0' laargang, Dinsdag 26 April 1910. No. 13287 LENTELIEFDE. m Goedgekeurde Hengsten. BUITENLAND. De Brusselsche Tentoonstelling. SCHiEDAMSCHE COURANT. Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering Van Zon- en Feestdagen Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Viaardingen fl. 1.25 Irrnicó per post fl. 1.65. prijs per week: Voor Schiedam en Viaardingen 10 cent. i Afzonderlijke nummers 2 cent. 'Abonnememüu vv vivlcn ringelrjks uuri^CTiGiTicn., 'Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten "des middags vóór een pur aan het bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Grootc letters naar do plaats die zij innemen. Advertentiën hij abonnement op voordeeligo voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs .van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon 1 voor do Redactie No. 123. voor do Administratie No. 103. AanvullSngs-Staat VAN De GEDEPUTEERDE STATEN dor Provincie ZUID-HOLLAND, De Gedeputeerde Staten der Provincie Zuid-Holland, Gezien een schrijven van do Algemcene Keuringscommissie voor de Paardenfokkerij, dil. 3 April 1.1., no. G7 Maken bekend, dat bij cene op 12 blaart 3.1, te Rotterdam gehouden buitengewone keu ring,. ingevolge art. 6 van het Koninklijk Besluit van 14 Augustus 1001 (Staatsblad no. 121) voor deze Provincie alsnog is g o e d- gekcurd do op dc aanplakbiljetten ver melde hengst. Schiedam, den Hen April 191.0. De Gedeputeerde Staten voornoemd, PATI.1N, Voorzitter. F. TAVENRAAT, Griffier. Schiedam, 25 April 1910. FRANKRIJK. De ox-presidont der Vcrecnigdc Stalen - zoor waarschijnlijk is hot, dat hel. woordje ex nog cons vervalt, en do heer Roosevelt wederom tot president wordt ge kozen is op zijn Europecschc tounéc in Frankrijk aangekomen, en daar met de hartelijkheid, hot, voormalige hoofd der groole zusterrepubliek waardig, ontvangen. Maar Roosevelt doet meer dan toespraken houden aan feestelijke diners en bankets. 'Als practisch Amerikaan laat hij zijn tijd niet ongebruikt voorbijgaan. Zoo heeft liij Zaterdag in de stampvolle, reusachtige gehoorzaal der Sorbonno voor een uitge lezen publiek van professoren dezer uni versiteit, ministers, bekende politici en di plomaten, waaronder onze gezant, Ridder do SUiers, con redevoering gehouden, «el ke grooten indruk maakte en niet zal nalaten zeer dc aandacht te trekken. Do heer Roosevelt sprak over de bur gerplichten in de republiek (Citizenship in n republic). Ilij noemde het een der be langrijkste lessen, door do Franschc ge schiedenis gegeven, dat een hoo-gc artis tieke en literaire beschaving samen kan gaan met, oen leidende plaats op militair en politiek gebied. Boven de verzorging dei geestelijke en lichamelijke kracht slaat echter de karaktervorming, de opvoeding tot zolfbelieersching, tot logisch denken, tot bekwaamheid om persoonlijke verant woordelijkheid op zich te nemen en toch in overeenstemming met do gemeenschap to blijven. Do eerste plicht van dc.n„DurclV- schmtts -mensch' is zijn eigen brood te Roman uit liet Duitsch naar MARIE TEERS. 