Wat is noodig1?
ingezonden Mededeel mgen.
Waterzucht,
fkmestgd Nieuws.
belangwekkende debatten gevoerd, waaraan
wij hier thans niets verder zullen toevoegen.
Maar ook: wordt dc preventieve hechte
nis niet in meer gevallen toegepast, duurt
zij niet langer, drukt zij niet zwaarder
dan noodzakelijk was? behoort aan pre
ventief gevangenen, in vrijheid gesteld zonder
dat hun schuldigverklaring en veroordeeling
is kunnen volgen, schadeloosstelling te wor
den toegekend? Behoort aan den preven
tief gevangene alle mogelijkheid tot schrifte
lijk of mondeling overleg mot zijn raadsman
onthouden tc blijven, tot aan de sluiting dor
instructie toe? Terwijl daarentegen de op
vrije voeten gebleven verdachte vrijelijk ad
viezen kan inwinnen? Zou invoering van
de invrijheidstelling onder borgtocht (of an
dere zekcrhchl) aanbevoling verdienen?
Kan preventieve hechtenis wellicht in menig
geval door politietoezicht met verplichting
tol dagelijksche aanmelding worden vervan
gen? of door intcrncering van don verdachte,
in zijn woning, in zijn kantoor, winkel,
werkplaats? Hoe kan de behandeling der
preventief gedetineerden zoodanig geregeld
worden dat de detentie voor hen niet belcm-
merender en hinderlijker werkt dan onver
mijdelijk is? Kan de Minister van Justi
tie, als opperste chef der Officieren van Ju
stitie, er invloed op uitoefenen dat doze laat-
sten zich zooveel mogelijk zullen beperken in
hot uitlokken van vrijheidbenemende rechter
lijke beschikkingen?'
En vooral de drieledige vi'aag: behoort de
wet zoodanig gewijzigd to worden, dat vrij
heidbenemende beschikkingen van do recht
bank voortaan steeds zullen moeten worden
voorafgegaan door het geven van gelegenheid
aan don verdachte, om tegenwerpingen tegen
do voorgenomen beschikking le uiten, om zijn
belangen bloot te leggen, mondeling, in per
soon, al dan niet bijgestaan door zijn rechts
geleerden raadsman
in meerdere mate zullen moeten worden ge
motiveerd, dan de wet thans voorschrijft, cn
zulks wel zoodanig, dat dc rechter deri grond
voor do vrijheidsbeneming duidelijk zal moe
ten aangeven en do aanwijzingen, die hem
dien grond doen aanneme, bovendien?
onderhevig zullen zijn aan hooger beroep?
Ziedaar vragen, door velen onzer rechts
geleerden van tijd tot tijd reeds aan de orde
gestold. Zulks vaak onder uiteenzetting boo
de wetgevingen in naburige landen de onze
ten deze in sommige opzichten vooruit zijn.
In 1S97, twaalf jaar geleden dus, werd
het onderwerp ter Juristen-vergadering am
pel besproken. Telken jarc komen do aange
duide vragen of oen of meer ervan
te berde bij do behandeling van de stnats-
begrooting, Hoofdstuk Justitie. En, dreigt
liet onderwerp in vergetelheid te geraken,
dan komt soms plots, op het onverwachtste,
een ingezonden stuk van een onzer rechtsge
leerden ons uit den dommel schudden, naar
aanleiding van een of ander „kras" geval
ui' de priel ijk. Zoo kwam nu onlangs, in het
Algemeen Handelsblad" van 12 October
j.h de Amsterdamsehe advocaat mr. J. A.
van Hamfd verhalen van een verdachte die
na 150 dagen van preventief arrest daaruit
werd ontslagen, omdat de rechtbank besliste
dat hel onderzoek geen voldoende aanwijzin
gen van schuld had opgeleverd om de ver
volging voort te zetten. En naar aanleiding
daarvan vestigde het „Weekblad van het
Hecht" nog eens dc aandacht op een op
stel en op een wetsontwerp met toelichting
dat het in 1906 had gepubliceerd (hommers
8-135, Al37, S4-I0 on 8441).
