Regen Ruiten (Intermezzo),
pers in hot moderne leven. In een vol
gend artikel hopen wij daarop nog eens
terug le komen.
Bern. liet regent, 't Heelt Woensdag ge
regend, zoodat wij kletsnat in den trein
kwamen. Het heelt Donderdag geregend,
zoodat de Rijn mistroostig was met voel
ruilen stoomboutrook en vca-dor het land
tusschen Neustadt cn Bazel tlroovig-mi-
tonig .Vrijdag kletterde het op de wagens,
zoodra wij het Bazclsehe station achter
don rug hadden en het bleef kletteren
toen wij te Bern aankwamen.
En het regent al maar door. Nu naar
het andere Zwitserland. het scheen een
paiodie. Wij Moven dan ook in de stad
hangen, hopend. Den volgenden morgen 't
prachtigste weer van do wereld. Dus maar
vol moed het bergland in. Doch helaas,
nauwelijks zijri wij op den Ixirg, of daar
gaan do sluizen des hemels weer open
en den goh celen Zondag regent het weer en
Maandag evenzoo.
En toen geschiedde hot wonder. Aan de
twee lange tafels zaten de gasten met gal
genhumor weorpraatjes te houden cn zij
aten niet to gauw, omdat men nu ten
minste wat te doen liad, het niet koud had
en zichzelf nuttig bezig gevoelde. Een le
venslustige cn zeer gedienstige meneer
kwam met de stelling, dat men hij regen in
zoo'n hotel zich niet behoefde te vervelen
als men maar ernstig het tegenovergeslel-
de wilde. Er volgde oenig debat, er kwam
zelfs 'ccnigo opwinding in zijn hoek. Men
zag, dal incn hem tot spreken trachtte!
lo dwingen. En werkelijk, daar staat hij
recht, daar gaat hij, terwijl allo geïnteres
seerd loehooren, zijn stelling verdedigen,
dat een Sominerfrisclio hij regen volstrekt
niet iets vervelends behoeft te zijn, dat
men integendeel elkaar kan nmuseeren in
dien incn maar wil. Do meneer komt ton
slotte met het voorstel: in beginsel te be
sluiten tot het geven van een Speclacle
Varió over drie dagen en aan een uit de
gasten gekozen bestuur de voorbereiding
voor deze uitvoering op te dragen.
Daverend applaus. Het besluit wordt ge
nomen, hot bestuur benoemd. En als met
één slag is do geboete fyzionomie van bot
hotel veranderd. Do bestuursleden zijn
Voortdurend in conferentie en gcljcsogneerd.
Zij combineeren, keuren, veranderen, par-
tementeencn. Straks gaat een bode met zéér,
zéér diverse opdrachten dalwaarts. Hij zal
vele meters linnen bestellen, on tarlotan,
schmink, verf, pruiken, tricot, bengaalsch
vuur en goudpapier, zilverpapier, touw
en/.., enz. Een industrieel uit Chemnitz is
bezig een stuk "an de zaal op to meten
met de klaarblijkelijke bedoeling daar iets
vaneen toonccl te maken. Intusscben slaat
do directeur van een courant uil Berlijn
op een plaatsje zich te oefenen in bet
schilderen van decoraties, terwijl een Zwit-
sersch leeraar der rijpere jeugd in het
zweet zijns aanschijns latjes aan elkaar
timmert.
Binnen is een dokter, in het comité mot
het ministerie van do muziek belast, bezig
ecnige liederen op do piano ten beste to
geven, zich daarbij telkens onderhield on
k zijn bedoelingen toelichten tegenover een
scliarc van drie jonge dames, die telkens
moe neurieön.
Een jeugdig advocaat pit Shakespeare's
geboorteplaats, zit mot een ncrvcuzcn Col
in ar schen notaris ca een dikke fabrikants-
weduwe uit Neuch.ïtei onder do wernmla
een dramatisch gewrocht in elkaar te /et-
ten, terwijl op ten minste drie logeerka
mers drie menscbcn over do hoteltafeltjes
voorovergebogen zitten om te rijmen en
op de rijmen de muziek te doen volgen.
