het middelen-in-hoogere-voorziening rege nen, daarop gebaseerd: dat een of meer getuigen onder belofte zijn gehoord, die, naar de mcening der in het ongelijk ge stelde partij, niet anders dan onder eede gehoord hadden mogen worden. Vermoe delijk zal dan menige overigens juiste be slissing op zoodanig „middel" door den hoogeren rechter worden te niet gedaan. En de gedingvoeronde partijen zullen het gelag betalen 1 Waarschijnlijk zal er vraag het ieder jurist van eenige praktijk! „onder be lofte" méér onwaar, méér onnauwkeurig en méér onvolledig verklaard worden, dan onder eede. Ook al weer ten nadeele van de gedingvoeronde partijen. Er is maar één bevredigende oplossing mogelijk: do wetgever grijpo in. Goed, en snel. Hij kan cn mag met dulden, dat de wetgevende arbeid hem door den rechter uit de hand wordt genomen. En hij be hoort de justitiabelen te behoeden voor do nadoelen van eert periode van feite lijke rechtsonzekerheid, als in de laatst- voorafgaande alinea's aangegeven. ALLERLEI. EEN ORIGINEEL. De maarschalk en graaf de C'astellane trad in 1S04 als soldaat in dienst; bij woonde verschillende veldslagen bij. Op het slagveld van Wagram reikte de keizer zelf hem het eerekruis uit. Hij onder scheidde zich in Spanje en werd onder de beste officieren gerekend. Hieronder laten wij eenige anecdoten over hem volgen, die het origineele ka rakter van den ouden krijgsman doen ken nen. Eens gaf de maarschalk een groot hal to Lyon; te middernacht werd op hevel van den gastheer het orkest onderbroken, dat aan do vensters „opstijgen" blies; da delijk groetten de jonge officieren hun dames en verlieten in de grootste haast de zaal. De escadrons stonden opgesteld en do stalknechts hielden de paarden bij don teugel, de officieren sprongen in den za del, trokken de stad door, waar de ver bazing algemeen was, en moesten vijf uur lang, midden in Januari, in hot maanlicht rijden. Om zijn officieren voor de quadril les en polka's, die hij hun deed verliezen, schadeloos te stollen, liet de maarschalk hen drie slooten overspringen en twee rivieren doorwaden. Zóó walste de cava lerie in den feestnacht. De Lyonschc straatjongens aanbaden den ouden krijgsman; wanneer zij hem in galop zagen aankomen, in groot tenue en bedekt met zijn negen-en-dertig decoraties, vergaten gij nooit te roepen: „Leve de Castellane! Leve do maarschalk!" Castellane antwoordde door met den zweep te klappen, wat echter bijna altijd vergezeld ging van wat gold. Eens amuseerde de maarschalk zich, met naar een troep jongens te kijken, die oorlogje speelden. „Valt aan!" riep hij plotseling, terwijl hij den soldaten van acht en negen jaar een banketbakkerswinkel aanwees. In een oogwenk waren do ruiten verbrij zeld, was de winkel vermeesterd cn de veldslag begonnen. Do inval der Wcst-Go- then veroorzaakte niet minder schrik in Rome dan deze plotselinge aanval hij den armen banketbakker. Na een langen en heerlijken aanval op de pralines en het suikerwerk, stapte de maarschalk den winkel binnen cn betaalde de oorlogskosten, 200 francs. lederen keer als hij uitging, liep do oor logzuchtige en dankbare troep voortaan naar hem toe, al schreeuwende: „Aan vallen, maarschalk, moeten wij aanval len?" „Later, kinderen," antwoordde Cas tellane. „De oorlog, zie je, is mooi, maar duur." DE VERGISSING VAN EEN KONING, Als ge kijkt naar de wijzerplaat van bijna alle horloges en klokken, dan /uit ge zien, dat vier uur aangegeven is zoo. IIII. Eigenlijk moest dit zoo niet zijn, want om dezelfde te zijn als de andere figuren op de wijzerplaat van een horloge of klok, moest het figuur zoo aangegeven wordenIV. De geschiedenis vermeldt, dat een Fran- sche koning er de aanleiding toe was, dat die vergissing .het eerst gemaakt werd. v Hij leefde heel lang geleden, cn gaf