S3"' Jaargang.
Zondag 22 IVïei 1910
I immer Instaat Dit DRIE Malei
Eerste Blad
LENTELIEFDE.
Mo. 13308
I
Brusselsche Tentoonstelling.
voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
BUITENLAND.
7
Deze courant vcrscliijnt dag el ij Es, met uitzondering vanZon-enFeextdaran
Prijg per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingon fl.1.25 fS
ti post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomon.
t
Advextentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
gr pan het bureau bezorgd zijn,
Bureau: Lango Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advcrtentiën: Van 16 regels fL 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertontiön bij abonnement op voor'deeligo voorwaarden. Tarieven
hiervan mjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de ntunmers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advcrtentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
Schiedam, 21 Mei 1910.
ENGELAND.
Van de begrafenisplechtigheid bij hef ovor-
trengen van hei lijk van koning Edward VU
naar de koninklijke grafkapel te Windsor,
lebben we gisteren onder „Laatste Nieuws"
nog kunnen mecdcelcn, dat du begrafenisstoet
kt Paddingtonstation om 11,uur G bereikte,
«aar om 11.58 de trein, waarin het lijk werd
ïervnerd, naar Windsor vertrok.
in den schitterenden stoet van prinsen
«i koningen, die drie aan drie achter het
lijk reden, geleid door koning George V,
den lier log van Connnughr. on keizer Wil
helm, werden opgemerkt Prins Hendrik der
Saterlanden, die mot. hertog Albrocht van
Wtirtcmberg en den kroonprins van Son
ne reed, en onmiddellijk gevolgd werd door
prins 'Heinrich van Pruisen en dc ^gi'ooit-
krfogen van Hessen en van Mecklenburg-
Strelitz.
De gcheelo sfcoeL gaf oen belangwekkend
schouwspel van historische 1 eteekonis, een
levend schilderij, schitterend van kleur.
Geruimeit tijd, nadat het hoofd van den
stoet voor Paddington-station was aangeko
men, kondigde de doodenmarseh uit Saul
icngenen, die in het stution waren aan, dat
do affuit met de lijkkist naderde. liet hoofd
van den stoet schreed recht door liet station,
maar de artiileriepaarden, ttih de affuit
trokken, wedden nanr links gewend en hiel
den haiï voor den Touw-ssdonwagen, llior
ideef de kist eenige minuten staan, terwijl
ie verschillende vorstelijke personen, met
•b koninginnen Alexandra, Mary en Maud
(Noorwegen) zich in twee rijen opstelden,
om de kist te laten passeeren.
On'der de klanken van don tinodenmarsch,
terwijl alle h'oopeu in het slation, en dnar-
ioor salueerden en de vaandels tot den
grond toe werden gebogen, werd de kist van
liet affuit genomen en naar den salon-
Mgen gedragen, waarin zij op een katafalk
nerd geplaatst. Toon namen de vorstelijke
personen plants in den waggon achter den
salonwagen, en te 11,58 uur Verliet Edward's
lijk Londen.
De troepen stonden met gepresenteerde tvn-
W de trommen roffelden.
bij de aankomst van den Lrojn te Wind
sor, werd de lijkkist geplaatst op oen mariiie-
afuit en door zee-soldaten naar de kapel gc-
Irokken.
Do. stoet werd te Windsor opgewacht
(oor de bijzondere bnilcnlandsclie dcle-
Sjiles, die zich er bij aansloten. Hol ocnigo
Hjdiig in den stoet was dat van koningin
exandrn, de koningin, vorslen en prin
sen volgden te voel. de kist. Dc koning
fuig tusschon den Duitschon keizer en
en,hertog van Connaught. Do overige vor-
'j dames gingen direct naar de ka
po, voordat de stoet vertrok'.
oen de stoet aan dc kapel wits aan-
•Roman uit het Duitseh nanr
MARi 13 TIERS.
