63"°
Jaargang.
Eersle Blad.
Donderdag 9 December 1909
Mo. 13173
It e li li i s g o v i n g.
Om het kind.
ÈJ}
ÏCeiiiiisgeFiiig,
BUITENLAND.
Marokko.
„Jij dat begrijp ik niet
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon-en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen tl. 1.25 franco
per post XI. 1.65.
Prijs per weck: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen woiden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten dos middags vóór een
uur aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Unveil No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 10 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent por regel, Grootc letters naar dc plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau to bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- cn Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, hij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
Oproeping onder (le wapenen van oen
verlofganger der Militie
De Burgemeester van Schiedam,
ïoepl hij deze op den milicien-verlofgan
ger
KORXEL1S GILIJAMSE,
lot ding der gemeente Rotterdam, van de
lichting 1901, beboerende tot het
3de Regiment Infanterie,
om op grond van art. 12-1 der Mililiewct
1901, 'wegen» het niet naleven van het be
paalde bij ait. 120 dier Wet, op den 3den
Januari 1910 \oor den tijd van veertien
dagen in werkelijke» dienst te komen.
Genoemde verlofganger moet mitsdien op
dien dog, des namiddags vóór vier uur. bij
zijn korps le Bcrgen-op-Zoom tegenwoordig
zijn, gekleed in uniform en voorzien van al
de voorwerpen van kleeding en uitrusting
door hem bij zijn vertrek met gioot verlof
medegenomen, alsmede Van verlofpas en
zakboekje.
Schiedam, den Ssten December 1909.
Dc Burgemeester voornoemd,
M. A. BRANTS.
Drankwet.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam
brengen, ingevolge artikel 12, le lid der
Drankwet, ter openbare kennis, dat bij ben
een verzoek is ingekomen van J, BEXTER
MAN, kastelein, wonende Nieuwe Ilaven
no. 283, om vergunning voor den verkoop
van sterken drank in hel klein, voor gebruik
ter plaatse van verkoop in de 4 lokalen van
liet door hem bewoonde gebouw »De Vriend
schap", benevens voor den daarbij behoo
renden tuin
en herinneren, dat, ingevolge het 3e lid van
art. 12 der Drankwet, binnen 2 weken na
deze bekendmaking tegen het verleenen van
de vergunning schriftelijk bij hun "College
bezwaren kunnen worden ingebracht.
Schiedam, 7 December 1909.
Burgemeester tn Wethouders voornoemd,
M. A. BRANTS.
Dc Secretaris,
V. SICKENG-A
Roman naar liet Duitsch van
PAUL GRABE1N.
34)
Dat oogenblik zul ik uiel liclil vergeten
Ik zag niets dan bleeke, angstige gezichten
opeens vor»tomden dc gesprokken zij, die
daar juist zoo vroolijk zaten te praten, zwe
gen nu,. Tot mij kwam de mare juist ia eea
©ogenblik toen ik alleen was. De officieren
waren alleen in de kajuit bij den generaal
die op last van den keizer aan boord geko
men was, om hun dc afscheidsgroeten van
zijne majesteit over lebrengèit en nog ciikclo
speciale instructies te geven. Ik was verlamd
van schrik en Herbert was niet bij mij!
,,Ook toen liij eindelijk terugkwam, zeer
bleek cn ernstig zooals al zijn kameraden
die mol hem bij don generaal geweest wa
ren, word ik niet kalmer. Een geeslelijko
kwam aan boord om den zegen uit to spro
kon over degenen die naar liet, terrein van
den oorlog gingen. Hoe roerend, hoe tref
fend was dat oogenblikEen godsdienstoefe
ning onder de wapperende krijgsbanieren, en
liet altaar versierd.met zwart, rood en witte
vlaggen. Ook de priester scheen het ver
schrikkelijke nieuws ook al gehoord ie heb
bon, want hij hield een zeer ernstige toe
spraak. Hij sprak ervan dat misschien zeer
velen hun vaderland niet weer terug zouden
zien, dat menig jong leven dat hier annwezi.
was, weldra -geofferd zou moeten worden
voor dat vaderland.
