klaring van vonnissen, gelijke fiscale behan deling van ondernemingen, in verschillende Staten werkzaam, enz. enz. Zien wij goed, dan vult dit plan liet eerste uitstekend aan. Waren ivij wat te ideologisch, de heer Baie is misschien wat te concreet, hecht te veel gewicht aan den toch altijd nog nader te onderzooken economischen kant der zaak. Inltissclien doet zaju betoog zien, dat dc groote menigte der harde wer kers groot belang heeft bij een verwezenlij king der plannen. Laat men nu die groote menigte er niet te veel buiten, gelijk bij dc Bolgisch-Hollandsche entente wel wat het geval is, verliest men niet uit het oog dat er veel propaganda gemaakt moet worden, dat de beweging verzinnelijkt moet worden in congressen, collectieve bezoeken, „piofossoren- Tuil", tentoonstellingen, maatregelen voor onderling vreemdelingenverkeer, pers toenade ring, kortom dat de kleine staten vóór alles eerst eens goed kennis met elkaar moeten ma ken, verliest men dit alles niet uit het oog en bestudeert men intusschen dc meer con crete plannon van den heer Baie, dan is er alle kans, dat ook de kleine staten van West-Europa eens zullen ervaren de waarheid van de oude spreuk, dat door eendracht kleine dingen groot worden. Gemengd Nieuws. Waarschuwing tegen boezemvormers. liet gemeentebestuur van Leipzig heeft een waarschuwing uitgevaardigd tegen pillen, poe ders en watertjes, die men ook m Nederland- sche couranten aanbevolen ziet ter aankwee king van schoone vormen in korten tijdBus- tol, Pilules Orientales, Bellaforma en mem- ven dien aard. Het gemeentebestuur onder richt daarin de burgeressen, dat volle lichaamsvormen uit een natuurlijken aanle: ontstaan en niet kunstmatig kunnen worden to voorschijn geroepen; zeker niet door mid delen, die, meestal uit zout, meel, suiker, stijfsel of mout bestaande en begeleid van leu genachtige verhalen, voor veel gold aan den „man" worden gebracht. Evenmin verdienen do zeer dure toestellen, die tot hetzelfde doel worden aangeprezen en op galVano-magnc- tische wijze heetea ie werken, eonig vertrou wen, en het ergst zijn wel enkoio middelen, die arson ik bevatten. („Moleschott.") Een dure brug. Tc New-York is een nieuwe groote brug, „Manhattan Bridge", de vierde brug over dc East Rivier voor het verkeer geopend. Zij heeft twee verdiepingen: do bovenste i; bestemd voor spoortreinen van de „Elevated Railway" en de onderste voor tramwagens, andere loeituigen en voetgangers. De brug is G855 \oet lang; haar grootste spanwijdte is 1470 voet. De bouw heeft- 13 milliocn gulden gekost. ALLERLE I. EEN ONTGOOCHELING. Professor Fan den Hoven overkwam wat meer groote mannen bij ongeluk is overkomen, en wat in do meeste geval len tot heel wat onaangenaamheden aan leiding heeft gegeven. Op een morgen, aan liet ontbijt do cou rant lezende, zag hij daarin Professor Van den Iloven. t Tot ons groot leedwezen is hedenmor gen vroeg plotseling overleden onze be roemde stad- cn landgenoot professor Van den Hoven. Hij heeft de wetenschap vele jaren lang mot trouw en grooten ijver gediend, tal loos zijn do leerlingen over de geheelo wereld verspreid, die met dankbaarheid herdenken den invloed, die het onder licht van den zoo bijzemderen man op hun Universitoits-ontwikkeling heeft ge had, meer, op hun levensinzicht en hun opvatting van de wetenschap. Professor Van den Hoven, geboren, te II., op den lOen Januari 1843, studeerde te Groningen, cn promoveerde op een proefschrift over do ontwikkeling der sui kerziekte op Java. Enz. enz. De professor las dit bericht, en was zeer verstoord. In het eerste oogenblik wilde bij aan de courant doen weten, dat hot heriebt op zijn minst genomen, zoor overdreven was. Maar hij deed het niet. Ilij was dus verstoord. Maar in den loop van don dag kwa men er oen aantal brieven van rouwbe klag in