63"" Jaargang
Zondag 10 April
No- 132 S
I
Derde Blad
li
Drie Zusters.
Deze courant verschijnt d agolijlc smet uitzondering van Zon-en Feestdagen
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam cn VJaardingen £1.1.25 franco
per post £1.1.65.
Prijs por weck: Voor Schiedam on VJaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Ad verten tiön voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur pan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lango Haven No. Ill (hock Korte Haven).
Prijs der Advertentiön: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Orooto letters naar do plaats die zij
innemen.
Advertontiën bij abonnement op voordeolige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In do nummers, die Diasdag-, Donderdag- en. Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiön opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
voor do Redactie No. 123.
voor do Administratie No. 103.
ALLERLEI.
i BEROEPSMETIIODEN.
„Van morgen," sprak de apotheker tot
zijn assistent, „zag ik een beer binnenko
men met een recept; jo nam bet van
hem aan, en gaf hem het gereedgemaakte
mengsel binnen drie minuten. Wat was
je bedoeling daarmee?"
„liet was maar wal carbolzuur met wa
ter," antwoordde de assistent. ,.tk had
maar een paar drachmen zuur in de tiesrli
te doen, en bij te vullen met water."
„Het komt er niets op aan, dat je dat
alleen maar te doen hadt," vervolgde de
apotheker. „Weet je niet, dat jo over ieder
recept minstens een half uur moot doen,
voor je het klaar hebt? Anders zon de
klant denken, dat hij geen waar voor zijn
geld kreeg.
„Als er een recept voo. zout met water
of pepermunt met stroop aan je gegeven
woidt, moet je or twijfelachtig naar kij
ken, alsof het heel moeilijk is klaar te
maken. Dan moet je het bij mij brengen,
wij lezen het samen cn we schudden ons
hoofd. Daarna ga je naar den klant terug
en vpaag hem, of hij het vandaag nog
noodig heeft. Als hij „ja" zegt, antwoordt
je, dat jc je best er voor zult doen.
„Een patiënt stelt een recept, waar veel
moeile aan is, veel meer op prijs, en
als hij het inneemt, zal hij er ook haat bij
vinden. Als je nu succes in jo leven heb
ben wilt, moet je nooit meer een recept
binnen de drie minuten klaar maken."
DE KRANT ALS ZELFKO OKSTER.
Alen is reeds lang overtuigd van het
honderdvoudig nut van de krant.
Toch verrast ons het bericht, dat men
kranlra ook als zelfkookster kan gebrui
ken, d. w. z. in plaats van hooikislen
en soortgelijke toestellen, die in de laat
ste jaren eerst door volksvrienden on later
door de desbetreffende fabrikanten zoo
ijveug werden aanbevolen.
Daar nut is werkelijk onbetwistbaar
groot en haar naam zou „klaarkookster"
moeten luiden, om nog duidelijker-te doen
uitkomen, Welk nuttig werk zij volbrengen
door de boven het vuur aan het koken
gebrachte spijzen door te laten smoren en
dus gratis verder te koken en warm te
houden.
Nu schijnen de hooikislen op eens over
hodig te zijn gewórden, want zes kranten
Waden bewijzen denzelfden dienst. Een
geneesheer kwam in dringende omstandig
heid in, zijn praktijk op het reddende
Do drie oude zusters, Rachel. Nancy
Camilla woonden in het'huis, waarin zij
geboren waren.
Zij Waren heel oud do jongste was
h'jna zeventig -— maar toch waren ze
jougdigstc meisjes in liet dorp. Geen
dat zijn poppenwogeulje voorbij het
li1' ^r.°kJ 8cPn jong meisje, dat in de
schemering voorbij wandelde aan den
aim harer minnaar. Was zoo jong als zij,
"aul do jeugd in haar had gezegepraald
uver den ouderdom cn als het ware reeds
'R doze wereld een soort van onsterfc-
"Jkhcid bereikt.
.Spoelden Camilla en Nancy, dc twee
jongsten, niet 's avonds soms nog j eu-
1 e*g ra c e Nadat de kaarsen w'aron aan-
'tan, kon men duidelijk op de gor-
j.'jnen de ringen zien vliegen en de fantas-
0 ("-'de schaduwen, die met stijve,
(Reumatische gebaren, do bcWegingen der
lcugd nabootsten. Do ringen zelf, oinvvon-
'Rn met verkleurde lirten, do ovorblijf-
ün va" het bevallig spot harer moisjos-
puen, moesten iedereen in het oog vallen
®P hun plaats boven de mahoniehouten
del in, clo vestibule.
n diezelfde vestibule, behangen met oud
groenachtig papier, met landschappen or
P, met de Wenteltrap, die in hel midden
""gzaam zich naar boven kronkelde, za-
0n (o drie oudjes gewoonlijk in de koelte
val? z°mér-uclitenniddagon
Dm vijf uur werd do voordeur, met lianr
groen glas er boven, opengeworpen en
za8 'non hot drietal statiglijk daar zitten
an haar borduurwerk.
denkbeeld. En in hot tijdschrift der Duit-
sche vorecniging van Volksgezondheid
doelen twee vrouwen, die de krantenproef
probeerden, haar bevindingen mee.