Toen hij dat wi werd ik zoo bang, Ilcrla
zoo doodsbang. Ik stond naast Herbert de
vrouwen der officieren mochten tijdens den
Schiedam, 8 Dcc, 1909.
ITALIË.
Opzienbarend kan het aftreden van minis-
lei-president Giolitti niet genoemd wot den,
suit liet brengt in den politieleen toestand
geen verandering. Moer dun tien jaren is
deze sluwste van alle sluwen, zooals hij ge
noemd wordt, in Italië aan liet bewind ge
test en sloeg zich overal door heen, dat het
m genoegen was om te zien. Want Gio-
Iti'b program hield zich niet met groÖDclie
dingen liczia, en streefde er alleen naar om
met alle middelen een welwillende meerderheid
bijeen te hebben. Met allemiddelep zeggen wc
cn de laatste veikiezingcn, waarbij de regcering
in Zuid-Italië haar candidnten door mi
litairen en politic aan do overwinning hielp,
zijn daarvan het bewijs. Zoo heeft deze van
een ruim geweten voorziene, maar in alles
uitgeslapen pmlementai iér steeds voor een
overweldigende volgzame meerderheid ge
zorgd, welke \oor hem door liet vuur ging
n w'uartcgcn op den duur noch dc rcclil-
schc noch de linksalie meerderheid iets "ver
mocht uit te richten. Tallooze kwesties van
den dag heelt Giolitti op deze wijze opge
lost, tallooze vvetsont werpen doorgedreven, lot
ook hem eindelijk het noodlot heeft nchter-
inald. De noodzakelijke vernieuwing der
bohoepvnartovcrceiikomsteii dwong rogec-
•ing een steek te doen in het wespennest van
dlc mogelijke gewestelijke en particuliere
hellingen ea liet gevolg was de afval van een
groot deel der regceringsmecrderheid. Maar
slim, als altijd, haalde Giolitti uit zijn parle
mentaire rommelkamer du overoude „belas
tinghervorming", een artikel dat nog steeds
geen aftrek had gevonden, te voorschijn,
maakte het wat mooi op cn viel er ovor.
Beter over een zoogenaamde democratische
belastinghervorming te struikelen, dan over
do scheepvuartovereonkomsteii, dacht G-ioliltg
die zich van zijn heldhaftigen aftocht ter doge
bewust was. En zoo vensellijnt hij thans voor
zijn land als do gioote „volksvriend" en
„democraat", die het volk voor oen deel van
dc zware belastingen wilde ontheffen en
door de vertegenwoordigers van datzelfde
volk (vooial door ,-oeiali»trn, republikeinen
en indiealen) in deze edele daad wend ver
hinderd. Een beleren „vul" luid Giovanni
Giolilli nooit kunnen doen En daarbij
Licht hij ill zijn vuistje, want hij diceft
immens nooit van z'n leven aan die hij
de hoeieti politici zoo onpopulaire bclns-
tiaghoi vorming gedacht Alles zand in
te ooffen
Men vraagt zich af, wat nu? Bet zal aan
km opvolger van Giolitti niet gemakkelijk
vallen om een duurzame, betrouwbare meer
dorheid samen te stellen. De uiterste linker
zijde zal wel als voorheen haar gewicht in dc
f-ehaal werpen. Grooto jammer iieerscht ook
hij de talrijke „organen der openbare meo-
vvanncer dc leider der ra
dicalen, de heer Somiino aan het roer komt
de subsidies uit het geheime fonds zullen
ophouden te vloeien. Want Sonnino pleegt
niet eens zjjn eigen partijbladen „staatssub
sidies" te geven Daarentegen behoorde
het „beïnvloeden der pers" tot een der voor-
uiimste ondeideelen der „regeeringsteehniek"
au den afgetreden staatsman
Over - de buitenlaadsche politiek van liet
Lutijnsche lid van liet Drievoudig Verbond,
erkoert men niet in ongerustheid. De minis
ter van builcnlandsche zaken Tittoni blijft
on mocht hij heengaan, dan zal zijn opvolger
ongetwijfeld zijn voetstappen blijven drukken.