Nadrukkelijk zij hipr vooropgesteld dat,
nóch het „Weekblad", nóch mr. "Van Hamel,
klagen over de toepassers der wet. Geen van
beidon toornt togen dc rechterlijke overlie
den beiden zoeken de fout in de be
staande wet. Die dan ook inderdaad niet
meer up to date is! En erkend moet wor
den ,dat dc door do redactie van het Week
blad van het Recht ontworpen wijzigingen
den toestand ongetwijfeld beduidend zouden
vroolijke stem. „Zoo in gedachten? Wat
scheelt jo van daag?"
Ik zag in h'cfc lac.hen.do gozicht van een
piepjong zeecadet van den Franschon krui
ser „Chanzy", genaamd Alphonse Char-
pot; hij was een beeldschoone, hanrde-
loozo jongeling, slank en rijzig, daapbij een
guit van top tot teen,' driest oh dol in
het gevaar. Nauwelijks zag ik zijn
schelmsch gezicht, of ik dacht: „Char-
pet zal helpen."
Ik vciieldc hem mijn ontmoeting met
Emit, diens liefde voor Aigya en het ge
vaar waarin het meisje verkeerde. Char-
pot blies een tijdlang nadenkend de rook
van zijn sigaret uit zijn mond.' „Parbleu,"
riep hij toen plotseling, lachend, „ik heb
het. Zoo zal het gaan. liet wordt pon
kostelijke grap."
Jlij was echter niet te bewogen ,zijn
plan rneo te doelen. Toen wij echter den
volgenden dag onze marsch naar Kanda-
nos voortzetten, waa Charpet verdwenen.
In anderhalf uur was Kandanos bereikt,
een klein, in een dal gelegen stadje.
Onze expeditie verzamelde zich op een
vlakte tenvijl de opstandelingen de
streek in den omtrek van tweehonderd
passen ingesloten.
Papenision kwam met een troep opstan
delingen uit de tegenover gestolde rich
ting. Kapitein Rainier beval, dat drieman
non en een luitenant tegenwoordig zouden
zijn bij do ontmoeting van Papenision en
Aigya, om mogelijke daden van geweld
te verhinderen. Ik mocht mij' er tevens bij
aansluiten.
Papenision sncldo thans, door ons be
geleid, naar het. huis van den gedooden
zilversmid. Voor de ingang zat een oude
Arm eolische bediende.
verbeteren. Die wijzigingen komen in hoofd
zaak neer op hetgeen hiervoren reeds in den
vorm eencr „drieledige vraag" vermeld werd
voorafgaande gelegenheid voor den verdachte
om vordering tot vrijheidsbeneming to bestrij
den, mondeling, voor dc rechtbank, desver-
kiezende onder rechtskundigen bijstand,
verplichte grondige motiveering van vrij-
hoidbenemeiuio beschikkingen, appol-
labiliteit van die beschikkingen, en, als
vierde elementvrijheid, voor den preventief
gedetineerde, van schriftelijk cn mondeling
overleg met zijn advocaat.
In het aan het ontwerp vooiafgaande op
stel en in do toelichting die erop volgt, wordt
betoogd dat ,,van den noodlortigcn maatregel
niet met die soberheid gebruik gemaakt
wordt, als liet belang der indiwdueclc vrij
heid eischt." Gewezen wordt op de stuitende
tegen-tellingdat een maatregel als deze,
die „liet gchcclc beslaan van het individu
kan wrnietigen, mag worden genomen, '/on
der dat de beklaagde in staat wordt gesteld
persoonlijk zijn belangen aan den rechter
\oor Ic leggen," terwijl daarentegen, waar
liet de geringste geldboete wegens dc onbe
duidendste overtreding gekit, de aangeklaag
de recht heeft op een ernstige behandeling
op tegenspraak. Treffend juist wordt gezegd,
„dat de preventieve hechtenis, om het plot-
oelïnge van haar toepassing, cn ora de on
zekerheid, die zij met. ziel) brengt, voor
velen zwaarder drukt dan de tenuitvoerleg
ging der straf." Betoogd wordt lioc „ons
geldend recht een onoordeelkundig- gebruik
van don maatregel dn dd hand werkt. Onze
rechters moeten over het al dan niet toepas
sen van den maatregel beslissen, zonder voir
doende kennis van zaken, zonder den ver
dachte zelf te hebben gezien of gehoord, zon
der tegenover den ciscii van bet Openbaar
Ministerie dc tegenwerpingen van den ver
dachte te hebben vernomen. Daardoor ko
men '/.ij er allicht toe een maatregel toe ie
staan, in het belang der maatschappij Van
hen gevorderd. Zoodra men don rechter dc
gelegenheid opent op volledige gegevens tc
oordeolen en hom tevens dc laak oplegt zich
nauwkeurig rekenschap te geven van de
gronden en de omstandigheden die hem tot
het bevolen van den maatregel voeren, mag
strenger maathouden in do toepassing van
den zoo uiterst bedenkcUjkon, zij liet ook on-
mishnren, maatregel worden verwacht."