Hier hoort gij plotseling oen vroolijke
stom, een ding van Lincke of Kinodshofcr
op nieuwe woorden zingen, terwijl ginds oen
zorgzaam; slap hing do tasch aan don
dorren arm. Ik volgde liet paar, zorgende
dat ik niet gezien weid. Ze traden een
klein boerenhuis buiten de stad gelegen,
binnen. Er werd een kruidenierswinkel ge
houden. Ik trad den winkel binnen om
ouder bet voorwendsel iets to knopen, naar
de tweelingen le vragen,
Maar de vrouw, een langzame Zwitsrr-
sclie boerin, had zich tot heden met om
haar logeergasten bekommerd. Hot waren
zusters, dat wist ze en ze heetten Zwart
en kwamen uit Zwaben. Waar zooveel mon-
sclioa dien naam dragen en de Zwitsers
geheel Duitschtaud Zwaben noemen, was
het weinig nieuws, dat de vrouw me ver
telde en gaarne had ik meer vernomen.
Juist toen ik weer wilde opstappen, werd
do deur der opkamer jdots opengeworpen
en do hood stormde den winkel binnen:
„U bent wel bezorgd voor uw vijftig francs.
Daarom bent u ons zeker nageioopen. Daar,
daar zijn de voddige francs, die hebben
wo nog wel." Ze wierp oen biljet op do
toonbank, en was verdwenen. Ik stond be
schaamd en nog zag ik het toornig-ver-
stoorde gezicht voor me, met de roodo
roos, die met de uitgestooton woorden op
de maat had meegoknikt. Nog hoerde ik
den slag, waarmee de deur was dichige-
worpen, nog hoorde ik liet geruisch der
zijden japon cn een oneindig bang gevoel
van verantwoordelijkheid en schuldbewust
zijn maakte zich van me meester, dat ik
schuchter op do deur toeliep en heel zacht
en bescheiden aanklopte.
Niemand opende; binnen bleef bet stil.
Ik liet het geld en mijn adres bij de
bevallige Goueefsche dame een viertal vlug-
ge jonge meisjes van zeer diverse landen en
kele dansfiguren leert.
Nog regent hot. Van do bergreuzen is
niets to zien, do nevels goloppcoren door
het sombere dal. Doch de treurige stem
ming in het hotel is mot écn slag wegge
vaagd. Iedereen is vol van de dingen die
komen zulten.
Maandag het regent. Dinsdag regent
liet. Woensdag is het nog niet droog. Maar
geen nood. Alen zou hot haast jammer vin
den. Zeker do fabrikant uit Chemnitz, die
nu klaar is mot zijn tooneel. Zeker ook
zijn vrouw, die voor haar dansende doch
ter triomfen verwacht. Niet minder dc Ber-
lijnscho courantcman, die trolsch is op zijn
bosch cn zijn kamer, hetoogend niet ten
onrechte in casu dat men niet al te veel
realiteit moei geven op iict toonccl, maar
aanwijzingen van de werkelijkheid". En
er zijn jongelui, or zijn jonge dames, die
langzamerhand van meaning worden, dat
hel gelukkig is, dat de zonneschijn in 1909
niet al te gauw na don regen komt.
De gioote avond is aangebroken. Er was
een revue en een viertal mooi voorbereide
charades, een alleraardigst gedans van een
viertal jonge meisjes in luchtige gewaden,
een paar voordrachten en vroolijke num
mers ii la Uobcrbrettl, een klein toonccl-
stukje het was bijna te veel. En er was
bijna lo weinig publiek. Doch gelukkig had
men publiek uit do beide andere hotels
weten te roquirccrcn. En zoo geschiedde
het, dat men zich dol amuseerde, dat men
do andere hotels had uitgedaagd tot een
concours in zulke voordraclitsavoridcn,
welke uitdaging was aangenomen ja,
dat, toen werkelijk Donderdagmorgen de
zori eindelijk eens kwam kijken, zij op dc
befaamde Alpenrozen-Alp een gezelschap
bijeenzag, dat zich sedert den vorigen
avond nog altijd onafgebroken geamuseerd
had.