5) »Rmzei de dokter. .Lieve Berin, zou je niet even willen hellen. Ik kan niet wach- tüt Jivc!i lmar soep op heeft. En dndc- J na het. eten wilde ik graag een kop zeer 0 kotfic hebben, want ik heb een moci- "Jken dag voor mij." !i 7':^ 7"c'®' llem' gaan om het eten te en, zei movmmv op haar schuwe numier, zooveel bctcekcndc als: ïk laat jelui '(1 ,nu k°ycr alleen. Zij wist liccl goed, zij m critischc gevallen haar man zoor '.muaoiiiig maakte en dat hij nis hij met zijn meen was veel spoediger weer in goede stemming was. ,,i>, 7lCl Eveli toen snel, half vorlogcn, y ™fcaaL» vpapa, gij bdooft |,ct mij hó?" lid n..la '''E1 vromv de kamer uit was, kwam tc l'°i Cl'WCOl< 'n Socd humeur. Hij vormaak- Evr|i 801110 n,°t de vrijmoedigheid van wFtf 7"'^ 'let helpen, als zij op dien kerel ik l°C ^oraaht-?dacht hij. „Waarom 'bob inai zoo n school meestor gegeven?" ui terwijl het dienstmeisje binnen kwam nadere borden op tafel te. zetten, streek i zijn haard, keek zijn dochtertje strak aan ca zei goedig: >>Ik heloot het. je, Evoii." a stilte dacht hij daarbij„Ik beloof je !1°g veel meer dan dat." verdienen on zijn vaderland te verdedigen. In zijn verder betoog, Waarin hij do opzettelijke onvruchtbaarheid der huwelij ken den zwaars ten vloek van een volk noemde en op het belang, zoomede op het gevaar van misbruiking, dor pers 'wees, wendde Roosevelt zich tot dc politieke partijmannen, speciaal ook die van liet uiterste socialisme. Een consequent en uiterst scherp socialisme betcekcnt voor elke natie don dood door zelfvernietiging. Het sluit oen grootore immoraliteit in zich dan in wolk ander systeem ook. Maar Daarbij kan men Wel zekere principenvan menschcn aannemen, die zich socialis ten noemen. Een ieder hoeft recht op de gelegenheid om te toonen van Welk maaksel hij is, maar ongelijke prestaties moeten steeds ongelijkclijk Worden be loond. Het boste bewijs voor dc vrijheids liefde van een land is wol de' wijze, waar op dc minderheden Worden behandeld. Elke vervolging is immoreel, evenals do klassenhaat. De arrogantie, die op eon arme als zoodanig neerziet, is evenzeer, te veroordcolcn air de nijd en de haat iegen dc rijken als zoodanig. Diegene benadeelt hot land liet meest, die klasse van klasse, boroepsslnnd van beroepsstand, do armere lagen van dc rijkere wil schei den. Tot de hechtheid van een republiek is noodig een innigheid dor overtuiging met oen vérgaande verdraagzaamheid hij verschillen van overtuiging. Plaats voor een gezond ontwikkeling is slechts daar aanwezig, waar verschil van meeningen in godsdienstige, staalkundige en sociale kwesties aanwezig zijn. Vele volken zijn aan fanatisme en onverdraagzaamheid ten gronde gegaan. Roosevelt verklaarde tenslotte een vijand te zijn van elk blind cosmopolitisme. Alen moet oen goed patriot zijn, voor men een goed wereldburger kan zijn. Patriotisme is echter zeer goed vereenigbaur met een passenden eerbied voor dc rechten van andere naties. Tiet internationale rechi zal sterker en sterker worden, toidat het zich tot een macht LoefI ontwikkeld, wel ke gerespecteerd zal Worden. Tot nog toe bevindt hot zich in zijn eerste stadia en het is do plicht van wijze staatslieden om elke beweging aan tc moedigen, welke voor het bijleggen van internationale ge schillen ecu andere instantie Wil invoeren dan geweld. Wij gclooven, zoo besloot Roosevelt, oprecht en ernstig aan den vrede, maar wanneer vrede en gereclitig- in conflict komen, dan verachten wij den man, die niet. voor de gorechligheid op komt, al zou ook een Wereld van wape nen zich tegen, hem koeren. i GEMENGDE