op zekeren dag aan een bekwamen klokken maker do opdracht een klok voor hem te maken, die altijd den juisten tijd zou aan wijzen. De bekwame klokkenmaker deed, zooals hem gezegd werd, en toen hij zijn werk af had, bracht hij de klok trotsch naar den koning. Do koning keek er naar en zei toen: „Je hebt de cijfers verkeerd op de wij zerplaat gezet." Do klokkenmaker keek naar de klok en zei toen: „Ik zie geen enkele vergissing, Uwe Majesteit." „Ja," zei de koning, „die vier moesten vier éénen zijn." „Stellig niet, Uwe Majesteit, legde de klokkenmaker uit. „Ja, het moeten vier éénen zijn," sprak de koning weer. Maar de klokkenmaker, die heel goed wist, dat hij geen vergis sing gemaakt had, zei ronduit: „U hebt ongelijk, Uwe Majesteit". De koning antwoordde boos: „Ik heb nooit ongelijk. Neem de klok mee en ver beter d» fout," De klokkenmaker nam dus de klok mee, en veranderde de IV in IIII, en men zegt, dat na dien. tijd "bijna, alle horloges en klokken een vier hebben, zooals dcFran- sche koning wilde, dat het gemaakt werd. Zwitserland heeft het. onb'enijdhare voor recht van de meeste krankzinnigen te heb ben. Alleen in het kanton Zurich zijn er S261 op een bevolking van 339.000 zielen. Er zijn in Engeland, vier millionnairs op één in Frankrijk. In den beroemden olijvenhiin te Jeru zalem heeft men acht' bloeiende olijfboo mon, waarvan men met zekerheid weet, dat ze duizend jaar oud zijn. Men heeft berekend, dat in de I9de eeuw. niet minder dan 30 millioen be schaafde mannen in verschillende oorlogen zijn omgekomen, Door elkaar genomen schrijft een En- gclschman veertig brieven per jaar, een Schot dertig en een Ier zestien. MODE, In de hoeden zien we nog steeds nieuwe modellen. Men treft langharig vilt in alle modekleuren aan, doch tot de „dernier cri" rekent men de met fluweel of satijn overtrokken vormen. De groote toque-hoe don verheugen zich in do gunstder mode dames; de garneering wordt hij voorkeur in het voormidden aangebracht eu bestaat dan uit een aigrette, een git-motief, een roset of kopveertjes. De voiles, die in de meeste gevallen afhangend gedragen wor den, zijn van chantilly-kant of grove tule. De laatste zijn veel goedkooper en flat- teeren meer. Er bestaat tegenwoordig een zeer groote luxe in de hoedespeldcn, die werkelijk over 't algemeen zeer mooi zijn. Ten opzichte van de japonnen is er op 't oogenblik niet veel nieuws te vermel den. Wel is er sprake van tailles zonde'- halsboord voor 't komend seizoen; maar dit is niet door allen te dragen, want da mes met langen, dunnen hals zullen zich wel wachten, deze mode in toepassing te brengen. De baltoilletjes onzer jonge meisjes zijn zonder uitzondering voetvrij. De ronde rokken geven dus gelegenheid, met mooie voetjes en fijn schoeisel te pronken, ter wijl do jeugdige danseressen geen last heb ben van afgetrapte rok-volants of minder frissch'e rokranden, welke een toilet zoo spoedig ontsieren en er slordig doen uit zien. Voor baljaponnen wordt in hoofdzaak gaas en tule over, liberty zijden onder- japonnon gedragen; ook wel verschillende zachte nuancen van tule over elkaar, waardoor een eigenaardige kleurschakee- ring verkregen wordt Er wordt nog al tijd veel met metaalversieringen in den vorm van kralen, pailetten, goud- cn zil vergalon gewerkt, doch bij fijne toiletten worden deze versieringen op de zijden onderjaponnon aangebracht, zoodat dc schittering door het gazen overkleed ge temperd wordt en een gedistingeerd cachet krijgt. Men ziet op de baljaponnetjes wecrvecl lintversiering aangebracht, als: yosotten, strikjes en hangende lussen. Het lintgar nituur wordt eveneens in de kapsels aan getroffen, vooral het gouden lint geldt als laatste nouveauté. VOORKINDEREN. C OMEDIE-SPELEN. Het groote, jaarlijksch'e schoolfeest, ter eere van den