liet werd nu beier weer. Alen betreurde
het bijna, omdat verharde wandelaars tus
schen de repetities en do conferenties ook
nog natuur wilden sitnpelen. Alaar in elk
gevalmen liet zich door bet weer niet
terughouden. Alet groote inspanning werd
in elk geval van do drie hotels een keu
rig programma, gelijk dat heet, opgesteld
on uitgevoerd. Men spande zich tot het
uiterste in, trachtte elkaar te overwinnen
in den strijd om met eenvoudige middelen
het mooiste en interessantste geheel te
krijgen. Alen kon bijna niet wachten op
do uitspraak der jury, bestaande uit tien
welgekozen meer bedaagde personen uit
elk hotel. En toen dc uitspraak was ge
veld, liet men Het zich' niet nemen om op
uitnoodiging van nabijgelegen badplaatsjes
twee gastuitvoeringen te geven van wat
do boste nummers in dc producties van
ieder hotel waren gcoouleeld.
Ten slotte kwam men weet het uit
de Trompeter, liet van elkaar gaan.
Het kwam later clan anders, velen hadden
hun vertrek uitgesteld cn zoo waren do
hoteliers niet ontevreden. Geen wonder dan
ook, dat do meneer, die het eerst gespro
ken had van hot verdrijven der slechle-
weersstemming, cn do ziel der geheelc
beweging was gebleven, het plaatsje niet
verliet dan met een uitnoodiging van elk
der drie hoteleigenaren om ecu volgend
jaar gratis bij ben tc komen logccrcn. Dat
schijnt in Zwitserland meer te gebeuren.
Zoo althans vei telde men ons. Want wij
hebben dat alles niet bijgewoond. Wij heb
ben hel slcclds van hooren zeggen. En
wij geven het Verhaal verder gelijk wij liet
gehoord hebben.
Wij hebben nog een dergelijk verbaal.
Doch dat speelt niet in Zwitserland. Dus
maken wij een eind aan het verhaal van
onze reis naar het andere Zwitserland.
Trouwens liet luidere Zwitserland is
niet te beschrijven evenmin als de zee.
Hoogstens kan men vertellen ilat liet
vrouw in den winkel achter; ik wilde te
rugkomen.
Den volgenden dag wachtte ik weer voor
dc speelzaal. „Rouge et Noir" ruischten
niet meer over liet kiezel. Toen ze ook
dc beide volgende dagen uitbleven, was
ik zoo ongerust, dat ik hun woning opzocht
en zonder te vragen dadelijk aan dc deur
der opkamer klopte. Niemand deed open,
alleen meende ik nu cn dan een zacht ge
steun daarbinnen te hooren. Weer en weer
klopte ik, ik smeekte open te doen. Ein
delijk hoorde ik schuifelende schreden en
het ruischen van zijde. Een sleutel weid
omgedraaid en de deur op een kier geopend.
Daardoor zag ik één der zonderlingen.
„Bent u het? Wat moet u hier? Wat
wilt u nog meer? U licht uw geld toch
teruggekregen," zoo krijschtc oen stem, die
van ingehouden woede telkens oversloeg.
Zoo had nog nooit iemand me toege
schreeuwd. Ik wilde omkcercn cn de zwarte-
zijdon heksen, die ine eigenlijk niets aan
gingen, aan hun noodlot overlaten, toen ik
plotseling de spreekster in de oogen zag.
Do groote oogen stonden doodbeangst in
het rimpelige gelaat, waar de neus drei
gend uitstak als de snavel van een jonge
raaf on die oogen hielden me togen.
„Wat wilt u van ons, juffrouw? Zijn we
u iets schuldig?" zoo begon ze opnieuw.
„Niemand behoeft iets van ons te hebben,
wo hebben onze schulden altijd betaald, be
grijpt u?"
Ik dacht, dat zo de deur zou dichtslaan
on mij buiten laten staan, maar blijkbaar
mooier dan on niet zoo duur is als men
meent. Dat hebben wij gedaan. En nu ho
pen wij den lezer een volgend maal te
ontmoeten in dat deel van ons land, waar
onze groote landschapschilders hel meest
gewerkt hebben.
ALLERLEI.
JJEROEAIDE PARAPLU 1 ES.
De echte parapluie met baleinen ver
scheen voor Hot eoist in de 17de eeuw,
onder do rcgecring van Lodewijk XIII.