Hoeveel zijn bondgenooten op hem kunnen
ekenon, zal toch eerst in kritieke lijden dui
delijk aan den dag komen.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
dienst naast haar mannen staan ik zooht
zijn hand en drukte die heimelijk. En zoo
bleven wij don gamellen tijd staan, hand in
§fmd« Wat ik op dat oogenblik gevoelde cn
ducht, Ilcrta, wat ik leed, ik kan hot. je niet
zeggen, liet was mij of ik, die toch al vijf
lange jaren met Heihurt gehuwd bon ge
weest, eerst nu voor liet ecist werkelijk 6ón
met hom werd. Er ontwaakte iets in mij dat
ik nooit gekend had, iets groots, iets ernsti
iets heilig» Ilcrta op dat oogenblik heb
ik geweten, wat eigenlijk liefde is! liefde
waarachtige liefde, die niet aan zichzelf maar
aan anderen alleen denkt. Mijn geheele leven
vloog aan mijn blik voorbij. Wal weinig had
ik Herbert gegeven en wat had ik niet
voor hem kunnen zijn En eerst nu dacht
ik aan dat alles, nu hot soheidensuur gesla
gen had, nu, dut hij weg zou gaan, weg van
mij misschien voor altijd
Wat de geestelijke nog meer zei weet il<
niet-, maar ik zag maar steeds naar lier
borls gelaal, als moest ik dat vast in mijn
geheugen prenten zijn lief gezicht, zijn
ernstige trekken, ik zag het uati door mijn
tinnen en ik drukte steeds meer zijn hand
Toon, opeens wendde hij zijn oogen naai' mij
ou keek mij aan, zoo wonderlijk als hij no;,
nooit* gedaan had een blik die mij onge
kende zaligheid deed gevoelen en togeiij
diepe smart.
Toen was dc priester klaar inct zijn predi
katie en werd er een oud zeemanslied dooi
de matrozen aangeheven, dal bekende lied
dat eens gezongen worde cn dat uitklonk bo
ven liet altaarlawaai, toen ons schip ,,Tltis!
schipbreuk leed op de verre Ocstaziatisehe
kust, waarbij de kleine, dappere bcmannin,
mot cere den dood vond
overeenstemming met het voorstel van do
commissie van onderzoek de vroegere mi
nisters Cliristensen en Berg voor het Rijks-
gerecht te dagen.
België.
Tot opvolger van den h'cer Do Mot is
tot burgemeester van Brussel benoemd de
wethouder van onderwijs Adolf Max. Dc
heer Max is vceilig jaar oud.
Hel gevolg van deze benoeming is ge
weest, dat de wethouder van publieke
werken, die zich' door do benoeming van
den jongstcn wethouder door de regce
ring gepasseerd acht, zijn ontslag heeft
ngedieud. Uit solidariteit heeft daarop
ook dc wethouder van financiën, de heer
Grimard, zijn baantje neergelegd.
B u) g a r ij e.
De Stamboclof-partij publiceert in haar
orgaan „Vetsjena Posjila" onthullingen
over een zoogenaamd complot tegen koning
Ferdinand van Bulgarije, waarin een Ser-
isch minister en ook de voormalige
kroonprins George betrokken zouden ge
weest zijn. In 1905 zou, een eedgenoot-
ch'ap uil Belgrado, bestaande uit Macedo
nische bendeboofden en officieren uit de
aanhangers van kroonprins Geoige, twee
agenten met een bedrag in geld van
50.000 francs naar Sofia gezonden hebben
om Ferdinand van Bulgarije te vermoor
den. Deze agenten zouden door den be
kenden revolutionair Bovis Saratof ont
dekt, aan de politie overgeleverd en uit
Bulgarije verbannen zijn. Bij een der agen
ten was een brief gevonden van een Ser
visch' minister, waarin stond, dat dc ver
moording van vorst Ferdinand Tiet doel
van een Servisch-Bulgaarsche verbroede
ring moest zijn. Deze onthullingen wokken
natuurlijk groot opzien. Men meent echter,
dat de onthullingen op touw, gezet zijn
om een Servisch-Bulgaarsch bondgenoot
schap te verhinderen.