verjaardag der directrice, zou plaats hebben, en do negende klasse zou, evenals alle jaren, comedie-spelen. Coba Mariens was het comedic-lcind, niet alleen van de negende, maar van alle klassen. Ze had er net een gezicht en een fi guurtje voor, en een uitstekend geheugen. Zoo vaak er op school of ergens an ders, bij gelegenheid van een feestje, co- medie gespeeld of gereciteerd moest wor den, werd Coha verzocht de hoofdrol te vervullen. Niemand, die het haar betwistte, of er ook maar in do verste verte aan dacht, jaloersch op haar te zijn. Maar na de vacantie was er een nieuw kind in de negende klasse gekomen. Ook een echt comedie-kind, maar dan in een anderen zin; Coba speelde alleen comedie op het tooneel, Leni deed het altijd door. Toen ze pas op school was, vond de geheele klasse haar een dot; langzamer hand was de bewondering bekoeld. Maar Leni zelf merkte dat zoo niet en was zóó zeer met zichzelve ingenomen, dat ze er vast van overtuigd was, dat iedereen die meening met haar deelde. Juist in de week, waarin de keuze van het stukje en de rolverdeeling plaats zou den hebben, moest Coba thuis blijven met een ergo keelontsteking. Mies en Reina, haar beste vriendinnen, hielden haar echter trouw op dc hoogte van hetgeen er op school en daarbuiten voorviel. Ze mochten wel niet bij haar gaan uit vrees, dat ze ook ziek zouden worden, doch ze schreven haar eiken dag briefjes. In één ervan schreef Reina dan ook: „Vanavond is er comedie-vorgadering; Lena zal natuurlijk wel haar best doen de mooi ste rol machtig te worden, maar wij zijn cr ook nog, en wij waken!" En toen ze naar de vergadering ging, stopte ze nog een briefje bij ,Coba in dc bus, mot niets er in geschreven dan „Wij waken Doch niettegenstaande het waken barer vriendinnetjes, werd Coha toch van. de baan geknikkerd, en toen ze, na een dag of tien thuis te zijn geweest, weer op school kwam, hoorde ze, dat er een dol stuk zou gespeeld worden, en dat Leni dc hoofdrol had. Voor haar was er een heel klein dienstboden-rolletje bewaard. De klasse-juffrouw, die de bespreking had geleid, had 't zoo beslist, en er was niets aan te doen. Leni zelf had er vreoselijk op aangedrongen. Mies en Reina cn een paar anderen raadden Coba aan, er niet in te berusten en hot ronduit aan de juffrouw to zeggen. Het was een schandaal van Leni! Coha wist eerst niet wat ,te doen. Als zij veel moeite deed, zou zo misschien haar zin krijgen, maar ze vond het toch wel wat min. Omdat Leni nu pen beetje valsch was geweest en zichzelf op den voorgrond had geplaatst, hoefde zij het niet te doen. Ze nam het meiden-rolletje aan en besloot er van te maken wat ze kon. Er word vlijtig gerepeteerd, en Leni deed het wel aardig, ofschoon do moes ten toch' vonden, dat Coba 't veel aar diger gedaan zou hebben. Hot was een nare, vochtige winter, en ieder was vorkouden. Ook L'eni kreeg haar beurt en een groote week vóór de uit voering moest ze thuisblijven, met koorts en hoesten. Van comedie-spelen geen spra- ko meer. ,,De meisjes .van de negende waren ver rukt. Nu kwam alles in orde. Coba, die met h'aar goed geheugen allo rollen en ook die van Leni kende, kon haar rol overnemen, en zelfs de juffrouw bekende, dat ze veel beter voldeed. Iedereen was tevreden. Voor 't kleine rolletje was wel' iemand te vinden. Maar den avond vóór het feest ge beurde er iets onverwachts. De generale repetitie werd in hot feestlokaal, de gyrn nastiekzaal, gehouden, en opeens hielde- een rijtuig stil en stapte Leni er uit. „Ik ben weer veel beter en ik mag meespelen." In het eerst zei mevrouw iets; toen trad Reina ridderlijk naar voren en zei:„Neen Leni, 't is nu te laat, nu heeft Coba dè rol weer. Jij hebt er h'aar uitgehouden toon ze ziek was, nu heeft zij jouw plaats weer ingenomen, leer om leer." De