aan zijn lamilie. Daarin werd met zooveel eerbied over hom gesproken, er werd zooveel goeds van hein verteld, en er bleek zoo groot leedwezen van zijn voor de wetenschap te vroegtijdig afster ven, dat hij zich heuseh een beetje wel- behagelijlc ging gevoelen. Zijn populariteit was dus wel enorm, hij had het nooit durven hopen. En lang zamerhand gevoelde hij zich over het on tijdig bericht gevleid. In den namiddag maakte hij met zijn gewone waardigheid, maar met grooter trots dan ooit, zijn dagelijksche wande ling, en hij ontmoette een goeden bekende. „Zoo, goedendag, professor, lioo maakt u het?" riep deze hem al uit de verte tegemoet. ,,U ziet er gezond uit, wol, dat doet me genoegenj De professor was beloedigd. Ilij gevoel de zich uit den hemel zijner waardigheid neergedaald. „U schijnt niet te weten, dat ik daton uitvallend„Maar hebt u dan niet in de courant gelezen, dat ik gis teren gestorven ben...?" den te kleuren, waarbij hij even gemak kelijk zijn linker- als zijn rechterhand ge hruikte; toen kwam zijn gelaat aan de beurt, en ik lachte aveer, maar ditmaal van vreugde, want ik had al mijn moed bij elkaar geraapt, en voelde, dat ik er in zou slagen hem te vatten. „Waarom lacht go nu weer?" vroeg hij op barschen toon. „Omdat go uw wangen veel te donker maakt; uw oogleden zijn wit, en om uw lippen hebt ge een heelen kring vergeten," zei ik, zooveel mogelijk vastheid aan mijn stem. gevend. „Goede hemel!" riep hij uit en zich toen tot mij wendend, sprak hij„Neem gij den borstel en verf mij." Ik nam don borstel, en hield mij of ik org beefde, toen ik hem aanraakte. „Dwaas, die ge zijt," riep hij uit. „Ik zal je geen leed doen, maar zie dan toch hoe snel do trein rijdt er is geen oogenblik te verliezen." „Goed, mijnheer t" was mijn antwoord, „maar dan moet ge ook doen, wat ik u zeg." Ik nam zijn jas, on sloeg die om hem heen, zooals dat in een kapperswinkel gebeurt, en terwijl ik hem vroeg zijn oogen te sluiten, begon ik do leden te kleuren. Het volgende oogenblik nam ik den horstel in mijn linkerhand, met mijn rechter deed ik' het stopje van hot chlo- roformfleschjo af, cn goot de helft van den inhoud uit op de watten, waarin hot verpakt was geweest. Gelukkig was het een groot stuk, en terwijl ik den horstel liet vallen, drukte ik hem' do watten op peus en mond# ZONDERLINGE HUWELIJKEN, liet is van algomeene bekendheid, dat iemand zijn grootmoeder niet kan huwen, on toch, zegt do correspondent, van een zeker blad, ken ik een lieer, die zijn groot moeder naar hot altaar geleidde ge noemde dame was jong cn mooi. De vork zat aldus in den steel: grootpapa had een dochter, dio een weduwnaar trouwde mot volwassen zoons, lang nog voordat grootvader hertrouwde. Toen hij stierf, huwde zijn weduwe een van de boven vermelde zoons, waardoor zij haar eigen kleinkind werd. liet komt niet dikwijls voor, dat een tante den aanbidder trouwt van een nicht, maar toch had onlangs in een kerk in Engeland zulk een huwelijk plaats. Hot geval was des te dwazer, omdat dc tante Ieelijk, hoekig en arm was; het nichtje daarentegen mooi, bevallig en rijk. Men vraagt zich tevergeefs af, hoe iemand zulk een vreemde keuze kon doen. Niet lang geloden lazen wij de beschrij ving van een huwelijk tusschon een doof stommen bruidegom on oen blinde bruid. Do schrijver, dio ooggetuige bij de plech tigheid was, zei, dat het oen treurig ge zicht was. Tevens merkte hij op, dat er bij hot gelukkige paar onmogelijk sprake kam zijn van twisten of krakeelen. dio alreeds zijn broeders cn zusters bad doen vermoorden, nadat zij tusschen haar gemaal en diens kinderen uit het eerste huwelijk op listige wijize het zand der tweedracht had gestrooid. Chelperich waag de het niet, zijn zoogenaamd muitzieken zoon met geweld uit de kapel van den heiligen Mra-Linus te laten