63
Zondag 1! Juli 1909,
No. 13045
I
Derde Blad
Terug* betaald.
Pret en historische ernst.
«fo
Deze courant verschijnt da g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor S chic d a m en V1 aar dingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.C5.
Prijs per week: Voor Schiedam on VI a ar ding en 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen. I
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Ilavcn No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der Advertentiën: Van 16 rogels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Grooto letters naar de plaats die zij
innemen. Ij
Advertentiën bij abonnement op voordeeligc voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau to hekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- on Zat erdagavond
verschijnen, worden, zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot don prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau to voldoen.
Interc. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
FKANSCHE BRIEFEN.
Parijs, 2 Juli 1909.
Bel is bekend dat velen in Frankrijk
gedurende de laatste jaren klagen over
decadence, over het te loor gaan der tra
dition, over materialistische piopaganda en
wat dies meer zij. Vat er echter in het
land van Bossuet en Mirabeau, van Gam-
betta en Waldeck-Roussean ook verande
ren moge, voorzeker niet dc verschillende
vorm en j waaronder de welsprekendheid der
Fransehe®. zich pleegt te uiten. Vaardig
heid met het gesproken woord blijft in
alle kh.ssen der maatschappij den Fran-
schcn nog steeds zoo zeer eigen, dat het
te verwonderen is, dat de pittoreske, maar
geheel onfransche, en alhier dus alleigekst
kiinkondc uitdrukking „flux de bouchc" (de
aan het stjjgen der zee herinnerende
„woordvloed") nog niet in het volksidioom
is opgenomen.
Gemakkelijkheid in hot uitdrukken van
plotseling opkomende gedachten, gevoegd
bij handigheid en duidelijkheid van uit
spraak, behoort tot de aangeboren hoeda
nigheden van hel volk. Reeds dadelijk !>ij
hot betreden van den Boulevard kan een
vreemdeling zich daarvan rekenschap ge
ven. Zonder ooi.t het voorrecht geklit te
hebben den WelEdelon lieer Kakadorus te
iLOoren, zou ik durven beweren, dat deze
van den minsten zijner Parijs-olie confra
ters nog een massa zou kunnen loeren.
Evenzoo meen iik 'dat de leden onzer Staten-
Gcneraal do parlementaire welsprekend
heid in Frankrijk zouden kunnen gaain be
oefenen. Of dit echter met vrucht zou ge
schieden, ik bedoel of de eloquentie, in
gebruik in het Pala.is Bourbon, heilzaam
voor ons land zou zijn 'geloof ik op goeden
grond to mogen betwijfelen. Het weinige,
werkelijk nuttige, dat door de Fransehe
Kamers in do laatste jaren tot stand is
gebracht, vormt daardoor de proef op de
som. En nog dezer dagen heeft men een,
mot recht „sprekend", Voorbeeld kunnen
zien van hot ondoelmatige en onpraktische
van sommige redevoeringen der dépulé's,
in do olleiiiangeduterpcllatio, verleden week
aangevangen en deze week voortgezet, die
Jaurès moot dienen zijn vroegen vriend
Clémenceau uit het zadel te lichten. Zelfs
voor Frankrijk is die wel machtig en men
geeft gereedelijk toe (natuurlijk „men" die
geen socialist is) dat Jaurcs een vrij wat
gunstiger resultaat zou verkrijgen, indien
hij, in plaats van een tien uur lange ont
wikkeling zijner theoriën, korte, bondige
aanmerkingen op het rogeeringsbeleid
van den premier als aanvalswapen ge-
In 1.89* was Robert de Narey geruïneerd,
omdat hij niet bijtijds do kapitalen ,van
zijn vader uit een mijnhouw-onderneming
had gered. Er bleef hem juist genoeg over
om zijn schulden te betalen, daar hij uit
stel noodig had om over zijn actief te
kunnen beschikken.
Hij leefde in een smartvolle koorts van
angst, dat oen al te ongeduldig schuLl-
eischor op betaling zou aandringen, en de
eervolle oplossing, waaraan hij met zoo
veel jjver werkte, in gevaar brengen.