Men kookt de spijzen in schalen of pot
ten, waarvan de deksels goed sluiten. Alen
neemt den pot snel van het vuur en zet
hem op zes kranten, slaat dadelijk liet
bovenste blad zoo dicht mogelijk aan alle
kanten om den pot heen en draaitover
blijvende papier tot een knoop samen.
Evenzoo doet men met dc overige vijf
bladen. Deze zesvoudige papiermantcl,
Welks knoopen men nog met een touw
versterken kan, werkt als uitstekende iso-
leernw en urenlang pruttelt het eten er
in voort. In drie uur daalt do tempe
ratuur wellicht van 100 gr. tot op 75
gr. C.
LEVENDE STEENEN.
Op de Falkland-eilanden, de voorposten
van het Amerikaanscho vasteland bij de
Zuidelijke IJszee, bevinden zich iioogst
merkwaardige plantachtige levens, de zoo
genaamde „levende" steeuen.
Deze eilanden beboeren tot do woeste
gedeelten der aarde, aangezien ze voort
durend door een ruwen wind geteisterd
worden. In zulk klimaat is het den boo-
nien onmogelijk om rechtop te groeien,
zooals in andere gewesten. Dc natuur in
tegendeel heeft hier voor don groei van
houtgewassen een heel merkwaardigen
weg gevonden.
De bezoeker van de Falkland-eilanden
ziet hier en daar bizonder gevormde blok
ken, welke hij op het eerste gezicht zeker
voor steencn houdt, die, door het water
omspoeld, met mos bedekt zijn. Als hij
echter probeert zoo'n steen om te draaien
of op te tillen, bemerkt hij tot zijn ver
wondering, dat die „steen" met sterke
wortels in de aarde vast zit. In werkelijk
heid heeft hij oen natuurverschijnsel vóór
zich, van iets, wat men een boom zou
kunnen noemen, als dit ons begrip niet zoo
geheel en al te boven ging. In geen enkel
deel van dc wereld zijn zulke eigenaardige
„bosscheu" te vinden als daar. Ook is het
geheet onmogelijk, zulke levende slccneu
als brandstof tc gebruiken, omdat het hout
slechts uit dichte vezels beslaat, terwijl
de harde kern ontbreekt.
AIET OPEN VENSTERS «LADEN
Volts monsehen nieenen, dat de gewoon
te, om bij open vensters te slapen, een
ziekte kan veroorzaken.
Deze ongegronde vrees tegen te spreken,
is het dooi der volgende regelen
Vóór alles beginne men met het slapen
met open vensters in het Warme jaar
getijde.
Dc drie oude zusters, Rachel, Nancy
en Camilla, zaten daar in haar vestibule,
gedost in ouderwetsebo zijde en neteldoek,
nog allijd gemaakt volgens do mode van
haar meisjesjaren.
Nauwe rokken met strooken, welke eng
orn de mageie ledematen sloten, droeg
het drietal en lage lijven, met korte mou
wen, welke onbarmhartig haar Leenige hal
zen en armen bloot lieten, die al de zachte
rondingen der jeugd verloren hadden.
Haar dunne, grijze lokken waven opge
maakt in krullen, cn versierd met schild
padden kammen cn soms mot een guir
lande van verkleurde, gemaakte bloemen
liet was onbegrijpelijk, hoe de eenc, als
zij de anderen gadesloeg, die daar zoo
vroolijk getooid zaten, niet in haar go
zichten liet verlies van haar eigen jeugd
weerkaatst zag, al had de spiegel haar dat
niet verteld; maar indien dit hut geval
was, gaf zij het toch niet le kermen. Heelt
harer scheen oenig vermoeden to hebben,
dat deze ouderwetsche gewaden haar niet
even goed stonden als vroeger, en niemand
kwam ooit tc weten, of haar illusies haar
ooit begaven bij het zien van eikaars per
kamenten lniid on dc hollen lussclienham
oude, arme beenderen.
