, dat hij 10 minuien met mij stond
te praten, zonder mij gold te leen te
vragen."
HAAR EERSTE GEDACHTE.
Keukenmeid (zoo juist in dienst getre
den): „O, wat oen prachtige keuken, or
is wel plaats voor eon heel regiment."
Een boer bezocht voor de eerste maal de
stad. Op den hoek ccncr straat bleef hij
■Laan met de handen in zijn zakken en
barstte liet uit van lachen, waarop 'n voorbij
ganger hom aansprak met do woorden:
„Vreemdeling, waarom lacht go Zoo?"
„Dwaas, kan je dat dan niet zien? Kijk
eens naar dat ding (op een sproeiwagen
wijzend), hoe het lekt. Als hij nog ver
moet rijden, zal er geen droppel water
meer in zijn, als hij thuiskomt."
EEN BELEEFDE TRAAG.
„Zoudt u mij een groot genoegen wil
len doen?"
„Stellig, wat kan ik doen?"
•A ei wijder dan dien kostbaren mantel
uit do uitstalkast."
„Waarom?"
„Zoo dadelijk zal ik met mijn vrouw
hier langs komen."
DE EENIGE MANIER OM LOSGERAAKTE
KNÜOPEN VASTGENAAID TE KRIJGEN,
Bobs wist wel, dat zijn vrouw do ge
woonte had zijn zakken na te snuffelen,
terwijl hij sliep, maar als een verstandig
man sprak hij er nooit over.
Op zekeren nacht evenwel werd hij wak
ker en betrapte zijn vrouw op heeterdaad.
„Ha," riep hij uit, „wat doe je, lieve?"
De dame schrikte en bloosde; den pan
talon liet zij nit haar hand op den grond
vallen, cn zij was op het punt om alles
te bekennen, toen zij een goeden inval
kroeg.
Zich herstellende, sprak zij:
„Ik kijk maar eens, of er ook kuoopen
aan je goed ontbreken."
„0, dat is goed, dat is goed, lieve," zei
hij. uit bed springend. „Zij zijn er al we
ken, ik zou haast zeggen, maanden, af,
en bet verwonderde mij al. waarom je
ze er niet aanzette; maar ik wachtte en
was ervan overtuigd, dal je er te eenigcr
tijd wel aan zoudt denken, en hoe lief
van je, om op dezen tijd van den nacht
uit je bed te komen, om ze er aan te
zotten. Zeg, wat je Wilt, maar er gaat
in de wereld toch niets boven een goede
vrouw. Laat mij het licht wat opdraaien,
dan kan je je oogen niet bederven. Heb
je al een naald cn draad en kuoopen?
Neen? Zeg dan maar waar zo zijn, dan
zal ik ze krijgen."
.Mevrouw B. begon met de kuoopen aan
te naaien, terwijl haar echtgenoot op den
rand van het bed zat, cn haar aanmoe
digde en prees voor haar wijs overleg cn
haar goede zorg voor hem, steeds lier-
halende: „Zeg, wat je wilt, maar er gaat
niets boven een goede vrouw."
TE LAAT.
Zij waren oen paar aardige jonge meis
jes, en altijd vriendinnen geweest.
„Liefste liga," 1 ogon de eerste, „ik had
geen rust, voor il bij je geweest was èn
getracht had de treurige gedachten te
verdrijven, die, te oordeelen naar je briefje
van gisteren, jo voortdurend kwellen, 't Is
waar, Alfred heeft je leclijk behandeld!
Maar doe je bost een verstandig (meisje
te wezen; wellicht sluit jc later nog wel
eens een nieuw engagement."
„Je goede raad komt to laat, lieve,"
sprak dp ander.
„Lievo hemel, Olga, jc bobt toch geen
vergif ingenomen?"
„Wel neen, zoo dwaas bon ik met. De
zaak is, dat ik mij vanmorgen weer ver
loofd bob."
ZIJ WIST HET BETER.
Twee aardige, jonge meisjes traden
onlangs in do H...straat een groote krui
denierswinkel binnen. Uit haar gesprek was
het op te maken, dat zij op dezelfde ^cost-
school in de buurt waren cn dat zij ccn
oogenblik waren ontsnapt, orn lekkers te
koopen.
„Eén ding vind ik niet prettig van den
winkelbediende,I sprak één dor meisjes,
terwijl zij wachtten om geholpen te wor
den, „en dat is, dat hij jc altijd wil geven
wat jo niet n omlig hebt en omgekeerd,
lederen keer als ik hier kom, doe ik de
zelfde ervaring op. Als het weer gebeurt,
zat ik eens precies zoggen, waar het op
staat."
Op dat ongenblik kwam juist dc bediende
binnen en vroeg den meisjes, wal ze ver
langden.
Do eene, die zooveel had aan te mer
ken, wees op een bus kaakjes en zei:
„Geef mij bier een pond van."