Roods honderd jaar tevoren was echter do
parasol uit do Oosterscho hinden in Europa
binnengevoerd. Oorspronkelijk wit, werd ze
achtereenvolgens groen (1789), rood (1791),
cn blauw (1803). De groote ronde schermen,
die de stalletjes op do marktplaatsen be
schutten, bleven in zwang tot het wedor-
opbouwen der hallen.
De voorkeur, die men thans aan den
dag legt voor donkere kleuren ,dagteekent
van 1825. Do bloeitijd van de parapluie
kwam een weinig later, mot dc regeering
van Louis Philippe. Ze was toen als het
ware liet symbool van con toenadering tus
schen koningschap en burgerij. Onvergete
lijk blijft in Frankrijk do parapluie van
Louis Philippe, die, wanneer hij zijn wan
deling op de boulevards maakte, nooit ver
zuimde, deze mee te nemen.
Dc parapluie van Sainte Beuve dankte
haar beroemdheid aan een duel. Do toe
komstige schrijver der „Canscries 'du Lun-
di" schreef toen in do „Globe", welk blad
Dubois tol hoofd-redacteur bad. Een hc-
vige twist gaf aanleiding tot oen duel tus
schen de beide medewerkers. Daar liet op
bet terrein regende, weigerde Sainte Bcuvc
zijn parapluie af to geven, die hij geheel
geopend hoen en weer zwaaide. „Ik wil
wel doodgeschoten, maar niet natgemaakt
worden," riep liij. Er werden, trouwens
zonder resultaat, vier kogels gewisseld.
TEGEN BLOEDVERGIFTIGING.
Dc eerste zorg, bij oen verwonding, al
is die ook nog zoo klein, moet hierin
bestaan, do wonde zooveel mogelijk te
laten uitbloeden, omdat door de blooding
do infcctiekicmen, (lie ingedrongen Moch
ten zijn, hel best mechanisch wenden ver
wijderd. Het is daarom vorkoord, de won-
do onmiddellijk met een geheel afsluiten
de stof, zooals kleefpleistor, te bedekken;
men stelt hierdoor de bacteriën juist in
de gelegenheid, zich onder het verband
welig te ontwikkelen. In plaats van met
carbolzuur, zooals vroeger gebruikelijk,
dat wegens zijn sterk prikkelende eigen
schappen minder geschikt is, wordt dewond
zoo spoedig mogelijk zorgvuldig met een
oplossing van sublimaat (kwikchloridc)
1: 100 gedesinfecteerd. Geschiedt 'deze des-
infectie nagenoeg onmiddellijk na 'dc ver
wonding, dan bestaat allo kans, dat de
infectie wordt voorkomen, ook indien
booze kiemen in dc wond geraakt zijn. In
elk geval wordt" daardoor het gevaar zoo
gering mogelijk gemaakt.
Hel sublimaat komt tegenwooulig als
dosinfocticmiddel in den vorm Van pas
tilles, mot keukenzout vermengd, in den
handel voor; deze pastilles laten zich ge
makkelijk bewaren en voor liet gebruik
in water oplossen. Ilct ecnig bezwaar is,
dat zij als hevig werkend vergif, zorgvul
dig buiten liet bereik van onbevoegden,
en vooral van kinderen, gehouden moeten
worden, wat trouwens ook met tal van
chemicaliën, die door amateur-fotografen
dagelijks gebruikt worden, het geval is.
Is zichtbaar vuil in 'do wond gedrongen,
dan wordt dezo mot gekookt water cn wat
zeep uitgewasschcn, nadat tevoren do
omgeving gereinigd is. Kleine deeltjes, zoo
als zand, houtsplintertjes, worden zooveel
mogelijk mechanisch verwijderd. Daarop
volgt de desinfectie met sublimaat-oplos
sing. Is geen sublimaat bij do hand, dan
met wellust gleed ze naar huiten om daar
haar toom lucht te geven.
Dicht kroop ze tegen mij aan, dat ik
huiverend terugweek. „Allemaal, ook mijn
broeders, hebben hun schulden betaald, ge
loof hot gerust. Ze hebben allemaal be
te aid, en daarna hebben zo zich doodge
schoten net als mijn vailer". Daarna hield
ze u oogenblik op, ontsteld omdat ze te voel
gezegd had. „Alaar lieve juffrouw," zei ik
deelnemend on legde mijn hand op haren
arm.