26)
ïjlVaai
A"» zou hisi je niet kunnen heg rij-
vr°fo Eveli. „Zou zij je meer Liofheb-
11 'kJMt kan niet Retor, zij kan jc
e zo° hef hebben als ik. En ik zou met
rn«,! - deelcii, waarom zij dan niet? Zij
liep I!1uo'cr z'i" dan ,ik en oudere rechten
'if11 «eed, maar waarom is zij zoo
jouw o 'ff' ^°U a"eel1 wil Ion bezitten? Is
j.,i-ge,!lJc 'im,r 'del meer waard dan liet ge-
"'h van haar zelf?"
knn 'U sPr0no op, liep onrustig door de
Cr °1) on «eer en bleef toen mot gebalde
lsj®n voor _Evcli staan.
zon'"'- I]''V' zc' ''ij gejaagd, „ik Vb je
itvonl"111- je nog dien eersten
,]„n'; ,'n, ('e" Tluorgartcn? Ais jij spreekt
fc j'! ''et of ik krankzinnig van gel.uk zal
JfJn- Och Eveli er is geen mensch
niet CT"0" ,^a" V0l'K°h'kcnworden, ook Lisi
léven V zoovuid: lo midden van het
kimt' S i0' TO' vol selioonheïd en je
Och t^T" z''i0vt'r'' a's je wilt. Maar,Lisi!
(ie heeft in haar leven maar één goluk,
gekomen, werd de kist weder door sol-
dalen gedragen en werden dc koninklijke
en buitenlandsche gasten naar hun plaat
sen geleid, waarop de dienst begon.
Aan beide zjjden van de baar waren
verlaagde plaatsen ingericht voor de ko
ninklijke rouwdragenden, opdat zij een
Matsten blik op de kist konden werpen,
wanneer deze ten grave zou neerdalen.
Do kapel leverde een prachtigen aan
blik op mot de vele schitterende unifor
men en de glinsterende ordetockcneO,
waartegen liet zwart van de gewaden der
dames scherp afstak.
Toen allen gezeten waren vormden dc
Gentlemen at Arms" met hnn scharlaken
inifonncn ca de „Ycomen q[ the Guard"
n hun middeleeuwschc klecdij en gewa
pend met hellebaarden een haag, waar
langs het stoffelijk overschot van den ko
ning van do 'westelijke deur naar liet al
taar werd gedragen.
Allen rezen op van luin zitplaatsen, toon
de geestelijkheid met twee kruisbeelden
voorop in twee rijen mot de aartsbisschop
pen van Canterbury en York aan liet
hoofd binnenkwam en zich on'der de to
nen van Schubert's treunnarsch langzaam
voortbewoog naar de westelijke deur om
de kist in ontvangst te nemen.
Tien minuten later begonnen dc talrijke
buitenstaande orkesten Beethoven's Ireur-
marsch te spelen en verkondigde hol ge
roffel van de omfloerste trommen, dat do
kist van do affuit werd genomen. Dc pij
pers buiten liet gebouw bliezen op hun
fluiten ,als laalstcn groet voor den admi
raal van de vloot.
Koning George liep vlak achter de kist
met de koningin-moedor, daarop volgde de
Duitsche keizer met koningin Alary. De
heide koninginnen Waren dc eenige dames
in den sloot, dc andere hadden plaats go-
nomen in de koningsbank.
Gedurende den dienst betoonde dc ko
ning zich tecder bezorgd voor zijn moedor,
(lie in stil gebed neergeknield lag hij de
baar van haar gemaal. Alle amieie vor
sten stonden in een groep achter den eer
sten rouwdragende. De Duitsche Keizer
stond ter linkerzijde van koning George,
naast den hertog van Connaught, terwijl
koning Alfonso en koning Manuel naast
elkander stonden lor zijde van koningin
Alary
Do dienst eindigde met het voorlezen
van bijbelteksten door den aartsbisschop
van Ganterhuryonderwijl werd het stof
felijk overschot aan ile aarde locvcr-
Irouwd en verdween de kist langzaam in
liet graf.
Even voordat do kist werd ncdergclaten.
trad de koning naar voren en legde hij
liet vaandel dor garde-grenadiers op do
kist, opdat dit mode begraven zou wór
den!. Gp dit plechtige oogonblik hoorde
men do vrouwen snikken, do koningiif-
moedcr liet het lioofd zinken en de ko
ning deed niet dc minste poging om zijn
tranen te verbergen.