üuitscblanfl.
In den Rijksdag is gisteren do behan
deling van do interepitalie over dc werf
te Kiel tot een einde gekomen. De vrij
zinnige en sociaal-democratische afgevaar
digden herhaalden nog eens in verscherp
ten vorm do verwijten togen het 'bestuur
van do werf en klaagden over het ontslaan
van arbeiders, dio bezwaren en grieven
hadden geuit.
De staatssecretaris van marine ant
woordde dat het mariiiebcstuur zich vol
strekt niet 0111 dc denkbeelden van dc ar
beiders bekommerde, maar dat het op de
werven geen socialistische agitators duldde.
De heer Legion, afgevaardigde voor
Kiel, sociaal-democraal, dood een heftigen
aanval op staatssecretaris Tirpitz, die,
zooals hij zeido, aan den Rijksdag ver
antwoording schuldig was voor de ver
spilling der rijksgelden, die door dc ar
beidende bevolking worden opgebracht.
Wohdor, de nieuw gekozen, socialisti
sche onder-voorzitter van den Landdag
van Saksen-Meiningen, heeft zich schrif
telijk verbonden, dat lichaam hij ambte
lijke plechtigheden te zulten, vertegenwoor
digen. Daarop heeft hertog George de ver
kiezing bekrachtigd.
D enemarkon.
Hel Folketiag hoeft gisteren besloten jn
„Vast, zij nan zij, willen wij staan,
Getiouw tot in den dood
En als vrij sterven dekke ons
De vlag zwart, wit mot rood
Wat pakte dat lied ons allen aanWij
weiden er door meegesleept, opgeheven als
door een reusachtigen vloedgolf en vergaten
er ons leed cn onze vices door. Het was of
wij allen elkaar begrepen, of wij óën werden
hij dat lied dat door enkele honderde stem
men werd gezongen cn dat klonk als uitge
galmd door ëón reuzenstem, een machtige
geweldige melodie. Het was een oogenblik
zooals wij muur eens in ons leven doormaken
Toon was ook dat voorbij, Herbert en ik
gingen in zijn hut om afscheid te nemen-
Wij spraken beiden geen woord maar toen
wij allen waren in het kleine vertrek, kon
ik mij onmogelijk langer inhouden; Ik wierp
mij aan zijn horst cn klemde inij aan hem
vast als wilde ik hem niet laten gaan. Hij
drukte mij zacht on rustig tegen zich aan
sticek mij maar steeds over het haai- cn
trachtte mij te troosten. En plotseling kuste
hij mij op het voorhoofd en zei loeder: „Mijn
Lisbeth, mijn arme, kleine, lieve Lisbolh
Waarom is dit uur niet veel eonlcr gekomen
hoeveel anders had dan alles kunnen vol
den In mijn verdriet heb ik op dat
oogenblik niet nader over die woorden ge
ducht, de gedachte van te moeten scheiden
.hield mij t'eveel bozig; maar later kwamen
die woorden van mijn man mij weer te bin
nen. Wat had hij daarmee bedoeld? Het
klonk zoo raadselachtig, zoo veelbetcekenend
of er iet» geweest was dat hem van mij Ver
wijderd luid gehouden cn dat 1111 hem op
dezen weg gebracht had.
Nu echter is hol te laat. Nu is hij al ver
Turkjjft,
De gezant van Griekenland heeft hij de
Porto- een krachtig protest ingediend ter
zake van den op een 'Griekschen koipo-
raal door Turksch'e soldaten aan dcgien»
gepleegde» moord. De gezant doelde mede,
dat de herhaling van een dergelijk voor
val ernstige gevolgen zou kunnen hebben.