Het ontwerp bedoelt slechts de „meest
noodzakelijk gebleken wijzigingen" tc be
vatten. Het heeft de grooto deugd, enkele
weinige wijzigingen te geven, die, wat Iran
systeem betreft, geheel aan het stelsel der
wet aansluiten, en die tevens, in prnclijk ge
bracht, den toestand ongetwijfeld beduidend
zullen verbeteren. Toon hot „Weekblad" liet
in 190G publiceerde, uitte het de hoop dat
of de minister óf een van de leden der
Tweede Kamer, zich er ove<- zoude ontfer
men, door het tot grondslag te nemen voor
een wetsvoorstel. Thans herhaalt hot zulks,
met een beroep op de nieuwe leden, door de
jongde verkiezingen in do Kamer gebracht.
Laat ons hopen, dat eon of meer hunner
aan die roepstem gevolg geven zal
Is de oorzaak \an het niet tc loochenen
feit, dat or vele (vooral kleine) indus-
trieele ondernemingen in ons lond bestaan,
die slechts matig of in 't geheel niet ron
deeren, con andere dan bekrompenheid,
krenterigheid of iets anders? Do you
know the Dutch? Giving too little as
king too much? (Kent gij den Hollander?
Te weinig geven te veel vragen.)
O, wij kennen die zaken, die maar niet
tot Hinken wasdom en bloei kunnen gera
ken cn van enkele dergelijke ondernemin
gen hebben wij de geschiedenis nagegaan.
Bij ons kwam een persoon mot dc modo-
decling, dat hij een paar jongens had,
die binnen enkele jaren don leeftijd zou-
„116, oudo," schreeuwde Papenision,
„breng mij terstond bij Aigya."
Ue Armeniër ging opstaan, Hop een gang
door en bleef voor oen deur staan.
„Wacht hier," zeide hij.
„Wat, wachten," lachte Papenision,
deed zelf de deur open cn trad een ta
melijk donker vertrek binnen, waarin twee
dikke Turkseho Vrouwen zaten, die bij het
binnentreden der mannen haastig hun ge
zichten verborgen onder do sluier. Twee
schoonzusters van den gestorven Ali Han-
di, mompelde de Armeniër. „Aigya is bo
ven" en hij wees op een houten wentel
trap. Wij gingen naar boven cn kwamen in
een met echt oostorscho weelde gemeubeld
vertrok; bij ons binnenkomen stond van
een divan een slanke, in rijk altasgowaad
gehulde meisjesgestalte op en omsluierde
verlegen het zwartgolokte hoofd met een
dichte als zilver glanzende sluier.
„Dormenios," klonk het op angstigen
toon, „wie zijn deze mannen?"
„Schoono Aigya," nam nu Papenision
zelf het woord, „ik hen Papenision
je herinnert je mij nog wel, hé. Kom en
volg mij je wordt, mijn vrouw. En thans
weg met de sluier. Ik smacht er reeds
naar het lieve gezichtje van mijn bruid
te zien." Hij greep naar do schitterende
sluier.
„Terug!" krijschte echter hot meisje,
den opstandeling van zich s loo tend, „waag
het niet, mijn golaat te ontsluieren vóór
ik met u getrouwd ben,"
Papenision tuimelde vloekend twee pas
sen achteruit, maar do belofte, dio in
Aigya's woorden lag, kalmeerde hom ter
stond.
„Jo volgt mij dus gewillig?" vroeg hij.
Aigya zweeg. Papenision legde dit als
den Hebben, dat zij voor Hun bestaan zelf
zouden moeten zorgen. „Ik wil nu," zoo
vertelde hij, „een fabriek beginnen. [Wat
raadt gij mij?" zoo was de vraag. „"Wcllce
soort zaak zal ik voor mijn jongens op
richten?"