Zijn vivos werd bewaarheid. Een der
voornaamste schuldeischers zond een drin
genden brief en verklaarde slechts acht
dagon tc willen waclüen. Naicy was rade
loos. Het was hem heslist onmogelijk, bin
nen zoo korten tijd zich de vcreisehte
som te verschaffen, en hij dwaalde door
.Parijs, wanhopend on aan zelfmoord den
kende.
Op zekeren avond, dat hij een danspartij
bijwoondo hij do gravin de Vivos want
om den schijn te bewaren, dwong hij zich
in de wereld te gaan slekle men hem
voor aan een Australiër, die vijftigmaal
anillioimair heette. 'Het was een zonder
ling personage, een lang, groenachtig go-
zicht, begroeid met varkenshaar, phos
phoroseeorendc oogou, waarvan de oog
appels op gloeiende zwavel golokoti. Lit-
teokens zigzagden door zijn rechterwang
e,n zijn nok. Twee vingers ontbraken aan
zijn linkerhand; als hij den mond opende,
zag men reuzenlanden vol gouden haken
PU platen. 1 Jij droeg een Franse hen naam
Laeour en sprak de taal goed, maar
bnoivte. Nog onverantwoordelijke!' komt
zulk een redenaarsman ter voor, wanneer
men bedenkt dat do Kamer geen tijd heeft
om de hoogst noodzakelijke wetgevende
debatten ten einde te brengen.
Over veer lien dagen gaat zij (hetgeen nie
mand haar ten kwade zal duiden) voor
het minst drie maanden Vacantie nemen
en er blijven haar nog maar een tiental
zittiinplagen. over. Kr is zooveoL le doen
dat er eiken dag een ander onderwerp op
do agenda geplaatst is. Maandag was be
stemd voor de, zoo langdurige herziening
der douanetarieven. Dinsdag voor de Be
grooting, Woensdag voor de overeenkom
sten betreffende de pakket-interpellatie. Eik-
van din onderwerpen raakt zeer ernstige
belangen van eategoriün van burgers en
van geen van alle kan afdoening verwacht
worden, daar ieder, die liet woord1 neemt,
zich beijvert zoo breedsprakig mogelijk tc
zijn. Ten onrechte zou men dc schuld
daarvan geven aan dc vele advocaten (ver
over de homlerd) die in de Chamhrc iles
Deputes zetelen. Daar zijn het in tegendeel
de niet jileilbezorgers, die hot langst van
stof zijn.
bi het algemeen genomen immer», zijn
de pleitende en praktiseeronde advocaten
in liet Palais Bourbon volstrekt niet in
hun clement. Noch van Labori, noch van
Dagasse, nocli van Wilmm, om de jongere
parlementairen to noemen, kan men zeg
gen, dat zij op de redenaarstribune zóó
goed voldoen als in de, rechtzaal. Alleen
Waldeck ltous»eau is in slaat geweest zijn
toehoorders op beide plaatsen evenzeer te
hooien. Doch diens staatkundige redevoe
ringen bleven, wal den vorm en den betoog
trant aangaat, altijd meer pleidooien dan
politieke improvisatie». Hetgeen voor de
rechtbank of de gezworenen als een gave
mag gelden, iis dan ook' in dc wetgevende
vergadering vaak een beletsel of oen steen
des aanstoots.
Ofschoon men in het Palais Bourbon
voor geen kleintje vervaard is met betrek
king tot krasse uitdrukkingen of tot heftige
argumentatie, hebben de hartstochtelijke uit
vallen, die ia kritieke omstandigheden, aan
de Fransehe advocaten eigen kramen zijn,
er nooit succes gehad. Lagasse heeft stel
lig verleden week, toen hij Ronald voor
het Hof van Vcisailles verdedigde, meer
.geestdrift gewekt en grooter bijval geno
ten, dan hem ooiil in dc Kamer ten duel
gevallen zijn. Hot iis waar, dat zijn eloquen
tie van een bijzondere, erg pompeuze soort,
hem bij laatstbedoeld strafproces tot dus
verre weinig gebaat heeft. Benard is, tegen
veler verwachting in, opnieuw veroordeeld
en hoopt thans alleen op de cassatiemid-
delen, die mr. Mornard (diie ook advocaat
van Dreyfus was voor de allerhoogste
rechtspleging) eerlang te ontwikkelen zal
hebben.
mei zekere ruwheid, on hot sclieeu Robert
toe, dat hij dit gezicht meer gezien had,
heel in de verte, als in oen ander leven.