Als zij daar op mooie zosricr-achlcrmid-
dagen in haar vestibule zaten, kwam van
do overzijde van den weg de oude vrij
gezel uit zijn huis, dat half verborgen
achter con groepje pijnboomon stond, te
voorschijn. Hij was van dm leeftijd van
de oudste zuster, maar geenszins ver-
ouderd. Zijn knap, wit hoofd was fier op
gericht boven zijn. ouderwetsche, hoogc
stropdas en in zijn houding had hij iets
militairs.
Wie zeer gevoelig is, opono eerst een
heel klein weinig het venster en trekt do
gordijnen er overheen of laat dc sloro
zakken. In dc steden is het bijna nood
zakelijk de blinden of gordijnen te slui
ten, daar wel zelden iemand ia de geluk
kige mogelijkheid is, bij geheel open ven
sters te kunnen slapen.
Dan zette men het ledikant, altijd zoo,
dat het niet in don tocht staat, en ,is
men bizonder gevoelig, dan trekke men
een licht wollen of flanellen jakje over
do gewone nachtkleeding, bedekko zich
het hoofd en harde zich langzaam.
Wam- heel kleine kinderen zijn, is het
beter bet venster in een aangrenzende ka
mer te openen en de \exhindingsdeur open
te laten. Zoo worden zij van jongs at
aan gezonde, frissche lucht gewend, zon
der dat men overdreven hygiëniscluj ku
ren behoeft te ondernemen.
Alenschen, eenmaal gewoon om bij open
venster te slapen, kunnen liet moeilijk
uithouden in gesloten ruimten. Bij storm
achtig, koud weer-, stoku men oen weinig,
sluilo, waar het kan, de onderste vensters
cn opene de bovenste., Over deze (geopen
de) valt dan nog een gordijn, zoodat dc
frissche lucht voldoende vrijen toegang
liceft, en de slapende toch verhinderd
wordt door een schadelijken tocht getrof
fen te worden.
Ruime, frissche lucht is een hoofdvcr-
oischtc voor de menschelijke gezondheid,
on vooral 's nachts wordt hier veel te
gen gezondigd.
De slaapkamer is helaas nog steeds het
stiefkind en wordt dikwijls in den verst
afgelegen, onmogelijkslen hoek verbannen.
Als men tenminste nog voor frisse hen
luchttoevoer zorg droeg, zou hot met de
gezondheid veel beier gaan.
DANK ZIJ DEN PAPEGAAI.
Na den aap volgt, wat het iu-linctbe
treft bij de dieren, wel dc papegaai. Een
papegaai is aardig en daar houdt het door
gaans bij op; maar liet volgende verhaal
toont aan, dat deze dieren ook wol eens
nuttig kunnen zijn.
Victor Chevalier was een beruchte dief
te Pa rij», en de politie stelde allo pogin
gen in liet werk om hem in handen ie
krijgen. Alijnheer Clorau, die toenmaals liet
hoofd was van de Parij^elie politic, deed
al het mogelijke om hem ojt te sporen
en begaf zich met dit doel naar oen be
kend opkoopei van gestolen, voorworpen,
waar hij oen papegaai hoorde roepen
„Goede, oude Victor, ben-je daar?"
Dal was genoeg voor den dienaar van
Hermandad, en na zich overtuigd te heb
ben, dat hel spiaakzanie dier liet eigen
dom was van den man, dien hij zocht,
deed hij huiszoeking in het gebouw en
Do oude vrijgezel, die or in zijn mor-
gcnkleeding niet zoo heel anders uitzag
dan een man van den legemvoordigeti
tijd, bleef altijd vasthouden aan het oude,
als hij in gala was. Als liij den ;weg
naar de zusters overstak, droeg hij altijd
zijn hoogen, zijden hoed en bkunVe jas
met lange panden en giiusteien.de koperen
knoopen cn zwaaide met bet voornaam ge
baar van den ouden tijd zijn ouderwet-
schen rotting met ivoren knop. Niemand
wist wie der zusters dc warmste genegen
heid van zijn trouw, oud hart bezat. Hij
was sinds mensclienheugcnis altijd den
weg övoigestoken om ze te bezoeken. Hij
had nooit een andere geliefde gehad cn
zy nooit een anderen minnaar.
Nu eens luid mei gedacht, dat ito eenc
en dan dat de andere zuster luuir maag
delijk liait aan hem gewijd cn gekwijnd
had onder zijn vrijage, die ai te lang
duurde. De moesten dachten, dat het
Nancy, de middelste zuster whs, die het
hoogst in zijn gunst stond. Arage geruch
ten waren er in omloop, dat hij, in ver
vlogen jaren, haar bijzondere oplettend
heden had bewezen. Buitendien was zij
dc b e a u t van dc familie gcwócsl. Lang
en slank van gestalte, met lange bruint
krullen, die over rozige wangen vielen,
met zacble, blauwe oogen, zóó had Nancy
er uil gezien in haar jeugd.