Wij hebben goadvisecrcnd do jongens
eerst eens een bepaald vak te laten loe
ren, en als zij geloond hadden hun vak te
kennen, dan met hen tc overleggen, ,o£
zij oen fabriek willen hebben, waarin een
'of ander werd vervaardigd, dat op dat
vak, hetwelk zij dan kenden, betrekking
had.
„Neon hoor," zoo luidde h'el antwoord,
„ik heb het gultl nu liggen en ik wil het
nu doen. Ge begrijpt echter, dat ik er
een Naamloozc 'Vennootschap van maak
en het risico niet alleen wil loopen." Op
de vraag, of hij dan van andoren geld
kon krijgen, word geantwoord, dat dat wel
zou gaan en als het geld van derden niet
ie krijgen was, dan zou de bezoeker dc
zaak wel alleen opzetten, maar wat klei
ner. „Ach, zie jo, dan huur jo een of ander
oud gebouw, je vertimmert wat en dan
zijn do onkosten zooveel kleiner."
„Maar wie moot de zaak drijven, zoo
lang je jongens niot groot genoeg zijn?"
word nu gevraagd.
„Wel, dan adverteer je in Duitsche bla
den naar een prima vakman, dien je be
taalt, en laat gaan, als dc jongens klaar
zijn."
Ziel, op soortgelijke wijze zijn hier tc
lande vele ondernemingen tor wereld ge
komen. Do man begint oen zaak, waar
van hij geen verstand heeft, suggereert
zich zelf en anderen, dat hier gemakkelijk
een winstgevende onderneming tc maken
is, steekt er zelf liefst zoo weinig moge
lijk geld in, noemt dan in dienst icon
prima! vakman uit het buitenland '(waar
juist de prima vaklui zonder betrekking
zijn), die natuurlijk gaarne naar Holland
komt (als hij ten minste in het vaderland
niet aan don kost kan komen) entobt
vijf of zes jaar, keert gocn of weinig rente
uit en dan zijn dc aandeelhouder*» on hij
hun gold kwijt.
Die rnan was van beroep „handelaar-
wederverkooper" en wist niet, welke een
mate van toewijding, van ervaring en vol
harding er noodig is, om ccn Cabriceerende
onderneming te drijven.
Hij zei niet: „Ik stuur mijn jongens dc
wereld in om de wereld rondom te be-
sLudeercn, wat er in dat vak te doen is
en hoc anderen het daar doen en als
ze goed onderlegd zijn cn hun vak dooi
en door kennen, dan zet ik ze in een
eigen onderneming."
Wij kennen het geval, dat een werkelijk
bekwaam technicus oen zaak wilde op
zetten en door goede kennissen geholpen
zou worden. Hij had een paar duizend
gulden, die hij vertrouwend op eigen
kracht en konnis or in wilde steken;
het zaakje werd opgezet, maar veel to
klein, met gebrekkige tweedehands-werk
tuigen.
„Hoor eens," zoo vertelden do vrienden,
„begin nu eerst maar eens in 't klein; als
dat goed gaat, dan kunt gij meer geld
krijgen. Laat ons eerst eens >vat rente
zien."
De jongeman wilde o zoo graag een
eigen zaak hebben, en rol illusie, dat hij
ook wel met tweedehands machines kon
doen, wat anderen met de meest moderne
werktuigen bereiken, en bemerkend, dat
or van de vrienden niet meer gold te ver
krijgen was, begon hij en bleef jaren knik
ken om failliet te gaan.
Dat tweedehands werktuigen toestellen
zijn, die een ander niet meer kan of wil
gebruiken, dat gebrek aan werkkapitaal de
voornaamste doodsoorzaak is van iedere
onderneming, dat begrepen zijn vrienden
en hij niet.
een toestemming uit, greep het meisje hij
de hand en leidde het naar beneden.
Wij Volgden. Voor de deur wachtten twee
gezadelde paarden. De opslandclingenkap-
tein en hot meisje bestegen do paarden
en reden langzaam den weg af.
Ik wist mij al deze opvolgende gebeur
tenissen niet recht to verklaren. Waar
bleef Charpet en hoe stond het mot zijn
bevrijdingsplannen? Hoe moest ik Aigya's
bereidwilligheid tegenover Papenision uit
loggen?
De Armeniër was intussehen mot de twee
dikke schoonzusters van Ali Ilamdi te
voorschijn gekomen.