„Neon, neen wij willen geen mede
lijden w«' hebben ook niet anders ver
diend ook zij daarbinnen niet be
grijpt u ook zij daarbinnen niet". Ze
wendde haar hoofd naar dc deur dn keek
vol haat naar de opening, waaruit nog
steeds een zacht gekreun klonk. Nu sprak
zo sissend zacht en langzaam, cn als con
slang rekte ze icli uit tot mijn oor.
„We hebben allen dc speelduivel in ons.
Begrijpt u wat dat betoekent de speel
duivel in je hebben? Dat is cdn vloek
en een mooie vloek ook. Hahaha"
zoo lachte ze als een gek bij een vroo
lijke herinnering. „Als het goud rolt
hahaha en klinkt en rinkelt cn
zich vermeerdert. 11ahaha. De speel
duivel.
Hij heeft mijn vader gegrepen en vast
gehouden tot hij alles verspeeld had
alles, behalve moeders erfdeel. Ja, moe
der was een gravin hoort u dat, juf
frouw een gravin met vruchtgebruik!
van een domein. "Daar kon hij cn ook dc
speelduivel niet aankomen. En daarom ver
ongelukte hij op do jacht. Alaar hij had geen
wordt de wond enkel met gekookt water,
of brj sterke verontreiniging met water cn
zeep voorzichtig uitgewasschen.
Insectensteken worden gepenseeld met'n
oplossing van jodium cn alcohol (jood-
tinctuur), of bij gebrek daaraan met cau-
dc-cologno of ammoniak-oplossing ingewre
ven.
Diepe steekwonden met een fijn instru
ment, waarvan men zeker weet, dat bet
besmet is, worden het best door een in
snijding verwijderd, lenci Mo do wond te
laten uitbloeden, en zo ook in de diepte
te kunnen desinfecteercn. Is do bloeding
tot staan gekomen, dan bedekt men do
wond met verbandgaas, dat mot 3 pCt.
oplossing van boorzuur gedrenkt ïs. Aten
houdt dit verband, dat een of meerma
len daags verwisseld wordt, 'door her
haald opgieten van boorz uur-oplossing
zooveel mogelijk vochtig, waardoor do
wond gedraineerd blijft, cn de afsehei-
dingsprodneten zich niet kunnen pphoo-
pen. Hot is niet 'doelmatig bet vochtig ver
band gedurende de eerste dagen met de
een of andere luchtdichte stof, zooals ge
waste taf of gulha-porcha papier, af te
sluiten, omdat het verband dan warm
wordt, hetgeen de ontwikkeling der mi
croben bevordert.
EEN HYPNOTISCHE SEANCE.
„Ik ben nu klaar, Marie, om eens een
proef met je te nomen," sprak Ernst P.
glimlachend. „Ik bon er vast van overtuigd,
dat ik je onder hypnotischcn invloed kan
brengen, als je er je tenminste niet togen
verzet. Tracht nu aan niets te denken. Neen,
zeg nu niet, dat je aan mij wilt denken.
Wees nu ernstig. Ga gemakkelijk achter
overleunen. Ja, zoo is het goed. Iloud je
oog nu op dit licht gericht, en vergoot dan
niet je gedachten vrij to houden. Alet mijn
horloge in dc hand, zal ik zestig secon
den tellen."
Het meisje volgde de aanwijzing stipt op.
Binnen twintig seconden werden haar oog
leden zwaar en na hog twintig seconden
had zij zo gesloten.
„Ja, ik wist wel, dat ik slagen zou,"
sprak Ernst verheugd. „Nu, Marie, beveel
ik je, mij je hartsgeheimen te vertellen.
Wien bemint ge? Zeg hot; ik beveel het je."
Een oogenblik vertoonde zich een weer
spannige trek op het gelaat van 'tmeisje;
toen sprak zij toonloos:
„Ik bemin Ernst P. ba
„Goed zool" sprak Ernst, bovendo van
opgewondenheid.
„Ga voort; vertel mij uw b'arslgeh'ei-
men."