Daarna, terwijl allo aanwezigen geknield
lagen, sprak de aartsbisschop den zegen uit.
De koning geleidde zijn moeder naar liet
guif; moeder en zoon wierpen een luatstcn
Mik op de kist en begaven zich toen nanr
iict kasteel.
Na afloop van den dienst gingen alle
orstelijko personen, behalve koningin Alexan-
la, door do Normandi.-che poort naar de
el/.aul, waar de leden van de koninklijke fa
milie en de andere vorstelijke personen, Ion
geluk' \an zeventig, het. tweede ontbijt ge
in nikten.
Na de lunch beziehtigden de vorstelijke
peisonen d" kransen en reden toen in geslo
ten of open rijtuigen naar het station.
Dc koninklijke bezoekers kwamen (e 5 uur
ÏO uil Windsor te Londen aan en reden in
ge»loten rijtuigen naar hnn wonii.gen. Do on
lom gasten, speciaal de ambassadeurs, wa-
en leeds vroeger vertrokken met Verschil
mie extra-treinen,
Tijdens de geheele plechtigheid hecrschte
onbeschrijfelijke hitte; honderden onder het
publiek vielen flauw, vele gevallen van aons
noï-tcek kwamen voor. De ambulances hadden
den gehoelen dag werk. Ook de troepen leden
ontzettend.
Om één uur gisterenmiddag, ongeveer den
ijd, dat de doodc koning begraven werd,
ieton de groote spoorwegmnntscliappijen alle
Deinen op hun lijnen tien minuten stil staan.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
nl. mij. En zij heeft altijd gedacht dat zij
flat geluk belieel bezat. nu luxui zij dat
hot "anders is, dat ik maar lmlf van haar
ben Dat is haar te zwaar ik weet
nu niet wat het eind van dit alles moet wor
den, Eveli J"
f'oler \oekle zich diep ellendig. Ging
weer zitten, drukte zijn hoofd in zijn handen
en kreunde.
Eveli kreeg geheel andere gedachten door
Peter's woorden. Plotseling zag zij alles ge
heel anders in. Haar toorn op Lisi was over.
Zij ducht dut Peter haar minder spantide
omdat zij hem nader stond en dut hij tegen
Lisi wat hard geweest was omdat hij zich
schuldig tegenover haar gevoelde.
Eveii's angst was voorhij, zij gevoelde zich
gel ukkig zooals vroeger. Hij ijverzucht was
weg en zij had een, zoo eigenaardige gewaar
wording van kracht, dut zij meende alles te
kunnen.
„Ik moot. nog één keer met Lisi spre
ken," zei ze vast besloten. „Gisteravond
heli ik erg dom on kinderachtig gedaan
dat was omdat hot te onverwachts kwam, Tk
weet zeker dal het vandaag geheel anders
zul zijn. Bovendien, ik hoef nu ook niet
meer anders te doen dan ik ben. Zij weet nu
alles. Dat coinediespelen is hel. juist, wat al
les zoo moeilijk hooft gemaakt,. Men weet
werkelijk niet wat voor een gezicht men moet
ze,tten. En het wordt nog moeilijker als jo
Denemarken.
In Denemarken hebben gisteren de Ka
merverkiezingen plaats gehad. Slechts een
klein dcc! der resultaten is nog niet be
kend. Naar het zich laat. aanzien zal de
•adicalo regeering in den strijd voor of
tegen de landsontwapening dc meerderheid,
die zij zocht, niet moor halen. De radi
calen hebben zich slaande gehouden, maar
de socialisten hebben verloren.
Dc regecring heeft tot nog toe S aanhan
gers gewonnen en elf verloren. Waarschijn
lijk zullen de liberalen en gematigde groe
pen om Christensen de meerderheid terug
winnen. Zij hebben reeds 55 van de 114
stommen; de rechterzijde nog slechts 10.
R u s 1 a n d.
üc Rjjksdooma- is gisteren begonnen met
dc behandeling van het wetsontwerp om
(rent do invoering van Zemstwo's /pro
vinciale vertegenwoordiging) in de gouver
nementen Witebsk. Kief, Volhynië, Alinsk
Alohdef en Polodiü.