De juweelen van den gewezen sultan
Abdcl Azis zijn niet verkocht door de
Paiijscho bank van leening.
Sultan Moelay Hafid heeft zicli n.l, te
gen den verkoop, verzet omdat de edel
gesteenten, als Marokkannschc kropnjmvee-
lcn, aan den bcheerscher der geloovigeti
in Marokko bohooren. De vertegenwoor
diger van Moelay Ilafid, kon het lom
merdbriefje van Abd-el-Azis niet overleg
gen, dat zou, verloren gegaan zijn, maar
bood in plaats daarvan een cheque van
1.500.000 frank aan. De verkoop van de
juweelen is nu opgehouden en de ander
half millioen frank zijn als onderpand
achtergelaten. Indien hol'lommerdbriefje
niet gevonden w or dij zal de verkoopnig
nu toch over een maand plaats hebben.
Een Fransch blad meldt, dat de Fransche
consul te Fez liet lommerdbriefje in zijn
bezit zou hebben.
Yetoenigde Staten.
President Taft heeft gisteren zijn reeds
van hier op zee en mijn vragen kan hij niet
meer beantwoorden, hij hoort ze niet. Ziet
ge, Ilcrta, dat is het verschrikkelijkste van
alles dut ik dat raadsel niet meer heb kun
nen oplossen en dat het mij nu voort
durend pijnigt. Wat- kan hij toch met die
woorden bedoeld hebben? Dag en nacht
plaagt mij die vraag. Een vreeselijk, pijnigend
vermoeden is er in me ontwaakt en laat mij
geen rust meerBen ik misschien zelf dc oor
zaak geweest, dat hij weggegaan is? Ik, die
altijd zoo oppervlakkig was? fk weet immer
nu dat ik niet goed voor hem geweest ben
niet zooals ik bad moeten zijn Ilij zou daar
om al die jaren diep ongelukkig voortgeleefd
hebben aan mijn zijde! Mijn leven was al die
jaren zonder inhoud, zonder bestemming, zon
der doel. Ik herinner mij nu zoo menigen
dioevigcn blik van hem, die verwijtend op
mij rustte, zoo veel van die kleine uitingen
Van hem waar ik vroeger nooit aan gedacht
heb cn die herinneringen drukken mij
zoo ontzettend zwaar. Steeds weer denk ik
Door mij alleen is hij weggegaanHij kan
liet leven mm mijn zijde niet meer verdragen
En als er hem nu een ongeluk overkomt
dan hen ik daar do schuld van, ik, §§jn eigen
vrouw."
Op dcz.e wanhopige woorden volgde een
stilte, toen zei lleri-n plotseling:
„Noen Lisbeth, jij nietPijnig je zelf
niet langer, niel jij bent daarvan do schuld.
Lisbeth keek met een verdrietig gezicht
haar vriendin aan, zonder haar te begrijpen.
Hoe kon llerla dat zoo beslist zoggen, alsof
zij hel zeker wist?
„Niet ik? Maar wie dan vvM?"
„Ik."
lang aangekondigde en mot ongeduld ver
wachte Boodsclmp, troonrede zouden wij
Ouden eieldlingen zeggen, mm het Congres
ooigelczen. XLij verklaart daarin, dat de be
trekkingen met de vreemde mogendheden
voortdurend vriendschappelijk blijven. De
houding der Yeieenigde Staten tot de Kongo-
kwestie wordt welwillend genoemdde uitnoo-
diging van Noorwegen tot een internationale
conferentie over dc positie van Spitsbergen
werd aangenomen. De bedoeling is, dat do
Voreenigde Stalen niet de schikking zullen
onderteekenen door de Europeesclie be
langhebbenden te treffen, maar op de uit-
oering van liet aan te nemen beheerstelscl
mede /Allien toe/.ien.