Voor ons was nu do tijd gekomen op
Le breken en de troep zette zich in be
weging. 's Avonds kwamen wij te Sclino
aan. Jlij was opgedragen met eenige an
dore jonge scheepsofficieren de kwartie
ren voor do Kandanoten uit tc doelen, en
ik was juist bozig, Emilc en den Arme-
nischen bediende met de beide schoonzus
ters in het huis van een schoenmaker ccn
onderdak te verschaffen, toen van het
Noorden een heftig, aanhoudend geweer
vuur klonk. Emit on ik snelden uit het
huis en zagen in hot helle schijnsolvan
een zoeklicht een ruiter in uniform in
vollen ren van oen heuvel afdalen.
Tlians bereikte de ruiter ons cn sprong
van zijn paard. Ik herkende Charpet,
„Hól" riep ik, „CharpetI"
„Hal" riep do Fransehman, mij ziende,
„do list is gehikt!"
„Gelukt?" vroeg ik, „en Aigya?"
„Aigya?" lachte Charpet, „nu maar
geef eerst iets te drinken, ik versmacht!"
Ik bracht hom, terwijl wij in huis gin
gen, met Emil in konnis. Een llosch' port
wijn was spoedig ontkurkt.
Nog oen geval. A heeft do hand gelegd
op oen goede constructie oen buiten-
landsch' patent. A' is handelsman; hij
neemt nog twee handelslieden B on C
in den arm.
Zij maken cr oen zaakje van, ieder
een paar duizend gulden, do onderdoo
ien worden uit het buitenland betrok
ken, do onkosten zijn zeer gering. De
zaak keert zelfs volgens accountants
rapport een paar jaar een hoog .di
vidend uit en nu wordt de onderneming
„ingebracht" in con Naamlooze Vennoot
schap. A, B on C krijgen een groot be
drag voor hun inbrengen (verhoogon on
derhands dc aandeden) engeen divi
dend wordt den* nieuwen aandeelhouders
uitgekeerd. Immers 10 °/o van f 10.000 is
1 o/o van f 100,000, als dc onkosten do-
zelfde blijven.
Zoo is het; do grondslag van het mcc-
rendeel dor Ncdcrlamlsche ondernemingen
is „handel" in do slechte betcekenis van
het woord.
Ilot risico moeten anderen loopen en
do winst moot aan No. 1 ten doel
vallen.
Zeker, een klein beetje moot je ris-
kecren, maar als het ruis loopt, dan moet
do strop voor „do anderen" zijn.
Voorafgaand onderzoek is niet poodig
als je het maar zoo kunt voorstellen,
dat anderen er aan willen.
Met energie met ondernemingsgeest
toegerust, zijn cr zoo weinigen Inci
te lande.
Aan do borreltafel onder een kopje
thee geld verdienen, dat willen zij
allemaal.
Arm Nederland.
(„V. on A.")
Blazen onder de oogen, opgezwollen enkels
en handen, en gezwollen ledematen tooncn
aandat de nieren nalatig zyn in het uit
het lichaam afvoeren van de vloeibare onzui
verheden cn opgeloste vergiften.
Waterzucht is een zeer eindig verschijnsel,
omdat dit aantoont, dat de nieren en blaas
hun werk niet beliooilijk doen. Langzamer
hand verliezen zij hun kracht om de vloeibare
onzuiverheden en opgeloste vergiften uit het
lichaam af te voeren. Het buitensporige wp-
t(T in uw lichaam verarmt bet bloed cn het
verzwaart aanmerkelijk jiict werk van het
hart.
De oogleden van den patiënt worden opge
blazen en bijna doorschijnend. Uxv gelaat
zwelt, op, voornamelijk onder de oogen. Hot
water verzamelt zich in de handen, enkels en
boenen. Daarna zwollen uw ledematen buiten
gewoon op door het water, en wordt de huid
gespannen en glimmend, en wanneer mert
met den vinger op de zwellingen drukt, blijft
die indruk eenigen tijd zichtbaar.