In een langdurige rede verdedigde do
minister-president hot wetsontwerp. „Het
ontwerp," zoo verklaarde hij. ..beoogt
geenszins do rechten der Polen in dc wes
telijke districten te beperken, maar wel
de rechten te handhaven van de daar
gevestigde Russen en zal een einde ma
ken aan den eeuwenouden rassenstrijd. Ik
consL.ic-er hier openlijk en met nadruk
dat het westelijk gebied thans cn voor
altijd Russisch gebied is."
(Langdurige, stormachtige toejuichingen.
Leden dor rechterzijde en nationalisten
kwamen den minister do hand drukken.)
perking hunner rechten geldt, niet op veel
toegevendheid behoeven te rekenen.
De Finsche Senaat had der. tsaar in
1907 verzocht den Landdag het recht te
erleenen een onderzoek in. to stellen in
hoeverre de ambtsuitoefening der senalo-
en met de grondwet in overeenstemming
is. Mocht hel tegendeel blijken, dan ver
langde de Senaat gerechtelijke vervolging.
Dit verzoek van den Senaat is eerst nu
onder des tsaren aandacht gebracht en
werd van de hand gewezen. Tegelijkertijd
is den thans bijna geheel Russisch _ge-
zinden Senaat opdracht gegeven een nieuw
oorstel uit to werken^ dat o. m. het recht
van interpellatie dor Landdag leden tot bin-
nenlandsche aangelegenheden zal beperken.
Ook moet alles wat het keizerrijk betreft,
buiten bespreking blijven.
Iv r e t a.
De te Konstantinopcl verschijnende „Jc-
ni Gazetta" verneemt uit betrouwbare
bron, dat do ambassadeurs der bescher
mende mogendheden aan hun antwoord op
do nota der Porte nog zullen toevoegen,
dat de mogendheden, teneinde te voor
komen, dat de Kretenscrs afgevaardigden
zendon naar dc Grickschc Nationale \rcr-
gadering, er ov v denken de Kretonsische
Kamer te ontbinden en den slaat van be
leg voor Kreta af te kondigen.
Finland.
F,en 'dezer dagen door den tsaar ge
troffen beslissing toont aan, dat de Finnen
waar het de voorgenomen algemeene bo
wed dut oen ander ook comcdie speelt. Dat
is onvmliagelijk. Nu eens keek jij mij aan
alsof je zeggen wilde: Zoo doe je niet goed
en dan weer keek ik naar jou en dacht: Pe
ter schijnt ook geheel in de war. Laat mij nu
eens ronduit met Lisi spreken vertrouw
mij maar. Ik weet nu al wat ik zoggen aai
spreken, ik voel mij ook zoo klein. Toe Peter,
ik zal zeer bescheiden zijn, niet hoogmoedi
laten wij tocli alles weer goed. maken. Laten
wij moed houden
„Kind," zei hij haar weifelend aanziend
„cn als zo jc nu vraagt wat je wilt, of je
met mij zuJt trouwen. Wat zal je daar dan op
antwoorden?"
Oj) die vraag luid Eveli niet gerekend.
„du Peter maar daarover zal zij niet
spreken. Jo kuilt immers nog niet trouwen
in jaren nog niet Peter Dat heb je zelf
gezegd
„Ja, ja," zei Peter. „Lisi is clrie-en-twin-
tig cn ik vier en twintig. Jij bont zoovee
jonger en denkt daarom alleen aan vnndaa,
en morgen, maar met Lisi is liet ander;
Eveli, die denkt, rorder Twee jaar zijn w
verloofd Eveli en Lisi denkt altijd aan de toe
komst, aan het trouwen en dat gooit haar
moed om geduldig ie wachten. Toon wij ons
vei loofden, dacht ik ook alleen aan liet lier
don, nel als jij nu Eveli. Maar luier komen
de gedachten aan dc toekomst Dat be
derft hot geluk van het heden
Britse h-I n d 1 5.