„O, neen, dio moet n niet hebben," zei
r
hij dadelijk, „neemt u doze of deze, die
zijn alle heel lekker."
Het meisje gaf haar metgezellin ccn knip
oogje en zich lot den bediende wendend,
zei zo glimlachend„Neen, ik wil deze
hebben, en geen andere."
„Paron, juffrouw, ik meende
,,lk vraag uw meening niet," zei do jonge
dame. Ik denk loch, dat ik wel weet, wat
ik wil. Geef mij nu als '1 u blieft pen
pond van deze," en zij keek haar vrien
din aan met een triomfantelijke uitdruk
king op het gelaat.
„Heel goed, juffrouw; maar mag ik zoo
vrij zijn n le vragen, of zo voor u zelf
zijn?"
„Wel, wat een brutale vraag," begon do
jongo dame, toen haar vriendin haar in
do rede viel, cn zich tol 'don winkelbediende
wendend, vroeg zij
„Waarom vraagt u dat?"
„Omdat 't hondenbaken zijn, maar 'tzou
kunnen, dat u die noodig hadt."
„'t, Komt er niet op aan," stamelde het
meisje, dat er zoo op aangedrongen liad,
ze te hebben, „ik heb ze nu in. (t geheet
niet meer noodig." En zij verliet zeer be
schaamd den winkel, gevolgd door haar
vriendin, die moeilijk haar lachen kon be
dwingen.
De nog jeugdig uitziende winkelbediende
zei niets, maar had een glimlach van vol
doening op het gelaat, toen hij bet deksel
op do luis met hondenhesehuit deed en
zich verwijderde 0111 op een nieuwen klant
to wachten.
HUISELIJKHEID.
Men hoort in den tegen woord igcti rijd
algemeen klagen, dat onze huiselijkheid
meer en meer verdwijnt, dat liet gezellige
familieleven teloor gaat.
En waarlijk, deze klacht is niet onge
grond; wij zijn niet huiselijk meer. Wij
hebben ons de zeden en gewoonten van
meer zuidelijke landen eigen gemaakt; wij
zijn uithuizig geworden. Ons volksleven
lijdt daaronder; men neemt niet straffeloos
gewoonten over, die noch met ons karak
ter, noch met onze familie- en volksover
leveringen in overeenstemming zijn. Wij
zijn in min of meer abnormalen toestand
vervallen en lijden daaronder. In dezelfde
mate als de gelegenheden voor openbare
uitspanningen toenemen, vermindert de
liefde voor den familiekring.
Weliswaar bestaan er nog van die oudcr-
wetsche Hollandscho huisgezinnen, waar
het familieleven in ee.ro wordt gehouden,
waar ouders en kinderen dc uren van
ontspanning aangenaam doorbtengen. waar
vrienden en verwanten ter gelegener tijd
het hunne bijdragen tot verpozing en uit
spanning, maar deze gezinnen worden al-
lengt, minder talrijk cn zullen bij een vol
gend geslacht tot do uitzonderingen gaan
belmoren.
Het jongere geslacht, dat nog slechts
in koffiehuizen cn openbare plaatsen van
ontspanning d(\ verveling weet te verdrij
ven; dat niet heeft geleerd wat ecu ge
zellige huiselijke kring is, zal, als het een
maal een eigen haard heeft opgebouwd, dc
goede deugd van hel familieleven op liet
latere geslacht niet weten over te brengen.
Onze Hollandscho degelijkheid, onze voor
vaderlijke zeden, ons volksbestaan zullen
er onder lijden I
En toch, hoe heerlijk was niet dat ge
zellige, dat prettige, intieme loven in den
familiekring aan den huiselijken baard.
Welk een genot, als na volbrachte dag
taak of op Zondagen allen zich om de
familietafel verocnigdcn, om het gezellige
vuur •gezeten waren, en vroolijke kout,
aangename'cn onschuldige spelen den geest
verzetten en do vermoeienissen en zorgen
van den dag deden vergeten. Wie denkt
niet op late ren leeftijd aan die gelukkige
uren? Bij wien heeft dio herinnering nog
na vele jaren niet een lichtstraal op bet
donkere levenspad geworpen, een traan
van dankbaarheid en aandoening aan het
oog ontperst, met dc lieflijke beelden van
de gelukkige jeugd in hot geheugen term.
geroepen, niet de lieve gestalten voor het
oog getooverd van. ouders, broeders, zus
ters en vrienden, die misschien reeds lat
zijn heengegaan: voor houvelen is zij nog
niet de eenige band, die do familie bijeeie
houdt?
Wat is er van onze steeds schaarscher
.wordende, familiefeesten, wat van onze ï»c-
zellige bijeenkomsten geworden? Bij som
mige families, maar deze bohooren al
weer tot de uitzonderingen weet men
zich aangenaam en nuttig bezig te houden
door muziek, letterkunde en wetenschap
pen, maar bij de moesten is verveling scho
ring en inslag. Do hoeren spreken over
politiek, doen alsof zij in bun sociëteit
of clubs warende damesnu, we
willen over dit onderwerp niet uitweiden!