MEDEDEELINGEN. molding gemaakt. Te Erivalle, in het arron dissement Cognac, is n.l. do burgemees ter, voorzitter van hot stembureau, door een kiezer niet een revolverschot gedood. Zaterdagavond, don vooravond der ver kiezing, is het vVoelig toegegaan op oen kiezersvergadering te Parijs, waar do can- didaat Rouannel zou spreken. Rcvolulion- nairen waren de zaal binnengedrongen, grepen den heer Rouannot bij zijn haren en wierpen hem van het podium. Toen begon con woeste strijd van man tegen man, en worden enkele revolverschoten ge wisseld. Verscheidene personen werden ge kwetst. Dionzolfden avond zijn anarchisten de bureaux van do socialistische „Hnmani- tó" binnengedrongen, zo mishandelden don portier, sneden do clcctrische geleidingen door en beschadigden verschillende dingen. Andere individuen begaven zich naar de bureaux van de „Guerrc Sociale", en sloegen er den hcelen boel kort en klein. De vroegere premier Combos heeft in een interview verklaard, dat de hovering van Monprofit, als zou hern in ruil voor een subsidie van 50.000 fres. aan regeeringsgc- zindc bladen, het Legioen van Eer aange boden zijn, niets dan laster is. F r a n k r ij k. In geheel Frankrijk zijn gistermorgen acht uur de verkiezingen voor de Kamer be gonnen. Van slechts één incident wordt Do doktor kwam 's avonds eerst laat thuis 1 lij was zeer vermoeid. Zijn vrouw was al vroeg naar bed gegaanzij leed veel aan ze nuwhoofdpijn en had daar dien dag weer last van. Bovendien had hij haar verboden op hem to wachten als hij laat thuis kwam. Het was reeds zoover in het jaar dat de lamp vóór acht uur op, moest. Ook in de slaapkamer op een kleine tafel brandde ecu lamp. Toen doker Magnussen bemerkte _dat zijn vrouw nog wakker was, ging hij op een stoel die onder zijn gewicht kraakte, naast haai bed zitten. „Bertn, ik heb ondei'wcg naar huis wat bc- daelii. Met het oog op Eveli, weet je." „Ja?" vroeg zij angstig, het hoofd een weinig opheffend. Zij was altijd bang dat hij wat onaangenaams zou zoggen. Want wat haar man bedacht, was meestal iets wat. zij lieverniet wilde. Dan was zo genoodzaakt zieli tegen haar wil naar hem te voegen of in hot geheim toch ,tc doen wat hij had ver boden. In beide gevallen gevoelde zij zich on rustig en verdrietig. „Zooals tegenwoordig gaat het niet meer Zij wordt hingzamerhokl grooter en zij krijgt gevoelens die niet goed zijn. Daar moeten wij voor waken, begrijp jc?" „Voor waken," vroeg zij geheel in de wal" en zeer verschrikt. Ilij 'aelito zacht in zich zelf. „TT, mei, Bertn, waarom doe je toch altijd zoo angstig als ik iets tegen je zeg? Je boeit eigenlijk een geheel .anderen, man dan ik moeten trouwen. Een zacht karakter, een die wat moer tijd voor jou had Duitsch land. 't Is thans zeker, dat Berlijn van een uit ■Iuiting in de bouwvakken verschoond zal blijven. Beide betrokken partijen, patroons en ar beiders, hebben de scheidsrechterlijke uit spraak, van welke wij ccnige dagen gele den molding maakten, aangenomen. En zoo O is dan dc vrede in dit bedrijf voor drie jaren, ui. tol 1 April 1913, verzekerd, voor zoover Berlijn betreft. Buiten Berlijn begint de uitsluiting ook langzamerhand te verloopen. Tn verschei dene steden word het werk hervat, in. Han nover werd do lock out formeel geëindigd vei kl aard. Toch L lief aantal der werklieden, die