„Ik bemin Ernst P.", ging het meisje
op denzelfden toon voort, „en ik zou nog
meer van hem houden, als hij niet zoo
gierig was. Ik zou gra.ig tweemaal por week
naar den schouwburg gaan, bn hij neemt
me maar eens in de drie weken mee. Ik
zou graag ringen met diamanten hebben,
maar hij geeft me ringen met waardelooze
steenen. Ik zou eens of tweemaal per
week uit rijden willen gaan, maar dat ge
beurt nooit. Als ik met hem ga wandelen,
on ik krijg onderweg honger, dan trakteert
hij mij nooit op oesters. Als ik
„Genoeg!" riep de jonge man. „Word
wakker, ik beveel Kot u!"' en hij liep weg,
zonder hot opvolgen van zijn bevel a£ te
wachten.
Toen zij de voordeur hoorde dichtslaan,
opende het meisje de oogen en sprak:
„Ik hoop, dat ik niet te veel ineens
gezegd heb. Atisschien had ik do oesters
cn hot uit rijden gaan wel voor een vol
genden keer kunnen bewaren."
EEN OUDERWETSCI1E MODE.
„Dc gewoonte, om haar in sieraden te
werken, is geheel uit do mode," sprak een
oude juwelier onlangs. „Toch kan ik mij
nog goed don tijd herinnoren, dat ik in
een jaar honderden ringen, horlogekettin-
schuldon. Dat wilde hij niet. En ook wij
hebben geen schulden," schreeuwde ze
weer uit, om dadelijk daarna nog dichte#
hij me te komen cn nog sissendcr, heel
zacht aan mijn oor te vertellen.
„Alijn broers maakten het net zoo, dc
één dan den ander. Zc waren met z'n
drieën allemaal groote, knappe jon
gens ze waren officier hoort u
officier. Maar ze hadden hot geëifd.Ze
moesten spelen spelen tot zo alles
naar den duivel hadden gebracht en dan
schoten ze zich voor den kop morsdood.
Ha ha ha, maar zo hadden ook
hun schulden betaald." En weer krijsch-
to ze als oen booze feeks: „Wij hebben
ook geen schulden, begrijpt ui."
„Dat Weet ik wel. Ik kom ook alteen1
maar om u te bedanken voor de vijftig
francs," zoo zeide ik, blij iets te kunnen
zeggen. Want de angst deed me bijna stik
ken. De schemer van den namiddag gleed
over de witgekalkte muren, als in een
grafkelder en weefde geheimzinnige scha
duwen over de krijschende spokenfigmu;
voor me. En die schaduwen werden levend
van het droeve gesteun, (lat er klonk uit
de kamer.
„Do vijftig francs 1" Als door een lievi
ge smartaandoening kromp zo ineen en
als gold hot allo ka-acht van haar beenig
lichaam in haat, woede en nijd om te
zotten, richtte ze zich op1 en haar gebalde
vuist schudde ze tegen de deur. „Daarbin
nen ligt zo tc kermen. Laat ze maarker-
Zij droog toch do roodo roos." Ik schrikte
op. Voor (ld eerste maal gedurende dit
pijnlijke onderhoud kon ik weer denken.
gen, armbanden enz. maakte, en die alle
van haar voorzag.
„Omstreeks den tijd van den Krim-oor-
log was het zoo 'de gewoonte om haar le
verwerken, dat werklieden en lockenaars
dikwijls honderden orders haddon en na
tuurlijk veel geld verdienden.
„Ik ken een deftige juwelier, die con
paar haren afhield van elke hoeveelheid,
die hom werd toegezonden 'door allerlei
beroemde personen, en hij maakte er cea
halsketting van, met goud gemonteerd."
NIEUWTJES VAN HIER EN DAAR.
Linnen werd het eerst in Engeland ge
maakt in 1253 en alleen door rijke lie
den gedragen.
Rijstpapier, waarop do Chineezon 'zulke
mooie toekeningen maken, wordt vervaar
digd uit do merg van een boom.
Kool komt in Cuba tot zulk oen ont
wikkeling, dat een enkoio soms 20 pond
weegt.
Dc haven van Rio-de-.Tanoiro heeft een
ankerplaats van 500 mijlen, en is de mooi
ste ter wereld.