De Australiër verliet den jongen man
niet. Langzamerhand, zonder dat do an
dere er zich rekenschap van gaf, door
allerlei slimme vragen, door een soort hyp-
nosq, kwam hij er achter, wat Narcy be
zorgd maakte;.
llij seliepn een bijzondere blijdschap to
gevoelen, toen Robert het hem bekend had.
„Liiislm\" zei hij eensklaps, „ik zal u
hot geld Iconen. U geeft mij de waarhor-
gen, diu u wenscht, maar ik stel één voor
waarde, dat u elke week tweemaal bij rn'j
komt dejeuneereti. Dit is een stellige voor
waarde."
Robert bleef een oogenbiik verslagen en
verwonderd. Zijn eerste beweging was, het
edelmoedige aanbod van de hand te wij
zen, maar bedenkende, dat zijn eer op
het spel stond, stelde hij zich tevreden,
met zwijgend do hand van den Australiër
te, drukken.
Twee dagen later ging Narcy hij zijn
weldoener ontbijten, llij was bezig kogels
te schieten togen een schutsel. Ecu jong
.meisje, in ecu schommelstoel gezeten, keek
naar zijn schieten.
„Ik stel u mijn dochter Ada voor," zei
Laeour, na da eerste handdruk-wisseling.
Robert boog en wierp oen blik op het
jonge meisje, een prachtvrouw. Ada ver
een igde aan de blankheid dor Angel-Sak-
se.rs de wiegelende gratie der La tij use lm
vrouwen. Haar oogon straalden bedwel
ming uit e.n haar glimlach vorliehlto haar
gohoele. gelaat niet oen soort van onschul
dig liefdesverlangen, dal Narcy nog nooit
Wat Labori betreft, staat het te bezien
of hij in het Pal ais-B oiuii on ooit lot be
roemdheid gekomen zou zijn, indien hij in
do Dreyfuszaak niet tot een halfgod ver
heven was. Dit neemt niet weg, dat zijn
verdiensten als verdediger buitengewoon
groot mogen hoeten.
Nog gisteren heeft hij Parijs weer eens
verbaasd door zijn heftigheid tegenover de
tegenpartij, ditmaal iemand, die gelukkig
alleen de geheimen der alchemie had trach
ten op te sporen en te verkoopen. Ik be
doel Lemoine, de diamantmaker, die er
in geslaagd is aan Sir Wernher, den di
recteur der De Beerseoinpany, ettelijke hon
derdduizenden franken af te zetten. Labori
heeft in zijn pleidooi het zoo weten voor
to stellen, alsof de bcklmigde het slacht
offer van den aanklager geweest was. Het
doel van den laatsten, beweerde hij, is
slechts geweest met behulp van dc ont
dekkingen van Lemoine op den koer» der
aandeden van zijn eigen maatschappij te
sp-wulccren. Voorzeker mag Sir Wprnher
een zeeschuimer noemen, lieeft hij als con
clusie niet zijn stentorogaan uitgeroepen,
Het was een der beroemdste advocaten
der oudere generatie, Mr. Barboux (die in
der tijd de Lesseps verdedigd heeft),idie met
de belangen van den directeur der beken-
do mijninaafschappij belast was. Deze is
natuurlijk onder de beleecMging, zijn cliënt
aangedaan, niet kalm gebleven, en men
heeft zoodoende een zeer heftig lournooi
kunnen bijwonen, waarin Labori zich
weer in zijn oude kracht heeft veitooml,
met geluid en gebaren zoo goed als met
argumenten aan iedereen het hoofd bieden
de. Inderdaad komen do hoedanighe
den, die In het dagelijkscli leven of bij
een bespiegelend debat vaak eer schaden
dan batem. den advocaat in de, pleitzaal
volkomen ten_goede.