nog onder de uitsluiting lijden, zeer aanzien lijk. Het „Berliner Tageblatt" schat Kun aantal op 200.000 it 300.000', mam' Alge meen wordt echter aangenomen, dat do strijd, door de werkgevers reeds verloren is. Turk ij e. De officieelc berichten over den toestand in Albanië zeggen allo, dat daar alles zoo goed als rustig is, doch de particuliere be richtgevers verzekeren dat er onder de Alba- ncczon een grootc opgewondenheid liccncht. Dc lantsten zijn tot een hardnekkigon tegen stand bereid indien de regeering blijft bij haar bevel tot inlevering der wapens door do bevolking. Volgens een bericht uit betrouwbare bron to Konstantinopel ontvangen, waren Zater dagmorgen ongeveer 10.000 Albanoozen bij Stiinlia in het sandsjnk Pritsjtina mot acht bataljons Turkscho troepen in gevocht. Ver dere bijzonderheden ontbreken nog. Bij de behandeling der bogrooting in dc Kanier heeft Zaterdag de. minister van finan ciën verklaard, dat Turkije thans voor het eerst zonder schulden is en. dat e.r bovendien nog twee millioen Turkscho penden (ƒ11- in kas is. De rogeering is van plan een patent voor buitenlanders in te stollen en hoopt dat de mogendheden dit zullen goedkeuren. De regeering zal niet overgaan tot een beschermende politiek en vooitgaan met het sluiten van handelsverdragen over de tarie ven, eil hoopt, dat de mogendheden daarvoor te vinden zullen zijn. Do minister kondigde een hervorming van het muntwezen aan. C li i n a. In een telegram uit Shanghai wordt de stand van zaken in dc provincie lloonan nog onbevredigend genoemd. De vreemdelin gen zijn genoodzaakt te vluchten. De vluch telingen zonden een adres aan den Brilschen consul van Changslui, den hoer Hewlett. Dit adres was geteekend door Sngolsohe, Anierikaanscbe, Nederlandsehe, Duitsche, Tia- liaansche, Noorsche, Russische, Zwecdsche en Zwitscrsche inwoners van Changshn, die den lieer Hewlett bedankten voor zijn hulp en dc overtuiging uitspraken, dat zij zonder zijn verstandige maatregelen hun loven zouden bobben lerloren. Dit adres is ook medege deeld aan de respectieve regeeringen van de onderteo leenaars. Volgens de laatste berichten kwam te Changsha geen nieuwe uitbni-iing van den opstand voon' en is het aldaar (hans rustig. Rusland. liet heet, dat aan de Finland-commissio uit de Docmn een termijn wordt gesteld, voor hel beëindigen barer werkzaamheden. Men wil op deze wijze voorkomen, dat do kwestie sleepemle wordt gehouden. Op de Kaspische Zee is een tamelijk groot RusMsch schip door zee ito vers uitgeplun derd. De gezagvoerder en het grootste deel der equipage wevdonjgedood. De „Nowoje Wremja" verzekert to weten, dat do gevluchte Daila Lama begin Jidi to BeteTsburg zal komen. (Particuliere Correspondentie.) „Och Hans 1" Zij was rechtop gaan zitten. Als hij zoo mot haar begon te praten kon hij alles van haar gedaan krijgen. Don gevoelde zij opeens hoe lief zij hom had. Hij was haar hel. allerliefste op aarde, ja ze hield van lieir nog meer dan van Eveli hij was haar e- ligo, haar grootc liefde geweest en altijd gebleven. „HansHoe kun je nu zoo iets. zeggen 1 Mijn bette, lieve, eonigc Hans!" „Nu ja, nu, ja, je bent mijn liefste vrouwtje Tlij nam dc uitingen van zijn vrouw vrij kalm op,omdat er zoo Vaak zulke zenuwach tige tooneeltjes voorvielen. Maar toch ging hij nu op den rand van