Hel scheen waarschijnlijk, dat zij zich
het dichtst genesteld had in hel hart
van den ouden vrijgezel; maar eigenlijk
weden, deed niemand hel. Ilij was een
zeer gesloten man cn een soort van ge
leerde; iiij leefde in zijn oude' bibliotheek,
omgeven door dikke hoeken, cn scincof
met een voeren pen bladzijden vol met
fijne, kleine letters, die niemand ooit las,
vond een brief, Waarin hij schreef, dat
liij zich ie Angers bevond. Daarop ging
de heer Gorau met den papegaai naar
hot station en verborg zich in een hoek.
Daar kwam een oud man binnen, die wet
niet op Chevalier geleek, maar de pape
gaai riep uit;
Goede, oude Victor! Ben jc daar?"
En in een. oogenblik liad de dief de
handboeien aan.
NIEUWTJES VAN HIER EN DAAR.
In Japan laat pieix veel goed wasschen
door middel van ia beweging zijnde boo
ten. Lakens, jiemden, .enz., laat men er
aan een lang touw achteraan slopen.
Er is haast geen dier dat moeilijker te
temmen is dan het jong van een \vild
konijn; aan den .anderen kant is er geen
tammer diertje dan het jong van een lam
konijn.
In een ton water van dc Doode Zee
is 187 pond zout; in de Roode Zee 03;
in de Aliddell. Zee 85; in den Atlan-
tischen Oceaan 81: in het Engelschc Ka
naal 72; in dc Oostzee 18; in de Zwarte
Zee 26, en jn de Caspisclie Zoo 11.
In Rome of in de onmiddellijke .nabijheid
er van, zijn 60 catacomben. Do gch'eele
lengte van de gangen bedraagt 580 mijlen
en men schat, dat er van 6 tot 15 mil-
lioen dooden in .begraven zijn.
Een Russisch apparaat, om het gehoor
te verbeteren, bestaat pit een hoorn van
licht rubber, vooizion van een miniatuur
microfoon, die in verband staat niet een
kleine galvanische batterij. Alen zegt, dat
de microfoon zelfs bij het zachtste spreken
op de gehoorzenuw1 van den patiënt werkt,
als het apparaat aan het oor geplaatst is.
Groot-Britannië gebruikt ongeveer vijftig
duizend glazen oogen per jaar.
Toen vorst Bismarck zich destijds uit
het openbare leven, teruggetrokken had,
ontving hij uit alle oorden van Duitsch-
land aanvragen om jonge eikenboompjes
uil zijn parken, en deze eikjes werden in
allo declen van zijn vaderland geplant. Ten
slotte heeft do .vorst zich genoodzaakt ge
zien bekend le maken, dat hij aan ver
dere aanvragen geen gevolg kon geven,
daar zijn voorraad uitgeput was.
Het beste rozenhout, waaruit pijpen ge
maakt Worden, treft men aan in Frankrijk
cn Italië,
In Birma vragen de vrouwen dc mannen
ten huwelijk, ca wanneer zij elkaar moe
worden, kunnen zij ook echtscheiding aan
vragen.
'ANECDOTEN.
Beeldhouwer (tot vriend): „Wel, wat zeg
jo van mijn buste. Is het geen prach
tig stuk marmer?"
Ah'iend: ,,'t Is inderdaad prachtig. Jam
mer om er een buste van te maken. AVat
had er een mooie waschtafel van kunnen
gemaakt worden."
„Alaar, Alina!" riep de vrouw des hui
zes uit. „Ik kan hier mijn naam in het
stof schrijven I"
„AVerkelijk, mevrouw?" antwoordde
Alina met edelmoedige bewondering, „dat
is meer dan ik kan. Nu ziet u toch maar,
dat er niets boven opvoeding gaat."
Rechter: „AA7il je zeggen, dat je er bij
hebt gestaan, toen cle gevangene je schoon
moeder doodsloeg, zonder een hand uit
te steken?"
Getuige: „Ik wist niet, dat hij hulp
noodig had!"
„Dat is uw echtgenoot, die klopt!"kon
digde het medium op plechtigen toon aan.
„Alijn echtgenoot, die klopt?" zei de
weduwe afgetrokken, „Hemel, clan zal hij
zeker zijn huissleutel vergelen hebben."
Dienstbode: „Er zijn geen kolen, me
vrouw, en het vuur gaat uit!"
Alevrouw„Alaar Sofie, hadt je dat nu
niet wat eer kunnen zeggen?"