Vroeger dacht men, dat ihcrhauUbdijk af
tappen van het water het ocnige mraidcl was
om de ernstige waterzucht te doen verdwij
nen. Maar de Verlichting, die men dooi" af
tappen krijgt, is slechts t ij d c 1 ij k. Dc ge
nezingen door Foster's Rugpijn Kif ren Pil
len zijn blijvende genezingen, omdat dit
geneesmiddel de werkelijke oorzaak van
aaterzueht namelijk de nieren bereikt
en geneest. Foster's Rugpijn Nieren Pillen
werken rechtstreeks op de nieren en Maas,
zij voeren hen zachtjes tot gezondheid en
biacht terug, zoodat het opgehoopte water
door dc natuurlijke kanalen wordt ontlast, en
de vloeibare onzuiverheden regelmatig uit liet
lichaam worden verwijderd.
Let vooral op do juiste spelling van den
naam Foster's, Do echte Foster's Rugpijn
Nieren Pillen zijn te Schiedam verkrijgbaar
bij de liccron Knppelhof Hovingh. Toe
zending geschiedt franco na ontvangst Man
postwissel ii ƒ1.75 voor don of f 10.voor
zes dooz.cn,
„Zoo is het goed," zeidc Charpet en
nam een eindeloozo teug. ,,116, waar is
vriend Dormenios?"
De Armeniër kwam naar voren,
„Nu, ouwe jongen, „dat hebben we goed
gedaan, hè?" lachte Charpet.
Thans bemerkte ik, dat Charpets voe
ten in sierlijke, met goud gestikte pan-
Loffeitjcs staken.
„Hoe kom je aan deze zeldzame voet-
bekleeding?" vroeg ik hom.
„Maskerade?" riep ik, en als ccn blik
semstraal viel mij oen gedachte in, „Char
pet, het meisje, dat Papenision volgde, dat
was jij toch niet?"
„Niet?" lachte thans do Fransehman uit
volle horst, „en wie dan anders? ik hen
don vorigen nacht door de opstandelingen
heen naar Kandanos geslopen, maakte af
spraak met Dormenios en Aigya en
go zult - het moeten toestemmen, mijne
hoeren ik heb mijn rol voortreffelijk
gespeeld. Zooals ik overigens heel juist
vooruitgezien had, liet Papenision mij niet
in den kring zijner landlieden, maai- reed
allcop met mij in zuidwestelijke richting,
ik zon natuurlijk op do vlucht. Papenision
had echter een scherp oog op mij. Einde
lijk kwam een gunstig oogcnblik. Tegen
3 uur des namiddags vroeg ik eon poosje
rust. Wij stegen van onze paarden af on
gingen jiggen. Vijftig passen verwijderd
kvvam een bron uit do rotsen te voorschijn.
Ik vroeg Papenision om water on hij ging.
Ik sprong thans op on hot volgend oogcn
blik had ik don zadelriom van zijn paard
mot mijn zakmes doorgesneden. Bliksem
snel ontdeed ik mij toen van sluier, rok
en jacket, die mij op de vlucht zouden
hinderen en sprong op den rug van mijn
paard,-Juist op, tijd, want reeds kwam do
Niewc soort van oplichting,
Het „Leidsch Dbld.' 'kreeg van een zij
ner abonné's een groot stuk papier, op
het eerste gezicht een effect van groote'
waardel liet zag er n.l .geheel zoo uit:
rechts bovenaan een zegel en op do dorde
pagina zoo waar coupons om te knip
pen 1 Bij nadere beschouwing bleek het
een „Prcmiebewijs, groot f270" te zijn!
En wat voor „Prcmiebewijs I"
Let wel! Men moet do 1270 in 45 ach
tereenvolgende termijnen betalen; maar
daarvoor wordt dan ook waar geleverd.
Die waarde bestaat uit „nummerbewijzeri"
waarin staan opgegeven de nummers van
de loten, op welker prijzen men het recht
heeft.
Iloelt. men nu den eersten tormijn be
taald, dan krijgt men nummerbcwijzcn van
de drie eerste loten, heeft men den twee
den termijn betaald ,dau krijgt men weer
nu mme. bewijzen van andere loten, enz,
Maar om uil den luitjes toch ook liet
genot te gunnen, van ook eens een cou
ponnetje te kunnen knippen, zijn er aan
het stuk twaalf stuks, daarvan tor waar-
do van f 1.20, die men in do betaling kan
geven bij betaling van de termijnen I Js
dat nu niet prachtig? In plaats te zeggen:
het stuk kost f 255.GO zonder coupons,
neon, 't kost f270, maar je kunt dan ook
twaalf coupons knippen van f 1.20.