haar ledikant zitten, streek haar kings haar brandende wangen, en kuste haar kleine hand die do zijne zocht. „Nu, luister nu eens kalm toe, Berta," zei hij, „ik ben namelijk doodmoe en het is mogelijk dat ze mij vannacht nog weer uit mijn bed komen halen. ïk moet dit echter eerst even met jc af doen. Eveli is dus „Ik weet al wat je wilt," zei ovrouw. „Zoo, profetes?" zei hij vroolijk. „Wat dan?" „Zij moet, niet langer los nemen bij Sehoii- lein," verklaarde zij triomfantelijk, maar toch'met wal spijtgs in hanr stom, „Zoo? zou liet dito zijn? Nu dat is het juist niet. Tk ben niet zoo'u wreedaard als jij altijd denkt. Er moet iets geheel muleis met haar gebeuren. En dan mag zij haar geleerde schoolmeester behouden, zoo lang ais zo wil." „Wat mpet zo dan?" vroeg Berta, nu weer onzeker. I. U bent midden in de schoonmaak. Of, erger nog, n bent midden in de verhuis rommel. Het nieuWo huis is nog niet hoolemaal klaar. Dc straat vóór is niet geplaveid, de tuin is een modderpoel mot verfpotten en vuil papier, Ilier is een glas stuk, ginds lekt de waterleiding. Licht kimt ge nog niet krijgen. Uw, beschikbaar meubilair bestaat uit twee keukenstoelen. Alles is nog ingepakt. En nu komt er een telegram: „Over een half uur komen wij per auto met zes vrienden.'bij u lun chen. Oom Karei." Dat is de stemming, waarin Vrijdag de commissaris-generaal der Brusselsche ten toonstelling do terreinen, waar eens die tentoonstelling zal komen, moet bobben doorkruist, baggerend door den modder, wegspringend voor karren, wegduikend voor gedragen planken, wegvliegend voor auto's. Den volgenden dag zouden de Koning, do Koningin, het Hof, de diplomatic, de autoriteiten, de Kamerleden, do dochters en de nichtjes van Kamerleden en in vloedrijke kiezers van Kamerleden komen, allemaal om hij de opening te zyn. Doch wat zou er nu geopend worden? De openingszaal openen dat zou mis schien nog gaan. Een paar restaurants ook nog. Dc Duitsche afdecling ook nog wol. Maar verder....? En zouden de Alajestciten niet in den modder blijven steken. Toen hij zoover was kreeg de commis saris-generaal een ingeving. Hij herinnerde zich dat hij Belg was. Ware hij Hollan der geweest de man had zelfmoord gepleegd. Een Duitsclier, een Engelschman had al niet veel anders kunnen doen. Een Bus zou ah wijlen Potemkin gauw even een tentoonstelling hebben laten schilde ren en die als décor geschoven hebben vóór het complex van slik, siuc, spoorwa gens, bloemenperken in aanleg, loege hal len, enz. enz., dat is de tentoonstelling iti wording. De commissaris-generaal deed niets van dit alles. Hij liet de zaak op zijn beloop, gauw*, gauw, werd nog het een en ander aan kant gedaan, de werklieden, de last wagens er uit, vlaggen, vlaggen, de feest zaal zooWat klaar en de tentoonstelling kan beginnen. liet zou «tel regenen en dan kreeg Zijne en ook Hare Alaje.