Spiekende over den voortgang van den
coiifetitutioneeleii regeeri ng.-vorm op den
Balkan merkt de president op, dat er alle
■eden voor de Amerikanen is 0111 zich een
giooter aandeel in den handel daar te ver
zekeren. Wat Latijnsch Amerika betreft,
merkt de heer Taft op, dat met de veran
derde omstandigheden in de Unie en do
Zuidelijke republieken do bezorgdheid die
de Monroeleer deed geboren worden, vrij wol
erdwenen is, noch dc bestaande, noch eenige
mderc leer van Amcrikaansehe politiek zal
ooit ei toe mogen- bijdragen, dat onverant
woordelijke rcgecringen in stand blijven, die
trachten aan hun billijke verplichtingen te
ontkomen.
De president voorziet een reusachtige ont
wikkeling van den interkoloiiialen AmeriJ
knanschen handel, welke omwikkeling zal
bevorderd worden door vergemakkelijking
van het verkeer. Dij maakt melding van
het denkbeeld der oprichting van een grootc
bank in Latijnsch Amerika, spreekl over de
verbetering van dc betrekkingen met Vene
zuela.
Ten aanzien van het Verre Oosten ver
klaarde president Taft, dat Amerika aan
den eisch van gelijkheid van rechten in
China vasthoudt en de eerbiediging van de
integriteit van China wil. Een groep Amc
rikaansehe bankiers slaagde er in, aan
deel te krijgen in de grootc spoonvcglee-
ning, op voorwaarden, waarin de regeering
kon toestemmen.
Komende lot hot financieel© verslag
over het deficit, geefl dc president den
raad, obligation uit 1e geven ten behoeve
van den aanleg van het Panamakanaal.
De president wijst verder op do noodza
kelijkheid van bezuiniging daar de ramin
gen voor het komende jaar 55 millioen
lager zijn dan voor hot loopendc jaar.
Dc American Sugar Refining Company
profileerde in hoofdzaak van dc douane-
knoeierijen, maar Taft ontraadt het con
gres thans de zaak in onderzoek to nemen.
Wat de tariefwet betreft, president Taft
h'oopt cn gelooft ,dat geen taricfoorlog zal
volgen, nu aau de uitvoerende macht ze
kere macht hij dc toepassing is gelaten.
Hij herinnert aan do macht, die den pre
sident is gegeven ,maar lfoopt, dat de
In verwarring keek zij Ilortu aan. Deze
was zeer bleek geworden, maar' een Vastbe
raden trek lag om haar mond. Nu moést ze
spreken, om de arme vrouw, die zich zelf al
lerlei verwijten maak® te helpen. Eu daarop
vertelde zij alles zonder iets te verzwijgen,
„Barmhartige God dan is Herbert ver
loren!'' Dat was de eenige gedachte waar
van Lisbeth vervuld was.
„Dan w i 1 hij niet terugkomen, en ik zal
hem nooit weer terugzienIn groote ontzet
ting riep Lisbeth die woorden uit.
llerta stond naast haar, zonder fe spreken,
maar met groot medelijden voor Lisbeth, dm
zoo hevig moest lijden. Zij kon niet verdra
gen dat haar vriendin liaar aanzag. Steeds
verweet haar geweten haar luide: „Ziet, ook
dat is jou w werk
En wat ze tot nog toe niet had gedaan,
hoe groot haar eigen verdriet ook was, dat
deed zij nu z.ij het lijden van do arme, ge
martelde vrouw z,ag, die van haar man ge
scheiden werd juist op hot oogenblik toen
haar liefde zoo groot was.
Zij vouwde de handen en er kwam een
stil gebed op haar lippen: Indien het moge
lijk is laat dan toch het verschrikkelijkste
van alles niet gebeuren Laat hij in het leven
blijven, hint hij voor haar behouden blijven,
laat niet zijn dood het loven van deze schul-
dolooze vrouw brekenZij voelde haar voor
hoofd branden en keek naar Lisbeth, haar
gedachten joegen wild voort, cn zij zocht,
zoel it of er nog niet ergens een uitweg was.
En plotseling meende zij iets ontdekt <c
hebbeneen mogelijkheid, een hoopvol ver
schijnsel.
(Wordt vervolgd.)