verwijderen, in do vaste overtuiging, dat zulk een schen ding dor vrijplaats ten strengste gestraft zou worden. Intusschen wilde hij toch ook het slachtoffer zijner door Fredigunde aan gehitste woede niet laten ontsnappen; en in die verlegenheid kwam hij op een zonderlingen inval. Eigenhandig schreef hij den 100 jaar te voren gestorven hei lige een brief, en verzocht hem daarin uitdrukkelijk om de uitlevering van zijn weerhaistigen zoon. liet request werd op Martians' graf gelegd met een blad per kament er naast, waarop de heilige zijn beantwoording van het liefdelooze smeek schrift kon schrijven. Martinus was oven- wel barmhartiger dan do tweede vader; het antwoord volgde niet, en Moroven ge noot gedurende gcruimen tijd de bescher ming van den heilige, zoolang hij in de kerk bleef. Toen bij evenwel op zekeren nacht de onvoorzichtigheid beging, zich buiten te wagen, werd de ongelukkige door de op don loer liggende spionnen gegrepen en op bevel van zijn tot waanzinnigheid toe verblinden vader doodgeslagen. Do bloeddorstige Fredigunde verheugde zich uitermate over dit feit. Eenige jaren later liet zij haar door gewetenswroeging gefolterdon gemaal door moord uit den weg ruimen; en in een vroeselijkon aan val van woede sloeg zij met het deksel van een kist haar eigen, dochter Rigunt dood. Daarop bestuurde de geduchte womv als regentes met verstand en wijsheid het rijk, cn liet het in bloeionden toestand achter aan haar zoon Lotharius, toen zij in 597 stierf. In den zak van een man, dio onlangs gedood werd door een nitro-glyccrine-ont- ploffing, werd gevonden een groot zilveren geldstuk, in welks bovenkant een kleiner geldstuk was ingedrongen door de kracht van de ontploffing. Aan den achterkant van het geldstuk vond men het duidelijke afdruksel van nog een andere munt. OOK EEN REQUEST. Do heilige Martinus, van Tours, was geboren in het jaar 310, te Sudaria in Pannotiië en stierf to Tours in het jaar 400. Eerst was hij een Romcinsch sol daat, evenals zijn vader; later weid hij clu'istcn cn bisschop. Wellicht is er onder al de heiligen geen enkele, die ooit in Frankrijk moer vorcering heeft genoten dan deze onergieke bestrijder van het heiden dom en verwoester van afgodstempels in Gallic. Ter zijner eer onthieven de ko ningen van den Merovingiselien stam de stad Toui-s van allo schattingen, cn zijn kerk was do alleilieiligsto en onschend- baarsto vrijplaats. ''Derwaarts vluchtte in het jaar 5S0 koning Chelperich's jongste zoon, Meroven, voor de vervolgingen van zijn boosaardige stiefmoeder Fredigunde, Hij was zoo verrast door mijn plotse lingo handeling, dat hij1 het eerste oogen blik volkomen kalm bleef, en toen hij zijn oogen opende, wierp ik hem het ücschje met verf in het gelaat, nog steeds de watten onder zijn neus duwend. Voor een oogenblik was bij verblind; zijn armen zaten in zijn jas verward. Als nu de chlo- loform haar werk maar deed, dan was ik gered. Den angst, dio mij die oogenblikken vervulde, zal ik nooit vergeten. Ilij trachtte het mes to grijpen, maar ik wierp hel van do bank, juist toon ik bemerkte, dat de pogingen om zich te verzetten zwakker werden; nog eens drukte ik hem de wat ten onder den neus, en hij1 liet zijn hoofd hangen, terwijl zijn armen slap langs zijn lichaam vielen. Ik had geen ondervinding vim de wer king dier vordoovende middelen^ en nu begon ik te vreezen, dat ik hem gedood had. Ik meende wel eens gehoord te heb ben, dat sommige gestellen er al heel slecht tegen bestand waren, en, 'ik dacht nu mogelijk een lijk aan het gerecht tc zul len overleveren. Ilij zag er ijzingwekkend uit met zijn half gekleurd gelaat. Ik plaatsto mijn hand op zijn hart, en vocldo zijn pols ge lukkig ontdekte ik dat die klopte. Toen ging ik op den grond zitten met zijn pols in mijn hand en hot flesehjo chlo roform op