-teit, die zeer populair is, maar natte voelen als zij veel buiten moesten loopen. En dus was bot maar beter dat zij niet veel moer deden dan openen het. kijken zou la ter dan wel volgen als er iets te kij ken zou zijn. Eu zoo is het geschied. Wie geen band heeft, kan geen vu Ni zolten. F.en deur, die er niet is, kan men niet openen. Alaar een tentoonstelling-, die er niet is... dio opent men in België zóó indruk wekkend, dat elke niel-BcIg er verstomd van staat. Dc stoet was heel mooi zoolang men in do rijtuigen zat, wat rommelig zoodra bet sympathieke Koninklijke Paar tcvoet ging. Dan was er hier en, daar gedrang, herrie, con sans-gène en .een gemis aan algemecne opwinding, die den Hollander vreemd aandoen; trappen zonder loopers, onvoldoende afzetting van hot terrein, een toestand, waarbij do hoofdpersonen wel haast in het gedrang komen, inderdaad dat kennen wij niet. Da.n hot dunne „vive lo Rol", „vive la Reine"-geroep dat zoo „Zij moet danslessen nemen. Goede dansles sen. Dat moet zc." „Danslessen? Maar Hans! Maar bij wie dan? Hier in Mollen tin?" „Neen, natuurlijk 1 Ilier is daarvoor geen gelegenheid. Neon, in IlermaiiBspfort na tuurlijk, «-aar een gymnasium is en waar betere meisjesscholen zijn, en jongelui, vroo- lijke jongelui. „Klaar HnnsHoe moet zc daar dan hoon?" „Met- den trein, beste vromv. "Wij zijn menschcn van den modernen tijd. En gij zult dan wel do goedheid bobben haar daar weke lijks heen to vergezellen." „Jij maar Hans, zou dat nu wel goed zijn zij is toch nog maar een kind." „Zoo? Nu, «'at zou dat? lloc lang moeten wij dan nog wachten? Heb jij ook niet dan son geleerd? En heb je daar ooit, berouw van gehad?" Dat «-as een gevaarlijke toespeling. Tiet «nis op do dansles geweest dat zij don jongen Hans Magnussen, toen nog een slanke melkmuil, mot mooi bruin baar, voor bot eerst had gezien En toch Eveli moest, zoo mogelijk, oen anderen weg gaan dan zij. Waarom was daar nu zoo'n haast bij? Was dit nu zijn bedoeling: om voor Eveli zoo spoedig mogelijk con man te vinden? Moost Eveli den ouden weg op, zoo heel veel meisjes waren opgegaan? Zij was te moe en te verbluft om veel tegen te spreken. Zij kon hanr grooten, vast beraden Hnns toch nooit duidelijk maken wat zij eigenlijk wilde, Hij verstond hanr focli altijd verkeerd. Als zij eonig bezwaar tegen de danslessen opperde, zon hij er weer ten scherpheid tegen hem inzien. Eu dat was het niet in liet minst wat zij bedoelde. Maar al zweeg zij dan ook nu, zij bleef de mea ning toegedaan dat liet beter was dat Eveli eerst wat meer ontwikkeling opdeed, dan nu al aan liefde en huwelijk te denken. 3fC liet. gelukte mevrouw Magmmsen niet er iets op lo vindon, waardoor liet plan van de lessen nog in duigen kon storten. Het was vrij gemakkelijk papa wat, wijs te maken en hem on. den tuin tc leiden, raam' als bij zich ie.ts in het hoofd bad gezet, dan viel daar niets aan te veranderen en had bij geen rust vóór dat, zijn plan was uitgevoerd. Praten hielp daar niets tegen. Zoo gevoelde mevrouw Magnussen zich weer diep ongelukkig. In zulke dagen zag zij alles duister in en had zij.een gevoel of zij een grooto fout had begaan. Zij stamde uit 'n ultra-correcte ambtenanvs- familie, waarvan de jongens allen evenals hun vader jurist waren geworden en de meisjes degelijke huismoeders. Maar de jonge Berta was toon reeds schuchter en verlegen en niet zoo „uit. één stuk" als do anderen, wat toen door de familie al hoogst onaangenaam word gevonden. Op den dag. van haar verloving had zij ge build oukI u ze nu weldra trouwen moest en niets*anders zou worden dan haar zusters. Maar toon Hans Magnussen haar tranen weg- kuste, was ze (och «eer zeer gelukkig. O (Wordt vervolgd,;

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1910 | | pagina 1