klasse-onderwijzeres was 't er eigen, lijk wel mee eens, en Coba's kans stond zoo gunstig mogelijk. Do verleiding was groot, maar ze hield zich ferm en zei heel gewoon: „Wel noen, L'eni mag haar rol weer hebben. Ze kon 't niet helpen dat zo ziek werd."' En zachtjes voegde ze er tot Reinabij: „Ik weet zelf, hoe naar het is, om bui. tengeslotcn te worden. Ik wil het geen ander aandoen." Gemengd Nieuws. Moderne slruikroovers, De burgemeester van het Fransche stadje Charny, Roche geheeten, reed eer gisteravond, vergezeld van zijn knecht, per automobiel van Fontenouille naar Milleroy. In het gehucht des Barreaux, hij 't vallen van don nacht, verzocht een rijzige vrouw, gekleed in oen voetvrijen rok, donker cor sage en een hoofddoek, die haar tot aan de oogen reikte, of ze met hem mocht mederijden. De goedmoedige burgemeester vond dit goed, nam een kleine rieten mand uit de handen dor dame aan en hielp haar instappen. Maar op hetzelfde oogen blik zag hij, dat do dame niets meer of minder was clan een man, met eeltige handen. Met een stevigen vuistslag in de maag streek deed de burgemeester den man vrouw achterover op den weg tuimelen, waarop de auto in allerijl voorlstoof. On der het rijden opende de hoor Roche hot rieten mandje cn vond daarin twee mot scherp geladen revolvers, een zaag- vijl en een priem. Hot schijnt, dat het heerschap, dat met deze prettige bagage reist, een uiterst ge vaarlijk individu is, die in de gansclie streek schrik en angst verbreidt. Kolomen. Curaqao lu 1909. De „Cur. Ct." schrijft; „Tegenover 1908 beschouwd, was 1909 een niet ongunstig jaar. Door het flink optreden van de Neder- landsche regeering in het belang van Cura sao togen het gouvernement van president Castro van Venezuela, heeft liet Moederland aan de kolonie een gowiehtigen dienst be wezen. Dat optreden van Nederland mag wel als een der oorzaken aangezien worden, welke aanleiding heeft gegeven tot de evolutie van 19 December 1908 te Caracas. liet nieuw opgetreden gouvernement, dat Casti'o van het bewind vervallen heeft verklaard, heeft al de maatregelen ingetrokken, welke dour dien president tegen onzen handel en onze scheepvaart waren uitgevaardigd. Onze scheepvaart herleefde, en de toestand van onzen handel ondervond eenige verbete ring. De oogst was in het degin van 1909 ge middeld, en belooft voor het volgend jaar gun stig te zijn. .Onze zout-industrie had daarentegen een zeer slecht jaar tengevolge van den slechten afzet van het product. Dc hocden-industrie herleefde eeiiigszius, en al zijn do prijzen, welke voor onze ge wone hoedensoorten op de Europcesche cn Amorikaanselie maikteu verkregen vorderq nog al laag te noemen, geeft de vlecht'm- dustrie niettemin aan velen een middel van bestaan, hoe karig dit ook zijn moge. De aan wezigheid van 4 vlcclitstórs op de Midden- standstontoonstelling te Amsterdam, zal, naar verwacht wordt, de hocdenindustrie van groot nut in de toekomst blijken. De gezondheidstoestand was zeer gunstig; orde en rust Curacao kan wel hierop hogen werden geenszins gestoord. Den donkeie wolk is de ziekte en gevolgc- lijk het afsterven van een groot getal divi- divi hoornen geweest; op Vele plantages zijn. twee oogsten verloren. In October van 1909 is in het bestuur van de kolonie een verandering gekomen. Een nieuwe gouverneur is opgolrodcn, een man, die door zijn lang verblijf in de kolonie op de boogie is van onze toestanden en onze behoeften. Met voldoening werd de benoeming van den nieuwen gouverneur op dit eiland be groet, en niet minder aangenaam is het voor do bevolking "geweest drie Curagaomwra tot hooge betrekklingen bij de rechterlijke macht alhier benoemd te zien. Door een commissie is in het afgeloopen' jaar een onderzoek ingesteld, met het oog, op mogelijke verbetering van onze