Daarom staat do Parijsciie balie, wat
uiterlijke welsprekendheid betreft, zoo hij
zonder hoog en is het, voor hem die nooit
dit voorrecht gehad heeft, een buitenge
woon genot een Parijscli advocaat van
naam te hooren pleiten. De slagvaardig
heid gaat bij hen gepaard met gevatheid
en oen gave van improvisatie, waarvan
men verbaasd staat.
En om dezelfde reden as, wanneer men
beide beroepen een oogenbiik met elkaar
mag vergelijken, een Fraust'li commiies-
voyageur evenzeer verre boven zijn buiten-
laudsche vakgeuoolen verheven. Rhetori-
soho wendingen zitten trouwens eiken
Franschman meer of min in het bloed en
ieder is, zij het ook niet op schrift, mon
deling op zijn tijd, een groot stylist. Men
behoeft, o.» zii li daarvan rekenschap te
geven, slorië werklieden-vergadering,
voor welk t ook bijeengeroepen., bij to
wonen.
Hot opkomende en zoo geduchte syndi-
op een ander gezicht had ontdekt. Hij
bleef een oogenbiik vol bewondering staan,
terwijl haar vader vertelde van kangoeroe*s,
wilden en schapenkudden.
Het ontbijt was één verrukking maar
een droevige verrukking. Do tegenwoordig
heid der mooie Australische liet Narcy
meer dan ooit de bitterheid van zijn on
geluk gevoelen. En hij was bijna blij, alleen
met zijn gastheer te zitten tegenover aller
lei soorten port, whisky en cognacs, waar
mee hij zijn verdriet trachtte te verdrinken.
Hij verscheen dikwjjls weer aan do
tafel van den Australiër. Deze had zich
langzamerhand dc liquidatie van Narcy's
zaken laten opdragen, llij ontdekte aller
lei hulpmiddelen, door den jonkman niet
opgemerkt; hij verklaarde, dat niet alteen
ieder betaald zou worden, maar dat hem
nog twee- drieduizend francs rente over
bleven.
Bijna alle dagen cischte hij Robert's
tegenwoordigheid op La cour-villa. Dikwijls
liet hij den jongeling en hel meisje samen:
on het gevolg bleef niet uit: Robert werd
doodtdijk verliefd op Ada; deze liefde zon
der hoop maakte hem spoedig ongelukki
ger dan vroeger zijn faillissement. Hij wilde
vluchten, zijn bezoeken zeldzamer doen
zijn, maar Lacour stond het hem niet toe.
Hij moest ieder oogenbiik het heerlijke bij
zijn deden van de schoone Ada,
Eens, toen hij met Ada in den tuin wan
delde, onder de wondermooie iindeboo-
inen, die door de lanen hun geuren vol
liefde en poëzie verspreidden, kon hij zich
niet langer inhouden. Zijn hart bruiste als
pen wilde stroom, de bekentenis zijner
liefde steeg hem naar de lippen met zulk
tóen geweld, dal hij 't oogenbiik voorzag,
kalismo zelfs put een gedeelte van zijn
kracht en invloed uit dc uiterlijke gaven
van hef woord bij zijn leiders, en uit het
gevoel voor die'hoedanigheden hij hen, die
zij wansolien to overreden. Het is waar, dat
de uitdrukkingen niet altijd even gckuischt
zijn en do beeldspraak, die gebruikt wordt,
vaak laag bij den grond is, maai' hetzij
voorgevende, hetzij gemaakte geestdrift ont
breekt er nooit bij en de zinswendingen,
zijn meestal zoo afgerond, als een eenigs-
zips vurige improvisatie 'dit maar toelaat.
Patnud, de grooto organisator van stakin
gen in de meest verschillende beroepen,
zou nooit zulk een succes gehad hebben,
indien llij niet voor dc vuist kon spreken,
alsof hij jaren lid was geweest van een
debatingclub.
Het springt in het oog, dat die lioug
ontwikkelde eigenschap van het Fiansche
volk evenveel kwade en (v-or hem, die van
een meer noordelijken landaard is) wel
licht meer kwade dan goede zijden heeft.