mijn schoot, om, als zijn pols sneller "begon te kloppen, de rest van den inhoud op do watten uit te stor ten. Ik Heb vele moeilijke uren doorleefd, maar nooit een zooals dit. Ik ben niet NIEUWTJES VAN HIER EN DAAR. Op sommige deftige buitenplaatsen wor den kleine alligators als huisdieren ge bruikt. Van de kinderen, die levend geboren worden, sterft oen vierde vóór de elf maan den, een dei-de vóór tic 23 maanden, de helft vóór hun achtste jaar. Twee derden der volwassenen sterven vóór hun 39ste jaar, drie vierden vóór hun 51ste, en op do twaalfduizend menschen loeft er slechts één een gohoole eeuw. Door Zwitsersche couranten is bokend gemaakt, dat er in dat land niet minder dan 5G55 vrouwenvereenigingen zijn, met bijna 100.000 leden. Sommige der schroovcn, die bij: het samenstellen van een horloge gebruikt worden, zijn zoo klein, dat zij voor het ongewapend oog op staalvijlscl gelijken. In de brievenbussen van Het Vereenigd Koninkrijk worden jaarlijks zestigduizend postzegels gevonden, die van de brieven losgeraakt zijn. Onder de naalden- en vijlonmakers ko men meer gevallen van tering voor, dan onder conigc andere soort van arbeiders. Edinbui-g hoeft 22.000 koeien. Dublin volgt daarop met 11.000, terwijl Londen do derde in de rij is met 8000 koeien. Glasgow heeft er slechts 2000. Voor den keizer van Oostem-ijk wordt iederen dag een bijzondere courant uit gegeven. Er mag niets instaan, wat den persoon van den keizer betreft, noch iets, dat Zijne Majesteit onaangenaam zou kun nen aandoen. wreed van natuur, en terwijl ik nog een kwartier met mijn slachtoffer in den trein doorbracht, verbaasde het mij hoe ik zoo had kunnen handelen, en het scheen mij too, dat ik Martha Leclerc niet was. De trein verminderde zijn vaart en hield eindelijk aan het station stil, waar do kaartjes nagezien moesten worden. Twee conducteurs openden de waggons. Ik sprong op en liep het perron op, in mijn opgewondenheid niet anders roepende dan „Durcttol Durettol" „Wat is er met Duretto?" vroeg mij een groote man, die naderbij kwam. „Daar is hij daar!" zei ik, en viel bewusteloos neer in do armen van den man naast mij. Verder herinner ik mij niets meer, dan dat ik bijkwam in de kamer van don stationschef, die met twee politieagenten en den grooten man om mij heen stonden. „Dit is Jean Louvain, directeur van do gev:ingenis to Toulon," zei de sta tionschef. „Duretto ontsnapte gisteren, en hij begreep wel, dat hij weer naar Toulon zou torugkeeren, maar zou hem toch, als vrouw verkleed, nooit gevonden jiobben.' „Ik had ook niet kunnen donken, dat hij mij door eon vrouw in handen gele verd zou worden," zei de diepe stem van Jean Louvain. En zoo maakte ik kennis met mijn echt genoot." weel met bonten rand, eoearde, rosette of aigrette gegarneerd. Ook do vilten markicsjea worden weer zeer veel gedragen, hebben wei nig garneering noodig, en zijn roor jonge meisjes een klcedzaam model. 'ANECDOTEN. Stedeling: „Hoe oud is uw koe?" Boer: „Tvveo jaar." Stedeling: „En waaraan kunt ge dat zien?" Boer: „Wel, aan do horens." Stedeling: „O ja, dat ia waar, hij heeft er twee." Hij: „Waarom houd je nu eigenlijk van me?" Zij„Oclf, dat weet ik niet zoo precies. Misschien omdat het nu hol stille sei zoen is." Zij: „De man, dien ik zal trouwen,mag maar een beetje lager staan dan de en gelen." Ilij (op zijn knieën zinkende)„Hier ben ik, oen beetje lager dan een van hen." Ilij kroeg haar. Mantis viel ..op het werk" van een stelling af, brak eon been en verstuikte oen pols, maar hij voelde geen pijn, vóór men hem thuisgebracht had, en zijn vrouw hem vroeg „of hij zich had bezeerd". „Ik heb' u maar opgeschreven voor oen paar kaarten. Een arme buurman van me heeft me gevraagd, of ik wat loten wou plaatsen voor die verloting van hom." „Maar ik heb liever geen loten, ik zou