haven, om die in de gelegenheid te stellen- bij dc opening van het Panama-Kanaal tot een tus- schenstation voor groote stoomschepen te kunnen worden. In de laatste week van het jaar zijn hier uit Nederland aangekomen vertegenwoor digers van een onderneming, die zioli voor stelt de sisal-cultuur in deze kolonie in te voeren. Do heer Hamelberg, een dezer ver tegenwoordigers, had steeds door zijn ge schriften Voor deze cultuur geijverd," ZEDEN EN GEBRUIKEN. In Halvvagon, een Rumeensch plaatsje in hot Zevengebergte, heeft ieder jaar op don naamdag van den heiligen Theodoor een jaarmarkt plaats, waaraan de bewo ners van 60 tot 80 omliggende dorpen deelnemen, in 't bijzonder evenwel de jonggetrouwde vrouwen. Reeds in den vroe gen morgen van den dag wordt de stad feestelijk versierd; do jonge vrouwen ver schijnen, van haar schoonmoeders verge zeld, of in groepjes van drie, met bloe men versierde wijnkannen in de handen. Wie haar tegenkomt, wordt door haar ge kust, wien zij evenwel gekust heeft, dien reiken zij de kan om te drinken, en wie uit de kan gedronken heeft, vereert haar met een klein geschenk. Don aangeboden dronk niet aan te nemen, is een beleedi- ging, die niet alleen de jonge vrouw, maar haar goheelc familie aangedaan wordt. Het „kussen" heeft plaats op straat, in de cafó's of bij' kennissen. Van waar dit gebruik komt, is tot heden nog niet vastgesteld kunnen worden. In Luxemburg heeft te Arlon op St. Nicolaasdag do „Markt der Verliefden" plaats. Uit Bastogno, Neufchatcau en an dere Luxemburgsche plaatsen begeven zich de landbewoners in scharen, per wagen of te voet naar de stad, om deze cigen- dornmelijke markt bij to wonen. Feeste lijk getooide jonge land lui van beiderlei geslacht, voreenigen zich in de koffiehui zen en herbergen, w,oar de ouders der jongelui afspraken maken. De huwelijks- candidaten koopen voor de jonge meisjes een geschenk, ',,St. Nicolaas" genaamd, en den eersten Donderdag in Januari is er een tweede markt, waarhij de plechtige verloving plaats vindt, als de verschil lende partijen het in dien tusschentijd eens geworden zijn. Als tusschenpersonen tusschen de ver schillende familiën doen de zoogenaamde „Heilige mannon" dienst, een soort van huwelijksmakelaars, die het volle vertrou wen genieten, alle omstandigheden kennen, de verschillende voorwaarden stellen, en de huwelijken tot stand brengen. Om tot dit doel te geraken, brengen zij den tijd tusschen do beide markten in de ver schillende familiën door, eten en drinken er lekker van en zijn zeer geëerd. Komt het huwelijk tot stand, dan krij gen zij een zeker percentage van den bruidschat, en volgens oud gebruik een paar laarzen en een lioogen hoed. EEN MERKWAARDIGE PIJP. Vele jaren geleden kocht vorst Bismarck van een Zigeuner een meerschuimen pijp, waaraan het vermogen, van de toekomst te voorspollen, word toegeschreven. De man zcide, dat Bismarck drie keizers als mi nister zou dienen, en dat drie belangrijke veranderingen in zijn leven zouden aange kondigd worden door ongelukken aanzijn pijp. Bismarck hooft sedert dien tijd drie keizers gediend. Twee dagen vóór dat do tegenwoordige keizer hem een audiëntie weigerde, brak do steel der pijp. Later brak er een stukje van den kop af, en een maand later werd hij door den kei zer ontslagen. Itet derde teeken heeft zich echter laten wachten. NIEUWTJES VAN HIER EN DAAR. De wreedste van alle dieren is do zwarte panter. Zwaluwen zijn op zoo gezien, terwijl zij bijna tweeduizend mijlen van land waren. Rijke menschen in Japan vinden het beneden hun waardigheid, met een paard harder te rijden dan in een wandelpas. De lonten van de Beclouinen (Arabie ren) zijn gewoonlijk zwart. Zij worden gemaakt van geverfd geitenhaar. Een geleerde heeft uitgemaakt, dat drie vijfden van alle menschen, die zich door 't een of ander onderscheiden, eerst-gebo- ren kinderen zijn. 