Oppervlakkigheid wordt er van zelf door be
vorderd en liet vuurwerk dient dikwijls her
haald, wil liet effect, van cenigszins blij-
vendeu aard zijn. Nooit met den moiul vol
tanden tc staan en op alles een anhvooid
klaar to hebben, sluit vaak overleg en ius-
stigo studie uit. Doch men kan niet alles
to gelijk hebben. Bezit Frankrijk ook al liet
voorrecht Mirabeau, Jaurès en Pataud on
der zijn landslieden te telleneen „Zwij
ger" heeft het nooit bezeten en zal het
waarschijnlijk ook wel nooit krijgen.
JÜMENIS.
Wat wij velleden jaar naar aanleiding
van do Delftsohe studentenfeesten schre
ven, moet ons nu weer van het hart naar
aanleiding van de Groningsehe maskerade:
IIoo jammer, dat zooveel moeite, zooveel
tijd, zooveel geld, ja in den laatsten
lijd ook zooveel historische zin en in
spanning besteed worden aan zoo iets on
dankbaars als aan een studenten-maske
rade.
Nu versta, men ons wel: Wij gelooven
dat men in Groningen pret heeft gehad
gelijk men in Delft pret zal hebben gehad.
En wij gelooven al verder, dat tot die
pret heeft bijgedragen het feit van de
maskerade. En wij misgunnen niemand deze
pret.
Evenals verkleedpartijen thuis aanleiding
geven tot menige vroolijke scène, tot gioo-
lor gezelligheid, tol iiilhundige pret, moe
ten die grootere verkleedpartijen uitgevon
den zijn om diezelfde pret eens in liet
openbaar te hebben. En men heeft die piet
vroeger in het openbaar gehad.
Men deed dolle dingen, men trok aller
lei costuums aan, lette er niet op of kapsel
.waarop 't hem onmogelijk zou zijn ze in
te toomen; hij stamelde een verontschul
diging met gebroken stem, verliet zijn ge
zellin en zocht Lacour op, die op het ter
ras aan het rooken was.
„Wat is u bleek en geagiteerd," zei
de Australiër op bedaarden toon. „Wat
Scheelt u?"
„Ik voel mij ziek," antwoordde Robert,
„ik heb rust noodig, ik moet eenige weken
naar buiten."
De Australiër deed zwijgend eenige ha
len. Toon, zijn sigaar wegwerpend, zei hij
„Waarom zeg je mij do waarheid niet?"
Hij zag Robert aan met zijn magnetische
oogen en vervolgde toen:
„Ik geef haar je, ais je haar hebben
wilt, maar let op, neem haar zonder voor
waarde, zonder eenige voorwaarde."
Narcy slaakte een diepen zucht en wan
kelde. Hij voelde in zich een liefde), die
voor niets terugdeinsde, en hij stotterde:
„Zonder eenige voorwaarde."
Lacour zweeg oen oogenbiik, toen spiak
hij op hocschen toon:
„Eigenlijk kan ik u Ada geven, en v. r
mij alleen de reden houden, waarom ik
u hoven alle mannen der wereld als haar
echtgenoot kies. Ada is het reinste, edel
ste meisje der wereld, en ikzelf, mijnheer
Narcy, hen eon volmaakt eerlijk man. De
zonde, die ik op mijn geweien heb, is zeer
licht. Een leven van arbeid en eerlijkheid
,en ook de vergiffenis van uw vader heb
ben alles uitgewischt. Maar laat ik u alles
vertellen:
„Vijf en twintig jaar geleden was ik
boschwachter in eon hosrh van Narcy.
Mijn leven beviel mij niet, ik droomde van
avonturen, reizen, een rij, open leven.
on grime daarbij wel hoorden en wilde
iriet anders beschouwd zijn dan als een
narrenoptocht, een pretmakerij, een jolig
troepje, een maskerade.
Langzamerhand echter is de maskerade
van aard gaan veranderen. Van een grap
pige verkleedpartij is zij geworden een po
ging tot het doen herleven der joschrlede-
nis. Men is details gaan verzorgen. Men
heeft grooto sommen uitgegeven voor grooto
installaties. En a! heeft men dat soms
als onlangs in Groningen wijselijk
nagelaten, al heeft men daar ook geen
vroegere stadsgedeelten on strijdperken la
ten herrijzen, ook daar toch heeft men naar
historische nauwkeurigheid gestreefd,ook
daar heeft men. do dolle vertooning van
vroeger tot een ernstige plechtigheid ge
maakt, waarbij men ook dames een rol
heelt laten spelen.