Gelukkig, dat ouzo Hollandscho degelijk
heid, ons vasthouden aan voorvaderlijke
zeden nog hier en daar in core zijn ge-
bkwen. Laat ons daarom trachten te be
houden wat wij hebben, on to heroveren
wat wij verloren hebben.
DE KLEINE GRIJZE UIL'.
Dq lamp was opgestoken, maar de gor-
dijYiein nog niet neeigelaton, toen Esther,
die bij het raam gezeten was, plotseling
uitriep: „O, kom eens kijkenI Wat een
aardige) ui! zit er op den boom bij het
raam."
De rest der familie, mama, Ja'n en Ella,
kwamen naar het raam en keken.
Daar zat hij, een harige, kleine, grijze
uil, niet meer dan zes voet van hen ver
wijderd. Hij keerde zijn kop nu eens hier-,
dan .daarheen, schudde zijn voeren uit
en keek rechtuit naar het raam, hoewel
bij de kleine groep menschcn, dio met
zooveel beSngslollimg naar hem keken,
niet scheen op te merken.
„Ik zou denken, dat hij bang was," zei'
Jan; „wij zijn veel te dicht bij.
„Hij ziet ons niet," antwoordde mama,
en op Jan's verwonderden blik ging zij
voort: „Wij staan op 't oogenblik allen
bij een hel licht, cn do uil kan alleen zien
op plaatsen, waar het donker is. Herinner
je je dut niet?"
„O, ja." antwoordde) Jan; „maar wal
lijkt dat grappig."
„Waarschijnlijk is hij hier gekomen voor
zijn avond maal, of misschien ook wel voor
zijn ontbijt," riep Esther lachend uit.
Heel dicht bij het vdnstor hadden kle
kinderen aan ccn ijzordraad aan den tak
van een boom een stnk vet opgehangen,
en verschillende vogels hadden dat een
zeer geschikte plaats gevonden om hun
maal to gebruiken. De heelo familie had
er van genolen, naar haar schuwe geve
derde vrienden te kijken, maar tot nu toe
hadden zo den uil niet gezien, omdat hij
zijn bezoeken alleen maar in den nacht
aflegt.
„Hij ziet er even verstandig uit als die
uilen in den dierentuin, welke men do
„Rechters" placht le noemen, niaina!"zeL
Jan.
„Ja, vent, dio herinner ik mij," ant
woordde) zijn moeder; „zij zaten alle op
een lange rij', oh hot leek wel of ze een
heel belangrijke zaak te beslissen hadden."
Heel spoedig sloop Ellai in dc aangren
zende kanner, die niet verlicht was, den
kende, dat zij van uit do donkere kamer
den uil beter zou kunnen zien. Zij' had
nog nicjt langer dan oen minuut aan het
venster gestaan, toen de uil zijn kop 'dien
ka'nt op koerde, en in plaats van hem
onverschillig weer om to draaien, zooals
hij gedaan had, toen hij in de veTlichto
kamer keek, veranderde hij plotseling zijn
gchceie houding en keek haar aaa, terwijl
zijn oogen duidelijk uitdrukten, dat hij
haar zag on hij zich voor een oogenldik-
kelijke vlucht gereedmaakte.
(Slot volgt.)
Met de hoogste ondcischeiding, „Gouden
Medaille", do eenige in deze branche, zijn
Globe Poets-Extract, Poetsiu (vloeibaar
poetsmiddel) Globin, Globcline, Gtansstijf-
sel, Globe-Roostvlekkon veiwijdcrend mid
del, Stroohocden-reiniger, cn alle andere
voortbrengselen van Fritz Schulz, jur. Akt.
Ges., te Leipzig, vóór eenige dagen bekroond
op de 2e Vaktentoonstelling in 1909 van
den Duitschcn Drogistenbond. Een nieuw
bewijs en de beste erkenning, dat deze
fabrikaten werkelijk eerste klasse en van
uitsluitend goede hoedanigheid zijn. Ook
vioeger behaalde dezo firma do hoogste
onderscheidingen, als: Gouden Medaille
Wereldtentoonstelling Parijs 1900, „Grand
Prix" Wereldtentoonstelling te St. Louis
in 1904, Gouden Staatsmedaille Neuren
berg 1906. Millioenen huisvrouwen ge-
bruikon do sedert jaren deugdelijk geble
ken „Glohus"-fabrikaten, kenbaar doorliet
etiquet „Globus in rooden dwars streep;
voorzien van den naam der firma Fritz
Schulz, jur. Akt. Ges. Iedere proef overtuigt
en leidt tot voortdurend gebruik.