Nu heelt men al dien tijd ,als al het
vérdere in den haak is, de kans een
prijs uit do loterij te trekken; of het ooit
gebeurd is, dat iemand eens 100.000 fran
ken heeft getrokken en ook heeft gekre
gen, dat zullen we maar niet onderzoeken.
Ieder ander zou echter denken, dat men
toch ten slotte al do loten, waarvoor men
betaald heeft, zou thuis krijgen. Neen, na
betaling van de 1270 krijgt men 5 loten
thuis, die een waarde van 1124.00 hebben,
zooals we hebben uitgerekend! Als dit
nu geen goed zaakje is, dan weten jvïj
hel niot! Maar toch zouden wij onzen
abonné's aanraden: doet zulke gekkighe
den niet en belegt uw wellicht zuur ver
diende gelden op andere wijze, dan jjn
zulke waardelooze premiebewijzen. Als de
mijnheer, die zo u verkoopt, er op oen
goeden dag van door gaat, dan hebt ge
een duur betaald Prcmiebewijs, maar
geen geld I
liet is mar in de wereld; men mag
geen onnoozol loterijtje honden, maar hier
wordt het publiek op groote schaal opge
licht en... mag dat dan?
Trouwlustige Amerikanen,
Op den de vorige weck g-cvierden Thanks-
givingsclag heeft de Amorikaanschc trouw
lost oen record behaald. Nog nooit werden
op één dag zoveel liefdesparen in don echt
verbonden. Van den 70-jarigeri oud-minister
van financiën Lynmn Gage af lot dc jong
ste bruid toe, schijnen alle Amerikanen juist
dezen dag te hebben aitierkorcn. „Meer brui
den dan fai-nnteti" meldt een telegram uit
het Westen.
ïn Chicago konden Burgerlijke Stand en
gecslcdijken haart niet gereed komen. Toon
eindelijk avonds laat den stroom lnilt ge
boden werd, «aren niet minder dan dui
zend paren in-den echt verhouden.
Uit Louisville, Baltimore, Pittsburg, Cin
cinnati en andere steden komen eveneens ro-
coulcijIers. To St. Louis gaf een huwelijk*-
statisticus zich over aan hot genoegen, de bij-
omdmulighpden waar 4c nemen en te boek
te stellen. Hij registreerde 210 huwelijken,
232 blo/.ingen op het bureau van den B. S-,
1487 kuchjes cn 1157 zielvolle blikken.
galante Papenision met het water. Hahal
De oogen van den verliefden knaap, toon
hij zijn mooie bruid in een Fransch zee-
eadet veranderd zag. ik gaf mijn paard de
sporen. Huilend van woede vloog Papeni
sion op zijn paard af, hief zich in den
stijgbeugel -- rats, gleed het zadel cr af,
en mijn naar liefde dorstende vrijer rolde
in liet gras. Ik echter reed or van door
als de wind. Woldra zag Ik vervolgers
achter mij stellig had Papenision zijn
lieden op mijafgestuurd. Maar het geluk
was met mij me voila, daar bon ikl
Emil en ik stonden intussehen als op
hcele kolen.
„Maar AigyaI" riepen wij thans bijna
gelijktijdig.
„Waar 'is zij?"
„Komt," zcido toen de Armeniër enging
ons voor naar con cr naast gelegen ver
trek. Een uitroep van verbazing ontsnapte
onzen lippen, want midden in do kamer
stonden do beide dikke begeleidsters van
den ouden bediende, en een dor twee was
er juist aan toe, de andere van haar Idee-
ren on verscheidene hieronder bevestigde
kussens te ontdoen ea haar de' lompe
gele schoenen van de voeten to trokken.
En als een schitterende vlinder uit lmt
rupsenomhulsel, kwam thans een heerlijke
meisjesgestalte te voorschijn.
„Aigya," juichte Emil, cn snelde met
uitgestrekte armen op zijn herwonnen ge
liefde toe.
Don volgenden morgen worden de ICau-
danoscn en de troeponafdcelingcn inge
scheept, waarop de vloot don terugtocht
naar Kanen aanvaardde,
i Aigya was intussehen mot Ënrl opreis
naar Korinthe, waar zij vervolgons in hot
huw olijk verbonden werden.