Uit Londen wordt gemeld, dat dc be
noeming van lord Kitchener tot onderko
ning van Britsch-Indië binnen zeer kor
ten tijd tegemoet kan worden gezien.
Lord Kitchener was, zooals men weet,
bestemd voor opperbevelhebber over dc
Britsche legermacht in de Aliddcllnndsche
Zee, men schijnt echter van mcenïng, dat
hij in Indië nuttiger werk kan verrichten,
liet grootste gevaar voor Indië dreigt thans
n.1. niet meer van buiten, maar wordt ver
oorzaakt door de revolutionnairc elemen
ten in het binnenland. En de benoeming
tol onderkoning van Indië van den eer
sten soldaat van Groot-Britannië, die le
avens den naam hoeft van buitengewoon
doortastend te zijn, zal niet nalaten die
elementen tot nadenken to brengen.
Van dezelfde zijde, waarvan wij de vo
rige weck 'n brief over deze tentoonstelling
ontvingen, hebben wij thans onderstaande
correspondentie ontvangen
Brussel, den 18 Alei 1910.
In mijn eerste gekrabbel over dc ten
toonstelling, kwam een missioning voor,
welke ik begin met te herstellen, üo zet
ter liet mij toch zeggen, dat ik de school
uitstapjes naar de Brusselsche tentoonstel
ling wenschte vooral alléén onder geleide
van hun onderwijzend personeel. Natuurlijk
bedoelde ik juist het tegengestelde. Zoo
lang onze onderwijzers zoo bedroevend
slecht over het algemeen op dc hoogte zijn
van algemecnc koloniale zaken, zou men
het geleide naar een tentoonstelling als
deze, waar door vele volkeren juist met
grooten nadruk hun koloniaal bezit wordt
tentoongespreid, nimmer alléén aan hen
mogen toevertrouwen. Alen zoude tot het
verkrijgen van geschikte personen zich kun
nen wenden tot de vereeniging „Aloeder-
land cn Koloniën", te 's-Gravenhage, die
in deze steun zou kunnen verleenen. Nu
ter zake.
„Hebt u op de Belgische koloniale ten
toonstelling het borstbeeld van Stanley ge
zien?" vroeg mij in het internationaal pen
sion, waar ik ben gehuisvest, een Tlon-
gaarsch journalist. Het was mij wezenlijk
niet opgevallen, dat door België de schan
delijke ondankbaarheid was begaan, op
deze expositie iets te plaatsen, dat kan
doen herinneren aan den grooten ontdek
kingsreiziger, wiens tocht dwars door don
ker Afrika, don stoot beeft gegeven tot de
stichting van den Kongo, waar men wel
het borstbeeld van Leopold in het midden
der voornaamste zaal plaatste, had dit van
Stanley niet mogen ontbreken.
Iedereen was vol van dc opening van
de llollandsche afdeeling, en algemeen ver
wachtte men zeer veel, vooral op koloniaal
gebied. Uit 'de gesprekken, die in ons pen
sion in de 3 gangbare wereldtalen aan
tafel gevoerd werden, bleek mij, hoe wei
nig men over h'ct algemeen nog op de
hoogte is van ons groote rijk. in de tropen
en hoe noodig het dus is. dat dienaan
gaande juiste begrippen verspreid worden,
liet beste middel daartoe bowl zich' nu
aan bij deze wereldtentoonstelling en vu
rig hoopte ik, dat men op de Indische
expositie een kloek beeld zou krijgen van
de reusachtige afmetingen van Groot-Ne
derland en van het prachtige, grootscho
werk, door Holland daar verricht.
Bitter werd ik daarin teleurgesteld, toen
ik gisteren na de openingsspeechen, waar
van over het algemeen niets verstaan werd
en die tot luide ergernis van vele aan
wezige Hollanders aanvankelijk in het
Fransch weiden uitgesproken, mijn schre
den .richtte naar de Indische expositie.