niet weten, wat ik met dien armen man doen moest, als ik hem won." Zij: „Ik lees hier in de courant, 'dat Rip van Winkle twintig jaar heeft go- slapen." Hij: „Zou zijn ontbijt klaar zijn geweest, toen hij wakker werd?" NIEUWE MISHANDELING. „Zeker, hot is een heel aardige, hulp- zamo en beleefde kerel. Op-en-top een gentleman; maar hij skiat zijn vrouw." „Grooto goedh'oid „Ja, zij dammen iederen avond samen cn hij slaat haar altijd." DAT IS 'T „Kerel, waarom ben je zoo bang voor Mike; weet je dan niet, dat buldoggen heel goedig zijn?" „0 zeker, ik weet dat cn gij weet dat, maar ik ben bang, dat de dog het niet weet." j-|' DE OUDE, OUDE GESCHIEDENIS. „Jo pantoffels staan al voor je klaar, lieve George." „Zoo, dank je wel Koor; den laalsten lijd heb je ze nogal eens vergeten,." „Dat weet ik, lieveling. Het was niet erg zorgzaam van mij, want ik heb den besten man ter wereld." „Zoo, meen jo dat werkelijk?" „Ja, stellig, meen ilc dat." „Nu, dat zeg jo ook niet dikwijls." „Ja, maar ik denk hot toch' altijd; doch ik ben wel eens ontstemd. Maar, lieve, ik heb bij de thoo van die lekkere koekjes gebakken, waar je zooveel van houdt." „Zoo, dat is heel aardig van je." „0 neon, voor zoo'n goeden man als ik heb, moest ik eigenlijk nog eens zoo veel doenGeorge, je wordt werkelijk knap, dat heb ik den laatstcn tijd al meer opgemerkt." „Neen „Heusch, oude jongen! En George, zog eens, ik ben niet erg verkwistend, ben ik wel?" „Wel neen, wie zegt dat?" „Niemand, volstrekt niemandj maar ik was vandaag in de stad je vindt mij dus niet erg verkwistend? Maar ik, heusch, George, hot was een groot koopje, cn het stond mij zoo goed, dat ik Arme George! ONZjEKER. Oom (nadat hij zijn nee! een som gelds geloond heeft): „Ik hoop, dat je mij nu «enigen tijd met rust zult laten." „Zoolang men mij met rust laak oom!" VOOR DAMES. VOOR JONGE MOEDERS. Wat iouge moeders niet mogen vergeten. Vergeet niet, dat uw kind het meeste recht heeft op uw opmerkzaamheid. Doe niet alles met den zuigeling, wat andere menschen u aanraden te doen. Vergeet niet, dat do kin deren licht, warm, los toegedekt moeten zijn. Vergeet niet, dat gij den slaap van uw kindje onder geen voorwendsel onderbreken moogt. Laat geen sterken lichtschijn in zijn oogen vallen, vooral niet bij het ontwaken. Log het kind nooit neer, zondor er voor te zorgen, dnl zijn -ooien glad tegen liet hoofdje liggen. Vergeet niet, dal te nauwe kousjes en klee- ren, verder alles wat den bloedsomloop hin dert, koude handen cn voeten veroorzaakt. Vergeet niet bij koud weder op de vooten en handen der kleinen te letton. Als deze koud zijn, clan wrijft men zc met de warme hand; helpt dat niet, zoo hult men ze in warm flanel. VOOR KINDEREN. MODE. Vrouwen> die nog in het bezit zijn van bont- randen, kunnen die met de tegenwoordige mode uitstekend tc pas brengen voor mantel- kiagen en mouwopslagen. liet is zelfs zeer chic, het bont lungs den geheelen rand van den mantel te gameeren. Men vergete niet, dat half versleten boa's uitstekend voor dit doel benut kunnen worden. Ook op do een voudige cheviot en serge kostuums kan men deze bontgarneeringeh toepassen. Zeer mooi staal marineblauw, gegarneerd met vison of siaings, granaat met chinchilla, groen, met vos of persinnez. Het verdient aanbeveling deze bonten kragen cn mouwopslagen met kleine drukknoopen in te richten, zoodat men den mantel ook zonder bont kan dragon. De hoed-mode is oveneens zeer weinig exclusief, rnen ziet groote en kleine model len, hoewel de kleinere de overhand hebben. De toque, zondor eigenlijken rand en met een wijd entree, waardoor ze elegant staat, geniet de voorkeur. Hij is veelal van jlu- MARYTJE, DOLLE MIE. Zoo heette ze niet, dat begrijp je wel; ze was indertijd wat deftig door den ouden dominee, als Maria Klazinu Petronella Ploeg, gedoopt. Maar