Do maskerade is voor buiten geen „mas
querade" meer, zij is historisch kijkspel ge
worden, een plechtige vertooning voor het
publiek. Van pretje is zij clou voor vreem
delingenverkeer geworden. Men maakt er
geregeld en opzettelijk reclame voor, het
is bijna een onderneming geworden.
„De ernst der tijden" men ziet het
heeft zich ook al van dc maskerade mees
ter gemaakt.
Nu ware hel heel onbehoorlijk de <in-
riclilers er ecu verwijt van te maken, dat
zij nog niet verderen consequenter in deze
richting zijn gegaan, dat zij niet geheel
'met het oude breken en uitsluitend naar
een historisch, artistiek en (dan ook) com
mercieel succes streven.
Integendeel, De verandering gaat ook zóó
gauw genoeg.
Maar toch is hot wel de moeite waard
zich nog eens „ernstig" af te vragen waar
heen dc hooger genoemde „ernst der tijden"
dc in haar wezen zoo „onernsiige" mas
kerade zal brengen.
Van het oogenbiik af, dat men werkelijk
gaat streven naar een historisch en artistiek
succes, is de optocht, gelijk zij thans
woult gehouden, al ten doode opgeschreven.
Het is waar: in Utrecht en in Groningen;
is meer ruimte voor optochten dan in Lei
den en Delft. Doch ten slotte heeft geen
der vier steden de voor optochten onmis
bare lange, breede boulevards, waarop een
jjroole optocht cenig effect kan maken,
ccnigszins een geheet kan lijken, de illusio
dor werkelijkheid kan geven.
Wil men dus den toeschouwer die illusie
van werkelijkheid geven, welke ons mo
dern gevoel voor realisme in de eerste
plaats verlangt, dan zal men dus weer een
vertooning moeten geven, een vertooning,
waarbij men het publiek dwingt, óf mee
te vertoonen, óf zich op zulk een eerbie
digen afstand te houden, dat moderne
kleedij en manieren de illusie niet ko-meii
verbreken.
Australië, ik weet niet waarom, trok mij
jvet meest aan. Ik besloot erheen te trek
ken. Ongelukkig betaalde uw vader mij
heel mild en goedgeefs in levensbehoeften,
maar weinig in geld. Het bosch gaf mij
.voldoende te eten, maar mijn klein salaris
was slechts voldoende om een jaargeld ie
betalen aan mijn moeder, die er niet toe
kon besluiten haar dorpje, waar zij ge
boren was, te verlaten. Mijn plannen wa
ren dus onbepaald uitgesteld, toen ik op
zekeren morgen, gravend in een bouwval,
die uw vader toebehoorde, 200 goudstuk
ken vond, de meeste van het eerste kei
zerrijk. In alle billijkheid behoorde dat geld
aan uw familie, maar, opgevoed als ik
was in tamelijk vrije begrippen, oordeelde
ik er niet zoo over.
„Ik behield mijn vondst en maakte er ge
bruik van om weg te trekken, na mijn
moeder liaar jaargeld over twaalf maan
den to hebben uitbetaald. Twee jaren gin
gen voorhij; mijn fortuin begon le komen.
,'L'oea heb ik. berouw gekregen over mijn
daad, kortom, ik schreef uw vader en zond
hem de sotn terug, die ik had achterge
houden, vermeerderd met de intrest, en
ik kreeg een brief terug, minder een ver
giffenis dan een lofprijzing. Ik zou mij
dus quitte tegenover hem kunnen beschou
wen, en werkeliik, mijn geweten verwijt
mij niets. Alleen mijn trots is ontevreden,
mijn trots lijdt onder dc gedachte, 'dat er
een nis bestaat, waartegenover ik eens als
mindere heb gestaan, en daarom, mijnheer
Narcy, heb ik verlangd, dat. dit ras zich
met het mijne vermengde."
„Gezegend zij uw trots," jubelde Robert,
vol verrukking naar Ada ziende, die lang
zaam opging naar het terras
COURANT.