Wat er is, is keurig netjes gerangschikt
om een gebouw, dat oen klein weüiig ge
lijkt op een Balisrhe feestloods, cn dat
versierd is met kleurige Balischc beelden,
die algemeen bewonderd worden. Doch er
is zoo weinig cn alles is zoo klein, klein
als Holland zelf. Alen mist geheel dc forscho
lijnen, die men o. a. in de Canada-expositie
viiult. Een vreemdeling krijgt den indruk
Isof Indië net zoo klein en zindelijk is
als Holland zelf. En bij de krachtige Bel
gische koloniale expositie zinkt de otize
geheel in het niet.
Ik Aril u een detail-opsomming van
do Hollandsche expositie sparen. Die
zal uw gewone correspondent wel schrij
ven, en mijn doel is- slechts, te geven
de algemecnc indrukken van een gewoon
sterveling.
Zoo miste, ik een overzeild van ons
inlandsch onderwijs, waaraan toch inden
laatslcn tijd zooveel zorg besteed wordt
en in welk opzicht men dubbel cn dwars
zoju kunnen concurreercn met do expositie
van hot onderwijs in de Congo. Op het
gebied van suikercultuur is werkelijk voel
gedaan en dat deel der expositie is zeer.
dc moeite waard, hoewol men meer had
Hij liiehl p'oUeling op en verdiepte zich
in dc gebruitenisson van het verleden.
Eveli zat bleek op de. sofa. Zoo had zij er
nooit aan gedacht. Voor haar was liefheb
ben steeds genieten gewoed, genieten van het
geluk van liet oogonblik. Alanr nu kwamen
tot haar de gedachten aan de toekomst, en zij
voelde zich beklemd alsof er een zware last
op haar drukte die niet meer afgeschoven
kou worden.
En Eveli dacht aan Lisi.
Een verloofde wil trouwen, dal is haar
1 esloinming, dat is waar zij naar verlangt al
ligt het doel ook ver. Wat deed zij nu lus-
schcn Peter en Lisi er kon toch maar
één van haar beiden met Peter trouwen.
Na een lang zwijgen zei Eveli
„Zij zal je later altijd en altijd bij zicli
heblfen. Zij alleen. Ik kan natuurlijk niet
met je trouwen, jc bent immers met haar
verloofd. Het moot, voor mij verschrikkelijk
zijn als die (lag eenmaal komt. Afaar dat
duurt immers nog zoo lang. Tot dat jelui
trouwt, kun je mij toch wel een beetje toohe-
licwen. Zij moot dat tooli goedvinden. Donk
je niet Peter dat het gaan zal? als we het
zoo eens deden?"
Peter stond wanhopig op. Hoe zou hij dat-
mi aan lmar zeggen dat het. zoo niet ging,
dal, dat niet kon. Iloo zou hij haar, die zoo
kinderlijk dacht, dit duidelijk maken? Hij
gevoelde ook dat het nutteloos was Eveli
tegen te spreken, zij zou hem toch niet
verstaan.
„Laten wij het beproeven," zei hij, niet
erg op zijn gemak. „Het zal dan noodig zijn,
dat wij elkaar nog eens spreken, wij mot zn
dricön. Misschien zou dat hei beste hier kun
nen bij mijn zuster, vanmiddag of morgen.
Eveli, ik zal mijn verstand nog door jou ver
liezen
Eveli had haar verdriet al weer voor het
groot.-te doel vergeten. Zij lachte naar Peter
ou stond toen op om haar mutsje te zooken.
„Ik ga nu naar de les," zei ze. „Ik wil
vanmorgen eens hard en met lust arbeiden.
Eerst zal ik natuurlijk een uitbrander krijgen
wegens het te laat komen nu dat is niets,
daar trek ik mij heelemnal niets van aan.
Ik bon nu eenmaal het zwarte schaap. Maar
als de storm uitgewoed is, dan zal ik wer
ken Ik geloof dat. dot goed is, dat men er
1 eter door wordt. Ik wil hard werken om min
der jouw gemis te gevoelen. Doe jij dat. dan
ook?"
„Ja, ik ook," zei retor, maar er klonk
geen vroolijkhoid uit zijn stem.
Hij nam haar gezicht tusschon zijn han
den en krek haar aan. „Hoe lang zal zij nog
zoo v rooi ijk zijn, dacht hij
'(jWorJf vervolgd.)