Dienstbode: „Ik kan toch niet zeggen,
mevrouw', dat de kolen op waren, toen
er nog kolen Waren'?".
Alevrouw„Ik kan het niet langer uit
staan. Je hebt iedere week een anderen
soldaat in de keuken."
Dienstbode: „Dat is mijn schuld niet,
mevrouw. In een huis als hier, waar zoo'n
schrale pot is, kan geen enkele soldaat
het langer dan een week uithouden."
Alama (streng)„Schaam je je niet, dat
ik jc moet betrappen op het snoepen van
jam?"
AVi I lie„Dal is mijn schuld niet, ma-
mal"
Alama: „Jouw schuld niet, hoe bedoel
je dat?"
AA'illio: „Ik kan het toch niet helpen,
dat u juist binnenkwam?"
EEN GOEDE GELEGENHEID.
Goochelaar (op een groole kast wijzend)
„En nu, dames en heeren, laat ik [nu
mijn laalsten goocheltoer vertoonon. Ik zou
een dame uit het gezelschap willen vragen
op het podium te komen en in deze kast
waarvan niemand wist, waarover zij han
delden.
De ccnigo ontspanning buitenshuis was
het bezoek, dat hij in den namiddag bij
do zustors atlegdo.
Dan, 's zomers in een gebceldhouwden
armstoel in haar vestibule gezeten, en
's winters in haai' salon, met ecu damasten
servetje op de magere knieën', dronk bij
thee uit een blauw' porccleineu kopje, en
nuttigde taart van een blauW porcelcincn
bord. De kamenier der zustors zette, j.n
den namiddag, altijd een theeblad klaar,
een oud, deftig gebruik, dal nergens
anders in het dorp in zwang was.
Nancy, de middelste zuster stierf het
eerst van ouderdom, zei men in de
stad, hoewel dat onmogelijk scheen, en
de andere zusters volhielden, dat zij kou
had gevat op cle longen.
„Er is tering in de familie Van onze
moeder en Nancy is altijd teer geweest. Ik
heb altijd wel gedacht, dat ze niet oud
zou worden," zei Rachel tot den dominee,
toon deze kwam condolecrcn.
Na Nancy's dood kwam de oude vrijge
zel den volgenden zomer nog bij de an
dere zusters theedrinken.
Toen sliert Rachel on Camilla bleef al
leen over. Nu kwam 'hij haar niet moor
clkon middag bezoeken. Algemeen begreep
men, dat zij er aan twijfelde, of het wel
betamelijk was, dat hij zoo alleen bij
haar kwam.
lief, was te dien tijde, dal de oude vrij
gezel iets onrustigs over zich kreeg. Op
het uur, dat hij gewoon, was geweest zijn
vriendinnen te bezoeken, dwaalde liij doel
loos langs do wegen, met zijn rotting legen
het onkruid aan den kant slaande.
Ongeveer drie maanden na Rachel's
dood, op een Zondn-g in het midden van
den zomer, zag men den ouden vrijgezel
en Camilla samen den Weg naar de kerk
afkomen; men zei, dat zij dien morgen hij
den dominee geweest waren, om zich te
laten trouwen.
Do bruidegom was in zijn oud gala-
kostuum, een hoogen hood en blauwe jas
met lange panden, en vorstelijk verhiel
zich zijn knap, wit hoofd boven zijn hooge
stropdas, en de braid trippelde zachtjes
naast hem, in een witten bruidstooi van
een lang vervlogen mode en snit. Een
witte Imiidshoed met witten sluier en witte
voeren versierde do oude bruid; zij droeg
een glanzig, wit satijnen kleed,, niet la
gen hals, een wit krippen sliawl en wit
salijnon schoentjes. Mot bruidskostuum Was
zeker jaren en jaren geleden gemaakt voor
een der kust cis, in afwachting van jonge
liefde en huwelijkswedde. Alaar voor
welke? Dat is niemand ooit te weten
gekomen.
Sommigen vonden Wel, dat do wit sa
tijnen rok wat te lang was voor Camilla,
en voor Nancy beter gepast zou hebben;
maar wie zou dit met zekerheid kunnen
zeggen, daar Camilla wat gebogen was
door ouderdom.
De oude bruid kwam de kerk binnen,
met haar ouden bruidegom en een jeug
digen glimlach, zegepralend over ouderdom
en herinnering, blonk door den witten
sluier hoen op haar oud golaat.
Niemand heeft ooit geweten, of het haar
eigen bruidskleed was, dat ze droeg, of
dat van haar zustor, of zij haar eigen'
minnaar getrouwd had, of die van haar
zuster.