Wales werd zoo genoemd door de An-
gcl-Saxcrs, het woord beteckent „liet land
der vreemdelingen". De ooispronkeüjkc
naam is Carabria, of „het land van (Ie
Kimri."
De eerste tol voor het onderhond van
do wegen werd ingesteld onder do regee
ring van Eduard III, en was voor hot on
derhoud van don weg in Londen tusschen
St. Giles en Temple-Bar.
Wilfred Morrison, do dertienjarige zan
ger van Toronto, wordt wekelijks door
een Now-Yorksche conccrtvereeniging 1200
gulden betaald voor een 1-ois door de Ver-
ecnigdc Staten van New-York haar San-
Francisco cn naar Australië. De geheele
tocht zal oen jaar duren.
In Berlijn moet iedere kat om h'aar Kals
een metalen plaatje dragen met haar be
lasting-nummer.
Alen zegt, dat in do drukste tijden we
kelijks 15.000.000 eieren in Londen bin
nengevoerd worden; de moeste komen met
den trein zeer tvoinige over de Thames.
Alen zegt, dat do hoogste telefoon ter
wereld gevonden wordt op de Monte-Rosa.
Dc draad bereikt een hoogte van omstreeks
5000 meter hoven do zoo. Ze gaat over
don borg Olen, dan haar Giufette, cn dan
naar het observatorium van do Monlc-Rosa.
ANECDOTEN.
Mijnheer A.„Lieve, een groot Duilscli
geleerde zegt, dat vrouwen meer slaap noo-
dig hebben dan mannen.
Mevrouw A.„Werkelijk?"
Mijnheer A.: „Ja, lieve. En nu zou ik
je aanraden, van avond maar niet op me
te wachten."
Moedor: „Is hot mogelijk, Piel, dal je
dien h'eelen koek hebt opgegeten, zonder
een oogenblik aan jc zusje te donken?"
Piot: „Wat? Ik heb 'den hooien tijd aan
haar gedacht. Ik was veel te hang, (lat.
zij zou komen, eer ik hem op had."
Jones: „Wat liet je rijke oom je na, toen
hij stierf?"
Smith: „Niets."'
Jones: „En zei hij niets tegen jc, vóór
hij heenging?"
Smith: „Ja, hij zei, dat niets te goed
voor mij was?"
Eerste .sportman: „Wel, hoe bevalt jc je
nieuwe merrie?"
„Ik zal het u vertellen, de roode roos
is een goluksroos. Die brengt geld. Ila
ha ha Alooi klinkend roodge
kleurd geld. We hebben ze indertijd gekre
gen, toen wc bijna alles verloren hadden
in het spel alles verloren hadden. En
wo hebben gezworen, dat we niet Weer
zouden spelen. Want wo wilden geen schul
den hebben verstaat ge geen schul
den hebben. En we bewaarden do laatste
duizend Alark in do oene reticule en wo
speelden maar -
Zo slokte en werd verlegen, alsof ze
zich schaamde voor haar bijgeloof of voor
het geërfde kwaad in haar. Maar toch,
verlicht zicli tegenover iemand te kunnen
uitspreken, ging zo vorder: „We speelden
maar, zooals hij het ons had gezegd op
zijn sterfbed, onzo laatste stervende broer.
Steeds afwisselend, eerst zij cn dan ik
met de geluksroos op den hoed. En wie
de roos droeg, had hot laatste gold in do
reticule en kon zetten op rood zoo
lang do andere nog geld had voor zwart.
Altijd tegelijk rood cn zwart.
Wc. wonnon niets. Alaar wc zagen toch'
het klinkende goud, dat zoo gelukkig maakt
cn dat steeds naar een van ons toekwam.
Ha-ha-ha, Een van ons kon goud opstrij
ken en zich verheugen over de winst. Ha-
ha-ha lüat is oen vloek, maar een mooie
vloek, dio gelukkig deed zijn. En toen
dioeg zij do roode roos cn zette op rood
cn had de laatste duizend Alark hij zich.
Waarom moest ze plotseling op zwart zet
ten waarom haar oed breken?"
Zo wilde weer do vuist ballen tegen
do deur, maar ze struikelde en sloeg te-