'Als een Cliineoscli zeeman een dren keling redt, is de geredde persoon door de Chineesche wet gehouden hem voor de rest van zijn loven to onderhouden en te voeden. Gezouten walvisclivleesch" wordt door de Japanners als een lekkernij beschouwd. De walvisschen worden aan de kust van Ko rea gevangen, en hot vleesch en het spek worden, nadat het gesneden, en. gezouten is, als voedsel naar Japan gez;onden. Planten groeien sneller tusschen vieren zes uur in den namiddag, (Jan op eenigen anderen tijd van den dag. Het gemiddelde gewicht van een leeuw is 500 pond. 'ANECDOTEN. „Wat zei je gisteravond, toen Jan je vroeg zijn vrouw te worden?" „Ik schudde mijn hoofd." „Zijwaarts, of op-en-neer?" Hij: „Men zegt, Marie, dat menschen, die iangen tijd met elkaar leven, op elkaar gaan gelijken." Zij: „Dan moet je mijn weigering maar ernstig opnemen." Kleine Bobby (tot zijn zuster): „Zus, als je me een stuk van jè cake (geeft, zal ik de piano zoo bederven, dat je in geen veertien dagen los kunt nemen." Vrouw (tot vriendin): „Ik voel me zoo ellendig. Vandaag vond ik een zwarte haar op het pak, dat mijn man verleden jaar zomer droeg." De vriendin: „Laat je dat niet ontstem men, lieve. Als je je goed herinnert, was je haar verleden jaar zwart." „Bewondert ge vastberadenheid niet in het karakter van oen man?" „Dat hangt alles van de gevolgen af," antwoordde mijnheer Barker. „Heeft hot succes, dan prijs ik het als heerlijke volharding. Heeft het geen succes, dan keur ik het af als groote koppigheid." DE VERKEERDE. „Verheeld je, wat me is overkomen. Ik bracht gisteren eon bezoek aan juffrouw P., en nauwelijks was ik in de spreek kamer, of daar kwam haar mama mi) polsen over mijn bedoelingen." „Dat was ellendig voor je." „Ja, maar clat was nog 't ergste niet. Juist toon mevrouw uitgesproken had, riep juffrouw P. van hoven: „Mama, mama, hij is 't niet!" SCHOONHEIDSMIDDEL. Mevrouw ergerde zich voortdurend dat Marie, haar dienstmeisje, zich zoo slecht wiesch'. Toen allerlei wenken, welke zij gaf, niets hielpen, besloot zij' op de ijdel- heid van het meisje te werken en zei: „Weet je wel, Marie, dat het een middel om mooi te worden is, alle dagen je ge zicht te wasschcn met warm water en zeep?" „Och kom, mevrouw, dat geloof ik niet," zei de onverbeterlijke Marie. „Dan had u het zelf wel geprobeerd." HYPNOTISME. „Mama," zei de slimme Piet, „ik wou, dat u kon ontdekken, wie het was, die mij heeft gehypnotiseerd, dan kon uhem streng straffen." „Wat bedoel je, ventje?" vroeg Mama. „Ach', weet u, toen u uit was, werd ik met kracht naar de provisiekamer getrok ken en gedwongen een heeleboel van de koekjes op te eten, waar ik, zooals u gezegd hadt, niet aan mocht komen." REDDEND VERNUFT. „Ha, daar komt Ratcliffe met een dolk in zijn hand. Mijn laatste oogenblik is geslagen," riep een van de hoofdperso nen in een vreoselijk melo-drama. Ongelukkigerwijze echter had de acteur, die Ratcliffe uitbeeldo, toen hij optrad, den dolk vergeten. Maar hij wist raad. „Ellendeling, riep hij uit, ge dacht, dat ge een dolk in mijn hand zaagt. Maar dat was uw kwaad geweten, dat zoo sprak En toch is uw laatste uur thans geslagen. Met één slag van deze sterke rechterhand zal ik u neervellen 1 fetgoen daarop geschiedde. PROFESSORALE WIJSHEID. „Gedurende den slag bij Leipzig stond Napoleon met den eenen voet op het top punt van zijn roem en met zijn anderen voet op het eiland Elba." i GOEDE RAAD. „Zij is mijn gcheelo wereld 1" riep de verliefde jongeling vol geestdrift, „wat moet ik doen?" „Dat zal ik .je zeggen," antwoordde de nuchtere vriend, „leer eerst een beetje meer van do wereld kennen." VOOR DAMES.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1910 | | pagina 10