doordat ze eon Schcveningsch kind was, werd ze Marytje genoemd en omdat ze zoo wild en woest en dol was, had ze den bijnaam van Dolle Mie gekregen. Er zat let terlijk geen zit in 't kindzo kon zich geen vijf minuten rustig houden. Toen ze nog, als klein kind van een jaar, op haar dikke, kromme beentjes waggelde, was ze al een lastpost en zoodra ze er bij kon, Siok ze de melkkan omver en do pan nen van de kachel dat er nooit een ern stig ongeluk gebeurde, ia, dat was heusch een wonder. Ze brandde zich wol eens, en zc zat altijd vol schrammen en wondjes, maar bepaald iets heel ergs, zoo, waar ie je leven lang bLind of lam van bleef, was haar nog nooit overkomen. En daarom werd ze hoe langer hoe wil der en baldadiger. Wanneer zc maar Icon, liep zo naar het strand en dan klauterde ze de pinken op en af als de beslo. Wat de groote jongens niet durfden, dat durfde Dolle MieZc liep met fladderende liaron in den wind en had pret voor zes. Moedor had gehoopt, dat ze haai* rp school al die kuren wel af zouden leeren cn dat de meester een ordentelijk kind van haar zou maken. Maar ach lieden! dat viel legen; telkens kwamen er l-LuLu,.; Het leeren ging goed en ze kou al vrij vlug lezen en schrijven, maar zo lilccf een rare stoethaspel. Telkens stond ze van haar plaats op en, als 't haar te benauwd word, dan liep ze gewoon de klasje uit cn ging ze wat in haar eentje kuieren. Ban kwam ze wel eens een paar dagen niet op school, tot vader of moeder een brio'je kregen van den meester om te vi'a- geu, waar Marytje bleef. Nu, dan werd zc natuurlijk gestraft, eerst op school cn dan thuis nog eens dunnetjes over. Ze kroeg slaag en soms geen eten cn knorren volop, maar 't hielp niets. Zo was en bleef Dolle Mie! Ofschoon meester al verscheidene koeren gedreigd had haar weg to sturen, hield hij i aar toch maar op school tot 't cindo toe. Mam toen ze al de klassen lmd doorloopen en ze dertien jaar was, moest zc er af. „Nou, en wat moet moeder nou met jo beginnen''" vroeg vrouw Ploeg wanhopend. „"Mien naar zco sturen op ccn logger met kluwen an, net as Joap ciPKrelis!" Moeder aloog de handen in elkaar van er gernis. „Zoo'n meid dan toch ook!" Wel ja, dat mankeerde der nog maar an, dat Schevelingors der lui meisics ook naar zee stuurden Neen, naar dc naaischool zou ze gaan. Vader had haar al 't vorige jaar opgege- ven en de mevrouw, dio 't voor dc Koningin waarnam, die had gezegd, as clat ze kom men mocht. „Neen maai', 't was mo een gedoe Daar moest Dolle Mie, met dor kaar stijf in twee sprietjes van vlechten on een helder paarsje aan, naar do naailes. Ze kwam der op een ochtend aan en zij was de eenige, die geen naaidoos had. De anderen, vijftig waren der in 't geheel, allemaal meisjes uit 't dorp, hadden der wol eens een als prijs of met Sinterklaas gekre gen, maar zij niet. Op school was zo veel te stout geweest en vader cn moeder ivaren nog armer dan arm en dan mot zoo'n sohop, kindoren. Vóór dat dc meisjes gingen zitten, hield de mevrouw eon soort van 1oespraak, waarin ze der z.oovecl als vertelde, da1 de naaischool al bijna tachtig jaar bestond en dat do Koningin alles betaalde cn dftt de meisjes der van alles konden leeren naaien. Marytje vroeg of do Koningin 't nou hon- ron zou, dat zij do eonigste was, die geen naaidoos had, omdat ze altijd veel te stonl was geweest? Mevrouw kcelc heel ernstig en zei,,Nu, weet jo wat, als jij jo nu een rnaand hing ordentelijk gedraagt en ik geen last van je heb, dan krijg jo een naaidoos van me met het portret van dc Koningin er op Marytje begon van louter pret tc schreien en beloofde zóóveel dat, als zo maar do helft van haar belofte zal houden, niemand haar meer Dolle Mario zal noemen, ^gaaggggwaggggga^^-in— j WI n mm -li'

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1910 | | pagina 10